Sp00kverhalen

Het is niet echt een spookverhaal maar wou het toch vertellen

Het was oudjaarsdag en middag. Om 's avondslaat nog op te kunnen zijn moesten wij (mijn zusjes en ik) weer eens van moeder een middag dutje doen. Tot mijn verbazig sliep ik dit jaar wel, maar wat ik te zien kreeg was gruwelijk!
Ik zweefde boven het restaurant van mijn familie (dat was trouwens een oude theehuis geweest, en daarvoor nog wat anders). Tegenover het restaurant woon een oude vriend van mij. Vroeger gingen wij vaak vissen, maar door omstandigheden zijn wij uit elkaar gegroeid. Het rare was dat ik wist waar ik was, maar toch niet voldeed aan wat het eigenlijk zou moeten zijn. Ik wist dat het ene huis het restaurant was en het andere het huis van mijn oude vriend. Toch zag het er anders uit. Door mijn verwarring vloog ik naar het restaurant en vloog zo de eerste verdieping in. Er waren heel veel mensen. Ik kon hun gezichten en kleding allemaal niet zien. Nog nooit heb ik zoveel mensen meegemaakt op deze bovenverdieping. Het interieur zag er ook anders uit.
Op een gegeven moment brak er paniek uit. Mensen schreeuwden en renden. Paniek! Voor mijn ogen stond er iemand in vlam. Deze persoon had een soort kleverig spul over zich heen en hij schreeuwde en zwaaide om zich heen. Machteloos van angst rende ik weg. Waar ik ook heen ging, overal zag ik mensen branden in het vuur er was geen ontkomen aan.
Toen kwam ik mijn vader tegen en samen sprongen wij vanaf de eerste verdieping naar buiten. We zweefden. Wij zagen samen hoe het gebouw in brand stond en de mensen schreeuwden. Mijn vader zei tegen mij dat hij terug ging om mensen te helpen. Dat kon niet! Dan zou jij ook doodgaan. Toch deed hij het en ik volgde. Afschuwelijke beelden volgden.
Plots werd ik wakker in het zweet. Het was tijd om te gaan douchen en om te kleden voor de jaarwisseling. De droom liet mij niet los. Uit angst durfde ik het niet te vertellen. Het is trouwens ook slecht om slechte dingen te zeggen tijdens de jaarwisseling (een soort van geloof en traditie). De hele avond was ik bang dat het restaurant in vlam zou vliegen en dat er doden zouden vallen. De avond verliep rustig en iedereen was blij (behalve ik).
De volgende dag was het 1 januari (duh) en mijn nichten en ik moesten gaan werken in het restaurant. Ze hadden hun radio aan en het nieuws ging over de brand in Volendam. Toen ik het hoorde schrok ik me de pl**r*s. De rest is history over Volendam. Aan de ene kant kon ik het niet geloven dat er brand was geweest in Volendam en aan de andere kant was ik gelukkig dat het restaurant nog stond.

In het restaurant van mijn familie zaten tot voor kort dwalende zielen in. Er was een klein meisje die zich op zolder bevond, maar soms ook op de eerste verdieping. In de toilletten was er een klein persoon aanwezig. Diegene die zich in de toilletten bevond kwam ik pas een paar jaar geleden achter. Op eens stond ze naast me! Ik vluchtte naar buiten en knalde tegen mijn nicht aan, terwijl zij met reshows en vieze servies stond. Iedereen die dat zag vroeg wat er was. Ik vertelde dat ik een "ziel" zag en mijn oom, nieuwsgierig dat hij was, ging kijken en zag niets. De nicht waarop ik bijna tegen knalde durde toen die avond niet meer alleen naar het toillet.

[ Bericht 2% gewijzigd door Sabbie op 05-05-2004 22:01:37 ]

quote:

Op woensdag 5 mei 2004 21:23 schreef MUUS het volgende:

[..]

Huh? Mis ik wat?

Nee hoor, ik heb even in plaats van iemand anders wat speurwerk verricht

quote:

Op woensdag 5 mei 2004 21:54 schreef Sabbie het volgende:

[..]

Nee hoor, ik heb even in plaats van iemand anders wat speurwerk verricht

Zit er een spannend verhaal aan vast? Zo ja: ik wil het weten! .