Avantgarde Metalbands

Op maandag 20 oktober 2003 10:28 schreef OphiOn het volgende:
Dat sublabel van Earache heeft ook veel Avantgarde metal bands. De meesten ken ik overigens niet. Is dat wat? Ik vind Ephel Duath overigens erg gaaf.

Op dinsdag 24 augustus 2004 00:01 schreef _Etter_ het volgende:
valt Cephalic Carnage ook niet onder Avantgarde metal? het is zeker niet meer normale grind/death die ze maken?

Op woensdag 17 november 2004 16:47 schreef StrikeAnywhere het volgende:
mensen check Rectify

Op woensdag 17 november 2004 16:54 schreef mr_cucumber het volgende:
Denk dat dat meer in het normale Metalhead topic past aangezien er weinig 'avantgarde' aan is in mijn oren.

Op vrijdag 17 oktober 2003 10:55 schreef Yokozuna het volgende:
Ejuh, hoort de laatste Enslaved er niet bij? Daar zit ook vanalles in en een blackmetal basis (hah). Ook ondefinieerbare stukken. Erg afwisselende cd ook. En ga nou niet weer zeggen dat het vooral blabla is

Op donderdag 20 oktober 2005 18:52 schreef Ascaroth het volgende:
Heeft iemand de nieuwe Arcturus al gehoord? Zo ja, hoe bevalt 'ie in vergelijking met 'The Sham Mirrors'?

Op zaterdag 22 oktober 2005 14:23 schreef _Etter_ het volgende:
Las net een recencie van Ordo Draconis - Camera Obscura Part I & Part II op zwaremetalen en het word vergeleken met Arcturus?! Heeft iemand die plaat? Samples klinken wel goed moet ik zeggen..

http://www.zwaremetalen.com/recensie/5057.html

Op zondag 23 oktober 2005 22:05 schreef mr_cucumber het volgende:

[..]

hebben we die ooit niet in de Flaat gezien? dat was toen zo'n suffe blackmetal-met-keyboard band
recensie klinkt wel oke, samples klinken ook wel aardig moet ik zeggen

Op zondag 23 oktober 2005 21:21 schreef Summoner het volgende:
Ordo Draconis? Ik heb hier nog ergens een mcd van liggen "In Speculis Noctis", maar dat is een behoorlijk irritante symphonic black cheese metal plaatje. Ik zal die samples even luisteren, de recensie wekt zeker m'n interesse. Nederland kan iig wel zo'n band gebruiken.

Op maandag 24 oktober 2005 15:44 schreef _Etter_ het volgende:
Waar gaat Ephel Duath heen qua style?

Op dinsdag 25 oktober 2005 21:37 schreef Uzumaki_Naruto het volgende:
heeft iemand de nieuwe Sigh al gehoord?

fantastische plaat!

Op dinsdag 25 oktober 2005 22:28 schreef _Etter_ het volgende:

[..]

welke is dat?

Op dinsdag 25 oktober 2005 22:53 schreef Uzumaki_Naruto het volgende:

[..]

Gallows Gallery

Op woensdag 15 oktober 2003 02:07 schreef Vandaahl het volgende:
mooi artikel
veel tijd aan besteed (of veel copy paste gedaan)

maar verder vind ik dit soort bandjes over het algemeen veel te geknutselt en/of gefabriceert klinken.

om maar even een extreem voorbeeld te noemen;
straks zie je een metalband met een blokfluit erbij (omdat dat dan vernieuwend is)

Op woensdag 26 oktober 2005 01:34 schreef Knip het volgende:

[..]

Dwarsfluit is iig al gedaan: Jethro Tull. (werd al een keer als bester metal band van het jaar gekozen, dus beter dan Metallica)

Boston metal/jazz/noise octet KAYO DOT have completed a seven-week national tour of the U.S., returning home to Boston last week to play the final show of the 46-date run. KAYO DOT played shows with a diverse array of bands on the tour, including STARKWEATHER, MOUTH OF THE ARCHITECT, THE WAYWARD, GAZA, and dozens more.

KAYO DOT vocalist/multi-instrumentalist Toby Driver made this statement about the tour, and about KAYO DOT's plans for the near future: "We played with some awesome bands and generally had ourselves more together this time around than last time. It was our second time out as a band so we knew what to expect. We got an amazing response for the new material. Next, we're going to do a few long weekends when the album comes out in January."

KAYO DOT violinist Mia Matsumiya commented: "Our most successful shows this time were definitely in Columbus, Hattiesberg, Boise, LA, Denton, Miami, DC, and New York. Thanks so much to everyone who supported us in any way, whether you set up any of our shows, attended our shows, bought some merchandise, performed with us, let us crash us at your place, hung out with us, fed us, promoted us, flyered, anything!"

KAYO DOT's Robotic Empire debut full-length, "Dowsing Anemone With Copper Tongue", hits stores January 10.

Op dinsdag 25 oktober 2005 23:43 schreef _Etter_ het volgende:

[..]

Lees net een recensie dat de geluids kwaliteit nogal slecht zou zijn, klopt dat? vond namelijk hun producties altijd al wat magertjes maar als het nog slechter is..

Releases information
To be released on October 31st on Candlelight Records/Baphomet Records.

nogal logisch dat ik hem nog niet heb! hij is nog geen eens uit!

Op donderdag 1 december 2005 11:27 schreef Uzumaki_Naruto het volgende:

[..]

het geluid is wel goed,alleen klinken de drums iets te zacht.
ik heb hem gedownload

Op woensdag 15 oktober 2003 02:07 schreef Vandaahl het volgende:

om maar even een extreem voorbeeld te noemen;
straks zie je een metalband met een blokfluit erbij (omdat dat dan vernieuwend is)

[view] EP in stores 10. February.

1. Cinder alley (16 Horespower cover)
2. Terminus rmx (DJ Don Tomaso remix)
3. The neoflagellata revision
4. Terminus deconstructus (Cordell Klier remix)
5. Knife & kleenex
6. Title (somewhat inspired by Duran Duran)
7. Terminus dei profundis (Cordell Klier remix)

[view] will include two new MANES tracks and two coversongs recorded at GODT SELSKAP studio (Necrophagia, Keep of Kalessin, Bloodthorn, Chton etc). Apart from the new recordings the EP will include three remixes where two is done by the US noise-guru Cordell Klier and the last one is done by DJ Don Tomaso from Trondheim, Norway. It will be released by the Italian label AURAL MUSIC, the motherlabel of Code666 which released the MANES album "Vilosophe", as a 999 ex. limited digipack release.

Now available to pre-order at the Aural Music webstore.

Op woensdag 15 oktober 2003 13:57 schreef bas-beest het volgende:

[..]

er bestaat een band die een trompet gebruikt heeft (op tenminste één album). nl.:

Arcturus vind ik wel goed.
Dornenreich

Ephel Duath, daar ken ik alleen Phormula goed van, die is zeker okee
Pan-thy-monium, daar ken ik alleen Khaoohs van (heb ik op cd), die is erg apart te noemen...
Solefald, tja... ik hoop maar dat ze niet de Ulver-kant opgaan

Verder mis ik nog wel een paar bands eigenlijk

, bijv.:

Kovenant
Ram-Zet
Coal Chamber
Notre Dame

Summoner	woensdag 15 oktober 2003 @ 01:04
	Het leek me een goed idee om mijn kennis van en liefde voor avantgarde metalbands hier vast te leggen, in de hoop dat meer liefhebbers van metal + avantgarde naar deze geweldige bands gaan luisteren. Als je naar de ontwikkeling van het metalgenre over de afgelopen jaren kijkt, valt het op dat telkens minder bands nog langer tevreden zijn met het spelen van muziek die gemakkelijk te classificeren is. Nu is het aantal bands die verschillende stijlen combineren niet te tellen, maar het zijn naar mijn mening met name de bands die echt grensverleggende muziek maken die interessant zijn. Dit zijn de bands die zich niet beperken tot één of twee of zelfs drie genre's, en er niet voor terugschrikken om alle invloeden waaraan ze worden blootgesteld in hun muziek te verwerken, hoe moeilijk ze ook met metal te combineren vallen. Hieronder een selectie van bands die aan dit beeld voldoen. Arcturus Een Noorse all-star band met sterke wortels in de nationale black metal scene. Arcturus bestaat momenteel uit bandbrein, componist en (geniale) toetsenist Steiner "Sverd" Johnsen, de alom gerespecteerde drummachine Hellhammer, Ulver's Garm / Trickster G., en de gitaristen Knut Valle en Dag Gravem. Na enkele demo's, een EP en een 7" debuteerde de band in 1995 met "Aspera Hiems Symfonia", een zeer afwijkende black metal plaat die voor z'n periode zeer dromerig en spacey klonk. Maar het was met het populaire "La Masquerade Infernale" dat de band echt blijk gaf van avantgarde trekjes. De lichte black metal sound maakte langzamerhand plaats voor een wat technische, zeer progressieve stijl met veel ruimte voor zeer melodieuse zanglijnen en chamber music-achtige arrangementen. Het vele gebruik van keyboards (inclusief schitterende solo's van Sverd) doet wat aan Dream Theater denken, en de muziek zit vol onverwachte wendingen en stukken waar geen label op te plakken is. Met het geweldige "The Sham Mirrors" ging de band wat meer op de elektronische toer, en dit album tekende tevens een Arcturus dat volledig tot muzikale wasdom is gekomen. Discografie: My Angel 7" - 1991 Constellation EP - 1993 Aspera Hiems Symfonia - 1995 La Masquerade Infernale - 1997 Disguised Masters - 1999 Aspera Hiems Symfonia/Constellation/My Angel - 2001 The Sham Mirrors - 2002 Aanrader: The Sham Mirrors Wat mij betreft de belichaming van progressiviteit. Iets wat avant-metal bands typeert is dat hun songs totaal niet aan verwachtingen voldoen en zich vaak in allerlei onverwachte richtingen bewegen, dit is tevens een van de sterkste eigenschappen van "The Sham Mirrors". Het album kent een fris, licht klinisch karakter (zeer spacey), wat zich ook reflectreert in het ontwerp van de hoes. Zelden heb ik een album leren kennen waar de hoes zo representatief voor is. Een beschrijving van Trickster G. himself: quote: This is classically-engendered synthesized metal/rock to vaudeville/cabaret-tinged progressive rock conceptuals on to a myriad of deformations into jazz, experimental/Alt. electronics, beats, etc. Arcturus run the gamut as gracefully as acclaimed purists in the respective fields." Dødheimsgard / DGH Deze geschifte Noren gaven met de mcd "Satanic Art" al aan dat ze de vertrouwde 'evil' black metal stijl van de eerste twee albums moe waren, maar niets had de wereld voor kunnen bereiden op de abstracte muzikale slachting van 1999's "666 International". Het was alsof uit de assen van de band een totaal nieuwe entiteit was ontstaan! Toen ik dit album voor het eerst luisterde ervoer ik een mengeling van ontzag, onbegrip, plezier en verwarring. De muziek kwam zo chaotisch over, met riffs die geen kant op gaan, schijnbaar compleet willekeurig ingezette breaks, wendingen die je in de verste verte niet aan ziet komen, elektronische beats die uit het niets opduiken en al weer verdwenen zijn voordat je je aan heb kunnen passen, en herhaaldelijk een hoger aantal BPM dan een op driedubbele snelheid afgespeelde Thunderdome-cd. Wat een ervaring. Nu ik de plaat al een tijdje in de kast heb staan, moet ik zeggen dat ik wat meer grip op de muziek heb gekregen. "666 International" is nog steeds een van de meest extreme, waanzinnige albums in mijn collectie, maar ik ben er over de jaren erg veel waarde aan gaan hechten. Alleen voor super-freaks zoals ik, dus. quote: If any of the words "electronic", "industrial", "synthesizer" or "progression" frighten you, then by all means grasp your old Darkthrone records close to your little chest and do not bother with this album. But for anyone who welcomes a jarring and inventive new honest progression within the Norwegian scene, "666 International" is a violent and rewarding album. Tevens mijn aanrader. Discografie: Kronet Til Konge - 1995 Monumental Possession - 1996 Satanic Art - 1998 666 International - 1999 Dornenreich Het Oostenrijkse Dornenreich liet met "Her Von Welken Nächten" horen wat er allemaal nog mogelijk was qua vernieuwende metal met een black tintje. Lieden die black metal niet zien zitten zullen zich waarschijnlijk aan de helft van dit album storen, want er word nog veelvuldig met blastpartijen en screams gegooid. Vergis je echter niet, deze band staat vast en zeker erg hoog op de zwarte lijst van het true black metal collectief, aangezien men net zo lief met mierzoete melodieën, vrolijke refreintjes en ellenlange stukken met akoestische gitaren, violen en cello's smijt. Meest opvallend is de 'zuivere' zang. Het klinkt alsof ze een klein meisje van vijf jaar hebben ingehuurd voor de zang, maar het is toch echt zanger Eviga die je hoort. Ik heb van een aantal mensen gehoord dat ze het een verschrikkelijk irritante band vinden (voornamelijk vanwege de excentrieke vocalen), dus het is echt een love-it-or-hate--it-band. Personally, I love 'em. Discografie: Nicht Um Zu Sterben - 1997 Bitter Ist´s Dem Tod Zu Dienen - 1999 Her Von Welken Nächten - 2000 Ephel Duath Ook een relatieve nieuwkomer aan het avant-metal front, maar wat een nieuwkomer! Na het goede doch weinig opmerkelijke symfonische black metal album "Phormula" (en de superieure re-release "Re-Phormula"), verraste deze Italiaanse band me enkele maanden geleden met "The Painter's Palette", een album dat op geen enkele manier doet vermoeden dat de band een black metal verleden heeft. De reden hiervoor is dat frontman en componist Davide Tiso in de tussentijd schoon schip heeft gemaakt, en enkele muzikanten uit andere genres voor z'n band aangetrokken heeft. Meest opmerkelijk is de toetreding van de geweldige vijftig-jarige jazz-drummer Davide Piovesan, een genot voor het oor als je van strak en inventief drumwerk houdt. Zanger Davide Tolomei (die de band helaas al weer verlaten heeft) heeft een stem die je zelden in een metal-band hoort, en hij wordt voor de agressieve stukken dan ook afgewisseld door schreeuwlelijk Luciano George Lorusso. Je hoeft alleen de eerste paar seconden van "The Painter's Palette" maar te horen, om te leren dat dit een grenzeloos bont album is. Het begint met een funky basstukje, dat ineens aan de kant geschoven wordt voor een oorverdovend hysterische trompetsolo. Ephel Duath is vaak technisch tot op het intimiderende af, maar doet zich ook vaak te goed aan zowel rustige, meer laid-back stukken als aangename, pakkende refreinen. Een geweldige band! quote: Far from the standard-black-metal-cum-wacky-other-stuffness of their previous work, this album is truly unique, with its blend of technical jazzy-metal runs à la Cynic, unexpected mood changes, muted trumpet, melodic and shrieked vocals, funky slap bass ("Labyrinthine") and swinging drum beats. The material is very complex and performed flawlessly, yet never falls into the trap of coldly calculated progmetal stiffness. Some of the breaks do wander off a bit too far into complex-for-its-own-sake wackoland, and the lead guitar parts are a tad insecure, but on the whole everything on this record sounds just right, even when it sounds remarkably wrong (which happens regularly). Discografie: Phormula - 2000 Re-Phormula - 2002 The Painter's Palette - 2003 Fleurety Fleurety is een band die ik nog maar net leer kennen. De band hanteerde ten tijde van "Min Tid Skal Komme" nog een lichte avantgarde aanpak á la mid-periode Arcturus. Het meest recente album, "Department of Apocalyptic Affairs" heb ik nog niet gehoord, maar afgaande op deze review van allmusic moet ik daar zo snel mogelijk verandering in brengen: quote: With this album, Fleurety unofficially recast themselves as the Steely Dan of the Norwegian post-black metal scene, calling on a huge cast of guest musicians to flesh out their songs. But, instead of a bunch of slick studio session cats, the list of contributors here is a bit more motley, including Hellhammer and Maniac of Mayhem, Carl-Michael Elde of Ved Buens Ende, Carl August Tidemann, Einar Sjurso of Beyond Dawn, Knut Magne Valle and Sverd of Arcturus, and Tore Ylvisaker and G. Playa (aka Garm) of Ulver plus three separate female vocalists, a saxophonist, and more. With that out of the way, it's important to note that this isn't some all-star black metal get-together. This is very much Fleurety's (aka Alexander Nordgaren and Svein Egil Hatlevik) show there are some similarities to late-'90s works by Ulver and Arcturus in terms of how they mix trip-hop and other electronic elements with metal guitars and so forth, but Fleurety manages to out-weird even those groups. What's unusual here is not just the broad range of sounds and styles at work which also include jazz vocals and saxophones, death metal growls, circus horns, some industrial textures, and a few nods to Frank Zappa and other art rockers but also how these elements are put together. Some of the transitions are downright jarring, such as the part during "Facets 2.0" where the song abruptly switches from an industrial metal-type section to a disjointed circus waltz. The vocal melodies also take some unsettling turns (see the end of "Shotgun Blast"); presumably this is a result of some type of contemporary classical influence, although it's hard to pin down. Then there are the lyrics: "I had a rusty nail hammered through my temple/And I'm not sure if what I felt was pain" (from "Last Minute Lies") is a good example of what to expect in this category. Tie it all together with a pervasive espionage/intelligence mission vibe (reinforced by the dossier-like packaging) and an oddly dry-sounding production job, and you have an album that sounds like no other. Whether it works is not always easy to reduce to a "yes" or "no," but listeners who have been fed a steady diet of the likes of Mr. Bungle, Portishead, Ulver, and Arcturus will have some fun trying to figure it all out. Discografie: A Darker Shade Of Evil EP - 1994 Min Tid Skall Komme - 1995 Last-Minute Lies EP - 1999 Department Of Apocalyptic Affairs Full-length - 2000 Maudlin of the Well / Kayo Dot Voor een uitgebreide beschrijving van deze geweldige band(s), lees het centrale topic. Pan-Thy-Monium quote: Imagine if John Zorn, Chris Barnes (with a bad throat cold), various members of Yes, Rush, and a demon all met in an alleyway somewhere and got into a fistfight. And suppose the omnipotent Dan Swano happened to be there to capture this on tape. This is very similar to what Pan-Thy-Monium is about. Een schitterende beschrijving van Pan-Thy-Monium, wel eens de Mr. Bungle van de metal genoemd. Oke, nu is dat niet echt een toepasselijke vergelijking, maar ik kan geen andere band dan Pan-Thy-Monium verzinnen die daar meer voor in aanmerking komt. Deze band heeft dezelfde neigingen als Mr. Bungle om totaal verschillende muziekstukken erg snel en abrupt met elkaar af te wisselen, waardoor een wat schizofreen, nerveus effect ontstaat. De basis van de band is death metal, maar men speelt klaarblijkelijk net zo lief prog-rock, jazz en vele andere stijlen. Dit is (of beter: was) een band met oa Dan Swanö in de gelederen. Aanrader: Khaooohs & Kon-Fus-Ion Het laatste album van de band, en qua speelduur niet zo riant, maar wel een goed album om mee te beginnen. Als je een beetje een geoefend Mr. Bungle luisteraar bent, zul je hier zonder meer van genieten, maar pas op voor die gemene sax. Discografie: Dawn of Dreams - 1992 Khaoohs - 1993 Dream II - 1995 Khaooohs & Kon-fus-ion - 1996 note: Er is ook een centraal Pan-Thy-Monium topic, van de hand van _Etter_. Sigh* quote: So three Japanese thrash metal fiends eat some mushrooms and head to the cinema to check out a cannibal-zombie flick featuring a score by John Zorn. The blood flows, the credits roll and the band Sigh is born. Okay, so maybe that's not exactly the way it happened, but it might as well be a true story. Not getting the picture? Take two parts black metal, a dose of late-eighties thrash metal, the spirit of Coltrane-inspired free jazz, a dash of pop sensibility, a hint of twentieth century classical music and some hallucinogenics-that's Sigh, an extraordinary trio hell-bent on introducing the world to their bizarre brand of extreme music. Ik vond deze biografie op de site van Century Media, en ook al is de muziek van Sigh moeilijk met woorden te beschrijven, vind ik dit nog de meest passende beschrijving die ik tot nu toe tegen gekomen ben. Van alle avant-metal bands gaat Sigh misschien wel het meest ver wat betreft het erbij halen van allerlei genres. Wat Pan-Thy-Monium voor de death metal is, is Sigh voor de black metal. Een totale deviant dus. En als het je niet bevalt, kun je de vinger krijgen. Wat betreft kritiek uit conservatieve black metal kringen is Sigh vrij direct: quote: "Every sound on this album is deliberate and if you find that some parts of the album are strange, it isn't because the music in itself strange, but because your conscious self is ill-equipped to comprehend the sounds produced on this recording." De grote ontwikkelingen begonnen met "Hail Horror Hail" (1997), maar de grote knaller is tot nu toe het in 2001 verschenen "Imaginary Sonicscape", wat als voornaamste kenmerk een lekker '70s geluid kent. Moeilijk voor te stellen misschien, maar het is echt zo. Sigh is echt zo'n band die je moet horen, om het te geloven. Aanrader: Imaginary Sonicscape quote: While Sigh has been most aligned with black metal, the traces of that particular strain have been largely confined to the raspy vocals of Mirai. The music, generally speaking, is a mix between 80s thrash with a rock'n'roll groove tying things together. On top of that base, the band includes such disparate styles such as occasional programmed beats, classical piano interludes, symphonic segments, reggae dub beats and an overwhelming richness found in many 70s progressive rock records. And as stated above, this seemingly overwhelming barrage of clashing styles actually works and flows remarkably well throughout the record. Solefald Het duo Solefald is een van kwalitatief meest consistente avant-metal bands. Het gaat hier om de Noor Lazarre Nedland (ook in Borknagar en Asmégin) en de in Frankrijk woonachtige Cornelius Jakhelln. Deze twee heren bestoken de scene vanaf 1997 met wat zij ietwat pretentieus 'radical designer rock & roll' of 'red music with black edges' noemen. Hoe ver zij hierin gaan verschilt erg per album, zo staat het debuut nog vrij dicht bij (progressieve) black metal, en was het derde album "Pills Against the Ageless Ills" een klein stapje terug ten opzichte van de 'mindfuck' die het tweede album "Neonism" is. Het dit jaar verschenen vierde album, "In Harmonia Universali" is een wat kunstzinniger album waarop de black metal invloeden praktisch geheel verdwenen zijn, om plaats te maken voor de uiteenlopende muzikale texturen van de klanken van orkesten, mannenkoren, saxofoon, akoestisch gitaar, hammonds en veel synths. Solefald is zonder meer een van de meest zorgvuldige, progressieve bands die ik ken. Discografie: The Linear Scaffold - 1997 Neonism - 1999 Pills Against The Ageless Ills - 2001 In Harmonia Universali - 2003 Aanrader: Neonism Voor veel mensen ging dit album echt te ver. En dat lag niet eens aan de abrupte afwisselingen tussen razende black metal passages en vrolijke, zuiver gezongen stukken. Nee, de voornaamste reden hiervoor was het gebruik van trip-hop achtige beats en zelfs raps. Je kunt veel zeggen over Solefald, maar niet dat de heren kritiek vrezen. "Neonism" is een groot avontuur voor liefhebbers van muziek die je een beetje uitdaagt. Nevermind de wat zwakke productie, deze plaat fucked vijftig minuten lang met je mind, door de meest onmogelijke stijlen en sfeerbeelden aan black metal te koppelen. Misschien wel hét definitieve avant-metal album. ********************************************************* Eenmalige gelukstreffers: Mayhem - Grand Declaration of War Mayhem verraste vriend en vijand door in plaats van verder te gaan in de stijl van "Wolf's Lair Abyss", een album te maken dat bijna niets te maken had met de robuuste black metal stijl waar de band om bekend stond. "Grand Declaration of War" was vernieuwend, prikkelend, verbazingwekkend en bovenal gedurfd. Lieden die Mayhem in het verleden een rommelige, technisch matige band noemden werd met dit album voor eens en altijd de mond gesnoerd. De drums op dit album lijkt haast wel door een androïde gespeeld te zijn, in plaats van een mens van vlees en bloed. Zijn naam is Hellhammer, en dat hij een geweldige drummer is was al lang bekend, maar zijn werk op dit album is onovertroffen. Technical beyond belief. "Grand Declaration of War" is een van de meest afwijkende black metal albums die er bestaan. Mayhem experimenteert stoutmoedig met elektronica, wat zich voornamelijk uit in vreemde effecten over de vocalen van Maniac, sfeervolle flarden ambient en zelfs trip-hop achtige beats. Ook zeer apart zijn de veelvuldig voorkomende gesproken stukken van Maniac, iets wat gemakkelijk verkeerd uitgepakt zou kunnen hebben. Dit werkt echter prima in combinatie met de militaristische ritmes, en weet een zeer oorlogszuchtige sfeer op te wekken. En dat is nou juist waar dit album om draait. ********************************************************* LET OP: dit topic is nog niet af, er komen er nog een aantal bij. [Dit bericht is gewijzigd door Summoner op 16-10-2003 23:42]
OphiOn	woensdag 15 oktober 2003 @ 01:09
	Wow! Dat is heel wat leesvoer. Geweldig Summoner!
Vandaahl	woensdag 15 oktober 2003 @ 02:07
	mooi artikel veel tijd aan besteed (of veel copy paste gedaan) maar verder vind ik dit soort bandjes over het algemeen veel te geknutselt en/of gefabriceert klinken. om maar even een extreem voorbeeld te noemen; straks zie je een metalband met een blokfluit erbij (omdat dat dan vernieuwend is) maar goed er kan altijd wat uitkomen je weet het tegenwoordig niet kijk maar naar idols heheheh
Summoner	woensdag 15 oktober 2003 @ 02:16
	quote: Op woensdag 15 oktober 2003 02:07 schreef Vandaahl het volgende: mooi artikel veel tijd aan besteed (of veel copy paste gedaan) Wat quotes, maar die staan als zodoende gemarkeerd. quote: om maar even een extreem voorbeeld te noemen; straks zie je een metalband met een blokfluit erbij (omdat dat dan vernieuwend is) Als het goed klinkt, dan waarom niet? Ik betwijfel het dat deze bands zo te werk gaan, het is meer een kwestie van je fantasie gebruiken. Ik denk niet dat deze bands zozeer inventief en origineel over willen komen, maar dat het echt muziek is die uit hun hart komt. Ik denk niet dat ze er al te bewust mee bezig zijn.
mr_cucumber	woensdag 15 oktober 2003 @ 08:12
	(wederom) Top Summo Van dat lijstje ken ik alleen Sigh niet zo goed, zal me er eens in verdiepen. Enige band die ik een (beetje) mis in je lijstje is Beyond Dawn, geevolueerd van depri blackmetal op een eerdere albums (Pity Love)naar een soor van electropop op hun laatste (Frysh)
Seborik	woensdag 15 oktober 2003 @ 09:27
	quote: Op woensdag 15 oktober 2003 02:07 schreef Vandaahl het volgende: om maar even een extreem voorbeeld te noemen; straks zie je een metalband met een blokfluit erbij (omdat dat dan vernieuwend is) Dat is een verkeerde reden om te kiezen voor een bepaald instrument. Het instrument moet erbij passen als een volwaardig instrument in de compositie. Als een metalband plaats maakt voor een blokfluit (nu is dit wel een extreem voorbeeld) in hun composities en ze weten dat op een muzikaal correcte manier te volbrengen, dan zie ik in zijn geheel geen bezwaren tegen het genoemde instrument of een ander instrument welke in een oorspronkelijke metalband niet zou thuishoren.
Summoner	woensdag 15 oktober 2003 @ 13:40
	quote: Op woensdag 15 oktober 2003 08:12 schreef mr_cucumber het volgende: Enige band die ik een (beetje) mis in je lijstje is Beyond Dawn, geevolueerd van depri blackmetal op een eerdere albums (Pity Love)naar een soor van electropop op hun laatste (Frysh) Die band heb ik nog niet beluisterd, maar als er geen metal elementen meer in de muziek zitten hoort Beyond Dawn er ook niet in thuis. Om die reden heb ik Ulver en In the Woods er ook niet bijgezet.
mr_cucumber	woensdag 15 oktober 2003 @ 13:53
	quote: Op woensdag 15 oktober 2003 13:40 schreef Summoner het volgende: [..] Die band heb ik nog niet beluisterd, maar als er geen metal elementen meer in de muziek zitten hoort Beyond Dawn er ook niet in thuis. Om die reden heb ik Ulver en In the Woods er ook niet bijgezet. Mja..daar zat ik aan te denken nadat ik het gepost had vanochtend, in dat geval horen ze er niet bij nee. De metalinvloeden zijn tegenwoordig te verwaarlozen bij Beyond Dawn, niettemin een dikke aanrader om het te gaan beluisteren, denk dat het een van mijn favoriete bands is ondanks hun laatste album (daarvan is het kwartje nog niet helemaal gevallen bij me) Andere band die je er misschien wel bij kan zetten is ...And Oceans die zijn ook wel redelijk 'avantgardistisch' (en metal)
bas-beest	woensdag 15 oktober 2003 @ 13:57
	quote: om maar even een extreem voorbeeld te noemen; straks zie je een metalband met een blokfluit erbij (omdat dat dan vernieuwend is) er bestaat een band die een trompet gebruikt heeft (op tenminste één album). nl.: Arcturus vind ik wel goed. Dornenreich Ephel Duath, daar ken ik alleen Phormula goed van, die is zeker okee Pan-thy-monium, daar ken ik alleen Khaoohs van (heb ik op cd), die is erg apart te noemen... Solefald, tja... ik hoop maar dat ze niet de Ulver-kant opgaan Verder mis ik nog wel een paar bands eigenlijk , bijv.: Kovenant Ram-Zet Coal Chamber Notre Dame [Dit bericht is gewijzigd door bas-beest op 15-10-2003 14:04]
bas-beest	woensdag 15 oktober 2003 @ 14:03
	[edit] dubbel...
Zander	woensdag 15 oktober 2003 @ 14:07
	Hulde voor dit zeer interessante topic. Eigenlijk ken ik alleen Arcturus' "Masquerade Infernale" uit het hele lijstje, aangezien ik de laatste paar jaar thuis ook niet zoveel meer naar metal luister. Maar dat is dan ook gelijk wel een aparte cd. Ik zal toch eens wat meer suggesties uit dit topic proberen. Ephel Duath en Pan-Thy-Monium lijken me wel interessant, als ik op de omschrijving af ga. Flink technische muziek mag ik vaak wel graag horen [Dit bericht is gewijzigd door Zander op 15-10-2003 14:12]
bas-beest	woensdag 15 oktober 2003 @ 15:11
	nog 3 Cryptopsy (keer een optreden van gezien in Baroeg, dat was saai maar op cd gaat 't wel) Polluted Inheritance - Betrayed (niet echt mijn favo, maar is een promo die ik gekregen heb incl. een poster met handtekeningen) Lykathea Aflame - Elvenefris (lekker bizar)
Ascaroth	woensdag 15 oktober 2003 @ 15:26
	Mooi topic! Ik ken eigenlijk alleen Arcturus' The Sham Mirrors van je lijstje. Je loftuitingen hebben me het meest nieuwsgierig gemaakt naar Ephel Duath, eens kijken wat daar van te vinden is.
maurice81	woensdag 15 oktober 2003 @ 16:22
	Hulde aan diegene die lykathae aflame noemde , idd dat is een formidabele band verder idd ephel duath, die laatste plaat is geweldig, moet nog een keer de cd aanschaffen. OOk Panthymonium met dan swano is erg oke. Toevoeging: check eens phantomsmasher: mix van deathmetal/grind met heftige elektronica/drum and bass en noise en check tarantula hawk op neurot recordings eens (label van neurosis) en ik ga nu dodheimsgard downen
Diverse_Reality	woensdag 15 oktober 2003 @ 17:33
	Solefald, Arcturus, Lykathea Aflame en Dornenreich ben ik reeds liefhebber van. Geweldige muziek idd., Pan-thy-monium zal ik ook uitchecken. Volgens mij maakt Satarial gebruik van een blokfluit... Ook een aparte band.
maurice81	woensdag 15 oktober 2003 @ 17:38
	net ion storm van dodheimsgard gedowned, buiten stem en het begin (dat vond ik minder) is dit echt behoorlijk cool ja. The locust - oa het album plaque landscapes valt hier ook wel binnen vind ik is meer te beschrijven als electrogrind, check it!
Riert	woensdag 15 oktober 2003 @ 17:44
	Wow! goed topik. Ik wil nog even de geweldige mondharp in Solafald's Red View (The Lineair Scaffold) genoemd hebben. Bij deze
Riert	woensdag 15 oktober 2003 @ 17:51
	En ik denk dat The Grand Declaration of War van Mayhem ook wel in dit topik hoort. Verschrikkelijk goed album. DvD is helemaal een aanrader. Je klapt echt uit elkaar als je ziet wat Hellhamer alemaal drumt.
bas-beest	woensdag 15 oktober 2003 @ 21:56
	bedankt voor het compliment en weer 3 die me te binnenschieten: Samael (vanaf Exodus iig.) Tidfall - Nucleus The Berzerker - 'vieze' deathmetal met heftige techno Zeer goede muziek om de buren totaal gek mee te krijgen (als je een geschikte geluidsinstallatie hebt (heb ik gelukkig )) [Dit bericht is gewijzigd door bas-beest op 15-10-2003 22:16]
OphiOn	woensdag 15 oktober 2003 @ 22:50
	quote: Op woensdag 15 oktober 2003 21:56 schreef bas-beest het volgende: bedankt voor het compliment en weer 3 die me te binnenschieten: Samael (vanaf Exodus iig.) Tidfall - Nucleus The Berzerker - 'vieze' deathmetal met heftige techno Zeer goede muziek om de buren totaal gek mee te krijgen (als je een geschikte geluidsinstallatie hebt (heb ik gelukkig )) Er zit veel non-avantgarde metal bij. Cryptopsy is technische death metal. Tidfall is black metal met synths er tussen door (vreselijk trouwens) En Coal Chamber is Nu Metal. En dat noem ik nou niet menteen Avantgarde.