Wat staat er bij jouw onder Ctrl+V deel 2

29-09-2003 Ik heb een gamecube. Ik heb haar een naam gegeven(Sanneke) Ik zit er elke dag een aantal uur achter te spelen. De laatste tijd krijg ik ook een raar gevoel in m'n buik als ik een spel op m'n gamecube aan het doen ben. Zij is ook zo mooi, paars is ook mijn lievelingskleur. Ook heb ik wel eens de neiging om m'n piemel erin te steken. Is dit normaal?

2 korte introductie
2.1: Het gaat over een schrijver die na een lezing bij een dame overnacht en een week later op haar huis past, waarbij hij ontdekt dat drie van haar echtgenoten om het leven zijn gekomen, waarna hij de benen neemt uit angst het volgende slachtoffer te worden
2.2: Ik heb dit boek gekozen omdat ik een keer iets van Gerard Reve wilde lezen. Ik heb niet gekozen voor het bekende boek De Avonden omdat De vierde man mij interessanter leek; de tekst op de achterkant van het boek sprak mij aan.
2.3: Bij mij stond Gerard Reve bekend om het boek De Avonden. Voor de rest wist ik nog niets over zijn schrijfstijl/onderwerpen.

3 de hoofdpersonen
3.1: Gerard: De ik-figuur. Gerard is schrijver en homoseksueel. Daarnaast is hij gierig, bezitterig en alcoholverslaafd. Hij fantaseert veel waarbij zijn digedachtegangen niet altijd even netjes zijn. Zijn relatie met Christine is oppervlakkig, hij is alleen maar geïnteresseerd in haar lichaam en haar rijkdom. Als Christine vervolgens Herman in Dusseldorf opzoekt en Gerard op haar woning laat passen, begint Gerard een kortstondige relatie met Laurens. Gerard vertoont duidelijke autobiografische trekken met de auteur Gerard Reve. Gerard vertelt zijn verhaal aan Ronald, een kleurling, die eigenlijk fungeert als toehoorder en proeflezer. Gerard Reve is een rond karakter.

Christine: In het verhaal wordt er niet echt diep op Christine ingegaan. Ze is een jonge, aantrekkelijke weduwe en populair bij de mannen. Ze vertelt onlogisch en werkt als kapster. Hoewel Christine een relatie heeft met Herman begint ze een relatie met Gerard. Ze heeft al drie mannen versleten. Zo zegt de hoofdpersoon zelf een keer. Ze is een vlak karakter.

3.2: Ik vind het ik-figuur een verstandige man die over alles goed nadenkt. Christine is daarin tegen een beetje onlogisch en heeft vooral haar uiterlijk mee.
3.3: Ik vind het verhaal erg bizar en kan me daarom ook niet echt voorstellen hoe ik zou reageren in zon situatie als waarin de ik-figuur zich bevind. Ik denk dat ik Christine niet direct zou verlaten, maar haar wel het probleem zou voorleggen. Hoe moeilijk dat ook voor haar en mij zou zijn.

4 de tijd
4.1: Het in het boek vertelde verhaal speelt tussen 1960 en 1970 (mei 196*) en neemt drie weken in beslag. Het verhaal bestaat uit een aantal grote flash-backs, die zelf ook weer uit flash-backs bestaan. Het verhaal verloopt wel chronologisch. De tweede week van het verhaal wordt overgeslagen.
4.2: Het vehaal speelt zich af in het welvarend Nederland waar homo zijn in het openbaar, niet meer uitgesloten is.
4.3: n.v.t.

5 De plaats van handeling
5.1: Het vertelde verhaal speelt zich grotendeels af in 'het Zuidnederlandse havenstadje V(lissingen)' en de woonplaats van de schrijver A(msterdam). Het huis van Christine wordt uitvoerig beschreven. Een groot fin-de-siecle huis, aan de rechterkant staan twee kleine gebouwtjes: een bijouterie met de naam 'Sphinx' en een dameskapper met de naam 'Modern'.
5.2: Het kamertje waar Gerard een kistje vindt met drie aktenenveloppen vergelijkt hij met een doodskist. Daarnaast is er nog iets aan de hand met de kamperfoeliestraat waar hij een aantrekklijke jongen ontmoet. Een kamperfoelie is een slingerplant die zich zo stevig om bomen heen slingert, dat deze soms gewurgd worden. Het is alsof Gerard onbewust een verband legt tussen de jongen en de dodelijke plant. In dat geval heeft de dood naar hem gegrijnsd.
5.3: n.v.t.

6 Het vertellerperspectief
Het boek is in de ik-vorm geschreven. De ik-figuur en de schrijver Gerard Reve blijken dezelfde te zijn.

7 Wat het verhaal de lezer wil zeggen
Er zijn een aantal dingen die in dit boek naar voren komen:

Het verhoor: In deze roman fantaseert de ik-figuur dat Christine een heks is en dat ze moet bekennen 'in een martelkamer, zoals het behoorde'. Van een soort verhoor dat hij Christine afneemt, is ook later in het verhaal sprake. De schrijver doet net alsof hij helderziend is en weet aldus allerlei inlichtingen over Herman te krijgen. Het verhoor komt dus een aantal keer naar voren.

Het bovennatuurlijke: In dit boek is een tweede element verstopt wat naar voren komt. Om te beginnen is er de komedie die Gerard opvoert als hij beweert over helderziende gaven te beschikken. Hij 'ziet' door de envelop heen de foto van Herman. Dan zijn er de achteraf als voorspellend geïnterpreteerde dromen, waarin Gerard gewaarschuwd wordt voor onheil. Bovendien krijgt hij wanneer hij zich voor helderziende uitgeeft een echt visioen. Ten slotte zit er een 'bovennatuurlijk luchtje' aan de jongen van de Kamperfoeliestraat. (zie plaats)

8 zou je nog eens een verhaal of boeken willen lezen van/over
8.1: de schrijver. Nee, ik vond zijn schrijfwijze niet gemakkelijk en het verhaal vond ik niet interessant genoeg om me nog een keer te wagen aan Reves boeken.
8.2:de tijd. De tijd heeft niet een speciale rol in dit boek gespeeld.
8.3:de plaats: De plaats heeft niet een speciale rol in dit boek gespeeld.
8.4:het onderwerp: Nee, ik vond het onderwerp niet echt interessant.

9 De titel e.d.
9.1: Christine, de jeugdige weduwe bij wie de ik-figuur (Gerard Reve zelf dus) in huis is, blijkt drie minnaars te hebben gehad. Deze zijn alle drie vroegtijdig gestorven. De schrijver vreest De vierde man te zijn die abrupt aan zijn einde zal komen en verlaat halsoverkop het huis van zijn gastvrouw. Later blijkt een ander, Herman, een vriend van Christine uit Duitsland, De vierde man te zijn. Alhoewel hij het toch een ernstig auto-ongeluk overleefd. De titel is ook een knipoog naar de roman The third man (Graham Greene), de thriller waarvan vooral de verfilming wereldberoemd is geworden. In 1983 is trouwens ook De vierde man verfilmd.
9.2: n.v.t.
9.3: n.v.t.

10 De auteur
10.1 Gerard Kornelis van het Reve wordt geboren op 14 december 1923 in Amsterdam. Hij groeit op in de wijk Betondorp in de Watergraafsmeer. Na het voortijdig afbreken van zijn opleiding aan het Vossiusgymnasium, bezoekt hij de Grafische School in Amsterdam. Tot 1947 werkt hij onder andere als rechtbankverslaggever voor het Parool. Gerard debuteert in 1946 met De ondergang van de familie Boslowits in Criterium. Een jaar later publiceert hij onder de naam Simon van het Reve de sterk autobiografische roman De Avonden, die bekroond wordt met de Reina Prinsen Geerligsprijs. Tijdens zijn huwelijk met de dichteres Hanny Michaelis (van 1948 tot 1956) verblijft hij een aantal jaren in Groot-Brittannië, waar hij een cursus drama volgt en The acrobat and other stories (1956) schrijft. In 1957 keert hij terug naar Nederland en wordt hij redacteur van Tirade. Terug in Amsterdam gaat hij samenwonen met Wilhelm Johann Schumacher die in zijn werk terugkomt als Wimie. In 1964 verhuist hij naar het Friese Groenterp, waar hij samenwoont met Willem Bruno van Albeda en later tevens met H. van Maanen. In 1974 vestigt Gerard zich in Frankrijk waar hij vanaf 1975 samenwoont met Joop Schafthuizen, die tevens zijn zakelijke belangen behartigt. In 1993 vestigen ze zich in België.

De persoon Gerard Reve en zijn werk hebben regelmatig aanleiding gegeven tot rellen. Zo moest de auteur in 1966 (het jaar van zijn toetreding tot de rooms-katholieke kerk) voor de rechtbank verschijnen na een aanklacht wegens godslastering. De aanklacht is gericht tegen zijn beschrijving van gemeenschap met een als ezel geïncarneerde God, in het boek Nader tot U. In 1968 wordt hij vrijgesproken. In datzelfde jaar ontvangt Gerard de P.C. Hooft-prijs en in 1974 wordt hij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. In 1993, op zijn zeventigste verjaardag, volgt een bevordering tot Officier in de Orde van Oranje Nassau. De Avonden wordt in 1989 verfilmd en in 1991 integraal (gedurende tien uur) voorgelezen door Gerard.
(topware uittreksels top 100, Nederlandse literatuur)

10.2 'De vierde man' berust op een waargebeurde geschiedenis. Gerard Reve zegt: Al het autobiografische in mijn werk is in redelijke mate waarheidsgetrouw...' In een brief van 4 mei 1981 (opgenomen in 'Brieven aan Josine M. 1959 - 1982') schrijft Reve: 'Wat de vrouw uit "De vierde man" betreft: die heeft zich bij Elsevier Nederland gemeld, en is op het kantoor geweest. Ik wist niet beter dan dat ze Ineke heette. Maar ze blijkt echt Christine te heten! En ze "leeft" nog steeds met die éénoog. Ze schijnt één en al geestdrift te zijn, en allerminst boos op me. Maar wel houd ik een hernieuwde kennismaking af, want ik ben nog steeds een beetje bang voor haar.'

In De Stem van 17 mei 1996 wordt de zaak uitgezocht door Ronald Verstraten. In de Vlissingse Joost de Moorstraat bevindt zich 'Christine Haarverzorging'. De als Christine van Marion geboren Vlissingse heet dan Christine Inderwirsch. Ze ontmoette Reve, vertelt ze, in 1966, toen ze negenentwintig was. Haar eerste man was na een hartaanval tijdens het sporten overleden. Ze bezocht de lezing van Reve die georganiseerd was door het Nut. De werkelijke kennismaking verliep anders dan in het boek: Reve liet haar in de pauze door een ober een briefje bezorgen.Christine was zeer ingenomen met het boek: 'Ik werd er heel vrolijk van. Ik vind het heel bijzonder dat hij me zo heeft geportretteerd. Het boek heeft in mijn leven een belangrijke rol gespeeld.'Voor de figuur Herman stonden twee mannen model: Rainer, een Düsseldorfse architect die indertijd verliefd op haar was, en de inmiddels gepensioneerde man met wie zij nog steeds samen is, Joseph Gerard Marie. Bij een auto-ongeval in 1968 verloor hij een oog. Als Reve in het boek naar de bioscoop gaat, draait de film 'Dial M. for murder'. Op de dag dat het boek verschijnt, wordt die film opnieuw vertoond. 'Reve schrok daar behoorlijk van toen hij dat hoorde', aldus Christine. Ze vertelt dat ze in twee periodes met Reve heeft gecorrespon-deerd: van 1966 - 1969 en van 1980 - 1983.
(bron: Martin de Jong, uittrekselbank)

Dit boek is een raamvertelling die qua structuur lijkt op een Duizend-en-een-nacht sprookje. Op het moment dat de geschiedenis begint, verdwijnt degene aan wie het verhaal verteld wordt uit beeld (Ronald), om pas weer aan het slot terug te keren. Dat is het moment waarop het vertelde geanalyseerd wordt.

10.3 Recent werk: Brieven van een aardappeleter (1993, brieven), Op zoek (1995, novelle), Zondagmorgen zonder zorgen (1995, korte stukken en brieven), Het boek van violet en dood (1996, roman), Ik bak ze bruiner (1996, sprookjes), Brieven aan Matroos Vosch 1975-1992 (1997, brieven).
(topware uittreksels top 100, Nederlandse literatuur)

11 Plaatsing van De vierde man in de literatuurgeschiedenis
het behoort tot de Moderne Nederlandse litteratuur.

12 Lange samenvatting
In de samenvatting van de inhoud wordt de opbouw van het boek in elf (Romeins genummerde)hoofdstukken gevolgd.
I De ikfiguur, Gerard, aarzelt zijn vriend Ronald een verhaal te vertellen. Er is hem veel overkomen in zijn leven: zelfs heeft hij met een jonge weduwe een verhouding gehad. Zij is hertrouwd met een Canadees, inmiddels overleden, en woont in Italië. Gerard vertelt.In mei 196* neemt hij de trein naar de havenstad V. om er een lezing te houden. In de trein dommelt hij in en droomt dat hij een trap opgaat en in een gang komt. Er klinkt een kloppend geluid. Hij voelt dat hij weg moet, wordt dan wakker.
II Het optreden verloopt voorspoedig. De toehoorders zijn voornamelijk ouderen, maar op de eerste rij zit een vrij jonge dame met wie Gerard oogcontact meent te hebben.In de pauze komt ze naar hem toe. Zij is penningmeester van de organisatie en heet Christine.Nadat hij de nadelen van het hotelleven heeft opgesomd, nodigt zij hem uit bij haar te logeren.Tijdens de nazit met het bestuur wordt hem gevraagd of hij terugreist. Na Christines mededeling dat hij bij haar overnacht, volgt er een stilte.
III Duinen delen de gemeente in tweeën. Om aan de andere kant te komen, moeten Christine en Gerard langs de haven rijden. Ze bereiken een woonhuis dat een geheel vormt met een dameskapsalon en een zaak in bijoux. Christine is vast rijk en eenzaam. Als hij haar nu in zijn armen nam, haar afranselde en uit haar probeerde te krijgen wat haar bedoelingen zijn? Hij kust haar. Er klinken doffe slagen, afkomstig van een balkondeur van een te koop staand huis aan de overkant. Als Christine heeft toegestemd de nacht met hem door te brengen, bedenkt Gerard dat hij geen 'echte man' is.
IV Na het liefdesspel stelt Gerard bij zichzelf vast dat hij ook als homoseksueel een vreemde eend in de bijt is. Om de een of andere reden voelt hij zich niet veilig. Hij droomt dat hij een trap als van een hotel opgaat en in een gang komt. Achter hem klink bedreigend geklop. Een gestalte doemt op: een magere oude man. Hij haalt een sleutel te voorschijn en ontsluit de deur van een soort kast die langzaam opengaat. De man zegt: 'Tierelierelier... Wie is nummer vier?'Gerard schrikt wakker. Naast hem slaapt Christine. Was zij voor de droom verantwoordelijk? Dan moet ze door geseling tot een bekentenis gedwongen worden. Hij rukt het dek van haar lichaam en neemt haar.
V Als Gerard de volgende morgen wakker wordt hoort hij Christine beneden instructies geven aan de werkster, waarna ze ontbijt op bed serveert. Gerard is blij met de verwennerij. Als hij uit zijn reistas kleding haalt, merkt hij op dat hij eigenlijk geen nieuwe kleren heeft. Wanneer hij uit de badkamer komt, heeft Christine een aantal overhemden voor hem neergelegd. Het eerste dat hij aantrekt past hem. Van wie zijn ze? Als hij hier eens bleef wonen, en hier schreef terwijl zij de boel schoonhield? Maar waar zou dat toe leiden? Stel dat hij de belangstelling voor haar verloor en op zoek ging naar mannelijk gezelschap?Ze gaan naar beneden en komen in de kapsalon. Een kapster, Adrienne, is met een klant bezig.Gerard begrijpt dat Christine de bazin is. Op zijn desbetreffende vraagt zegt ze dat ze soms ook mannen knipt. Ze laat hem plaats nemen en even later constateert hij dat ze 'gezegende handen'heeft, waarmee ze wellicht zou kunnen genezen. Eigenlijk, meent Gerard, zou hij ook een 'massage de luxe' moeten krijgen.
VI Na de knipbeurt vraagt Gerard zich af of hij Christine moet betalen. Zij realiseert zich dat ze hém nog moet betalen vanwege het optreden.Als Christine weggelopen is om de telefoon aan te nemen, ziet Gerard op haar bureau een aan 'Mevrouw C. Overdijk' geadresseerde enveloppe liggen. Er zit een 'Düsseldorf 19 Mei 19**'gedateerde brief in, gericht aan 'Liefste Christine', ondertekend met 'je liefste Herman'. De bijgesloten foto van Herman beneemt Gerard de adem. Hij zal de jongen vinden, geleid door Voorzienigheid of noodlot.Als Christine is teruggekeerd, zegt Gerard dat hij het volgende weekend terug zal komen, als het kan. Zij is dan de stad uit - maar als hij graag in stilte schrijft, heeft hij dan misschien zin het komende weekend op het huis te passen?
VII Een week later zit Gerard weer in de trein naar V. Onderweg van het station naar Christines huis grijnst een jongen aan wie hij de weg vraagt naar hem. Gerard ziet een straatnaambord:Kamperfoeliestraat.Christine vertrekt de volgende dag pas. Gerard neemt haar hand en doet alsof hij die kan lezen.Hij sluit zijn ogen en zegt dat hij een station ziet: D-U...Kan Christine hem een handschrift geven van de persoon die met het station te maken heeft? Ze reikt hem een brief in een enveloppe aan. Gerard bevingert de enveloppe en 'voelt' het station en een jongeman. Bestaat er van hem een foto? Ook de foto wordt in de enveloppe gedaan en de helderziende Gerard gaat aan het werk. Weldra zal hij de letters van de naam van de jongen oproepen. Maar dan doemt er een spookbeeld van de jongen op. Christine heeft niets in de gaten. Gerard ziet achter hem de boeg van een schip; hij heeft een oog dicht.Als hij weer tot zichzelf gekomen is, zegt hij dat de naam van de jongen met een H. moet beginnen. Herman, beaamt ze. Gerard wil weten wie dat is.
VIII Christine is niet rijk, dat is een tegenvaller. Ze was getrouwd geweest met Johan, die overleed.Met vriendin Hilda was Christine (met geld van Hilda's ouders) de kapperszaak begonnen. Toen Hilda zich terugtrok stond Christine er alleen voor. Voor haar huwelijk had Herman haar al aanbeden. Hij is gasfitter en bezit een zaak in Düsseldorf. Christine laat de foto zien. Hij wil dat ze in Düsseldorf komt wonen. Hij drinkt en is zeer jaloers. Gerard stelt voor dat zij hem mee naar huis neemt.'s Avonds gaan ze naar de Hitchcockfilm 'Dial M. for murder'. Gerard vindt dat ze broertje en zusje zijn geworden.
IX Gerard zal de volgende nacht in een andere kamer slapen. Op het nachtkastje staat daar een ingelijste foto van de dode Johan. De foto van Herman wil Gerard nog even onder zich houden.Onderweg naar het station verklaart Christine dat het bij de haven verkeerstechnisch een gevaarlijk punt is. Teruggekeerd in het huis, legt Gerard de foto van Johan in een la. Hij doorzoekt de kast boven het bed. Hij bekijkt de foto van Herman weer. Waar moet hij over schrijven? Er is volop drank in huis en Gerard neemt een 'kleine dubbele' whisky. Hij gaat de deur uit, op weg naar het strand, en komt weer door de Kamperfoeliestraat, maar de jongen ziet hij niet.Bij de bioscoop staat een meisjesachtige jongen voor de vitrine. Gerard neemt de jongen, die Laurens heet, mee naar huis, om 'iets te drinken'.In de slaapkamer vraagt Laurens of Herman, wiens foto er ligt, Gerards vriend is. Gerard legt uit dat Christine zijn zus is, maar ook zijn liefdeszus, met wie hij vriendjes deelt.Als Gerard zijn schouder tegen het kastje boven het bed stoot, valt er een jubileumuitgave van 'Coiffure' uit. Wanneer hij het werk teruglegt, ziet hij een doos met een sleutel erop liggen. De sleutel komt hem bekend voor.Laurens, die in een amateuroperettegezelschap zingt, moet vanwege een repetitie vertrekken.Gerard geeft hem zijn adres, maar hij zal hem niet terugzien.
X 'De jongen van de Kamperfoeliestraat', zo moet een verhaal of gedicht heten. Gerard pakt de doos uit de kast. Plots hoort hij een bons - de balkondeur aan de overkant. Dan weet hij waar de sleutel hem aan deed denken: de droom.Beneden teruggekeerd ontdekt hij onderin de doos drie aktenenveloppen. In de eerste zitten prentbriefkaarten en foto's; een brief is ondertekend met 'je liefhebbende Gerard'. Ook zit er een brief bij gericht aan 'Mej. Chr. Halslag', en het bericht dat de negentienjarige soldaat G. Verdonk op slag gedood was.In enveloppe twee wederom liefdesverklaringen plus een trouwfoto en een rouwadvertentie,ondertekend door 'Ch. Overdijk-Halslag'. Het betreft hier de Johan van de ingelijste foto.In de derde enveloppe eveneens brieven aan 'mijn liefste Chrisje', alsmede een overlijdensbe-richt: van Gerrit Marinus Eberhard Lunderts, namens Ch. Lunderts-Halslag.Plotseling dringt de betekenis van de droom tot Gerard door. Die opengaande deur was het deksel van een lijkkist geweest.Hij stopt alles terug in de doos, schrijft een excuusbrief voor Christine en haast zich naar het station.
XI Tot zover het verhaal zoals Gerard het aan Ronald heeft verteld. Volgens Ronald was de droom een waarschuwing geweest. Twee dagen na Gerards vlucht had Christine hem opgebeld.Herman was meegekomen uit Düsseldorf. Op weg om te gaan zwemmen was hij met de auto in de haven geslipt en tegen de boeg van een schip geknald. Hierbij raakte hij een oog kwijt. De boeg van het schip was door de bijrijdersplaats gegaan.Die Laurens komt nog weleens langs, liegt Gerard. Hij heet voluit Laurens Vitali. Was de zojuist vertelde geschiedenis wel een verhaal?
(bron: Martin de Jong; Uittrekselbank)

Sorry dat ie zo lang is MODJES... They asked... Wie er trouwens wat aan heeft mag hem gebruiken

quote:

---

een heel boekverslag:
"een heel erg lang kutverhaal"

---

quote:

---

Op maandag 29 september 2003 22:24 schreef D.Rose het volgende:
Gem. aantal posts/dag 19

---

ehhmm denk kleurcode van me zussie

Oeh dit verraadt toch wel wat. Ik zocht iig naar een bron.

weltrusten

Uw inschrijfnummer is: 42

U ontvangt een bevestiging van uw inschrijving per e-mail.

dat eigenlijk zo te merken magoed

Nog zo'n post en deze reeks is dood.

[Dit bericht is gewijzigd door PrivateRyan op 30-09-2003 01:01]

quote:

---

Op dinsdag 30 september 2003 01:01 schreef sennetijdeman het volgende:
quote hem ff. .

---

Staat op Kazaa

do not know why

na CTRL+V:
enlightenedwizza! Kaartje shockers, reageren graag

in een ander topic vroeg iemand hoeveel naamtopics ik heb...dit is de enige

Apache/1.3.28 Server at www.** Port 80

2.
Betrouwbaarheid. De test dient iedere keer dat je deze doet, ongeveer dezelfde uitslag te geven. Als het in een bepaalde ruimte altijd 15 graden Celsius is, dient een betrouwbare thermometer dit ook altijd aan te geven. En niet de ene keer 11 graden, en de andere keer 19 graden. Dit lijkt simpelere dan het is. Vooral bij tests die iets zeggen over iemands persoonlijkheid

quote:

---

Op dinsdag 30 september 2003 22:01 schreef Modus het volgende:

[..]

Van de Safrane heeft uberhaupt nooit een station bestaan. .

---

waarom weet ik eigenlijk niet meer

Tjonge jonge dat ik dat niet kon onthouden.

quote:

---

Op woensdag 1 oktober 2003 00:24 schreef GoLLeM het volgende:
 

---

https://eicsso.lge.com/login.fcc?TYPE=33554433&REALMOID=06-3d8ecda9-7458-0006-0000-703f0000703f&GUID=&SMAUTHREASON=0&TARGET=$SM$https://eicsso%2elge%2ecom/index%2ejsp

Groetjes, Arjen

Misschien volgende keer beter. Paar honderd regels code ofzo..

quote:

---

Op donderdag 2 oktober 2003 01:40 schreef TheWilliedockSaints het volgende:
.NET Messenger Service Staff: You are running a version of messenger that requires an immediate security update. Please visit http://messenger.msn.com/Help/Upgrades.aspx to complete the update.

---

ik wil msn terug

heb ik niet gekopied

_{is geen spam hoor}

lol

(van zojuist dus....... )

quote:

---

Op donderdag 2 oktober 2003 09:12 schreef TheBoogieMan het volgende:
nog steeds 225 ?

---

quote:

---

Op donderdag 2 oktober 2003 09:12 schreef Nadientje het volgende:
Ja hoor Roy, ik ga graag met je uit

---

(eerste wachtwoord van deze site)

BRUSSEL - Passagiers lopen een grote kans dat ze hun koffers kwijtraken als ze met de luchtvaartmaatschappij Air France-KLM vliegen. Vergeleken met alle Europese maatschappijen verdwenen er bij de twee partners in augustus vaker koffers dan bij de meeste andere maatschappijen. Dat blijkt uit donderdag gepubliceerde cijfers van de Association of European Airlines (AEA).

KLM scoorde het slechtst van de twee. Op de duizend passagiers raakte de vervoerder ruim 29 koffers kwijt. Alleen de Italiaanse luchtvaartmaatschappij Alitalia, die ook zal toetreden tot Air France-KLM, deed het slechter. Daar verdwenen per duizend reizigers meer dan 46 koffers.

Air France deed het niet veel beter dan zijn nieuwe dochter KLM. Het bedrijf raakte 26 koffers per duizend passagiers kwijt. Alleen Alitalia, KLM en British Airways presteerden slechter.

KLM en Air France werden verslagen door onder meer Turkish Airlines, Tarom Romanian Airlines en Malev Hungarian Airlines. Bij de Turkse maatschappij verdwenen per duizend passagiers ruim vier koffers.

tadaa!

heheh bout boek

dit dus