Borderline persoonlijkheidsstoornis 2
Op donderdag 31 oktober 2002 17:36 schreef Wolkje het volgende:
Omdat ik merk, dat vele mensen wel eens van Borderline gehoord hebben,
maar eigenlijk niet weten wat het inhoudt, dacht ik, dat het misschien
een idee was om informatie bij elkaar te zoeken, voor wat duidelijkheid.
Dus bij deze:
WAT IS EEN BORDERLINE PERSOONLIJKHEIDSSTOORNIS?
Een borderline persoonlijkheidsstoornis is een psychiatrische aandoening die verschillende vormen kan aannemen en ook verschillende gradaties in ernst. De diagnose kan alleen door een psychiater met zekerheid gesteld worden. Schattingen lopen uiteen van ca. 150.000 tot 200.000 Nederlanders.
Een opvallend grote meerderheid van de patiënten is vrouw, vermoedelijk ook omdat zij vaker slachtoffer worden van seksueel misbruik wat een mede-veroorzaker kan zijn van de stoornis. Bij mannen wordt de diagnose vaak niet gesteld omdat deze zich bij hen niet uit in agressie die zich naar binnen richt (zelfverwonding, eetstoornissen) maar agressie naar buiten toe. Mannen met borderline stoornissen komen dan ook vaker in de criminaliteit terecht.
De stoornis openbaart zich meestal in de adolescentie (17 - 25 jaar) maar kenmerken kunnen ook bij kinderen in een bepaalde vorm al voorkomen. Omdat kinderen nog niet uitontwikkeld zijn stelt men de diagnose niet vaak gedurende de kindertijd, maar wel later, als het jonge volwassenen zijn.
Ook is het ziektebeeld bij kinderen en bij adolescenten verschillend. Kinderen met borderline symptomen hebben vaak meer angsten en neurosen tegelijkertijd (in tegenstelling tot neurotische kinderen). Als borderline-kinderen de adolescentie bereiken, hebben zij vaak gedragsproblemen die om een andere diagnose vragen.
OORZAKEN
Hoewel de borderline diagnose veel vaker gesteld wordt dan enige tijd geleden, is over de oorzaak van de aandoening nog niet zo veel bekend. Meestal gaat het om een combinatie van factoren: een aanleg voor impulsiviteit en stemmingswisselingen in combinatie met een heden of verleden waarin zich ingrijpende psychologische en/of maatschappelijke problemen hebben voorgedaan, vaak op zeer jonge leeftijd.
Het kenmerkende impulsieve gedrag van patiënten is iets wat waarschijnlijk al voor een deel bij de geboorte is bepaald. De oorzaak hiervoor zou kunnen zijn dat de prikkeloverdracht in de hersenen verstoord is; een stoornis in de serotoninehuishouding, die ook wordt verdacht iets met anorexia en bulimia te maken te hebben.
Veel mensen met borderline hebben een verleden waarin zich traumatische gebeurtenissen hebben voorgedaan, zoals het opgroeien in een instabiele gezinssituatie, emotionele verwaarlozing, agressie, seksueel misbruik. Dit bemoeilijkt nadien het kunnen aangaan van (langdurige) relaties. Hoewel de patiënt juist sterk behoefte heeft aan goed contact met anderen, is zij of hij erg bang om gekwetst te worden of in de steek te worden gelaten. Door de hooggespannen verwachtingen, gebeurt dit ook vaak.
Andere oorzaken zijn mogelijk het wegvallen van maatschappelijke zekerheden (familie-, buurt- en kerkleven bijvoorbeeld). Dit vergroot de eenzaamheid van de patiënt, die op zichzelf teruggeworpen raakt en zich minder veilig voelt, net als wanneer een relatie teleurstellend afloopt.
VERSCHIJNSELEN
De ziekte kan zich in verschillende vormen manifesteren, die vaak moeilijk te vergelijken zijn. Juist omdat de stoornis zoveel verschillende vormen kent om zich te manifesteren, is het voor hulpverleners en betrokkenen een ingewikkelde aandoening.
Als men een aantal van onderstaande kenmerken heeft, kan worden gedacht aan een borderline stoornis:
- identiteitsproblemen: patiënten hebben problemen met hun identiteit, vaak ook seksueel. Ze zijn vaak onzeker en verdragen kritiek slecht. Ze weten niet goed wat ze met hun leven aan moeten en hebben een 'leeg gevoel' van binnen. Ze hebben moeite om alleen te zijn en voelen zich snel eenzaam en in de steek gelaten.
- stemmingswisselingen: de stemming kan sterk en snel wisselen, soms na voor buitenstaanders triviale gebeurtenissen. De patiënt reageert (in de ogen van anderen) overgevoelig en/of hevig. Ze kunnen heel boos of driftig worden en hebben deze gevoelens vaak slecht onder controle.
- in uitersten denken: mensen en situaties zijn helemaal goed of helemaal fout. Tussenwegen bestaan niet, dus als iemand niet aan de hooggespannen verwachtingen voldoet, kan de mening van de patiënt zeer sterk omslaan. Dit kan problemen geven op het werk en in relaties. Ze hebben de neiging om bepaalde mensen erg over te waarderen en anderen juist volledig te vernederen.
- impulsiviteit: mensen met een borderline stoornis nemen beslissingen zonder er eerst goed over na te denken. Dit kan zich ook uiten in eetstoornissen, wisselende seksuele relaties, geldverkwisting en alcohol- of drugsmisbruik, en suïcidepogingen.
- geestelijke spanningen: de spanningen kunnen ontladen in automutilatie (opzettelijke zelfverwonding) bijvoorbeeld krassen in de onderarmen en gedachten aan of pogingen tot zelfmoord.
- psychotische symptomen: psychische verwardheid met wanen en/of hallucinaties, het horen van stemmen. Ze zijn bijvoorbeeld overmatig achterdochtig en ervaren de wereld om hen heen als onwerkelijk. Meestal duren deze verschijnselen slechts enkele uren maar zijn voor de patiënt erg beangstigend. Ze treden vaak op in periodes van stress.
BEHANDELING
Voor een behandeling van mensen met een borderline stoornis bestaan verschillende mogelijkheden: volledige opname in een psychiatrisch ziekenhuis of afdeling, als ook ambulante behandeling (geen opname maar behandeling overdag). De gewenste behandeling verschilt per patiënt.
Bij opname in het ziekenhuis kunnen de symptomen verergeren. Automutilatie (zelfverwonding) kan dan beginnen op te treden of kan toenemen. Vooral bij ernstige depressiviteit of ernstige suïcidale neigingen is opname in het ziekenhuis gewenst. Veel borderliners dreigen met zelfdoding en voeren dit niet uit, maar het is wel zaak om dit zeer serieus te nemen. Hoewel patiënten vaak dreigen met zelfdoding en het vervolgens niet doen, verdient dit wel veel aandacht. Het percentage borderliners dat zelfmoord pleegt, is wel geschat op 9%.
De behandeling bestaat afhankelijk van de plaats en intensiteit van behandeling vaak uit gesprekstherapie en medicijnen. Gesprekstherapie is een langdurig proces. De relatie patiënt-hulpverlener kan ingewikkeld zijn (vertrouwen versus angst) en de patiënt vindt het vaak moeilijk de behandeling af te maken. In de gesprekstherapie ligt nadruk op verlatingsangst, gebrek aan zelfvertrouwen, relatieproblemen. Doel is de patiënt (en eventueel de partner) te leren hiermee om te gaan.
De medicijnen die onderdeel van de behandeling kunnen zijn, zijn vaak antidepressiva, antipsychotica, stemmingsregulerende middelen, en/of kalmeringsmiddelen. De middelen worden voorgeschreven afhankelijk van de ernst en aard van de borderline stoornis. Voorzichtigheid is geboden vanwege een verslavingsgevaar en de kans om andere symptomen te verergeren.
Behandeling van de stoornis kan moeilijk zijn en kent een uiterst grillig verloop met veel ups en downs. Tijdens de langdurige behandeling kunnen zich ernstige crises voordoen, niet zelden gepaard gaand met een zelfmoordpoging. Maar vanaf het dertigste of veertigste levensjaar gaat het met ruim de helft van de patiënten veel beter. Men spreekt dan vaak niet meer over een stoornis, alleen van een kwetsbaarheid. Alsof de stoornis is uitgedoofd.
--------------------------------------------------------------------------------
Met een toevoeging van Moonah,
quote:
--------------------------------------------------------------------------------
Op donderdag 31 oktober 2002 22:19 schreef Moonah het volgende:
Tijdens mijn therapie heb ik heel veel inzichten verworven in mijn eigen emoties en gedrag. Ik wil daarvan graag wat toevoegen aan bovenstaande (overigens duidelijke, maar in mijn visie zakelijke) tekst.
Borderline is vooral een stoornis op emotioneel vlak. Er is geen goede balans tussen ratio en emotie, waardoor er vaak geen adequaat gedrag wordt vertoond.
Door traumatische ervaringen kan de emotionele ontwikkeling van een kind stil komen te staan of een scheefgroei vertonen. Het gedrag van mensen met borderline kun je ook vaak wel met dat van een jong kind vergelijken.
Het impulsieve, gewoon doen, zonder eerst allerlei consequenties af te wegen. Dingen zeggen, eruit flappen zonder erover na te denken. Jonge kinderen zijn ook zelden tactisch.
Het zwart/wit denken. Kinderen kunnen moeilijk met ambivalenties omgaan. Als mama boos is is het: "Stomme mama."
Dat iemand die van je houdt ook wel eens lullig (of chagrijnig, whatever) tegen je kan doen, is in de beleving van een borderlinepatient niet mogelijk. Diegene houdt dan niet meer van je, anders zou hij niet lullig doen
Andersom geldt dat ook: Als iemand stom is, dan kan daar ook niets leuks aan ontdekt worden. Of iemand die je juist (waanzinnig) bewondert , die kan niets fout doen.
Nuanceren is voor kinderen ook vaak moeilijk.
Stemmingswisselingen: Bij kinderen (en bij mensen met borderline)is het vaak Jantje lacht , Jantje huilt . En dat kan soms best snel op en neer gaan.
Ook kan iemand met borderline overspoeld worden door zijn/haar emoties. Vergelijk het met kinderen, die kunnen om iets kleins een onbedaarlijk verdriet hebben, maar dat kan ook weer snel over zijn. Van de andere kant kan er ook sprake zijn van een tomeloos enthousiasme, een ontembare vrolijkheid.
Verlatingsangst: Een klein kind kan niet bevatten dat als mama even boodschappen doen is , dat ze dan ook echt weer terug komt. Een kind moet daarop leren vertrouwen door ervaring.
Hetzelfde bij een bordelinepatient. Het is heel moeilijk om in een relatie erop te vertrouwen dat iemand echt bij je wil blijven, dat iemand nog steeds van je houdt , je heus niet zal verlaten, ook al heeft hij/zij ook zo zijn/haar eigen bezigheden.
Ook in vriendschappen werkt het zo. Het is bv moeilijk te accepteren dat je beste vriendin ook andere vriendinnen heeft.
Je kunt je mss voorstellen dat emotioneel gedrag op het niveau van een jong kind, voor zowel degene met borderline als ook voor de omgeving, voor veel problemen kan zorgen. Immers, je bent toch volwassen, je kunt je toch wel bedenken dat je je in een bepaalde situatie niet zus of zo kunt gedragen. Je bent toch oud en wijs genoeg om je emoties onder controle te houden
Maar dat is nou juist het lastige als je borderline hebt. Je kunt wel bedeneren dat bepaalde zaken niet kloppen, of dat jij anders reageert dan anderen, maar omdat je emotionele ontwikkeling niet parallel loopt met je rationele ontwikkeling kun je je vaak niet adequaat gedragen. En dat zorgt voor heel veel interne frustratie, waardoor weer afwijkend gedrag kan ontstaan (dissociatie, automutilatie, eetstoornissen, depressie etc).
Verwante sites:
www.annetje.nl
www.stichtingborderline.nl
http://borderline.startkabel.nl
http://borderline.pagina.nl
quote:Nee, iedereen heeft wel bepaalde dingen weg van BPS, sterker nog, de meeste mensen herkennen Borderline in meerdere punten. Dat hoeft dus helemaal niet te betekenen dat je het ook meteen hebt. Zoals je zelf zegt heb je twee belangrijke kenmerken van BPS, namelijk de automutilatie, niet. Als je het echt wilt weten, of je Borderline hebt, kan je dat alleen door een psychiater laten vaststellen, en dit doen ze gewoonlijk na je twintigste, omdat ervoor, in de pubertijd iedereen wel kenmerken heeft..
Op zaterdag 27 september 2003 12:03 schreef tribianni het volgende:
Slik, nu lees ik dit net en zie wel erg veel overeenkomsten. Op de zelfmutilatie en zelfmoordpogingen na dan. Heb ik dan direct borderline??
quote:
Op vrijdag 26 september 2003 19:36 schreef Ravenous het volgende:
[..]
Een psycholoog en daarbij extra hulp van minder proffesionelen.
[..]
Plastisch chirurg, sporten, support van je partner mocht je die hebben en cognitieve gedragstherapie.
quote:
Op zaterdag 27 september 2003 00:08 schreef Dryw.Filtiarn het volgende:
[..]
Niet echt een vaste partner, maar wel een halve partner. (Uitleg: We hebben nog niet echt een vaste relatie
). Maar zij doet (soms) aan automutilatie. Inmiddels door doorzettingsvermogen en professionele hulp is ze inmiddels in staat om het in veel gevallen tegen te houden.En zelf doe ik het ook af en toe (te vaak)
quote:
Op zaterdag 27 september 2003 02:02 schreef SEMTEX het volgende:[..]
wat houdt dat in..?
quote:
Op zaterdag 27 september 2003 08:58 schreef DuchessX het volgende:[..]
"De cognitieve gedragstherapie gaat ervan uit dat gedachten, gevoelens en gedrag op een bepaalde manier met elkaar verbonden zijn. Iemands gedachten beïnvloeden zijn of haar gevoelens en gedrag. Negatieve gedachten zoals 'ik ben niks waard' of 'ik kan dat toch niet' kunnen psychische problemen veroorzaken of versterken.
De cognitieve gedragstherapeut zal met u nagaan welke ideeën u hebt over uzelf en anderen, wat anderen van u denken, wat u zou moeten doen en/of kunnen, of u schuld hebt aan iets, etc. De psychotherapeut zal vervolgens met u in gesprek gaan over de mate waarin deze ideeën op realiteit berusten. Het accent ligt op het aanleren van andere, meer positieve gedachten. Via het beïnvloeden van uw denkbeelden kan uw gevoelstoestand in gunstige zin veranderen. Daardoor verandert uw doen en laten in positieve zin en verminderen uw klachten."Bron: http://www.psychotherapie.nl/
[DuchessX doet cognitieve gedragstherapie]
quote:
Op zaterdag 27 september 2003 12:03 schreef tribianni het volgende:Slik, nu lees ik dit net en zie wel erg veel overeenkomsten. Op de zelfmutilatie en zelfmoordpogingen na dan. Heb ik dan direct borderline??
[Dit bericht is gewijzigd door Wolkje op 27-09-2003 15:05]
Denk daarom ook juist dat het belangrijk is nooit zelf er aan te gaan doctoren als je iets over Borderline leest en vermoedens hebt , maar het gewoon grondig te laten onderzoeken .
Borderline kenmerken lijken heel veel op wat andere mensen ook hebben bij de lijst maar het is uitvergroot.
Zoals bij mij bij driftbuien dan heb ik soms echt het idee dat ik letterlijk en figuurlijk plof en dan ben ik echt dragen helemaal van de rel . Gelukkig heb ik het nu wat meer onder controle en zie het eerder aankomen .
Het is toch dat je leert bepaalde gedragspatronen te veranderen door te kijken of ze reeel zijn of niet ???
Ze vind het al met al een hele zware therapie.
Wat zijn jou ervaringen erbij ??
quote:Ik moet eerlijk zeggen, dat ik daar geen ervaring mee heb.
Op zaterdag 27 september 2003 14:43 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Wolkje , een vriendin van mij doet ook aan cognitieve therapie , ze zegt dat ze er veel aan heeft .
Het is toch dat je leert bepaalde gedragspatronen te veranderen door te kijken of ze reeel zijn of niet ???
Ze vind het al met al een hele zware therapie.
Wat zijn jou ervaringen erbij ??
Te meer, omdat ze nog niet kunnen zeggen wat ik nou eigenlijk heb.
Ik heb wel medicijnen, groepstherapie en individuele therapie, maar ze hebben nog niks vastgesteld, dus ik ga er eigenlijk nog steeds vanuit dat ik zelf geen BPS heb..
Heb het bericht ook aangepas, kwam doordat ik Duchess ge-quote had,
maar DuchessX doet dus cognietieve gedragstherapie
Het moet bij jou dus nog helemaal verder uitgezocht worden of je BPS hebt , veel succes daarbij .
quote:Ahh, oke.. ik dacht dat het puur op BPS gericht was..
Op zaterdag 27 september 2003 15:06 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Zij heeft ook geen BPS , het is niet alleen gericht op BPS dus .
Het moet bij jou dus nog helemaal verder uitgezocht worden of je BPS hebt , veel succes daarbij .
En: tsja, het schiet niet echt op
, maar het gaat nu gelukkig wel goedalleen mijn indivuele begeleiders (Psycholoog en Psieg) zijn geloof ik
meer op vakantie dan dat ze aanwezig zijn..
quote:Euhm heb je het over mij??
Op zaterdag 27 september 2003 15:06 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Zij heeft ook geen BPS , het is niet alleen gericht op BPS dus .
Het moet bij jou dus nog helemaal verder uitgezocht worden of je BPS hebt , veel succes daarbij .
Zoja, ik heb wél bps...
Maar de therapie die ik volg is niet speciaal op bps gericht, er zitten ook mensen met klachten als mds en depressie.
Ik ben niet speciaal voor bps in therapie gegaan, ik wist toen nog niet eens dat ik het had (enkel 'trekken van bps'). Ik ging in therapie omdat ik heel lang erg depressief ben geweest. Achteraf gezien hangen die klachten samen met een depressieve persoonlijkheidsstoornis, PTSS én bps.
De therapie is erg zwaar maar ook ontzettend goed. Ik ben er heel blij mee en heb er heel veel geleerd.
[Dit bericht is gewijzigd door DuchessX op 27-09-2003 21:34]
quote:Om even op deze quote terug te komen:
Op donderdag 25 september 2003 12:09 schreef SEMTEX het volgende:[..]
Ik denk dat je wel gelijk hebt, hoor. Borderliners zijn ook gauwer van slag door iets, kunnen niet zo goed tegen stress of stressvolle omstandigheden. Ze zijn gauwer over de zeik. Ws omdat ze nooit een goede manier hebben geleerd tijdens hun opvoeding om met die omstandigheden om te gaan. Ze uiten die onvrede dan in iets negatiefs zoals drank/drugsmisbruik, snijden of iets anders negatief, omdat ze geen andere positieve manier kennen. Ik vind 'labiel' alleen een nogal negatief label. Ik heb zelf ook geen sterke persoonlijkheid en dat vind ik oprecht jammer.
ik ben het hier idd mee eens. Het is geen teken van een sterke persoonlijkheid als je snel van slag bent, labieler bent door bepaalde gebeurtenissen en langer nodig hebt om te herstellen van bijv. gebeurtenissen als tegenslagen of iets dergelijks.
Helaas moet ik zeggen want ik ben zelf ondanks dat ik graag anders wil denken, ook geen sterke stabiele persoonlijkheid.
Dat wil niet zeggen dat iemand niet krachtig is, juist door al die tegenslagen die " harder" aankomen ontwikkelen veel van deze mensen wel een krachtige en toch ook veerkrachtige persoonlijkheid alleen worden zij gehinderd door hun " labiliteit", ja naar woord maar ik weet ff geen ander.
quote:Nee hoor , een andere vriendin uit mijn therapie tijd , die zit er nog en die heeft anorexia nervosa en daar passen ze ook die cognitieve therapie gehad .
Op zaterdag 27 september 2003 21:19 schreef DuchessX het volgende:[..]
Euhm heb je het over mij??
Zoja, ik heb wél bps...
Maar de therapie die ik volg is niet speciaal op bps gericht, er zitten ook mensen met klachten als mds en depressie.Ik ben niet speciaal voor bps in therapie gegaan, ik wist toen nog niet eens dat ik het had (enkel 'trekken van bps'). Ik ging in therapie omdat ik heel lang erg depressief ben geweest. Achteraf gezien hangen die klachten samen met een depressieve persoonlijkheidsstoornis, PTSS én bps.
De therapie is erg zwaar maar ook ontzettend goed. Ik ben er heel blij mee en heb er heel veel geleerd.
Ik zat eerst ff te denken misschien dat het wel goed zou zijn voor mij zoiets erbij te doen maar dan denk ik ook weer ik ben nu een jaar uit de therapie, en het gaat goed dus is het niet echt nodig meer . Plus ik zou weer oude bekenden tegenkomen die ik liever wijk.
quote:De Linehanmethode valt onder dialectische gedragstherapie en is voor veel zware borderliners zeer effectief. Het kunnen/willen accepteren van de realiteit vs veranderen van bepaald gedrag. Het heeft dus wel wat weg van een cognitieve gedragstherapie waar men probeerd een negatief denkpatroon probeerd onderuit te halen en te veranderen in positieve gedachten.
Op zaterdag 27 september 2003 20:37 schreef SEMTEX het volgende:
Weet iemand of de Linehanmethode ook Cognitieve therapie is?
quote:Ok, dank je wel
Op zondag 28 september 2003 13:35 schreef Ravenous het volgende:[..]
De Linehanmethode valt onder dialectische gedragstherapie en is voor veel zware borderliners zeer effectief. Het kunnen/willen accepteren van de realiteit vs veranderen van bepaald gedrag. Het heeft dus wel wat weg van een cognitieve gedragstherapie waar men probeerd een negatief denkpatroon probeerd onderuit te halen en te veranderen in positieve gedachten.
Ik ben Mapezaxo en heb me zojuist geregistreerd.
Ik wilde me nu toch wel eens mengen in de discussie over Borderline, zij het puur in eigenbelang. hopelijk is dat geen probleem?
Om maar bij het begin te beginnen, al op jonge leeftijd vonden mijn ouders dat ik niet 'geheel' normaal was t.o.v. van m'n medemens.
Natuurlijk hebben veel kinderen/mensen daar last van. Echter groeide mijn afwijkende gedrag met de leeftijd en ben ik daar voor op jonge leeftijd bij een kinder psychiater geweest. Ik kan me niet herinneren of er ooit een 'officiele' psychische aandoening is geconstateerd, maar dat ter zijde.
Tussen toen en m'n 15 jaar leek het allemaal wel goed te komen. Maar sinds dien is het juist berg afwaards gegaan, en niet zo'n beetje ook.
Maar om jullie een lang verhaal te besparen zal ik even de verschijnselen quoten en op mijzelf betrekken. Hopelijk zijn er mensen die me aan de hand daar van iets meer kunnen vertellen en kan ik een verband leggen tussen toen en nu.
M'n ouders, en met name m'n moeder heeft namelijk sterk het vermoeden dat het iets is wat ik altijd al heb gehad, en herkent enkele verschijnselen bij haarzelf.
quote:Het zou dus stom zijn om aan de hand van reacties een conclusie te trekken. Dat doe ik niet en het gaat me voornamelijk om inzicht van anderen om zo voor mezelf meer duidelijkheid te krijgen.
De ziekte kan zich in verschillende vormen manifesteren, die vaak moeilijk te vergelijken zijn. Juist omdat de stoornis zoveel verschillende vormen kent om zich te manifesteren, is het voor hulpverleners en betrokkenen een ingewikkelde aandoening.
quote:Dit is iets wat ik al heel m'n leven ervaar. Het merendeel van de hulpverleners had het ook altijd over een Identiteitsstoornis.
Als men een aantal van onderstaande kenmerken heeft, kan worden gedacht aan een borderline stoornis:- identiteitsproblemen: patiënten hebben problemen met hun identiteit, vaak ook seksueel. Ze zijn vaak onzeker en verdragen kritiek slecht. Ze weten niet goed wat ze met hun leven aan moeten en hebben een 'leeg gevoel' van binnen. Ze hebben moeite om alleen te zijn en voelen zich snel eenzaam en in de steek gelaten.
Behoeft geen verdere toelichting, lijkt mij.
quote:Ik zou het niet beter kunnen verwoorden. Het gebeurt zowel na "tegenslagen" als op willekeurige momenten. Of in elk geval niets wat ik zelf herken als negatieve gebeurtenis.
- stemmingswisselingen: de stemming kan sterk en snel wisselen, soms na voor buitenstaanders triviale gebeurtenissen. De patiënt reageert (in de ogen van anderen) overgevoelig en/of hevig. Ze kunnen heel boos of driftig worden en hebben deze gevoelens vaak slecht onder controle.
De woede en oncontroleerbare 'driftbuien' waren de hoofd redenen dat ik als kind bij een psychiater ben geweest. Volgens m'n ouders heeft het toen geholpen.
quote:In mindere mate herkenbaar. Ik kan het niet echt toelichten.
- in uitersten denken: mensen en situaties zijn helemaal goed of helemaal fout. Tussenwegen bestaan niet, dus als iemand niet aan de hooggespannen verwachtingen voldoet, kan de mening van de patiënt zeer sterk omslaan. Dit kan problemen geven op het werk en in relaties. Ze hebben de neiging om bepaalde mensen erg over te waarderen en anderen juist volledig te vernederen.
quote:Altijd en overal. Of ik nou vrolijk of depressief ben.
- impulsiviteit: mensen met een borderline stoornis nemen beslissingen zonder er eerst goed over na te denken. Dit kan zich ook uiten in eetstoornissen, wisselende seksuele relaties, geldverkwisting en alcohol- of drugsmisbruik, en suïcidepogingen.
Wanneer ik vrolijk ben geef ik bakken geld uit, die ik vaak niet eens heb.
Denk niet na over wat ik zeg maar gooi het er gewoon uit. Oprecht zijn is goed, maar niet meer in deze mate.
In depressieve buien heb ik dikwijls suicidale neigingen uiteenlopend van het overwegen tot bijna uitvoeren van zelfmoord, zonder de consequenties te overwegen. Op zo'n moment wil ik niets anders dan sterven en dat moet en zal ik dan ook. hoewel... ik zit hier anders nog steeds. loopt 'meestal' met een sisser af.
quote:Automutilatie heb ik alleen eens gedaan uit nieuwsgierigheid.
- geestelijke spanningen: de spanningen kunnen ontladen in automutilatie (opzettelijke zelfverwonding) bijvoorbeeld krassen in de onderarmen en gedachten aan of pogingen tot zelfmoord.
Ik kan niet zeggen dat ik trots ben op mezelf, maar om mezelf om die reden te verwonden is nooit in me opgekomen. Ook niet om de geestelijke pijn weg te nemen door fysieke pijn te veroorzaken (ik heb gelezen dat dit een veel voorkomende reden is voor automutilatie.)
quote:Psychotisch ben ik niet echt. Misschien zelden in lichte mate maar enkel voor korte duur. Hallucinaties heb ik ook zelden, en stemmetjes in m'n hoofd al helemaal niet.
- psychotische symptomen: psychische verwardheid met wanen en/of hallucinaties, het horen van stemmen. Ze zijn bijvoorbeeld overmatig achterdochtig en ervaren de wereld om hen heen als onwerkelijk. Meestal duren deze verschijnselen slechts enkele uren maar zijn voor de patiënt erg beangstigend. Ze treden vaak op in periodes van stress.
Ik hoor alleen wel eens 's nachts m'n naam roepen en dan schrik ik wakker, maar dat zal wel iets anders zijn.
Het overmatig achterdochtig zijn kan ik stomweg niet echt beoordelen.
Ik ben wel sceptisch t.o.v. van m'n medemens, maar dat is volgens mij iets anders.
Wat er wordt bedoeld met "de wereld om hen heen als onwerkelijk beschouwen" is me niet geheel duidelijk dus dat wacht ik even af.
Ik wil nog even toevoegen dat ik in m'n jeugd best wel gepest en getreiterd ben en daarom moeizaam contact leg.
Op 16 jarige leeftijd verliet ik school omdat ik dat niet nodig achtte; "ik wordt toch niet ouder dan 20." En hoewel ik nu richting de 20 ga heb ik de afgelopen tijd niet het gevoel dat ik het halen ga.
Het leven is gewoon nutteloos en alles behalve leuk, dan is 20 jaar meer dan genoeg en het niet eens waard om voor te vechten.
Hoewel dat niet direct verband houdt met Borderline heb ik vrijwel altijd zo gedacht.
Nouja, dat was het. Hopelijk kan (en wil) iemand hier iets mee.
Nu ga ik m'n buurman lastigvallen. Iets wat ik niet snel doe maar omdat 'ie heel veel van mijn problemen herkent is het wel eens zinvol.
quote:Dat ligt eraan in hoeverre je op de arbeidsmarkt kunt functioneren.
Op zondag 28 september 2003 19:59 schreef hace_x het volgende:
Zomaar een vraag: Heeft iemand waar Borderline geconstateerd is, recht op een WAO uitkering?
Ik heb gedeeltelijk WAO.
quote:Dan moet je dus ook genoeg gewerkt hebben: zo kwam ik in de bijstand terecht omdat ik geen recht had op WAO
Op zondag 28 september 2003 19:59 schreef hace_x het volgende:
Zomaar een vraag: Heeft iemand waar Borderline geconstateerd is, recht op een WAO uitkering?
Wat ook weer z'n voordelen had, want je komt makkelijker uit de bijstand dan uit de WAO.
quote:Je kunt er heel goed mee leren omgaan
Op maandag 29 september 2003 11:00 schreef pro_jeex het volgende:
Lijkt me een vervelende ziekte
Zelf heb ik nu voor zover ik weet heel mijn leven al borderline.
Toen ik de diagnose uiteindelijk kreeg , zag ik dit meer als ; het beestje heeft een naampje.
Daarom deed ik die dingen, zei ik die woorden, gedroeg ik me zo enzzzz....
Ik ben nu 32 , de diagnose is 7 jaar geleden vastgesteld.
Ik ben veel gaan lezen, wat je eigenlijk ook niet teveel moet doen , want je komt zoveel tegen van herkenning, dat je er helemaal maf van wordt !
Wat ik jullie wil meegeven is , er is mee te leven .
Alleen doe het op je eigen tempo en doe die dingen waarvan je zelf vindt die goed voor je zijn.
Probeer te praten en laat je niet beinvloeden door anderen.
En mensen die je laten "barsten "omdat je deze diagnose hebt gekregen zijn geen vrienden.
Ik kan hier nog hele verhalen over schrijven en ik wil zeker reageren op jullie vragen.
Kijk anders eens bij Hulpverlende Instanties in dit Forum, je zult mij en andere lotgenoten kunnen vinden op de club Borderlinechat.
Ik wil hier alleen mensen steun en hulp en evt. tips geven en dat ze ook op een chat kunnen praten over hun "problemen " op hun weg met Borderline. Dit is geen ledenwerving !
Ik hoop dat ik een kleine uitleg heb kunnen geven en dat jullie er wat aanhebben .
Groetjes EyeV
Het scheelt denk ik ook dat ik niet meer in dagtherapie zit en nu eens in de zoveel tijd gesprekken heb.
Soms vind ik het fijn als er andere zijn die het herkennen maar om het nou echt lotgenoten op te gaan zoeken , vind ik voor mezelf overdreven , dan zou ik te veel leven naar een labeltje. Ik heb in het begin heel erg gehad dat ik erin verdiepte maar dat is minder geworden . Af en toe als ik weer iets tegenkom pak ik nog weleens het hulpboek van Van Meekeren erbij , maar echt heel erg mee bezig zijn is gelukkig niet meer zo.
Doen jullie DGT dan? Toevallig?
*nieuwsgierig is*
Heb binnenkort mn intake gesprek ervoor...
ben wel beetje benieuwd naar ervaringen van mensen ermee enzo..
quote:Volgens mij kun je niet oneindigd doorgaan met je zelf te mutileren.
Op maandag 29 september 2003 11:10 schreef DuchessX het volgende:[..]
Je kunt er heel goed mee leren omgaan
quote:Ik denk niet dat het daarom gaat
Op maandag 29 september 2003 14:29 schreef pro_jeex het volgende:[..]
Volgens mij kun je niet oneindigd doorgaan met je zelf te mutileren.
Het gaat erom dat je met de diagnose, en dus met je " ziekte" wel goed kunt leren leven
quote:
Op maandag 29 september 2003 14:29 schreef pro_jeex het volgende:[..]
Volgens mij kun je niet oneindigd doorgaan met je zelf te mutileren.
quote:Nee, ik heb van 2000 tot 2001 in therapie gezeten, niet meer dus. Ik deed de Linehantraining.
Op maandag 29 september 2003 13:30 schreef diannetjhu het volgende:
Ravenous... SEMTEX....Doen jullie DGT dan? Toevallig?
*nieuwsgierig is*Heb binnenkort mn intake gesprek ervoor...
ben wel beetje benieuwd naar ervaringen van mensen ermee enzo..
quote:Sorry, ik heb denk ik een verkeerde indruk gewekt. Er is een hoop mis met mij, maar ik heb geen BPS.
Op maandag 29 september 2003 13:30 schreef diannetjhu het volgende:
Ravenous... SEMTEX....Doen jullie DGT dan? Toevallig?
*nieuwsgierig is*Heb binnenkort mn intake gesprek ervoor...
ben wel beetje benieuwd naar ervaringen van mensen ermee enzo..
*zucht* ..
maar ok
quote:
Op dinsdag 30 september 2003 13:46 schreef diannetjhu het volgende:
zonde dit ...
*zucht* ..
quote:
Op dinsdag 30 september 2003 13:47 schreef DarkElf het volgende:[..]
Ik heb er veel aan gehad , veel gesprekken , mijn therapie was niet alleen op Borderline gericht maar gewoon groepstherapie , op structuur houden , doelen zetten voor elke week .
Ik heb er veel van geleerd , maar de therapieen kunnen heel erg verschillen , dus kan niet zo een twee drie zeggen hoe het verder gaat . Sterkte met je intake .
En vond het gewoon echt jammer dat het niet zo was.. maar idd een beetje vaag neergezet ja Sorry
Addicted_ to_jellybeans, DGT staat voor dialectische gedrags therapie... het is een therapie, speciaal voor mensen met een vrij ernstige vorm van de borderline persoonlijkheids stoornis.
http://www.xs4all.nl/~rayo/DGT.htm
En bedankt trouwens zal wel ff laten weten hoe het is gegaan.. als je dat wil ?
Ik wil wel graag horen hoe het bevalt .
Zet 'm op hé...?
Harde opmerkingen?
Ineens een andere omgang met elkaar wat je goed kan voelen?
Oppervlakkige contacten gaat me goed af maar zodra iemand contact te hecht is voor mijn gevoel dan word ik toch wel degelijk dwars en het licht ook aan de persoon hoor als iemand in mijn ogen veeleisend aan me is , dan gooi ik kont tegen het krib . Met ruzies ook , ik moet duidelijk voor mezelf time- out geven en ook naar die andere persoon toe juist omdat ik anders een woede aanval krijg.
Vooral in hechte contacten als iemand naar gevoelens gaat vragen , dat kan ik niet onder woorden brengen op het moment zelf en dan voel ik me in een hoekje gedreven juist op dat moment moet ik de ruimte krijgen om juist te leren overzien wat ik nou eigenlijk voel en daar later op terug kan komen .
Dat is namelijk wel bij Borderline , je hebt wel gevoelens maar kan het niet altijd plaatsen en als iemand daar dan zo direct naar vraagt op het moment zelf is het toch heel moeilijk.
quote:Negeren, terugtrekken, afstandelijk worden, contact verbreken of laten verwateren wanneer iemand te dichtbij komt. Dat was mijn manier iig.
Op donderdag 2 oktober 2003 12:42 schreef Anton88 het volgende:
Dat afstoten, op wat voor manier ervaren jullie dat?Harde opmerkingen?
Ineens een andere omgang met elkaar wat je goed kan voelen?
quote:Bij mij was het een heel sneaky proces.
Op donderdag 2 oktober 2003 12:42 schreef Anton88 het volgende:
Dat afstoten, op wat voor manier ervaren jullie dat?
Iemand heel erg idealiseren, overmatig claimen, daardoor valt diegene zwaar tegen (immers, niemand kan aan extreem hoge verwachtingen voldoen), daardoor voelde ík me weer afgewezen en ging ik mensen 'straffen' in de vorm van lullig doen, iemand schuldig laten voelen.
Ik zweer je, daar kun je veel goedbedoelende mensen mee wegjagen!
Inmiddels ben ik wel veranderd hoor.
quote:gut klinkt herkenbaar
Op vrijdag 3 oktober 2003 11:49 schreef Moonah het volgende:[..]
Bij mij was het een heel sneaky proces.
Iemand heel erg idealiseren, overmatig claimen, daardoor valt diegene zwaar tegen (immers, niemand kan aan extreem hoge verwachtingen voldoen), daardoor voelde ík me weer afgewezen en ging ik mensen 'straffen' in de vorm van lullig doen, iemand schuldig laten voelen.
Ik zweer je, daar kun je veel goedbedoelende mensen mee wegjagen!
Inmiddels ben ik wel veranderd hoor.
idd, maakte ik iemand zo goed dat iemand echt nooit aan mijn beeld wat ik van hun had kon voldoen, en ja dat had je afgedaan voor me
ik verander geloof ik gelukkig ook erg hard
quote:Mjah cliche beeld he geloof ik? Iemand kan wel vrij dichtbij komen... maar ben er constant mee bezig in mn hoofdje dat ze uiteindelijk me wel weer alleen zullen laten... en als ik dan ook maar het lichtste gevoel van verraad heb... of.. dat ze iets gemeen bedoelen... of dat er iets is ofzo, wat ze niet willen vertellen (vaak zullen deze dingen echt in mijn hoofd zitten hoor, en is het niet eens echt zo.. maar dat gevoel heb ik dan gewoon ) .. dan gaat het mis. Dan word ik boos, 'dan niet'.. laat maar, het hoeft ook niet meer... dan kan ik opeens uberkwaad worden, uitschelden, grond in trappen... dan wil ik ze niet meer spreken.. en als ze dan ook boos worden, en ik kom op block ofzo.. dan voel ik me weer beter... dan staan ze weer verder weg, kunnen ze me niet meer raken..
Op donderdag 2 oktober 2003 12:42 schreef Anton88 het volgende:
Dat afstoten, op wat voor manier ervaren jullie dat?Harde opmerkingen?
Ineens een andere omgang met elkaar wat je goed kan voelen?
Gaat eigenlijk altijd zo... met vrienden enzo :/ .. heb altijd heeeeel intens contact met mensen als ik ze leer kennen... maar na een paar maand is er altijd wel een reden om ze weg te duwen. En als ie er niet is, bedenk ik hem wel..
Misschien dat ik stiekem blijf denken, beter als ik ze wegduw, voor ze mij in de steek laten...
Ik werk er aan
quote:Dat klinkt heel herkenbaar. Je wil ze gewoon voor zijn . Gelukkig heb ik dankzij de therapie iets meer zelf inzicht gekregen maar kan wel balen van die momenten , juist omdat die uitbarstingen ook echt letterlijk en figuurlijk voelen alsof je uit elkaar ploft en kan ook wel begrijpen dat mensen daarval schrikken , want ik schrik ook weleens van die heftigheid .
Op vrijdag 3 oktober 2003 12:39 schreef diannetjhu het volgende:[..]
Mjah cliche beeld he geloof ik? Iemand kan wel vrij dichtbij komen... maar ben er constant mee bezig in mn hoofdje dat ze uiteindelijk me wel weer alleen zullen laten... en als ik dan ook maar het lichtste gevoel van verraad heb... of.. dat ze iets gemeen bedoelen... of dat er iets is ofzo, wat ze niet willen vertellen (vaak zullen deze dingen echt in mijn hoofd zitten hoor, en is het niet eens echt zo.. maar dat gevoel heb ik dan gewoon ) .. dan gaat het mis. Dan word ik boos, 'dan niet'.. laat maar, het hoeft ook niet meer... dan kan ik opeens uberkwaad worden, uitschelden, grond in trappen... dan wil ik ze niet meer spreken.. en als ze dan ook boos worden, en ik kom op block ofzo.. dan voel ik me weer beter... dan staan ze weer verder weg, kunnen ze me niet meer raken..
Gaat eigenlijk altijd zo... met vrienden enzo :/ .. heb altijd heeeeel intens contact met mensen als ik ze leer kennen... maar na een paar maand is er altijd wel een reden om ze weg te duwen. En als ie er niet is, bedenk ik hem wel..
Misschien dat ik stiekem blijf denken, beter als ik ze wegduw, voor ze mij in de steek laten...Ik werk er aan
Wel gelukkig dat er een verschil is van na de therapie en daarvoor , want toen had ik het helemaal niet in de gaten en daardoor hield ik wel vicieuze cirkels in stand .
Ander vraagje , hebben jullie soms ook echt dat die driftbuien soms een paar dagen duren , en je juist niet veel kan doen . Het neemt nu gelukkig af en kan ik mezelf een schop onder hol geven , maar er zijn momenten geweest dat ik juist door die driftbuien echt niets kon doen , ik zat zo te koken.
quote:What she said..
Op vrijdag 3 oktober 2003 12:39 schreef diannetjhu het volgende:
heb altijd heeeeel intens contact met mensen als ik ze leer kennen... maar na een paar maand is er altijd wel een reden om ze weg te duwen. En als ie er niet is, bedenk ik hem wel..Ik werk er aan
Slechte nu alleen is nog, dat als ik zo boos word, dat ik het zelf wel merk, maar dat ik er tegelijkertijd niet mee kan stoppen.. op dat moment wil ik mn vrienden enzo niet echt kwetsen ... maar tegelijkertijd kan ik er niet mee ophouden.. klinkt nog beetje logisch?..
Meestal wil ik die energie die door mn lichaam raast dan gewoon zo snel mogelijk weer kwijtraken, en ga ik nog snijden.. en ja, dan zakt het sneller af... weet ook wel dat dat niet de goede manier is, maar ok..
tot nu toe nog geen oplossing gevonden die net zo goed werkt.
quote:Wat goed zou kunnen helpen is afleiding zoeken. Iets voor jezelf doen, iets wat je echt heel erg leuk vind en je daar op concentreren. Ik schilder en teken bijvoorbeeld graag of ga naar buiten met de honden. Maar je moet altijd proberen om uit die destructieve buien te blijven, ook al is het zo verleidelijk. Het is niet terecht om jezelf te beschadigen en pijn te doen ook al lijkt het zo'n opluchting. Er zijn ook andere dingen die je kunt doen en waar je wel beter van wordt.
Op maandag 6 oktober 2003 12:26 schreef diannetjhu het volgende:
Ik blijf ook nooit lang boos... of iig.. wel boos, maar dat verschrikkelijk kwade, idd, alsof je van binnen ontploft gevoel... dat zakt meestal vrij snel weer af... binnen een paar uur... en dan zit ik vervolgens meestal meteen weer compleet te janken.
Slechte nu alleen is nog, dat als ik zo boos word, dat ik het zelf wel merk, maar dat ik er tegelijkertijd niet mee kan stoppen.. op dat moment wil ik mn vrienden enzo niet echt kwetsen ... maar tegelijkertijd kan ik er niet mee ophouden.. klinkt nog beetje logisch?..
Meestal wil ik die energie die door mn lichaam raast dan gewoon zo snel mogelijk weer kwijtraken, en ga ik nog snijden.. en ja, dan zakt het sneller af... weet ook wel dat dat niet de goede manier is, maar ok..
tot nu toe nog geen oplossing gevonden die net zo goed werkt.
Ik heb trouwens een periode gehad dat als ik het niet zag zitten mensen ging bellen kan je aanraden dat niet te doen , want dan ging ik achteraf juist nog aan die gesprekken zitten ergeren ook
.Op een gegeven moment heb ik voor mezelf juist een lijst gemaakt van dingen die ik echt leuk vond om te doen en nu pas ik dat toe , dat helpt veel meer. Juist creatief bezig zijn helpt een boel .
En bedankt voor de raad.. Een probleempje daarin alleen... ik heb het wel es geprobeerd, allerlei dingen te gaan doen op dat moment om er maar niet aan te hoeven denken.. maar niks gaat tot die energie eruit is..
Heb daarvoor dan alweer met plastic hamers mn agressie af lopen reageren, tegen kussens slaan.. trappen op rennen ( ja ja, ik ben een beetje vreemd
) .. om die energie kwijt te raken. Maar dat werkt gewoon allemaal niet zo goed.. snappen jullie beetje?
En ik schrijf heel erg veel voor mezelf, dat is mijn 'schilderen' zeg maar
mijn uitlaatklep.. maar dat wil op zo;n moment ook niet.. Kan je je een beetje voorstellen, dat als je iemand van wie je houd aan het pijn doen bent... en je wil perse snel snel weer 'normaal' worden, zodat je sorry kan zeggen en het uit kan leggen aan de andere persoon dat die het een beetje snapt en zich niet al te rot gaat voelen.. dat je dan ook alles doet om zo snel mogelijk, want daar gaat het dan om, weer normaal te worden?
.. Weet wel dat het niet de goede manier is, echt... en ik doe ook mn best het niet meer te doen en gaat best goed nu weer.. ( heb al 4.5 week niet gesneden *trots is* ) .. maar ja..
Nou ja ik weet niet.
Zal het iig blijven proberen ke?
Heb er eerlijk gezegd nog nooit wat over gehoord, maar rijd vanmiddag meteen ff naar de bieb om te kijken of ze hem hier hebben en of ik hem anders kan bestellen. Net er wat info over opgezocht en lijkt me wel interessant.
maar wat is volgens jullie het verschil tussen een "lichte" en een "zware"
borderliner?
Zelf heb ik ook het gevoel dat mensen vaak denken dat je BPS gebruikt om een bepaald gedrag goed te praten.
Mijn ouders zijn er bv. nog steeds overtuigd dat ik mij inbeeld dat er "een probleem" is...., alsof ik het in de Libelle heb gelezen of zo
Uiteraard vertel je het niet tegen iedereen dat je dit probleem hebt, maar vinden jullie niet dat het vaak genegeerd wordt, dat men doet alsof je er niks over gezegd hebt?
En dat maakt me boos.....soms hééééél boos
, maar dat gaat dan na een tijdje weer over quote:Maar wat wil je dan dat mensen doen? De therapeut uithangen? Elke keer als je ze tegenkomt zeggen "oh hoi, jij had borderline he?"
Op maandag 13 oktober 2003 16:11 schreef impulsje het volgende:
Uiteraard vertel je het niet tegen iedereen dat je dit probleem hebt, maar vinden jullie niet dat het vaak genegeerd wordt, dat men doet alsof je er niks over gezegd hebt?
En dat maakt me boos.....soms hééééél boos
Mensen zullen proberen normaal met je om te gaan zoals ieder ander, en gelijk hebben ze, ook al komt dat voor jou misschien over alsof ze 'je stoornis negeren'. Maar wat moeten ze dan?
quote:Ja.
Op maandag 13 oktober 2003 17:07 schreef UniversalNation het volgende:
kunnen mannen ook borderline zijn ?
quote:Een aanvulling op Henk_Glimlach:
Op maandag 13 oktober 2003 17:07 schreef UniversalNation het volgende:
kunnen mannen ook borderline zijn ?
Ja, maar die uiten het vaak anders. Mannen kunnen moeilijker hun emoties uiten en verdringen hun problemen vaker met drugs of belanden in de criminaliteit.
Graag jullie gedacht erover...
Ik zit zelf in deze situatie en het is verdomd moeilijk en zo nu en dan vreselijk vermoeiend ook!
Maar ik hou van hem, en soms overvalt me het gevoel dat ik hem moet dumpen....bang om alleen te zijn misschien ? Pffffff....
quote:Redelijk kort geleden was daar ook een topic over, misschien kan dit topic je ook een beetje helpen: Relatie tussen twee borderliners
Op maandag 13 oktober 2003 19:03 schreef impulsje het volgende:
Vrouwtje BPS + mannetje BPS : succesformule of zelfdestructie?
Graag jullie gedacht erover...
Ik zit zelf in deze situatie en het is verdomd moeilijk en zo nu en dan vreselijk vermoeiend ook!
Maar ik hou van hem, en soms overvalt me het gevoel dat ik hem moet dumpen....bang om alleen te zijn misschien ? Pffffff....
Gisteren woede-aanval gehad, ik weet de reden zelfs al niet meer
Ik voelde wel dat het die richting uitging,maar ging wel heel snel!
Gevolg : Megadiscussies met mijn vriend, die op zijn beurt uitbarstte.Het was echt hard tegen hard, geloof me.
Maar whatever....ik trek het me gewoon niet aan, en da's wel gek, want normaal pieker ik daar dagen over.
Wat doen jullie als je voelt dat er storm op komst is ?
En dan bedoel ik geen medicatie of zo. Ik heb al vaak geprobeerd het te onderdrukken en mijn mond te houden, maar het is echt sterker dan mezelf...
Klote BPS !!!
Vanaf nu kan het enkel beter gaan,niet?
Dan doe je dingen die je misschien niet altijd meer recht kan zetten , die vraag over twee borderliners bij elkaar in relatie , denk dat het aan een kant heel goed kan werken maar ook heel averechts . Je trekt je meer van elkaar aan juist omdat je het begrijpt. Ten tweede voor borderliners is het zowieso al heel moeilijk kalm te blijven , wat gebeurd er bij een driftbui dat gaat hard tegen hard .
Elkaars grenzen aftasten.....en ze werden duidelijk overschreden...
Roepen, elkaar met spullen bekogelen, elkaar onderdrukte frustraties toebrullen.....it must be love !
Mijn ervaring (puur rationeel) wat betreft een relatie tussen 2 borderliners is dus duidelijk : geen aanrader, eerder gekkenwerk
Elkaar aantrekken en dan afstoten,terug aantrekken om daarna weer af te stoten...
Na een 20-tal (zeik)berichten naar elkaar heeft meneer zijn telefoon uitgezet, en is hij onbereikbaar....
Het maakt me helemaal gek, want ik mis hem zo.... Ik luister al de hele tijd naar dat liedje van Stacie Orrico (Stuck), je weet wel : " I hate you but I love you,just can't stop thinking of you....."
Maar nu het bijgelegd is, heb ik daar dan weer mijn twijfels over : wil ik nog wel, nu ik hem terug heb kunnen overtuigen om verder te gaan?
Mijn beste vriendin ( = ex van mijn vriend!!!), lacht zich natuurlijk rot
En ik.... ik weet het echt niet meer
Whatever, morgen is er weer een dag, ik zal dan wel zien
quote:Dit klinkt eerder als een vorm van G-training.
Op zaterdag 27 september 2003 14:43 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Wolkje , een vriendin van mij doet ook aan cognitieve therapie , ze zegt dat ze er veel aan heeft .
Het is toch dat je leert bepaalde gedragspatronen te veranderen door te kijken of ze reeel zijn of niet ???
Ze vind het al met al een hele zware therapie.
Wat zijn jou ervaringen erbij ??
quote:Je bent dus nog geen twintig. Onthoudt dat voor je achtiende de diagnose borderline moeilijk is vast te stellen. Uit je verhaal zou ik de conclusie trekken dat je last hebt van borderline trekken. Dit kan nog uitgroeien tot een borderline organisatie of borderline persoonlijkheids stoornis, maar ik denk dat het op dit moment alleen bij trekken zal blijven mocht er een diagnose gesteld worden. Misschien een vorm ook van sociale angst. Verder kan ik helaas weinig met je verhaal. Een diagnose zal door een psychiater of psycholoog vastgesteld moeten worden aan de hand van DSM-IV.
Op zondag 28 september 2003 19:50 schreef Mapezaxo het volgende:
Hallo. Eerst maar even voorstellen.
Ik ben Mapezaxo en heb me zojuist geregistreerd.
Ik wilde me nu toch wel eens mengen in de discussie over Borderline, zij het puur in eigenbelang. hopelijk is dat geen probleem?<knip>
Ik wil nog even toevoegen dat ik in m'n jeugd best wel gepest en getreiterd ben en daarom moeizaam contact leg.
Op 16 jarige leeftijd verliet ik school omdat ik dat niet nodig achtte; "ik wordt toch niet ouder dan 20." En hoewel ik nu richting de 20 ga heb ik de afgelopen tijd niet het gevoel dat ik het halen ga.
Het leven is gewoon nutteloos en alles behalve leuk, dan is 20 jaar meer dan genoeg en het niet eens waard om voor te vechten.
Hoewel dat niet direct verband houdt met Borderline heb ik vrijwel altijd zo gedacht.Nouja, dat was het. Hopelijk kan (en wil) iemand hier iets mee.
Nu ga ik m'n buurman lastigvallen. Iets wat ik niet snel doe maar omdat 'ie heel veel van mijn problemen herkent is het wel eens zinvol.
quote:Het is dan jammer te moeten zeggen dat hij en ik beiden bij dezelfde psych in behandeling zijn en daarenboven allebei door hem de stempel
Op donderdag 16 oktober 2003 10:01 schreef arievdw het volgende:
Om te zeggen dat een relatie tussen twee borderliners gekkenwerk is, ben ik niet met je eens. Het licht aan de mate van borderline. Elk mens heeft wel kenmerken van borderline, je spreekt echter pas van borderline trekken als een persoon meer dan een vastgesteld aantal kenmerken heeft. Borderline trekken is de lichtste vorm van borderline mogelijk. Een borderline organisatie is een ergere vorm, gevolgd door een borderline persoonlijkheids stoornis (BPS). Een relatie tussen twee mensen met een BPS kan behoorlijk botsen. Relaties tussen iemand met trekken en iemand met BPS bijvoorbeeld werkt beter. Het kan dus goed gaan.
"zeer extreem" BPS opgedrukt kregen.
Zeker niks om fier op te zijn, weet ik, maar je voelt gewoon dat er op één of andere dag iets gaat gebeuren...ik weet ook niet wat, maar dat vind ik dan weer spannend maar anderzijds weer beangstigend omdat ik niet weet hoe we beiden dan zullen reageren...Aftasten, weet-je-wel?
Je weet soms waar het begint, maar waar eindigt het???
quote:Ze zijn niet hetzelfde, maar in de één zitten wel wat onderdelen van de ander en omgekeerd. Voor de Linehanmethode zal de hele therapievorm aangepast moeten worden, wil dit gegeven kunnen worden. Cognitievetherapie past in principe binnen elk therapiekader wel.
Op zaterdag 27 september 2003 20:37 schreef SEMTEX het volgende:
Weet iemand of de Linehanmethode ook Cognitieve therapie is?
quote:Dat lijkt me zeer lastig en zwaar. Trek je niet te veel aan van het stempel dat je opgedrukt krijgt. Welke vorm je ook hebt van borderline, het kan altijd meer leefbaar gemaakt worden tot (bijna) helemaal verdwijnen (het gaat nooit helemaal weg meen ik), maar hier zul je voor moeten vechten. Over het algemeen worden de symtomen na je dertigste minder. Stoor je je nu wel aan het stempel, voel je vrij om voor een second opinion ergens anders langs te gaan. Dit zal een hele dag met testen inhouden, plus nog een gedeelte van een dag gesprekken, maar dan heb je nog eens en tweede mening. Sommige mensen wordt een BPS aangemeten, maar blijkt een maand later (!) dat het gaat om een borderline organisatie en dit verschil alleen omdat het op verschillende momenten is vastgesteld; het ene moment voel jij je beter dan het andere. Veel sterkte samen met je vriend!
Op donderdag 16 oktober 2003 10:20 schreef impulsje het volgende:[..]
Het is dan jammer te moeten zeggen dat hij en ik beiden bij dezelfde psych in behandeling zijn en daarenboven allebei door hem de stempel
"zeer extreem" BPS opgedrukt kregen.
Zeker niks om fier op te zijn, weet ik, maar je voelt gewoon dat er op één of andere dag iets gaat gebeuren...ik weet ook niet wat, maar dat vind ik dan weer spannend maar anderzijds weer beangstigend omdat ik niet weet hoe we beiden dan zullen reageren...Aftasten, weet-je-wel?
Je weet soms waar het begint, maar waar eindigt het???
(wees blij)Dan zou je jezelf eigenlijk beter 'emotioneel overgevoelig' kunnen noemen.
Dit vraag ik omdat bij mijn weten een persoonlijkheidsstoornis niet kan verdwijnen. Verzwakken, vervagen, ongetwijfeld, doordat een mens ouder en wijzer wordt en met dingen om leert gaan. Maar een persoonlijkheidsstoornis die 'weggaat'? Nog nooit van gehoord! Wellicht is dit ook de reden waarom er nog mensen twijfelen aan het bestaan van borderline als echte persoonlijkheidsstoornis (ik ook. Dat er mensen zijn met een rits problemen die ook bij anderen in die samenhang voorkomen, en waar de naam borderline aan gegeven is, best. Maar hoe komt men bij de benaming borderline persoonlijkheidsstoornis? Of moet er wellicht een onderscheid gemaakt worden tussen mensen met de borderline persoonlijkheidsstoornis, en mensen met dezelfde klachten, maar zonder de persoonlijkheidsstoornis?
quote:Borderline bestaat als ik me niet vergis uit een 9-tal "symptomen", en vanaf dat je er aan 5 beantwoordt, ben je de pineut en beland je in de
Op donderdag 16 oktober 2003 12:58 schreef SEMTEX het volgende:
Borderline kan wel verdwijnen. De symptomen bij elkaar noemt men borderline en als je er dus genoeg hebt, krijg je die diagnose. Als je n
a enige therapie de meest scherpe randjes bent kwijtgeraakt, ben je eigenlijk al niet meer dat stempel waardig
Dan zou je jezelf eigenlijk beter 'emotioneel overgevoelig' kunnen noemen.
"BPS-groep". Zelf beantwoord ik aan alle 9 criteria, vooral dan aan dissociatieve stoornis, héééééél impulsief, extreem zwart-wit denken, en verlatingsangst...O-)
Automutilatie dateert eerder van mijn tienerjaren.
Het gegeven dat Borderline zou verminderen of zelfs verdwijnen na je dertigste klopt ook niet (toch niet bij mij)
Therapie zal misschien wel iets doen, maar ik houd het nooit vol (ook
weer typisch...)
"Emotioneel overgevoelig" vind ik net hetzelfde als Borderline, het klinkt
alleen "minder ziek" dan Borderline...
Ik weet wel uit ondervinding dat stress echt wel vermeden moet worden,
want meer stress -> meer innerlijke spanning -> opkroppen van gevoelens -> en dan maar wachten tot de bom barst...
Afleiding zoeken zoals Jellybean aanraadde komt dan echt niet in me op...
Alles zou misschien opgelost zijn als ik een enorme som geld won/erfde en lekker kon gaan niksen/onthaasten in één of ander exotisch oord... Zolang je kan dromen is er hoop, niet?
Of misschien moet ik toch maar eens een langdurige opname overwegen...? Whatever...
quote:Nee, je hebt verschillende gradaties in borderline. Zo heb je de ernstige borderliner (ernstige ontregeling in 't leven, ws automutilatie, psychoses, enorme geldschulden, verslavingen e.d.) en de high-level borderliner, die in mindere mate last heeft van de symptomen die de ernstige borderliner heeft, maar ook flink ontregeld is in z'n leven. Zo iemand is echt beter weer op de rails te krijgen. Als je eenmaal van de ergste symptomen af bent, val je eigenlijk al niet meer onder de noemer 'borderline'. Het is ook meer een verzamelnaam van symptomen: het is geen permanente stoornis zoals bijv. schizofrenie. De echte stoornis is de emotionele overgevoeligheid en grenzeloosheid waardoor je alles heftiger beleeft en waardoor je uiteindelijk op verschillende vlakken ontspoort.
Op donderdag 16 oktober 2003 14:31 schreef Henk_Glimlach het volgende:
Maar heeft zo iemand dan uberhaupt ooit borderline gehad, of was hij simpelweg 'extreem overgevoelig'?
Dit vraag ik omdat bij mijn weten een persoonlijkheidsstoornis niet kan verdwijnen. Verzwakken, vervagen, ongetwijfeld, doordat een mens ouder en wijzer wordt en met dingen om leert gaan. Maar een persoonlijkheidsstoornis die 'weggaat'? Nog nooit van gehoord! Wellicht is dit ook de reden waarom er nog mensen twijfelen aan het bestaan van borderline als echte persoonlijkheidsstoornis (ik ook. Dat er mensen zijn met een rits problemen die ook bij anderen in die samenhang voorkomen, en waar de naam borderline aan gegeven is, best. Maar hoe komt men bij de benaming borderline persoonlijkheidsstoornis? Of moet er wellicht een onderscheid gemaakt worden tussen mensen met de borderline persoonlijkheidsstoornis, en mensen met dezelfde klachten, maar zonder de persoonlijkheidsstoornis?
quote:Je geeft het antwoord al: je bent niet in therapie gegaan. Dat zou eventueel kunnen helpen. Of zo leer je er iig beter mee om te gaan en kun je een hoop ruwe kantjes van jezelf 'bijschaven'.
Op donderdag 16 oktober 2003 14:55 schreef impulsje het volgende:[..]
Borderline bestaat als ik me niet vergis uit een 9-tal "symptomen", en vanaf dat je er aan 5 beantwoordt, ben je de pineut en beland je in de
"BPS-groep". Zelf beantwoord ik aan alle 9 criteria, vooral dan aan dissociatieve stoornis, héééééél impulsief, extreem zwart-wit denken, en verlatingsangst...O-)
Automutilatie dateert eerder van mijn tienerjaren.
Het gegeven dat Borderline zou verminderen of zelfs verdwijnen na je dertigste klopt ook niet (toch niet bij mij)
Therapie zal misschien wel iets doen, maar ik houd het nooit vol (ook
weer typisch...)
"Emotioneel overgevoelig" vind ik net hetzelfde als Borderline, het klinkt
alleen "minder ziek" dan Borderline...
Ik weet wel uit ondervinding dat stress echt wel vermeden moet worden,
want meer stress -> meer innerlijke spanning -> opkroppen van gevoelens -> en dan maar wachten tot de bom barst...
Afleiding zoeken zoals Jellybean aanraadde komt dan echt niet in me op...
Alles zou misschien opgelost zijn als ik een enorme som geld won/erfde en lekker kon gaan niksen/onthaasten in één of ander exotisch oord... Zolang je kan dromen is er hoop, niet?
Of misschien moet ik toch maar eens een langdurige opname overwegen...? Whatever...
Ik vind emotioneel overgeovleig niet negatief klinken, ik vind het eigenlijk juist wel een mooie eigenschap, als je er goed mee leert omgaan. Je kunt de wereld op die manier op een intensere manier beleven dan anderen.
Als je eenmaal van de ergste symptomen af bent, val je eigenlijk al niet meer onder de noemer 'borderline'.
Dat kun je bij elke stoornis natuurlijk zeggen, zodra je 'ermee hebt leren leven'. Dat betekent niet dat ie weg is
Het is ook meer een verzamelnaam van symptomen: het is geen permanente stoornis zoals bijv. schizofrenie.
Dan vraag ik me af waarom het uberhaupt een persoonlijkheidsstoornis genoemd wordt. Dat kan geen vergissing zijn, mag ik toch aannemen?
[edit]Even wat gegoogled. Enkele websites beweren andere dingen dan mijn psychologenvrienden. Die websites hebben het over 'een star en duurzaam patroon blablabla' en zeggen er niet expliciet bij dat het niet over kan gaan.
Hoe dan ook, ook een persoonlijkheidsstoornis kun je in lichtere of zwaardere mate hebben, dus ik heb er moeite mee als mensen beweren 'ik heb het niet meer'. Ze hebben er op een aardige manier mee leren leven/omgaan, da's wat anders.
[Dit bericht is gewijzigd door Henk_Glimlach op 16-10-2003 18:45]
quote:Toch zou ik dat in dit geval wel willen zeggen: borderline is een verzamelnaam van een aantal symptomen; als je veel van die symptomen de kop hebt weten in te drukken val je niet meer onder die verzamelnaam, maar weer in een ander hokje (als mensen daar zonodig een hokje aan willen egven, want doen ze graag).
Dat kun je bij elke stoornis natuurlijk zeggen, zodra je 'ermee hebt leren leven'. Dat betekent niet dat ie weg is
Het is een stoornis, als je hoofd weer op orde is, is er geen sprake meer van een stoornis.
quote:Omdat persoonlijkheidsstoornis een verzamelnaam is. Er is iets 'mis' met je hoofd, maar die naam geeft niet aan dat de stoornis 'voor eeuwig' of blijvend is.
Het is ook meer een verzamelnaam van symptomen: het is geen permanente stoornis zoals bijv. schizofrenie.
Dan vraag ik me af waarom het uberhaupt een persoonlijkheidsstoornis genoemd wordt. Dat kan geen vergissing zijn, mag ik toch aannemen?
Maar er zijn ook verschillende vormen van Borderline , je hebt ook vormen die minder behandelbaar zijn en die blijven op latere leeftijd nog.
Wel weet ik juist dat door wensen die borderline niet over gaat , maar ik moet juist voor mezelf en omgeving leren er mee om te gaan en dan word het vanzelf steeds minder.
quote:Precies. Dat bedoelde ik ook.
Op donderdag 16 oktober 2003 18:44 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Hmmm, ik denk bij mezelf ook al ben ik uit behandeld bij de therapie dat de Borderline nog niet echt over is , ik ben er meer van bewust , denk dat dat het verschil maakt ook van ik herken het nu meer en kan zelf ingrijpen vroeger kon ik dat niet. De scherpe randjes zijn wel weg , maar ook zoals ik dingen merk kan ik het bij mezelf omkeren.
Maar er zijn ook verschillende vormen van Borderline , je hebt ook vormen die minder behandelbaar zijn en die blijven op latere leeftijd nog.
Wel weet ik juist dat door wensen die borderline niet over gaat , maar ik moet juist voor mezelf en omgeving leren er mee om te gaan en dan word het vanzelf steeds minder.
Ze zeggen wel: "Maar vanaf het dertigste of veertigste levensjaar gaat het met ruim de helft van de patiënten veel beter. Men spreekt dan vaak niet meer over een stoornis, alleen van een kwetsbaarheid. Alsof de stoornis is uitgedoofd. "
Maar kan het daar toch niet helemaal mee eens zijn. Een stoornis komt en gaat niet. Kan wel in ernst toe- of afnemen, en dus ook zo erg afnemen dat velen het woord 'stoornis' niet meer willen gebruiken, maar da's dan puur een kwestie van taalgebruik. Technisch gezien is de stoornis er natuurlijk wel.
[Dit bericht is gewijzigd door Henk_Glimlach op 16-10-2003 19:03]
quote:Mag ik vragen hoe jij aan je info komt?
Op donderdag 16 oktober 2003 10:01 schreef arievdw het volgende:
Borderline trekken is de lichtste vorm van borderline mogelijk. Een borderline organisatie is een ergere vorm, gevolgd door een borderline persoonlijkheids stoornis (BPS).
Ik dacht nl dat het anders in elkaar zit.
Borderlinepersoonlijkheidsstoornis (BPS)
Dit is de stoornis waar het in dit topic om gaat. Een overkoepelende term van symptomen die een star en duurzaam patroon vormen..
Borderlinepersoonlijkheidsorganisatie
Dit is de structuur van je persoonlijkheid. Het is idd een gradatie. Een gradatie die kan gelden VOOR ALLERLEI STOORNISSEN (niet alleen BPS dus).
Deze term is ontstaan omdat er een schemergebied (the borderline ) bestaat, tussen een neurotische persoonlijkheidsorganisatie en een psychotische persoonlijkheidsorganisatie.
Dus BPS (maar evengoed elke andere persoonlijkheidsstoornis) kun je in verschillende mate hebben. Die gradaties worden aangeduid met neurotische, borderline-, en psychotische persoonlijkheidsorganisatie.
Correct me if I'm wrong. Maar ik heb er echt veel over gelezen, en zo heb ik het altijd begrepen.
quote:Een star en duurzaam patroon kan dus met goede therapie (en motivatie!!) doorbroken worden.
Op donderdag 16 oktober 2003 18:39 schreef Henk_Glimlach het volgende:
Die websites hebben het over 'een star en duurzaam patroon blablabla' en zeggen er niet expliciet bij dat het niet over kan gaan.
Ik spreek even voor mezelf.
'Vroeger' vertoonde ik alle 9 symptomen. Door mijn geweldige therapieën en inzet, vertoon ik een flink aantal symptomen niet meer (frequent).
Ik weet dat de neiging er is. In crises neig ik naar oud gedrag. Hoe dieper je (emotioneel) wordt geraakt, hoe ouder de mechanismen zijn die in gang worden gezet. Als ik niet goed voor mijzelf zorg, als ik in moeilijke situaties niet 'therapeutisch met mezelf omga' dan bestaat de kans dat oude patronen de kop opsteken.
Toen ik de discussie las, was ik geneigd te denken dat BPS wél over kan gaan. Immers, ik heb (bijna) nergens geen edit: nog last meer van. Maar terwijl ik dit schrijf en dus eea op een rijtje zet, realiseer ik me dat ik heb geleerd anders met mezelf en situaties om te gaan. Bovendien worden de allerscherpste randjes afgevlakt met medicatie.
Maar het allerdiepste, de kern, die zit er nog. Die is gevormd in mijn jongste jaren.
Dus, ik weet nu eigenlijk niet of BPS kan overgaan. Ik weet wel, dat de symptomen (nagenoeg) kunnen verdwijnen.
Interessante discussie.
[Dit bericht is gewijzigd door Moonah op 16-10-2003 20:42]
Maar na al die jaren ken ik mezelf al wel een beetje, en wéét ik gewoon dat ik dat wel een tijdje zou kunnen volhouden, maar zeker niet mijn hele verdere leven, hoe graag ik dat ook zou willen
Maar ik vind het echt tof te merken dat jullie toch allemaal op jullie eigen manier met deze "stoornis" omgaan, en er niet omheen lopen
Maar gewoon het feit dat ik zo'n lange tijd mijn kids niet elke dag zou zien bij een langdurige opname, maakt me knettergek!
Zelf vind ik me echt geen gevaar voor anderen,soms wel voor mezelf maar mijn psych - hou je vast - vindt mij de ideale "dader" van een familiedrama.....
Heeft ie letterlijk gezegd ! Ik hoop wel snel de knoop door te kunnen hakken omtrent wat ik ga doen, maar jullie invloed is écht wel positief !
DANKJEWEL !!!!!!
quote:Natuurlijk zou het vreselijk zijn je kinderen een poos niet te zien. Maar tijdens een opname ben je toch niet aldoor van huis? Ik ging de meeste weekends naar huis.
Op donderdag 16 oktober 2003 20:17 schreef impulsje het volgende:
Maar gewoon het feit dat ik zo'n lange tijd mijn kids niet elke dag zou zien bij een langdurige opname, maakt me knettergek!
Zelf vind ik me echt geen gevaar voor anderen,soms wel voor mezelf maar mijn psych - hou je vast - vindt mij de ideale "dader" van een familiedrama.....
Nogal boute uitspraak van je psych.
Toch denk ik dat je het belang van je kinderen niet uit het oog moet verliezen. Vergis je niet, die krijgen écht veel mee van jouw stoornis.
Dus ook al vind je jezelf geen gevaar voor jezelf edit: anderen, de manier waarop je nu in het leven staat lijkt me verre van ideaal voor de ontwikkeling van je kroost.
Therapie is dus niet alleen in jóuw belang, maar zeer zeker ook in het belang van je kinderen.
Edit: sorry, fout gelezen.
quote:Dat klinkt voor mij als een erg bekend probleem. Vorig jaar en het jaar daarvoor beide keren een half jaar stage gehad en in beide gevallen heeft het tot gevolg gehad dat ik meerdere malen gebroken ben en compleet doorgedraaid. En wel door het fenomeen stress c.q. werkdruk.
Op donderdag 16 oktober 2003 14:55 schreef impulsje het volgende:
Ik weet wel uit ondervinding dat stress echt wel vermeden moet worden,
want meer stress -> meer innerlijke spanning -> opkroppen van gevoelens -> en dan maar wachten tot de bom barst...
Afleiding zoeken zoals Jellybean aanraadde komt dan echt niet in me op...
quote:Zo. Ik heb er eens even rustig over nagedacht.
Op donderdag 16 oktober 2003 19:42 schreef Moonah het volgende:
Dus, ik weet nu eigenlijk niet of BPS kan overgaan. Ik weet wel, dat de symptomen (nagenoeg) kunnen verdwijnen.Interessante discussie.
Ik denk dat BPS wél kan overgaan.
Een storing in een apparaat kan verholpen worden, dus waarom een storing in een mens niet? Beetje simplistisch, I know.
Ik kan alleen voor mezelf spreken, maar ik denk dat het bij mij over is. Ik heb mezelf zo ontzettend goed leren kennen. Ik weet zo goed hoe ik functioneer. Ik ben van mening dat ik mij zelf beter ken (en inmiddels ook meer mensenkennis heb) dan menig ander mens zichzelf kent (met of zonder BPS).
In feite is BPS gewoon een aantal persoonskenmerken die pittig zijn. Maar iedereen heeft wel typische kenmerken, alleen hebben ze niet altijd een medische benaming, en heeft niet iedereen er zo veel last van. Dat wil echter niet zeggen dat mensen altijd goed met hun eigenaardigheden kunnen omgaan.
Ík kan inmiddels erg goed met mijn eigenaardigheden omgaan. Sterker nog, doordat ik helemaal heb uitgepluisd waar eea vandaan komt, heb ik lastig gedrag en moeilijke emoties omgebogen en zijn lastige zaken uiteindelijk vrijwel geëlimineerd. Dat wil ik een mens met bv 'gewone' opvliegendheid (dus NIET als onderdeel van BPS) nog maar eens zien doen. Of iemand die 'gewoon' kort door de bocht is, of bot, weet die waar dat vandaan komt? Denkt die na waarom hij dat doet? Ik heb dat wel gedaan, en omdat ik weet hoe het in elkaar zit, kan ik op een andere manier reageren.
Ik weet niet of het helder is voor jullie, voor mij iig wel.
En herken er ook veel in (niet alles, want ik heb bijv. nog niet alle vervelende trekjes weten te elimineren)
(Ik vind ook dat je het HEEL helder en duidelijk beschreven hebt, iets wat ik ook nog 's hoop te leren)
Moet je constant de diplomaat uithangen om haar uitbarstingen te voorkomen, of mag je best eens tegen haar in gaan?
quote:Het spijt mij zeer, maar daar ben ik het niet mee eens. Door psychologische schade kunnen bepaalde hormoonproducties in de hersenen stil komen te liggen. Soms tijdelijk, maar soms ook definitief. Een nicht van mij heeft dat probleem, wat betekend dat haar hersenen zelf geen serotonine meer aanmaken. Hierdoor is ze aangewezen voor de rest van haar leven op medicatie en op den duur zal daarvan de werking waarschijnlijk ook vermindering.
Op donderdag 16 oktober 2003 23:24 schreef Moonah het volgende:
Zo. Ik heb er eens even rustig over nagedacht.
Ik denk dat BPS wél kan overgaan.
Een storing in een apparaat kan verholpen worden, dus waarom een storing in een mens niet? Beetje simplistisch, I know.
Conclusie is dus dat een storing in een mens niet altijd verholpen kan worden. Een mens is vooralsnog te complex voor mensen zelf om te begrijpen. Zeker alles wat met de hersenen te maken heeft. Een storing daarin is zeker niet altijd op te lossen.
Ik ben het trouwens met de redenering "wie zichzelf en zijn grillen goed kent, is niet (meer) gestoord" niet eens. Als de stoornis, met bijbehorende gedrag en bijbehorende emoties, er nog is, is ie er, hoe goed je zelf ook begrijpt waar het gedrag en de emoties vandaan komen.
quote:Volgens mij zie jij een stoornis teveel als 'terminale ziekte'. Terwijl stoornis een ander woord is voor een ontregeld proces in je hoofd. Dat proces kan prima gestopt worden met medicatie en therapie en is zeker niet altijd iets wat permanent is. Net zoals een computer een storing kan hebben, kan een hoofd ook ontregeld raken door een combinatie van factoren. En die stoornis kan in sommige gevallen dus ook gewoon verholpen worden.
Op vrijdag 17 oktober 2003 01:20 schreef Henk_Glimlach het volgende:
Maar Moonah zegt ook niet dat elke stoornis altijd kan overgaan.
Ik ben het trouwens met de redenering "wie zichzelf en zijn grillen goed kent, is niet (meer) gestoord" niet eens. Als de stoornis, met bijbehorende gedrag en bijbehorende emoties, er nog is, is ie er, hoe goed je zelf ook begrijpt waar het gedrag en de emoties vandaan komen.
Maar goed, dat is zoals ik het zie.
quote:Allemaal heel mooi op papier, maar bij mij is het een 10-tal minuten geleden weer in ALLE hevigheid uitgebarsten
Op vrijdag 17 oktober 2003 02:27 schreef SEMTEX het volgende:Volgens mij zie jij een stoornis teveel als 'terminale ziekte'. Terwijl stoornis een ander woord is voor een ontregeld proces in je hoofd. Dat proces kan prima gestopt worden met medicatie en therapie en is zeker niet altijd iets wat permanent is. Net zoals een computer een storing kan hebben, kan een hoofd ook ontregeld raken door een combinatie van factoren. En die stoornis kan in sommige gevallen dus ook gewoon verholpen worden.
Maar goed, dat is zoals ik het zie.
Ik voel me nu dan ook MEEEEEEEGA-OPGEFOKT, en enkele personen (niet mijn kinderen, want die waren al weg) maar ook spullen,
hebben het moeten bekopen
IK STA NU ECHT OP ONTPLOFFEN !!! Als er nu niks gebeurt gaat het écht helemaal mis.... ik ben nu echt één brok agressie, een lopend tijdbommetje, en ik kots er zelf van !
Daarnet kreeg ik dan ook nog bericht dat mijn vriend tijdens zijn werk door het lint is gegaan, en enkele uurtjes bij de politie heeft "mogen" zitten... had iemand in elkaar getimmerd.....
Ik ben ontploft, omdat mijn moeder mij de brief van mijn stalker (ja je leest het goed ! ) niet wil geven. Die gast denkt dat ik op hem val, maar
hij is echt
, hij denkt ook dat wij een relatie hebben gehad. Daarenboven is hij een schizofreen, met allemaal heel agressieve "persoontjes". Aanvankelijk deed hij heel normaal, maar hij viel door de mand, en sindsdien is mijn leven de klok rond stressen Hij belt veel, stuurt berichtjes( bv. kus me of ik kom je verkrachten, bv.heb spinazie gegeten (?), Ik ga je vernietigen en ik ge ervan genieten,...), e-mails, steekt kapotte cd's in mijn bus, schrijft naar mijn ouders, staat daar aan de deur, valt vriendinnen lastig, laat zijn vrienden (onder druk) naar mij bellen,maar het ergste is dat hij
mijn ex-vriend gemaild heeft die momenteel een jaar in Engeland zit... Daarin stonden allerlei leugens over mij, waardoor die nu twijfelt aan de veiligheid van de kinderen.
? maar da's normaal toch?? De hele inhoud vd mail ken ik niet...
Aanvankelijk reageerde ik terug, met echt kloteberichten, dat weet ik wel, maar uitdagen is erom vragen vind ik! 
... That's me...en dat heb ik met de beste wil van de wereld niet onder controle
Dan ben ik enkel met dat bezig, alles moet wijken....
Da's zo bij mij, eens ik reageer ken/heb ik geen enkele grens meer,
en ga ik door en door en door.... 
"Borderline, feels like I'm going to loose my mind..."
De mensen rondom mij hebben ondertussen door dat hij het alleen op mij gemunt heeft, en hij dreigt mij ook te doden, en geloof me, hij is daartoe in staat....
De Politie doet niks, want hij heeft nog "niks gedaan" terwijl hij zwart op wit schrijft dat mijn dagen geteld zijn en dat hij via het Net een wapen met geluidsdemper gekocht heeft...
Morgen is een gesprek gepland tussen mijn ex-vriend en zijn broer (politieman) . De zaak zal waarschijnlijk voor de rechtbank komen, maar die zot heeft klacht tegen mij neergelegd : ik zou hém stalken....
hallooooo!!!!!
Gut, ik ben het allemaal ééééécht wel beu, kunnen jullie dat een beetje
begrijpen????
Mijn draagkracht is bijna op, echt wel....
En op dagen als deze nemen alle symptomen van Borderline de over-hand, maar wat wil je ?
Waarom ik???? Ik houd mijn hart vast voor morgen... als mijn kinderen afgenomen worden, maak ik er echt wel een eind aan, daar is geen twijfel over....
Suggesties iemand.......
Volgens mij zie jij een stoornis teveel als 'terminale ziekte'.
Pardon?
Terwijl stoornis een ander woord is voor een ontregeld proces in je hoofd. Dat proces kan prima gestopt worden met medicatie en therapie en is zeker niet altijd iets wat permanent is. Net zoals een computer een storing kan hebben, kan een hoofd ook ontregeld raken door een combinatie van factoren. En die stoornis kan in sommige gevallen dus ook gewoon verholpen worden.
Ik zei ook niet dat dat niet kan, ik reageerde op de gedachtegang van Moonah. M.i. is de stoornis niet verholpen zolang het bijbehorend gedrag en de bijbehorende gevoelens er nog, in meer of mindere mate, zijn. Als iemand gedrag vertoont dat hoort bij een bepaalde stoornis betekent het niet dat ie de stoornis niet meer heeft op het moment dat hij het hoe en waarom precies kan analyseren. Dat zou een mooie zijn!
quote:Je combineert nu in je hoofd je agressie en wanhoop over meerdere dingen, probeer ze los van elkaar te zien. Pissig zijn omdat iemand je stalkt, is normaal
Op vrijdag 17 oktober 2003 09:20 schreef impulsje het volgende:
Waarom ik???? Ik houd mijn hart vast voor morgen... als mijn kinderen afgenomen worden, maak ik er echt wel een eind aan, daar is geen twijfel over....
Pissig zijn omdat je ex-vriend en zijn broer je een oor aan proberen te naaien, is ook logisch. Maar je hebt zelf al verteld dat het voor je kinderen wellicht niet zo goed is als ze fulltime bij jou verblijven. Je houdt van ze, neem ik aan? Dan is het toch mooi, als het voor hen beter is dat ze tijdelijk elders verblijven (da's dus niet hetzelfde als "jou helemaal afgenomen worden"), dat ook tijdelijk gebeurt? Probeer dat te zien als iets positiefs. Je krijgt dan zelf ook even wat rust, een kans om een beetje op adem te komen, dat gaat niet zo goed met 24 uur per dag kleine kinderen om je heen.En dan mag je intussen heel kwaad zijn vanwege een stalker en andere dingen, maar maak er niet 1 geheel van, want dat maakt je compleet wanhopig, zoals je nu wel ziet.
quote:Daar verschillen we dan in van mening, zoals ik al eerder zei.
Op vrijdag 17 oktober 2003 09:36 schreef Henk_Glimlach het volgende:
Ik zei ook niet dat dat niet kan, ik reageerde op de gedachtegang van Moonah. M.i. is de stoornis niet verholpen zolang het bijbehorend gedrag en de bijbehorende gevoelens er nog, in meer of mindere mate, zijn. Als iemand gedrag vertoont dat hoort bij een bepaalde stoornis betekent het niet dat ie de stoornis niet meer heeft op het moment dat hij het hoe en waarom precies kan analyseren. Dat zou een mooie zijn!
Ik zie trouwens dat ik ipv 'terminaal', 'chronisch' bedoelde, mijn excuses
Maar bij Borderline zou er toch een probleem in de hersenen zijn met de serotoninehuishouding ( heb ik al meerdere keren gelezen )
Waarom geven die artsen dan niet gewoon één of andere serotonineregulerend middel ipv andere chemische rommel waar je enkel neerslachtig,moe en dik van wordt ??
Ik voel me trouwens momenteel weer effe wat beter, heb wat in het zonnetje gewandeld...
quote:Vijf symptomen kwalificeert niet zozeer voor BPS, eerder voor borderline trekken of een borderline organisatie.
Op donderdag 16 oktober 2003 14:55 schreef impulsje het volgende:[..]
Borderline bestaat als ik me niet vergis uit een 9-tal "symptomen", en vanaf dat je er aan 5 beantwoordt, ben je de pineut en beland je in de
"BPS-groep". Zelf beantwoord ik aan alle 9 criteria, vooral dan aan dissociatieve stoornis, héééééél impulsief, extreem zwart-wit denken, en verlatingsangst...O-)
Automutilatie dateert eerder van mijn tienerjaren.
Het gegeven dat Borderline zou verminderen of zelfs verdwijnen na je dertigste klopt ook niet (toch niet bij mij)
Therapie zal misschien wel iets doen, maar ik houd het nooit vol (ook
weer typisch...)
"Emotioneel overgevoelig" vind ik net hetzelfde als Borderline, het klinkt
alleen "minder ziek" dan Borderline...
Ik weet wel uit ondervinding dat stress echt wel vermeden moet worden,
want meer stress -> meer innerlijke spanning -> opkroppen van gevoelens -> en dan maar wachten tot de bom barst...
Afleiding zoeken zoals Jellybean aanraadde komt dan echt niet in me op...
Alles zou misschien opgelost zijn als ik een enorme som geld won/erfde en lekker kon gaan niksen/onthaasten in één of ander exotisch oord... Zolang je kan dromen is er hoop, niet?
Of misschien moet ik toch maar eens een langdurige opname overwegen...? Whatever...
quote:Uitleg van diverse borderline specialisten van Symfora Zon & Schild, Amersfoort.
Op donderdag 16 oktober 2003 19:42 schreef Moonah het volgende:[..]
Mag ik vragen hoe jij aan je info komt?
Ik dacht nl dat het anders in elkaar zit.Borderlinepersoonlijkheidsstoornis (BPS)
Dit is de stoornis waar het in dit topic om gaat. Een overkoepelende term van symptomen die een star en duurzaam patroon vormen..Borderlinepersoonlijkheidsorganisatie
Dit is de structuur van je persoonlijkheid. Het is idd een gradatie. Een gradatie die kan gelden VOOR ALLERLEI STOORNISSEN (niet alleen BPS dus).
Deze term is ontstaan omdat er een schemergebied (the borderlineDus BPS (maar evengoed elke andere persoonlijkheidsstoornis) kun je in verschillende mate hebben. Die gradaties worden aangeduid met neurotische, borderline-, en psychotische persoonlijkheidsorganisatie.
Correct me if I'm wrong. Maar ik heb er echt veel over gelezen, en zo heb ik het altijd begrepen.
quote:Ik snap jouw gedachtengang wel. Want daardoor kwam ik in eerste instantie zelf op een verkeerd spoor. Bovendien is het niet alleen zo, dat ik mijn gedrag en emoties begrijp, ik heb ze ook omgebogen. Dus er is wezenlijk iets aan mijn persoonlijkheid veranderd.
Op vrijdag 17 oktober 2003 01:20 schreef Henk_Glimlach het volgende:
Als de stoornis, met bijbehorende gedrag en bijbehorende emoties, er nog is, is ie er, hoe goed je zelf ook begrijpt waar het gedrag en de emoties vandaan komen.
Maar, stel: Ik zou nú onderzocht/gediagnosticeerd worden, om wat voor reden dan ook. Geen enkele psych die bij mij BPS als uitslag zou krijgen. Simpelweg omdat ik minder dan 5 symptomen vertoon van de 9. De symptomen die ik nog wél vertoon, zijn er in lichte mate. Net zoals ieder ander (zoals zo vaak blijkt in dit topic) bepaalde trekjes van BPS kan herkennen bij zichzelf.
Dus puur omdat ik in het verleden diagnose (forse) BPS had, zou ik dat nu nog steeds hebben?
Begrijp me goed, het gaat mij niet om schaamte ofzo hoor, want ik schaam me nergens voor. Integendeel zelfs.
Het gaat me om de discussie, hoe zit het nou eigenlijk!
quote:Nah, ik weet bijna zeker dat dit niet klopt.
Op vrijdag 17 oktober 2003 14:40 schreef arievdw het volgende:
Vijf symptomen kwalificeert niet zozeer voor BPS, eerder voor borderline trekken of een borderline organisatie.
quote:Linkje op i-net?
Op vrijdag 17 oktober 2003 14:44 schreef arievdw het volgende:
Uitleg van diverse borderline specialisten van Symfora Zon & Schild, Amersfoort.
Ik zal zelf wel eens op zoek gaan naar linkjes waar ik het vandaan heb. Maar ik heb mijn info ook uit boeken die voor therapeutische opleidingen gebruikt worden. Dus ergens klopt er iets niet....
Hoeveel keer per week moesten/moeten jullie gaan ?
Gedurende welke periode (gemiddeld)?
Zelf heb ik zo het idee dat als ik àltijd moet gaan nadenken wat ik best zou zeggen of doen, dat ik dan gewoon mezelf zou verliezen, en een totaal ander mens zou zijn...
Op sommige gebieden vraag ik niks liever maar anderzijds zijn er toch kantjes aan mezelf die ik liefst wel zou behouden...
Wat medicatie betreft : Kennen jullie merknamen van serotonineregulerende medicatie? Dan kan ik dat volgende week eens met mijn psych bespreken...
quote:Sorry hoor, maar als jij bij voorbaat al twijfelt aan je geduld...
Op vrijdag 17 oktober 2003 19:06 schreef impulsje het volgende:
Al die therapieën die jullie allemaal gevolgd hebben, zullen dan misschien wel helpen, maar daar heb ik het geduld echt niet voor...
Ik krijg bij jouw postings het idee dat jij het allemaal wel best vindt. Dat je je BL koestert (mss heb ik dat verkeerd...).
quote:Ik ben drie maanden intern geweest. Daarna twee jaar eerst wekelijks 1,5 uur, later tweewekelijks 1,5 uur.
Hoeveel keer per week moesten/moeten jullie gaan ?
Gedurende welke periode (gemiddeld)?
quote:Ja, soms ís het ook erg zwaar om wéér therapeutisch bezig te zijn. En soms denk ik ook wel eens "Schijt! Ik heb daar geen zijn in!" Maar al snel daarna weet ik weer waarom ik het wél doe.
Zelf heb ik zo het idee dat als ik àltijd moet gaan nadenken wat ik best zou zeggen of doen, dat ik dan gewoon mezelf zou verliezen, en een totaal ander mens zou zijn...
Het gaat erom of je het voor jezelf over hebt, om je voor jezelf in te zetten, om iets van je leven te maken, om écht van jezelf te leren houden, om onafhankelijk te worden, om een erg leuk mens te worden, om prettig in de omgang te zijn, om gelukkig te zijn, om een superrelatie te kunnen onderhouden.
Als je jezelf dat niet gunt, dan heeft therapie weinig zin.
Bovendien heb jij nóg een zeer belangrijke reden om iets aan jezelf te gaan doen...
Het begint met een K en het eindigt op inderen.
quote:Al het leuke is aan mij behouden, en (bijna) al het niet leuke is leuk geworden.
Op sommige gebieden vraag ik niks liever maar anderzijds zijn er toch kantjes aan mezelf die ik liefst wel zou behouden...
quote:Ik ken genoeg merknamen. Kun je ook zo op i-net vinden. Maar of het aanslaat is persoonsgebonden. Heeft geen enkele zin om hier een rijtje te noemen. Die merken kent je arts ook wel.
Wat medicatie betreft : Kennen jullie merknamen van serotonineregulerende medicatie? Dan kan ik dat volgende week eens met mijn psych bespreken...
quote:Dat jij baat hebt gehad van therapie heb je al 9 maanden geleden en zelfs nog later laten blijken.
Op vrijdag 17 oktober 2003 19:39 schreef Moonah het volgende:
Ik zei niet wat je wilde horen
Ook jij laat weinig ruimte over voor mensen die totaal niets hebben gehad aan enige vorm van hulpverlening.
Stel je dan ook eens flexibel op
quote:En wat is daar mis mee? En hoezo 9 maanden?
Op vrijdag 17 oktober 2003 19:42 schreef HealtyMan het volgende:
Dat jij baat hebt gehad van therapie heb je al 9 maanden geleden en zelfs nog later laten blijken.
quote:Ik vind het vreemd dat als Impulsje iets vraagt, en ik erop reageer (en nog eens erg persoonlijk ook!), dat zij niets meer laat horen. En dat is dus al eerder gebeurd.
Ook jij laat weinig ruimte over voor mensen die totaal niets hebben gehad aan enige vorm van hulpverlening.
quote:Ach, zoals ik al eerder heb gemeld, bíjna alle nare trekjes zijn verdwenen. Dat impliceert dus dat niet alles helemaal is omgebogen. I'm only human.
Stel je dan ook eens flexibel op
Maar wat ik irritant vind, en dat zul je in mijn posts geproefd hebben, is als mensen klagen, maar passief blijven.
Als je wéét dat er hulp kan zijn, maar het geen kans geeft, prima. Maar aanvaard dan de consequenties. Punt.
Als je keihard werkt en er iets van probeert te maken, kan ik daar alleen maar erg veel respect voor opbrengen.
quote:Na enig nadenken denk ik te weten van wie je een kloon bent.
Op vrijdag 17 oktober 2003 19:42 schreef HealtyMan het volgende:
Dat jij baat hebt gehad van therapie heb je al 9 maanden geleden en zelfs nog later laten blijken.
Gebruik toch je oorspronkelijke account.
/offtopic
quote:Geen zin in
Op vrijdag 17 oktober 2003 19:57 schreef Moonah het volgende:[..]
Na enig nadenken denk ik te weten van wie je een kloon bent.
Gebruik toch je oorspronkelijke account.
/offtopic
Wat ik wel onthouden heb dat is dat jij spandoeken hebt met daarop in grote letters geschreven:
"RIAGG RIAGGGG I LOVE THE RIAGG".
En de persoon die slecht praat over mijn favourite club, ga ik aanpakken.
Dat is toch je motto
quote:Mijn vermoeden dus bevestigd. Zeikerd.
Op vrijdag 17 oktober 2003 20:02 schreef HealtyMan het volgende:[..]
Geen zin in
quote:Nooit geroepen, en al helemaal nooit contact mee gehad.
Wat ik wel onthouden heb dat is dat jij spandoeken hebt met daarop in grote letters geschreven:"RIAGG RIAGGGG I LOVE THE RIAGG".
Daaahhhaaaag.
Maar je blijft de kant van de here doktoren kiezen
Of doe je dat niet meer
quote:Nee hoor. Ik heb zelfs nooit te maken gehad met 'heren doktoren'. Onderschrijft maar weer hoe subjectief je beeld over mij is, vertekend door je eigen overtuigingen (frustraties?). Geeft niets, ook jij bent only human. Maar leg mij geen woorden in de mond die daar niet horen.
Op vrijdag 17 oktober 2003 20:19 schreef HealtyMan het volgende:
Maar je blijft de kant van de here doktoren kiezen
En verder ga ik niet meer offtopic met jou in discussie.
Verwerk je problemen met mij maar mooi in je uppie.
Ik vind het belangrijk dat mensen in de spiegel durven kijken. Dat men verantwoordelijkheid neemt voor zichzelf.
En hoe je dat doet, moet ieder voor zich weten.
Maar als je een diagnose hebt, je hebt enorm veel last van je stoornis, je hebt verantwoordelijkheid voor kinderen, dan vind ik het op zijn zachtst gezegd niet slim om geen professionele hulp te zoeken.
quote:Sorry dat ik niet direct reageerde, maar er was een vriendin die effe langskwam en dan kan ik haar toch niet alleen laten zitten,niet?
Op vrijdag 17 oktober 2003 19:53 schreef Moonah het volgende:Ik vind het vreemd dat als Impulsje iets vraagt, en ik erop reageer (en nog eens erg persoonlijk ook!), dat zij niets meer laat horen. En dat is dus al eerder gebeurd.
[..]Maar wat ik irritant vind, en dat zul je in mijn posts geproefd hebben, is als mensen klagen, maar passief blijven.
Als je wéét dat er hulp kan zijn, maar het geen kans geeft, prima. Maar aanvaard dan de consequenties. Punt.
Als je keihard werkt en er iets van probeert te maken, kan ik daar alleen maar erg veel respect voor opbrengen.
Bovendien zit ik niet de hele dag achter mijn PC...
Als ik jouw mening over mij lees, denk je blijkbaar dat ik maar een zeurkous ben, die zich liefst verstopt achter het fenomeen Borderline,om haar buitensporig gedrag te verklaren...
Niet dus....
Om me echt gemotiveerd te krijgen voor één of andere therapie is echter wel veel overredingskracht en argumentatie nodig. Reden daarvan zijn verscheidene opnames in het verleden die uiteindelijk totaal nutteloos bleken te zijn....
Rond mijn 16de ben ik in totaal een 9-tal maanden "in observatie" geweest in 2 centra. Diagnose : karakterstoornissen,, maar ook wel een moeilijk meisje....
Op mijn 22ste 6 maanden opgenomen wegens drug- en pillenverslaving.
Hielp geen fluit, alles wat ik nodig had werd binnengesmokkeld...
De dag van mijn ontslag besloot ik te stoppen en dat heb ik ook gedaan, ALLEEN (en het betreft hier geen weed of aspirines hoor...)
Ook de 3 opnames die ik dit jaar achter de rug heb, leverden niks op.
Nu denk je misschien : ze werkt niet mee, maar dat is niet zo. Het is wel zo dat ik het nut niet inzie van mutsen breien, of schilderen voor mijn probleem... 
Vandaar dus mijn achterdocht omtrent therapie.... maar ik wil er echt wel iets aan doen hoor, geloof me vrij ...
Ja, ik gebruik nu wel pep, maar wie me niet kent merkt dat niet eens...
En vergeet niet Moonah, er zijn verschillen en gradaties van borderline, maar ook verschillen tussen patiënten.....
Zijn er trouwens Belgische patiënten die psychiaters kennen die gespecialiseerd zijn in Borderline, want die zijn blijkbaar heel schaars...
quote:
Op vrijdag 17 oktober 2003 19:53 schreef Moonah het volgende:
Maar wat ik irritant vind, en dat zul je in mijn posts geproefd hebben, is als mensen klagen, maar passief blijven.
Als je wéét dat er hulp kan zijn, maar het geen kans geeft, prima. Maar aanvaard dan de consequenties. Punt.
Als je keihard werkt en er iets van probeert te maken, kan ik daar alleen maar erg veel respect voor opbrengen.
quote:Dahag Yingyang
Op vrijdag 17 oktober 2003 20:02 schreef HealtyMan het volgende:[..]
Geen zin in
Wat ik wel onthouden heb dat is dat jij spandoeken hebt met daarop in grote letters geschreven:
"RIAGG RIAGGGG I LOVE THE RIAGG".
En de persoon die slecht praat over mijn favourite club, ga ik aanpakken.
Dat is toch je motto
En ga aub niet net zo doen op crap, want dan ben je daar ook gauw weg
quote:Ach, dat snap ik ook wel eigenlijk.
Op vrijdag 17 oktober 2003 22:10 schreef impulsje het volgende:
Sorry dat ik niet direct reageerde, maar er was een vriendin die effe langskwam en dan kan ik haar toch niet alleen laten zitten,niet?
Bovendien zit ik niet de hele dag achter mijn PC...
quote:Nou, ik kan mijn indruk alleen baseren op je posts. En ik zie paniekerige ruzie-beschrijvingen, ik lees dat je zeer regelmatig speed gebruikt, je vertelt dat je therapie niet ziet zitten... Tja... dan heb ik niet het idee dat je er echt voor gaat.
Als ik jouw mening over mij lees, denk je blijkbaar dat ik maar een zeurkous ben, die zich liefst verstopt achter het fenomeen Borderline,om haar buitensporig gedrag te verklaren...
Niet dus....
quote:Oké. Ik kan me voorstellen, dat je vertrouwen in hulpverlening wat minder wordt na dergelijke negatieve ervaringen. Maar heb je ook naar je eigen aandeel in het mislukken van die opnames gekeken? Of is het volgens jou alleen maar 'hun schuld'?
Om me echt gemotiveerd te krijgen voor één of andere therapie is echter wel veel overredingskracht en argumentatie nodig. Reden daarvan zijn verscheidene opnames in het verleden die uiteindelijk totaal nutteloos bleken te zijn....
quote:Want dit (bovenstaande) is toch echt een keuze van jouzelf.
Op mijn 22ste 6 maanden opgenomen wegens drug- en pillenverslaving.
Hielp geen fluit, alles wat ik nodig had werd binnengesmokkeld...
quote:Het gaat er niet om dat mensen die je niet kennen dat niet zouden merken. het gaat erom dat jij kennelijk geen verantwoordelijkheid neemt, dat je toe blijft geven aan je verslaving (ja ik weet dat dat moeilijk is als BL'er
Ja, ik gebruik nu wel pep, maar wie me niet kent merkt dat niet eens...
).quote:Yep, is zo. Jouw situatie is ongetwijfeld anders dan de mijne.
En vergeet niet Moonah, er zijn verschillen en gradaties van borderline, maar ook verschillen tussen patiënten.....
Toch hoop ik dat je de moed bij elkaar gesprokkeld krijgt, om op zoek te gaan naar echt goede hulp. Want die is er.
En dat je dan de motivatie op kunt brengen om iets van je leven (en zoals ik al eerder zei, óók en vooral in het belang van je kids) te maken.
quote:Nu wil ik er misschien niet volledig voor gaan, maar dat kan morgen weer totaal anders zijn (ook typisch BL)
Op vrijdag 17 oktober 2003 22:57 schreef Moonah het volgende:[..]
Nou, ik kan mijn indruk alleen baseren op je posts. En ik zie paniekerige ruzie-beschrijvingen, ik lees dat je zeer regelmatig speed gebruikt, je vertelt dat je therapie niet ziet zitten... Tja... dan heb ik niet het idee dat je er echt voor gaat.
[..]Het gaat er niet om dat mensen die je niet kennen dat niet zouden merken. het gaat erom dat jij kennelijk geen verantwoordelijkheid neemt, dat je toe blijft geven aan je verslaving (ja ik weet dat dat moeilijk is als BL'er
[..]Yep, is zo. Jouw situatie is ongetwijfeld anders dan de mijne.
Toch hoop ik dat je de moed bij elkaar gesprokkeld krijgt, om op zoek te gaan naar echt goede hulp. Want die is er.
En dat je dan de motivatie op kunt brengen om iets van je leven (en zoals ik al eerder zei, óók en vooral in het belang van je kids) te maken.
En wat jullie ook mogen denken: mijn kids lijden helemaal niet onder de situatie. Als zij er niet waren lag ik al lang tussen 6 planken onder de grond...
En mijn speedgebruik is in de verste verte niet te vergelijken met mijn toestand van 10 jaar geleden (gelukkig maar). Ik heb het nog onder controle,erewoord
Ik denk vooral bij mij juist dat mijn eigen instelling me weer redelijk op pad heeft geholpen. In de tijd dat ik er zat was ik heel blij met de hulp maar achteraf heb ik in de hulpverlening toch een aantal foutjes gezien , voornamelijk in hoe groepscontacten waren .
Zelf denk ik ook niet dat therapie alles oplost maar voornamelijk je moet het zelf willen en heel hard om te zeggen maar ik heb af en toe niet het idee dat je echt wilt . Therapie helpt alleen maar als je er 100% zelf achter staat , en anders helpt het niet.
Je moet het meer als hulp zien en niet als zoiets van nu ben ik nu zal ik geen borderline meer hebben want ze redden mij. Het is toch iets wat je zelf zal moeten blijven doen.
Gelukkig keerde de rust daarna een beetje terug, een hij vertelde me dat hij een collega heeft met Borderline die opgenomen werd (100% gemotiveerd
) maar waarbij de therapie uiteindelijk niks veranderd heeft, en laat dat nu juist zijn waar ik voor vrees ... Verder ook weer wat dreigementen gekregen van mijn stalkertje, en ik was blij dat mijn ex en zijn broer erbij waren, zo konden zij zien dat ik niks verzin
, want soms denk ik dat mensen denken dat ik dat verzin... Toen ze weg waren kon ik me niet inhouden en heb ik denk ik alle scheldwoorden die ik ooit gehoord heb, naar zijn dikkop geslingerd aan de telefoon....
Het luchtte enorm op Reactie van hem : dreigmails... maar da's weeral bewijs voor de politie, lekker puh !
Het geeft me wel een fijn gevoel dat mijn ex en ook zijn broer die politieman is, me geloven en steunen.
Dus....in the end voel ik me redelijk ok
quote:Ik weet niet of er een verband bestaat.
Op zaterdag 18 oktober 2003 19:06 schreef ocf81 het volgende:
weet iemand of bepaalde persoonstypen (In de trend van Enneagramen en MBTI) gevoeliger zijn voor het oplopen van dit soort stoornissen?
Ik weet wel, dat ik mezelf ten voeten uit herkende in type 4.
Waarom weet ik niet, maar ik heb zo de indruk dat iedereen datgene wat ik zeg verkeerd interpreteert
Dan zeg ik iets - in mijn ogen heel gewoon - en dan krijg ik me daar een
antwoord....pffff
Ik denk dat ik dikwijls helemaal anders overkom dan ik het bedoel, want als ik mezelf bezig zie op bv. vakantievideo of zo, of mezelf dan hoor praten, lijkt dat totaal iemand anders te zijn
Alsof mijn verbale en non-verbale signalen elkaar tegenspreken
Herkent iemand dat ook ? Ik vind het wel lastig....
quote:Dat heeft iedereen wel eens
Op zondag 19 oktober 2003 18:44 schreef impulsje het volgende:
Opnieuw baaldagje
Waarom weet ik niet, maar ik heb zo de indruk dat iedereen datgene wat ik zeg verkeerd interpreteert
Dan zeg ik iets - in mijn ogen heel gewoon - en dan krijg ik me daar een
antwoord....pffff
Staat los van borderline, lijkt mij.
quote:Begrijp ik, maar ik heb dat bijna altijd....
Op zondag 19 oktober 2003 18:46 schreef Henk_Glimlach het volgende:[..]
Dat heeft iedereen wel eens
En dan ga je je helemaal onnatuurlijk gedragen om toch maar "juist" over te komen ...
quote:Dat zou een niet-borderliner dan waarschijnlijk weer niet zo gauw doen
Op zondag 19 oktober 2003 18:48 schreef impulsje het volgende:
Begrijp ik, maar ik heb dat bijna altijd....
En dan ga je je helemaal onnatuurlijk gedragen om toch maar "juist" over te komen ...
Maar, als je ervan baalt en graag zou willen dat het anders ging: toch weer het advies: therapie!
quote:Mmmmm, waar heb ik dat ook weer eerder gehoord... maar toch thx
Op zondag 19 oktober 2003 18:53 schreef Henk_Glimlach het volgende:[..]
Dat zou een niet-borderliner dan waarschijnlijk weer niet zo gauw doen
Maar, als je ervan baalt en graag zou willen dat het anders ging: toch weer het advies: therapie!
quote:Klinkt voor mij als een erg bekend probleem. Je zegt iets en krijgt direct een stortvloed van woorden over je heen waar je u tegen zegt. Terwijl het toch echt iets heel normaals was wat je zei. Maar nee hoor, je word direct de grond ingetrapt en daar kun je het verder mee doen.
Op zondag 19 oktober 2003 18:44 schreef impulsje het volgende:
Opnieuw baaldagje
Waarom weet ik niet, maar ik heb zo de indruk dat iedereen datgene wat ik zeg verkeerd interpreteert
Dan zeg ik iets - in mijn ogen heel gewoon - en dan krijg ik me daar een
antwoord....pffff
quote:
Op zondag 19 oktober 2003 18:53 schreef Henk_Glimlach het volgende:[..]
Dat zou een niet-borderliner dan waarschijnlijk weer niet zo gauw doen
Maar, als je ervan baalt en graag zou willen dat het anders ging: toch weer het advies: therapie!
quote:Heb jij een roeping of zo? Andere mensen ,andere meningen en denkwijzen, hoor....
Op maandag 20 oktober 2003 13:02 schreef SEMTEX het volgende:[..]
En hoe IK borderline ervaar staat duidelijk redelijk ver verwijderd van de jouwe
Da's niet slecht bedoeld hoor, maar wel de waarheid....
quote:Semmie is al weer wat fases verder dan jij. Dus logisch dat ze eea anders ervaart.
Op maandag 20 oktober 2003 20:46 schreef impulsje het volgende:
En hoe IK borderline ervaar staat duidelijk redelijk ver verwijderd van de jouwe
En ook hierbij geldt:
quote:
Da's niet slecht bedoeld hoor, maar wel de waarheid....
quote:Ik kan er gewoon niet zo goed tegen: borderliners weten het nl. altijd beter, ze zijn de mensen die therapieen het eerst afkappen, omdat ze het idee hebben dat ze het zelf wel op kunnen lossen en hen zie je eht eerst ontsporen. maar toch zie je ze elke keer klagen dat het zo slecht gaat. Ah duh: uiteindelijk valt het bijna onmogelijk zelf op te lossen. Seek help en blijf niet zelf doormodderen, Zeker niet als je ook nog kinderen hebt: dan ben je het jezelf bijna verplicht er iets aan te doen.
Op maandag 20 oktober 2003 20:46 schreef impulsje het volgende:[..]
Heb jij een roeping of zo? Andere mensen ,andere meningen en denkwijzen, hoor....
En hoe IK borderline ervaar staat duidelijk redelijk ver verwijderd van de jouwe
Da's niet slecht bedoeld hoor, maar wel de waarheid....
Ik ben ex-borderliner dus ik heb iig een duidelijke mening over andere borderliners. Ik weet meestal dondersgoed hoe ze denken en doen omdat ik zelf ook zo heb gedacht en gedaan (en in kleine gevallen nog steeds doe)
quote:Iemand kan dénken ex-borderliner te zijn, maar ik denk dat je "lid blijft van de club" tot je er het loodje bij legt....
Op maandag 20 oktober 2003 20:59 schreef SEMTEX het volgende:[..]
Ik ben ex-borderliner dus ik heb iig een duidelijke mening over andere borderliners. Ik weet meestal dondersgoed hoe ze denken en doen omdat ik zelf ook zo heb gedacht en gedaan (en in kleine gevallen nog steeds doe)
quote:Niet mee eens. Ook jij kunt leren omgaan met borderline door het volgen van therapie om zodoende van je borderlinekenmerken af te komen! Maar dat moet je wel willen!
Op maandag 20 oktober 2003 21:03 schreef impulsje het volgende:[..]
Iemand kan dénken ex-borderliner te zijn, maar ik denk dat je "lid blijft van de club" tot je er het loodje bij legt....
Ieder mens is in staat om patronen te doorbreken en nieuwe denk- en handelwijzen te ontwikkelen. Iedereen kan veranderen door aan zichzelf te werken.
Je kunt ook eeuwig in hetzelfde patroon blijven hangen en maar blijven klagen dat je het zo moeilijk hebt maar daar schiet je niks mee op, of wel dan?
quote:Nee hoor. Ik ben tegenwoordig hoogstens nog een zeikerd, een overgevoelig mens of een bitch, maar ik heb te weinig kenmerken om nog BPS-er te zijn.
Op maandag 20 oktober 2003 21:03 schreef impulsje het volgende:[..]
Iemand kan dénken ex-borderliner te zijn, maar ik denk dat je "lid blijft van de club" tot je er het loodje bij legt....
Ik kan me trouwens helemaal vinden in DuchessX's post.
quote:Sorry hoor, maar wat een idiote uitdrukking.
Op maandag 20 oktober 2003 21:03 schreef impulsje het volgende:
"lid blijft van de club"
quote:Idd, het is nou niet iets waar je trots op moet zijn en iets wat je meot koesteren oid. Maar goed, dat is mijn mening, whehehe
Op maandag 20 oktober 2003 21:08 schreef Moonah het volgende:[..]
Sorry hoor, maar wat een idiote uitdrukking.
[/goedbedoelde opmerking]
quote:
Op maandag 20 oktober 2003 23:09 schreef Henk_Glimlach het volgende:
[goedbedoelde opmerking] Dames en heren "ex-borderliners" en therapie-ervarenen, blijf oppassen voor een betweterig "ik was zoals jij en weet het nu allemaal enorm goed"-toontje. Daar schiet ook weer niemand iets mee op.
[/goedbedoelde opmerking]
quote:Oh, dat bedoelde ik niet hoor! Ik vond juist dat je wel gelijk hebt.
Op maandag 20 oktober 2003 23:14 schreef Henk_Glimlach het volgende:
Okee, ik weet het, wellicht had die posting van mij OOK een betweterig toontje
Iedereen heeft natuurlijk recht op het maken van zijn eigen fouten. Ik heb vroegah ook als een typische BL'er gehandeld. Ik heb ook (veel) tijd nodig gehad om eea in te leren zien en om te kunnen buigen.
Maar in je enthousiasme vergeet je wel eens dat een ander nog niet op dat punt is aanbeland. En dan kunnen die (soms) oh zo herkenbare oude fouten wel eens irriteren.
quote:..je hebt wel gelijk hoor, maar ik vind 't een kwelling om naar mensen te luisteren die maar door blijven klooien terwijl ze maar 1 stap hoeven te nemen...
Op maandag 20 oktober 2003 23:09 schreef Henk_Glimlach het volgende:
[goedbedoelde opmerking] Dames en heren "ex-borderliners" en therapie-ervarenen, blijf oppassen voor een betweterig "ik was zoals jij en weet het nu allemaal enorm goed"-toontje. Daar schiet ook weer niemand iets mee op.
[/goedbedoelde opmerking]
quote:Jeetje, heb je even?
Op dinsdag 21 oktober 2003 00:37 schreef Maanvis het volgende:
DAMES, ik vroeg iets! Hoe ga je nu om met iemand die borderline heeft?
quote:1. Wees consequent in gedrag dat je aanvaardt en dat je niet aanvaardt. Laat niet iets toe wat je anders nooit zou toelaten.
Op dinsdag 21 oktober 2003 00:37 schreef Maanvis het volgende:
DAMES, ik vroeg iets! Hoe ga je nu om met iemand die borderline heeft?
2. Spiegel borderline gedrag. Dat vergt wat oefening maar zal van onschatbare waarde blijken.
3. Wees consequent.
4. Vermijd ja-nee discussies. Deze lossen nooit en te nimmer wat op. Gebruik 2, de spiegel techniek.
5. Wees consequent.
6. Stel duidelijke grenzen voor jezelf en maak je vriendin direct duidelijk wanneer ze die overschrijdt of dreigt te gaan overschrijden.
7. Wees consequent.
8. Houd een dagboek bij, zodat je later kunt nalezen dat het borderline gedrag van je vriendin niet tegen jou persoonlijk gericht is, maar meer tegen haarzelf.
9. Wees consequent.
10. Laat je vriendin duidelijk weten dat je van haar houdt zoals ze is. Ik weet niet of het hier een romantische relatie betreft, maar ook als hier geen sprake van is, dan is het belangrijk voor haar om te weten dat jij haar accepteert zoals ze is.
11. Wees consequent.
12. Laat duidelijk weten dat het onacceptabel is dat ze haar stoornis (indien ze zover is dat ze heeft
Ik knip/plak ff wat uit een ander topic, als je het echt wil weten lees dan ook ff de eerste 2 delen door, dan kom je al een stuk verder
Je bent naast borderline ook mens , en ik denk dat je dat ook niet moet verwarren. Ik zie je namelijk soms weleens posten maar omdat ik borderline heb heb ik het moeilijk met die situatie , maar zowieso voor een "normaal" iemand zijn die problemen ook al heel wat , je kan soms ook reacties hebben die door borderline veroorzaakt worden , maar uiteindelijk ben je toch veel meer dan alleen borderline .
quote:Idd, ik zit misschien wat veel met BPS bezig, maar ik moet zeggen dat het nu redelijk gaat. Ben maandag terug beginnen werken, en dat doet echt deugd!!!
Op dinsdag 21 oktober 2003 16:57 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:[/b]
Impuls mag ik je een vriendelijk adviesje geven, ik denk namelijk dat heel erg juist te veel met de Borderline zit.
Je bent naast borderline ook mens , en ik denk dat je dat ook niet moet verwarren. Ik zie je namelijk soms weleens posten maar omdat ik borderline heb heb ik het moeilijk met die situatie , maar zowieso voor een "normaal" iemand zijn die problemen ook al heel wat , je kan soms ook reacties hebben die door borderline veroorzaakt worden , maar uiteindelijk ben je toch veel meer dan alleen borderline .
Terug contact met andere mensen, geen tijd om te piekeren??
Het opvallendste waar ik last van blijf hebben zijn die woede-aanvallen,
elke dag nu wel ééntje.
Stress waarschijnlijk....Mijn psych werkt in hetzelfde ziekenhuis als ik, ik heb hem dus gezien hij heeft mij aangeraden de Tegretol (tegen stemmingswisselingen, ben er terug mee gestart!) te verhogen... maar ik zit al aan de max.dosis....
Voor de rest gaat het dus.... goed te horen hé Moonah en Semtex ?
quote:Geweldig meid! Hoeveel veren zal ik in je kont steken?
Op woensdag 22 oktober 2003 13:44 schreef impulsje het volgende:
Voor de rest gaat het dus.... goed te horen hé Moonah en Semtex ?
Weet je, het zal mij eerlijk gezegd worst wezen hoe het met je gaat. Ik ken je immers niet. Maar als je hier post, in je goede maar vooral ook in je slechte buien, dan kun je dus commentaar verwachten. Oók betweterig commentaar.
Neemt niet weg dat het allemaal goed bedoeld is, en dat ik het je best gun om de motivatie te vinden eraan te werken.
quote:ook goeiemiddag moonah
Op woensdag 22 oktober 2003 15:27 schreef Moonah het volgende:[..]
Weet je, het zal mij eerlijk gezegd worst wezen hoe het met je gaat.
quote:Och, ik ben zo subtiel soms.
Op woensdag 22 oktober 2003 15:43 schreef DarkElf het volgende:[..]
ook goeiemiddag moonah
Maar je moet het natuurlijk niet zomaar uit de context plukken Elfiebeeb.
quote:sowwy, was zo verleidelijk
Op woensdag 22 oktober 2003 15:49 schreef Moonah het volgende:[..]
Och, ik ben zo subtiel soms.
Maar je moet het natuurlijk niet zomaar uit de context plukken Elfiebeeb.
quote:Moest ik mijn dagje niet hebben zou ik denk ik mijn heel "scheldwoordenrepertoire" op je loslaten, en moest je voor me staan zou ik niet kunnen garanderen dat het bij een "verbale" conversatie zou blijven....
Op woensdag 22 oktober 2003 15:27 schreef Moonah het volgende:[..]
Geweldig meid! Hoeveel veren zal ik in je kont steken?
Weet je, het zal mij eerlijk gezegd worst wezen hoe het met je gaat. Ik ken je immers niet. ...
Maar ik heb een "whatever-dag", dus.....whatever !
Ik heb vandaag trouwens contact opgenomen met een psychologe, die met anderen in groep samenwerkt die de cliënten samen begeleiden.
Je gedrag wordt dus vanuit verschillende perspectieven bekeken.
Zelf vind ik dat al een hele stap
quote:Borderliners hebben ook wel 's hun goede dagen ja
Op woensdag 22 oktober 2003 13:44 schreef impulsje het volgende:
Voor de rest gaat het dus.... goed te horen hé Moonah en Semtex ?
Af en toe
Vraagje alleen die in me opkomt als ik de posts zo een beetje lees.. het lijkt wel of 'in therapie gaan' haast bijna altijd gelinkt word met opname, voor hoe zo'n lange tijd dan ook...
Nou ben ik iemand die ABSOLUUT niet opgenomen wil worden en heb hier ook mn redenen voor... maar er zijn toch zeker ook andere therapien die iemand kan volgen, waar geen opname aan te pas komt?
Soms lijkt het of dat het probleem is, allemaal slechte ervaringen met die opnames... maar... dat hoeft toch niet? Kies dan gewoon voor iets anders..
( mm ok, volgens mij een beetje een warrig ik-zeg-niet-echt-iets-nuttigs-maar-wil-mn-gedachten-even-kwijt-berichtje... maar ok )
quote:Opname gebeurt meestal alleen als je een gevaar voor jezelf of omgeving bent (bijv. omdat je anderen of jezelf verwond). Dat gebeurt dus niet zo gauw. De therapieen waar de meeste mensen het over hebben zijn gewone dagbehandelingen die je meestal een paar dagen per week krijgt en waarna je gewoon weer naar huis kunt.
Op donderdag 23 oktober 2003 11:46 schreef diannetjhu het volgende:
* diannetjhu heeft zo'n beetje de hele discussie gelezen nu weer en is weer helemaal up-to-date...Vraagje alleen die in me opkomt als ik de posts zo een beetje lees.. het lijkt wel of 'in therapie gaan' haast bijna altijd gelinkt word met opname, voor hoe zo'n lange tijd dan ook...
Nou ben ik iemand die ABSOLUUT niet opgenomen wil worden en heb hier ook mn redenen voor... maar er zijn toch zeker ook andere therapien die iemand kan volgen, waar geen opname aan te pas komt?
Soms lijkt het of dat het probleem is, allemaal slechte ervaringen met die opnames... maar... dat hoeft toch niet? Kies dan gewoon voor iets anders..( mm ok, volgens mij een beetje een warrig ik-zeg-niet-echt-iets-nuttigs-maar-wil-mn-gedachten-even-kwijt-berichtje... maar ok
Weet ik dat ff .. Zat me al te verbazen
Maar niet gebeurd..
maar ok. Wil ik niet aan denken.
Maar maakt op zich ook niet uit, ging er even om dat ik me afvroeg ( met de gedachte dat je dan echt dus van huis moest ) of opname een grote barricade voor mensen was om hulp te zoeken of in therapie te gaan... daar ging het beetje om. Geloof ik
quote:Of op vrijwillige basis!
Op donderdag 23 oktober 2003 11:51 schreef SEMTEX het volgende:[..]
Opname gebeurt meestal alleen als je een gevaar voor jezelf of omgeving bent (bijv. omdat je anderen of jezelf verwond).
Voordeel daarvan is, dat je zo ontzettend intensief (nl continue) bezig bent met je therapie, dat eea veel sneller gaat/kan gaan.
quote:Juist daarom kan opname ook positief werken. Omdat het (ont)hechtingsproces dan begeleid verloopt. Kan je veel van leren voorin het dagelijkse leven.
Op donderdag 23 oktober 2003 12:07 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Ik heb trouwens ook weleens gehoord dat juist bij Borderline niet al te gauw aan opnames willen beginnen alleen als het niet anders kan dus. I.v.m. het hele hechten en loslaten.
Nu is hij...na een ruzie...compleet de weg kwijt..op een "borderline" manier. Ik bedoel hiermee te zeggen dat hij helemaal er voor wegrent, want het is zijn schuld en het is beter zo.. "wie wil er nou leven met mij" Hij voelt helemaal niks en voelt zich hier schuldig over en zelfs daar sluit hij zich voor af. "hij weet het gewoon niet"
IK weet dat dit een kant is van de ziekte. En dat dit niks over mij zegt. Ik heb me er al behoorlijk wat in verdiept namelijk.
Hoe moet ik hem hierover benaderen. Welke kernwoorden raakten jullie, zodat er even iets verder gekeken werd dan de neus..
Hij zegt dat hij er zat van is en ik moet sterk genoeg zijn dat hij niet zat van mij is te geloven. Hoe peuter ik dit aan zijn verstand? En wanneer ?(niet nu...dat snap ik..)
Genoeg theorieen, maar hebben jullie menselijk advies? Ik wil hem dolgraag laten weten dat het goed zit. Mits....
Liefs Woes!
Ik heb de laatste tijd weer verschrikkelijke last van nachtmerries.. dat heb ik op zich wel vaker een tijd achter elkaar, maar specifiek dit keer is dat er telkens beesten in voorkomen.. en wel ratten.
Ratten die groot zijn.. en groeien... en aan me knagen.. en... brrr.. *rilt*.. ik durf ondertussen gewoon niet meer mn lichtje uit te doen snachts, want als ik dat doe zie ik ze eik zelfs in het donker, met mn ogen open langs mn bed omhoogkruipen.. *rilt weer bij de gedachte*
Hoe langer nou de nachtmerries duren, hoe meer ik er ook mee bezig ben als ik wakker ben.. ik kijk constant om me heen naar die beesten, denk er aan als ik de garage in stap, en voor ik ga slapen kijk ik zelfs onder mn bed.. idioot he?
Mn vader denkt dat dit van mn Borderline weg komt.. ( ik heb een tijd terug toen het erg slecht ging, ook telkens 'beestjes' over me heen voelen lopen.. ik zag ze niet, voelde ze wel.. ) Hij denkt dat het daar nog mee te maken kan hebben... iets van mn onbewust zijn of zo..
Ik geloof dr eik niet zo in dat dit met mn bps te maken zou hebben, vind het zelf vrij onzinnig om alles daar altijd op af te schuiven.. Maar heb beloofd aan mn pa es rond te vragen of er mensen waren die dit herkenden.. oid.. Dus bij deze geloof ik
euhmm mjah .. dat was het geloof ik. Ik ben niet gestoord ofzo hoor.. gewoon een beetje vaag dit
edit: ajb geen flauwe grappen... ik voel me er al lullig genoeg onder om het te posten, maar ja, ik heb beetje aan mn pa beloofd.. en ik weet van hier toevallig dat er wel wat mensen met borderline rondhangen.. k
quote:Ik heb zelf ook wel es van die periodes dat ik nachtmerries heb, en ook wel over dieren (vooral van die grote dikke spinnen
Op vrijdag 24 oktober 2003 10:28 schreef diannetjhu het volgende:
hey meiden ... even een vraagje...Ik heb de laatste tijd weer verschrikkelijke last van nachtmerries.. dat heb ik op zich wel vaker een tijd achter elkaar, maar specifiek dit keer is dat er telkens beesten in voorkomen.. en wel ratten.
Mn vader denkt dat dit van mn Borderline weg komt.. ( ik heb een tijd terug toen het erg slecht ging, ook telkens 'beestjes' over me heen voelen lopen.. ik zag ze niet, voelde ze wel.. ) Hij denkt dat het daar nog mee te maken kan hebben... iets van mn onbewust zijn of zo..
Ik geloof dr eik niet zo in dat dit met mn bps te maken zou hebben, vind het zelf vrij onzinnig om alles daar altijd op af te schuiven..
) Je hoort dat wel vaker dat mensen met Borderline dit hebben, maar een echte reden ken ik niet...maar leuk is het in ieder geval niet...
Ik heb af en toe ook auditieve hallucinaties, dit zou volgens mijn psych te maken hebben met het deeltje "dissociatieve stoornis".
Dan hoor ik stemmetjes vanalles zeggen, maar ik wéét op dat moment wel dat het niet echt is...
Misschien houden die nachtmerries daar ook wel verband mee
Als je auditief kan hallucineren, waarom dan ook niet visueel (al is het dan in je slaap).
Of misschien sta je onder stress,want dan kan het allemaal wel es uit de hand lopen op alle gebied...
Of slaap je misschien weinig ?
De laatste tijd kàn ik bv. gewoon niet slapen voor 2u - 2u30, en ik moet om 6u op ; je lichaam protesteert (rothumeur, minder geconcentreerd, je geest krijgt gewoon geen tijd om effe op adem te komen.... )Maar ik heb binnen een uurtje een afspraak met mijn psych; ik zal het hem es vragen. Ik hoop dan maar dat hij niet naast de kwestie gaat beginnen zeiken, want daar is hij een kei in ... Als ik iets weet, zal ik het laten weten
Ik hoor het dan wel.. Ben wel vanaf straks weg.. en kom dan pas zondagavond laat weer thuis.. dus mocht iemand een berichtje achterlaten en ik reageer niet... dan weten jullie waarom..
Prettig weekend iedereen
quote:Antwoord: je bent onderbewust dingen aan het verwerken of je bent ergens mee bezig. Heeft idd niet specifiek met borderline te maken, maar geeft wel aan dat je met veel dingen 'zit' en ze niet zo goed kwijt kunt. Daarom komen ze terug in je droom. Die beesten lijken me een soort symbool van angst dat je voor iets hebt. Iets waar je ws heel erg tegenop ziet. Ze verdwijnen meestal als je wat beter leert om te gaan met je zorgen en erover leert praten.
Op vrijdag 24 oktober 2003 10:28 schreef diannetjhu het volgende:
hey meiden ... even een vraagje...Ik heb de laatste tijd weer verschrikkelijke last van nachtmerries.. dat heb ik op zich wel vaker een tijd achter elkaar, maar specifiek dit keer is dat er telkens beesten in voorkomen.. en wel ratten.
Ratten die groot zijn.. en groeien... en aan me knagen.. en... brrr.. *rilt*.. ik durf ondertussen gewoon niet meer mn lichtje uit te doen snachts, want als ik dat doe zie ik ze eik zelfs in het donker, met mn ogen open langs mn bed omhoogkruipen.. *rilt weer bij de gedachte*
Hoe langer nou de nachtmerries duren, hoe meer ik er ook mee bezig ben als ik wakker ben.. ik kijk constant om me heen naar die beesten, denk er aan als ik de garage in stap, en voor ik ga slapen kijk ik zelfs onder mn bed.. idioot he?Mn vader denkt dat dit van mn Borderline weg komt.. ( ik heb een tijd terug toen het erg slecht ging, ook telkens 'beestjes' over me heen voelen lopen.. ik zag ze niet, voelde ze wel.. ) Hij denkt dat het daar nog mee te maken kan hebben... iets van mn onbewust zijn of zo..
Ik geloof dr eik niet zo in dat dit met mn bps te maken zou hebben, vind het zelf vrij onzinnig om alles daar altijd op af te schuiven.. Maar heb beloofd aan mn pa es rond te vragen of er mensen waren die dit herkenden.. oid.. Dus bij deze geloof ik
euhmm mjah .. dat was het geloof ik. Ik ben niet gestoord ofzo hoor.. gewoon een beetje vaag dit
edit: ajb geen flauwe grappen... ik voel me er al lullig genoeg onder om het te posten, maar ja, ik heb beetje aan mn pa beloofd.. en ik weet van hier toevallig dat er wel wat mensen met borderline rondhangen.. k
quote:Wie kan me even helpen.... zit er zo mee omhoog... heb het er nog niet met hem over gehad...omdat hij er middenin zit in zijn gevoels afsluiting... Ik heb hem gevraagd even over zijn muurtje heen te kijken met zijn hart. Dat doet ie wel.. en dan zegt ie ook dat ie van me houdt en we hebben "vast nog wel" een relatie (zo zegt hij dat...en op een verbeten manier..) Maar dan sluit ie ineeeens compleet weer van me af...en "laat het rusten en laat het zo" en hou erover op het is al goed" als ik goed wil afsluiten dat ik hoop dat hij me begrijpt..
Op vrijdag 24 oktober 2003 01:03 schreef Woessssj het volgende:
Hallo...In een ander topic vertel ik dat ik denk dat mijn vriend BPS heeft. Heb 'm er zelf voorzichtig mee geconfronteerd. Hij schrok er van en wist op dat moment zeker dat hij daar wel eens last van zou kunnen hebben. Helaas heeft hij er niets mee gedaan, terwijl hij dat wel zou doen.. (angst?) Dit was een paar weken geleden.Nu is hij...na een ruzie...compleet de weg kwijt..op een "borderline" manier. Ik bedoel hiermee te zeggen dat hij helemaal er voor wegrent, want het is zijn schuld en het is beter zo.. "wie wil er nou leven met mij" Hij voelt helemaal niks en voelt zich hier schuldig over en zelfs daar sluit hij zich voor af. "hij weet het gewoon niet"
IK weet dat dit een kant is van de ziekte. En dat dit niks over mij zegt. Ik heb me er al behoorlijk wat in verdiept namelijk.
Hoe moet ik hem hierover benaderen. Welke kernwoorden raakten jullie, zodat er even iets verder gekeken werd dan de neus..
Hij zegt dat hij er zat van is en ik moet sterk genoeg zijn dat hij niet zat van mij is te geloven. Hoe peuter ik dit aan zijn verstand? En wanneer ?(niet nu...dat snap ik..)Genoeg theorieen, maar hebben jullie menselijk advies? Ik wil hem dolgraag laten weten dat het goed zit. Mits....
Liefs Woes!
En ik dram niet eens hoor, probeer juist voorzichtig te doen... Maar hij doet erg maf en hard...terwijl ik weeeeeet wat hij voor mij voelt...
Wie weet raad?
quote:Da's eigenlijk samengevat wat mijn psych erover zei. De ratten symboliseren idd een angst waar je (overdag) mee zit...
Op vrijdag 24 oktober 2003 16:11 schreef SEMTEX het volgende:[..]
Antwoord: je bent onderbewust dingen aan het verwerken of je bent ergens mee bezig. Heeft idd niet specifiek met borderline te maken, maar geeft wel aan dat je met veel dingen 'zit' en ze niet zo goed kwijt kunt. Daarom komen ze terug in je droom. Die beesten lijken me een soort symbool van angst dat je voor iets hebt. Iets waar je ws heel erg tegenop ziet. Ze verdwijnen meestal als je wat beter leert om te gaan met je zorgen en erover leert praten.
En borderline heeft er niet echt iets mee te maken, maar je ziet het wel bij veel borderliners... Ik droom wel es over van die dikke, harige spinnen die in mijn bed rondkruipen, en dan ben ik er wel van overtuigd dat die daar zitten
En dan ga ik de hele kamer checken... Oorzaak zou kunnen zijn dat ik me bedreigd voel (is ook zo, door stalker )
Misschien voel jij je ook door iets/iemand opgejaagd of in het nauw gedreven...
En ook spanningen/stress kunnen aan de basis liggen....
En hoe vermijd je stress ? Idd door een ontspannende vakantie; laten voorschrijven door je psych dus...
quote:Meid, het is toch niet goed voor jou dat jij zo op eieren moet lopen? Ongeacht of je vriend nou wel of geen BPS zou hebben.
Op vrijdag 24 oktober 2003 21:15 schreef Woessssj het volgende:
En ik dram niet eens hoor, probeer juist voorzichtig te doen... Maar hij doet erg maf en hard...terwijl ik weeeeeet wat hij voor mij voelt...Wie weet raad?
Ik kan je geen richtlijn geven hoor. Alleen dat je je eigen gevoel vooral NIET uit het oog moet verliezen. Zorg goed voor jezelf...
Vind het wel logisch klinken enzo.. zit me nu alleen af te vragen waar ik dan bang voor ben en het enige dat ik op dit moment kan bedenken is toch echt dat err... of Ronald het uitmaakt... of gewoon voor mn therapie die (hopelijk) over paar maandjes gaat beginnen...
Maar dat vind ik dan weer niet zo in verband staan met ratten
AARGH! Nog drie uurtjes en dan heb ik intake gesprek en ik zit hier gewoon serieus te trillen .. .. Ik wil deze therapie echt graag.. maar.. straks zeggen ze gewoon dat het ze beter lijkt van niet ofzo.. help
En ik wil niet alleen.. als ik alleen ben ga ik mezelf op lopen fokken en dan ben ik rond de tijd van het gesprek zo zenuwachtig dat ik niet meer uit mn woorden kom of niks.... maar mn vriend kon echt niet mee..
Blergh
quote:Volgens mijn psych heb je vaak nachtmerries over enge vieze beesten,
Op maandag 27 oktober 2003 10:40 schreef diannetjhu het volgende:
Impulsje en SEMTEX thanks...Vind het wel logisch klinken enzo.. zit me nu alleen af te vragen waar ik dan bang voor ben en het enige dat ik op dit moment kan bedenken is toch echt dat err... of Ronald het uitmaakt... of gewoon voor mn therapie die (hopelijk) over paar maandjes gaat beginnen...
Maar dat vind ik dan weer niet zo in verband staan met ratten
zoals ratten, spinnen,kakkerlakken ed omdat die in het dagelijks leven als "bedreigend" ervaren zouden kunnen worden... Het betreft meestal beesten die je in de verste verte niet als huisdier zou willen ( er zijn natuurlijk altijd ruimdenkenden die dat wèl willen).
Zo zal je niet vaak een nachtmerrie hebben over schattige kittens, of puppies of zo...
Die vieze ratten moeten dus louter symbolisch gezien worden als iets wat je stress/angst bezorgt.... Misschien is dat in jouw geval dus dat intake-gesprek...
Hopelijk is het een beetje meegevallen, en voel je je der happy bij...
Aan een kant is het heel dubbel want voor mezelf ben ik blij dat ik aan dit inzicht kom , maar aan de andere als ik nadenk hoe ik wegging van de therapie , en mezelf voornam om niet meer terug te komen is het voor mezelf toch een soort falen. Maar denk voor mezelf dat het beste is want ik moet toch leren om te gaan met teleurstellingen zonder risico te lopen me meer te isoleren als het niet gaat zoals ik wil . Het vertrouwen is bij mij zo'n issue, juist als ik iets zie fout gaan in contact met anderen is dat juist voor mij vaak weer een reden tot wantrouwen.
quote:Lijkt mij dat hoe eerder je beter met je bps (áls je dat überhaupt al hebt
Op dinsdag 28 oktober 2003 15:30 schreef afhrodite het volgende:
Al 2 keer een gesprek gehad met iemand van het riagg, 2 keer met iemand anders. En allebei zeiden ze dat ik alle symbtonen had die op bordeline leken, ze wilde dat ik een behandeling of wat dan ook ging volgen, vooral omdat ik er heel erg mee zit dat mijn vriend het pas uit heeft gemaakt. Maar komop zeg ik ben pas 14... die mensen hadden gezegt dat ik terug moest komen voor een gesprek maar dat kan ik niet.
) (en dus jezelf) kunt om gaan, hoe meer je er mee gebaat bent! Waarom KAN je niet teruggaan voor een gesprek?
Maar zelfs mijn ex zegt dat ik hulp moet gaan zoeken, tjah wat bereik ik er mee.... ik zit op dit moment gewoon met mezelf in de knoei en ik ben nog jong, dus ik kom er vast zelf wel uit.
quote:Als je therapeuten menen dat je een BPstoornis hebt, kom je daar niet zelf uit. Zelfs niet als je 14 bent. Hij kan zelfs nog erger worden naarmate je ouder wordt.
Op dinsdag 28 oktober 2003 17:20 schreef afhrodite het volgende:
Gewoon niet heb er geen moed meer voor.
Maar zelfs mijn ex zegt dat ik hulp moet gaan zoeken, tjah wat bereik ik er mee.... ik zit op dit moment gewoon met mezelf in de knoei en ik ben nog jong, dus ik kom er vast zelf wel uit.
quote:Dit wil absoluut niet zeggen dat je borderline hebt hoor.
Op dinsdag 28 oktober 2003 15:30 schreef afhrodite het volgende:
Al 2 keer een gesprek gehad met iemand van het riagg, 2 keer met iemand anders. En allebei zeiden ze dat ik alle symbtonen had die op bordeline leken,
Ten eerste openbaart zich dat pas echt tijdens of na je adolescentie. Jij bent dus eigenlijk te jong om het nu al te kunnen vaststellen. Wel kan het natuurlijk zijn dat je trekken hebt.
Ten tweede vind ik het nogal voorbarig om zoiets na twee gesprekken te concluderen.
Maar als je last hebt van bepaalde emoties of bepaald gedrag, kun je natuurlijk altijd kijken of je er hulp bij wil. Ongeacht of je nu wel of niet het labeltje BPS zou hebben.
quote:Heel verstandig dat je tot dit inzicht durft te komen.
Op dinsdag 28 oktober 2003 13:21 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Aan een kant is het heel dubbel want voor mezelf ben ik blij dat ik aan dit inzicht kom , maar aan de andere als ik nadenk hoe ik wegging van de therapie , en mezelf voornam om niet meer terug te komen is het voor mezelf toch een soort falen.
Je hebt het een hele tijd zonder therapie gedaan, en nu heb je voor jezelf kunnen duiden voor welke zaken je nog wat ondersteuning zou kunnen gebruiken. Dat heet 'verantwoordelijkheid nemen'.
Is toch heel iets anders dan 'falen'....
Meid, wees blij dat je er misschien in een vroeg stadium al wat aan kan doen als je idd BPS hebt... kop op hoor..
Die eerste stap is heel erg moeilijk.. maar schuif je probs niet zomaar opzij...
quote:dat zegt mijn vriend nu ook.. en moet hem met rust laten. ik weet niet meer wat te doen in dit stadium. hij houdt verschrikkelijk van mij, maar kan "het" nu niet. hij lost het zelf wel op. Ik heb hem het net een beetje uitgelegd allemaal, en herkent veel. maar dit is de uitwerking en wil niet bij mij zijn.. hij duwt me dus weg. Wat te doen?
Op dinsdag 28 oktober 2003 17:34 schreef diannetjhu het volgende:
Mjah, dat zei ik 4 jaar geleden ook... 'ik kom er zelf wel uit'... 'het gaat vanzelf wel over'... etc..Meid, wees blij dat je er misschien in een vroeg stadium al wat aan kan doen als je idd BPS hebt... kop op hoor..
Die eerste stap is heel erg moeilijk.. maar schuif je probs niet zomaar opzij...
quote:Als iemand niet wil, dan wil hij niet.
Op dinsdag 28 oktober 2003 17:40 schreef Woessssj het volgende:
Wat te doen?
Dat geldt voor zowel hulp, als voor een relatie.
Je kunt hem nergens toe dwingen.
Sterkte ermee.
quote:Ja maar het is net nieuw voor hem...echt heel erg vers. En hij wil de relatie wel, maar vooral met zich zelf een goed verstandshouding.
Op dinsdag 28 oktober 2003 17:51 schreef Moonah het volgende:[..]
Als iemand niet wil, dan wil hij niet.
Dat geldt voor zowel hulp, als voor een relatie.
Je kunt hem nergens toe dwingen.
Sterkte ermee.
Maar NU in deze situatie wil hij alleen zijn. Niet eens zozeer bij mij weg. dus....
quote:Geef hem de ruimte die hij nodig heeft.
Op dinsdag 28 oktober 2003 17:54 schreef Woessssj het volgende:
Maar NU in deze situatie wil hij alleen zijn. Niet eens zozeer bij mij weg. dus....
Als hij zich wat rustiger voelt, komt hij wellicht bij je terug.
Als je hem probeert vast te houden, werkt dat ws alleen maar averechts.
Moeilijk he?!
quote:Het is heel moeilijk...maar wel laten weten dat ik van m hou en altijd voor m klaar sta???
Op dinsdag 28 oktober 2003 18:02 schreef Moonah het volgende:[..]
Geef hem de ruimte die hij nodig heeft.
Als hij zich wat rustiger voelt, komt hij wellicht bij je terug.
Als je hem probeert vast te houden, werkt dat ws alleen maar averechts.
Moeilijk he?!
quote:
Op dinsdag 28 oktober 2003 18:12 schreef Woessssj het volgende:[..]
Het is heel moeilijk...maar wel laten weten dat ik van m hou en altijd voor m klaar sta???
succes quote:Thanks .
Op dinsdag 28 oktober 2003 15:04 schreef diannetjhu het volgende:
hey meid.. kan me voorstellen dat je het moeilijk vind zeg! .. maar wel even respect van mijn kant voor je zelf in zicht en je wil om tot een oplossing hiervoor te komen... vind ik echt heel erg netjes van je
En Moonah ook bedankt . Ik denk toch dat het gevoel van falen voor mij een stukje bij mezelf ligt hoor , gewoon omdat ik toen voorgenomen gehad niet meer terug te hoeven gaan .
Ik heb vanochtend nog gebeld met begeleidster Riagg en die wil dat rond 18e bespreken . Ik zit zelf heel erg te denken aan cognitieve therapie omdat ik heel erg dingen in gedachten groter maak dan ze al zijn.
Het is gelukkig ook niet zeker of het weer Purmerend zal zijn want het zou voor mij ook heel raar zijn om daar weer terug te keren , zeker na alles wat er gebeurd is daar.
Ik zie het gelukkig verder wel in het gesprek .
quote:Weet je, het lijkt me goed als je dat ook leert loskoppelen.
Op woensdag 29 oktober 2003 16:44 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Het is gelukkig ook niet zeker of het weer Purmerend zal zijn want het zou voor mij ook heel raar zijn om daar weer terug te keren , zeker na alles wat er gebeurd is daar.
quote:Daar ben ik voor mezelf ook mee bezig. Ik probeer nu voor mezelf ook wat vaker gewoon stadje Purmerend in te gaan juist omdat ik het zelf ook merk dat ik het te veel daaraan koppel .
Op woensdag 29 oktober 2003 17:37 schreef Moonah het volgende:[..]
Weet je, het lijkt me goed als je dat ook leert loskoppelen.
Dat is ook de reden voor mezelf waarom ik cognitieve therapie wil , omdat ik in gedachten juist dingen veel groter maak dan ze zijn en juist me zelf daarin heel erg belemmer . Mijn gedachtengang maakt het ook heel anders , veel negatiever juist omdat ik het in mijn hoofd veel groter maak dan het al is. Juist ook met voorbeeld Purmerend , eigenlijk weet ik dat er weinig kan gebeuren als ik er heen ga, maar juist mijn gedachten neemt zo'n loopje met me dat ik voordat ik er heenga allemaal rampen zie gebeuren , en mezelf dan al zo angstig heb gemaakt dat ik het zelf niet meer durf of voor mezelf de stap ook groter maakt . Heel irritant , die manier van denken af en toe
De reden kan echt het meest banale zijn, zelfs een blad papier dat niet op de juiste plek ligt. Ik ben nochtans terug met mijn medicatie gestart (neem nu io psych meer dan de max.dosis!) maar het lijkt gewoon van kwaad naar erger te gaan....
Als die druppel er is heb ik echt geen controle meer over mezelf en heeft iedereen het bij me verkorven... Ik moest proberen afleiding te zoeken als ik het voel opkomen, maar net dat lukt me niet... het is gewoon sterker dan mezelf...
Men zei ook al es de momenten/reden op te schrijven van die uitbarstingen, maar er zijn totaal geen raakpunten daartussen...
Help....
quote:What I always say... probeer de hulpverlening eens
Op donderdag 30 oktober 2003 10:34 schreef impulsje het volgende:
Help....
quote:Waren adviesen van de hulpverlening,alleen helpen ze niet....
Op donderdag 30 oktober 2003 11:36 schreef SEMTEX het volgende:[..]
What I always say... probeer de hulpverlening eens
. Herkennen jullie dat trouwens dat je soms in gedachten al een hele situatie negatief al voor ogen ziet , dat je niet eens probeert omdat je het al negatief ziet ??
quote:Alle dagen minstens 2 keer.....
Op zondag 2 november 2003 17:40 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:Herkennen jullie dat trouwens dat je soms in gedachten al een hele situatie negatief al voor ogen ziet , dat je niet eens probeert omdat je het al negatief ziet ??
En ik moet zeggen dat ik schrok van hoeveel ik herkende in de gepostte info...
Van mezelf zei ik vroeger dat ik een "borderline psychopaat" was: geen connectie met dingen hebben, moeite met emoties tonen en voelen, en een aantal andere eigenschappen van me vallen ineens op zijn plaats... Ik weet niet of ik dit dus ook heb, maar het zet me wel aan het denken, ik ga voorlopig iig meer hier over lezen omdat het me misschien wel uit mijn downwards spiral kan helpen...
quote:Wat zijn we weer lief voor onszelf vandaag...
Op maandag 3 november 2003 01:02 schreef Skull-splitter het volgende:
Ik open vandaag pas voor het eerst dit topic, omdat ik een vriendin (via MSN, later pas in het echt denk ik) heb waarbij laatste de diagnose borderliner was...En ik moet zeggen dat ik schrok van hoeveel ik herkende in de gepostte info...
Van mezelf zei ik vroeger dat ik een "borderline psychopaat" was: geen connectie met dingen hebben, moeite met emoties tonen en voelen, en een aantal andere eigenschappen van me vallen ineens op zijn plaats... Ik weet niet of ik dit dus ook heb, maar het zet me wel aan het denken, ik ga voorlopig iig meer hier over lezen omdat het me misschien wel uit mijn downwards spiral kan helpen...
Euhm, waarom psychopaat...? Vind je iemand met borderline ook een psychopaat dan ???
Enne... zoals hier vaak wordt gezegd : doe vooral niet aan zelfdiagnose,
maar laat dat alsjeblieft over aan iemand die daarvooor de nodige diploma's heeft ....
Immers iedere persoon/situatie verschilt, en vraagt een eigen specifieke aanpak...
Omdat ik werk heb bij Manfield Zwolle..
Maaar... omdat ik nu dan weer alles tegelijk heb.. Vrijwilligerswerk, fitnessen, werk, straks therapie.. moest ik iets afzeggen..
En dat wilde ik eik echt niet!.. En ik zat maar te denken, het gaat nu toch best wel goed, misschien kan ik alles wel tegelijk doen .. <<< nee dus hoor Dat kan ik eigenlijk echt niet, ookal wil ik dat liever niet weten van mezelf...
Net dus naar vrijwilligerswerk mensen gebeld en gezegd dat ik er mee ophield.. En dat vind ik best goed dat ik dat zelf heb gedaan. Want was om een of andere reden doodsbang voor hun reactie.. <<< achteraf weet ik natuurlijk weer dat dat dom was, maar van te voren zat ik haast te janken..
Dus Dat wilde ik even zeggen geloof ik Een blijer berichtje voor een keer
, en je dus voor niets bang zat te maken . Gefeliciteerd met je baan
quote:Geen emotie waar het wel nodig was, geen schuldgevoel, obsessief bezig zijn met dingen van klein tot groot. Naar later bleek bovenmatig intelligent met nadruk op inzicht en toepassing.
Op vrijdag 7 november 2003 13:58 schreef impulsje het volgende:[..]
Wat zijn we weer lief voor onszelf vandaag...
Euhm, waarom psychopaat...? Vind je iemand met borderline ook een psychopaat dan ???
Enne... zoals hier vaak wordt gezegd : doe vooral niet aan zelfdiagnose,
maar laat dat alsjeblieft over aan iemand die daarvooor de nodige diploma's heeft ....
Immers iedere persoon/situatie verschilt, en vraagt een eigen specifieke aanpak...
Wil niet zeggen dat iemand met borderline meteen een psychopaat is, maar ik voelde gewoon dat er iets niet lekker zat... Als vanaf je achtste ongeveer al tegen de muren omhoog zit en niet weet waar het aan ligt, een binnenvetter bent en je ouders dus niets vertelt omdat je je wellicht kunt gaan schamen of dat je je niet serieus genomen voelt, dan vreet dat aan je. Mocht ik hiermee ook maar een grientje in de buurt zitten dan weet ik tenminste waar het aan zou kunnen liggen...
[Dit bericht is gewijzigd door Skull-splitter op 07-11-2003 21:15]
quote:Gefeliciteerd met je baan Diannetjuh
Op vrijdag 7 november 2003 17:13 schreef diannetjhu het volgende:
Ik ben vandaag trots op mezelfOmdat ik werk heb bij Manfield Zwolle..
Maaar... omdat ik nu dan weer alles tegelijk heb.. Vrijwilligerswerk, fitnessen, werk, straks therapie.. moest ik iets afzeggen..
En dat wilde ik eik echt niet!.. En ik zat maar te denken, het gaat nu toch best wel goed, misschien kan ik alles wel tegelijk doenNet dus naar vrijwilligerswerk mensen gebeld en gezegd dat ik er mee ophield.. En dat vind ik best goed dat ik dat zelf heb gedaan. Want was om een of andere reden doodsbang voor hun reactie..
Dus
Dan ga ik écht liever voor de "Thrill" van de impuls !!! ... In ieder geval ... Hoppa ... Nog een sticker !... to the top ...
quote:Nu praat je echt als een kip zonder kop
Op maandag 10 november 2003 03:25 schreef thabit het volgende:
Wat ik me afvroeg, is borderline ook weleens bij dieren waargenomen?
quote:Waarom?
Op zondag 16 november 2003 21:44 schreef miendobbelsteen het volgende:[..]
Nu praat je echt als een kip zonder kop [afbeelding]
Iets wat op depressie lijkt is bijvoorbeeld ook bij dieren waargenomen.
quote:Dieren kunnen idd ook depressief raken/zijn. Maar ik denk dat een menselijke psychiatrische stoornis niet bij een dier kan voorkomen simpelweg omdat een dier niet kan redeneren, hetgeen een mens wel kan
Op maandag 17 november 2003 00:17 schreef Ines het volgende:[..]
Waarom?
Iets wat op depressie lijkt is bijvoorbeeld ook bij dieren waargenomen.
Een dier heeft er de verstandelijke vermogens niet voor.quote:Bij dieren komen ook dwanghandelingen, angsten, psychosen en schizofrenie voor. De prikkeloverdracht in de hersenen kan bij dieren ook net zo verstoord zijn als bij mensen.
Op maandag 17 november 2003 12:13 schreef DuchessX het volgende:[..]
Dieren kunnen idd ook depressief raken/zijn. Maar ik denk dat een menselijke psychiatrische stoornis niet bij een dier kan voorkomen simpelweg omdat een dier niet kan redeneren, hetgeen een mens wel kan
Ik weet alleen niet of borderline bij dieren al onderzocht is, misschien is het wel echt een mensenziekte wat echt met het redeneren van de mens te maken heeft.
Net zoiets als anorexia en bulimia, komt dat bij dieren voor? Dat is toch echt een maatschappelijke ziekte lijkt me, maar het heeft ook met de serotoninehuishouding in de hersenen te maken.
[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 26-12-2003 14:53]
Bij me vriendin is het gewoonte om 1e kerstdag gezellig bij elkaar te komen bij haar ouders. Nu heb ik bijna een jaar met haar, en altijd ben ik in de veronderstelling geweest dat ik er 1e kerstdag ook bij mocht zijn aangezien we hier vaker over gesproken hebben. Echter nu is een idee van haar om alleen te gaan met haar dochtertje, zonder mij.
Om aan haar ouders te bewijzen dat ze goed voorzichzelf kan zorgen, dat ze er voor de 100% voor haar ouders is die dag en omdat haar ouders er vorig jaar "waarschijnlijk" vanuit gingen dat ze die dagen alleen bij hun door zou brengen ivm echtscheiding gaat ze liever alleen dit jaar. En misschien nog een aantal andere redenen die ik even vergeet. Ze zou me er wel graag bij willen hebben maar toch gaat ze liever alleen.
Ik kom ook al een jaar bij haar ouders thuis, ken haar zussen en aanhang daarvan en heb hun allemaal vaak gezien bij haar ouders thuis, soms op bezoek geweest bij haar zussen en die komen dan ook allemaal met aanhang die 1e kerstdag.
Ik voel me erg klote, de dagen dat ik juist bij me vriendin wil zijn... eerste kerstmis met vriendin en dan dit. Dit voelt voor mij echt als het aantrekken / afstoten van borderline. Ze geeft zelf aan dat er iets is aan haar, met perioden doet ze automutilatie. Ze heeft ook hulp van een maatschappelijk werkster.
Ik heb haar "proberen"te steunen tijdens de scheiding, en ik heb geprobeerd er altijd voor haar te zijn, dit omdat ik er graag voor haar ben en veel van haar hou maar ik hoopte hier ook een sterkte relatie mee op te bouwen door te tonen dat ik oprecht van haar hou. Echter dit afstoten doet op dit moment pijn met tranen in mijn ogen.
Fokkers help mij even hoe hier mee om te gaan.
[Dit bericht is gewijzigd door Anton88 op 27-11-2003 01:19]
quote:Er zijn genoeg andere dagen waarop ze dat kan "bewijzen", ja toch?!...
Op donderdag 27 november 2003 01:18 schreef Anton88 het volgende:
Om aan haar ouders te bewijzen dat ze goed voorzichzelf kan zorgen, dat ze er voor de 100% voor haar ouders is die dag
quote:Die vat ik niet, ze is nu toch bijna een jaar met jou?.. Ik denk eerder dat haar ouders zich dan zouden afvragen waarom jij toch niet mee bent gekomen ....en wat zal zij dan antwoorden???....
Op donderdag 27 november 2003 01:18 schreef Anton88 het volgende:
en omdat haar ouders er vorig jaar "waarschijnlijk" vanuit gingen dat ze die dagen alleen bij hun door zou brengen ivm echtscheiding gaat ze liever alleen dit jaar.
quote:Dat vind ik vreemd, maar goed, ik ken de situatie verder niet. Het lijkt mij heel vanzelfsprekend, als jullie relatie goed is en ook die met haar ouders, dat jullie samen bij haar ouders op visite gaan met 1e kerstdag.
Op donderdag 27 november 2003 01:18 schreef Anton88 het volgende:
En misschien nog een aantal andere redenen die ik even vergeet. Ze zou me er wel graag bij willen hebben maar toch gaat ze liever alleen.
Zijn er soms dingen die eerst uitgepraat moeten worden met haar of haar ouders?
quote:Dus waarom zou jouw vriendin dan niet met aanhang willen komen? Er zijn immers genoeg andere dagen en manieren om haar onafhankelijkheid te bewijzen en haar ouders aandacht te geven. Laat de kerstdagen voor veel mensen nou juist de dagen zijn waarin je alles met elkaar en veel mensen wil delen en niet mensen gaat buitensluiten! Ik kriig het gevoel dat er meer aan de hand is...
Op donderdag 27 november 2003 01:18 schreef Anton88 het volgende:
en die komen dan ook allemaal met aanhang die 1e kerstdag.
quote:Dan hoeft ze het jou niet nog moeilijker maken dan het al is.
Op donderdag 27 november 2003 01:18 schreef Anton88 het volgende:
Ze geeft zelf aan dat er iets is aan haar, met perioden doet ze automutilatie. Ze heeft ook hulp van een maatschappelijk werkster.
quote:Zo te horen heb je genoeg je best gedaan. De vraag is of zij ook wel zo haar best wil doen voor jou? Hoe liggen de verhoudingen? Verhoudingen in een relatie zijn immers heel belangrijk. Als er geen evenwicht is, of daar niet aan wordt gewerkt, dan gaat het van kwaad tot erger. Ik zou me in ieder geval toch eens afvragen of ze wel echt van je houdt en niet om andere redenen met je is.
Op donderdag 27 november 2003 01:18 schreef Anton88 het volgende:
Ik heb haar "proberen"te steunen tijdens de scheiding, en ik heb geprobeerd er altijd voor haar te zijn, dit omdat ik er graag voor haar ben en veel van haar hou maar ik hoopte hier ook een sterkte relatie mee op te bouwen door te tonen dat ik oprecht van haar hou. Echter dit afstoten doet op dit moment pijn met tranen in mijn ogen.
Ze is erg wisselvallig, ik voel dat aantrekken afstoten heel erg.
Dat ik dit in dit topic zet is omdat dat aantrekken en afstoten en automutilatie etc. ook bij borderline hoort.
[Dit bericht is gewijzigd door Anton88 op 27-11-2003 14:20]
quote:Volgens mij is dat borderline? En volgens mij kun je daar niet mee omgaan zodra het je eigen gevoelens betrekt. Ik ben het ook net aan het ontdekken.
Op donderdag 27 november 2003 10:01 schreef Escaflowne het volgende:
Dus waarom zou jouw vriendin dan niet met aanhang willen komen? Er zijn immers genoeg andere dagen en manieren om haar onafhankelijkheid te bewijzen en haar ouders aandacht te geven. Laat de kerstdagen voor veel mensen nou juist de dagen zijn waarin je alles met elkaar en veel mensen wil delen en niet mensen gaat buitensluiten! Ik kriig het gevoel dat er meer aan de hand is...
quote:Ik heb even jou verhaal gelezen.. je bent het ook aan het ontdekken ja en het is echt niet makkelijk. Ze zegt me constant dat ze heel veel van me doet houden maar me wel wegduwen. Ik herken dat gevoel ook ja zoals jij dat hebt.
Op donderdag 27 november 2003 15:37 schreef Woessssj het volgende:[..]
Volgens mij is dat borderline? En volgens mij kun je daar niet mee omgaan zodra het je eigen gevoelens betrekt. Ik ben het ook net aan het ontdekken.
[Dit bericht is gewijzigd door Anton88 op 27-11-2003 16:41]
quote:Tip: schrijf even in het kort op wat je bedoelt
Op dinsdag 25 november 2003 07:20 schreef TooFasForMellow het volgende:
http://www.crimen.be/doc/classificationofoffenders.doc
quote:Wil er best eens over praten met je...
Op donderdag 27 november 2003 16:29 schreef Anton88 het volgende:[..]
Ik heb even jou verhaal gelezen.. je bent het ook aan het ontdekken ja en het is echt niet makkelijk. Ze zegt me constant dat ze heel veel van me doet houden maar me wel wegduwen. Ik herken dat gevoel ook ja zoals jij dat hebt.
quote:Ja ik ook graag!
Op donderdag 27 november 2003 16:51 schreef Woessssj het volgende:[..]
Wil er best eens over praten met je...
In real life, via msn, icq of mail?
quote:Ben nu nog op mijn werk... straks thuis kom ik hier even terug! Ongeveer half uurtje dus... okay? Sorry voor de off topic!
Op donderdag 27 november 2003 16:54 schreef Anton88 het volgende:[..]
Ja ik ook graag!
In real life, via msn, icq of mail?
quote:Dat ga ik zelf niet redden helaas, laat anders even mail adres achter in je profiel en anders tot snel! Back ontopic.
Op donderdag 27 november 2003 16:58 schreef Woessssj het volgende:[..]
Ben nu nog op mijn werk... straks thuis kom ik hier even terug! Ongeveer half uurtje dus... okay? Sorry voor de off topic!
Ik probeer eerst me eigen problemen op te lossen, één voor één en alles op me eigen tempo zodat ik gelukkig met mezelf kan zijn en mezelf niet meer hoef te haten, en mezelf ook niet mee in stukken snij omdat ik liever lichamelijke pijn voel dan geestelijke....en daarvoor hoef ik geen bps te hebben.
***BPS= borderline persoonlijkheids syndroom
quote:Inderdaad heeft elk mens borderline trekken, alleen is het bij borderliners vele malen erger en ontwricht het hun hele leven uit ervaring spreekt
Op donderdag 25 december 2003 20:25 schreef Gekke_mus het volgende:
Ff (af)reageren, ik heb topic doorgelezen en vooral laatste deel met aandacht. Even voor alle duidelijkheid ik heb pas een compleet werkstuk doorgelezen over borderline gemaakt door iemand die dagelijks met "borderliners" omgaat....als zij mij beoordeelt zegt zij dat ik geen bps heb. Als we het even simpel bekijken vertoont "iedereen" bepaalde overeenkomsten met borderline! Aantrekken en afstoten van mensen en automutilatie kunnen bij bps horen maar kan er ook los van staan. Nog één; alles heel zwart/wit zien ...en dat doe ik dus niet, bij lange na niet!
Ik probeer eerst me eigen problemen op te lossen, één voor één en alles op me eigen tempo zodat ik gelukkig met mezelf kan zijn en mezelf niet meer hoef te haten, en mezelf ook niet mee in stukken snij omdat ik liever lichamelijke pijn voel dan geestelijke....en daarvoor hoef ik geen bps te hebben.***BPS= borderline persoonlijkheids syndroom
[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 26-12-2003 14:53]
quote:Jij bent zijn vriendin?
Op donderdag 25 december 2003 23:26 schreef Ms-X het volgende:
- edit: knip, en wel hierom: Anton88 lucht hier - anoniem - zijn hart. Als jij hem persoonlijk kent, en persoonlijk iets met hem uit te vechten hebt, doe dat dan via de mail / fax / telefoon, maar niet hier -
[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 26-12-2003 14:54]
quote:
Op vrijdag 26 december 2003 10:03 schreef DuchessX het volgende:[..]
Jij bent zijn vriendin?
Mijn gedachtequote:Is hetzelfde met autistich en van dat soort ziektes.(of hoe je zoiets noemt) Mijn neefje heeft het ook. Ik weet er nu best veel vanaf en zo ben ook naar zo'n avond geweest. En iedereen heeft trektjes van autistisch en ik denk dat het met bordeline ook wel is.
Op donderdag 25 december 2003 21:56 schreef miendobbelsteen het volgende:[..]
Inderdaad heeft elk mens borderline trekken, alleen is het bij borderliners vele malen erger en ontwricht het hun hele leven uit ervaring spreekt
quote:Ik ken ook iemand die autistisch is, nl. mijn jongste broertje.
Op vrijdag 26 december 2003 14:37 schreef Riann het volgende:[..]
Is hetzelfde met autistich en van dat soort ziektes.(of hoe je zoiets noemt) Mijn neefje heeft het ook. Ik weet er nu best veel vanaf en zo ben ook naar zo'n avond geweest. En iedereen heeft trektjes van autistisch en ik denk dat het met bordeline ook wel is.
Maar ik weet niet of het te vergelijken is, want borderline is een psychiatrische aandoening, ook wel bekend onder de noemer 'emotionele regulatiestoornis'. Dit klinkt wat aardiger dan borderline en dekt de lading ook goed.
Autisme is psychiatrische aandoening, denk ik. Ik weet dat de wetenschappers er nog niet helemaal over uit zijn hoe autisme ontstaat, maar ze denken dat autisme verband houdt met een chromosoom teveel of te weinig (dat weet ik niet), dus dat is erfelijk. Terwijl borderline schijnt te ontstaan na het doormaken van traumatische ervaringen en niet erfelijk is.
quote:ik wilde die 2 niet vergelijken maar ik wil er mee aangeven dat je ook goed trekken van bordeline kunt hebben. Ik weet gewoon van mezelf als ik iets nieuws moet gaan doen dan is die drempel heel hoog. En dat hebben autisten ook die zijn bang voor nieuwe dingen. Wel extremer dan mij. En autisme is erfelijk word gezegt maar niemand heeft het in de familie alleen mijn neefje...
Op vrijdag 26 december 2003 17:15 schreef miendobbelsteen het volgende:[..]
Ik ken ook iemand die autistisch is, nl. mijn jongste broertje.
Maar ik weet niet of het te vergelijken is, want borderline is een psychiatrische aandoening, ook wel bekend onder de noemer 'emotionele regulatiestoornis'. Dit klinkt wat aardiger dan borderline en dekt de lading ook goed.
Autisme is psychiatrische aandoening, denk ik. Ik weet dat de wetenschappers er nog niet helemaal over uit zijn hoe autisme ontstaat, maar ze denken dat autisme verband houdt met een chromosoom teveel of te weinig (dat weet ik niet), dus dat is erfelijk. Terwijl borderline schijnt te ontstaan na het doormaken van traumatische ervaringen en niet erfelijk is.
quote:Ja, veel mensen zullen inderdaad wel dingen van autisme herkennen, net als bij borderline.
Op vrijdag 26 december 2003 18:27 schreef Riann het volgende:[..]
ik wilde die 2 niet vergelijken maar ik wil er mee aangeven dat je ook goed trekken van bordeline kunt hebben. Ik weet gewoon van mezelf als ik iets nieuws moet gaan doen dan is die drempel heel hoog. En dat hebben autisten ook die zijn bang voor nieuwe dingen. Wel extremer dan mij. En autisme is erfelijk word gezegt maar niemand heeft het in de familie alleen mijn neefje...
Alleen is het bij borderliners en autisten extreem en een echte stoornis.
Bij mij is trouwens ook alleen mijn broertje autistisch, maar je, we weten natuurlijk niet wat er in de genen van de allang overleden familieleden zat. En nu hebben autisme en borderline een naam, vroeger niet.
quote:idd net als autisten
Op vrijdag 26 december 2003 20:56 schreef miendobbelsteen het volgende:[..]
Ja, veel mensen zullen inderdaad wel dingen van autisme herkennen, net als bij borderline.
Alleen is het bij borderliners en autisten extreem en een echte stoornis.
Bij mij is trouwens ook alleen mijn broertje autistisch, maar je, we weten natuurlijk niet wat er in de genen van de allang overleden familieleden zat. En nu hebben autisme en borderline een naam, vroeger niet.
vroeger waren het gewoon vervelende jongens
waarschijnlijk word daardoor wel iets verergerd wat er al in je zit,
wat ook gelijk verklaard waarom veel mensen wel bepaalde trekken van bps hebben zonder het ook echt te hebben.
quote:Wat heerlijk, dat dit soort topics nog steeds een verzameling zijn van onwetenden en wetenden die de onwetenden dan weer mogen gaan uitleggen dat het niet zo is.
Op zaterdag 27 december 2003 00:26 schreef Litowy het volgende:
ik wil hier even op zeggen dat niet iedereen die vroeger vervelende dingen meegemaakt heeftgelijk een borderliner word.
waarschijnlijk word daardoor wel iets verergerd wat er al in je zit,
wat ook gelijk verklaard waarom veel mensen wel bepaalde trekken van bps hebben zonder het ook echt te hebben.
Ik meende dat dit hetzelfde was
Wanneer begint je therapie?
Of ben je al bezig?
quote:HaiOp woensdag 2 juni 2004 14:21 schreef Moonah het volgende:
Mien!
Wanneer begint je therapie?
Of ben je al bezig?
Op dit moment wacht ik op een telefoontje (kan elk moment plaatsvinden) met de adhd diagnose. Als ik adhd heb zal eerst dit behandeld gaan worden en daarna wil ik in therapie voor de borderline.
Daarom wil ik zo graag het verschil weten tussen Linehan en DGT, weet jij het?
misschien is dit al een handige link?
Is iemand bekend met therapie volgens M. Linehan?
quote:Hai, dank jeOp woensdag 2 juni 2004 17:00 schreef DarkElf het volgende:
Mien,
misschien is dit al een handige link?
Is iemand bekend met therapie volgens M. Linehan?
Ik ga het straks op een rustig moment doorlezen
quote:succes ermee, ik ben er bijna mee klaar en heb er echt een zeer tevreden gevoel over.Op woensdag 2 juni 2004 18:04 schreef miendobbelsteen het volgende:
[..]
Hai, dank je
Ik ga het straks op een rustig moment doorlezen
Het is niet makkelijk, erg confronterend en je zult onderuit gaan maar het werkt steeds beter als je maar doorzet .......
Ben ondertussen trouwens zelf sinds februari met DGT bezig..
quote:De DSM-IV is er heel duidelijk over of jij borderline hebt of niet,Op donderdag 25 december 2003 20:25 schreef Gekke_mus het volgende:
Ff (af)reageren, ik heb topic doorgelezen en vooral laatste deel met aandacht. Even voor alle duidelijkheid ik heb pas een compleet werkstuk doorgelezen over borderline gemaakt door iemand die dagelijks met "borderliners" omgaat....als zij mij beoordeelt zegt zij dat ik geen bps heb. Als we het even simpel bekijken vertoont "iedereen" bepaalde overeenkomsten met borderline! Aantrekken en afstoten van mensen en automutilatie kunnen bij bps horen maar kan er ook los van staan. Nog één; alles heel zwart/wit zien ...en dat doe ik dus niet, bij lange na niet!
Ik probeer eerst me eigen problemen op te lossen, één voor één en alles op me eigen tempo zodat ik gelukkig met mezelf kan zijn en mezelf niet meer hoef te haten, en mezelf ook niet mee in stukken snij omdat ik liever lichamelijke pijn voel dan geestelijke....en daarvoor hoef ik geen bps te hebben.
***BPS= borderline persoonlijkheids syndroom
quote:OMG, wat kort door de bochtOp vrijdag 26 december 2003 23:43 schreef Riann het volgende:
[..]
idd net als autisten
vroeger waren het gewoon vervelende jongens
quote:O oke, thanks. Weet ik dat ook weer.Op woensdag 2 juni 2004 19:59 schreef Morgil het volgende:
Mien.. Dialectische gedragstherapie is hetzelfde als die van Linehan voor zover ik weet. Ik volg die nu ook, heb er net drie sessies opzitten, dus kan er nog niet erg veel over zeggen.
Vond het al zo verwarrend.
quote:En wat zijn je ervaringen? Helpt het?Op woensdag 2 juni 2004 20:24 schreef diannetjhu het volgende:
ik geloof ook dat het idd de zelfde is hoor...
Ben ondertussen trouwens zelf sinds februari met DGT bezig..
Ik zit momenteel echt in een diep dal.. af en toe lijkt het even goed te gaan, maar dan gaat het weer mis. Ik maak niet alleen mezelf kapot, maar ook mijn vriend. Ik wil zo graag weer degene zijn die ik vroeger was..
Ik heb zojuist dit boek besteld, iemand ervaringen mee?
http://www.nl.bol.com/is-bin/INTERSHOP.enfinity/eCS/Store/nl/-/EUR/BOL_DisplayProductInformation-Start;sid=fJ--SQF0f9i-TUNEHjKAfuGs5cAh-oVYLAY=?BOL_OWNER_ID=666878203&Section=BOOK&lgl=1&plid=&lgl_BOL_OWNER_ID=1
quote:Ik heb zelf erg goede ervaringen met deze:Op donderdag 10 maart 2005 17:07 schreef Morgil het volgende:
Dit is wel een mega kick, maarja. Hoe gaat het met iedereen?
Ik zit momenteel echt in een diep dal.. af en toe lijkt het even goed te gaan, maar dan gaat het weer mis. Ik maak niet alleen mezelf kapot, maar ook mijn vriend. Ik wil zo graag weer degene zijn die ik vroeger was..
Ik heb zojuist dit boek besteld, iemand ervaringen mee?
http://www.nl.bol.com/is-bin/INTERSHOP.enfinity/eCS/Store/nl/-/EUR/BOL_DisplayProductInformation-Start;sid=fJ--SQF0f9i-TUNEHjKAfuGs5cAh-oVYLAY=?BOL_OWNER_ID=666878203&Section=BOOK&lgl=1&plid=&lgl_BOL_OWNER_ID=1
http://www.nl.bol.com/is-bin/INTERSHOP.enfinity/eCS/Store/nl/-/EUR/BOL_DisplayProductInformation-Start;sid=fJ--SQF0f9i-TUNEHjKAfuGs5cAh-oVYLAY=?BOL_OWNER_ID=666793450&Section=home&lgl=1&plid=&lgl_BOL_OWNER_ID=1
Mijn therapie was geheel gebaseerd op dat boek. En daarnaast hadden mijn therapeuten er nog een heleboel stencils bijgemaakt, gebaseerd op het boek, die je telkens zelf kon oefenen.
quote:Ik heb die therapie ook lange tijd gevolgt, en voor mij deed het helemaal niks. Ik ben nu gestopt met therapie bij het ggz, en ga proberen het op eigen kracht op te lossen. Heb jij misschien nog verdere tips?Op donderdag 10 maart 2005 19:30 schreef SEMTEX het volgende:
[..]
Ik heb zelf erg goede ervaringen met deze:
http://www.nl.bol.com/is-bin/INTERSHOP.enfinity/eCS/Store/nl/-/EUR/BOL_DisplayProductInformation-Start;sid=fJ--SQF0f9i-TUNEHjKAfuGs5cAh-oVYLAY=?BOL_OWNER_ID=666793450&Section=home&lgl=1&plid=&lgl_BOL_OWNER_ID=1
Mijn therapie was geheel gebaseerd op dat boek. En daarnaast hadden mijn therapeuten er nog een heleboel stencils bijgemaakt, gebaseerd op het boek, die je telkens zelf kon oefenen.
quote:Ligt er misschien ook aan hoe je de stof krijgt. Ik geloof dat jij hem samen met je psych behandelde? Ik heb hem in groepsvorm gehad.Op donderdag 10 maart 2005 19:42 schreef Morgil het volgende:
[..]
Ik heb die therapie ook lange tijd gevolgt, en voor mij deed het helemaal niks. Ik ben nu gestopt met therapie bij het ggz, en ga proberen het op eigen kracht op te lossen. Heb jij misschien nog verdere tips?
Verdere tips heb ik dan eigenlijk ook niet. Sorry
quote:Ja inderdaad. Groeps was het niet serieus genoeg voor zei ze, en dat was 3 keer in de week waardoor school niet meer zou gaan.Op donderdag 10 maart 2005 19:53 schreef SEMTEX het volgende:
[..]
Ligt er misschien ook aan hoe je de stof krijgt. Ik geloof dat jij hem samen met je psych behandelde? Ik heb hem in groepsvorm gehad.
Verdere tips heb ik dan eigenlijk ook niet. Sorry
Nouja, ik hoop dat dit boek me toch iets gaat helpen. Als ik gewoon mijn emoties eens onder controle zou hebben.
quote:Oh ja, jij volgt nog een opleiding. Gaat dat uberhaupt wel lekker met de BPS ernaast? Ik bedoel: kun je 's morgens je bed wel uitkomen, komt huiswerk wel op tijd af, ontregelen je 'buien' bijv. je slaappatroon niet? Is het niet een idee om ff een jaartje te stoppen, dat ook met school te bespreken en dan toch in dagbehandeling te gaan? Want ik vraag me af of je verder komt met 'af en toe' een gesprek met je behandelaar.Op donderdag 10 maart 2005 20:16 schreef Morgil het volgende:
[..]
Ja inderdaad. Groeps was het niet serieus genoeg voor zei ze, en dat was 3 keer in de week waardoor school niet meer zou gaan.
Nouja, ik hoop dat dit boek me toch iets gaat helpen. Als ik gewoon mijn emoties eens onder controle zou hebben.
[edit: Oh ik las over 'Groeps was het niet serieus genoeg voor zei ze' heen, sorry.]
quote:Nouja bij het ggz hebben ze me inmiddels alweer uitgeschreven, omdat ik te weinig kwam.Op donderdag 10 maart 2005 20:20 schreef SEMTEX het volgende:
[..]
Oh ja, jij volgt nog een opleiding. Gaat dat uberhaupt wel lekker met de BPS ernaast? Ik bedoel: kun je 's morgens je beb wel uitkomen, komt huiswerk wel op tijd af, ontregelen je 'buien' bijv. je slaappatroon niet? Is het niet een idee om ff een jaartje te stoppen, dat ook met school te bespreken en dan toch in dagbehandeling te gaan? Want ik vraag me af of je verder komt met 'af en toe' een gesprek met je behandelaar.
School.. sja.. ik kan absoluut niet omgaan met de stress, en het is zowiezo een opleiding die me absoluut niks meer interesseert. Ik probeer de laatste 1,5 jaar gewoon nog af te maken.
Het is nu al jaren aan de gang, hopelijk ben ik nu toch zover dat ik er eindelijk vanaf kan komen. Of iig kan verbeteren, en ermee om leer gaan.
Moet ook wel,want ik wilt dit jaar weer naar school
quote:Heb jij ook Seroquel? Dat werkt echt goed!Op vrijdag 11 maart 2005 01:07 schreef HeaRt_woRm het volgende:
Ik heb nu medecijnen,en het gaat goed
Moet ook wel,want ik wilt dit jaar weer naar school
quote:Ik weet het alOp zondag 13 maart 2005 11:54 schreef Vava het volgende:
[..]
Heb jij ook Seroquel? Dat werkt echt goed!
Neej,heb ik niet.Ik heb paroxetine en remeron
[ Bericht 18% gewijzigd door #ANONIEM op 13-03-2005 13:44:20 ]
Ik durfde alleen niks te zeggen, want ik zag er zo slonzig uit vandaag (haast vanmorgen!) en jij bent zo mooi.
(ja ik ben erg, en offtopic)
oh en mag ik je misschien toevoegen op livejournal? Ik wilde daar reageren maar mensen die niet in je lijst staan kunnen geen berichtje achterlaten.
[ Bericht 24% gewijzigd door Morgil op 17-03-2005 14:23:32 ]
quote:Ik zag je ook. Ik keek 1 keer en keek toen om en heb geglimlacht. Wheheheh. Ik dacht dat je dan wel zou snappen dat ik je gezien hadOp donderdag 17 maart 2005 14:18 schreef Morgil het volgende:
Semtex! Ik zag je in Eindhoven!
Ik durfde alleen niks te zeggen, want ik zag er zo slonzig uit vandaag (haast vanmorgen!) en jij bent zo mooi.
Raar is dat, ik kom de meeste Fokkers tegen op Station Eindhoven. Jou, Gday, Herald en een tijdterug nog wat lui
quote:Ik voeg je ff toeoh en mag ik je misschien toevoegen op livejournal? Ik wilde daar reageren maar mensen die niet in je lijst staan kunnen geen berichtje achterlaten.
[oh wacht dat gaat niet, ik heb jou journal niet. doe maar toevoegen dan eerst ]quote:Ik heb je toegevoegd!Op donderdag 17 maart 2005 19:09 schreef SEMTEX het volgende:
[..]
Ik zag je ook. Ik keek 1 keer en keek toen om en heb geglimlacht. Wheheheh. Ik dacht dat je dan wel zou snappen dat ik je gezien had
Raar is dat, ik kom de meeste Fokkers tegen op Station Eindhoven. Jou, Gday, Herald en een tijdterug nog wat lui
[..]
Ik voeg je ff toe
Ik kom eigenlijk nooit fokkers tegen, maar ik ken de meesten ook niet zo en zij mij ook niet. Eigenlijk wil ik ook niemand tegenkomen, want ik ben zo damn verlegen enzo
quote:Wat is remeron? Ik gebruik paroxetine (en wat oxazepam) en ben er op zich wel tevreden mee.Op zondag 13 maart 2005 13:30 schreef HeaRt_woRm het volgende:
[..]
Ik weet het al
Neej,heb ik niet.Ik heb paroxetine en remeron
quote:Remeron Soltab, mirtazapine. Ik heb het ook gebruikt maar bij mij deed het dus niks behalve me ziek maken.Op donderdag 17 maart 2005 19:59 schreef Scandalous het volgende:
[..]
Wat is remeron? Ik gebruik paroxetine (en wat oxazepam) en ben er op zich wel tevreden mee.
Mijn vrouw en ik hebben besloten haar in ons land (dus niet Nederland) in huis te nemen en een kans te geven op een normaal leven.
Wij accepterem de diagnose van BPS niet. BPS is een 'mode-diagnose'. Iedere 10 jaar verzinnen pseudo-psychologen en -psychiaters een andere mode-ziekte om hun eigen incompetentie, dat van de ouders en dat van de leraren de verdoezelen.
Ga nou eens bij jezelf na hoe onwaarschijnlijk het is dat er alleen al 150.00-200.000 Nederlanders zijn die BPS hebben. We zouden dan van een epidemie moeten spreken. Ga ook eens na of die ziekte niet meer dan sporadisch voor kwam in het recente verleden (Ja, dus) en toen opeens explosief begon voor te komen. Ga ook eens na hoe toevallig het is dat de ziekte het meest bij jongeren voorkomt, die hun karakter aan het vormen zijn.
BPS is niets anders dan een mode-naam voor allerlei defensie-mechanismen die kinderen en jongeren laten zien omdat hun ouders en leraren falen in hun taak om hun te leren om de werkelijkheid juist te beoordelen en om vertrouwen te krijgen in hun eigen kennis en denkvermogen. In plaats daarvan is opvoeding en onderwijs nu alleen maar geent op het verder onzeker maken van jongs af aan.
Ouders leren hun kinderen geen waarden meer, wat er goed is en wat er fout is.
Ze creeren zo doelloze onzekere kinderen met geen enkele eigenwaaarde.
Nederland is een van de ergste Westerse landen met dit 'opvoedingsprobleem', want daar leer je al als kind dat je niet bijzonder bent en mag zijn. Je leert dat je je moet aanpassen om bij de middelmaat, de kudde, te horen, anders ben je niemand. Zo zijn echte helden zelden geworden in Holland. Romantisch realistische kunst is vervangen door onbegrijpelijke rommel.
Hoe verwacht je dat een kind zo'n onmenselijke omgeving zomaar ongeschonden over zich heen kan laten gaan? Het is natuurlijk dat een kind's onderbewuste beschadigd wordt, dat het slecht over zichzelf en zijn omgeving gaat denken en daarnaar gaat handelen.
Wij hebben goede hoop dat alles goed komt als we ons nichtje uit die vicieuse omgeving naar ons eigen land halen en we haar laten zien dat de wereld goed kan zijn en zij heus wel competent is om een zelfstandig happy leven op te bouwen.
Natuurlijk beseffen we dat ze cognitieve therapie (de enige serieuse, succesvolle geestelijke therapie) nodig zal hebben. De valse premissen die ze in haar onderbewustzijn heeft opgebouwd zijn zelf-destructief en moeten eerste weggewerkt worden en vervangen door premissen over haarzelf en haar omgeving die op feiten berusten.
Ik zou jullie allemaal wel zo'n kans willen geven, maar dat zou ons budget niet aankunnen. :-) Toch wens ik jullie die met BPS zijn gediagnosticeerd allen een happy eindresultaat. Laat je niet vertellen dat je gek bent. Je bent het niet. Je defensieve reacties vanuit je onderbewustzijn zijn een signaal dat je je premissen bewust moet wijzigen, niets anders. Je bewustzijn is de baas, niet je onderbewustzijn.
HEEEL VEEL GELUK!
quote:Goh, wat jammer dat we niet allemaal zo'n betwetende oom hebben.Op woensdag 12 oktober 2005 00:06 schreef ayn_rand het volgende:
Ik zou jullie allemaal wel zo'n kans willen geven, maar dat zou ons budget niet aankunnen. :-) Toch wens ik jullie die met BPS zijn gediagnosticeerd allen een happy eindresultaat. Laat je niet vertellen dat je gek bent. Je bent het niet. Je defensieve reacties vanuit je onderbewustzijn zijn een signaal dat je je premissen bewust moet wijzigen, niets anders. Je bewustzijn is de baas, niet je onderbewustzijn.
HEEEL VEEL GELUK!
Anyway, toch succes met je nichtje.