Iedereen heeft wel van die korte momenten van totaal geluk. Vaak zijn dit kleine onverwachte gebeurtenissen die voor anderen weinig voorstellen, maar die jou op dat moment heel gelukkig maakten.
Je moet hierbij denken aan een proefwerk wat je onverwachts toch gehaald hebt. Dat ene moment waarop je je bedacht dat je vriendje of vriendinnetje toch wel erg mooi was of het moment waarop je je realiseerde dat je echte vrienden hebt.
Ik zal zelf beginnen met zo'n moment uit mijn eigen leven.
Als kleine jongen (en nu nog steeds overigens) was ik gek op sneeuw. Ik droomde dan ook vaak dat het 's nachts sneeuwde. En vaak was wakker worden dan een illusie. Dan deed ik de gordijnen open en dan lag er helemaal geen sneeuw. Eén morgen was dat anders. Ik had gedroomd van hele lagen sneeuw om in te sleeen en sneeuwpoppen mee te bouwen. Toen ik wakker werd en de gordijnen open deed... lag er sneeuw.
Pure magie op dat moment! Alsof de bliksem inslaat!
Iedereen heeft wel van die dingen. Dus kom op en deel ze met ons!
Fan-tas-tisch!
Als het vliegtuig zo'n 'aanloop' neemt, steeds harder en harder gaat, tot je denkt dat er geen hogere snelheid meer bestaat.
En dan het moment dat je omhoog gaat! Geweldig!
Ik vind dat elke keer weer zo'n enorme kick!
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Een merel die appeltjes van mijn mini-appelboompje pikt.
's Nachts als ik niet kan slapen, uit het open raam kijken en de stilte ervaren.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Het is 6 uur. Er klinkt een huiltje uit de babykamer. Ik luister
even en draai me nog even om. Loos alarm. Het is half 7. Weer
een huiltje. Weer niks aan de hand.
Ergens tussen kwart voor 7 en half 8 klinkt serieus gehuil.
Hij is wakker en heeft honger! Ik klim mijn bed uit en ga snel
naar het toilet. Dan loop ik zijn kamertje binnen. Hij ligt zich
uit te rekken. Op zijn gezichtje verschijnt een stralende lach.
Ik til hem uit zijn wiegje en knuffel hem. Ik neem hem op mijn
arm en daal voorzichtig de trap af. Ik draai de lamp een beetje
op en leg hem op het aankleedkussen om zijn luier te verschonen.
Terwijl ik zijn slaapzak losmaak en zijn pyjamaatje openknoop rekt
hij zich nog eens lekker uit. Ik geef hem nog een zoen en weer is
daar die stralende lach.
Wat is het toch een lekker mannetje. Ik verschoon zijn luier,
knoop zijn pyjamaatje dicht en leg hem in zijn slaapzak in de box.
Even je flesje klaarmaken zeg ik, en knijp in zijn knuffelpaard,
dat vrolijk hinnikt. Ik loop naar de keuken en terwijl ik het flesje
klaarmaak hoor ik geschater uit de box. Als ik even later met het
flesje de kamer binnenloop, ligt hij met een poot van het paard
in zijn handje. Ik stop een spuugdoekje in de hals van zijn pyjama
en hij lacht. Hij weet dat hij nu zijn flesje krijgt. Ik til hem
uit de box en installeer me met hem in de stoel. Hij grijpt met
beide handjes naar de fles en begint tevreden te drinken. Het is
donker in de kamer, alleen een klein lampje brandt achter ons.
Het is genoeg om zijn gezichtje te zien. Hij drinkt geconcentreerd.
Zijn handjes zijn steeds in de weer, eentje klemt zich om mijn duim,
de ander frommelt aan het doekje of trekt aan mijn vinger. Ik heb
soms moeite het flesje vast te houden. Zijn oogjes gaan heen en weer.
Hij wil altijd graag van alles zien.
Af en toe maakt hij een geluidje. Ik kijk naar hem en geniet. Als de
fles leeg is, klinkt er een zuigend geluidje: lucht in plaats van melk.
Hij weet nu dat de fles leeg is. Goed zo, jongen, zeg ik. Ik zet de
fles op tafel en pak hem anders beet. Hij ligt nu tegen me aan en
kijkt over mijn schouder gefascineerd naar het lampje achter ons.
Hij is gek op lichtjes. Een boertje komt als vanzelf, en nog een.
Hij zucht. Zullen we weer gaan slapen? vraag ik. Hij kijkt me
lodderig aan en kijkt dan weer naar het lampje. Ik sta op
en neem hem op mijn arm, zijn beentjes als een kikkertje
gevouwen. Tot we de deur doorgaan, blijft hij naar het lampje
kijken. Dan zijn we in de gang. We gaan de trap op en raken
even verstrikt in de was die aan het rek over de trapleuning
hangt. Hij gaapt. Ik geef hem een zoen. Ik doe de deur van
zijn kamertje open, loop naar zijn wiegje en leg hem erin.
Ik stop hem in en zeg: Lekker slapen jochie, tot straks.
Hij kijkt naar me, dan vallen zijn oogjes alweer dicht.
Ik geniet er elke ochtend weer van.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
op strand zitten, wel binnen, in de brigadepost.. met collega's om je heen waar je op kunt vertrouwen, kijken naar het prachtige onweer boven die prachtige zee.. heerlijk....
Wat nog mooier is voor mij, bijna onmogelijk.. is samen met iemand op strand zijn.. samen, met z'n tweeen, onder een sterrenhemel.. zand, overal.. wind.. stilte...
Ik neem niet zo snel iemand mee naar strand, omdat ik daar zo kwetsbaar ben.. omdat ik daar vooral mezelf ben....
Maar als ik er met iemand ben... *zucht*
Dat zijn de speciale momenten...
Als ik m'n vader bijvoorbeeld achter de computer zie zitten om bijvoorbeeld ff wat te typen in word (wat niet al te vaak gebeurd), en hem gewoon zie genieten van een aantal nummers die hij dan met winamp aan het beluisteren is.
Om een voorbeeld te noemen; Minnie Ripperton - Loving You
Pa had dan ooit weleens verteld dat dit nummer herrineringen opdeed uit z'n jeugd enzo.. allemaal mooie verhalen gehoord 
Pas achteraf ga ik dan denken wat voor een ontzettend toffe pa ik toch heb, hoeveel hij voor me doet enz. Maar waarom ik af en toe zo bot tegen hem doe ... ? 
Maar toch ook hartstikke leuke momenten met hem beleef.
Als ik dat nummer van Ripperton hoor kan je wel raden waaraan ik moet denken, schiet ook bijna altijd in tranen .. best apart.
Daarnaast wel een paar keer momenten gehad waarop ik besefte wat een echte vriend/vriendin voor iemand kan betekenen. Kan hierbij niet goed meer een voorbeeld voor de geest halen.
Sorry voor het misschien vage en sentimentele stukje over m'n pa, voor mij lastig te omschrijven.
Tis wel een moment van bijna janken, maar toch geeft het een mooi gevoel...
* Gertsan kijkt nu naar een foto met dit nummer op de achtergrond: Stef Bos - Pappa... 
quote:Mooi !
Op woensdag 10 september 2003 21:21 schreef Rewimo het volgende:
Een stukje dat ik schreef toen mijn zoontje ongeveer 2 maanden was[..verhaal..]
Ik geniet er elke ochtend weer van.
Kan me goed voorstellen iig
Mijn zus kwam even later nietswetend de deur binnen en ik zag hoe haar gezicht ernstig vertrok toen ze onze verwarde en behuilde hoofden zag..
Op dat moment lag mijn opa in het ziekenhuis..aan het herstellen van een hartinfarct..en hij wist nog van niks. Hij had zoveel meegemaakt, zou hij dit overleven? Mijn vader nam ons en mijn moeder in zijn armen en zei: 'You bet babies..wij zijn een team en samen zullen we hem er doorheen slepen!' Dat was de eerste keer dat ik mijn vader zo emotioneel heb gezien.
Zoveel verdriet van elkaar aanvoelen.. en toch zoveel blijdschap dat je zo hecht met mensen kan zijn en zoveel liefde voelt, iets mooiers bestaat geloof ik niet.
PS: Even het vervolg: Mijn opa heeft het wel overleefd en wij hebben de mooiste tijden ooit met hem beleefd, we hebben hem verzorgd, samen oma gemist maar ook ontzettend veel lol gehad. Tot ons grote verdriet is hij begin augustus overleden. Uit je lijden verlost.. Wij missen hem zeer, die 5 maand heb ik voor geen goud willen missen.
Dat is mijn kleine geluksmoment. Elke keer weer.
quote:Ik moet zeggen dat ik terug kijk op mijn school tijd met veel vlinders in mijn buik. En niet door jongens, maar door de leuke tijden.
Op woensdag 10 september 2003 21:57 schreef Wuder het volgende:
Beste is nog steeds mijn schooltijd (Dank god dat ik nu nog steeds op school zit) Je kent de mensen nu al heel wat jaartjes en met z'n allen soms gewoon even in iemands tuin zitten en gezellig de hele avond praten en bier drinken! Ik kan er gewoon niet genoeg van krijgen!
Can't rain all the time
.
quote:Idem! als tara midden in de nacht mompelt: ik houd van je meiske, dan schiet ik soms helemaal vol!
Op donderdag 11 september 2003 04:03 schreef chappie het volgende:
als ik bij mn vriend slaap, we midden in de nacht half wakker worden en ik hem, terwijl hij me vastpakt, half slapend hoor zeggen 'ik hou van jou poessie'.............
quote:
Op donderdag 11 september 2003 03:49 schreef Dr.Daggla het volgende:
Als het publiek begint te "juichen" tijdens een break van een erg goed nummer wat je op dat moment draait..
Kippevel!!
De mooiste momenten voor mij zijn sowieso die waarbij je een intense saamhorigheid voelt met anderen, of dat nu vrienden zijn, total strangers of een geliefde
Als ik er nu eentje uit zou lichten, zou het een mooi moment tijdens mijn vakantie naar Egypte van afgelopen maart zijn. Deze hele vakantie was een mooi moment trouwens: eerste echte 'grote' vakantie, eerste keer vliegen, eindelijk het land van dat volk dat mij zo fascineert zien, samen met mijn vriend...
Tijdens de Nijlcruise, die echt geweldig was, stond ik 's avonds laat alleen op het dek, te genieten van de avondwarmte en de relatieve rust: op het water was het lekker rustig, achter mij hoorde ik het rumoer van de stad Aswan.
Ik keen naar boven en zag Orion, een heel belangrijk sterrenbeeld voor de oude Egyptenaren. Ik keek voor me en zag de verlichte ingangen van diverse in de rotsen uitgegraven tombes van belangrijke edelen uit oude tijd en ik keek achter me en zag de lichtjes van het stadje Aswan....en ik voelde me helemaal happy: de moderne Egyptenaren achter me, de oude Egyptenaren voor me in die tombes en de eeuwige Egyptenaren boven me in de hemel....
Ik ben gek op Egypte en zijn bewoners
The wisdom that the old can't give away
Of toen m'n nijntjebaby voor het eerst me neus ging likken Dat waren toch wel erg ontroerende momenten
quote:mijn ketting, welke enorm veel waarde voor mij heeft, toen ik die zag, ik kocht em in a'dam, ik was er de hele dag mee bezig, het was precies een betekenis van mijn Grote passies. -liefde en vampieren (jah psych is ook passie, maar hoe is dat in een ketting te uiten
Op woensdag 10 september 2003 20:03 schreef Frenkie het volgende:
Omdat op deze grijze wat positiefs nooit kwaad kan. Hier een superpositief topic
Iedereen heeft wel van die korte momenten van totaal geluk. Vaak zijn dit kleine onverwachte gebeurtenissen die voor anderen weinig voorstellen, maar die jou op dat moment heel gelukkig maakten.Je moet hierbij denken aan een proefwerk wat je onverwachts toch gehaald hebt. Dat ene moment waarop je je bedacht dat je vriendje of vriendinnetje toch wel erg mooi was of het moment waarop je je realiseerde dat je echte vrienden hebt.
Ik zal zelf beginnen met zo'n moment uit mijn eigen leven.
Als kleine jongen (en nu nog steeds overigens) was ik gek op sneeuw. Ik droomde dan ook vaak dat het 's nachts sneeuwde. En vaak was wakker worden dan een illusie. Dan deed ik de gordijnen open en dan lag er helemaal geen sneeuw. Eén morgen was dat anders. Ik had gedroomd van hele lagen sneeuw om in te sleeen en sneeuwpoppen mee te bouwen. Toen ik wakker werd en de gordijnen open deed... lag er sneeuw.Pure magie op dat moment! Alsof de bliksem inslaat!
Iedereen heeft wel van die dingen. Dus kom op en deel ze met ons!
)-ik had die dag ook andere dingen gekocht cd's en dergelijke, maar die dingen was ik spontaan vergeten toen ik die ketting zag
.Dus sindsdien, adoreer ik dat ding . .
Mijn vriendjes hadden vroeger allemaal een nintendo 8bit. Ik niet.. toen wij er 1 in huis kregen, was zo'n moment. Ik was toen 7 of 8.
Toen de relatie met mijn ex begon. Ze stuurde me een sms dat ze me wel erg leuk vond. Ook zo'n moment.
Als je voor de eerste keer xtc slikt en het begint te werken. Da's het gexte wat er is.
"de mens heeft geen smaak, tenzij hij opgegeten wordt."
woensdag 26 mei 2010 12:26 schreef Kluts het volgende: Een vicieuze cirkel heeft idd geen invalshoeken.
Schoon met je blote bips in een schoon bed kruipen. (geluksmoment)
Of onverwachts moeten oppassen op een baby van 1 jaar en dan gevoelens krijgen waarvan je het bestaan niet wist. 
Het is een beetje dat onvoorwaardelijk houden van gevoel
But the sun is eclipsed by the moon.
And Prince is still here!
Ik reed de finale rit om de gouden plak, ik had mij in de vorige ritten vooral geconcentreert op het baanrecord (wat al 7 jaar stond), elke keer haalde ik het niet en uiteindelijk had ik dat idee laten varen. Ik was nu dus volledig bezig de rit te winnen en dus Nederlands Kampioen te worden, en ik won (!!!!) maar dat was nog niet alles ik reed ook een nieuw baanrecord!!!! Volledig onverwachts!! Ik was zo blij dat ik meteen in tranen schoot en stond te janken van blijdschap....
Wat een rust...
(we zoenden al een tijdje steeds....maar hij wist nog niet wat hij nou precies wou)
Toen ik aan het oppassen was op een jongetje van een paar maanden die al de hele tijd aan het huilen was.....en een tijdje later lagen wij samen te slapen op de bank...nouja ik sliep niet, maar wel bijna.....maar dat gaf zo'n gelukkig gevoel....
De eerste x dat vrienden van mij langskwamen in mijn kamer in zutphen....ik zag ze al aankomen, dus riep hoi naar beneden en toen begonnen ze met zen allen te schreeuwen en te fluiten naar mij....
of gewoon de avonden dat we met een stel vrienden film kijken....of buiten in de tuin zitten met een vuurtje erbij gezellig kletsen, verhalen vertellen, spellen met het vuur.....
of samen met vriendjelief in bed liggen en plannen maken voor later.....
Mensen in het ziekenhuis die enorm dankbaar zijn voor de kleine dingen die ik voor ze doe, een praatje maken....of gewoon iets grappigs vertellen...of iemands hand vastpakken en bij ze op t bed gaan zitten als je merkt dat ze het even moeilijk hebben....dan zie je ze soms ineens enorm stralen....
ja.....dat zijn echt momenten dat ik enorm kan genieten
quote:Oh juist, das ook prachtig ja, gewoon een potje risken, en als een paar van mijn vriendengroep dan es een keer niet blowen is mijn avond vaak ook al prachtig!
Op woensdag 10 september 2003 21:57 schreef Wuder het volgende:
Beste is nog steeds mijn schooltijd (Dank god dat ik nu nog steeds op school zit) Je kent de mensen nu al heel wat jaartjes en met z'n allen soms gewoon even in iemands tuin zitten en gezellig de hele avond praten en bier drinken! Ik kan er gewoon niet genoeg van krijgen!
Het enige dat er voor nodig is is dat ik even rust heb. Gewoon even stil zitten en aan niks denken of over piekeren.
Op een rare manier kan ik stellen dat ik het ultieme geluk beleef in mijn eentje als ik een moment van rust heb.
quote:
Op donderdag 11 september 2003 03:49 schreef Dr.Daggla het volgende:
Als het publiek begint te "juichen" tijdens een break van een erg goed nummer wat je op dat moment draait..
Met mn beste vriendin naar Amsterdam, Koninginnendag..
Beslissende goal gescoord waardoor we kampioen werden van 1ste klas A.
Toen mn beste vriend me een tik op mn rug gaf en zei :"Hij kan je niet blijven ontkennen" (ik werd na de selectie gehaald maar ik was blijkbaar niet goed genoeg, de rest van 't seizoen basisplaats gehad)
Als ik naar huis ga en mn ma en de hond weer zie..
Ik hebbet goed
Een paar weken ervoor met leuke knul aan het zoenen geweest
Kan ook erg genieten van mensen om me heen. Hoe ze reageren tegen een ander. En vooral die gezichten die ze erbij trekken.
) dekbed ver over me heen. Zo heerlijk voelt dat En een paar weken terug, vlak voordat mijn beste vriendin voor zes maanden naar Amerika vertrok, hebben we 'een avond voor ons tweeën' georganiseerd. Eerst samen gekookt, toen de hele avond en een gedeelte van de nacht gepraat en uiteindelijk toen we in bed lagen na een slappe lach van een uur in slaap gevallen. Het besef dat ik zo'n goede vriendin heb, maakte me erg blij
quote:Heb ik ook wel eens ja..
Op donderdag 11 september 2003 21:06 schreef VrAnKiE het volgende:
Soms gewoon ineens als ik rondfiets en ik heb een fijne dag gehad dan krijg ik zo'n moment. Gebeurt niet heel vaak, maar het is prachtig als dat gebeurt.
Als je een opa en een oma lachend achter de kinderwagen van hun (eerste) kleinkind ziet lopen, als ik door de regen fiets, als het zonnetje schijnt en ik op strand aan het werk ben bij de brigade, als je iemand uit het water hebt gered en de mensen niet stoppen met 'dank je wel' (of Danke sehr) zeggen..
Dat zijn ook mooie momenten...
moesten nog 2 grote rondjes hardlopen.
ik begin eraan, en dat voelde gelijk goed.
dat moment was even zo rustig, en vredig... zou willen dat ik er terug naar kom..
het donker om je heen, een ijzige stilte, en alleen wat zacht ruizen op de achtergrond. het enige wat je duidelijk hoort, is je beheersde ademhaling, en het ploffen van de schoenen op het pad...
heerlijk...
foto-nerd
Op een keer liep ik in de Archipelbuurt, die vol staat met huizen uit de jaren 1930, toevallig een van mijn favoriete periodes qua architectuur. Ik kwam bij een huis dat ik al tientallen malen gezien had, maar pas dit keer zag ik wat voor een prachtige schoorsteen er eigenlijk op stond. Prachtige curven, inventief metselwerk, enfin, iemand die de bouwstijlen uit die tijd kent, kan zich wel voorstellen wat ik bedoel.
En ineens, bij het zien van dat bouwkundige hoogstandje, werd ik teruggeworpen in de tijd. Ik zag alle mensen die ooit in dat huis hadden gewoond. Ik zag alle mensen die ooit in die hele buurt hadden gewoond. Iedereen die ooit in Nijmegen woonde, in de hele wereld...
Ik voelde me plotseling, gedurende een kort moment, verbonden met iedereen die ooit geleefd had!
Het beangstigde me een beetje, maar ik werd er ook wel gelukkig van. Een raar moment was dat.
Mijn nichtje (inmiddels 7) was vroeger een echte huilbaby... Haar vader, moeder, opa, oma niemand kon haar aan het stoppen krijgen... úren moest je met haar wandelen. Op een dag was ik bij haar en ze begon te huilen in haar wiegje.. Ik pakte haar vast en alsof het een wonder was, ze hield op met huilen... Dat was gewoon zooo mooi
"I never did give anybody hell. I just told them the truth and they thought it was hell." - Harry Truman
Mijn mooiste moment tot nu toe is mn eerste zoen geweest. Ik was zo verliefd op 'm, maar we waren beiden best wel verlegen. Uiteindelijk heb ik gevraagd of hij me thuis wilde brengen, wat hij braaf deed en voor de deur hebben we gezoend. Ik ben echt nooit zo gelukkig geweest als die avond.
Verder wordt ik ook altijd erg gelukkig als mn kat in mn armen of op mn buik slaapt. Hij kan dan zo gelukkig kijken dat ik er automatisch ook gelukkig van word.
quote:pcies
Op maandag 15 september 2003 22:46 schreef koei het volgende:
dit topic verdient wel een schopje...
Ik was bij een vriendin en we hadden het dus over mijn relatie die over is. Toen ik een beetje begon te snotteren hield zij het ook niet meer. Dat gaf me een enorm warm gevoel, te weten dat zij zoveel om me geeft dat ze kan huilen om mijn verbroken relatie. Echte vriendschap. Fijn te weten dat het er is.
Bij m'n oma thuis, in de zomer, deuren open ... rest van de familie zat buiten.
Op de piano, rechterpedaal vasthouden. En dan alle zwarte toetsen langzaam spelen, zodat je een (random) Chinees wijsje krijgt.
Het was echt zo'n oude donkerbruine piano, met een volle warme (en oude) klank.
quote:Yep
Op donderdag 11 september 2003 12:27 schreef zwaaibaai het volgende:
Toen ik voor het eerst zoende met mijn ex
Ik had net een vriendin, m'n allereerste echte. Daarvoor wel wat van die middelbareschool verkerinkjes gehad, maar dit was het eerste meisje waar ik echt gek op was.
We zaten in de bisocoop, bij Jurassic park, op een gegeven moment pakt ze m'n hand, en begint op m'n wijsvinger te sabbelen. Zoiets had ik nog nooit meegemaakt, en ik had echt zoiets van "wow!". Op dat moment komt de film bij het stuk waar ze de eerste Brachiosaurus zien. Klinkt misschien heel stom, maar op dat moment was mijn geluk compleet...
Toen we iets hadden gevonden bleek het eigenlijk best een hele relaxte plek te zijn.
Sindsdien komen we daar bijna elke week om lekker te chillen. Op het moment dat ik daar kom wordt ik echt gelijk rustig
Voor de rest...Tja...Een optreden is ook een heerlijk gevoel...Vanaf het moment dat de gitarist het eerste accoord aanslaat tot het eind...1 grote adrenaline-rush
Verder momenten zoals mijn eerste zoen.....etc......allemaal leuke momenten....Soms zijn dat van die momenten dat als je eraan terugdenkt dan zou je eigenlijk nog een keer in die situatie willen zijn......zoals ik dit jaar heb met vakantie
I won't go down in history, but I will go down on your sister...
Freedom is just another word for missing someone...
Satisfaction is the death of desire...
en dan er op een dag achter komen, en dat jullie beide er dan enthausiasme erover vertellen.
soms heb ik het ook heel simpel...
binnenpretjes
fantastisch!
foto-nerd
quote:heeeel herkenbaar
Op donderdag 11 september 2003 09:42 schreef Aventura het volgende:
Die keren dat je je in gezelschap van goede vrienden bevind, allen aan beetje aangeschoten, soms niet eens, het is laat...De discussies worden levendiger, de grappen gaan heen en weerr..dan kan ik intens tevreden om me heen kijken en me gelukkig prijzen. Vooral als het mensen zijn die ik pas ken en met wie het meteen ontzettend klikt.
De mooiste momenten voor mij zijn sowieso die waarbij je een intense saamhorigheid voelt met anderen, of dat nu vrienden zijn, total strangers of een geliefde
quote:Herkenbaar! Ultieme geluksmoment: als deheer Clarke na een minuutje van freaken en pielen dan toch nog die moddervette bas erin knalt, dan onderscheiden de technomannen zich van de technojongens....
Op donderdag 11 september 2003 03:49 schreef Dr.Daggla het volgende:
Als het publiek begint te "juichen" tijdens een break van een erg goed nummer wat je op dat moment draait..
Yes, I live so true, without my lover. But tell me if the sky is blue, how old are you?
Proud member of the UVT vinyl-crew
nacht hebt gehad. En dat je even de kamer uitloopt en dat als je weer terugkomt dat de hele kamer warm aanvoelt en ruikt naar sex (dat ruikt zo lekker) en dat je haar ziet liggen en ze zegt dat ze gek op je is Dat is nou een mooi voorbeeld van "when lightning strikes"
quote:Precies wat ons aller Faithy zegt... een onvergelijkbaar moment, een happy feeling dat hard op je ziel drukt. Ik zie het strand immers als een verlaten plek, een stukje van je ziel op aard', waar de zee je herinneringen zijn en het zand datgeen is wat jou liefhebt.
Op woensdag 10 september 2003 21:23 schreef Faithy het volgende:
Letterlijk: when lightning strikes...op strand zitten, wel binnen, in de brigadepost.. met collega's om je heen waar je op kunt vertrouwen, kijken naar het prachtige onweer boven die prachtige zee..
Wat nog mooier is voor mij, bijna onmogelijk.. is samen met iemand op strand zijn.. samen, met z'n tweeen, onder een sterrenhemel.. zand, overal.. wind.. stilte...
Ik neem niet zo snel iemand mee naar strand, omdat ik daar zo kwetsbaar ben.. omdat ik daar vooral mezelf ben....
Maar als ik er met iemand ben... *zucht*
Dat zijn de speciale momenten...
Nee, even serieus; net als Faithy zie ik het strand als een speciale plek waar je niets anders te doen heb dan met een vriend / vriendin te praten over elkaar, over je vriendschap tussen beide, over liefde, over de toekomst, over... tjah, vanalles eigenlijk.
Ook beleef ik m'n beste momenten als ik, vergelijkbaar zoals sjorsjk2 zei, om m'n beste vriend te zien spelen op z'n gitaar. Hij gaat dan helemaal op in z'n spel en ik voel me daar prettig bij als ik zie hoe gelukkig hij daarmee is.
Hmm... geluk gevonden in andermans geluk...
With every dight letter, with the ebb of ink,
The point of the quill my penmanship doth mirror."
quote:Hmm... heerlijk poëtisch...
Op donderdag 11 september 2003 00:18 schreef A_Nanda het volgende:
Stilte in huis en dan het geluid van een sleutel in de voordeur.Dat is mijn kleine geluksmoment. Elke keer weer.
Geluk in eenzaamheid, verhemeling in tweeheid.
With every dight letter, with the ebb of ink,
The point of the quill my penmanship doth mirror."
quote:kan er wel een deel van in herkennen. Erg plezierig is dat.
Op maandag 10 november 2003 17:27 schreef Frenkie het volgende:
Ken je dat gevoel dat je een hele gezelligeDat is nou een mooi voorbeeld van "when lightning strikes"
en dan aan het eind van de avond in de kou nog even na staan praten met vrienden voor de deur, elkaar omarmen... en dan...
DE KUS!
geweldig, beste kus ooit gehad... zo'n kus dat je weet dat het goed zit
(ik ben nu al bijna 9 maanden samen met mijn lieverd die me deze kus heeft kunnen geven )
Binnen krijg je de details te horen, maar die interesseren je niet. Je hebt in een keer je rijbewijs gehaald
Meer dan tien jaar later bemachtige ik op een veiling bij de Dienst Domeinen precies een zelfde LandRover. Hij was compleet dichtgegroeid en had vierkante wielen van het staan. Blij als een kind reed ik van Soesterberg naar Rotterdam; soms hardop lachend maar af en toe met een traan van geluk.
Heel m'n lichaam en geest waren weer even terug in een tijd dat ik intenser leefde dan ooit tevoren of daarna.
Mucking Fajic!
[Dit bericht is gewijzigd door Captain_Chaos op 10-11-2003 22:49]
quote:ja dat soort momenten ken ik ook. Na geruzie e.d. ff lekker met simmy (poes thuis) knuffelen, en dan lijkt het alsof ze doorheeft dat het niet goed met me gaat, heel liev
Op maandag 10 november 2003 20:51 schreef Vlitsie het volgende:
Net thuis komen uit het ziekenhuis en even met de kat knuffelen was net wel een mooi moment voor me
quote:Dit doet mij denken aan één van de mooiste momenten in mijn leven. Voor de eerste keer zelf een groot passagiers vliegtuig de lucht mogen sturen. Het was 7 uur 's-ochtends op het vliegveld van münchen. De nacht ervoor had ik heel slecht geslapen maar ik was helemaal wakker van de spanning. Na al die jaren hard werken was het eindelijk zo ver. Samen met de instructeur zoeken we het vliegtuig op en maken alles gereed voor vertrek. Eenmaal aangekomen bij de startbaan zijn er nog drie wachtende voor ons. Bij ieder vliegtuig dat voor ons vertrekt stijgt de spanning. Ik herhaal in mijn hoofd nog vlug alle handelingen die ik tijdens de start moet uitvoeren. Dan is het eindelijk zover: "Cleared for take off" We rijden de baan op, nog paar laatste checks en mijn instructeur deelt mede dat ik vanaf dat moment de controle over het vliegtuig heb. Mijn hart bonst in m'n keel en ik geef gas. Het vliegtuig versnelt en vanaf dat moment was alle zenuwen weg en was ik nog alleen maar aan het genieten. Eindelijk de rotatie snelheid bereikt trek ik voorzichtig aan de stick en komt het 70.000kg zware gevaarte los van de grond en klimt richting de wolken. Had nog nooit eerder zo genoten.
Op woensdag 10 september 2003 20:10 schreef Moonah het volgende:
Als het vliegtuig zo'n 'aanloop' neemt, steeds harder en harder gaat, tot je denkt dat er geen hogere snelheid meer bestaat.
En dan het moment dat je omhoog gaat! Geweldig!
Inmiddels doe ik het aantal keren per week. Het blijft nog steeds fantastisch maar zo speciaal als de eerste keer zal het nooit meer worden.
Mijn weblog
|
|
