Twinsouls/Tweelingzielen

quote:

Op zondag 25 juli 2004 20:31 schreef Vivi het volgende:

[..]

Waarom zou diegene dat doen dan?

Omdat ik t idee had dat diegene t was, en t was ook wel wederzijds...maar achteraf ben ik er toch flink door belazerd. Dus vandaar, tis maar een vraag of t zou kunnen bestaan. Meestal is er toch overal een goed en een kwaad in ?

TVP

Er is wel iemand met wie ik mij verbonden voel, alleen niet op alle punten genoemd in de OP. Toch herken ik wel een aantal
Of ik er écht in geloof, is een tweede. Maar ik zou niet durven zeggen dat zoiets niet bestaat.

O, ik dacht dat een tweelingziel iets anders was als een partner .....
En mensen goed aanvoelen kan ook komen doordat je er in vorige levens veel contact mee hebt gehad toch ? Dat heeft toch nix met een "tweelingziel" zijn te maken ?

Ooit in een zwaar depressieve bui heb ik via telepathie contact liggen zoeken in bed, ik zag het niet meer zitten op deze wereld. Ineens voelde ik iemand, nu weet ik wie het is.

Ik zond een sein uit, van..ik kan niet in de toekomst kijken, en er was iemand die antwoord gaf. Sindsdien vaker contact, ik weet niet eens waar ze op dit moment is. Maar dagelijks heb ik contact met haar, sommmige momenten zijn zo helder, dat ik zelf van afstand voel, dat ik bij haar hoor. En inderdaad het voelt alsof je samen gesmolten bent op die momenten, zelfs van afstand.

Weird verhaal, maar het voelt dus zo. Je hoeft elkaar niet fysiek tegen te komen, het kan ook via andere manier denk ik. Ik mis haar dus wel, alleen op afstand communiceren is ook niet erg funny.

In bed in het donker dus gesprekken liggen voeren met iemand die ik toen niet kon, erg apart, ik dacht altijd van, dit kan niet bestaan.

@dromenvanger:
Misschien is 't je geleide geest met wie je contact hebt

Kan..ik weet het niet....tis sowieso vaag allemaal. Heb geen zin om eraan te denken, heb nog veel te doen, mijn concentratie is ff belangrijk.

Ik voel me soms van links naar rechts gepushed

Trek rode sokken aan en veeg voor je gaat slapen over je voetzolen alsof je ze schoonveegt....
Kortom je moet je beter "aardden " en als je gaat slapen de afgelopen dag achter je laten

WAT IS AARDEN????

Praat eens duidelijke taal kerel/vrouw.

Dromenvanger, ten eerste kan je je bericht editten en er dan nog even bijzetten wat je nog wilde zeggen ipv een nieuw bericht posten en ten tweede hoef je niet te posten dat je geen zin hebt om na te denken over het onderwerp.

.

-edit- Heb even wat off-topic en onnodige posts verwijderd, want dit begon op topicvervuiling te lijken.

quote:

Op vrijdag 30 juli 2004 21:51 schreef MUUS het volgende:
Dromenvanger, ten eerste kan je je bericht editten en er dan nog even bijzetten wat je nog wilde zeggen ipv een nieuw bericht posten en ten tweede hoef je niet te posten dat je geen zin hebt om na te denken over het onderwerp.

.

Okey... ik zoek ff andere "ontspanning".

heb totaal geen zin in zeikerds en klootkutten en mannen. Het hangt me de kont uit. Ik kan 1 ding zeggen, die ene vloek die komt terug. Kijk de film Thinner maar als voorproefje. En Muus ik heb het niet over jou.

Kwestie van give and dare. Dit keer is het dare vanavond

quote:

Op vrijdag 30 juli 2004 21:53 schreef Dromenvanger het volgende:

[..]

Okey... ik zoek ff andere "ontspanning".

heb totaal geen zin in zeikerds en klootkutten en mannen. Het hangt me de kont uit. Ik kan 1 ding zeggen, die ene vloek die komt terug. Kijk de film Thinner maar als voorproefje. En Muus ik heb het niet over jou.

Adem in, adem uit. .

Zet die pc uit en ga even wat anders doen, want je bent duidelijk wat van de leg. Ga anders een frisse neus halen buiten. .

Heb net de sigaar opgerookt, ik kap ook met internet nu ff. Er lopen teveel slechte spoken rond, die spoken zie ik overdag ook. Maar ik laat me niet gek maken hier. Ik vraag me alleen af hoelang deze zeik gaat duren. Het duurt nu al 27 jaar hier. Wordt er dus moe van

Zeg maar 10.000 jaar. Zelfs je "vrienden" kun je niet meer vertrouwen tegenwoordig.

Dag....ik ga mijn rituelen uitvoeren...white magic against black magic.

echt weer iets voor mij :
post ik ook 'ns ff hier en dan loop ik me bij zoiets uit........

quote:

Op vrijdag 30 juli 2004 20:46 schreef deedeetee het volgende:
O, ik dacht dat een tweelingziel iets anders was als een partner .....

Men zegt dat het geen partner hoeft te zijn, maar het blijkt idd wel vaak dat men de partner als soulmate bestempeld.

Ik vraag me af of ze diegene ook nog zo noemen als de relatie over is. Een soulmate zou immers voor altijd zijn. .

quote:

En mensen goed aanvoelen kan ook komen doordat je er in vorige levens veel contact mee hebt gehad toch ?

Ja, ik denk dat dat wel kan. Mensen die niet in vorige levens geloven zullen zeggen van niet.

quote:

Dat heeft toch nix met een "tweelingziel" zijn te maken ?

Ik denk dat je ook wel iemand die je niet kent uit een vorig leven erg goed kunt aanvoelen. Want het gaat imo om ervaringen die een mens heeft opgedaan en iemands kijk op het leven wat het karakter maakt, hier, nu en onbewust mss iets van eerdere levens.


Tweelingziel? Nou ja, ik geloof er dus niet zo in. Er zijn meerdere mensen waar ik me goed bij voel en die bepaalde dingen bij me teweeg brengen. .

quote:

Op vrijdag 30 juli 2004 22:09 schreef deedeetee het volgende:
echt weer iets voor mij :
post ik ook 'ns ff hier en dan loop ik me bij zoiets uit........

Niet opgeven. . We gaan gewoon door.

Ik heb vroeger eens het volgende gehoord :

Een ziel zou geboren worden uit een grote * bron van licht * of zo iets en daar splitst zich een een * bolletje * licht van af en terwijl die als het ware wegsuist/draait van de bron splitst dat bolletje zich op zijn beurt weer in zo'n 5 * zielen * en die zielen zouden dan * tweelingen zielen van elkaar zijn. Het werd mij geloof ik uitgelegd alsof dat wegdraaiende bolletje om z'n eigen as draait en daardoor wordt het * licht * dus steeds wijder en dan splitst zich dat op in zo'n stuk of 5 verschillende delen /zielen.

Tweelingzielen zouden dus gewoon zielen/mensen zijn die samen * geboren * zijn als ziel en vandaar dus de herkenning enzo

*schopje*

quote:

Op zondag 25 juli 2004 20:25 schreef sweetgirly het volgende:

Tja, ik kan (helaas) weinig zeggen even, behalve , hoezeer ik het hier ook wil delen.
Iets over toevalligheid, ermee bezig zijn geweest (zie bovenstaande post vooral), erover geschreven en gemijmerd, denkend aan tweelingzielen (en de bovenstaande even in het algemeen) en iemand (anders) spontaan en (nog meer) onverwachts ontmoeten, deja-vu's ten top, een bepaalde droom die ik kort geleden heb gehad, karmische band die ik zou hebben met een bepaald sterrenbeeld (toeval achteraf of niet?), en naja iets van oa geweldig gescrabbeld .

Het toeval hierin wou ik toch nog even zeggen, misschien kom ik er een andere keer (al dan niet stiekem ) op terug. Sorry, beetje privacy vanuit mijn kring in acht houdend.

Sweet, kan je er intussen alweer wat meer over vertellen met daarbij je privacy in acht houdend?

quote:

Op maandag 23 augustus 2004 23:56 schreef Geartsjuh het volgende:
*schopje*

Sweet, kan je er intussen alweer wat meer over vertellen met daarbij je privacy in acht houdend?

LOL..uhm, ja mijn bovenstaande bericht staat nog steeds wat dat betreft .
Ik blijf het raar vinden, maar zie ergens, misschien juist door de gelijkenis (band whatever) de moeilijkheid erin, al is dat juist ook weer een voordeel. Zet 2 mensen bij elkaar die allebei dol op (soms) hun vrijheid zijn, dat ook nodig hebben misschien (+ andere zelfde levensopvattingen, hoefde we niet eens te zeggen) en je weet het wel . Erg apart. Wat dat betreft vind ik het feit dat de periode waarin je zo'n iemand dan ontmoet wel weer erg treffend is (en toevallig, maar daardoor juist eigenlijk weer niet misschien).

Voorbeeld is dat ik juist een bepaalde instelling, levenswijze had gevonden waar ik me (nu) lekker invoel (mensen zijn constant onderhevig aan veranderingen wat dat betreft, de balans zocht ik, al dan niet onbewust en was ik aan het zoeken). En dan kom je iemand tegen die daar perfect bij aansluit, zelfs oppeppend in die zin, eigenlijk ideaal voor mij nu. Zelfs over gedroomd wat dat betreft en there he was .

Of het mijn twinsoul is, zou wel erg crú gezegd zijn, ware het niet dat dit wel alles sloeg op dat moment. Maar, ik hou tussen mijn dromen door mijn nuchterheid in stand, opzettelijk misschien wel. Don't want to lose myself en dat gaat ook niet gebeuren bij diegene heb ik het gevoel, integendeel. Maargoed, al het andere is ook positief geweest wat dat betreft, zoektochten zijn ook nodig enzo.

En dat dromen kan je heel letterlijk opvatten. Het moment (en dat waren wat droommomenten dus) laat ik tellen, de rest zie ik dus wel. Het gaat hoe het gaat. Zoniet, dan niet, zowel, dan wel . Hoe simpel kan het zijn, hoe simpel kan ik denken. Voor mij de perfecte balans, een vis die zich gewoon laat meevoeren, maar zelf de richting bepaalt. Apart vind ik ook de instelling qua met elkaar omgaan in uhh..naja, op sexueel vlak laat maar zeggen. Iets van elkaar als God en Godin zien, maar dat niet zeggen, is iets wat ik later toevallig las en wat ik wel een hele mooie vind en wat diegene misschien zelfs nog eerder door had als ik zelf. Erg leuk om op te merken dat iemand al zo ver kan zijn, wie weet niet eens bewust. Als je elkaar zo benadert en behandeld, naja..kwestie van doen dus. Vooral het niet erover nadenken, maar voelen en meegaan op wat er gebeurd en later beseffen is of kan een mooi en/of apart iets zijn en ergens wonderbaarlijk, maar dat is het hele leven ook .

_{misschien is hij gewoon mijn sexmate, dat kan ook natuurlijk en laat die soulmate nog even op zich wachten..expres misschien wel}

ps. misschien kort ik het morgen toch wat in

[ Bericht 0% gewijzigd door sweetgirly op 24-08-2004 01:01:52 ]

Ik heb zelf zoiets met een goede vriendin van mij. Wij zijn echt zoals je het kan noemen soulmates. Ik heb geprobeerd een relatie met haar te beginnen maar zij was er nog niet klaar voor zegmaar. En achteraf kan ik concluderen dat ik dat ook nog niet was. Dit is nu bijna 2 jaar geleden.

Wat wel erg grappig is is dat ik altijd contact met haar blijf houden. Ik heb zelfs a.s. zaterdag met haar afgesproken. De periode dat er weer contact is verschilt en zit meestal rond het half jaar. Ik ben enorm verliefd op haar geweest en omdat het niet werkte kreeg ik een enorme knauw.

Wat ParanoidEv dus zegt dat het verliefdheid is, geloof ik dus niet. Ik ben niet meer verliefd op haar, ik heb geaccepteerd dat ik altijd van haar zal houden, no matter what happens. We kunnen zo goed met elkaar opschieten en hebben altijd zulke goede uiteenlopende gesprekken, dat kan niet anders zijn dan zielverwand.

Als we weer contact met elkaar hebben, hebben we het er altijd over dat die gedachte ook bij de ander speelt. Er is geen moeten bellen ofzo, het is gewoon chill, relaxed, het thuiskomen enzovoorts.

Ik geloof niet dat er tweelingzielen zijn, wel in zielverwanten, omdat van een tweelingziel dus wordt gezegd dat het een afsplitsing is van een ziel en dat er dus maar een tweelingziel van iedere ziel rondloopt. We zijn juist met z'n allen een afsplitsing van het ware/al. Jezelf afsplitsen voor een relatie lijkt me niet zo interessant, want het geeft je weinig meerwaarde, tenzij je dus ervaring p wilt doen in het zoeken naar je zielstweeling..... Hmmm best interessant.

Wel heb ik met die dame het gevoel dat we niet goed weten hiermee om te gaan. Zij heeft namelijk een totaal andere cultuur dan ik en ik heb behoorlijk het idee dat ze door haar opvoeding en cultuur wordt belemmerd. Ga ik het nog wel een keer met haar over hebben.......

quote:

Op dinsdag 24 augustus 2004 00:43 schreef sweetgirly het volgende:

[..]

En dat dromen kan je heel letterlijk opvatten. Het moment (en dat waren wat droommomenten dus) laat ik tellen, de rest zie ik dus wel. Het gaat hoe het gaat. Zoniet, dan niet, zowel, dan wel . Hoe simpel kan het zijn, hoe simpel kan ik denken. Voor mij de perfecte balans, een vis die zich gewoon laat meevoeren, maar zelf de richting bepaalt. Apart vind ik ook de instelling qua met elkaar omgaan in uhh..naja, op sexueel vlak laat maar zeggen. Iets van elkaar als God en Godin zien, maar dat niet zeggen, is iets wat ik later toevallig las en wat ik wel een hele mooie vind en wat diegene misschien zelfs nog eerder door had als ik zelf. Erg leuk om op te merken dat iemand al zo ver kan zijn, wie weet niet eens bewust. Als je elkaar zo benadert en behandeld, naja..kwestie van doen dus. Vooral het niet erover nadenken, maar voelen en meegaan op wat er gebeurd en later beseffen is of kan een mooi en/of apart iets zijn en ergens wonderbaarlijk, maar dat is het hele leven ook .

Mooi verhaal Sweet. Zit ook een stukje herkenning in voor mij.

Je verhaal vertoont inderdaad veel overeenskomsten met de algemene opvatting over tweelingzielen en hun ervaringen (op de uitdrukkelijke herkenning na). Het 'toeval' hierbij is natuurlijk ook prachtig. Timing. Perfectie. De juiste mensen tegenkomen die je verder kunnen helpen op het juiste moment.

Tweelingziel of niet, in elkaar God en Godin zien en andere tweelingzielprincipes, is toch voor mij wel een beetje het idee van hoe het zou moeten horen te zijn in een relatie. Met je partner, maar ook met mensen om je heen. Daarom kunnen mensen denk ik zoveel van tweelingzielen/soulmates leren. Respect en diepe liefde voor elkaar en voor je medemens.

Misschien is het hele verhaal over Tweelingzielen wel gebaseerd op het fenomeen dat twee bewuste en spirituele mensen elkaar tegenkomen en dit in elkaar herkennen. Ik vraag me dan ook sterk af of een tweelingzielervaring beperkt blijft tot twee mensen. Ik ben zelf van mening, net als HJR, dat we allemaal uit dezelfde ziel zijn ontstaan en allemaal soulmates van elkaar zijn. Dan zou je in theorie met iedereen een dergelijke vorm van liefde moeten kunnen ervaren?

Hm dat is niet helemaal waar misschien.. Ik ervaar wel meer een band met mensen die bij mij op dezelfde 'golflengte' zitten. Uh hm ik kom er niet uit.

quote:

_{misschien is hij gewoon mijn sexmate, dat kan ook natuurlijk en laat die soulmate nog even op zich wachten..expres misschien wel}

_{Of hij is allebei. Wat kan spiritualiteit toch mooi zijn..}

Het begon allemaal zo’n 6 jaar geleden.

Ik trof een meisje op de plaatselijke manege.
Ik vond haar heel speciaal maar wist niet precies waarom.

Inmiddels had ik haar een paar jaar niet meer gezien en ik dacht er niet meer aan…
Tot ze ineens een collega van mij werd.

We konden het vanaf dag 1 goed met elkaar vinden en het klikte meteen.
Er ontstonden steeds diepere gevoelens voor elkaar en het bleef dan ook niet uit dat we elkaar na veel uitdagen voor het eerst zoenden.

Ze schrok er echter van en daar bleef het dus voorlopig ook bij.
De reden was dat ik getrouwd was kinderen heb en het leeftijdsverschil nogal groot is.
Op deze relatie heerste dus een taboe.

Maar Het bloed kruipt waar het niet gaan kan en we zochten elkaar steeds vaker op.
We waren constant bij elkaar en konden met al onze problemen bij elkaar terecht.
Er ontstond een innige band en het kon dan ook niet uitblijven dat we heimelijk een hartstochtelijke relatie begonnen.

Ik had nog nooit zo’n gevoel gehad en geloofde nooit in ware liefde (ondanks dat ik 10 jaar redelijk gelukkig getrouwd was) totdat ik met haar ging.
Ik wist het zeker. Dit is de ware!!

Het kon zo natuurlijk niet verder gaan omdat we ook niet echt bepaald voorzichtig waren en er inmiddels flink over ons werd geroddeld.
Het kon dan ook niet uitblijven dat ik mijn vrouw moest bekennen dat er een ander was.
Ze was hevig ontdaan wat me erg zeer deed omdat ik veel om haar geef.
Ook het verdriet van mijn kinderen doet me erg veel pijn maar dit is mijn lot en hier moet ik aan toegeven.

Het zelfde weekend ging ik met mijn nieuwe vriendin uit en we hadden het erg naar ons zin.
Na het stappen gingen we het bos in en hebben we uren in het zand gelegen.
Na een paar uur gingen we naar huis oen onderweg kwamen er bij mij heftige emoties omhoog of ik hier wel goed aan had gedaan, wat ik allemaal achterliet (mijn kinderen ons huis mijn vrouw al met al een redelijk gelukkig leven waarin alles zo ongeveer op rolletjes liep.)
Vervolgens kwamen we thuis en de emoties liepen steeds hoger bij mij op zodat ik het gevoel kreeg dat ik in een psychose belandde.

We zaten tegenover elkaar en ineens werd ik heel kalm en voelde me erg veilig bij haar.
We keken elkaar diep in de ogen aan en voelden allebei een grote verbondenheid.
Dit gevoel ging steeds dieper en dieper tot we op afstand (we zaten ongeveer anderhalf meter uit elkaar) elkaar aan konden raken puur op gevoel en dat we zonder woorden met elkaar aan het communiceren waren!

Dit was een leuk maar ook vreemd gevoel en we gingen er mee door tot ik ineens haar ziel en mijn ziel kon voelen en zien.
Het werd steeds duidelijker als een soort geelachtig licht.
En plotseling vloeiden de zielen in elkaar over. een heel heftig moment.
Een gevoel ging door mij heen van: Ik heb jou zolang gezocht eindelijk heb ik jou gevonden na al die eeuwen! Dit is voor eeuwig we blijven nu voor altijd bij elkaar!!! En we waren volmaakt gelukkig en het voelde als een spirituele bruiloft en hadden allebei vanaf dat moment het gevoel dat we 1 waren. Onze zielen waren verenigd!
Dit was het meest mystieke moment van mijn leven en ik kan me dan ook niet voorstellen dat ik ooit een indrukwekkender moment voor zal doen.

De volgende dag en de dagen erna was ik nog helemaal beduusd door dit gebeuren en besloot wat te googelen naar zielssamensmelting.
Van hier uit kwam ik bij het begrip ‘’ tweelingziel” (2 gesplitste zielen waarvan ik niet eens wist dat het bestond)
Ik ging mij hier in verdiepen en herkende heel veel in mijn gevoel en met de ervaring die wij hebben gehad.
Ik raak er steeds meer van overtuigd dat dit ons is overkomen.

We zijn beide erg dankbaar voor deze ervaring en ik gun iedereen op de wereld ooit deze staat te kunnen bereiken.

een tweelingziel
moet eraan toe zijn om er een te zijn!

ik heb de luxe dat ik wel mijn tweelingziel ooit heb mogen ontmoeten , het is soms wel moeilijk omdat je continu een spiegel voorgehouden krijgt bij alles wat je zegt of doet.......maar is intenser en diepgaander dan de gemiddelde relatie denk ik.

Er bestaat echter een verschil tussen tweelingzielen en geestverwanten , een geestverwant wandelt een tijdje met je mee omdat jullie op dat moment dezelfde groei of aandachtspunten doormaken maar dit is echt een tijdelijk iets (max 5 jaar ofzo)
Je tweelingziel herken je inmiddels en heeft (niet direct) iets met verliefdheid of sex te maken maar is op een andere niet nader uit te leggen manier veel intenser

quote:

Op woensdag 10 mei 2006 16:35 schreef WeAreOne het volgende:
Het begon allemaal zo’n 6 jaar geleden.

[...]

We zijn beide erg dankbaar voor deze ervaring en ik gun iedereen op de wereld ooit deze staat te kunnen bereiken.

Tof verhaal dit