Lucky Luc!quote:Op zondag 10 mei 2009 23:29 schreef Duim het volgende:
[..]
Ah leuk idee als cadeau voor mijn vriend. Weet je hoe duur het is?
De drie albums die hij bij leven uitbracht, zijn zo verschillend. Pink Moon, de laatste, is kaal, naakt, akoestisch. Bryter Layter, de middelste, is rijk, swingend en jazzy. Zijn eerste, Five Leaves Left, is klassiek georkestreerd, die arrangementen vind ik soms té.quote:Op zondag 1 augustus 2010 01:11 schreef gifkwal het volgende:
Nog een fan hier! Ik heb ook moeite met kiezen welk album ik het mooist vind. Ze zijn alle drie gewoon![]()
Wat ik wel eens gelezen heb (weet niet meer waar) is dat Drake zelf niet 100% tevreden was met Bryter Layter. Het was niet zijn wens om er die arrangementen achter te plakken, dat was het idee van de producer of platenmaatschappij. Hij wilde het zelf accoustisch laten met slechts gitaar zoals de andere albums. Desondanks vind ik het een prachtige plaat!
Verder weet ik niet zoveel van hem, daarom bedankt voor tip in dit topic over de documentaire, ik ga die proberen ergens te vinden.
Dat schijnt alweer ontkracht te zijn door de mixer. Ik vind zelf persoonlijk de eerste twee albums net iets beter, juist vanweg de arrangementen. Met alleen een akoestische gitaar wordt het toch wat te somber (al heeft dat ook wel weer wat). Maar liedjes als Poor Boy horen toch echt met die zangeressen op de achtergrond, en de overige instrumenten. Op YouTube stond een demoversie, en die klinkt lang niet zo goed.quote:Op zondag 1 augustus 2010 01:11 schreef gifkwal het volgende:
Nog een fan hier! Ik heb ook moeite met kiezen welk album ik het mooist vind. Ze zijn alle drie gewoon![]()
Wat ik wel eens gelezen heb (weet niet meer waar) is dat Drake zelf niet 100% tevreden was met Bryter Layter. Het was niet zijn wens om er die arrangementen achter te plakken, dat was het idee van de producer of platenmaatschappij. Hij wilde het zelf accoustisch laten met slechts gitaar zoals de andere albums. Desondanks vind ik het een prachtige plaat!
Verder weet ik niet zoveel van hem, daarom bedankt voor tip in dit topic over de documentaire, ik ga die proberen ergens te vinden.
Hier de rest van het korte interview.quote:There has been a lot of discussion regarding the recording of 'Bryter Layter' and whether Nick was happy with it. I love the arrangements on this album, they take the music in a totally different direction from 'Five Leaves Left', can you tell us a bit about the sessions and how the arrangements were developed?
I know I shouldn’t but I still get depressed by supposition that Joe and myself somehow destroyed this album against Nick’s wishes – there have even been recent posts on your site.
Nick always had the final word, he made the decisions. The arrangements I did were again worked out with him over time and recorded live with him – he never seemed in the least displeased. It was a conscious effort on his part to be more commercial. The instrumentals were his idea and inspired by Pet Sounds and, to a certain extent, The Magic Garden. I believe this is founded on an interview with David Betteridge where he recounts that, after the album’s commercial failure, Nick did ask, “Was it the vocals, was it the lyrics, was it the orchestrations?” – he was searching for a reason and hence started the Chinese Whispers. Like any great artist, he took it apart.
Nick seems to have become the patron saint of the depressed – I am in no way criticizing this fact. But the danger is that when fans take on this intensely personal relationship, they can want to be the only ones to own the experience. They sometimes want everything to be just him and guitar and do not want to believe that, particularly with Bryter Layter, he was crying out for commercial success. Apart from his last year I can assure you that he did have many crazy, happy spells.
Bryter Layter is 100% Nick’s work and how he wanted it at that time. Recently the female vocals on Poor Boy have come in for some stick. To start with, Doris Troy and P.P. Arnold were two of the best ever and that phrase is supposed to mock Nick’s self-pitying, it is supposed to be viciously sarcastic. I was there and Nick actually told them what to sing and how to sing it!
Weer of geen weer, altijd tijd voor goede muziek.quote:Op zondag 1 augustus 2010 01:31 schreef Ringo het volgende:
[..]
Overigens, het is volle zomer!Het lukt me nu echt niet om naar 'm te luisteren...
quote:A day once dawned, and it was beautiful
A day once dawned from the ground
Then the night she fell
And the air was beautiful
The night she fell all around.
So look see the days
The endless coloured ways
And go play the game that you learned
From the morning.
And now we rise
And we are everywhere
And now we rise from the ground
And see she flies
And she is everywhere
See she flies all around
So look see the sights
The endless summer nights
And go play the game that you leared
From the morning.
heb je die skin too few docu ook gezien die is ook erg tofquote:Op woensdag 8 augustus 2012 11:37 schreef Maxerazzi het volgende:
Ik heb overigens nooit veel begrepen van pelgrimstochten, maar ik speel nu al een tijdje met het idee om naar Tanworth-In-Arden te gaan, en het ouderlijk huis en het graf van Nick te bekijken. Ik heb alle boeken over hem volgens mij wel gelezen, maar toch wil ik het zelf nog eens meemaken.
Jep, die is inderdaad:quote:Op woensdag 8 augustus 2012 11:39 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
heb je die skin too few docu ook gezien die is ook erg tof
Is een prachtige tekst, maar hij wordt wel deels uit zijn verband gerukt. Nick heeft die tekst geschreven toen hij nog in een relatief goede periode zat, er is na zijn dood iets te veel het beeld geschetst dat hij zijn levensweg al had voorspeld.quote:Op woensdag 8 augustus 2012 12:14 schreef Scorpion_17 het volgende:
Goede kick! Ik ben dan 'maar' 23 jaar oud, maar wel betoverd door de muziek van Drake. Five Leaves Left is een van mijn favoriete albums aller tijden met onder meer het prachtige Fruit Tree. Dat nummer vertelt voor mij alles over het leven van Drake. Ik heb wel iets met tragische muzikanten, mensen die pas na hun dood de eer krijgen die ze verdienen (denk bijvoorbeeld ook aan Eva Cassidy), maar Fruit Tree vat alles:
Fame is but a fruit tree
So very unsound
It can never flourish
'til it's stock is in the ground
Hmmh iets met feiten nooit doodchecken ;-) Ik had me er een beeld bij gevormd van inderdaad een depressieve Drake die zichzelf verzekert dat roem ook niet alles is, voortgekomen uit de gedachte dat men het eigenlijk niet ziet zitten in zijn muziek.quote:Op woensdag 8 augustus 2012 12:24 schreef Maxerazzi het volgende:
[..]
Is een prachtige tekst, maar hij wordt wel deels uit zijn verband gerukt. Nick heeft die tekst geschreven toen hij nog in een relatief goede periode zat, er is na zijn dood iets te veel het beeld geschetst dat hij zijn levensweg al had voorspeld.
Trevor Dann - Darker Than the Deepest Seaquote:Op woensdag 8 augustus 2012 12:27 schreef Scorpion_17 het volgende:
[..]
Hmmh iets met feiten nooit doodchecken ;-) Ik had me er een beeld bij gevormd van inderdaad een depressieve Drake die zichzelf verzekert dat roem ook niet alles is, voortgekomen uit de gedachte dat men het eigenlijk niet ziet zitten in zijn muziek.
Desalniettemin prachtige tekst.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |