quote:
Belgische darters zijn “gedegouteerd” na bizarre toestanden op WK voor semiprofs: “Dan win je en krijg je de boodschap dat je moet opkrassen, ongezien...”
Er staan twee Belgen bij de laatste zestien van het WDF WK, waar ze in het iconische Lakeside strijden om de ‘wereldtitel darts voor semiprofs’. Maar François Schweyen en Sybren Gijbels zijn niet in opperbeste stemming, na een bizarre beslissing van de organisatie.
De World Darts Federation (WDF) is de op één na grootste dartsbond ter wereld, na de PDC. Schweyen en Gijbels (plus Brian Raman die in de eerste ronde verloor) gooien dus in essentie in de ‘tweede klasse’ van de pijlensport, maar dat mag geen afbreuk doen aan hun prestaties. Maandenlang moesten ze in allerhande landen punten sprokkelen voor de WK-race, met uiteindelijk een deelnemersveld van 48 in Frimley Green. De plek waar Andy Baetens zich twee jaar geleden tot wereldkampioen kroonde.
Schweyen mocht als tiende reekshoofd in de tweede ronde starten en klopte Jeffrey Sparidaans na een thriller met 3-2. Gijbels was invaller op het WK, maar won achtereenvolgens van Kevin Luke en Marcus Maier.
Sorry, volboekt’
Twee Belgen in de 1/8ste finales dus. Schweyen treft daarin zevende reekshoofd Matt Clark, Gijbels moet tegen vijfde reekshoofd Benjamin Pratnemer. Die wedstrijden gaan donderdagnamiddag door, vlak na elkaar.
Maar onze landgenoten kregen vlak na hun gewonnen wedstrijden in de tweede ronde een niet zo’n fijne boodschap van de WDF. Ze mochten - beter: ze moesten - hun koffers pakken.
“Ze waren de spelersruimte nog maar net binnen of er werd hen een papier onder de neus geduwd met de namen van vier hotels op”, aldus Tanguy Borra, ex-darter en dartscommentator bij RTL (”Ik ben een beetje de Franstalige versie van Erik Clarys”). “Er werd hen doodleuk meegedeeld dat het hotel in Lakeside volboekt was en dat ze een ander moesten zoeken. Dit kan toch niet? We zijn hier aan een WK bezig en dan worden spelers zo erbarmelijk behandeld. Oké, het is niet de profwereld, maar dan nog. Spelers als François en Sybren hebben al niet veel middelen, dus boeken ze niet voor een hele WK-week. Ze pakken een kamer voor de avond dat ze moeten spelen en daarna wordt hun verblijf automatisch verlengd. Althans, zo gaat het normaal en zo staat het ook in het contract van de WDF. Alleen, daar staat ook nog in het klein bij: ‘Bij beschikbaarheid’. En dat hebben ze nu plots ingeroepen, ongelooflijk. We zitten bij de laatste zestien van dit WK hé.”
Er zijn in Lakeside 98 kamers beschikbaar. Veel te weinig, vindt Borra. De term ‘Lakeside’ verwijst naar het Lakeside Leisure Complex en zal voor altijd verbonden zijn met de pijlensport. Darters als Raymond van Barneveld en Phil Taylor speelden er jaren geleden iconische wedstrijden. Maar die glorie is ver vervlogen intussen.
“Ik wil de WDF ook niet helemaal afschieten. Ik weet dat ze het met de kruimels van de teloorgegane BDO moesten doen, dat ze in essentie van nul zijn moeten vertrekken. Maar het moet gewoon beter, waar gaat dit in godsnaam naartoe? Ze blijven vasthouden aan Lakeside, omdat het goed staat op hun affiche, maar daar stopt het. Die spelers hier zijn blij dat ze een WK kunnen gooien en zijn hier grotendeels via eigen middelen. Dan haal je de laatste zestien en krijg je de boodschap dat je moet opkrassen. Ongezien... François wilde op een bepaald moment gewoon naar huis, zo gedegouteerd was hij. Idem voor Sybren. Van een WK-overwinning vieren, is niks in huis gekomen. Hoe triest is dat? ‘Sorry, we zijn volboekt. Pak je koffers. Hier is een lijstje met hotels om een kamer te boeken.’ Ik heb er geen woorden voor, dit kan echt niet.”
Intussen zit Borra als begeleider van Schweyen in een hotel op zo’n 5 kilometer van de speelzaal. Eentje dat overigens niet op het A4’tje van de WDF stond.
“Met uitzicht op de luchthaven. Het is niet zo ver naar Lakeside, maar het gaat om het feit dat je routines helemaal om zeep zijn. Ter plaatse ga je ontbijten, trainen, beetje rusten, eten, weer trainen... Zo groei je rustig naar een wedstrijd toe. Nu komt er extra geregel bij en dat zou niet mogen. Is het dan niet een beetje competitievervalsing? De grotere namen met meer sponsors konden natuurlijk een kamer boeken voor de hele week... De Belgen zijn niet de enige slachtoffers. Ook de Duitsers kregen dezelfde boodschap, net als de Lorraine Hyde uit Schotland (het tweede reekshoofd bij de vrouwen, red.). De Tsjechische Jitka Císařová hebben ze al twee keer doen verhuizen en ook de Nederlandse topper Priscilla Steenbergen moest op de dag van haar wedstrijd wisselen. En dan is er nog Mikuru Suzuki, tweevoudig wereldkampioene. Zij reisde 10.000 kilometer van Japan om hier te spelen, komt ze met haar koffers aan in de spelersruimte toen ze later die avond moest spelen. De reden, ja, moet ik het nog eens herhalen? Ongelooflijke situaties, een voor een. Dat ze de begeleiding in deze fase eruit gooien, wil ik nog ergens begrijpen. Maar toch geen spelers die rompslomp bezorgen? En ik heb trouwens een vermoeden dat ze hotelkamers volgeduwd hebben met televisiepersoneel. Tja...”
Visueel fiasco
Het WDF WK kwam sinds de start ook al negatief in het nieuws door de slechte visuele representatie op tv. Het camerastandpunt richting het bord is verre van optimaal en ook de spotter is niet altijd in topvorm.
“Je ziet niet eens of een pijl in een triple zit of niet”, zucht Borra. “Logisch dat er een stroom van kritiek is... En die zaal is halfleeg, waarmee ik me nog zeer positief uitdruk. Er is hier een capaciteit van 2.000 mensen en ze komen aan 200 toeschouwers. Dan moet je toch een beetje realiteitszin tonen en nadenken over een andere locatie? Het was hier ooit dé tempel van darts, maar die tijd is al lang voorbij. En als de WDF het niet goed kan organiseren, laat de Nederlanders het dan doen.”
Bekijk deze YouTube-video