Vroeger, in mijn jeugd, hadden we de traditie om warm te eten rond 12 uur ’s middags. ’s Avonds, rond 17 uur, aten we boterhammen met beleg en een vers soepje. Tijdens de schooldagen kon ik ’s middags op school warm eten.
In mijn tienerjaren veranderde dat patroon een beetje. Toen aten we vooral ’s avonds warm, de klassieke combinatie van aardappelen, vlees en groenten. Soms aten we friet of patat, soms rijst of spaghetti.
Tegenwoordig eet ik meestal rond 18 uur, maar vroeger, in mijn tienerjaren, was dat meestal rond 17 uur. Wat eigenlijk best vroeg is.
POLL
Ik ben een man met een onverklaarbare fascinatie voor capuchons. Ze zijn mijn tweede huid—altijd om me heen, altijd vertrouwd. Ik draag ze niet alleen, ik lééf erin. Het voelt magisch als iemand er zachtjes aan trekt, een speels moment vol onverwachte connectie. En als mijn capuchon ergens blijft haken? Pure vreugde! Een klein avontuur in het alledaagse, alsof de wereld me even vasthoudt. Capuchons en ik? Een onafscheidelijk duo