WLR Wielrennen
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Etapa 21: Alalpardo - Madrid, 111,6 km
Het duurde een eeuwigheid voor de laatste serieuze rit van de Vuelta a España van 2025 op gang werd gebracht. De neutralisatie duurde een eeuwigheid, omdat heel wat renners met een lekke band af te rekenen krijgen. De eerste vlakkere kilometers van het parcours sloegen we daarom over, waarna de renners meteen mochten beginnen met een klim. Bergop vanuit het vertrek, het regende meteen een hoop aanvallen. Na heel wat aanvalswerk reed er op La Escondida nog niet meteen een groep weg, maar in aanloop naar La Paradilla, de tweede klim van de dag, ontstond er uiteindelijk wel een grote kopgroep van meer dan 30 man. Er sprong allemaal volk naar voren, maar opmerkelijk genoeg zat er niemand van Visma of UAE vooraan. Geen tactiek van bruggenhoofden, er werd voor een andere optie gekozen. Om het peloton vermoeid te maken besloot UAE de hele dag op kop van het peloton te gaan rijden, zodra de grote kopgroep vertrokken was werd Mikkel Bjerg op kop gezet en hij zorgde ervoor dat de koplopers nooit veel voorsprong kregen. Vooraan zaten er mooie namen als Landa, Bernal en Ciccone, maar het werd vrij snel duidelijk dat zij geen kans zouden maken op de ritzege. Het werd een beetje een saai ritje daardoor, zoals vooraf gevreesd zou uiteindelijk alles beslist gaan worden op de slotklim. Voor we die slotklim zouden bereiken gebeurde er alsnog wel het een en ander, zo werd de tussensprint van de dag geschrapt omdat er in het dorpje Cercedilla teveel demonstranten te vinden waren. Men was bang die groep niet onder controle te kunnen houden, dus reed men met een boog om Cercedilla heen. Leuk bedacht, maar ook op andere wegen kun je demonstranten tegenkomen. In aanloop naar de slotklim besloot er ineens een groep de weg op te lopen. Dat deden ze toen de koplopers passeerden, daarna gingen ze met z'n allen op de weg zitten. Echt een handige locatie hadden ze niet uitgekozen, want er was rechts nog wat ruimte om te passeren en daar maakte het aanstormende peloton dankbaar gebruik van. Toen de demonstranten dat zagen probeerden ze alsnog de weg te blokkeren, dat leverde wel echt een gevaarlijke situatie op. Alle ploegleiderswagens konden er daarna ook niet door, na een paar rustige dagen werd de koers nu weer even ontregeld. En dan moeten we vandaag nog naar Madrid, waar de nodige protesten zijn aangekondigd. Vooraan was Mikel Landa als eerste langs de Pro-Palestina demonstranten geglipt, hij begon als eerste aan de slotklim naar Bola del Mundo. Op de flanken van Puerto de Navacerrada, het eerste gedeelte van de klim, sloot Giulio Ciccone bij hem aan. Egan Bernal was er ook nog, maar hij moest dat duo uiteindelijk laten rijden. Jardi van der Lee reed ook een sterke rit, de kans bestaat dat iemand in zijn contractbenen gaat trappen. Het peloton zat zelfs na het oponthoud maar op een minuut van de kop van de koers, terwijl we Ayuso alweer een schitterende beurt zagen doen. Na Ayuso reed Marc Soler een seconde of tien op kop, dat was ook echt weer heerlijk. Grossschartner deed dat dan weer beter, maar vooral toen Vine op kop reed zakte de voorsprong van de koplopers snel. Vooraan reed Ciccone even weg van Landa, maar de Bask keerde vervolgens weer terug. Met z'n tweeën reden ze verder, hopende het onderling uit te kunnen vechten op de steile stroken van Bola del Mundo.
Dat werd ze niet gegund, na het verlaten van de brede doorgaande weg van de Puerto de Navacerrada sloeg men een smalle en zeer steile weg in, een waanzinnig slechte betonbaan. Goed, de organisatie was hier wel gepasseerd om alle gaten dicht te kitten, maar alsnog hield het wegdek niet over. Ciccone en Landa werden in de eerste meters van de betonweg ingerekend, waarna Vine ook vrij snel moest laten lopen. Het was toen aan Almeida, zijn laatste kans om de Vuelta te winnen brak aan. Hij besloot op eigen tempo omhoog te rijden en dat tempo was niet indrukwekkend. Jonas Vingegaard zat lachend in het wiel. Jai Hindley nam het even later over, nog steeds zat Vingegaard te lachen in het wiel. Iedereen zat af te zien met de mond wagenwijd open, de Deen ademde niet eens. Het was wel duidelijk, hij zou de Vuelta gaan winnen, en als hij voor de verandering een keer aan durfde te vallen won hij de rit ook gegarandeerd. En voila, hij voelde zich voor het eerst in lange tijd weer goed en dus ging hij in de aanval. Hij reed meteen weg van Hindley, Almeida en co. Pidcock zat er ook nog bij, maar hij kende niet zijn beste dag. Sepp Kuss had dan wel weer zijn oude benen te pakken, net als Vingegaard zat hij te lachen in het wiel. Riccitello hing er ook nog net aan, hij was een beetje aan het jojoën. Voor hem was het belangrijk om aan te haken, want Giulio Pellizzari kende een mindere dag. De drager van de witte trui was op de Puerto de Navacerrada al gelost, net als Felix Gall. Ze kwamen daarna niet meer in beeld, maar het leek voor de hand te liggen dat Riccitello zijn achterstand van een minuut op Pellizzari goed zou maken. En dan zou het wit dus gaan naar de ploeg waarvan ogenschijnlijk heel Spanje wil dat ze naar huis gaan. Dat is dan ook weer wielrennen natuurlijk, de dingen waarvan je niet wil dat ze gebeuren komen vaak uit. Nouja, goed, Vingegaard soleerde in ieder geval naar de ritzege. Met sprekend gemak reed hij weg van de rest, eigenlijk weer eens een overtuigende prestatie van hem. Op de flanken van de prachtige Bola del Mundo had ook hij het zwaar, maar het verschil met de rest was groot. Hij kwam als eerste aan op de top, bij de mooie antennes die inderdaad net uit een stripboek van Kuifje leken weggelopen. Achter Vingegaard was Sepp Kuss weggesprongen bij de rest, bij Visma draaiden ze de klok even twee jaar terug. Hindley werd derde, een paar secondjes voor Pidcock. Wel wat tijd gepakt, maar niet genoeg om de derde plaats over te nemen van de Brit. Almeida werd ondertussen vijfde, een vrij armzalig resultaat. Het excuus is meteen gevonden, net als Vingegaard schijnt hij ziek te zijn geweest. Kan zijn, maar hij heeft vooral drie weken lang op een ontzettend onaantrekkelijke manier gereden. Hij lijkt alleen op zijn eigen tempo te kunnen rijden, iets van tactiek en iets van een aanval zit er niet in. Dan verdien je de eindzege ook niet, alleen al dankzij de aanval op Valdezcaray en de aanval op Bola del Mundo is Vingegaard een betere winnaar. Het was ook van hem vrij kleurloos, we kunnen wel stellen dat deze Vuelta geen verwennerij was. Een enorm matige Vuelta, met bijna geen leuke etappes. Ook deze rit viel tegen, er gebeurde in feite heel weinig. Als een protestactie het meest opzienbarende was weet je dat we weinig strijd op de fiets hebben gezien. UAE reed de hele dag op kop met het idee dat Vingegaard dan moe zou worden, maar uiteindelijk was vooral Almeida heel erg moe. Het viel met het profiel van de rit te verwachten dat we alleen op Bola del Mundo actie te zien zouden krijgen, maar alsnog viel het me een beetje tegen. Echt alleen enige actie in de laatste drie kilometer, en alle actie was dan ook vooral de ene demarrage van Vingegaard die meteen succesvol was. Nee, spectaculair was het niet. Wel mooi om de laatste kilometer zonder publiek te zien, was in dit geval geen gekke oplossing. Eigenlijk gewoon een saaie rit, met een paar aardige minuten aan het eind. Een leuke locatie om te finishen, maar wellicht niet de beste optie voor een 20e rit van een grote ronde. Vingegaard won dus de rit en hij stelt ook het rood veilig, Jay Vine hield dan weer net zijn bolletjestrui vast. Riccitello nam het wit over van Pellizzari, kan een ongezellige podiumceremonie worden in Madrid. Naar Madrid gaan we nu toe, de stad waar Almeida en Pidcock naast Vingegaard plaats zullen nemen op het podium. Een podiumplek voor Q36.5, dan lijkt die wildcard bijna terecht, maar Kern Pharma had de koers natuurlijk veel meer gekleurd!
Deze Vuelta die we vooral zullen onthouden dankzij alle protesten sluiten we af in Madrid. Het was drie weken lang niet om aan te gluren, we hebben bijna geen leuke etappe gezien, en als het dan een keer leuk dreigde te worden werd de rit geannuleerd of werd de aankomst verplaatst wegens een protest. Palestina is naast Vingegaard de winnaar van deze koers, zou je kunnen zeggen. Op de laatste dag is het ook maar de vraag wie er gaat winnen, in Madrid verwacht men opnieuw veel protest en dus kan Palestina hier zomaar weer een ritzege gaan boeken. Als er geen mensen op de weg springen gaan we evenwel gewoon sprinten in Madrid, we sluiten af met een normale laatste rit in een grote ronde en dus wordt het geheel in lijn met alles wat we de afgelopen drie weken hebben gezien heel saai. Het voordeel is: hierna is het klaar.
De laatste rit van deze Vuelta om snel te vergeten gaat van start in Alalpardo, een klein plaatsje waar de koers nog nooit eerder is geweest. Dat is verdomd logisch, want met de beste wil van de wereld valt er geen nuttige informatie te vinden over Alalpardo. Als zelfs de Spaanstalige Wiki niet verder komt dan twee alinea's weet je dat het hier wel heel erg doods moet zijn. Alalpardo is een Spaanse stad in de gemeente Valdeolmos-Alalpardo, in de regio Madrid . In 2022 telde de stad 2.430 inwoners. Halverwege de 19e eeuw telde de plaats, die toen een eigen stadhuis had, een geregistreerde bevolking van 96 inwoners. De stad wordt in het eerste deel van het Geografisch-Statistisch-Historisch Woordenboek van Spanje en zijn Overzeese Bezittingen door Pascual Madoz als volgt beschreven: ALALPARDO: gelegen in de buurt van een rivier genaamd Pasque, die gewoonlijk in mei opdroogt; het geniet van goede ventilatie, een vrolijke lucht en een gezond klimaat: het heeft 26 huizen, een openbare herberg, een bevoorradingshuis en twee fonteinen, één om te drinken en de andere om vee te hoeden; het gemeentehuis, de gevangenis, de school, bezocht door 11 kinderen van beide geslachten, en een parochiekerk gewijd aan Sint-Christoffel de Martelaar, met een eeuwigdurende parochie en algemene bezoekers. Het land is over het algemeen vlak en van redelijk goede kwaliteit, en beslaat 3.059 hectare land, allemaal in cultuur, waarvan 350 van 1e kwaliteit, 1.150 van 2e en 1.559 van 3e; het mist hoog- of laagbos. De wegen zijn dwars door het land in gemiddelde staat. Post uit Alcalá wordt elke dinsdag en zaterdag van de week door balijero ontvangen. Prod.: tarwe, gerst, rogge, haver, een beetje wijn, olie; er is ook ruw schapenvee en wat klein wild. Wat een goede beschrijving zeg, zo zag het er hier in 1845 uit. Een paar jaar later zou de gemeente Alalpardo verdwijnen en opgenomen worden in de gemeente Valdeolmos, in 1996 werd de naam van de gemeente pas veranderd in Valdeolmos-Alalpardo. Over de gehele gemeente valt verder eigenlijk geen reet te vertellen, al leer ik dankzij Wiki wel wat over de oorsprong van de naam Alalpardo. De naam Alalpardo is van Arabische oorsprong en zou verwijzen naar de naam Aldea el Pardo, die in de 16e en 17e eeuw werd gebruikt en die zou betekenen: klein stadje op donkergekleurd landbouwgrond. In Valdeolmos-Alalpardo kunt u verschillende soorten zoogdieren zien, bijvoorbeeld reeën (in de weilanden), vossen, muizen, woelmuizen, konijnen, hazen, wilde zwijnen, enz. Ook kunt u een grote verscheidenheid aan vogels observeren, zoals kwartels, patrijzen, trappen, merels, houtduiven en verschillende soorten roofvogels. In de weilanden en sloten vinden we rode klaprozen , tijm, gele jumarago, braam, brem en meidoorn. Zo dan. Een toeristische site komt niet verder dan de volgende informatie: Sinds het midden van de vorige eeuw is Alalpardo, een van de twee steden die de gemeente vormen, de hoofdstad. De geografische ligging van de stad ligt tussen de zogenaamde Alcarria van Madrid en de bergen, in de overgangszone van het platteland. De belangrijkste gebouwen zijn de parochiekerken van de verschillende bevolkingscentra: die van Valdeolmos is de Onbevlekte Ontvangeniskerk, die dateert uit de 16e en 17e eeuw; die van Alalapardo werd gebouwd onder het patronaat van Sint-Christoffel en dateert uit de 19e eeuw, hoewel de toren gotisch-mudejar is en dus vijf eeuwen ouder is. Golfer José María Olazábal ontwierp de 18-holes golfbaan die in de gemeente ligt, aan de weg naar Algete. Het roadbook komt dan weer niet verder dan informatie over een jaarlijkse toertocht hier, La Ruta del Águila. Vernoemd naar een vogel die hier veelvuldig schijnt te vliegen, de Águila Real. Dat noemen wij een steenarend, leuk he, Karsten? Het roadbook noemt daarna de naam van een kasteel en een paleis, maar beide gebouwen liggen hier echt heel ver vandaan. Zo weinig is er over Alalpardo te vertellen dus. Je kunt hier naast golfen ook paintballen en er is hier een mooie trouwlocatie te vinden, er is een Plaza de Toros (bah) en ze vieren hier ieder jaar met kerst een groot feest waarbij er een mannetje of 200 meedoen aan een soort van levende kerststal. Alalpardo, we zijn nog nooit zo ver uit de buurt van een aanrader geweest.
Je kunt Madrid zien liggen vanuit Alalpardo, we gaan snel naar die stad toe. De afsluitende rit van de Vuelta is perfect te vergelijken met een afsluitende rit in de Giro of Tour, tot we Madrid bereiken en daar het eerste rondje over het lokale circuit hebben afgewerkt gaat er niets gebeuren. Voor de vorm zal er een neutralisatie zijn, maar na de neutralisatie rijden we alsnog geneutraliseerd verder tot in Madrid. Een verschrikkelijk onzinnige etappe, maar mensen vinden het vaak wel prettig om op die manier toch even op het gemakje na te kunnen praten over de afgelopen drie weken. Zijn we in dit geval alleen heel snel klaar, veel zinnigs valt er niet te vertellen over deze Vuelta. Alles om de koers heen was spannender dan de koers zelf, ook vandaag kan dat weer het geval zijn. We zouden eigenlijk een etappe van 111 kilometer gaan afwerken, maar de etappe is alweer ingekort met vijf kilometer omdat we niet door de wijk Aravaca gaan rijden. Overal in Madrid verwacht men protest, maar vooral in Aravaca zou er wel heel veel volk op de been komen. Die gaan nu uiteraard niet ergens anders naartoe als ze een dag op voorhand al weten dat de passage is geschrapt, hahaha. Er zijn meer maatregelen genomen om ongeregeldheden te voorkomen. De politie-inzet wordt zondag flink opgeschroefd in Madrid. De lokale politie zal achthonderd agenten leveren in plaats van vijfhonderd, en daar komen nog eens 1100 agenten van de nationale politie bij. In totaal moeten 1900 agenten dus voorkomen dat de slotrit van de Vuelta verstoord wordt. Nou, als dat geen doorslaand succes wordt weet ik het ook niet. Ik heb gelezen dat ze hun best gaan doen om de stad zoveel mogelijk af te sluiten, dit gaat echt een megagezellige laatste rit worden. Voorbij de start in Alalpardo rijden de renners in de eerste kilometer naar Algete toe, het heeft weinig zin om de route echt uitgebreid te beschrijven. We gaan heel rustig fietsen en we nemen ruim de tijd voor wat fotomomentjes, u kent het wel. Over een rechte weg fietst men naar Algete toe, we fietsen door een graanschuur heen en dus is de omgeving weer niet al te inspirerend. Na de doortocht in Algete rijden we naar Fuente del Fresno toe, in de tussentijd rijden we vooral over een rechte weg die zo nu en dan wel wordt onderbroken door de nodige rotondes. Halverwege fietsen we een keer langs een uitgestrekt industrieterrein, met de naam Rio de Janeiro. Ja, scheelt niks. In de buurt van Fuente del Fresno komen de renners weer heel wat bochtenwerk tegen, om vervolgens rechtdoor San Sebastián de los Reyes binnen te rijden, een stad waar in het centrum heel veel rotondes liggen. Maakt nu natuurlijk niet uit, we kruipen hier aan 30 per uur voorbij. San Sebastián de los Reyes is een grote stad met 85.000 inwoners, een stad waar Miguel Ángel Martín Perdiguero uit afkomstig is. De voormalig prof die echt voor iedere boevenploeg die je maar kunt bedenken heeft gereden. Kelme, ONCE, Saunier Duval, Phonak, het kwam allemaal voorbij. En dan ook nog Acqua & Sapone, hij deed het zeker niet alleen met water en zeep. Uit San Sebastián de los Reyes komen en dan ooit de Clasica San Sebastián gewonnen hebben, kom er maar op. Dat het op de hoogvlakte rond Madrid nooit helemaal vlak is vermelden we voor de volledigheid maar even, maarja, er gaat hier dus voorlopig nog niet gekoerst worden. Van San Sebastián de los Reyes fietsen we naar Alcobendas, een stad die vroeger de beschikking had over een eigen koers. Beide plaatsen liggen aan elkaar vastgegroeid, lastig te zien waar de een ophoudt en de ander begint. Alcobendas is in ieder geval een van de vele voorsteden van de stad Madrid en maakt deel uit van de zogenaamde ‘periferia’, oftewel het uitgestrekte gebied van suburbs rondom die stad. Uit deze stad is José Angel Gomez Marchante afkomstig, ook al zo'n fenomeen met een verleden bij Saunier Duval. Namens die ploeg werd hij nog eens vijfde in de Vuelta, ze konden daar toveren. Al lekte het recept vrij snel uit, dat was dan weer jammer. In Alcobendas, waar ze ook hun eigen veldrit organiseren, vond tot en met 2008 de Clasica a Alcobendas plaats. Eze Mosquera werd in 2008 de laatste winnaar van deze rittenkoers, een wedstrijd die in het verleden onder meer door Joseba Beloki, Iban Mayo, Abraham Olano, Pedro Delgado en Pavel Tonkov werd gewonnen. Die laatste klopte hier in 2005 local heroes Gomez Marchante en Martin Perdiguero. Er zijn een boel koersen verdwenen in Spanje, dat doet toch altijd een beetje pijn. In Alcobendas hebben we 17 kilometer afgewerkt, we komen in deze stad het nodige aan moderne architectuur tegen.
Penélope Cruz komt ook uit Alcobendas, jeetje. Het is verder een stad waar PP en Vox heel populair zijn, in Alcobendas geen Palestijnse vlaggen. Het is verder een stad van veel industrie, als we Alcobendas verlaten komen we aan de rand van de stad langs het hoofdkantoor van Telefónica te rijden. Hier ging vorig jaar de afsluitende rit van start, vorig jaar eindigden we met een tijdrit en die begon midden in het grote complex dat Telefónica hier uit de grond heeft laten stampen. Een ietwat ongebruikelijk startpodium zagen we hier, waarna we een kilometer of 25 individueel gingen afwerken tot in Madrid. Sinds 2011 is Telefónica actief in de wielersport, onder de merknaam Movistar sponsoren ze nu al bijna 15 jaar de ploeg van Eusebio Unzue. Normaal wisten ze in de Vuelta altijd wel tweede te worden met Enric Mas, nu zijn ze drie weken zo goed als onzichtbaar geweest. Goed, Aular deed z'n best, maar dan had je het verder ook wel meteen gehad. Enfin, voorbij het hoofdkantoor van Telefónica, waar vorig jaar dus de afsluitende tijdrit van start ging, rijden we nu op een andere manier verder. We rijden rechtdoor naar Montecarmelo, een tamelijk lelijke nieuwbouwwijk, zoals het hier in de voorsteden van Madrid sowieso bulkt van de lelijke nieuwbouwwijken. Voorbij Montecarmelo komen we even op een andere weg terecht, we duiken toch nog even de natuur in en laten de agglomeratie van Madrid tijdelijk achter ons. Over een weg die wat bochten kent en wat glooiing rijden we door een omgeving met wat meer bomen naar El Pardo toe, een plaats waar een paleis te vinden is. Palacio Real de El Pardo is een koninklijk paleis in Madrid, Spanje. Het paleis is eigendom van de Spaanse staat en wordt beheerd door het Patrimonio Nacional agentschap. In eerste instantie was het een koninklijk jachtpaviljoen en werd daarna een alternatieve residentie van de Spaanse koningen tot aan de dood van Alfons XII van Spanje, die in 1885 stierf in dit paleis. In 1406 gaf koning Hendrik III van Castilië de opdracht tot de bouw van het paviljoen, op de berg van El Pardo, vanwege het overvloedige wild. Later, ten tijde van keizer Karel V (1547), werd het verbouwd tot paleis. Op 13 maart 1604 vernietigde een brand veel schilderijen waaronder meesterwerken van Titiaan. Karel III van Spanje vernieuwde het gebouw in de 18e eeuw en wees zijn architect, Francesco Sabatini, aan voor de klus. In de 20e eeuw is het gebouw vernieuwd. Het werd verdubbeld door naar het oosten toe het originele gebouw te kopiëren. Het interieur bevat een plafondfresco van Gaspar Becerra en schilderijen van Vicenzo Carducho en Cabrera. Francisco Franco woonde in dit paleis na de Spaanse Burgeroorlog, het was zijn vaste residentie en hij verbleef hier tot aan zijn dood. Sinds Franco's dood wordt het gebruikt als residentie voor bezoekende staatshoofden. Een ranzig paleis, dus. Een ranzige plaats, überhaupt. We vinden hier een plein met de naam Plaza Caudillo, afscheid nemen van het verleden is in Spanje niet altijd even evident. Het is verder ook wel een opmerkelijke locatie, we bevinden ons hier aan het eind van een doodlopende weg. Voorbij het paleis trek je de natuur in, maar daar liggen eigenlijk alleen maar wandelpaden. Voorbij het paleis draaien we weer om, om terug naar Madrid te fietsen. Het lange, smalle dorp strekt zich uit langs de rivier de Manzanares en ligt op zes kilometer van de dichtstbijzijnde stad, Madrid. Het is volledig omgeven door Monte de El Pardo , een voormalig jachtreservaat van de Spaanse koningen en een beschermd, omheind en bewaakt natuurgebied. Het bestaat voornamelijk uit een groot steeneikenbos verspreid over lage heuvels aan weerszijden van de rivier de Manzanares. Dankzij Franco bestaat El Pardo vooral uit militaire kazernes en een hoop barakken, verder werden er hier in die tijd huizen gebouwd voor het personeel dat aan de slag mocht in het paleis. Net buiten het plaatsje ligt een klooster, in het plaatsje zelf vinden we met de Casita del Príncipe een neoclassicistisch herenhuis uit de late 18e eeuw. We maken er een soort van laatste rit in de Tour van, het Palacio Real de El Pardo is het Versailles van de dag.
Na een paar bochtjes in El Pardo laten we de gure lucht van Franco snel achter ons, langs de Manzanares rijden we naar Madrid, waarna we even later uitkomen langs de Hipódromo de la Zarzuela. Deze paardenrenbaan was het decor van de start van de laatste Vueltaritten van 2020 en 2023. Een iconische paardenrenbaan, een van de belangrijkste van Spanje. De tribune is een architectonisch hoogstandje, jawel. In de buurt van de paardenrenbaan hadden we af moeten slaan richting de wijk Aravaca, maar dat gaat dus niet door. We gaan niet door Aravaca rijden, de protesten die men hier had aangekondigd moeten de lokale autoriteiten veel angst hebben ingeboezemd. Shout-out naar Aravaca. Een protest fingeren om een wandeletappe wat korter te maken en ons daardoor minder lang naar groeiend gras laten kijken, hulde. We rijden dan maar rechtdoor verder, zonder een klein lusje mee te nemen via Aravaca. Ik heb geen idee hoe de nieuwe route er precies uitziet en het boeit ook niet echt, het ligt het meest voor de hand dat we nu rechtdoor verder zullen rijden en dan fietsen we langs de Puerta de Hierra, een oude poort, en de campus van de Universidad Complutense de Madrid richting het centrum van de stad. Na een tijd komen we weer op de beoogde route uit en die route voert ons richting een noviteit. We gaan rijden door een deel van Madrid waar we eigenlijk nooit te vinden zijn, terwijl je in dit stukje Madrid toch een paar lokale hoogtepunten kunt vinden. Net iets van de route verwijderd ligt de Templo de Debod, een Egyptische tempel uit de 4e eeuw v.Chr. die in 1968 werd overgebracht naar Madrid als geschenk van de Egyptische regering als dank voor de Spaanse ingenieurs die oude monumenten hadden gered nadat een gebied gepland onder water werd gezet bij de bouw van de Aswandam in de Nijl. In de buurt van deze tempel slaan de renners uit het niets rechtsaf een park in, ze komen op een smalle weg terecht. De organisatie heeft goed opgelet, ze gaan een trucje uithalen dat we nu al jaren in de Tour zien. Daar rijden we sinds een aantal jaar bij de entree in Parijs dwars door het Louvre heen, de Vuelta komt nu met een equivalent. We rijden door een park heen en in dat park komen we een kicken fontein tegen, de Fuente de los Tritones. Hier rijden we met een bocht van 180 graden omheen, daarna komen we twee smalle haarspeldbochten tegen waarna we ineens voor de deuren van het Palacio Real de Madrid zullen passeren. Het Koninklijk Paleis van Madrid is het werkpaleis van de (huidige) koning van Spanje. Met een oppervlakte van 135.000 m² en 3418 kamers, is het het grootste koninklijke paleis ter wereld. Het eerste kasteel (alcázar) in Madrid dateert uit de 9e eeuw. Het lag in een groter fort dat was gebouwd door het islamitisch koninkrijk Toledo en dat later onder meer werd gebruikt door de koningen van Castilië. Na de vernietiging van het koninklijke alcázar door brand op kerstavond 1734, gaf koning Filips V meteen opdracht om een nieuw paleis te laten bouwen op precies dezelfde plek. Het koninklijk paleis dat uit de as herrees, is het huidige paleis en het is geheel opgetrokken uit steen. Het nieuwe paleis was in 1755 gereed. Koning Karel III nam in 1764 zijn intrek in het paleis. De architect was Sachetti. Voor we langs het paleis gaan rijden fietsen we eerst door de tuin van Campo del Moro, een fraai voorbeeld van Engelse landschapsarchitectuur. Het is de officiële residentie van het Spaanse vorstenhuis, maar het heeft in hoofdzaak een ceremoniële functie. Het is vooral een toeristische trekpleister, een van de locaties buiten het centrum die je zeker moet bezoeken als je ooit in Madrid bent. De organisatie negeerde dit paleis altijd volkomen, maar nu gaan we dus via een ongebruikelijke weg naar deze toeristische trekpleister toe. Heel wat draaien en keren en smallere wegen hier, maarja, nog steeds geneutraliseerd, he. Ook wat klimwerk in dit deel van Madrid, als je ooit een rondje wil uittekenen dat dan weer te vergelijken is met het rondje in Montmartre moet je eveneens hier gaan proberen te zoeken. In de buurt van het Koninklijk Paleis vinden we nog een opvallend bouwwerk, samen vormen die bouwwerken een zeer indrukwekkend complex. Er ligt hier ook nog een kathedraal, de Catedral de Santa María la Real de la Almudena. Ondanks dat de plannen voor een kathedraal in de Spaanse hoofdstad stammen uit de 16e eeuw, begon de bouw van de kerk pas in 1883. De kathedraal werd door Paus Johannes Paulus II gewijd op 15 juni 1993. De kathedraal zou eerst in een gotische stijl worden gebouwd, maar om het gebouw beter te laten aansluiten bij het Koninklijk Paleis is later besloten de neoclassicistische stijl te gebruiken. Het interieur is modern met zelfs popartinvloeden. Je weet niet wat je ziet als je hier rondloopt, twee van die kolossale gebouwen tegenover elkaar. Een rondje lopen over de Plaza de la Armería is verplichte kost, en dan niet weten of je links naar de kathedraal of rechts naar het paleis moet kijken.
De renners hoeven die keuze niet te maken, ze rijden langs het paleis af en daarbij rijden ze een paar meter over een straat vol steentjes waar in het dagelijks leven heel veel toeristen lopen. Van het paleis rijden ze naar de kathedraal toe, beide gebouwen passeren de revue. Voorbij de kathedraal komt men weer op het asfalt terecht en hier zijn we ook al heel dicht in de buurt van het lokale circuit, we slaan voorbij de kathedraal linksaf en dan rijden we rechtdoor via de Calle Mayor het centrum tegemoet. We rijden tijdens onze tocht over de Calle Mayor langs enkele bekende bouwwerken af, zo rijden we langs Plaza de la Villa, passeren we de overdekte Mercado de San Miguel en ligt ook de lokale Plaza Mayor niet ver van deze weg af. Na een tijd komen we uit bij Puerta del Sol, een plein dat men de afgelopen jaren stevig onder handen heeft genomen. De weg hier is autoluw gemaakt, het asfalt is eruit gegooid, er zijn steentjes neergelegd en door enkele grote stenen wordt de weg in het dagelijks leven afgesloten voor autoverkeer. Altijd een enorme verbetering, maar nu moeten die stenen toch even weg om het peloton te laten passeren. Puerta del Sol (Spaans voor "Poort van de zon") is het centrale plein van de Spaanse hoofdstad Madrid. Het plein, in het district Sol, is een van de bekendste blikvangers van Madrid en Spanje. Puerta del Sol fungeert als het nulpunt van Spanje (onder andere het referentiepunt voor alle snelwegen) en op het plein bevindt zich de klok van het Casa de Correos, die vooral bekend is van het aftellen tot het nieuwe jaar op oudejaarsavond. Traditioneel worden dan de twaalf druiven gegeten, bij elke klokslag een. Volgens de traditie brengt dit geluk in het nieuwe jaar. Sinds 1962 wordt de klok op 31 december ook op televisie uitgezonden. Hier is ook de vuurwerkshow te vinden, maar vuurwerk is geen sport. Het bekendste beeld en symbool van de stad is het ongeveer vier meter hoge beeld Oso y Madroño ("beer en aardbeiboom"). Dit is een bekend trefpunt voor Madrilenen, te vinden op dit plein. Voorbij het plein komen we weer op het asfalt terecht en dan rijden we langs nog wat meer opvallende bouwwerken verder, om even verderop uit te komen op de Paseo del Prado. Hier bereiken we de lokale ronde, na een afsluitende tijdrit vorig jaar in de hoofdstad gaan we nu gewoon weer de gebruikelijke rondjes afwerken.
Op de Paseo del Prado slaan we bij de entree rechtsaf, daarna rijden we mooi een kleine kilometer rechtdoor, om bij een volgende rotonde een bocht van 180 graden te maken, waarna we vervolgens zo goed als rechtdoor naar de finish rijden. De finishlijn passeren we voor het eerst na 59 kilometer, of, nouja, na de aanpassing zal het een kilometer of 54 zijn. We gaan in ieder geval na de eerste passage aan de finish negen volledige rondjes afwerken, het is echt weer het bekende rondje. Op dit punt gaat de koers dan eindelijk beginnen, nog 52 kilometer te gaan en in die 52 kilometer haspelen we negen rondjes af van 5,8 kilometer. Bekende rondjes, hoewel de Vuelta niet altijd op dezelfde manier eindigt werken we nu gewoon hetzelfde rondje af als in 2023. Vorig jaar kregen we met een afsluitende tijdrit te maken, het bewijs dat je nooit weet wat je te wachten staat in de Vuelta. De laatste jaren hebben we wel eens een uitstapje naar Santiago de Compostela meegemaakt, of een aanpassing van het lokale rondje in Madrid wegens wegwerkzaamheden meegemaakt, maar nu is alles gewoon weer normaal. Heel kort samengevat komt het op het volgende neer: Het rondje in Madrid is 5,8 kilometer lang en heeft een aantal flinke bochten. Paar bochtjes van 180 graden, die ondanks dat feit toch niet zo heel spannend zijn. Beetje fietsen door het centrum, stukje over de Gran Via, fonteintje van Neptunes begroeten, eindigen op de Plaza de Cibiles, je kent het allemaal wel. De laatste bocht komt steeds op iets meer dan een kilometer van de streep, dus de laatste rechte lijn is lekker lang. Het loopt nog wel heel licht omhoog, maar dan ook heel licht. Bij de tweede passage aan de meet volgt een tussensprint, na 65 kilometer. Na negen lokale rondjes en een rit van ongeveer 111 kilometer is de Vuelta voorbij. De finish ligt weer op de Plaza de Cibiles. Het schijnt volgens de renners toch nog best een pittig rondje te zijn met wat hellende stroken zo nu en dan, minus de steentjes is het ook op die manier te vergelijken met het gebruikelijke rondje in Parijs.
Madrid is natuurlijk de hoofdstad en de grootste stad van Spanje. Een stad met meer dan 3.000.000 inwoners. Vaak het eindpunt van de Vuelta, maar niet altijd. Zo eindigden we in 2021 in Santiago de Compostela, tijdens een Año Xacobeo werd er aan het eind een tijdrit verreden in die heilige plaats, gewonnen door Roglic. Ook in 2014 maakten we zo'n uitzondering, weer eindigde de Vuelta met een tijdrit in Santiago de Compostela. Over een tijdrit gesproken, de Vuelta van vorig jaar eindigde in Madrid met zo'n individuele opdracht. Werd een buitengewoon bijzondere tijdrit, want Stefan Küng kreeg het zowaar voor elkaar om een belangrijke tijdrit te winnen. Normaal wordt Küng in tijdritten op het hoogste niveau vaak tweede of derde, een paar secondjes van de winst af, maar vorig jaar in Madrid blies hij de tegenstand weg. Van het hoofdkantoor van Telefónica reden we het centrum van Madrid in en dat parcours werkte Küng liefst 31 seconden sneller af dan Primoz Roglic. Dat Roglic tweede werd toonde meteen de nutteloosheid van deze tijdrit aan, de renner van Bora reed al in het rood rond en in Madrid reed hij alleen nog maar verder weg van de concurrentie. De finish was toen te vinden op de Gran Via, voor de deur van het Edificio Telefónica, het Telefónicagebouw. Een thematijdrit, alles stond in het teken van het moederbedrijf van Movistar. Na de Etapa Telefónica van vorig jaar keert nu de normaliteit weer terug, net als in zo'n beetje alle andere jaren gaat er gewoon weer gesprint worden in Madrid. Al kregen we in 2023 wel met een beetje een merkwaardige sprint te maken, je mocht zelfs eigenlijk geen sprint noemen. In 2023 zagen we een uitval van Remco Evenepoel, op een kilometer of 40 van de finish ging hij in de aanval en hij kreeg een aantal renners met zich mee, waaronder Kaden Groves. Groves ging alleen mee omdat Evenepoel een concurrent was in de strijd om het groen, zijn idee was dat Evenepoel dan wel snel zou stoppen. Gebeurde alleen niet, ook omdat Ganna mee was. Nico Denz trouwens ook, die malle Nico met zijn schlagermuziek. Een paar stevige brommers vooraan in ieder geval, het peloton kon aan de bak om deze jongens nog in te rekenen. Dat leek in de slotkilometer pas te gaan gebeuren, maar in die slotkilometer gooide Evenepoel er vlak voordat ze gegrepen werden nog een laatste demarrage uit. Groves sprong opnieuw in het wiel en hij maakte dankbaar gebruik van de lead-out die hij kreeg van de Belg. Vlak voor het aanstormende peloton won Groves zijn derde rit van die Vuelta, een ongeziene Madrileense thriller aldus Sporza. Normaal is zo'n laatste rit vreselijk saai, dit was echt een topshowtje. In 2022 zagen we ook een beetje een gekke sprint. Het was de bedoeling bij de mannen van UAE dat Sebastian Molano de sprint aan zou trekken voor Pascal Ackermann, maar niemand kwam nog over hem heen. Zijn lead-out was dusdanig goed dat hij het vol kon houden tot aan de meet, zodoende won hij voor Mads Pedersen en zijn ploeggenoot Ackermann. Tja, past wel een beetje bij het niveau van de gemiddelde sprint in de Vuelta. Past ook bij het dalende niveau van Ackermann, toen we in 2020 aankwamen in Madrid won hij namelijk wel nog gewoon de sprint. In 2019 was de overwinning dan weer weggelegd voor Fabio Jakobsen. Hij won toen zijn tweede rit van die Vuelta, in Madrid versloeg hij Sam Bennett. In 2018 ging de overwinning dan weer naar Elia Viviani, toen nog met Patbonus. Hij pakte zijn derde ritzege mee. Het jaar daarvoor was Matteo Trentin overduidelijk de snelste renner in koers, in Madrid pakte hij zijn vierde ritzege. In 2016 ging de overwinning dan weer naar Magnus Cort, dat wat een perfecte afsluiter voor een vrij treurige ronde. De massasprint werd in 2015 gewonnen door John Degenkolb, die zijn tegenvallende Vuelta met deze rit toch nog wat glans wist te geven. In 2013 won Michael Matthews de massasprint en 2012 won John Degenkolb ook al. In 2011 was Sagan de snelste in de straten van Madrid en in 2010 won Tyler Farrar. In 2009 won Greipel en in de jaren daarvoor waren er een paar wat verrassendere namen. Bennati, Breschel en dat soort gedoe. De voorlaatste keer dat er geen massasprint kwam in Madrid was in 2004, toen was er een tijdrit in deze stad. Die tijdrit werd gewonnen door de keihard schroeiende Santi Perez. Zo'n tijdrit doen ze dan dus blijkbaar om de 20 jaar, in 2044 wijken we op wat Xacobeojaren na pas weer af van het vaste stramien. Madrid is overigens best een mooie stad. Beetje hobbelen over de Gran Via, even langs het Plaza de Cibiles. Via de Puerta de Alcalá naar het Parque del Retiro lopen waar ook nog wat kicken gebouwtjes staan, niks mis mee allemaal. Museumpje van Prado zou ook de moeite waard moeten zijn en dan heb je natuurlijk ook nog de Plaza Mayor en duizend andere dingen. Gewoon een keer een paar dagen naartoe als je er nog niet bent geweest, is leuk. Museumpjes zat ook, keertje de Guernica gaan bekijken in het Museo Reina Sofia, eigenlijk wel een must. Wat moet een mens verder zeggen over een stad als Madrid? Zo'n stad waar iedereen waarschijnlijk wel eens is geweest. Overbodige informatie derhalve, dus houden we het mooi voor gezien.
Zoals we van de Vuelta gewend zijn gaat de laatste etappe laat van start. De renners worden omstreeks 16:40 aan het vertrek verwacht in Alalpardo. Voor de gein volgt er een neutralisatie van liefst vier hele minuten, maar we weten allemaal dat de renners geneutraliseerd rond zullen rijden tot ze na 56 kilometer voor het eerst over de finish rijden. Nouja, een paar kilometer eerder eigenlijk, aangezien een deel van de route is geschrapt. Benieuwd of het bij die schrapping blijft, in een stad van drie miljoen mensen ligt het voor de hand dat we her en der wel wat protest zullen zien. Dan kun je wel 1500 man politie neerzetten, maar dan vallen enige ongeregeldheden alsnog niet uit te sluiten. Goed, de rit wordt in z'n geheel uitgezonden, voor wie nog een paar uur wil genieten van Jeroen en Karsten. Om 16:30 is Eurosport live, rond 17:40 gaat het boomerduo van Sporza ook live, al moet je dan wel inschakelen op Canvas. De aankomst van de rit wordt verwacht tussen 19:22 en 19:39, na de aankomst en na de podiumceremonie kunnen we daarna geruisloos overschakelen naar de GP Montreal. Een heerlijke koersnamiddag en koersavond, smullen hoor. In Madrid wordt het vandaag 30 graden, er is 0% kans op regen en het is zo goed als windstil. Een warme dag, tegen de tijd dat we finishen zitten we nog steeds zo rond de 28 graden en dus is het broeierig warm, vooral dankzij het gebrek aan wind. De meest minimale wind uit het zuiden, wel in de rug in de laatste kilometer dus. Gaan ze alleen niets van merken, zeker niet midden in een miljoenenstad. Een redelijk aangename dag om mee af te sluiten, de echt Spaanse temperaturen hebben we deze Vuelta overgeslagen.
In 2023 kregen we in de straten van Madrid een leuke rit te zien, maar dat lag wel vooral aan Remco Evenepoel. En Filippo Ganna, vooruit, toegegeven. Die eerste is er niet bij, de tweede wel. Hij kan nog een keer proberen om wat vroeger in de aanval te gaan, maar ik verwacht eerder dat we hier weer met een klassiek scenario te maken gaan krijgen. Een paar nobele onbekenden die in de aanval gaan, een paar renners die in beeld gaan komen waarvan je niet eens wist dat ze überhaupt meededen. Die jongens worden allemaal weer op tijd ingerekend en daarna gaan we sprinten. Simpel.
1. Philipsen. Al drie ritten gewonnen, duidelijk de snelste sprinter in koers dus. Klaagt iedere keer over slechte benen, maar zelfs met slechte benen wint hij bijna iedere sprint. Ook met dank aan de ploeg, Rickaert en Planckaert gaan hem weer in een zetel naar de finish brengen en daar zal dan de vierde ritzege volgen. Geen slechte score, gezien de voorbereiding.
2. Pedersen. Het groen is binnen, maar het zal bij één schamele ritzege blijven. Dat valt eigenlijk wel wat tegen, afgaande op zijn jaar als geheel. We hadden veel meer van hem verwacht, maar een Pedersen heeft ook gewoon een paar mannetjes in steun nodig om in de sprint ergens te komen. Probeer maar eens in je eentje iedere keer positie te kiezen en daarna die positie te behouden, geen sinecure. Deze rit is dusdanig kort en makkelijk dat hij wellicht wel op wat steun kan rekenen, maar tegen de trein van Alpecin zijn ze sowieso niet opgewassen.
3. Aular. Orluis Rojas met weer een prachtige ereplaats. In onzekere tijden zijn er altijd nog zekerheden.
4. Marit. Laten we eens gek doen.
5. Turner. Waarvan akte.
Het duurde een eeuwigheid voor de laatste serieuze rit van de Vuelta a España van 2025 op gang werd gebracht. De neutralisatie duurde een eeuwigheid, omdat heel wat renners met een lekke band af te rekenen krijgen. De eerste vlakkere kilometers van het parcours sloegen we daarom over, waarna de renners meteen mochten beginnen met een klim. Bergop vanuit het vertrek, het regende meteen een hoop aanvallen. Na heel wat aanvalswerk reed er op La Escondida nog niet meteen een groep weg, maar in aanloop naar La Paradilla, de tweede klim van de dag, ontstond er uiteindelijk wel een grote kopgroep van meer dan 30 man. Er sprong allemaal volk naar voren, maar opmerkelijk genoeg zat er niemand van Visma of UAE vooraan. Geen tactiek van bruggenhoofden, er werd voor een andere optie gekozen. Om het peloton vermoeid te maken besloot UAE de hele dag op kop van het peloton te gaan rijden, zodra de grote kopgroep vertrokken was werd Mikkel Bjerg op kop gezet en hij zorgde ervoor dat de koplopers nooit veel voorsprong kregen. Vooraan zaten er mooie namen als Landa, Bernal en Ciccone, maar het werd vrij snel duidelijk dat zij geen kans zouden maken op de ritzege. Het werd een beetje een saai ritje daardoor, zoals vooraf gevreesd zou uiteindelijk alles beslist gaan worden op de slotklim. Voor we die slotklim zouden bereiken gebeurde er alsnog wel het een en ander, zo werd de tussensprint van de dag geschrapt omdat er in het dorpje Cercedilla teveel demonstranten te vinden waren. Men was bang die groep niet onder controle te kunnen houden, dus reed men met een boog om Cercedilla heen. Leuk bedacht, maar ook op andere wegen kun je demonstranten tegenkomen. In aanloop naar de slotklim besloot er ineens een groep de weg op te lopen. Dat deden ze toen de koplopers passeerden, daarna gingen ze met z'n allen op de weg zitten. Echt een handige locatie hadden ze niet uitgekozen, want er was rechts nog wat ruimte om te passeren en daar maakte het aanstormende peloton dankbaar gebruik van. Toen de demonstranten dat zagen probeerden ze alsnog de weg te blokkeren, dat leverde wel echt een gevaarlijke situatie op. Alle ploegleiderswagens konden er daarna ook niet door, na een paar rustige dagen werd de koers nu weer even ontregeld. En dan moeten we vandaag nog naar Madrid, waar de nodige protesten zijn aangekondigd. Vooraan was Mikel Landa als eerste langs de Pro-Palestina demonstranten geglipt, hij begon als eerste aan de slotklim naar Bola del Mundo. Op de flanken van Puerto de Navacerrada, het eerste gedeelte van de klim, sloot Giulio Ciccone bij hem aan. Egan Bernal was er ook nog, maar hij moest dat duo uiteindelijk laten rijden. Jardi van der Lee reed ook een sterke rit, de kans bestaat dat iemand in zijn contractbenen gaat trappen. Het peloton zat zelfs na het oponthoud maar op een minuut van de kop van de koers, terwijl we Ayuso alweer een schitterende beurt zagen doen. Na Ayuso reed Marc Soler een seconde of tien op kop, dat was ook echt weer heerlijk. Grossschartner deed dat dan weer beter, maar vooral toen Vine op kop reed zakte de voorsprong van de koplopers snel. Vooraan reed Ciccone even weg van Landa, maar de Bask keerde vervolgens weer terug. Met z'n tweeën reden ze verder, hopende het onderling uit te kunnen vechten op de steile stroken van Bola del Mundo.
Dat werd ze niet gegund, na het verlaten van de brede doorgaande weg van de Puerto de Navacerrada sloeg men een smalle en zeer steile weg in, een waanzinnig slechte betonbaan. Goed, de organisatie was hier wel gepasseerd om alle gaten dicht te kitten, maar alsnog hield het wegdek niet over. Ciccone en Landa werden in de eerste meters van de betonweg ingerekend, waarna Vine ook vrij snel moest laten lopen. Het was toen aan Almeida, zijn laatste kans om de Vuelta te winnen brak aan. Hij besloot op eigen tempo omhoog te rijden en dat tempo was niet indrukwekkend. Jonas Vingegaard zat lachend in het wiel. Jai Hindley nam het even later over, nog steeds zat Vingegaard te lachen in het wiel. Iedereen zat af te zien met de mond wagenwijd open, de Deen ademde niet eens. Het was wel duidelijk, hij zou de Vuelta gaan winnen, en als hij voor de verandering een keer aan durfde te vallen won hij de rit ook gegarandeerd. En voila, hij voelde zich voor het eerst in lange tijd weer goed en dus ging hij in de aanval. Hij reed meteen weg van Hindley, Almeida en co. Pidcock zat er ook nog bij, maar hij kende niet zijn beste dag. Sepp Kuss had dan wel weer zijn oude benen te pakken, net als Vingegaard zat hij te lachen in het wiel. Riccitello hing er ook nog net aan, hij was een beetje aan het jojoën. Voor hem was het belangrijk om aan te haken, want Giulio Pellizzari kende een mindere dag. De drager van de witte trui was op de Puerto de Navacerrada al gelost, net als Felix Gall. Ze kwamen daarna niet meer in beeld, maar het leek voor de hand te liggen dat Riccitello zijn achterstand van een minuut op Pellizzari goed zou maken. En dan zou het wit dus gaan naar de ploeg waarvan ogenschijnlijk heel Spanje wil dat ze naar huis gaan. Dat is dan ook weer wielrennen natuurlijk, de dingen waarvan je niet wil dat ze gebeuren komen vaak uit. Nouja, goed, Vingegaard soleerde in ieder geval naar de ritzege. Met sprekend gemak reed hij weg van de rest, eigenlijk weer eens een overtuigende prestatie van hem. Op de flanken van de prachtige Bola del Mundo had ook hij het zwaar, maar het verschil met de rest was groot. Hij kwam als eerste aan op de top, bij de mooie antennes die inderdaad net uit een stripboek van Kuifje leken weggelopen. Achter Vingegaard was Sepp Kuss weggesprongen bij de rest, bij Visma draaiden ze de klok even twee jaar terug. Hindley werd derde, een paar secondjes voor Pidcock. Wel wat tijd gepakt, maar niet genoeg om de derde plaats over te nemen van de Brit. Almeida werd ondertussen vijfde, een vrij armzalig resultaat. Het excuus is meteen gevonden, net als Vingegaard schijnt hij ziek te zijn geweest. Kan zijn, maar hij heeft vooral drie weken lang op een ontzettend onaantrekkelijke manier gereden. Hij lijkt alleen op zijn eigen tempo te kunnen rijden, iets van tactiek en iets van een aanval zit er niet in. Dan verdien je de eindzege ook niet, alleen al dankzij de aanval op Valdezcaray en de aanval op Bola del Mundo is Vingegaard een betere winnaar. Het was ook van hem vrij kleurloos, we kunnen wel stellen dat deze Vuelta geen verwennerij was. Een enorm matige Vuelta, met bijna geen leuke etappes. Ook deze rit viel tegen, er gebeurde in feite heel weinig. Als een protestactie het meest opzienbarende was weet je dat we weinig strijd op de fiets hebben gezien. UAE reed de hele dag op kop met het idee dat Vingegaard dan moe zou worden, maar uiteindelijk was vooral Almeida heel erg moe. Het viel met het profiel van de rit te verwachten dat we alleen op Bola del Mundo actie te zien zouden krijgen, maar alsnog viel het me een beetje tegen. Echt alleen enige actie in de laatste drie kilometer, en alle actie was dan ook vooral de ene demarrage van Vingegaard die meteen succesvol was. Nee, spectaculair was het niet. Wel mooi om de laatste kilometer zonder publiek te zien, was in dit geval geen gekke oplossing. Eigenlijk gewoon een saaie rit, met een paar aardige minuten aan het eind. Een leuke locatie om te finishen, maar wellicht niet de beste optie voor een 20e rit van een grote ronde. Vingegaard won dus de rit en hij stelt ook het rood veilig, Jay Vine hield dan weer net zijn bolletjestrui vast. Riccitello nam het wit over van Pellizzari, kan een ongezellige podiumceremonie worden in Madrid. Naar Madrid gaan we nu toe, de stad waar Almeida en Pidcock naast Vingegaard plaats zullen nemen op het podium. Een podiumplek voor Q36.5, dan lijkt die wildcard bijna terecht, maar Kern Pharma had de koers natuurlijk veel meer gekleurd!
Deze Vuelta die we vooral zullen onthouden dankzij alle protesten sluiten we af in Madrid. Het was drie weken lang niet om aan te gluren, we hebben bijna geen leuke etappe gezien, en als het dan een keer leuk dreigde te worden werd de rit geannuleerd of werd de aankomst verplaatst wegens een protest. Palestina is naast Vingegaard de winnaar van deze koers, zou je kunnen zeggen. Op de laatste dag is het ook maar de vraag wie er gaat winnen, in Madrid verwacht men opnieuw veel protest en dus kan Palestina hier zomaar weer een ritzege gaan boeken. Als er geen mensen op de weg springen gaan we evenwel gewoon sprinten in Madrid, we sluiten af met een normale laatste rit in een grote ronde en dus wordt het geheel in lijn met alles wat we de afgelopen drie weken hebben gezien heel saai. Het voordeel is: hierna is het klaar.
De laatste rit van deze Vuelta om snel te vergeten gaat van start in Alalpardo, een klein plaatsje waar de koers nog nooit eerder is geweest. Dat is verdomd logisch, want met de beste wil van de wereld valt er geen nuttige informatie te vinden over Alalpardo. Als zelfs de Spaanstalige Wiki niet verder komt dan twee alinea's weet je dat het hier wel heel erg doods moet zijn. Alalpardo is een Spaanse stad in de gemeente Valdeolmos-Alalpardo, in de regio Madrid . In 2022 telde de stad 2.430 inwoners. Halverwege de 19e eeuw telde de plaats, die toen een eigen stadhuis had, een geregistreerde bevolking van 96 inwoners. De stad wordt in het eerste deel van het Geografisch-Statistisch-Historisch Woordenboek van Spanje en zijn Overzeese Bezittingen door Pascual Madoz als volgt beschreven: ALALPARDO: gelegen in de buurt van een rivier genaamd Pasque, die gewoonlijk in mei opdroogt; het geniet van goede ventilatie, een vrolijke lucht en een gezond klimaat: het heeft 26 huizen, een openbare herberg, een bevoorradingshuis en twee fonteinen, één om te drinken en de andere om vee te hoeden; het gemeentehuis, de gevangenis, de school, bezocht door 11 kinderen van beide geslachten, en een parochiekerk gewijd aan Sint-Christoffel de Martelaar, met een eeuwigdurende parochie en algemene bezoekers. Het land is over het algemeen vlak en van redelijk goede kwaliteit, en beslaat 3.059 hectare land, allemaal in cultuur, waarvan 350 van 1e kwaliteit, 1.150 van 2e en 1.559 van 3e; het mist hoog- of laagbos. De wegen zijn dwars door het land in gemiddelde staat. Post uit Alcalá wordt elke dinsdag en zaterdag van de week door balijero ontvangen. Prod.: tarwe, gerst, rogge, haver, een beetje wijn, olie; er is ook ruw schapenvee en wat klein wild. Wat een goede beschrijving zeg, zo zag het er hier in 1845 uit. Een paar jaar later zou de gemeente Alalpardo verdwijnen en opgenomen worden in de gemeente Valdeolmos, in 1996 werd de naam van de gemeente pas veranderd in Valdeolmos-Alalpardo. Over de gehele gemeente valt verder eigenlijk geen reet te vertellen, al leer ik dankzij Wiki wel wat over de oorsprong van de naam Alalpardo. De naam Alalpardo is van Arabische oorsprong en zou verwijzen naar de naam Aldea el Pardo, die in de 16e en 17e eeuw werd gebruikt en die zou betekenen: klein stadje op donkergekleurd landbouwgrond. In Valdeolmos-Alalpardo kunt u verschillende soorten zoogdieren zien, bijvoorbeeld reeën (in de weilanden), vossen, muizen, woelmuizen, konijnen, hazen, wilde zwijnen, enz. Ook kunt u een grote verscheidenheid aan vogels observeren, zoals kwartels, patrijzen, trappen, merels, houtduiven en verschillende soorten roofvogels. In de weilanden en sloten vinden we rode klaprozen , tijm, gele jumarago, braam, brem en meidoorn. Zo dan. Een toeristische site komt niet verder dan de volgende informatie: Sinds het midden van de vorige eeuw is Alalpardo, een van de twee steden die de gemeente vormen, de hoofdstad. De geografische ligging van de stad ligt tussen de zogenaamde Alcarria van Madrid en de bergen, in de overgangszone van het platteland. De belangrijkste gebouwen zijn de parochiekerken van de verschillende bevolkingscentra: die van Valdeolmos is de Onbevlekte Ontvangeniskerk, die dateert uit de 16e en 17e eeuw; die van Alalapardo werd gebouwd onder het patronaat van Sint-Christoffel en dateert uit de 19e eeuw, hoewel de toren gotisch-mudejar is en dus vijf eeuwen ouder is. Golfer José María Olazábal ontwierp de 18-holes golfbaan die in de gemeente ligt, aan de weg naar Algete. Het roadbook komt dan weer niet verder dan informatie over een jaarlijkse toertocht hier, La Ruta del Águila. Vernoemd naar een vogel die hier veelvuldig schijnt te vliegen, de Águila Real. Dat noemen wij een steenarend, leuk he, Karsten? Het roadbook noemt daarna de naam van een kasteel en een paleis, maar beide gebouwen liggen hier echt heel ver vandaan. Zo weinig is er over Alalpardo te vertellen dus. Je kunt hier naast golfen ook paintballen en er is hier een mooie trouwlocatie te vinden, er is een Plaza de Toros (bah) en ze vieren hier ieder jaar met kerst een groot feest waarbij er een mannetje of 200 meedoen aan een soort van levende kerststal. Alalpardo, we zijn nog nooit zo ver uit de buurt van een aanrader geweest.
Je kunt Madrid zien liggen vanuit Alalpardo, we gaan snel naar die stad toe. De afsluitende rit van de Vuelta is perfect te vergelijken met een afsluitende rit in de Giro of Tour, tot we Madrid bereiken en daar het eerste rondje over het lokale circuit hebben afgewerkt gaat er niets gebeuren. Voor de vorm zal er een neutralisatie zijn, maar na de neutralisatie rijden we alsnog geneutraliseerd verder tot in Madrid. Een verschrikkelijk onzinnige etappe, maar mensen vinden het vaak wel prettig om op die manier toch even op het gemakje na te kunnen praten over de afgelopen drie weken. Zijn we in dit geval alleen heel snel klaar, veel zinnigs valt er niet te vertellen over deze Vuelta. Alles om de koers heen was spannender dan de koers zelf, ook vandaag kan dat weer het geval zijn. We zouden eigenlijk een etappe van 111 kilometer gaan afwerken, maar de etappe is alweer ingekort met vijf kilometer omdat we niet door de wijk Aravaca gaan rijden. Overal in Madrid verwacht men protest, maar vooral in Aravaca zou er wel heel veel volk op de been komen. Die gaan nu uiteraard niet ergens anders naartoe als ze een dag op voorhand al weten dat de passage is geschrapt, hahaha. Er zijn meer maatregelen genomen om ongeregeldheden te voorkomen. De politie-inzet wordt zondag flink opgeschroefd in Madrid. De lokale politie zal achthonderd agenten leveren in plaats van vijfhonderd, en daar komen nog eens 1100 agenten van de nationale politie bij. In totaal moeten 1900 agenten dus voorkomen dat de slotrit van de Vuelta verstoord wordt. Nou, als dat geen doorslaand succes wordt weet ik het ook niet. Ik heb gelezen dat ze hun best gaan doen om de stad zoveel mogelijk af te sluiten, dit gaat echt een megagezellige laatste rit worden. Voorbij de start in Alalpardo rijden de renners in de eerste kilometer naar Algete toe, het heeft weinig zin om de route echt uitgebreid te beschrijven. We gaan heel rustig fietsen en we nemen ruim de tijd voor wat fotomomentjes, u kent het wel. Over een rechte weg fietst men naar Algete toe, we fietsen door een graanschuur heen en dus is de omgeving weer niet al te inspirerend. Na de doortocht in Algete rijden we naar Fuente del Fresno toe, in de tussentijd rijden we vooral over een rechte weg die zo nu en dan wel wordt onderbroken door de nodige rotondes. Halverwege fietsen we een keer langs een uitgestrekt industrieterrein, met de naam Rio de Janeiro. Ja, scheelt niks. In de buurt van Fuente del Fresno komen de renners weer heel wat bochtenwerk tegen, om vervolgens rechtdoor San Sebastián de los Reyes binnen te rijden, een stad waar in het centrum heel veel rotondes liggen. Maakt nu natuurlijk niet uit, we kruipen hier aan 30 per uur voorbij. San Sebastián de los Reyes is een grote stad met 85.000 inwoners, een stad waar Miguel Ángel Martín Perdiguero uit afkomstig is. De voormalig prof die echt voor iedere boevenploeg die je maar kunt bedenken heeft gereden. Kelme, ONCE, Saunier Duval, Phonak, het kwam allemaal voorbij. En dan ook nog Acqua & Sapone, hij deed het zeker niet alleen met water en zeep. Uit San Sebastián de los Reyes komen en dan ooit de Clasica San Sebastián gewonnen hebben, kom er maar op. Dat het op de hoogvlakte rond Madrid nooit helemaal vlak is vermelden we voor de volledigheid maar even, maarja, er gaat hier dus voorlopig nog niet gekoerst worden. Van San Sebastián de los Reyes fietsen we naar Alcobendas, een stad die vroeger de beschikking had over een eigen koers. Beide plaatsen liggen aan elkaar vastgegroeid, lastig te zien waar de een ophoudt en de ander begint. Alcobendas is in ieder geval een van de vele voorsteden van de stad Madrid en maakt deel uit van de zogenaamde ‘periferia’, oftewel het uitgestrekte gebied van suburbs rondom die stad. Uit deze stad is José Angel Gomez Marchante afkomstig, ook al zo'n fenomeen met een verleden bij Saunier Duval. Namens die ploeg werd hij nog eens vijfde in de Vuelta, ze konden daar toveren. Al lekte het recept vrij snel uit, dat was dan weer jammer. In Alcobendas, waar ze ook hun eigen veldrit organiseren, vond tot en met 2008 de Clasica a Alcobendas plaats. Eze Mosquera werd in 2008 de laatste winnaar van deze rittenkoers, een wedstrijd die in het verleden onder meer door Joseba Beloki, Iban Mayo, Abraham Olano, Pedro Delgado en Pavel Tonkov werd gewonnen. Die laatste klopte hier in 2005 local heroes Gomez Marchante en Martin Perdiguero. Er zijn een boel koersen verdwenen in Spanje, dat doet toch altijd een beetje pijn. In Alcobendas hebben we 17 kilometer afgewerkt, we komen in deze stad het nodige aan moderne architectuur tegen.
Penélope Cruz komt ook uit Alcobendas, jeetje. Het is verder een stad waar PP en Vox heel populair zijn, in Alcobendas geen Palestijnse vlaggen. Het is verder een stad van veel industrie, als we Alcobendas verlaten komen we aan de rand van de stad langs het hoofdkantoor van Telefónica te rijden. Hier ging vorig jaar de afsluitende rit van start, vorig jaar eindigden we met een tijdrit en die begon midden in het grote complex dat Telefónica hier uit de grond heeft laten stampen. Een ietwat ongebruikelijk startpodium zagen we hier, waarna we een kilometer of 25 individueel gingen afwerken tot in Madrid. Sinds 2011 is Telefónica actief in de wielersport, onder de merknaam Movistar sponsoren ze nu al bijna 15 jaar de ploeg van Eusebio Unzue. Normaal wisten ze in de Vuelta altijd wel tweede te worden met Enric Mas, nu zijn ze drie weken zo goed als onzichtbaar geweest. Goed, Aular deed z'n best, maar dan had je het verder ook wel meteen gehad. Enfin, voorbij het hoofdkantoor van Telefónica, waar vorig jaar dus de afsluitende tijdrit van start ging, rijden we nu op een andere manier verder. We rijden rechtdoor naar Montecarmelo, een tamelijk lelijke nieuwbouwwijk, zoals het hier in de voorsteden van Madrid sowieso bulkt van de lelijke nieuwbouwwijken. Voorbij Montecarmelo komen we even op een andere weg terecht, we duiken toch nog even de natuur in en laten de agglomeratie van Madrid tijdelijk achter ons. Over een weg die wat bochten kent en wat glooiing rijden we door een omgeving met wat meer bomen naar El Pardo toe, een plaats waar een paleis te vinden is. Palacio Real de El Pardo is een koninklijk paleis in Madrid, Spanje. Het paleis is eigendom van de Spaanse staat en wordt beheerd door het Patrimonio Nacional agentschap. In eerste instantie was het een koninklijk jachtpaviljoen en werd daarna een alternatieve residentie van de Spaanse koningen tot aan de dood van Alfons XII van Spanje, die in 1885 stierf in dit paleis. In 1406 gaf koning Hendrik III van Castilië de opdracht tot de bouw van het paviljoen, op de berg van El Pardo, vanwege het overvloedige wild. Later, ten tijde van keizer Karel V (1547), werd het verbouwd tot paleis. Op 13 maart 1604 vernietigde een brand veel schilderijen waaronder meesterwerken van Titiaan. Karel III van Spanje vernieuwde het gebouw in de 18e eeuw en wees zijn architect, Francesco Sabatini, aan voor de klus. In de 20e eeuw is het gebouw vernieuwd. Het werd verdubbeld door naar het oosten toe het originele gebouw te kopiëren. Het interieur bevat een plafondfresco van Gaspar Becerra en schilderijen van Vicenzo Carducho en Cabrera. Francisco Franco woonde in dit paleis na de Spaanse Burgeroorlog, het was zijn vaste residentie en hij verbleef hier tot aan zijn dood. Sinds Franco's dood wordt het gebruikt als residentie voor bezoekende staatshoofden. Een ranzig paleis, dus. Een ranzige plaats, überhaupt. We vinden hier een plein met de naam Plaza Caudillo, afscheid nemen van het verleden is in Spanje niet altijd even evident. Het is verder ook wel een opmerkelijke locatie, we bevinden ons hier aan het eind van een doodlopende weg. Voorbij het paleis trek je de natuur in, maar daar liggen eigenlijk alleen maar wandelpaden. Voorbij het paleis draaien we weer om, om terug naar Madrid te fietsen. Het lange, smalle dorp strekt zich uit langs de rivier de Manzanares en ligt op zes kilometer van de dichtstbijzijnde stad, Madrid. Het is volledig omgeven door Monte de El Pardo , een voormalig jachtreservaat van de Spaanse koningen en een beschermd, omheind en bewaakt natuurgebied. Het bestaat voornamelijk uit een groot steeneikenbos verspreid over lage heuvels aan weerszijden van de rivier de Manzanares. Dankzij Franco bestaat El Pardo vooral uit militaire kazernes en een hoop barakken, verder werden er hier in die tijd huizen gebouwd voor het personeel dat aan de slag mocht in het paleis. Net buiten het plaatsje ligt een klooster, in het plaatsje zelf vinden we met de Casita del Príncipe een neoclassicistisch herenhuis uit de late 18e eeuw. We maken er een soort van laatste rit in de Tour van, het Palacio Real de El Pardo is het Versailles van de dag.
Na een paar bochtjes in El Pardo laten we de gure lucht van Franco snel achter ons, langs de Manzanares rijden we naar Madrid, waarna we even later uitkomen langs de Hipódromo de la Zarzuela. Deze paardenrenbaan was het decor van de start van de laatste Vueltaritten van 2020 en 2023. Een iconische paardenrenbaan, een van de belangrijkste van Spanje. De tribune is een architectonisch hoogstandje, jawel. In de buurt van de paardenrenbaan hadden we af moeten slaan richting de wijk Aravaca, maar dat gaat dus niet door. We gaan niet door Aravaca rijden, de protesten die men hier had aangekondigd moeten de lokale autoriteiten veel angst hebben ingeboezemd. Shout-out naar Aravaca. Een protest fingeren om een wandeletappe wat korter te maken en ons daardoor minder lang naar groeiend gras laten kijken, hulde. We rijden dan maar rechtdoor verder, zonder een klein lusje mee te nemen via Aravaca. Ik heb geen idee hoe de nieuwe route er precies uitziet en het boeit ook niet echt, het ligt het meest voor de hand dat we nu rechtdoor verder zullen rijden en dan fietsen we langs de Puerta de Hierra, een oude poort, en de campus van de Universidad Complutense de Madrid richting het centrum van de stad. Na een tijd komen we weer op de beoogde route uit en die route voert ons richting een noviteit. We gaan rijden door een deel van Madrid waar we eigenlijk nooit te vinden zijn, terwijl je in dit stukje Madrid toch een paar lokale hoogtepunten kunt vinden. Net iets van de route verwijderd ligt de Templo de Debod, een Egyptische tempel uit de 4e eeuw v.Chr. die in 1968 werd overgebracht naar Madrid als geschenk van de Egyptische regering als dank voor de Spaanse ingenieurs die oude monumenten hadden gered nadat een gebied gepland onder water werd gezet bij de bouw van de Aswandam in de Nijl. In de buurt van deze tempel slaan de renners uit het niets rechtsaf een park in, ze komen op een smalle weg terecht. De organisatie heeft goed opgelet, ze gaan een trucje uithalen dat we nu al jaren in de Tour zien. Daar rijden we sinds een aantal jaar bij de entree in Parijs dwars door het Louvre heen, de Vuelta komt nu met een equivalent. We rijden door een park heen en in dat park komen we een kicken fontein tegen, de Fuente de los Tritones. Hier rijden we met een bocht van 180 graden omheen, daarna komen we twee smalle haarspeldbochten tegen waarna we ineens voor de deuren van het Palacio Real de Madrid zullen passeren. Het Koninklijk Paleis van Madrid is het werkpaleis van de (huidige) koning van Spanje. Met een oppervlakte van 135.000 m² en 3418 kamers, is het het grootste koninklijke paleis ter wereld. Het eerste kasteel (alcázar) in Madrid dateert uit de 9e eeuw. Het lag in een groter fort dat was gebouwd door het islamitisch koninkrijk Toledo en dat later onder meer werd gebruikt door de koningen van Castilië. Na de vernietiging van het koninklijke alcázar door brand op kerstavond 1734, gaf koning Filips V meteen opdracht om een nieuw paleis te laten bouwen op precies dezelfde plek. Het koninklijk paleis dat uit de as herrees, is het huidige paleis en het is geheel opgetrokken uit steen. Het nieuwe paleis was in 1755 gereed. Koning Karel III nam in 1764 zijn intrek in het paleis. De architect was Sachetti. Voor we langs het paleis gaan rijden fietsen we eerst door de tuin van Campo del Moro, een fraai voorbeeld van Engelse landschapsarchitectuur. Het is de officiële residentie van het Spaanse vorstenhuis, maar het heeft in hoofdzaak een ceremoniële functie. Het is vooral een toeristische trekpleister, een van de locaties buiten het centrum die je zeker moet bezoeken als je ooit in Madrid bent. De organisatie negeerde dit paleis altijd volkomen, maar nu gaan we dus via een ongebruikelijke weg naar deze toeristische trekpleister toe. Heel wat draaien en keren en smallere wegen hier, maarja, nog steeds geneutraliseerd, he. Ook wat klimwerk in dit deel van Madrid, als je ooit een rondje wil uittekenen dat dan weer te vergelijken is met het rondje in Montmartre moet je eveneens hier gaan proberen te zoeken. In de buurt van het Koninklijk Paleis vinden we nog een opvallend bouwwerk, samen vormen die bouwwerken een zeer indrukwekkend complex. Er ligt hier ook nog een kathedraal, de Catedral de Santa María la Real de la Almudena. Ondanks dat de plannen voor een kathedraal in de Spaanse hoofdstad stammen uit de 16e eeuw, begon de bouw van de kerk pas in 1883. De kathedraal werd door Paus Johannes Paulus II gewijd op 15 juni 1993. De kathedraal zou eerst in een gotische stijl worden gebouwd, maar om het gebouw beter te laten aansluiten bij het Koninklijk Paleis is later besloten de neoclassicistische stijl te gebruiken. Het interieur is modern met zelfs popartinvloeden. Je weet niet wat je ziet als je hier rondloopt, twee van die kolossale gebouwen tegenover elkaar. Een rondje lopen over de Plaza de la Armería is verplichte kost, en dan niet weten of je links naar de kathedraal of rechts naar het paleis moet kijken.
De renners hoeven die keuze niet te maken, ze rijden langs het paleis af en daarbij rijden ze een paar meter over een straat vol steentjes waar in het dagelijks leven heel veel toeristen lopen. Van het paleis rijden ze naar de kathedraal toe, beide gebouwen passeren de revue. Voorbij de kathedraal komt men weer op het asfalt terecht en hier zijn we ook al heel dicht in de buurt van het lokale circuit, we slaan voorbij de kathedraal linksaf en dan rijden we rechtdoor via de Calle Mayor het centrum tegemoet. We rijden tijdens onze tocht over de Calle Mayor langs enkele bekende bouwwerken af, zo rijden we langs Plaza de la Villa, passeren we de overdekte Mercado de San Miguel en ligt ook de lokale Plaza Mayor niet ver van deze weg af. Na een tijd komen we uit bij Puerta del Sol, een plein dat men de afgelopen jaren stevig onder handen heeft genomen. De weg hier is autoluw gemaakt, het asfalt is eruit gegooid, er zijn steentjes neergelegd en door enkele grote stenen wordt de weg in het dagelijks leven afgesloten voor autoverkeer. Altijd een enorme verbetering, maar nu moeten die stenen toch even weg om het peloton te laten passeren. Puerta del Sol (Spaans voor "Poort van de zon") is het centrale plein van de Spaanse hoofdstad Madrid. Het plein, in het district Sol, is een van de bekendste blikvangers van Madrid en Spanje. Puerta del Sol fungeert als het nulpunt van Spanje (onder andere het referentiepunt voor alle snelwegen) en op het plein bevindt zich de klok van het Casa de Correos, die vooral bekend is van het aftellen tot het nieuwe jaar op oudejaarsavond. Traditioneel worden dan de twaalf druiven gegeten, bij elke klokslag een. Volgens de traditie brengt dit geluk in het nieuwe jaar. Sinds 1962 wordt de klok op 31 december ook op televisie uitgezonden. Hier is ook de vuurwerkshow te vinden, maar vuurwerk is geen sport. Het bekendste beeld en symbool van de stad is het ongeveer vier meter hoge beeld Oso y Madroño ("beer en aardbeiboom"). Dit is een bekend trefpunt voor Madrilenen, te vinden op dit plein. Voorbij het plein komen we weer op het asfalt terecht en dan rijden we langs nog wat meer opvallende bouwwerken verder, om even verderop uit te komen op de Paseo del Prado. Hier bereiken we de lokale ronde, na een afsluitende tijdrit vorig jaar in de hoofdstad gaan we nu gewoon weer de gebruikelijke rondjes afwerken.
Op de Paseo del Prado slaan we bij de entree rechtsaf, daarna rijden we mooi een kleine kilometer rechtdoor, om bij een volgende rotonde een bocht van 180 graden te maken, waarna we vervolgens zo goed als rechtdoor naar de finish rijden. De finishlijn passeren we voor het eerst na 59 kilometer, of, nouja, na de aanpassing zal het een kilometer of 54 zijn. We gaan in ieder geval na de eerste passage aan de finish negen volledige rondjes afwerken, het is echt weer het bekende rondje. Op dit punt gaat de koers dan eindelijk beginnen, nog 52 kilometer te gaan en in die 52 kilometer haspelen we negen rondjes af van 5,8 kilometer. Bekende rondjes, hoewel de Vuelta niet altijd op dezelfde manier eindigt werken we nu gewoon hetzelfde rondje af als in 2023. Vorig jaar kregen we met een afsluitende tijdrit te maken, het bewijs dat je nooit weet wat je te wachten staat in de Vuelta. De laatste jaren hebben we wel eens een uitstapje naar Santiago de Compostela meegemaakt, of een aanpassing van het lokale rondje in Madrid wegens wegwerkzaamheden meegemaakt, maar nu is alles gewoon weer normaal. Heel kort samengevat komt het op het volgende neer: Het rondje in Madrid is 5,8 kilometer lang en heeft een aantal flinke bochten. Paar bochtjes van 180 graden, die ondanks dat feit toch niet zo heel spannend zijn. Beetje fietsen door het centrum, stukje over de Gran Via, fonteintje van Neptunes begroeten, eindigen op de Plaza de Cibiles, je kent het allemaal wel. De laatste bocht komt steeds op iets meer dan een kilometer van de streep, dus de laatste rechte lijn is lekker lang. Het loopt nog wel heel licht omhoog, maar dan ook heel licht. Bij de tweede passage aan de meet volgt een tussensprint, na 65 kilometer. Na negen lokale rondjes en een rit van ongeveer 111 kilometer is de Vuelta voorbij. De finish ligt weer op de Plaza de Cibiles. Het schijnt volgens de renners toch nog best een pittig rondje te zijn met wat hellende stroken zo nu en dan, minus de steentjes is het ook op die manier te vergelijken met het gebruikelijke rondje in Parijs.
Madrid is natuurlijk de hoofdstad en de grootste stad van Spanje. Een stad met meer dan 3.000.000 inwoners. Vaak het eindpunt van de Vuelta, maar niet altijd. Zo eindigden we in 2021 in Santiago de Compostela, tijdens een Año Xacobeo werd er aan het eind een tijdrit verreden in die heilige plaats, gewonnen door Roglic. Ook in 2014 maakten we zo'n uitzondering, weer eindigde de Vuelta met een tijdrit in Santiago de Compostela. Over een tijdrit gesproken, de Vuelta van vorig jaar eindigde in Madrid met zo'n individuele opdracht. Werd een buitengewoon bijzondere tijdrit, want Stefan Küng kreeg het zowaar voor elkaar om een belangrijke tijdrit te winnen. Normaal wordt Küng in tijdritten op het hoogste niveau vaak tweede of derde, een paar secondjes van de winst af, maar vorig jaar in Madrid blies hij de tegenstand weg. Van het hoofdkantoor van Telefónica reden we het centrum van Madrid in en dat parcours werkte Küng liefst 31 seconden sneller af dan Primoz Roglic. Dat Roglic tweede werd toonde meteen de nutteloosheid van deze tijdrit aan, de renner van Bora reed al in het rood rond en in Madrid reed hij alleen nog maar verder weg van de concurrentie. De finish was toen te vinden op de Gran Via, voor de deur van het Edificio Telefónica, het Telefónicagebouw. Een thematijdrit, alles stond in het teken van het moederbedrijf van Movistar. Na de Etapa Telefónica van vorig jaar keert nu de normaliteit weer terug, net als in zo'n beetje alle andere jaren gaat er gewoon weer gesprint worden in Madrid. Al kregen we in 2023 wel met een beetje een merkwaardige sprint te maken, je mocht zelfs eigenlijk geen sprint noemen. In 2023 zagen we een uitval van Remco Evenepoel, op een kilometer of 40 van de finish ging hij in de aanval en hij kreeg een aantal renners met zich mee, waaronder Kaden Groves. Groves ging alleen mee omdat Evenepoel een concurrent was in de strijd om het groen, zijn idee was dat Evenepoel dan wel snel zou stoppen. Gebeurde alleen niet, ook omdat Ganna mee was. Nico Denz trouwens ook, die malle Nico met zijn schlagermuziek. Een paar stevige brommers vooraan in ieder geval, het peloton kon aan de bak om deze jongens nog in te rekenen. Dat leek in de slotkilometer pas te gaan gebeuren, maar in die slotkilometer gooide Evenepoel er vlak voordat ze gegrepen werden nog een laatste demarrage uit. Groves sprong opnieuw in het wiel en hij maakte dankbaar gebruik van de lead-out die hij kreeg van de Belg. Vlak voor het aanstormende peloton won Groves zijn derde rit van die Vuelta, een ongeziene Madrileense thriller aldus Sporza. Normaal is zo'n laatste rit vreselijk saai, dit was echt een topshowtje. In 2022 zagen we ook een beetje een gekke sprint. Het was de bedoeling bij de mannen van UAE dat Sebastian Molano de sprint aan zou trekken voor Pascal Ackermann, maar niemand kwam nog over hem heen. Zijn lead-out was dusdanig goed dat hij het vol kon houden tot aan de meet, zodoende won hij voor Mads Pedersen en zijn ploeggenoot Ackermann. Tja, past wel een beetje bij het niveau van de gemiddelde sprint in de Vuelta. Past ook bij het dalende niveau van Ackermann, toen we in 2020 aankwamen in Madrid won hij namelijk wel nog gewoon de sprint. In 2019 was de overwinning dan weer weggelegd voor Fabio Jakobsen. Hij won toen zijn tweede rit van die Vuelta, in Madrid versloeg hij Sam Bennett. In 2018 ging de overwinning dan weer naar Elia Viviani, toen nog met Patbonus. Hij pakte zijn derde ritzege mee. Het jaar daarvoor was Matteo Trentin overduidelijk de snelste renner in koers, in Madrid pakte hij zijn vierde ritzege. In 2016 ging de overwinning dan weer naar Magnus Cort, dat wat een perfecte afsluiter voor een vrij treurige ronde. De massasprint werd in 2015 gewonnen door John Degenkolb, die zijn tegenvallende Vuelta met deze rit toch nog wat glans wist te geven. In 2013 won Michael Matthews de massasprint en 2012 won John Degenkolb ook al. In 2011 was Sagan de snelste in de straten van Madrid en in 2010 won Tyler Farrar. In 2009 won Greipel en in de jaren daarvoor waren er een paar wat verrassendere namen. Bennati, Breschel en dat soort gedoe. De voorlaatste keer dat er geen massasprint kwam in Madrid was in 2004, toen was er een tijdrit in deze stad. Die tijdrit werd gewonnen door de keihard schroeiende Santi Perez. Zo'n tijdrit doen ze dan dus blijkbaar om de 20 jaar, in 2044 wijken we op wat Xacobeojaren na pas weer af van het vaste stramien. Madrid is overigens best een mooie stad. Beetje hobbelen over de Gran Via, even langs het Plaza de Cibiles. Via de Puerta de Alcalá naar het Parque del Retiro lopen waar ook nog wat kicken gebouwtjes staan, niks mis mee allemaal. Museumpje van Prado zou ook de moeite waard moeten zijn en dan heb je natuurlijk ook nog de Plaza Mayor en duizend andere dingen. Gewoon een keer een paar dagen naartoe als je er nog niet bent geweest, is leuk. Museumpjes zat ook, keertje de Guernica gaan bekijken in het Museo Reina Sofia, eigenlijk wel een must. Wat moet een mens verder zeggen over een stad als Madrid? Zo'n stad waar iedereen waarschijnlijk wel eens is geweest. Overbodige informatie derhalve, dus houden we het mooi voor gezien.
Zoals we van de Vuelta gewend zijn gaat de laatste etappe laat van start. De renners worden omstreeks 16:40 aan het vertrek verwacht in Alalpardo. Voor de gein volgt er een neutralisatie van liefst vier hele minuten, maar we weten allemaal dat de renners geneutraliseerd rond zullen rijden tot ze na 56 kilometer voor het eerst over de finish rijden. Nouja, een paar kilometer eerder eigenlijk, aangezien een deel van de route is geschrapt. Benieuwd of het bij die schrapping blijft, in een stad van drie miljoen mensen ligt het voor de hand dat we her en der wel wat protest zullen zien. Dan kun je wel 1500 man politie neerzetten, maar dan vallen enige ongeregeldheden alsnog niet uit te sluiten. Goed, de rit wordt in z'n geheel uitgezonden, voor wie nog een paar uur wil genieten van Jeroen en Karsten. Om 16:30 is Eurosport live, rond 17:40 gaat het boomerduo van Sporza ook live, al moet je dan wel inschakelen op Canvas. De aankomst van de rit wordt verwacht tussen 19:22 en 19:39, na de aankomst en na de podiumceremonie kunnen we daarna geruisloos overschakelen naar de GP Montreal. Een heerlijke koersnamiddag en koersavond, smullen hoor. In Madrid wordt het vandaag 30 graden, er is 0% kans op regen en het is zo goed als windstil. Een warme dag, tegen de tijd dat we finishen zitten we nog steeds zo rond de 28 graden en dus is het broeierig warm, vooral dankzij het gebrek aan wind. De meest minimale wind uit het zuiden, wel in de rug in de laatste kilometer dus. Gaan ze alleen niets van merken, zeker niet midden in een miljoenenstad. Een redelijk aangename dag om mee af te sluiten, de echt Spaanse temperaturen hebben we deze Vuelta overgeslagen.
In 2023 kregen we in de straten van Madrid een leuke rit te zien, maar dat lag wel vooral aan Remco Evenepoel. En Filippo Ganna, vooruit, toegegeven. Die eerste is er niet bij, de tweede wel. Hij kan nog een keer proberen om wat vroeger in de aanval te gaan, maar ik verwacht eerder dat we hier weer met een klassiek scenario te maken gaan krijgen. Een paar nobele onbekenden die in de aanval gaan, een paar renners die in beeld gaan komen waarvan je niet eens wist dat ze überhaupt meededen. Die jongens worden allemaal weer op tijd ingerekend en daarna gaan we sprinten. Simpel.
1. Philipsen. Al drie ritten gewonnen, duidelijk de snelste sprinter in koers dus. Klaagt iedere keer over slechte benen, maar zelfs met slechte benen wint hij bijna iedere sprint. Ook met dank aan de ploeg, Rickaert en Planckaert gaan hem weer in een zetel naar de finish brengen en daar zal dan de vierde ritzege volgen. Geen slechte score, gezien de voorbereiding.
2. Pedersen. Het groen is binnen, maar het zal bij één schamele ritzege blijven. Dat valt eigenlijk wel wat tegen, afgaande op zijn jaar als geheel. We hadden veel meer van hem verwacht, maar een Pedersen heeft ook gewoon een paar mannetjes in steun nodig om in de sprint ergens te komen. Probeer maar eens in je eentje iedere keer positie te kiezen en daarna die positie te behouden, geen sinecure. Deze rit is dusdanig kort en makkelijk dat hij wellicht wel op wat steun kan rekenen, maar tegen de trein van Alpecin zijn ze sowieso niet opgewassen.
3. Aular. Orluis Rojas met weer een prachtige ereplaats. In onzekere tijden zijn er altijd nog zekerheden.
4. Marit. Laten we eens gek doen.
5. Turner. Waarvan akte.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Dank weer voor 3 weken leesplezier @Rellende_Rotscholier
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Dank voor alle sfeervolle en informatieve beschouwingen RR! 
Toch nog iets om van te glimlachen deze Vuelta.
Toch nog iets om van te glimlachen deze Vuelta.
R_R bedankt voor alle verslagen! Met veel plezier gelezen. Alhoewel het ook te begrijpen was als je gewoon op 'zwart' was gegaan.
Zal me benieuwen of we vandaag een uitslag gaan krijgen.
´ Just remember, there's a thin line between being a hero and being a memory´
Ik vond de slotkilometers van gisteren en ook die van die van twee dagen daarvoor wel prachtig. Qua landschap, qua weg en ook het rijden van de koplopers.
En dat zwartgeblakerde hoort er nu eenmaal bij, en over een paar jaar is dat weer verse grondstof voor nieuwe prachtige natuur.
En dat zwartgeblakerde hoort er nu eenmaal bij, en over een paar jaar is dat weer verse grondstof voor nieuwe prachtige natuur.
Yesterday we crashed, today you can crash your stats obsession with PCS PRO. Extra stats, no ads, same free races. ¤49/year.
heywoodu
Van bijna dood tot olympiër:
Bedankt voor toch weer 21 fraaie boekwerken.
Van bijna dood op weg naar de Olympische Spelen, tot olympiër in 2026? Elk beetje hulp wordt bijzonder gewaardeerd!
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
We zitten er niet op te wachten en we dringen er ook niet op aanquote:Op zondag 14 september 2025 16:11 schreef Immerdebestebob het volgende:
Bijzonder weinig zin in deze rit.
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Op de laatste dag vallen ze ons nog even lastig met het steenkolenengels van Bertje.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Maar ik kijk daarentegen gewoon.quote:
Bijzonder weinig zin in deze rit.
Wel echt een verschil. Alle zuid-europese renners spreken tegenwoordig meer dan acceptabel Engels.quote:Op zondag 14 september 2025 16:55 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:
Op de laatste dag vallen ze ons nog even lastig met het steenkolenengels van Bertje.
Enkel Ganna heeft ondanks zijn Ineos tijd wat moeite.
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Zelfs de Franse jeugd spreekt tegenwoordig fatsoenlijk Engels, dat vind ik nog het meest schokkend.quote:
[..]
Wel echt een verschil. Alle zuid-europese renners spreken tegenwoordig meer dan acceptabel Engels.
Enkel Ganna heeft ondanks zijn Ineos tijd wat moeite.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Enkel als het ze uitkomt dat moet er wel bijgezegd worden.quote:
[..]
Zelfs de Franse jeugd spreekt tegenwoordig fatsoenlijk Engels, dat vind ik nog het meest schokkend.
"Do you have a lighter?"
Uhm, nee.
En ineens is het weer enkel Frans.
We missen dit jaar nog een ritzege van een vierderangs waardeloze Belg. Marit gaat dus winnen.
Lekker zuipen, lekker dansen en daarna lekker neuken.
Jeroen lacht Karsten uit.
You don't need a weatherman to know which way the wind blows.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
Jasper de Buyst. Al is dat eerder een zesderangs waardeloze Belg.quote:
We missen dit jaar nog een ritzege van een vierderangs waardeloze Belg. Marit gaat dus winnen.
You don't need a weatherman to know which way the wind blows.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
Zal Eurosport er de humor van inzien dat Karsten bewust loopt te kloten?quote:
Gelukkig nu over de geluiden van reetjes, konijnen en Dikkie dik kijken.
Zolang de kijkcijfers gewoon goed zijn denk ik niet dat ze het iets kan schelen.quote:
[..]
Zal Eurosport er de humor van inzien dat Karsten bewust loopt te kloten?
Gelukkig nu over de geluiden van reetjes, konijnen en Dikkie dik kijken.
You don't need a weatherman to know which way the wind blows.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Even gezellig een rondje rijden bij het paleis waar Franco altijd heeft gewoond. 
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Ook vandaag is de route alweer aangepast, ze zijn niet door San Sebastian de los Reyes gereden.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Karsten veert helemaal op bij het zien van een everzwijn(tje).
You don't need a weatherman to know which way the wind blows.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
En alvast wat beelden van het centrum van Madrid.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Ik denk dat we heel snel het bericht gaan krijgen dat de rit geannuleerd wordt.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Het is momenteel een beetje lastig fietsen op de Gran Via.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Dat zou wel weer erg jammer zijnquote:
Ik denk dat we heel snel het bericht gaan krijgen dat de rit geannuleerd wordt.
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Moeten ze wel opschieten, op meerdere plekken mensen op de straat.quote:
Een rondje fietsen en dan sprinten is het beste. Klaar met deze Vuelta.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
En de chute.
Tot zover deze Vuelta.
Tot zover deze Vuelta.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Ja, ze gaan stoppen.
Het rondje is het centrum is op meerdere plekken geblokkeerd, heeft geen zin om door te rijden.
Het rondje is het centrum is op meerdere plekken geblokkeerd, heeft geen zin om door te rijden.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Allemaal extra politie opgetrommeld, we merken er niets van.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
"The man who never alters his opinion is like standing water, and breeds reptiles of the mind." - William Blake, The Marriage of Heaven and Hell.
