Ik wist ook wel dat mijn situatie nog niet 'normaal' is, hoor. Maar ik kijk steeds naar waar ik nu sta ten opzichte van eerder en welke kant ik op beweeg enzo, en het was denk ik vooral even confronterend om hierdoor even niet te kijken naar nu ten opzichte van eerder met deze angst, maar naar nu ten opzichte van voordat ik deze angst kreeg / hoe dit voor een 'normaal' iemand klinkt. En tegelijkertijd ook heel fijn, hoor, het voelde ook als een stukje erkenning voor hoeveel moeite en energie het me eigenlijk kost om hiermee om te gaan. Dat die voor de meeste mensen 'onzichtbare strijd' die ik op dagelijkse/wekelijkse basis voer, even gezien werd. En het is goed dat het me aan het denken zet. Ik denk wel dat er een reden is dat mijn huidige psych het hier niet over gehad heeft, dus daarom wil ik het met haar ook even bespreken. En dan kijken wat ik doe. Maar ook als ik het niet doe, een heel nuttig gesprek.
Alles bij elkaar maakte vandaag wel een vrij intensieve dag, dus ik heb mezelf nog maar even extra bewezen dat ik inderdaad niet normaal ben. Heb ik weer wat te bespreken volgende week bij de psych, naast dit natuurlijk. (Al had ik de afgelopen week ook twee heel positieve dingen waar ik trots op ben

die ook het bespreken waard zijn uiteraard).
SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn
ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis
Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Maar even zonder hihaho bagatelliserend masker, ik baal ervan dat ik mn hoofd dan niet kan stoppen terwijl ik rationeel heus weet dat al zou er een mini beetje botulisme bacterie op het aanrecht liggen, die helemaal geen toxine kan produceren want een omgeving met zuurstof. En dat er nauwelijks botulisme vergiftigingen zijn in NL en al helemaal niet van het aanraken van een handdoek waar een botulisme spore op zat en die daarna via een hand in het eten is beland. En dat er echt enorm veel mensen hun keuken minder goed schoonmaken dan ik, hell, dat ik zelf al jaren mn keuken niet zo grondig heb gepoetst/mezelf tussendoor zo grondig heb gepoetst als dit, dus dat als het zo gemakkelijk zou gaan, er een stuk meer mensen in de problemen zouden komen. Maar ja. Misschien hoef ik dat vandaag ook even niet van mezelf te verwachten, dat ik alles onder controle kan houden. Moe hoofd + 4 uur werkgroepen geven + mentaal inspannende huisarts afspraak + zelf nog verder nadenken = vandaag dus even net teveel en waar sommigen dan kort lontje krijgen of gaan emotie eten is dit wat er dan bij mij gebeurt.
Nu B&B vol liefde op, straks vroeg naar bed, morgenochtend lekker even hoofd leeg sporten en een rustigere werkdag, en dan is alles vast weer beter dan vandaag

En dan nog even positief eindigen met een lofzang: ik ben inderdaad erg blij met deze huisarts. Met tot nu toe alle huisartsen overigens in deze praktijk. Toen ik een ruim jaar geleden (toen ik nog minder normaal was) aan een nog niet eerder geziene huisarts in tranen uitlegde wat voor idioots ik die keer over in paniek was en dat ik zelf ook wel wist dat het idioot klonk maar ik toch geruststelling van hem nodig had omdat ik er zelf niet uit kwam, hoorde hij me heel rustig aan, gaf als eerste reactie een 'jeetje wat klinkt dat ontzettend zwaar en ingewikkeld voor je' die voelde alsof die echt recht uit zijn hart kwam, en meteen daarna een 'wat heb je van mij nodig zodat jij hier straks rustig en gerustgesteld de deur uit kan'. Zo simpel, maar zo weinig artsen die dat zo doen. Echt fantastisch zijn ze

. Ook de twee huisartsen in opleiding en een waarnemer waar ik ben geweest. En de assistenten. Er is één keer een waarnemer geweest die ik niet zo fijn vond, maar verder is iedereen er fantastisch

. Ik breng ze ook af en toe een kaartje en wat lekkers om te laten weten dat ik ze allemaal zo waardeer.
[ Bericht 0% gewijzigd door vlindertje89 op 03-09-2025 20:47:34 ]