Het is uit ! hoe ga jij er mee om

Heeft dit te maken met je klaagbaak topic?

Ik heb het uitgemaakt, heb er ook geen spijt van.
Ik ben het er wel mee eens dat je er enorm onzeker van wordt. Je bent ineens zo alleen op de wereld (op relatiegebied, dan).

Ik doe het door om te gaan met andere mensen en ook door idd andere muziek te luisteren. In ieder geval niet de muziek die hij goed vond. Verder niks eik. We bellen nog, en dat is best moeilijk....hij had er nog veel verdriet van maar gaat nu ook weer met zijn vrienden om, dus dat is allemaal goed hoor..

Het ligt er ook aan hoe lang je verkering had, ik had 2,2 jaar. Ik denk dat je dan iets meer verdriet zult hebben dan na 1 maand...

ben ik niet serieus dan?

quote:

---

Op zaterdag 22 februari 2003 18:00 schreef Sweetsixteen16 het volgende:
ben ik niet serieus dan?

---

nee

quote:

---

Op zaterdag 22 februari 2003 18:00 schreef Sweetsixteen16 het volgende:
ben ik niet serieus dan?

---

Opzich heeft ArmaniMania het tegen SuperUli daarom heeft hij hem ook gequote..

quote:

---

Op zaterdag 22 februari 2003 18:04 schreef oscar538 het volgende:

[..]

Opzich heeft ArmaniMania het tegen SuperUli daarom heeft hij hem ook gequote..

---

ja, maar de quote kwam wel een hele tijd nadat ik mijn post had gepost (1 minuut ofzo)

Oh ok sorry , wist ik niet.

Eerst janken , en alle frustraties er ff uitgooien , liefst nog met lekkere agressieve muziek .
Dan heb ik ook weer een moment en zo is het genoeg , en dan besef ik , dat ik het voor die persoon ook alleen gered heb , en dat ik dat nu ook kan .
Dan veel afleiding , mezelf verwennen .

drinken soms, veel muziek luisteren, veel praten met vrienden. En na een maand zie ik het nu veel zonniger in

Heb het toevallig uitgemaakt vannacht, en het voelde als een ontezettende opluchting!!!

Geen gehuil (van mijn kant) en voel me eigenlijk alleen maar lekkerder!

Veel leuke dingen doen, lekker uitgaan en met een beetje mazzel heb je goeie vrienden die precies weten hoe ze je aan het lachen moeten maken

Ik zit met een dubbel probleem en heb het dan ook super moeielijk. Het is sinds kort uit met mijn vriendin waar ik 2 jaar meeging. Ikzelf heb het daar heel erg moeielijk mee omdat ik zo'n gevoel heb dat het aan mij ligt. Ik ben Sinds enkele maanden namelijk helemaal van de wereld loop bij het Riagg rond en ga dinsdag naar de psychiater om te praten voor medicatie. Het is echt vervelend om een vervelend gevoel te hebben doordat het uitgegaan is omdat zei niet meer met je problemen om kon gaan. Dit is nog net niet alles want ze heeft sinds kort ook weer een flirten met een andere jongen waar ik altijd tegenop gekeken heb en het nadeel is dat wij altijd op dezelfde plek uitgingen. Ik hoop elke dag dat ik zo'n leuk meisje tegenkom dat ik haar uit mijn hoofdkan zetten.

ps. Mensen ik ben nieuw hier maar wat is dit een goed alles in 1 forum zeg! Ik denk dat ik elke avond eens even ga FOkken zodat ik mij er misschien makkelijker overheen kan gaan zetten.

Herkenbaar probleem , maar zie het anders zo juist dat zij niet met je problemen om kan gaan , zou je extra moeten motiveren om er goed mee om te leren gaan omdat je het anders tegen blijft komen .
Heel veel sterkte .

quote:

---

Op zaterdag 22 februari 2003 19:21 schreef Webbot het volgende:
Ik zit met een dubbel probleem en heb het dan ook super moeielijk. Het is sinds kort uit met mijn vriendin waar ik 2 jaar meeging. Ikzelf heb het daar heel erg moeielijk mee omdat ik zo'n gevoel heb dat het aan mij ligt. Ik ben Sinds enkele maanden namelijk helemaal van de wereld loop bij het Riagg rond en ga dinsdag naar de psychiater om te praten voor medicatie. Het is echt vervelend om een vervelend gevoel te hebben doordat het uitgegaan is omdat zei niet meer met je problemen om kon gaan. Dit is nog net niet alles want ze heeft sinds kort ook weer een flirten met een andere jongen waar ik altijd tegenop gekeken heb en het nadeel is dat wij altijd op dezelfde plek uitgingen. Ik hoop elke dag dat ik zo'n leuk meisje tegenkom dat ik haar uit mijn hoofdkan zetten.

ps. Mensen ik ben nieuw hier maar wat is dit een goed alles in 1 forum zeg! Ik denk dat ik elke avond eens even ga FOkken zodat ik mij er misschien makkelijker overheen kan gaan zetten.

---

Ontzettend rot voor je, maar hou je ook nog wel de positieve dingen van het leven in je hoofd? Ik bedoel, focus je je niet een beetje teveel op die gebeurtenis?

Het is een paar dagen uit geweest tussen mij en mijn vriendin..
Om eerlijk te zijn; ik ging door een hel.

Het kwam voor mij heel onverwacht, ik was er met mijn kop niet meer bij. Kon me totaal niet concentreren op school. Ik was er helemaal kapot van. Enige wat ik wilde was haar terug.

Je weet pas wat je mist als je het kwijt bent.

En ik was haar kwijt. Gelukkig had zij hetzelfde gevoel en zijn toch samen weer verder gegaan
En moet zeggen, onze relatie is er echt op vooruit gegaan en ik voel me dan ook gelukkiger dan ooit tevoren

Ik ga onmogelijk stoer doen, draai veel muziek (géén liefdesliedjes. Great balls of fire van Jerry Lee Lewis wil nog wel eens helpen), jank flink uit bij mijn broer, rep verder met geen woord meer over hem (behalve dan tegen mijn broer, want die zeur ik z'n oren van z'n kop). Stort me vooral niet in een nieuwe verliefdheid, maar eerder in mijn werk, zeg tig keer per dag tegen mezelf dat het leven als vrijgezel ook ge-wel-dig is. Maar ja, dat is als je nooit iets met hem gehad hebt, en je erachter komt dat je zeer waarschijnlijk ook niets met hem zult krijgen. Als je echt een relatie hebt gehad, ligt dat waarschijnlijk anders, maar daar kan ik verder niet over oordelen.

quote:

---

Op zaterdag 22 februari 2003 19:21 schreef Webbot het volgende:
Ik zit met een dubbel probleem en heb het dan ook super moeielijk. Het is sinds kort uit met mijn vriendin waar ik 2 jaar meeging. Ikzelf heb het daar heel erg moeielijk mee omdat ik zo'n gevoel heb dat het aan mij ligt. Ik ben Sinds enkele maanden namelijk helemaal van de wereld loop bij het Riagg rond en ga dinsdag naar de psychiater om te praten voor medicatie. Het is echt vervelend om een vervelend gevoel te hebben doordat het uitgegaan is omdat zei niet meer met je problemen om kon gaan. Dit is nog net niet alles want ze heeft sinds kort ook weer een flirten met een andere jongen waar ik altijd tegenop gekeken heb en het nadeel is dat wij altijd op dezelfde plek uitgingen. Ik hoop elke dag dat ik zo'n leuk meisje tegenkom dat ik haar uit mijn hoofdkan zetten.

ps. Mensen ik ben nieuw hier maar wat is dit een goed alles in 1 forum zeg! Ik denk dat ik elke avond eens even ga FOkken zodat ik mij er misschien makkelijker overheen kan gaan zetten.

---

*doet welkom heet*
*doet biertje voor Webbot inschenk*
Hmm is ook sinds 4 maanden uit met mijn vriendin,
heeeeeeel veel gepraat, van me afgeschreven, gedichten gemaakt en naar de psycholoog geweest (had ook andere issues..)
Hmm maar waarom medicijnen Webbot? Die pakken het probleem niet aan, maar die verschuiven het juist naar de achtergrond, zodat je er in je latere leven misschien weer last van krijgt

quote:

---

Op zondag 23 februari 2003 02:12 schreef ArmaniMania het volgende:
Maar ik blijf ondanks alles positief, en dat is ook veel waard

---

Hoe ik het fiks, weet ik ook niet, maar mij lukt het meestal ook wel (tenzij het Valentijnsdag is en je de meest confronterende verhalen hoort over allerlij geluksvogels die besprongen zijn door hun object of affection). En het is maar één dag per jaar Valentijnsdag, dus het valt mee
En jah, die muziek hè?

mja, hoe moet je je voelen.
ik ben gisteren gedumpt op een botweg via sms manier

nou ben ik nie zo iemand die haar dan meteen gaat bellen oid maar ik voel me nog steeds fuckt ja. ik heb de hele zondag gejankt bijna magoed daar los je ook geen ass mee op aangezien ze je toch niet meer wilt.

tis gewoon *zucht*

quote:

---

Op zaterdag 22 februari 2003 23:20 schreef DaRKoNe het volgende:
Het is een paar dagen uit geweest tussen mij en mijn vriendin..
Om eerlijk te zijn; ik ging door een hel.

Het kwam voor mij heel onverwacht, ik was er met mijn kop niet meer bij. Kon me totaal niet concentreren op school. Ik was er helemaal kapot van. Enige wat ik wilde was haar terug.

Je weet pas wat je mist als je het kwijt bent.

En ik was haar kwijt. Gelukkig had zij hetzelfde gevoel en zijn toch samen weer verder gegaan
En moet zeggen, onze relatie is er echt op vooruit gegaan en ik voel me dan ook gelukkiger dan ooit tevoren

---

Same here

(Was in de zomer van 2001. Nog nooit zo'n k*tzomer gehad. Toevallig die zomer voor het eerst naar Kreta op vakantie. Normaal gesproken moet dat onwijs relaxed zijn, maar 't enige waar ik aan kon denken is hoe ik m'n vrouwtje kon terugwinnen. Voelde me echt Maar nu is alles weer (al zo'n anderhalf jaar) )

quote:

---

Op zondag 23 februari 2003 17:34 schreef Pascalle27 het volgende:

[..]

Hoe ik het fiks, weet ik ook niet, maar mij lukt het meestal ook wel (tenzij het Valentijnsdag is en je de meest confronterende verhalen hoort over allerlij geluksvogels die besprongen zijn door hun object of affection). En het is maar één dag per jaar Valentijnsdag, dus het valt mee
En jah, die muziek hè?

---

Ik loop al een dik halfjaar met een depressie rond en heb gewoon net niet die energie om alles positief te zien en om mij weer vrolijk te gaan voelen. Ik heb al meerdere keren op Het Riagg gehoord of ik het misschien niet zo kunnen proberen met medicijnen. Maar telkens heb ik het genegeerd. Sinds 2 maanden was ik sterk aan het overwegen om dit toch maar te gaan proberen omdat ik geen uitweg zie in de situatie. Ik had dus het besluit genomen en 2 weken later ging het uit met mijn vriendin. De medicijnen staan dus eigenlijk los van mijn probleem met mijn ex-vriendin.

Ik kwam haar trouwens afgelopen zaterdag tegen met uitgaan en heb 5 minuten met haar gepraat maar ze negeerde mij een klein beetje en liep al snel ergens anders naartoe. En toen zag ik dat ze weer stond te praten met die jongen. Ik baalde natuurlijk als een stekker geen tijd voor mij, wel voor hem. En ben toen maar naar een andere kroeg gegaan waar ik mij de rest van de avond toch heb kunnen amuseren (ondanks dat ik haar in mijn achterhoofd had).

Mijn lieve meisje heeft heet op Valentijnsdag uitgemaakt. Na 1 jaar en 9 maanden. Het kwam heel onverwacht. Ze was nog vrij jong toen we er aan begonnen (net 17). Het gevoel was er van haar kant nog, maar ze vond dat alles al zo vast lag, terwijl ze veel dingen nog open wil houden.

De eerste dagen waren een hel, ik wist dat ze gelijk had en dat het goed was zo, maar mn gevoel zei me dat ze de liefde van mn leven was. Mn gevoel zegt dat nog steeds, maar als ze dat echt is komt het tussen ons ooit toch wel weer goed (als voor haar hetzelfde geldt). Die gedachte houdt me rechtovereind. Ik voel me nu heel goed, denk aan de lente, de leuke dingen die staan te w88 (en als die er niet zijn creëer ik ze ) en koester de mooie herinneringen die ik aan onze mooie tijd samen heb.

Ik moet eerlijk toegeven dat het mooie weer daar ook een grote rol in speelt.

zie uit na 1 jaar en 4 maanden

de eerste paar dagen had ik het er best moeilijk mee! maar ik kwam er toch snel overheen (sneller als verwacht). ik had het dan wel zelf uitgemaakt, maar dan nog.
wat bij mij altijd goed helpt is muziek......en natuurlijk mijn vrienden, gewoon leuke dingen met vrienden gaan doen dan denk je er sowieso minder aan

quote:

---

Op maandag 24 februari 2003 15:44 schreef Webbot het volgende:

[..]

Ik loop al een dik halfjaar met een depressie rond en heb gewoon net niet die energie om alles positief te zien en om mij weer vrolijk te gaan voelen. Ik heb al meerdere keren op Het Riagg gehoord of ik het misschien niet zo kunnen proberen met medicijnen. Maar telkens heb ik het genegeerd. Sinds 2 maanden was ik sterk aan het overwegen om dit toch maar te gaan proberen omdat ik geen uitweg zie in de situatie. Ik had dus het besluit genomen en 2 weken later ging het uit met mijn vriendin. De medicijnen staan dus eigenlijk los van mijn probleem met mijn ex-vriendin.

Ik kwam haar trouwens afgelopen zaterdag tegen met uitgaan en heb 5 minuten met haar gepraat maar ze negeerde mij een klein beetje en liep al snel ergens anders naartoe. En toen zag ik dat ze weer stond te praten met die jongen. Ik baalde natuurlijk als een stekker geen tijd voor mij, wel voor hem. En ben toen maar naar een andere kroeg gegaan waar ik mij de rest van de avond toch heb kunnen amuseren (ondanks dat ik haar in mijn achterhoofd had).

---

*meeleeft*

Depressies zijn echt . Ik heb me zelf ook jarenlang zwaar gevoeld, en hoewel het nu een stuk beter gaat (sinds ongeveer anderhalf jaar), zit er nogsteeds zo'n akelig klein restje van die tijd dat ik me zo voelde. Ben dan bang dat ik niet *lief* gevonden word, en zeg overal ja en amen op, of ben bang dat ik ga huilen, en zeg dan dus ook overal ja en amen op, bijvoorbeeld als ik op mijn werk kritiek krijg waar ik zelf ook nog zo mijn opmerkingen over heb, alleen maar om dan te kunnen maken dat ik wegkom, tenminste... tot voor kort. Als ik nu -op mijn werk tenminste- iets te zeggen heb, ook tegen de wel érg gehaaide personeelschef, dan kan ik janken of niet, maar ik PRAAT DOOR! En dat vind ik stiekem best wel ...

Maargoed, ik weet natuurlijk niet wat jouw verhaal is, en het is ook none of my business (tenzij jij anders besluit), maar desondanks leef ik met je mee!

Maar jah, dit is wel allemaal erg off-topic. Sorry, topicstarter!

het botste vind ik dan nog dat als de je vriend(in) het uitmaakt, hun er af en toe helemaal niet mee zitten.. vooral als ze net een ander hebben ontmoet die 'leuker' is als jou

bij mij helpt schrijven, ik mis haar niet meer, ik mis gewoon iets,
is rouwproces, gaat wel over,
ben tenmiste weer ff lekker vrij, hoef ik geen rekening met iemand te houden,

hoef me niet meer druk te maken wanneer ik haar zal zien, of ze om me geeft waarom ze me afsnauwt waarom ze van mij niks kan hebben als van anderen,

is heerlijk om hier vanaf te zijn, ondanks ik me wel een beetje rot voel
maar er zitten meer positieve dan negatieve kanten aan ons "einde"

mmmm rust.

Sinds 6 weken ben ik na 4 jaar weer vrijgezel. Zij had genoeg van mij. Ik mis er nog steeds en kan haar niet vergeten. Ze betekende heel erg veel voor mij. Ik heb op het moment dan ook nergens zin in. Niet in school, niet in werken, niet eens meer in uitgaan.

Ik weet nog niet hoe ik hier verder mee om moet of zal gaan. Op het moment ben ik niks zonder haar.

Ik moet na 4 jaar weer een ander leven op gaan bouwen en dat is erg moeilijk.

Ik kan hier wel over meelullen geloof ik. Het is nu ruim 3 maanden uit en ik heb nog steeds veel emotionele pijn. Grofweg is het volgende allemaal gebeurd: ze heeft een huisgenoot die ze als haar beste vriend beschouwde en die ik ook vrij goed ken. Ze zweerde altijd tegen mij dat hun band puur vriendschappelijk was. En dat geloofde ik ook. Toen het effe niet zo goed ging tussen ons twee, bleek er toch heel wat meer aan de hand te zijn dan ze altijd had lopen suggereren en heeft ze mij voor hem ingewisseld. Ze was eigenlijk altijd verliefd op hem geweest. Ze dacht altijd dat hij niet verliefd op haar was dus heeft ze het van af proberen te zetten maar dat was blijkbaar niet helemaal gelukt. En omdat ze wel in de gaten had dat ik verliefd op haar was en ze mij ook altijd wel aardig vond, heeft ze zichzelf maar ervan proberen te overtuigen dat ze verliefd op mij kon worden ofzo. Toen we eenmaal een relatie hadden werd het allemaal heel heftig tussen ons. Ze praatte ontzettend aanvallend naar me omdat ik niet de persoon bleek te zijn die ze hoopte dat ik was (ze had verwacht dat ze met mij binnen 2 weken dezelfde band zou krijgen als met haar huisgenoot in 2 jaar). Daar kwam ook nogeens bij dat ik zelf volslagen blind was van verliefdheid dus ik had helemaal niks in de gaten. Ze viel vaak behoorlijk hard tegen me uit en ze praatte zo aanvallend, dat ik daar echt niet mee kon omgaan. Als ik bijvoorbeeld tegen haar zei dat ik haar geweldig vond, dan begon ze dat keihard tegen te spreken want ze had best een negatief zelfbeeld. Volgens haar hield ik dan ook niet van haar omdat ik haar dus heel geweldig vond maar zij was dat in haar ogen niet, dus zou ik niet van de persoon houden die ze werkelijk was. Dit soort dingen kwam echt zeer regelmatig voor, vaak gepaard met spontane huilbuien ook. Anyway, ze heeft me in elk geval bedrogen en misschien ook wel een beetje gebruikt. Ze vertelde mij bijvoorbeeld dat als die huisgenoot eerder aan haar had verteld dat-ie verliefd op haar was, dat ze dan geen relatie met mij was begonnen. Nou goed, dit is ongeveer wat er aan de hand was.