![b14dd5b7-fb8d-309c-9694-ccd4c3dacf2d.jpg?width=552&height=310&aspect_ratio=552:310&cb=b53df064b79a38d7137318a423ce6297]()
quote:
De Partij voor de Dieren (afgekort: PvdD) is een Nederlandse politieke partij met een ecologistische signatuur.
De partij werd opgericht op 28 oktober 2002[4] en heeft als hoofdthema het streven naar een dier- en milieuvriendelijker beleid. In Duitsland bestond al sinds 1993 een vergelijkbare partij, de Tierschutzpartei, maar op 30 november 2006 werd Nederland het eerste land ter wereld waarin een partij met dit hoofdthema in het parlement is vertegenwoordigd. De partij heeft zetels in de Tweede Kamer, Eerste Kamer, Europees Parlement, provincies, gemeenten en waterschappen.
Marianne Thieme, partijleider tot 2019
2002–2010: Oorsprong en typering
De Partij voor de Dieren werd direct na de val van het eerste Kabinet-Balkenende op 28 oktober 2002 opgericht uit onvrede over het dieronvriendelijk geachte kabinetsbeleid. Oprichters waren destijds partijleider Marianne Thieme, Ton Dekker en Lieke Keller, die in februari 2007 directeur van het partijbureau werd.[5] De kritiek richtte zich op meer 'diervriendelijke' politieke partijen als GroenLinks, die al jaren te weinig prioriteit zouden geven aan de bewerkstelliging van meer dierenwelzijn en dierenrechten. Zo zouden ze te weinig (vergaande) diervriendelijke maatregelen hebben genomen tijdens de kabinetten-Kok (Paars I en II), toen de 'diervriendelijke' partijen een Kamermeerderheid hadden.[bron?]
De in 2002 gangbare kritiek op de Partij voor de Dieren was dat het een 'one-issuepartij' is, die op niets anders dan dierenwelzijn was gericht. In het eerste partijprogramma voor de Tweede Kamerverkiezingen van 22 januari 2003 staat dat de PvdD zich op de eerste plaats richt op dierenwelzijn, maar daarnaast ook standpunten heeft die met economie, cultuur, gezondheid en welzijn, verkeer, milieu en onderwijs te maken hadden. De PvdD is van mening dat belangrijke onderwerpen als dierenrechten en dierenwelzijn worden genegeerd door de zittende partijen. Thema's als economie, veiligheid en integratie krijgen nog steeds voorrang boven natuur, milieu en dierenwelzijn. De partij ziet zichzelf als 'aanjager'. De PvdD wil mensen wakker schudden en ze vervolgens concrete handelingsperspectieven bieden voor een betere wereld. De partij stelt noch links noch rechts te zijn en is van mening dat het dierenrechtenthema de traditionele tegenstellingen tussen links en rechts, religieus en atheïstisch overstijgt. In de regel wordt de Partij voor de Dieren echter geplaatst in het linkse politieke landschap, bijvoorbeeld in de multidimensionale weergave van het Nederlandse politieke spectrum.
De Partij voor de Dieren noemt zichzelf een getuigenispartij, die niet zo zeer naar politieke macht streeft, maar probeert de andere partijen te stimuleren voor dierenrechten op te komen.[6] Voormalig fractievoorzitter Thieme heeft met het oog hierop ook wel de term 'expressieve politiek' gebruikt (als tegenhanger van de 'instrumentele politiek' die de meer gevestigde partijen zouden voeren),[7] wat inhoudt dat de PvdD bewustzijn voor diergerelateerde onderwerpen probeert te kweken en niet zozeer via overleg, compromissen enz. tot wetgeving probeert te komen. De Partij voor de Dieren staat dan ook bekend om haar vele Kamervragen en moties, die niet zelden irritatie oproepen bij bewindslieden, collega's en anderen en is zich daarvan bewust.[8]
Bekijk deze YouTube-videoBekijk deze YouTube-videoBekijk deze YouTube-videoBekijk deze YouTube-video
"Wedstrijden kun je altijd verliezen anders hoef je die wedstrijden ook niet te spelen"
Klaasweetalles 14-08-2018