Maar in de praktijk lijkt weinig op wat in theorie een goede strategie leek te zijn en mislukken veel goede intenties hopeloos.
Herkenbaar?
Nee, want ik ga er niet van uit dat er in één poging zonder oefenen de slagingskans op maximaal wordt gezet.quote:
[ Bericht 0% gewijzigd door Metalfrost op 18-05-2025 04:16:18 ]
Scherp. Maar het kan natuurlijk een gebied zijn waar al enige expertise aanwezig is? Of gesuggereerde kennis?quote:Op zondag 18 mei 2025 03:52 schreef Metalfrost het volgende:
[..]
Nee, want ik ga er niet van uit dat er in één poging zonder oefenen de slagingskans op maximaal wordt gezet.
Natuurlijk, er zijn natuurtalenten. Alsnog moeten zij zichzelf bewijzen om degenen die voor hen zijn gesitueerd, te kunnen overtuigen van de kennis en know how.quote:Op zondag 18 mei 2025 04:19 schreef YoopY het volgende:
[..]
Scherp. Maar het kan natuurlijk een gebied zijn waar al enige expertise aanwezig is? Of gesuggereerde kennis?
True. Iedere mislukking heeft natuurlijk ook een les in zich als je goed reflecteert. Echter vanuit de intentie gezien is het falen en dat maakt de beleving in eerste instantie negatief. Iets waar je niet bij stil wilt blijven staan vanwege de gekoppelde emotie?quote:
Succes, zeggen ze, is direct gerelateerd aan een bereidheid tot falen. Hoe minder bang je bent de boel op een mislukking uit te laten lopen, hoe meer succes je zult hebben. Ga je steeds heel voorzichtig alleen maar dingen doen die zullen lukken – dan kom je nergens, is het idee een beetje, dan blijf je steken.
je weet dat je iets bedoeld had,
maar de uitvoering is alweer koud geworden.
Afhankelijk van welk gewicht je aan dat falen hangt, en die emotie hangt daar vervolgens ook vanaf, denk ik?quote:
[..]
True. Iedere mislukking heeft natuurlijk ook een les in zich als je goed reflecteert. Echter vanuit de intentie gezien is het falen en dat maakt de beleving in eerste instantie negatief. Iets waar je niet bij stil wilt blijven staan vanwege de gekoppelde emotie?
Mindset Pippi Langkous
"Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan."
(vallende potten en pannen)
Pippi lacht hard, terwijl ze haar handen op haar heupen zet.
"Nou zeg, dat ging niet helemaal zoals ik dacht!"
Ze kijkt om zich heen, of iemand haar teleurstelling opmerkt, maar nee – niemand lacht haar uit.
"Ach, geeft niks! Dan doe ik het gewoon op een andere manier. Of ik probeer iets anders. Er zijn nog zoveel dingen die ik kan proberen!"
Ze wrijft wat stof van haar knieën en springt overeind.
"Het is eigenlijk best grappig om te zien hoe dat misging. Ik had het nog nooit gedaan, dus dat betekent dat ik het nu misschien wél kan!"
En met een knipoog naar haar vrienden Tommy en Annika zou ze zeggen:
"Weten jullie wat? Mislukken is gewoon een manier om uit te vinden hoe het niet moet. Volgende keer gaat het vast beter!"
Mindset Tegenovergestelde
"Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het niet kan."
(vallende potten en pannen)
Zakt in elkaar, schudt het hoofd en mompelt:
"Oh nee... dit is echt vreselijk. Wat zullen de anderen wel niet denken?"
Kijkt beschaamd om zich heen, probeert het gezicht af te wenden om het blozen te verbergen.
"Ik ben hier gewoon niet goed in. Ik had dit nooit moeten proberen. Wat dacht ik wel?"
En dan, met een vermoeide zucht:
"Ik stop er maar mee. Het heeft toch geen zin. Ik kan het gewoon niet."
Dat ze ‘inspiratie’ zoeken in iets wat klinkt als moed. En dat het generatie op generatie gaat inmiddels.
Die vermoeiende, vrolijk-verkeerde zin die mensen te pas en te onpas aanhalen,
alsof het een vrijkaartje is voor roekeloos optimisme:
“Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan.”
Altijd als iemand dat zegt, voel ik een lichte kramp in mijn tweede zintuig voor nuance. Soms rol ik zelfs met m’n ogen en onderdruk ik een zucht.
Want echt: Pippi zei het zo nooit. Lees de boeken er maar op na.
Ze zei het in elk geval niet letterlijk. Niet in die beletterde, opgeplakte vorm waarmee het nu in kinderkamerposters wappert als een vlag zonder context.
Verder: het verheerlijkt overmoed alsof het gelijkstaat aan vrijheid. Terwijl falen óók ruimte vraagt. En aarzelen. En voorbereiding. En twijfel.
Tsja, ik zou Pippi ook zeker niet een congres later organiseren, of een land laten besturen, maar het gevaar blijft wel, dat ook al gaat het om eenvoudigere taken, we dankzij een dergelijke mentaliteit wellicht ook automatisch in een zesjescultuur landen.quote:Op zondag 25 mei 2025 16:10 schreef Parafoonnotulist het volgende:
Ik wéét dat mensen het echt goed bedoelen.
Dat ze ‘inspiratie’ zoeken in iets wat klinkt als moed. En dat het generatie op generatie gaat inmiddels.
Die vermoeiende, vrolijk-verkeerde zin die mensen te pas en te onpas aanhalen,
alsof het een vrijkaartje is voor roekeloos optimisme:
“Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan.”
Altijd als iemand dat zegt, voel ik een lichte kramp in mijn tweede zintuig voor nuance. Soms rol ik zelfs met m’n ogen en onderdruk ik een zucht.
Want echt: Pippi zei het zo nooit. Lees de boeken er maar op na.
Ze zei het in elk geval niet letterlijk. Niet in die beletterde, opgeplakte vorm waarmee het nu in kinderkamerposters wappert als een vlag zonder context.
Verder: het verheerlijkt overmoed alsof het gelijkstaat aan vrijheid. Terwijl falen óók ruimte vraagt. En aarzelen. En voorbereiding. En twijfel.
Immers, ze had het nog nooit gedaan, en ze dacht dat ze het wel kon. En wat denk je? Ze kon het... redelijk. Het resultaat? Bruikbaar, maar verre van optimaal, en op termijn erg kostbaar om te onderhouden. Dit zie ik eigenlijk best veel gebeuren.
Dit is vergelijkbaar met hoe borderline eruit ziet. Een groter spectrum, Yin/Yang.... Pure dualiteit.quote:
Succes, zeggen ze, is direct gerelateerd aan een bereidheid tot falen. Hoe minder bang je bent de boel op een mislukking uit te laten lopen, hoe meer succes je zult hebben. Ga je steeds heel voorzichtig alleen maar dingen doen die zullen lukken – dan kom je nergens, is het idee een beetje, dan blijf je steken.