OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Topic voor gescheiden ouders om zo nu en dan even te sparren.
---------
Ik merk dat ik soms tegen kleine dingen aan loop en dat ik dan graag even zou horen hoe andere gescheiden ouders hier mee om zijn gegaan of wie weet nu in hetzelfde schuitje zitten. Hart luchten, ervaring uitwisselen, etc.
---------
Ik merk dat ik soms tegen kleine dingen aan loop en dat ik dan graag even zou horen hoe andere gescheiden ouders hier mee om zijn gegaan of wie weet nu in hetzelfde schuitje zitten. Hart luchten, ervaring uitwisselen, etc.
Donder eens op naar KLB of een ander door jullie verziekt forum?
—------------------------
Klaar.
Hier verder
—------------------------
Klaar.
Hier verder
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
TS begint stond er en dat is natuurlijk ook wel een beetje waar, maar ik heb niet echt een heel specifiek iets.
Meer dat ik op zoek ben naar een hoekje waar je met gelijkgestemden even kan praten of zeuren haha. Soort SC voor gescheiden ouders. 😊
Ik heb een goed co-ouderschap met de vader van m'n kinderen en we wonen dicht bij elkaar. Nu gaat hij verhuizen, 20 auto minuten verderop in the middle of f*cking nowhere. Ik zag voor me hoe ze later lopend of op de fiets naar hun vader zouden kunnen en dat gaat nu niet meer door. Dat vind ik jammer en ook wel een beetje verdrietig.
En mijn meiden zijn al 2x verhuist sinds aug 2023. Eerst gingen we natuurlijk uit elkaar (ging ik in m'n eerste huisje) en daarna moest ik verhuizen (naar huidige woning) vanwege een vieslak buurman. En nu wordt het dus weer allemaal anders. Ik vind het rot voor m'n kinderen. Ze hebben er zin in, maar vooral de jongste van 4,5 heeft er ook spanning van, merk ik aan alles.
En dat ze straks de helft van de week 20 min. in de auto moeten zitten enkele reis naar school vind ik ook wel een klein beetje spannend. M'n ex is een goede chauffeur hoor haha, maar toch.
Meer dat ik op zoek ben naar een hoekje waar je met gelijkgestemden even kan praten of zeuren haha. Soort SC voor gescheiden ouders. 😊
Ik heb een goed co-ouderschap met de vader van m'n kinderen en we wonen dicht bij elkaar. Nu gaat hij verhuizen, 20 auto minuten verderop in the middle of f*cking nowhere. Ik zag voor me hoe ze later lopend of op de fiets naar hun vader zouden kunnen en dat gaat nu niet meer door. Dat vind ik jammer en ook wel een beetje verdrietig.
En mijn meiden zijn al 2x verhuist sinds aug 2023. Eerst gingen we natuurlijk uit elkaar (ging ik in m'n eerste huisje) en daarna moest ik verhuizen (naar huidige woning) vanwege een vieslak buurman. En nu wordt het dus weer allemaal anders. Ik vind het rot voor m'n kinderen. Ze hebben er zin in, maar vooral de jongste van 4,5 heeft er ook spanning van, merk ik aan alles.
En dat ze straks de helft van de week 20 min. in de auto moeten zitten enkele reis naar school vind ik ook wel een klein beetje spannend. M'n ex is een goede chauffeur hoor haha, maar toch.
Begrijpelijk, maar dit is niet het eind van de wereld. Bovendien zullen je kinderen over een jaar of wat wel fietsend naar hun vader kunnen.quote:Op donderdag 15 mei 2025 15:06 schreef Donna het volgende:
Ik heb een goed co-ouderschap met de vader van m'n kinderen en we wonen dicht bij elkaar. Nu gaat hij verhuizen, 20 auto minuten verderop in the middle of f*cking nowhere. Ik zag voor me hoe ze later lopend of op de fiets naar hun vader zouden kunnen en dat gaat nu niet meer door. Dat vind ik jammer en ook wel een beetje verdrietig.
Veranderingen zijn altijd stressvol, maar zoals je zelf al schrijft, je kinderen hebben er zin in.quote:En mijn meiden zijn al 2x verhuist sinds aug 2023. En nu wordt het dus weer allemaal anders. Ik vind het rot voor m'n kinderen. Ze hebben er zin in, maar vooral de jongste van 4,5 heeft er ook spanning van, merk ik aan alles.
Probeer de spanning van je jongste weg te nemen door samen een leuke tekening te maken voor papa. Dan zal ze zich meer verheugen, denk ik zo.
In ieder geval veel sterkte!
Wat staat in het ouderschapsplan over de afstand die jullie uit elkaar mogen gaan wonen?quote:
TS begint stond er en dat is natuurlijk ook wel een beetje waar, maar ik heb niet echt een heel specifiek iets.
Meer dat ik op zoek ben naar een hoekje waar je met gelijkgestemden even kan praten of zeuren haha. Soort SC voor gescheiden ouders. 😊
Ik heb een goed co-ouderschap met de vader van m'n kinderen en we wonen dicht bij elkaar. Nu gaat hij verhuizen, 20 auto minuten verderop in the middle of f*cking nowhere. Ik zag voor me hoe ze later lopend of op de fiets naar hun vader zouden kunnen en dat gaat nu niet meer door. Dat vind ik jammer en ook wel een beetje verdrietig.
En mijn meiden zijn al 2x verhuist sinds aug 2023. Eerst gingen we natuurlijk uit elkaar (ging ik in m'n eerste huisje) en daarna moest ik verhuizen (naar huidige woning) vanwege een vieslak buurman. En nu wordt het dus weer allemaal anders. Ik vind het rot voor m'n kinderen. Ze hebben er zin in, maar vooral de jongste van 4,5 heeft er ook spanning van, merk ik aan alles.
En dat ze straks de helft van de week 20 min. in de auto moeten zitten enkele reis naar school vind ik ook wel een klein beetje spannend. M'n ex is een goede chauffeur hoor haha, maar toch.
Wie dit leest is een lezer van dit
Hij heeft netjes toestemming gevraagd.quote:
[..]
Wat staat in het ouderschapsplan over de afstand die jullie uit elkaar mogen gaan wonen?
Maar daarom kan het alsnog wel verdrietig zijn op bepaalde punten.
Het is helaas een uur fietsen @Hiddendoe, dus ik denk niet dat ze later op de fiets zullen stappen. Liever niet zelfs, dat vind ik echt ver voor 2 kinderen alleen. Er valt gewoon weer een heel toekomstbeeld weg en dat is even rot.
20 minuten met de auto... Dat betekent waarschijnlijk minimaal 20 kilometer verderop. Voor jonge kinderen is dat best veel.quote:Op donderdag 15 mei 2025 16:44 schreef Hiddendoe het volgende:
[..]
Begrijpelijk, maar dit is niet het eind van de wereld. Bovendien zullen je kinderen over een jaar of wat wel fietsend naar hun vader kunnen.
[..]
Hier al sinds 2018 gescheiden, dochter van 10 en zoon van 8, vader emigreert donderdag naar Canada maar goed er is nooit sprake geweest van een ouderschapsplan of omgangsregeling want dat was vaak te zwaar of te moeilijk.
Mijn kinderen zijn dus eigenlijk 24/7 bij mij en dat vind ik enerzijds een cadeautje, en anderzijds soms ontiegelijk zwaar, zeker nu zij veel verdriet hebben door t vertrek van papa..
Soms zou ik wel eens een weekend vrij willen hebben, mja t is zoals t is.
Mijn kinderen zijn dus eigenlijk 24/7 bij mij en dat vind ik enerzijds een cadeautje, en anderzijds soms ontiegelijk zwaar, zeker nu zij veel verdriet hebben door t vertrek van papa..
Soms zou ik wel eens een weekend vrij willen hebben, mja t is zoals t is.
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Hier een weekend vader van een dochter (8).
Ik zie haar om de week. Ik merk nu wel dat hoe ''ouder'' ze wordt, ik telkens meer van haar kan genieten. Maar daar schuilt ook een beetje mijn probleem.
Omdat ik haar maar om de week zie, doet het haar telkens pijn dat ze weer weg moet gaan. Ze wil mij vaker en langer kunnen zien. Helaas lukt het mij door werk niet om haar doordeweeks te kunnen zien en als ik elk weekend met mijn dochter zou besteden, zou ik mijzelf wegcijferen. Ik ben dan bang dat mijn hele vrije leven dan alleen nog om mijn dochter zal draaien. Op een gegeven moment komt ze in de pubertijd en zal ik haar waarschijnlijk minder vaak zien. En dan zit ik dan helemaal alleen.
Aan de andere kant doet het mij veel pijn om haar telkens zo te moeten zien. Ik ben echt gek op haar, als ze er is doen we bijna alles wel samen. Resultaat is dan dat als ze weg is, dat ik dan telkens in een zwart gat beland. Negatieve gedachtes steken dan de kop op waardoor ik alleen maar verdriet heb. Focus op werk is dan moeizaam en de vrije uurtjes voel ik mij zwaar depressief. Dat gaat wel na een paar dagen weer weg, maar dan komt het een week later weer keihard terug. Soms heb ik het idee dat ik in een soort van nachtmerrie zit waar maar geen einde aan komt.
Nee, het leven van een weekendvader gaat zeker niet over rozen.
Ik zie haar om de week. Ik merk nu wel dat hoe ''ouder'' ze wordt, ik telkens meer van haar kan genieten. Maar daar schuilt ook een beetje mijn probleem.
Omdat ik haar maar om de week zie, doet het haar telkens pijn dat ze weer weg moet gaan. Ze wil mij vaker en langer kunnen zien. Helaas lukt het mij door werk niet om haar doordeweeks te kunnen zien en als ik elk weekend met mijn dochter zou besteden, zou ik mijzelf wegcijferen. Ik ben dan bang dat mijn hele vrije leven dan alleen nog om mijn dochter zal draaien. Op een gegeven moment komt ze in de pubertijd en zal ik haar waarschijnlijk minder vaak zien. En dan zit ik dan helemaal alleen.
Aan de andere kant doet het mij veel pijn om haar telkens zo te moeten zien. Ik ben echt gek op haar, als ze er is doen we bijna alles wel samen. Resultaat is dan dat als ze weg is, dat ik dan telkens in een zwart gat beland. Negatieve gedachtes steken dan de kop op waardoor ik alleen maar verdriet heb. Focus op werk is dan moeizaam en de vrije uurtjes voel ik mij zwaar depressief. Dat gaat wel na een paar dagen weer weg, maar dan komt het een week later weer keihard terug. Soms heb ik het idee dat ik in een soort van nachtmerrie zit waar maar geen einde aan komt.
Nee, het leven van een weekendvader gaat zeker niet over rozen.
Is er dan niks mogelijk om doordeweeks wat extra tijd met haar door te brengen en wat minder te werken?
Was het maar waar, ik werk erg onregelmatig aan de andere kant van het land. Daardoor kan ik niet iets structureels bieden.quote:
Is er dan niks mogelijk om doordeweeks wat extra tijd met haar door te brengen en wat minder te werken?
Minder uren werken gaat ook niet lukken, want heb het geld keihard nodig om over een paar jaar te kunnen verhuizen naar een groter appartement, waar mijn dochter dan eindelijk een eigen kamer zal hebben. De vraag is op dat moment dan weer of ze daadwerkelijk zal komen. Maar daar denk ik momenteel liever niet aan.
Dus je wil haar wel meer zien maar daar niet meer vrije tijd aan spenderen?quote:
Hier een weekend vader van een dochter (8).
Ik zie haar om de week. Ik merk nu wel dat hoe ''ouder'' ze wordt, ik telkens meer van haar kan genieten. Maar daar schuilt ook een beetje mijn probleem.
Omdat ik haar maar om de week zie, doet het haar telkens pijn dat ze weer weg moet gaan. Ze wil mij vaker en langer kunnen zien. Helaas lukt het mij door werk niet om haar doordeweeks te kunnen zien en als ik elk weekend met mijn dochter zou besteden, zou ik mijzelf wegcijferen. Ik ben dan bang dat mijn hele vrije leven dan alleen nog om mijn dochter zal draaien. Op een gegeven moment komt ze in de pubertijd en zal ik haar waarschijnlijk minder vaak zien. En dan zit ik dan helemaal alleen.
Aan de andere kant doet het mij veel pijn om haar telkens zo te moeten zien. Ik ben echt gek op haar, als ze er is doen we bijna alles wel samen. Resultaat is dan dat als ze weg is, dat ik dan telkens in een zwart gat beland. Negatieve gedachtes steken dan de kop op waardoor ik alleen maar verdriet heb. Focus op werk is dan moeizaam en de vrije uurtjes voel ik mij zwaar depressief. Dat gaat wel na een paar dagen weer weg, maar dan komt het een week later weer keihard terug. Soms heb ik het idee dat ik in een soort van nachtmerrie zit waar maar geen einde aan komt.
Nee, het leven van een weekendvader gaat zeker niet over rozen.
Als ouder zijnde draait je leven gewoon grotendeels om de kinderen en naarmate ze ouder worden krijg je wat ruimte en tijd terug...
Je hebt doordeweeks sowieso de avonden vrij toch?
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Klopt bijna helemaal. Doordeweeks zit ik regelmatig in een hotel. Combineren heb ik geprobeerd, maar mijn vrienden zijn van het type "eeuwige vrijgezel" en staan niet open om wat te ondernemen incl mijn dochter.quote:
[..]
Dus je wil haar wel meer zien maar daar niet meer vrije tijd aan spenderen?
Als ouder zijnde draait je leven gewoon grotendeels om de kinderen en naarmate ze ouder worden krijg je wat ruimte en tijd terug...
Je hebt doordeweeks sowieso de avonden vrij toch?
Dan wat ondernemen met je dochter zonder je vrienden. Keuzes maken hoort ook bij ouderschap. Soort van wel de lusten niet de lasten. Zo werkt het niet hèquote:
[..]
Klopt bijna helemaal. Doordeweeks zit ik regelmatig in een hotel. Combineren heb ik geprobeerd, maar mijn vrienden zijn van het type "eeuwige vrijgezel" en staan niet open om wat te ondernemen incl mijn dochter.
De vader van mijn kinderen is 30 mei geëmigreerd naar Canada, iets waar mijn kinderen begrijpelijkerwijs veel verdriet van hebben maar zelf ervaar ik het ook als zwaarder dan voorheen. Wij hadden geen vaste omgangsregeling omdat hij dat psychisch niet aankon,maar vaak kon ik wel een gil geven als ik een afspraak had of er even er uit wilde..
Vlak voor zijn vertrek werd er bij mijn vader uitgezaaide longkanker stage IV geconstateerd, iets wat bij de kinderen nog voor extra verdriet zorgt, en sindsdien hangen ze nog meer aan mij, ze willen continue weten waar ik ben, wat ik ga doen, wanneer ik thuis ben enz enz, vanuit hun punt volkomen logisch want ik ben de stabiele basis maar mensen ik vind t zwaar... continue aanstaan en beschikbaar zijn, Ze zijn 10 en 8 en we hebben een hele lieve oppas maar grote paniek als ik zeg dat zij komt.. dus doe ik zo min mogelijk...
It will get better... someday
Vlak voor zijn vertrek werd er bij mijn vader uitgezaaide longkanker stage IV geconstateerd, iets wat bij de kinderen nog voor extra verdriet zorgt, en sindsdien hangen ze nog meer aan mij, ze willen continue weten waar ik ben, wat ik ga doen, wanneer ik thuis ben enz enz, vanuit hun punt volkomen logisch want ik ben de stabiele basis maar mensen ik vind t zwaar... continue aanstaan en beschikbaar zijn, Ze zijn 10 en 8 en we hebben een hele lieve oppas maar grote paniek als ik zeg dat zij komt.. dus doe ik zo min mogelijk...
It will get better... someday
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Elk weekend dat ze bij mij is zijn we wel op pad.quote:
[..]
Dan wat ondernemen met je dochter zonder je vrienden. Keuzes maken hoort ook bij ouderschap. Soort van wel de lusten niet de lasten. Zo werkt het niet hè
De (serieuze) angst zit er bij mij in dat vriendschappen verdwijnen waardoor ik over een paar jaar, als ze eenmaal puber is en haar eigen weg gaat, er alleen voor kom te staan.
Maar jouw vrienden̈ zullen toch ook begrijpen dat tijd doorbrengen met je dochter heel belangrijk is? Straks heb je over een aantal jaar wel je vrienden maar ook een dochter die in het weekend liever naar haar vrienden gaat dan naar dr vader...
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Maar de waarde van vriendschap heeft toch niet ermee te maken hoe vaak je elkaar ziet? Alsof ze niet begrijpen dat jij een kind hebt. Praat je niet met je vrienden over dit soort dingen en gevoelens? Ondanks dat het allemaal vrijgezellen zijn met bijbehorend leven, praat je toch hopelijk wel eens over gevoelens met ze?quote:
[..]
Elk weekend dat ze bij mij is zijn we wel op pad.
De (serieuze) angst zit er bij mij in dat vriendschappen verdwijnen waardoor ik over een paar jaar, als ze eenmaal puber is en haar eigen weg gaat, er alleen voor kom te staan.
Er heerst voornamelijk veel onbegrip als het over het onderwerp "kinderen" gaat. Ze zijn maar een last, verpesten alles en uiteindelijk zijn ze toch weer weg.quote:
[..]
Maar de waarde van vriendschap heeft toch niet ermee te maken hoe vaak je elkaar ziet? Alsof ze niet begrijpen dat jij een kind hebt. Praat je niet met je vrienden over dit soort dingen en gevoelens? Ondanks dat het allemaal vrijgezellen zijn met bijbehorend leven, praat je toch hopelijk wel eens over gevoelens met ze?
Gevoel wordt veelal gemeden, het helpt niet mee dat ik een binnenvetter ben. Daarnaast vind ik het moeilijk om erover te beginnen. En ik denk dat daar de kern van mijn probleem zit, verlatingsangst. Daar zou ik wat aan moeten doen, maar waar en hoe, echt geen idee.
Het klinkt niet echt als een volwassen ploegje vrienden als ik eerlijk ben.quote:
[..]
Er heerst voornamelijk veel onbegrip als het over het onderwerp "kinderen" gaat. Ze zijn maar een last, verpesten alles en uiteindelijk zijn ze toch weer weg.
Gevoel wordt veelal gemeden, het helpt niet mee dat ik een binnenvetter ben. Daarnaast vind ik het moeilijk om erover te beginnen. En ik denk dat daar de kern van mijn probleem zit, verlatingsangst. Daar zou ik wat aan moeten doen, maar waar en hoe, echt geen idee.
Daar geef ik je wel gelijk in, het is helaas alles wat ik nog over heb. Ben zelf heel erg achterdochtig van aard, heb teveel ellende qua "vrienden" ervaren. Denk dat ik zelf ook niet de makkelijkste ben. Gelukkig ziet mijn dochter dat op het moment nog wel anders.quote:
[..]
Het klinkt niet echt als een volwassen ploegje vrienden als ik eerlijk ben.
Zojuist bericht gekregen dat ik vaderdag mag vieren met mijn dochter. Geheel onverwacht, normaal is mijn ex heel strikt in afspraken wanneer ik haar kan zien. Toch wel een kleine opsteker waar ik erg blij mee ben.
Goh. Je bent nu dus keihard aan het werken voor een kamer voor je dochter, maar ondertussen wordt de band minder.quote:
[..]
Was het maar waar, ik werk erg onregelmatig aan de andere kant van het land. Daardoor kan ik niet iets structureels bieden.
Minder uren werken gaat ook niet lukken, want heb het geld keihard nodig om over een paar jaar te kunnen verhuizen naar een groter appartement, waar mijn dochter dan eindelijk een eigen kamer zal hebben. De vraag is op dat moment dan weer of ze daadwerkelijk zal komen. Maar daar denk ik momenteel liever niet aan.
En in je spaarzame vrije tijd zijn je "vrienden" dan ook nog belangrijk.
Blijf maar gewoon hard werken, doordeweeks in hotels zitten... kun je straks van die kamer van je dochter een mancave maken om met je "vrienden" te darten of zo. Hebben ze ook geen last meer van je dochter.
Ik kan er niet met mijn verstand bij. Ik heb twee keer hard moeten knokken voor een fatsoenlijke omgangsregeling. Uiteindelijk is dat gelukt. En nu zie je dat beide moeders geregeld vragen of de kinderen ook buiten die omgangsregeling bij mij kunnen zijn.
Ja, het heeft wat "vrienden" gekost. Geen echte vrienden, maar van die lui die echt niet snappen dat je je kinderen niet om elke scheet bij je ouders of een oppas dumpt.
Als geen van de kinderen het is, vind ik het ook wel fijn om gewoon tijd voor mezelf te hebben en iets voor mezelf te doen in plaats van maar weer drukte op te gaan zoeken.
[ Bericht 19% gewijzigd door Halcon op 10-06-2025 23:39:44 ]
Mensen die dat niet willen begrijpen, daarvan kun je je afvragen in hoeverre dat vrienden zijn.quote:
Maar jouw vrienden̈ zullen toch ook begrijpen dat tijd doorbrengen met je dochter heel belangrijk is? Straks heb je over een aantal jaar wel je vrienden maar ook een dochter die in het weekend liever naar haar vrienden gaat dan naar dr vader...
Super fijn van vaderdag.quote:
[..]
Daar geef ik je wel gelijk in, het is helaas alles wat ik nog over heb. Ben zelf heel erg achterdochtig van aard, heb teveel ellende qua "vrienden" ervaren. Denk dat ik zelf ook niet de makkelijkste ben. Gelukkig ziet mijn dochter dat op het moment nog wel anders.
Zojuist bericht gekregen dat ik vaderdag mag vieren met mijn dochter. Geheel onverwacht, normaal is mijn ex heel strikt in afspraken wanneer ik haar kan zien. Toch wel een kleine opsteker waar ik erg blij mee ben.
Niemand houdt je tegen om nieuwe vrienden te maken he? Wat heb je er nou daadwerkelijk aan als die vrienden helemaal niets hebben met datgene wat voor jou het belangrijkste in je leven is? Je dochter..
En je dan nu over de kop werken voor iets wat misschien dan helemaal niet meer relevant is? Het is nu belangrijk om samen te zijn, wat de toekomst brengt weet niemand.
Het klinkt me eerlijk gezegd meer in de oren als allerlei 'smoesjes' waarom een ruimere omgangsregeling niet kan.quote:
[..]
Super fijn van vaderdag.
Niemand houdt je tegen om nieuwe vrienden te maken he? Wat heb je er nou daadwerkelijk aan als die vrienden helemaal niets hebben met datgene wat voor jou het belangrijkste in je leven is? Je dochter..
En je dan nu over de kop werken voor iets wat misschien dan helemaal niet meer relevant is? Het is nu belangrijk om samen te zijn, wat de toekomst brengt weet niemand.
Die kans wordt een stuk groter naarmate je er minder in investeert hè. En ja, je hele vrije leven draait dan om je dochter net zoals dat zo is voor je ex als die haar heeft. Dat is ouderschap, best een opgave.quote:
Hier een weekend vader van een dochter (8).
...als ik elk weekend met mijn dochter zou besteden, zou ik mijzelf wegcijferen. Ik ben dan bang dat mijn hele vrije leven dan alleen nog om mijn dochter zal draaien. Op een gegeven moment komt ze in de pubertijd en zal ik haar waarschijnlijk minder vaak zien. En dan zit ik dan helemaal alleen.
...
Mijn punt: als jij er bij voorbaat vanuit gaat dat je niets kunt veranderen en dat ze je toch minder gaat zien, dan gaat dat ook gebeuren, maar niet omdat het je overkomt maar omdat je niks ondernam.
En oh ja, hier ook gescheiden van de vader van onze drie kinderen. Geen idee op welk continent deze man momenteel verblijft. Mijn hele vrije leven draait niet meer om ze want ze zijn inmiddels volwassen maar zo werkte dat toen ze kleiner waren.
Ja, een hele klaagzang dat hij zijn dochter te weinig ziet maar hij wil haar niet elk weekend zien, want dan heeft hij geen enkel weekend meer voor zichzelf.quote:
[..]
Klopt bijna helemaal. Doordeweeks zit ik regelmatig in een hotel. Combineren heb ik geprobeerd, maar mijn vrienden zijn van het type "eeuwige vrijgezel" en staan niet open om wat te ondernemen incl mijn dochter.
Tsja.
Wie dit leest is een lezer van dit
Zijn die vrienden niet een vriendin?quote:
[..]
Er heerst voornamelijk veel onbegrip als het over het onderwerp "kinderen" gaat. Ze zijn maar een last, verpesten alles en uiteindelijk zijn ze toch weer weg.
Gevoel wordt veelal gemeden, het helpt niet mee dat ik een binnenvetter ben. Daarnaast vind ik het moeilijk om erover te beginnen. En ik denk dat daar de kern van mijn probleem zit, verlatingsangst. Daar zou ik wat aan moeten doen, maar waar en hoe, echt geen idee.
Wie dit leest is een lezer van dit
Wat is nou een ellendigere toekomst? Straks opnieuw moeten investeren in fatsoenlijke vrienden maar wel een dochter die nog met je praat, of een puberdochter die zich nooit meer komt melden omdat papa nooit echt tijd had in de spaarzame momenten dat ze bij je was.quote:
[..]
Elk weekend dat ze bij mij is zijn we wel op pad.
De (serieuze) angst zit er bij mij in dat vriendschappen verdwijnen waardoor ik over een paar jaar, als ze eenmaal puber is en haar eigen weg gaat, er alleen voor kom te staan.
Once in a while, I just wanna dance and feel good
Mijn ex had ook letterlijk van dit soort uitspraken. Bij het opzetten van het ouderschapsplan "Ja maar als ik een nieuwe vrouw ontmoet dan moet ik daar wel tijd aan kunnen besteden dus ik kan ze niet in het weekend hebben". "Ja maar wat nu als ik een keer zin heb met mijn vrienden te gaan stappen op dinsdag; hoe kan ik me nu helemaal vastleggen op de dinsdag?!"
Nu schat ik pillow wel iets hoger in dan dit geval, hij klinkt meer naar zelfmedelijden en smartelijk onvermogen om tot handelen te komen, maar het resultaat is hier in elk geval dat alleen de middelste nog wat contact heeft met zijn vader en dan heb ik echt wel meer dan mijn deel gedaan om dat contact in stand te houden want het houdt voor een kind een keer op als pa voor de miljoenste keer opbelt omdat hij niet "kon" maar in werkelijkheid de keuze had gemaakt om iets anders te plannen "want hij moest zijn vrijheid wel een beetje houden".
Nu schat ik pillow wel iets hoger in dan dit geval, hij klinkt meer naar zelfmedelijden en smartelijk onvermogen om tot handelen te komen, maar het resultaat is hier in elk geval dat alleen de middelste nog wat contact heeft met zijn vader en dan heb ik echt wel meer dan mijn deel gedaan om dat contact in stand te houden want het houdt voor een kind een keer op als pa voor de miljoenste keer opbelt omdat hij niet "kon" maar in werkelijkheid de keuze had gemaakt om iets anders te plannen "want hij moest zijn vrijheid wel een beetje houden".
Vervelend voor je dat je zoiets hebt moeten ervaren. Jammer dat je je verkropte boosheid op mij projecteert, inleven in een andere situatie gaat je zo te zien niet zo makkelijk af.quote:
Ja, dankje.quote:
[..]
Super fijn van vaderdag.
Niemand houdt je tegen om nieuwe vrienden te maken he? Wat heb je er nou daadwerkelijk aan als die vrienden helemaal niets hebben met datgene wat voor jou het belangrijkste in je leven is? Je dochter..
En je dan nu over de kop werken voor iets wat misschien dan helemaal niet meer relevant is? Het is nu belangrijk om samen te zijn, wat de toekomst brengt weet niemand.
Als ik alleen met mijn dochter op pad ga, maakt ze altijd wel ''vriendinnetjes''. Dan probeer ik vrijwel altijd in contact te komen met de ouders om dan nummers uit te wisselen voor een volgende keer. Dat lukt vaak. Wat mij dan weer niet lukt is om dan een nieuwe afspraak met ze te maken. Ben ondertussen de tel kwijt geraakt, heb mijn mobiel vol met 06 nummers van ouders die nergens op antwoorden/reageren.
Ik doe schijnbaar wat verkeerd, maar wat is mij nooit duidelijk gemaakt. Zo heb ik ook vele vrienden zien komen en gaan. Jaarlijks. Van vroeger uit heb ik nooit geleerd vriendjes te maken, was altijd op mijzelf of mijn ouders besloten dat ik maar met een bepaalde jongen moest spelen.
Angst voor de toekomst heb ik zeker. Ik ben dan ook een typische doemdenker. Ben ermee bezig om dat met een psych om te draaien, maar dat gaat helaas niet zomaar als je dat vanaf je kind zijn hebt meegekregen.
Maargoed, dat is natuurlijk niet het hele verhaal. Er is ook nog een moeder die heel stellig is en bijvoorbeeld vast houd aan ''regels zijn regels''. Om die reden denk ik dan ook dat mijn dochter in de pubertijd bij haar weg zal willen.
Haha jawel. Wel ff een break gehad en ben ook veel minder actief dan voorheen. Veel te veel gedoe gehad, maar nu gaat het wel weer wat beter.quote:Op woensdag 11 juni 2025 11:00 schreef _pillow_ het volgende:
[..]
Leuk om te zien dat je hier nog steeds bent.
Pffff Mini-ToT gaat deze zomer voor het eerst zonder mij op vakantie met zijn moeder en de nieuwe partner van de moeder.
Wij hebben in het plan staan dat het om de week is en daar wil mijn ex niet van afwijken. ''Regels zijn regels''. Soms komt het voor dat mijn ex mij ineens opbelt met de vraag of ik de dag erna mijn dochter wil ontvangen, dan zeg ik de afspraken die dag dan ook af. Soms stuur ik haar een kaart of een brief, daar is ze dan erg blij mee. Het is dat ze nog te jong is voor een mobiel, anders had ik makkelijk met haar regelmatig kunnen videobellen. Heel soms mag dat dan van mijn ex en dan lees ik altijd een verhaal voor of laat ze mij spulletjes zien die ze heeft gekregen.quote:
Mijn ex had ook letterlijk van dit soort uitspraken. Bij het opzetten van het ouderschapsplan "Ja maar als ik een nieuwe vrouw ontmoet dan moet ik daar wel tijd aan kunnen besteden dus ik kan ze niet in het weekend hebben". "Ja maar wat nu als ik een keer zin heb met mijn vrienden te gaan stappen op dinsdag; hoe kan ik me nu helemaal vastleggen op de dinsdag?!"
Nu schat ik pillow wel iets hoger in dan dit geval, hij klinkt meer naar zelfmedelijden en smartelijk onvermogen om tot handelen te komen, maar het resultaat is hier in elk geval dat alleen de middelste nog wat contact heeft met zijn vader en dan heb ik echt wel meer dan mijn deel gedaan om dat contact in stand te houden want het houdt voor een kind een keer op als pa voor de miljoenste keer opbelt omdat hij niet "kon" maar in werkelijkheid de keuze had gemaakt om iets anders te plannen "want hij moest zijn vrijheid wel een beetje houden".
Zelfmedelijden is misschien een goed woord, spijt is denk ik een beter woord. Spijt dat ik mijn dochter deze situatie heb aangedaan. Dat ze in deze situatie moet leven reken ik mijzelf heel erg aan. Vele zeggen dat ik niet zo moet overdrijven, maar ik kan daar met mijn gevoel niet omheen.
Gelukkig dat het beter gaat.quote:
[..]
Haha jawel. Wel ff een break gehad en ben ook veel minder actief dan voorheen. Veel te veel gedoe gehad, maar nu gaat het wel weer wat beter.
Pffff Mini-ToT gaat deze zomer voor het eerst zonder mij op vakantie met zijn moeder en de nieuwe partner van de moeder.
Klote dat het punt is gekomen dat mini nu zonder jou op vakantie gaat. Heb je zelf wel een vakantie met mini gepland staan? Of is dat niet mogelijk?
Deze vakantie is midden in de zomervakantie gepland, ik heb eigenlijk geen tijd er voor of er na om met hem weg te gaan, maar ik ga wel met hem naar pretparken enzo.quote:
[..]
Gelukkig dat het beter gaat.
Klote dat het punt is gekomen dat mini nu zonder jou op vakantie gaat. Heb je zelf wel een vakantie met mini gepland staan? Of is dat niet mogelijk?
Als dochter bij mij is, doen we alles zo'n beetje samen. huishouden, spelletjes spelen, op pad, hindernisbaan, trucjes die ze doet op de matras, koken, voorlezen, nachtelijke ongemakjes.quote:Op woensdag 11 juni 2025 08:46 schreef Debsterr het volgende:
[..]
Wat is nou een ellendigere toekomst? Straks opnieuw moeten investeren in fatsoenlijke vrienden maar wel een dochter die nog met je praat, of een puberdochter die zich nooit meer komt melden omdat papa nooit echt tijd had in de spaarzame momenten dat ze bij je was.
Juist door die aandacht die ik haar geef is het voor haar erg lastig om weer naar haar moeder te gaan, die heeft namelijk haast nooit tijd om met haar wat te doen. Dat zegt ze ook wel vaak tegen mij. Maar ik wil hier niet teveel de focus leggen op mijn ex en wat zij in mijn ogen ''fout'' doet.
Herkenbaar. Bij mij is het de laatste week van de zomervakantie dat ik met haar vakantie mag vieren.quote:
[..]
Deze vakantie is midden in de zomervakantie gepland, ik heb eigenlijk geen tijd er voor of er na om met hem weg te gaan, maar ik ga wel met hem naar pretparken enzo.
Pretparken zijn wel een goed idee om te doen, maar vind het gewaagd dat je dat in de zomervakantie gaat doen! Waar gaan jullie dan zoal naartoe?
Wij zijn niet zo van de drukte, dus gaan we vaak geocaching doen in een random dorp/stad. ''op schattenjacht''.
Zeer herkenbaar, dit!quote:
[..]
Als dochter bij mij is, doen we alles zo'n beetje samen. huishouden, spelletjes spelen, op pad, hindernisbaan, trucjes die ze doet op de matras, koken, voorlezen, nachtelijke ongemakjes.
Juist door die aandacht die ik haar geef is het voor haar erg lastig om weer naar haar moeder te gaan, die heeft namelijk haast nooit tijd om met haar wat te doen. Dat zegt ze ook wel vaak tegen mij. Maar ik wil hier niet teveel de focus leggen op mijn ex en wat zij in mijn ogen ''fout'' doet.
Oh ik heb nog niks definitiefs in de planning staan.quote:
[..]
Herkenbaar. Bij mij is het de laatste week van de zomervakantie dat ik met haar vakantie mag vieren.
Pretparken zijn wel een goed idee om te doen, maar vind het gewaagd dat je dat in de zomervakantie gaat doen! Waar gaan jullie dan zoal naartoe?
Wij zijn niet zo van de drukte, dus gaan we vaak geocaching doen in een random dorp/stad. ''op schattenjacht''.
Hij wil wel met mij naar een tractorpull-wedstrijd en een monstertruck-show!
Had ik hem een half jaar geleden beloofd. Oh en sinds kort wil hij ook met mij naar een circus toe.
Leuke ideeën, hopelijk is dat deze zomer mogelijk. Ronkende motoren, ja, ik snap wel dat hij dat fantastisch vindt. Hoe oud is hij ook alweer?quote:
[..]
Oh ik heb nog niks definitiefs in de planning staan.
Hij wil wel met mij naar een tractorpull-wedstrijd en een monstertruck-show!
6!quote:
[..]
Leuke ideeën, hopelijk is dat deze zomer mogelijk. Ronkende motoren, ja, ik snap wel dat hij dat fantastisch vindt. Hoe oud is hij ook alweer?
Geen idee of ik hem er aan help herinneren hoor; zo'n show is natuurlijk wel een hele zit en ik weet niet hoe lang het hem echt kan blijven boeien.
Okay, dat klinkt alsof je echt moeite doet. Je klinkt trouwens ook alsof je oprecht moeite hebt met je weg vinden met sociale verbinding zeg maar. Dat je niet zo goed weet hoe je dan toch reactie kunt krijgen van andere ouders voor speelafspraken bijvoorbeeld.quote:
[..]
Wij hebben in het plan staan dat het om de week is en daar wil mijn ex niet van afwijken. ''Regels zijn regels''. Soms komt het voor dat mijn ex mij ineens opbelt met de vraag of ik de dag erna mijn dochter wil ontvangen, dan zeg ik de afspraken die dag dan ook af. Soms stuur ik haar een kaart of een brief, daar is ze dan erg blij mee. Het is dat ze nog te jong is voor een mobiel, anders had ik makkelijk met haar regelmatig kunnen videobellen. Heel soms mag dat dan van mijn ex en dan lees ik altijd een verhaal voor of laat ze mij spulletjes zien die ze heeft gekregen.
Zelfmedelijden is misschien een goed woord, spijt is denk ik een beter woord. Spijt dat ik mijn dochter deze situatie heb aangedaan. Dat ze in deze situatie moet leven reken ik mijzelf heel erg aan. Vele zeggen dat ik niet zo moet overdrijven, maar ik kan daar met mijn gevoel niet omheen.
Wat me ook opvalt is dat je ex blijkbaar eenzijdig alles bepaalt. Dus afwijking van de regels is niet mogelijk behalve als zij dat bepaalt. Dat is oneerlijk, maar het is ook tijdelijk want ze kan hoog of laag springen, tegen de tijd dat je dochter 11 of 12 is stapt die zelf op de fiets naar jou als ze daar zin in heeft.
In de tussentijd heb je misschien iets aan iemand om je hierin te coachen. Voordat iedereen gaat kokhalzen om al die zweverige coaches, dit hoeft natuurlijk niet meteen een betaalde coach te zijn. Heb je iemand in je omgeving waarmee je kunt praten en die jou ook de waarheid durft te zeggen?
Als het klaar is, ga je gewoon eerder wegquote:
Geen idee of ik hem er aan help herinneren hoor; zo'n show is natuurlijk wel een hele zit en ik weet niet hoe lang het hem echt kan blijven boeien.
Elke ouder weet hoe dat zit. Sommige kinderen zitten gewoon snel "vol". Ik ben eerder weggegaan bij voetbalwedstrijden, theateracts, films, pretparken. Als het niet meer leuk is, dan lok je ze weg met de belofte van chips in de auto of zo.
|
|
