R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hoi allemaal.
Ik wil graag even van me afschrijven, hopelijk helpt het wat tegen de irritatie en het overvolle hoofd wat ik heb.
Al jaren lang ben ik bezig met wisselen in medicatie, heb al veel geprobeerd, maar heel veel wat ik dus geprobeerd heb, werkte niet goed voor mij door dat mijn bloed het te snel afbreekt, of juist niet snel genoeg afbreekt. Dit zal altijd een soort zoektocht zijn, mocht ik weer nieuwe medicatie gaan gebruiken (zoals nu). En dat stoort me wel.
Ik ben nu dus weer begonnen met andere medicatie en dit zorgt er qua bijwerkingen voor dat ik nu enorm geirriteerd raak op kleine dingetjes maar dan vooral inwendig. Ik kan dit niet goed uiten bij bijvoorbeeld mijn naaste omgeving. Het gaat met stapjes echt wel beter, maar ik voel me altijd alsof ik me moet inhouden. Ik zou graag willen dat ik gewoon zonder te veel nadenken kan zeggen wat er op mijn hart ligt. Maar ook dat ik niet zo hoef na te denken als er oplossingen bedacht worden wanneer ik in gesprek ben; ik moet dat eerst te zien verwerken, er over nagedacht hebben en pas dan kan ik reageren, maar dan gaat het alweer over het volgende onderwerp.
Ik zou graag wat tips willen in hoe je, je wat beter kan uiten en niet zo terughoudend hoeft te zijn, ik weet dat het ook niet nodig is, maar denk dat het heel erg te maken heeft met hoe ik ben opgegroeid en het niet gezien/gehoord voelen, waar dat nu wel echt zo is dat ze me zien.
Ik wil graag even van me afschrijven, hopelijk helpt het wat tegen de irritatie en het overvolle hoofd wat ik heb.
Al jaren lang ben ik bezig met wisselen in medicatie, heb al veel geprobeerd, maar heel veel wat ik dus geprobeerd heb, werkte niet goed voor mij door dat mijn bloed het te snel afbreekt, of juist niet snel genoeg afbreekt. Dit zal altijd een soort zoektocht zijn, mocht ik weer nieuwe medicatie gaan gebruiken (zoals nu). En dat stoort me wel.
Ik ben nu dus weer begonnen met andere medicatie en dit zorgt er qua bijwerkingen voor dat ik nu enorm geirriteerd raak op kleine dingetjes maar dan vooral inwendig. Ik kan dit niet goed uiten bij bijvoorbeeld mijn naaste omgeving. Het gaat met stapjes echt wel beter, maar ik voel me altijd alsof ik me moet inhouden. Ik zou graag willen dat ik gewoon zonder te veel nadenken kan zeggen wat er op mijn hart ligt. Maar ook dat ik niet zo hoef na te denken als er oplossingen bedacht worden wanneer ik in gesprek ben; ik moet dat eerst te zien verwerken, er over nagedacht hebben en pas dan kan ik reageren, maar dan gaat het alweer over het volgende onderwerp.
Ik zou graag wat tips willen in hoe je, je wat beter kan uiten en niet zo terughoudend hoeft te zijn, ik weet dat het ook niet nodig is, maar denk dat het heel erg te maken heeft met hoe ik ben opgegroeid en het niet gezien/gehoord voelen, waar dat nu wel echt zo is dat ze me zien.
Oef, ik dacht dat het de laatste tijd juist beter met je ging? 
(Zeg je hier ook wel, met stapjes, maar toch...)
Misschien is het handig om ter plekke aan te geven dat je het even wil laten bezinken en er later op terug wil komen?
Aangeven dat je er dieper op in wil gaan, maar dat je het even helder in je hoofd moet krijgen hoe je het moet formuleren?
Aangeven dat je er dieper op in wil gaan, maar dat je het even helder in je hoofd moet krijgen hoe je het moet formuleren?
Posten op FOK!?
Topicreeks: Hoe voel je je nu?
Topicreeks: Zaken waar je je echt dood aan ergert #1
Of naar een verlaten bos rijden en keihard schreeuwen.
Topicreeks: Hoe voel je je nu?
Topicreeks: Zaken waar je je echt dood aan ergert #1
Of naar een verlaten bos rijden en keihard schreeuwen.
Het gaat veel beter dan afgelopen jaren en inderdaad met stapjes, maar het is zo moeilijk om me echt te uiten. Vind het zelfs moeilijk naar mezelf toe.quote:Op donderdag 8 mei 2025 11:33 schreef ToT het volgende:
Het is mij niet helemaal duidelijk of je moeilijk kunnen uiten eigenlijk iets is dat al veel langer speelt in je leven maar nu is toegenomen, omdat je door de medicatie meer dingen ervaart die je zou willen uiten of dat het vooral gerelateerd is aan het gebruik van je huidige medicatie?
Want als je je normaal wel goed kan uiten, maar nu (nog) niet omdat je nog aan de medicatie en hoe je je daarbij voelt moet wennen vind ik het al een ander verhaal dan wanneer dit sowieso al niet je sterkste punt was.
Want als je je normaal wel goed kan uiten, maar nu (nog) niet omdat je nog aan de medicatie en hoe je je daarbij voelt moet wennen vind ik het al een ander verhaal dan wanneer dit sowieso al niet je sterkste punt was.
Nee het heeft niet perse met de medicatie te maken dat ik me nu niet goed kan uiten, want dit kon ik zoiezo al niet. Maar door de medicatie bemerk ik andere gevoelens die er normaal veel minder zijn, zoals dus de prikkelbaarheid en boosheid. En normaal ben ik ook wel eens boos, maar ik weet nooit goed hoe dit te uiten. Het slaat allemaal naar binnen.quote:
Het is mij niet helemaal duidelijk of je moeilijk kunnen uiten eigenlijk iets is dat al veel langer speelt in je leven maar nu is toegenomen, omdat je door de medicatie meer dingen ervaart die je zou willen uiten of dat het vooral gerelateerd is aan het gebruik van je huidige medicatie?
Want als je je normaal wel goed kan uiten, maar nu (nog) niet omdat je nog aan de medicatie en hoe je je daarbij voelt moet wennen vind ik het al een ander verhaal dan wanneer dit sowieso al niet je sterkste punt was.
Mijn jeugd was altijd van "Wees altijd maar de minste, als je je hoofd buigt krijg je de minste problemen."quote:
[..]
Nee het heeft niet perse met de medicatie te maken dat ik me nu niet goed kan uiten, want dit kon ik zoiezo al niet. Maar door de medicatie bemerk ik andere gevoelens die er normaal veel minder zijn, zoals dus de prikkelbaarheid en boosheid. En normaal ben ik ook wel eens boos, maar ik weet nooit goed hoe dit te uiten. Het slaat allemaal naar binnen.
En als mensen me uitscholden of op andere manieren treiterden, moest het steeds maar het ene oor in en het andere oor uit gaan, laat maar waaien enz.
Voor jezelf opkomen was taboe. Naar mijn problemen werd nauwelijks geluisterd en ik kreeg steeds diezelfde dooddoeners.
Dat heeft mij psychisch enorm veel problemen opgeleverd. Aangezien je zegt opgegroeid te zijn met niet gezien/gehoord te zijn, heeft het wat raakvlakken met wat ik heb meegemaakt?
Ja, eigenlijk heeft het wel iets wat raakvlakken, maar was het ook lastig in het gezin om als kind gezien/gehoord te worden door constante gevechten tussen ouders. Zo dat ze je maar niet zagen en je eigenlijk jezelf onzichtbaar wilde maken.quote:
[..]
Mijn jeugd was altijd van "Wees altijd maar de minste, als je je hoofd buigt krijg je de minste problemen."
En als mensen me uitscholden of op andere manieren treiterden, moest het steeds maar het ene oor in en het andere oor uit gaan, laat maar waaien enz.
Voor jezelf opkomen was taboe. Naar mijn problemen werd nauwelijks geluisterd en ik kreeg steeds diezelfde dooddoeners.
Dat heeft mij psychisch enorm veel problemen opgeleverd. Aangezien je zegt opgegroeid te zijn met niet gezien/gehoord te zijn, heeft het wat raakvlakken met wat ik heb meegemaakt?
Dit zorgt er ook heel erg voor dat ik me altijd maar stil houd, zo dat mensen niet boos kunnen worden wanneer ik uit mijn slof schiet. Tot er echt een explosie bij mij komt.. maar dat duurt vaak heel lang voor zoiets komt. Ik zou het liefst gewoon willen dat ik mijn emoties op een goede manier kan uiten, dus als ik boos ben, ik dit kan benoemen.
Heb je mensen in je omgeving waarmee je zou kunnen praten over dat je je niet vrij voelt om jezelf te uiten en niet weet hoe?quote:
[..]
Nee het heeft niet perse met de medicatie te maken dat ik me nu niet goed kan uiten, want dit kon ik zoiezo al niet. Maar door de medicatie bemerk ik andere gevoelens die er normaal veel minder zijn, zoals dus de prikkelbaarheid en boosheid. En normaal ben ik ook wel eens boos, maar ik weet nooit goed hoe dit te uiten. Het slaat allemaal naar binnen.
Dan uit je nog niet direct wat je zou willen uiten, maar praten over je gevoelens en overwegingen omtrent jezelf uiten kan ook een stap zijn om de drempel lager te krijgen om jezelf toch een keer te uiten.
Ja dit heb ik wel en ook weten ze er van (mensen die echt dichtbij staan) en dat is zoiezo al stap 1 inderdaad!quote:
[..]
Heb je mensen in je omgeving waarmee je zou kunnen praten over dat je je niet vrij voelt om jezelf te uiten en niet weet hoe?
Dan uit je nog niet direct wat je zou willen uiten, maar praten over je gevoelens en overwegingen omtrent jezelf uiten kan ook een stap zijn om de drempel lager te krijgen om jezelf toch een keer te uiten.
Oefff da's extra zwaar dan.quote:
[..]
Ja, eigenlijk heeft het wel iets wat raakvlakken, maar was het ook lastig in het gezin om als kind gezien/gehoord te worden door constante gevechten tussen ouders. Zo dat ze je maar niet zagen en je eigenlijk jezelf onzichtbaar wilde maken.
Dit zorgt er ook heel erg voor dat ik me altijd maar stil houd, zo dat mensen niet boos kunnen worden wanneer ik uit mijn slof schiet. Tot er echt een explosie bij mij komt.. maar dat duurt vaak heel lang voor zoiets komt. Ik zou het liefst gewoon willen dat ik mijn emoties op een goede manier kan uiten, dus als ik boos ben, ik dit kan benoemen.
Je hebt medicatie, dus ik neem aan dat je dit ook allemaal met therapeuten besproken hebt?
Verder is het verdomd moeilijk hier over te adviseren; dankzij de medicatie ben je sneller prikkelbaar en je wil je graag wat meer spontaan kunnen uiten zonder te veel zorgen te hebben over dat je onbedoeld hard uit je slof schiet?
Dus meer zelfbeheersing als je spontaner doet?
Het kan misschien wat helpen om je tijdens het gesprek wat te verdiepen in je gesprekspartner; hoe jij, als jij diegene zou zijn, benaderd willen worden? Op welke manier zou jij bijvoorbeeld kritiek of tegenargumenten kunnen aanhoren en respecteren?
Ja, ben er net mee begonnen dus het kan een bijwerking zijn dat ik door vermoeidheid wat meer boosheid voel van binnen.quote:
[..]
Oefff da's extra zwaar dan.
Je hebt medicatie, dus ik neem aan dat je dit ook allemaal met therapeuten besproken hebt?
Verder is het verdomd moeilijk hier over te adviseren; dankzij de medicatie ben je sneller prikkelbaar en je wil je graag wat meer spontaan kunnen uiten zonder te veel zorgen te hebben over dat je onbedoeld hard uit je slof schiet?
Dus meer zelfbeheersing als je spontaner doet?
Het kan misschien wat helpen om je tijdens het gesprek wat te verdiepen in je gesprekspartner; hoe jij, als jij diegene zou zijn, benaderd willen worden? Op welke manier zou jij bijvoorbeeld kritiek of tegenargumenten kunnen aanhoren en respecteren?
Is ook moeilijk om advies in te geven, maar ik hoop iemand te vinden die het zelfde er vaart of ervaren heeft. Ik zou graag willen dat ik niet altijd op mijn tenen hoef te lopen. Dat mocht er eens iets gezegd worden waar ik het niet mee eens ben, ik dit kan benoemen op een respectvolle manier natuurlijk. Maar ook de boosheid richting mij zelf, dat ik dit kan uiten en het op de juiste plaats kan neer leggen.
Misschien tijdelijk wat valeriaan slikken voor wat meer innerlijke rust tijdens de gewenningsperiode van deze medicatie?quote:
[..]
Ja, ben er net mee begonnen dus het kan een bijwerking zijn dat ik door vermoeidheid wat meer boosheid voel van binnen.
Is ook moeilijk om advies in te geven, maar ik hoop iemand te vinden die het zelfde er vaart of ervaren heeft. Ik zou graag willen dat ik niet altijd op mijn tenen hoef te lopen. Dat mocht er eens iets gezegd worden waar ik het niet mee eens ben, ik dit kan benoemen op een respectvolle manier natuurlijk. Maar ook de boosheid richting mij zelf, dat ik dit kan uiten en het op de juiste plaats kan neer leggen.
Of als je idd vermoedt dat het door de vermoeidheid komt, dat je wat supplementen gaat nemen die je wat meer energie geven? (Vitamine B complex, en C, magnesium enz.)
Ja dat zou wel eens kunnen helpen inderdaadquote:
[..]
Misschien tijdelijk wat valeriaan slikken voor wat meer innerlijke rust tijdens de gewenningsperiode van deze medicatie?
Of als je idd vermoedt dat het door de vermoeidheid komt, dat je wat supplementen gaat nemen die je wat meer energie geven? (Vitamine B complex, en C, magnesium enz.)
Magnesium neem ik zoiezo al, maar dat is wel een goed idee denk ik voor wat innerlijke rust. Het is misschien ook wel goed om irritatie juist wel te voelen nu, misschien dat ik het met stapjes wat meer kan uiten. Ik snap gewoon ene kant wel waarom ik zo bang ben me te uiten, andere kant is het gewoon zo jammer. Ik word wel gezien en gehoord, maar misschien niet op de manier wat ik zou willen.
Verder moet je idd gewoon je mening kunnen uiten over dingen, maar die handvatten die ik net gaf kunnen wel helpen daarvoor:
- Even aangeven dat je er straks op terug wil komen / dat je ff een momentje nodig hebt het goed te formuleren.
- Je verdiepen in de ander en kijken op wat voor manier je het beste kunt reageren. (Van de ander uit gaande, of hoe je het zelf prettig zou vinden.)
En lukt dat allemaal niet meteen, dan kun je later alsnog aangeven van: "Ja sorry dat ik je heel even onderbreek / het onderwerp afkap, maar ik zou toch even terug willen komen op waar we het net over hadden."
- Even aangeven dat je er straks op terug wil komen / dat je ff een momentje nodig hebt het goed te formuleren.
- Je verdiepen in de ander en kijken op wat voor manier je het beste kunt reageren. (Van de ander uit gaande, of hoe je het zelf prettig zou vinden.)
En lukt dat allemaal niet meteen, dan kun je later alsnog aangeven van: "Ja sorry dat ik je heel even onderbreek / het onderwerp afkap, maar ik zou toch even terug willen komen op waar we het net over hadden."
Ja emoties onderdrukken is niet altijd gezond, zeker niet op de lange termijn, maar als dit mogelijk een bijwerking van de medicatie zou zijn, kun je het best wel even verzachten.quote:
[..]
Ja dat zou wel eens kunnen helpen inderdaad
Ik snap gewoon ene kant wel waarom ik zo bang ben me te uiten, andere kant is het gewoon zo jammer. Ik word wel gezien en gehoord, maar misschien niet op de manier wat ik zou willen.
En idd wat @Evangelion suggereerde: af en toe een uitlaatklep zoeken buiten die specifieke situaties om.
Ook zijn er genoeg boeken met goede mentale adviezen (The power of now, the (un)tethered soul enz.)
Zelf heb ik die niet gelezen, maar ik ken iemand die er wel veel baat bij heeft gehad. De dingen die ik er uit te horen kreeg waren voor mij wel behoorlijk open deuren, maar toch kan het, als je alles zo achter elkaar leest, misschien wel helpen.
Gewoon geen medicijnen is geen optie? Medicijnen is vergif, alleen bij pure noodzaak gebruiken.quote:
Al jaren lang ben ik bezig met wisselen in medicatie, heb al veel geprobeerd, maar heel veel wat ik dus geprobeerd heb, werkte niet goed voor mij door dat mijn bloed het te snel afbreekt, of juist niet snel genoeg afbreekt. Dit zal altijd een soort zoektocht zijn, mocht ik weer nieuwe medicatie gaan gebruiken (zoals nu). En dat stoort me wel.
pindazakje
Brave New Worldquote:
[..]
Gewoon geen medicijnen is geen optie? Medicijnen is vergif, alleen bij pure noodzaak gebruiken.
Is geen optie nee.quote:
[..]
Gewoon geen medicijnen is geen optie? Medicijnen is vergif, alleen bij pure noodzaak gebruiken.
Boek een rage room voor een uurtje.quote:
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Daar heb ik het al eens over gehad en serieus lijkt het me best wel watquote:
[..]
Boek een rage room voor een uurtje.
Kan een enorme opluchting zijn om andermans spullen te slopen. Ik wil er ook weleens heen.quote:
[..]
Daar heb ik het al eens over gehad en serieus lijkt het me best wel wat
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Ook een optie, maar er zijn andere manieren om je spanningen ff los te laten.quote:
[..]
Boek een rage room voor een uurtje.
En het is belangrijk om te achterhalen waar die negatieve gevoelens vandaan komen en dat je er beter leert mee om te gaan.
Mindfulness kan bijvoorbeeld helpen. Het accepteren van de gevoelens, maar ook anders leren denken zodat je minder snel boze gevoelens krijgt. Iemand zegt of doet iets --> dat levert bij jou een gedachte op --> die gedachte wekt een gevoel op.
Die gedachte vervangen door iets wat neutraler is, kan het gevoel vervolgens ook veranderen.
Werkt uiteraard LANG niet altijd, maar soms kan het wel net ff wat verschil maken.
Daarom spullen slopen. Niet denken, maar doen.quote:
[..]
Ook een optie, maar er zijn andere manieren om je spanningen ff los te laten.
En het is belangrijk om te achterhalen waar die negatieve gevoelens vandaan komen en dat je er beter leert mee om te gaan.
Mindfulness kan bijvoorbeeld helpen. Het accepteren van de gevoelens, maar ook anders leren denken zodat je minder snel boze gevoelens krijgt. Iemand zegt of doet iets --> dat levert bij jou een gedachte op --> die gedachte wekt een gevoel op.
Die gedachte vervangen door iets wat neutraler is, kan het gevoel vervolgens ook veranderen.
Werkt uiteraard LANG niet altijd, maar soms kan het wel net ff wat verschil maken.
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Misschien heb je gewoon een lage tolerantiegrens en vind je veel dingen/mensen simpelweg klote. Is niks mis mee hoor, het is allemaal ook niet zo fraai in het leven soms.
Le Diable
Eigenlijk is het heel simpel.
"Gewoon je bek open trekken".
Dat zei een psychiater ooit tegen mij. Alles wat je zegt is goed. Uiteraard moet het niet kwetsend zijn in de zin van schelden vloeken. Normen en waarden etc...
Maar jezelf uiten is heel belangrijk!
"Gewoon je bek open trekken".
Dat zei een psychiater ooit tegen mij. Alles wat je zegt is goed. Uiteraard moet het niet kwetsend zijn in de zin van schelden vloeken. Normen en waarden etc...
Maar jezelf uiten is heel belangrijk!
Gewoon je bek open trekken is makkelijker gezegd dan gedaan als je uit een familie komt waar bij je altijd klein bent gehouden, en alles wat je deed werd weggezet als "niet goed" of "nee dat doe ik wel want...."quote:Op donderdag 8 mei 2025 17:30 schreef Gehakt_bal het volgende:
Eigenlijk is het heel simpel.
"Gewoon je bek open trekken".
Dat zei een psychiater ooit tegen mij. Alles wat je zegt is goed. Uiteraard moet het niet kwetsend zijn in de zin van schelden vloeken. Normen en waarden etc...
Maar jezelf uiten is heel belangrijk!
Haar situatie is heel erg herkenbaar voor die van mij.
Durf ook pas sinds een paar jaar mezelf wat meer uit te spreken en opener te zijn, weet de struggle. En laat me je zeggen @Moonlight Jij komt hier uiteindelijk wel boven op. Baby stapjes zijn ook stapjes.
[ Bericht 4% gewijzigd door Grotetijd op 08-05-2025 18:55:43 ]
Well, life can be a riot
I can be the pilot provided that it's private
I got the world to worry about
I can be the pilot provided that it's private
I got the world to worry about
Hey Moontje. Wat rot dat je dit zo hebt maar goed te horen dat het wel beter gaat dan vroeger.
Ik zou je graag willen helpen maar helaas herken ik het probleem niet.
Ik zit wel een beetje te denken over hoe je dan wellicht kunt leren je irritatie of boosheid te uiten.
Vind je het dan bijvoorbeeld erg eng hoe anderen tegen je gaan zijn? Ben je bang verkeerd te reageren?
Je zou het in stapjes kunnen doen. Dan zou je kunnen proberen alleen te zeggen van: "ik ben geirriteerd" of "ik ben boos" als je herkent dat er iets is.
Dan kan de ander vragen waarom jij geirriteerd of boos bent. Misschien dat het dan makkelijker wordt omdat je dan niet een compleet verhaal klaar hoeft te hebben om uit te leggen wat er aan de hand is.
Ik weet niet of zoiets zou werken bij jou maar ik bedoel het goed. Succes.
Ik zou je graag willen helpen maar helaas herken ik het probleem niet.
Ik zit wel een beetje te denken over hoe je dan wellicht kunt leren je irritatie of boosheid te uiten.
Vind je het dan bijvoorbeeld erg eng hoe anderen tegen je gaan zijn? Ben je bang verkeerd te reageren?
Je zou het in stapjes kunnen doen. Dan zou je kunnen proberen alleen te zeggen van: "ik ben geirriteerd" of "ik ben boos" als je herkent dat er iets is.
Dan kan de ander vragen waarom jij geirriteerd of boos bent. Misschien dat het dan makkelijker wordt omdat je dan niet een compleet verhaal klaar hoeft te hebben om uit te leggen wat er aan de hand is.
Ik weet niet of zoiets zou werken bij jou maar ik bedoel het goed. Succes.
Makkelijker gezegd dan gedaan inderdaad.quote:Op donderdag 8 mei 2025 18:48 schreef Grotetijd het volgende:
[..]
Gewoon je bek open trekken is makkelijker gezegd dan gedaan als je uit een familie komt waar bij je altijd klein bent gehouden, en alles wat je deed werd weggezet als "niet goed" of "nee dat doe ik wel want...."
Haar situatie is heel erg herkenbaar voor die van mij.
Durf ook pas sinds een paar jaar mezelf wat meer uit te spreken en opener te zijn, weet de struggle. En laat me je zeggen @:Moonlight Jij komt hier uiteindelijk wel boven op. Baby stapjes zijn ook stapjes.
Maar elke stap is er één.
Geloven in jezelf, je beseffen dat je je mag uiten in een land als Nederland.
Zoals ik al zei...als je beseft dat je net zo belangrijk bent als iedereen om je heen dan kom je langzaam steeds iets verder en gaat het uiten van je gevoel steeds beter.
Zo is het in ieder geval bij mij gelukt.
Maar als je enorm geïrriteerd raakt bij kleine dingetjes, is het dan niet terecht dat je dat voor je houdt en je inhoudt? In plaats van anderen belast met je irritatie over kleine dingetjes? Of moet iedereen rekening houden met elk detail m.b.t. jouw emoties..?quote:enorm geirriteerd raak op kleine dingetjes maar dan vooral inwendig. Ik kan dit niet goed uiten bij bijvoorbeeld mijn naaste omgeving. Het gaat met stapjes echt wel beter, maar ik voel me altijd alsof ik me moet inhouden
Het is begrijpelijk dat je moeite hebt met het uiten van je gevoelens en frustraties, vooral als dat al langer een uitdaging voor je is. Wat zou kunnen helpen, is oefenen met kleine stappen. Begin met het benoemen van je gevoelens, bijvoorbeeld door simpelweg te zeggen: “Ik merk dat ik geïrriteerd ben.” Dat maakt het tastbaar zonder meteen grote confrontaties aan te gaan.quote:
Hoi allemaal.
Ik wil graag even van me afschrijven, hopelijk helpt het wat tegen de irritatie en het overvolle hoofd wat ik heb.
Al jaren lang ben ik bezig met wisselen in medicatie, heb al veel geprobeerd, maar heel veel wat ik dus geprobeerd heb, werkte niet goed voor mij door dat mijn bloed het te snel afbreekt, of juist niet snel genoeg afbreekt. Dit zal altijd een soort zoektocht zijn, mocht ik weer nieuwe medicatie gaan gebruiken (zoals nu). En dat stoort me wel.
Ik ben nu dus weer begonnen met andere medicatie en dit zorgt er qua bijwerkingen voor dat ik nu enorm geirriteerd raak op kleine dingetjes maar dan vooral inwendig. Ik kan dit niet goed uiten bij bijvoorbeeld mijn naaste omgeving. Het gaat met stapjes echt wel beter, maar ik voel me altijd alsof ik me moet inhouden. Ik zou graag willen dat ik gewoon zonder te veel nadenken kan zeggen wat er op mijn hart ligt. Maar ook dat ik niet zo hoef na te denken als er oplossingen bedacht worden wanneer ik in gesprek ben; ik moet dat eerst te zien verwerken, er over nagedacht hebben en pas dan kan ik reageren, maar dan gaat het alweer over het volgende onderwerp.
Ik zou graag wat tips willen in hoe je, je wat beter kan uiten en niet zo terughoudend hoeft te zijn, ik weet dat het ook niet nodig is, maar denk dat het heel erg te maken heeft met hoe ik ben opgegroeid en het niet gezien/gehoord voelen, waar dat nu wel echt zo is dat ze me zien.
Daarnaast kan het helpen om tijd te vragen als je in een gesprek zit en dingen eerst wilt verwerken. Je kunt aangeven: “Ik wil hier even over nadenken en kom er later op terug.” Zo hoef je niet direct te reageren, maar geef je jezelf de ruimte om een antwoord te formuleren.
Schrijven kan ook een goede manier zijn om emoties op een rij te zetten. Het kan je helpen om te begrijpen wat je voelt en hoe je dat kunt verwoorden naar anderen. Misschien kan een dagboek of zelfs korte notities hierin ondersteunen.
En als je merkt dat je je emoties vooral inslikt om conflicten te voorkomen, dan kan het nuttig zijn om te kijken of er veilige manieren zijn om je frustraties kwijt te raken, zoals sporten, muziek luisteren of creatieve bezigheden.
Hopelijk heb je hier iets aan! Kleine stappen kunnen uiteindelijk veel verschil maken.
Dat is zeker makkelijker gezegd dan gedaan! Fijn dat jij nu wat meer durft uit te spreken en opener te zijn, hoe ben je hier mee aan de slag gegaan?quote:
[..]
Gewoon je bek open trekken is makkelijker gezegd dan gedaan als je uit een familie komt waar bij je altijd klein bent gehouden, en alles wat je deed werd weggezet als "niet goed" of "nee dat doe ik wel want...."
Haar situatie is heel erg herkenbaar voor die van mij.
Durf ook pas sinds een paar jaar mezelf wat meer uit te spreken en opener te zijn, weet de struggle. En laat me je zeggen @:Moonlight Jij komt hier uiteindelijk wel boven op. Baby stapjes zijn ook stapjes.
Zeker zijn baby stapjes ook stapjes, alleen momenteel vind ik dit zo lastig, ik hoop dat het me bij mensen die ik vertrouw uit eindelijk als eerst gaat lukken en later ook naar de mensen die niet dichtbij me staan, maar proberen misbruik van me te maken
Ja dat is ook nog wel een idee! Dat ik het op die manier aangeef, dan is het ook makkelijker om er over te praten denk ik, bedankt voor de tipquote:
Hey Moontje. Wat rot dat je dit zo hebt maar goed te horen dat het wel beter gaat dan vroeger.
Ik zou je graag willen helpen maar helaas herken ik het probleem niet.
Ik zit wel een beetje te denken over hoe je dan wellicht kunt leren je irritatie of boosheid te uiten.
Vind je het dan bijvoorbeeld erg eng hoe anderen tegen je gaan zijn? Ben je bang verkeerd te reageren?
Je zou het in stapjes kunnen doen. Dan zou je kunnen proberen alleen te zeggen van: "ik ben geirriteerd" of "ik ben boos" als je herkent dat er iets is.
Dan kan de ander vragen waarom jij geirriteerd of boos bent. Misschien dat het dan makkelijker wordt omdat je dan niet een compleet verhaal klaar hoeft te hebben om uit te leggen wat er aan de hand is.
Ik weet niet of zoiets zou werken bij jou maar ik bedoel het goed. Succes.
Ik kan het altijd proberen, niet geschoten is altijd mis. Dankjewel!!
Schrijven helpt voor mij ook echt, dan kan ik alles beschrijven wat ik voel en denk, maar ook mijn emoties kan ik dan erg goed kwijt!quote:
[..]
Het is begrijpelijk dat je moeite hebt met het uiten van je gevoelens en frustraties, vooral als dat al langer een uitdaging voor je is. Wat zou kunnen helpen, is oefenen met kleine stappen. Begin met het benoemen van je gevoelens, bijvoorbeeld door simpelweg te zeggen: “Ik merk dat ik geïrriteerd ben.” Dat maakt het tastbaar zonder meteen grote confrontaties aan te gaan.
Daarnaast kan het helpen om tijd te vragen als je in een gesprek zit en dingen eerst wilt verwerken. Je kunt aangeven: “Ik wil hier even over nadenken en kom er later op terug.” Zo hoef je niet direct te reageren, maar geef je jezelf de ruimte om een antwoord te formuleren.
Schrijven kan ook een goede manier zijn om emoties op een rij te zetten. Het kan je helpen om te begrijpen wat je voelt en hoe je dat kunt verwoorden naar anderen. Misschien kan een dagboek of zelfs korte notities hierin ondersteunen.
En als je merkt dat je je emoties vooral inslikt om conflicten te voorkomen, dan kan het nuttig zijn om te kijken of er veilige manieren zijn om je frustraties kwijt te raken, zoals sporten, muziek luisteren of creatieve bezigheden.
Hopelijk heb je hier iets aan! Kleine stappen kunnen uiteindelijk veel verschil maken.
Het is ook niet zo dat ik hevige confrontaties of discussies wil, maar iets meer mezelf uiten zou gewoon fijn zijn. Met sporten bijvoorbeeld kan ik ook goed mijn ei kwijt, dit probeer ik dan ook wel te doen.
Het is eigenlijk al mijn leven lang een uitdaging dus ik verwacht ook niet dat het ineens veranderd, maar kleine stapjes mogen er ook zijn.
Ik vind het wel een goede tip om dan aan te geven dat ik er even over na wil denken tijdens een gesprek. Dankjewel
Dat klinkt als een mooie manier om met je gevoelens om te gaan! Schrijven geeft je de ruimte om je gedachten te ordenen zonder dat je direct hoeft te reageren, en sporten helpt om spanningen kwijt te raken. Beide zijn krachtige manieren om jezelf te uiten, en het feit dat je dit al toepast, laat zien dat je actief werkt aan je ontwikkeling.quote:
[..]
Schrijven helpt voor mij ook echt, dan kan ik alles beschrijven wat ik voel en denk, maar ook mijn emoties kan ik dan erg goed kwijt!
Het is ook niet zo dat ik hevige confrontaties of discussies wil, maar iets meer mezelf uiten zou gewoon fijn zijn. Met sporten bijvoorbeeld kan ik ook goed mijn ei kwijt, dit probeer ik dan ook wel te doen.
Het is eigenlijk al mijn leven lang een uitdaging dus ik verwacht ook niet dat het ineens veranderd, maar kleine stapjes mogen er ook zijn.
Ik vind het wel een goede tip om dan aan te geven dat ik er even over na wil denken tijdens een gesprek. Dankjewel
Het is helemaal oké om kleine stapjes te zetten. Grote veranderingen komen zelden in één keer; juist die geleidelijke groei maakt een blijvend verschil. En het aangeven dat je tijd nodig hebt om ergens over na te denken tijdens een gesprek is een slimme manier om jezelf wat ruimte te geven. Zo kun je je gevoelens en gedachten eerst verwerken voordat je ze deelt.
Heb je bepaalde momenten waarop je merkt dat het makkelijker is om jezelf te uiten? Misschien zijn er specifieke situaties waarin je je meer comfortabel voelt om dat te oefenen?
Ja, dat lijkt me ook fijn, dat je niet direct hoeft te reageren, maar je het even kan verwerken en de tijd kan geven om het goed te laten bezinken.quote:
[..]
Dat klinkt als een mooie manier om met je gevoelens om te gaan! Schrijven geeft je de ruimte om je gedachten te ordenen zonder dat je direct hoeft te reageren, en sporten helpt om spanningen kwijt te raken. Beide zijn krachtige manieren om jezelf te uiten, en het feit dat je dit al toepast, laat zien dat je actief werkt aan je ontwikkeling.
Het is helemaal oké om kleine stapjes te zetten. Grote veranderingen komen zelden in één keer; juist die geleidelijke groei maakt een blijvend verschil. En het aangeven dat je tijd nodig hebt om ergens over na te denken tijdens een gesprek is een slimme manier om jezelf wat ruimte te geven. Zo kun je je gevoelens en gedachten eerst verwerken voordat je ze deelt.
Heb je bepaalde momenten waarop je merkt dat het makkelijker is om jezelf te uiten? Misschien zijn er specifieke situaties waarin je je meer comfortabel voelt om dat te oefenen?
Ik weet zo eigenlijk niet echt momenten dat ik me het meest comfortabel voel, moet daar echt even over na denken
liefste Moontje
bokszak training(met iemand die gespecialiseerd is in trauma etc)
Yoga ( en er zijn heel veel vormen van tegenwoordig, zoek er 1 die bij je past)
bokszak training(met iemand die gespecialiseerd is in trauma etc)
Yoga ( en er zijn heel veel vormen van tegenwoordig, zoek er 1 die bij je past)
Thinking is difficult, that’s why most people judge
Het is vooral gekomen doordat ik steeds meer onder de mensen kwam, als je dan met alles en iedereen gaat meelullen dan komt 't vanzelf wel een keer uit dat er iets niet klopt. En ben er langzaam maar zeker achter gekomen dat als je een andere mening hebt dat niet perse meteen betekent dat de ander boos word of gaat schreeuwen (zoals het bij mij vroeger helaas wel ging in de thuissituatie)quote:
[..]
Dat is zeker makkelijker gezegd dan gedaan! Fijn dat jij nu wat meer durft uit te spreken en opener te zijn, hoe ben je hier mee aan de slag gegaan?
Zeker zijn baby stapjes ook stapjes, alleen momenteel vind ik dit zo lastig, ik hoop dat het me bij mensen die ik vertrouw uit eindelijk als eerst gaat lukken en later ook naar de mensen die niet dichtbij me staan, maar proberen misbruik van me te maken
Het is ook super lastig Moon, maar die hoop ga jij omzetten in grotere stappen en uiteindelijk komt het helemaal goed
Well, life can be a riot
I can be the pilot provided that it's private
I got the world to worry about
I can be the pilot provided that it's private
I got the world to worry about
Het klinkt alsof je veel nadenkt over hoe je je gevoelens verwerkt en uit, en dat het soms lastig is om daar een balans in te vinden. Het is helemaal begrijpelijk dat je niet altijd meteen een reactie wilt geven en liever de tijd neemt om dingen te laten bezinken. Dat kan juist een goede manier zijn om ervoor te zorgen dat je een weloverwogen en passende reactie hebt.quote:
Ja, dat lijkt me ook fijn, dat je niet direct hoeft te reageren, maar je het even kan verwerken en de tijd kan geven om het goed te laten bezinken.
Ik weet zo eigenlijk niet echt momenten dat ik me het meest comfortabel voel, moet daar echt even over na denken
Wat je zegt over niet direct kunnen benoemen wanneer je je het meest comfortabel voelt, laat zien dat je er echt bewust over wilt nadenken. Misschien is dat ook een proces waarin je stukje bij beetje kunt ontdekken wat voor jou werkt. Misschien is het een situatie waarin je ontspannen bent en niet hoeft na te denken over hoe je overkomt. Soms zijn die momenten er wel, maar vallen ze pas later op.
Het is in ieder geval goed dat je hier open over nadenkt en bespreekt hoe je ermee omgaat. Kleine stappen hierin kunnen uiteindelijk helpen om beter aan te voelen hoe je je emoties kunt verwerken en uiten op een manier die bij je past.
Ik vind deze ChatGTP posts niet zo prettigquote:
[..]
Het klinkt alsof je veel nadenkt over hoe je je gevoelens verwerkt en uit, en dat het soms lastig is om daar een balans in te vinden. Het is helemaal begrijpelijk dat je niet altijd meteen een reactie wilt geven en liever de tijd neemt om dingen te laten bezinken. Dat kan juist een goede manier zijn om ervoor te zorgen dat je een weloverwogen en passende reactie hebt.
Wat je zegt over niet direct kunnen benoemen wanneer je je het meest comfortabel voelt, laat zien dat je er echt bewust over wilt nadenken. Misschien is dat ook een proces waarin je stukje bij beetje kunt ontdekken wat voor jou werkt. Misschien is het een situatie waarin je ontspannen bent en niet hoeft na te denken over hoe je overkomt. Soms zijn die momenten er wel, maar vallen ze pas later op.
Het is in ieder geval goed dat je hier open over nadenkt en bespreekt hoe je ermee omgaat. Kleine stappen hierin kunnen uiteindelijk helpen om beter aan te voelen hoe je je emoties kunt verwerken en uiten op een manier die bij je past.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
♥quote:
[..]
Ik vind deze ChatGTP posts niet zo prettig
Maar dat ze mijn reactie compleet negeert is toch ook niet wenselijk? Maar daar wordt niks over gezegd.quote:
[..]
Ik vind deze ChatGTP posts niet zo prettig
Ik herhaal:
"Maar als je enorm geïrriteerd raakt bij kleine dingetjes, is het dan niet terecht dat je dat voor je houdt en je inhoudt? In plaats van anderen belast met je irritatie over kleine dingetjes? Of moet iedereen rekening houden met elk detail m.b.t. jouw emoties..?"
Ze wordt als een slachtoffer weggezet die geholpen moet worden omdat ze de kleinste dingen niet aankan..geen verantwoordelijkheid hoeft te dragen..
Van wat ik zie is dit gewoon het plaatsen in een slachtofferrol.. onterecht..
Bedoel de kern moet toch liggen bij dit:
Dit topic (en mensen die reageren) geven haar gelijk en stellen dat ze benadeeld wordt ofzo en daar op een bepaalde manier mee om moet gaan. Nee zij interpreteert bepaalde dingen op een extreme manier en moet eraan werken om dat te proberen aan te passen. Sommige mensen willen bij alles de schuld geven aan andere mensen terwijl zij zelf juist schuldig zijn.
En nee dat betekent niet dat ik haar haat of het haar kwalijk neem (ze kan niet anders want haar hersenen zeggen haar gewoon dat ze zo moet reageren). Maar ik hoop dat je wel er over probeert na te denken
Dit zegt toch alles? Ze weet dat het om kleinigheden gaat, waar ieder ander normaal mee omgaat, maar zij niet normaal mee kan omgaan. Dat probleem (en oplossing) ligt dus bij haar.. ze moet daarmee leren om te gaan.quote:enorm geirriteerd raak op kleine dingetjes
Dit topic (en mensen die reageren) geven haar gelijk en stellen dat ze benadeeld wordt ofzo en daar op een bepaalde manier mee om moet gaan. Nee zij interpreteert bepaalde dingen op een extreme manier en moet eraan werken om dat te proberen aan te passen. Sommige mensen willen bij alles de schuld geven aan andere mensen terwijl zij zelf juist schuldig zijn.
En nee dat betekent niet dat ik haar haat of het haar kwalijk neem (ze kan niet anders want haar hersenen zeggen haar gewoon dat ze zo moet reageren). Maar ik hoop dat je wel er over probeert na te denken
|
|
