quote:
Dank voor de reacties, het helpt echt om mij gedachten even te ordenen.
Het blijft lastig omdat ik opgegroeid ben met de waarde van zekerheid en stabiliteit — dat zit gewoon in mij. Maar toch voel ik mij vaak niet goed genoeg als ik mijzelf vergelijk met vrienden die het op papier beter voor elkaar lijken te hebben. Dat schuurt, ook al weet ik rationeel dat ik het goed doe.
Wat het nog ingewikkelder maakt, is dat mijn vriendin in haar proefperiode zit en ik zie hoe onzeker zij is. Wat als we samen in de WW komen? Het maakt de twijfel alleen maar groter. Ik wacht nog op een definitief bod, maar als het wordt zoals zij aangaven, ga ik van 2.900 naar 3.800 bruto. Dat is veel meer, en ik voel dat ik die stap misschien moet maken, maar wat als het daar niet goed voelt? Wat als ik spijt krijg?
Die onzekerheid blijft knagen, maar ergens weet ik dat het misschien wel de juiste keuze is. En als ik dan ook nog wat vakantiedagen kan bijkopen voor Ajax, wie weet…

Ik denk dat jouw verhaal best duidelijk is. Je gaat op de langere termijn niet tevreden zijn met je huidige baan. Maar het is heel situationeel of je deze knoop moet doorhakken.
Ikzelf heb net besloten dat ik ga veranderen van baan. Mijn grootste drijfveer is dat ik van ca, 50km enkele reis (reistijd 50min) terug ga naar 15km enkele reis. Maar mijn situatie is anders en het is niet de enige.
- ik ben 11 jaar ouder dan jou. Heb 2 kinderen uit een vorige relatie en woon samen met vriendin en stiefkind. Deze prive situatie is uitdagend qua werk-prive balans. 98% van onze verlofdagen gaan bijvoorbeeld op aan schoolvakanties. ik moet flexibel werken om 1x per week kinderen van/naar school te brengen (in een andere stad). etc. Kortere reistijd is voor mij dus heel waardevol.
- Ik heb een management functie in een redelijke niche markt. In mijn regio zijn er weinig geschikte bedrijven voor mij. Dat ik nu iets zo dichtbij heb gevonden is erg uniek en zal ik niet snel vinden.
- Doorgroeimogelijkheden zijn er binnen bij huidige en mijn nieuwe baan. Ik heb 1,5 jaar geleden een interne promotie geweigerd. Zou dus niet weten of ik dit wel wil.
- Mijn salaris is al meer dan prima. Nieuwe werkgever kan ongeveer hetzelfde bieden, niet meer. Maar meer geld zou voor mij geen doorslaggevende factor zijn.
- Met alle verplichtingen en geo-politieke instabiliteit is het een risico om te switchen van baan. Ik werk ca 12 jaar bij huidige werkgever en ga dus weer naar een jaarcontract. Aan de andere kant zal ik in mijn branche redelijk makkelijk andere werk moeten kunnen vinden als dat nodig is. Dan zal ik wel weer verder moeten rijden of salaris inleveren waarschijnlijk.
Al met al: kijk naar je eigen situatie. Wat is nu belangrijk voor je? Werkplezier/doorgroeimogelijkheden? Of tijd thuis zijn voor sport/vriendin/kinderen? Kun je andere werk vinden als je niet succesvol bent bij nieuwe baan? Kun je het aan om elke dag 1,5-2u in de auto te zitten?
Ik denk dat je verhaal wijst op overstappen. Als je vertrouwen hebt dat je iets anders kunt gaan doen als het mis gaat, dan moet je hiervoor gaan.