Twijfel: meer geld & uitdaging, of blijven bij fijne baan dichtbij?

Hoi allemaal,

Ik zit met een serieuze twijfelknoop en ben benieuwd hoe anderen dit zouden bekijken.

Waarschijnlijk kan ik binnenkort starten bij een bedrijf waar ik ongeveer 900 euro bruto per maand extra ga verdienen. De functie is uitdagender, met meer doorgroeimogelijkheden en inhoudelijk werk waar ik echt m’n hersens kan gebruiken. Reiskosten (zo’n 50 km heen en terug) worden vergoed tegen ¤0,23 per km.

Klinkt top, zou je denken. Maar ik werk nu bij een bedrijf letterlijk op 2 km afstand. Daar heb ik het goed naar m’n zin: fijne collega’s, geen stress, gewoon op de fiets naar werk. Het is misschien wat minder spannend, maar het voelt wel veilig en comfortabel.

Ik ben 31, en ergens weet ik dat ik meer in mijn mars heb. Ik ben altijd een beetje een onderpresteerder geweest – slim genoeg, maar het kwam er vaak niet helemaal uit. Misschien speelde m’n onzekerheid daarin ook een rol. Ik ben loyaal, rustig van aard, en soms iets te lief of naïef. Daarnaast heb ik in het verleden periodes gehad waarin ik minder lekker in m’n vel zat, maar de laatste jaren ben ik veel stabieler geworden. Ik ben nu ook actief bezig met hardlopen en ga regelmatig naar de sportschool.

Voor mijn huidige baan werkte ik bij een groot bedrijf, waar mensen echt toekomst in me zagen, maar ik had veel moeite met de nachtdiensten, wat op een gegeven moment zelfs leidde tot problemen met mijn auto op de terugweg. Het was een zware periode, maar daardoor heb ik wel geleerd wat ik echt belangrijk vind in werk.

Ik heb genoeg dromen en ambities voor de toekomst, en 900 euro bruto extra per maand maakt die dromen over de komende 25 jaar wel een stuk bereikbaarder. Toch twijfel ik: kan ik die nieuwe baan echt aan, of laat ik mijn fijne werkplek achter voor iets dat uiteindelijk niet werkt?
Ik wil niet altijd op safe blijven spelen, maar ik ben soms wel een beetje bang om mezelf te verliezen als ik teveel risico neem.

Kortom: kies ik voor groei en risico, of voor rust en stabiliteit?

Wat zouden jullie doen?

Groet,
Tjacka

quote:

Op woensdag 30 april 2025 10:24 schreef SuperNeger het volgende:
Als je bij je huidige baan gelukkiger bent zou ik die houden tenzij je weet dat je altijd terug zou kunnen vallen dan kan je het gerust proberen.

quote:

Op woensdag 30 april 2025 10:35 schreef dimmak het volgende:
Zijn er ook doorgroeimogelijkheden bij je huidige baan? En eventueel kans op meer salaris? 2km van je werk af of 50km is een enorm verschil, waar ik persoonlijk veel moeite mee zou hebben. Zou dat verschil er niet zijn had ik sowieso de stap gemaakt.

quote:

Op woensdag 30 april 2025 10:37 schreef herverwijderd het volgende:
Je bent nog jong, ga voor die nieuwe baan zou ik zeggen. Iets wat je leuk vindt achterlaten kan heel krom voelen, maar een kans om je hersenen te gebruiken in je baan zou ik niet laten liggen, dat kan zoveel voldoening geven.
En blijkt het toch niks te zijn.... dan dooorrrr.

quote:

Op woensdag 30 april 2025 10:39 schreef Bargehassus het volgende:
De baan zou ik in principe aannemen maar de woon-werktijd zou me echt op gaan breken.

quote:

Op woensdag 30 april 2025 10:39 schreef Opzoeknaarvrienden het volgende:
Ik heb van slechts weinig zaken spijt, en het zijn allemaal de dingen die ik *niet* heb gedaan. Kijk, fouten maken mag, als je er van leert. Dus ik zou zeggen: doen!

Thanks allemaal voor jullie reacties, het helpt echt om het even zo op een rijtje te zetten.

Die 50 km maken mij op zich niet zoveel uit. Natuurlijk, 3 minuten van huis zijn is supercomfortabel, dat ga ik niet ontkennen. Maar ik ben nu mentaal veel stabieler dan een paar jaar geleden. Zie het meer als een investering in iets met meer toekomst.

En 900 bruto is echt veel geld — dat maakt bepaalde dromen over 20-25 jaar ineens een stuk realistischer. Dat weegt serieus mee.

Aan de andere kant: ik ben ook iemand die soms aan zichzelf twijfelt. Anderen onderschatten mij ook geregeld, of hebben al snel hun oordeel klaar. Dat kan in een nieuwe omgeving in het begin tegen mij werken, en daar ben ik mij van bewust. Ik ben rustig, misschien iets te lief of naïef af en toe, en dan duurt het soms even voordat mensen echt zien wat ik kan.

Daarnaast: ik heb een hypotheek en een vriendin, dus dat trekt de balans toch weer richting blijven. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor de rust thuis.

Doorgroeien hier zit er trouwens niet echt in — familiebedrijf, en de zoon van de baas loopt mij in de weg. Wist ik wel toen ik begon, maar ik had toen echt even stabiliteit nodig, want ik zat er behoorlijk doorheen.

Nu merk ik juist dat ik weer wil groeien. Ik sport, ik loop hard, m’n hoofd is helderder dan ooit. Dus ja, spannend blijft het — maar ik wil het ook niet over 5 jaar een gemiste kans noemen.

quote:

Op woensdag 30 april 2025 11:35 schreef Akathisia het volgende:
Wat zal je per dag kwijt zijn aan reistijd? 1 a 1,5 uur extra?

Dat blijft.

Qua energie kan het alle kanten opgaan. In het begin zal het sowieso zwaar vallen (meer stress door wennen aan werk, collega's, etc), maar ook op de langere termijn kan het energievretender blijven door de benodigde hersengymnastiek en de langere dagen door de extra reistijd. Anderzijds kan je meer energie krijgen als het werk je goed bevalt.

Ik denk dat dit twee belangrijke factoren zijn om mee te nemen voor de inschatting tot in hoeverre datgene wat je nu mede goed doet voelen (het sporten, etc.), nog mogelijk/aanwezig zal zijn.

Wellicht kan je altijd nog, mocht het te zwaar zijn, een dagje minder gaan werken o.i.d.. Dat doet dat extra loon initieel wel weer (goeddeels) teniet, maar dan heb je wel het uitdagende werk, en kans om door te blijven groeien.

quote:

Op woensdag 30 april 2025 11:41 schreef Chandler het volgende:
Kun je niet opperen bij je huidige baan dat je een aanbieding hebt gehad en dat je twijfelt.. Misschien kunnen ze jou wel een aanbieding doen die nog beter bij je past.

En soms... soms moet je gewoon kiezen voor het onbekende... is spannend maar mogelijk ook erg leuk! maar aan de andere kant, het is onveiliger want je zegt mogelijk je vaste contract daarmee op... en je weet niet wat de toekomst brengt...

Iig succes met je keuze!

quote:

Op woensdag 30 april 2025 11:54 schreef ZarB het volgende:
Ik zou waarschijnlijk vanwege de reistijd afhaken. Als het 30 minuutjes was, was het een ander verhaal.

Ik denk wel dat het belangrijk is dat je nagaat in hoeverre je nu nog voldoening haalt uit je werk, want als dat niet zo is, dan kan je dat op een gegeven moment ook opbreken.

Ik werk nu op 5 minuten fietsen. Ik heb ooit op 2 uur treinen (enkele reis) en 30 auto minuten gewerkt. Ik zou nu waarschijnlijk nooit meer verder weg gaan werken. Maar ik heb een kind en de opvang is op de route naar mijn werk. Door de weinige reistijd heb ik automatisch zowel 's ochtends als 's avonds meer tijd met haar. 'S Avonds geen achterlijk spitsuur (thuis) is mij heel veel waard. Zonder kind maak je weer andere keuzes.

Onderaan de streep vind ik tijd belangrijker dan geld. Maar mentale gezondheid ook, en daarin moet je dus de afweging maken: wat gaat een grotere (negatieve) invloed hebben op je mentale gezondheid: reistijd of het gebrek aan uitdaging/voldoeding.

quote:

Op woensdag 30 april 2025 11:58 schreef Xlarge het volgende:

[..]
Die zou je eigenlijk als salaris bij de "oude "functie moeten optellen.
Als je daar blijft, zou je theoretisch 1 a 1.5 X 5 X 4 uren extra werken dat zijn 20 tot 30 overuren per maand.

Wat zou je daar voor krijgen TS ?

quote:

Op woensdag 30 april 2025 11:59 schreef Stepperoller het volgende:
50 km kan ook een half uur reistijd zijn als TS vroeg kan beginnen.

Aangezien er bij je huidige baan geen doorgroeimogelijkheden zijn zou ik zeker verder kijken.

Je hebt nu een mooi aanbod liggen. En ook als je daar uiteindelijk bijvoorbeeld maar 2 jaar werkt, omdat er dichter bij huis weer iets voorbij komt kan het nog steeds waardevolle ervaring zijn. Ook is een stap in salaris wat waard.

quote:

Op woensdag 30 april 2025 12:01 schreef Aberkullie het volgende:
Ik vind elke dag 50 min reistijd wel erg veel en hoe zit het met files? Leuk dat je meer gaat verdienen maar als dat je elke dag 2 uur extra kost zou ik toch voor de vrije tijd gaan, tenzij je het nu heel kut had bij je huidige baan.

quote:

Op woensdag 30 april 2025 12:07 schreef Marsenal het volgende:
De afstand zou voor mij ook een dealbreaker zijn. Ik fiets nu ook dagelijks in 15 minuten naar werk, en de rust die dat geeft is moeilijk in geld uit te drukken. Zeker buiten de winter om, lekker zonder jas met een muziekje op.

De tijd die je bespaart is natuurlijk wel in geld uit te drukken. Misschien daar een sommetje op loslaten? Bedenk je wel, dat je met je fietsje geen vertraging op kan lopen. 50 km per dag met ov of auto, dat kan nog wel eens uitlopen.

quote:

Op woensdag 30 april 2025 12:26 schreef DJKoster het volgende:
50km totaal aan reisafstand? Dus 25 heen, 25 terug? No-brainer, doen! 50 heen, 50 terug is wat pittiger. Wat is dan je reistijd in minuten?

Verder ben je nog jong en zou ik, juist nu, de kansen grijpen om ergens anders te kijken en jezelf uit te dagen. Dan heb je over 5-10 jaar, als je behoefte hebt om toch dichter bij huis te werken, ook meer kans om een geschikte baan te vinden met alle kennis en kunde die je nu op doet.

quote:

Op woensdag 30 april 2025 12:46 schreef VEM2012 het volgende:
Ik zou voor uitdaging gaan. Je moet nog 35 jaar... Wil je die doorbrengen op veilig? Saai doorgaan tot het einde?

Thanks allemaal voor de reacties – waardevol om zoveel invalshoeken te lezen 🙏

Om wat duidelijkheid te geven: het is zo'n 50 km enkele reis, dus in de praktijk waarschijnlijk zo’n 35 à 40 minuten per rit, als het een beetje meezit. Natuurlijk kan het door files soms oplopen, maar ik werk in de logistiek – dus ben inmiddels wel gewend dat dingen niet altijd vlekkeloos verlopen 😉

Wat ook meespeelt: in mijn regio gebeurt op logistiek gebied vrij weinig. In de Randstad speelt er simpelweg veel meer, dus als ik daar nu een stap maak, vergroot dat ook mijn kansen op vervolgfuncties en doorgroeimogelijkheden. En ja, het is echt een mooie rol: ik zou de logistiek regelen voor een aantal bekende bedrijven – dat staat niet alleen goed op je cv, maar is ook inhoudelijk interessant.

Qua reistijd ben ik natuurlijk wel extra uren per maand kwijt. Maar dat zijn dan wel betaalde uren – het gaat om zo’n structurele loonsverhoging dat ik die “overuren” er in mijn hoofd ook best vanaf kan trekken. En als het werk energie geeft, voelt het hopelijk minder zwaar.

Van nature ben ik iemand die (te) vaak voor de makkelijkste weg ging. Voor corona werkte ik bijvoorbeeld als zzp’er in de keuken – mise-en-place draaien, prima verdienen, weinig gedoe. Dus het feit dat ik nu serieus overweeg om zo’n stap te zetten, zegt al iets. Misschien is het deels luiigheid, misschien flegmatiek... of er zit een psychologisch laagje onder dat ik nog niet helemaal heb blootgelegd. Maar veiligheid en comfort zijn in elk geval dingen waar ik sterk aan hecht.

Wat het extra lastig maakt: mijn vriendin is net begonnen met een nieuwe baan. En iets in mijn conservatieve hoofd zegt dan: “Misschien moet ik nu juist even níet veranderen, eerst rust bewaren.” Maar goed... er is genoeg werk, zeker in de logistiek, dus dat zou me niet hoeven tegenhouden als dit echt een kans is.

En dan nog iets... Op mijn huidige werk ben ik het blije ei. Ik breng humor, luchtigheid, sfeer – dat was bij eerdere werkgevers ook al zo. Dus afscheid nemen van die fijne, vertrouwde rol is lastig. Ik ben gewoon een gevoelsmens. Best een contrast trouwens: ik doe me op dit forum al jaren voor als de stoere, nuchtere jongen – en nu kom ik ineens met m’n twijfels

Toch... het feit dat deze functie inhoud, uitdaging én toekomst biedt, maakt het heel aantrekkelijk. En áls het bevalt, dan zou het zomaar eens de beste stap in jaren kunnen zijn. Misschien moet ik het gewoon aandurven.

Anyway, ik blijf nog even dubben, maar jullie reacties helpen absoluut. Dank daarvoor

quote:

Op woensdag 30 april 2025 13:21 schreef Stepperoller het volgende:
Op basis van je laatste reactie is het voor mij duidelijk hoor: doen!

Je twijfels zijn vooral koudwatervrees zo te lezen

Mwa, als ik eerlijk kijk naar de plussen en minnen, dan houden ze elkaar redelijk in balans. Het is dus niet overduidelijk de ene kant op. Maar wat het voor mij spannender maakt, is dat m’n ouders vrij conservatief zijn — dat weegt toch ergens mee, bewust of onbewust. Daardoor voelt zo’n stap automatisch wat riskanter. En m’n eigen twijfels helpen ook niet echt mee natuurlijk, die houden me een beetje in die twijfelmodus. Terwijl ik ergens wel voel dat ik misschien gewoon moet gáán.

quote:

Op woensdag 30 april 2025 14:28 schreef herverwijderd het volgende:
Ik ben destijds overgestapt naar andere baan vanwege meer uitdaging, en heb extra reistijd voor lief genomen. Ik merk dat het mij niet stoort omdat ik mijn werk zoveel leuker vind.
En als het wel een probleem blijkt te zijn... dan kijk je tzt of daar iets aan gedaan kan worden.

Zou ik zeggen dan.

quote:

Op woensdag 30 april 2025 16:22 schreef ZarB het volgende:
Als ik dat zo lees: doen. Het vertrouwde achterlaten is lastig, maar dat zou voor mij althans de laatste reden zijn om te blijven.

quote:

Op woensdag 30 april 2025 16:37 schreef Irritatie100 het volgende:
Wat ik best een factor vind in dit soort beslissingen is hoe veel je nu al verdient. Extra geld is op een gegeven moment ook niet echt belangrijk meer. Van 2500,- naar 3400,- is echt een stap die je in je maandelijkse budget merkt dus dat zou ik doen, maar bij een stap van 6.000,- naar 6.900,- is het gewoon een bedrag dat aan het eind van de maand de grote hoop op gaat bij wijze van spreken en dan zou ik het niet per se meer doen.

Zelf heb ik (met een eng veel overeenkomend karakter) een maand of 2-3 geleden in redelijk dezelfde positie gezeten en toen was het qua reistijd zelfs andersom (huidige baan op 65km, nieuwe baan op 10). Ondanks dat de sfeer daar goed op me over kwam, het salaris een stuk hoger was en de werkzaamheden op ongeveer hetzelfde niveau zaten als wat ik nu doe heb ik de baan uiteindelijk toch afgewezen.
Tot nu toe zeker nog geen spijt van gehad, een comfortabele baan met leuke collega's en flexibiliteit qua thuiswerken levert geen geld op maar het is zeker ook wat waard. Uiteindelijk werk ik om te leven en niet andersom.

quote:

Op donderdag 1 mei 2025 01:57 schreef embedguy het volgende:
You can do it!

Also ik de op lees, weet je zelf al prima wat de juiste keuze is. Nu alleen nog doen. Zet ‘m op 💪

Dank voor de reacties, het helpt echt om mij gedachten even te ordenen.

Het blijft lastig omdat ik opgegroeid ben met de waarde van zekerheid en stabiliteit — dat zit gewoon in mij. Maar toch voel ik mij vaak niet goed genoeg als ik mijzelf vergelijk met vrienden die het op papier beter voor elkaar lijken te hebben. Dat schuurt, ook al weet ik rationeel dat ik het goed doe.

Wat het nog ingewikkelder maakt, is dat mijn vriendin in haar proefperiode zit en ik zie hoe onzeker zij is. Wat als we samen in de WW komen? Het maakt de twijfel alleen maar groter. Ik wacht nog op een definitief bod, maar als het wordt zoals zij aangaven, ga ik van 2.900 naar 3.800 bruto. Dat is veel meer, en ik voel dat ik die stap misschien moet maken, maar wat als het daar niet goed voelt? Wat als ik spijt krijg?

Die onzekerheid blijft knagen, maar ergens weet ik dat het misschien wel de juiste keuze is. En als ik dan ook nog wat vakantiedagen kan bijkopen voor Ajax, wie weet…