[2025] Wie gaat er dit jaar winnen?

We maken ons weer op voor een nieuw ESF. Na al het drama van vorig jaar zouden we het bijna vergeten, maar er was ook een winnaar, namelijk Zwitserland. Het komende ESF vindt daarom plaats in Basel, en de vraag is wie gaat daar de trofee pakken?

Er doen dit jaar 37 landen mee, en er zijn nu van 20 landen de liedjes bekend. Die liedjes hebben één gemeenschappelijke factor, namelijk dat ze geen van alle gaan winnen. Dus dat ruimt alvast lekker op als het gaat om de vraag uit de TT.

De vraag moet ook zijn wat de verschillende partijen willen:

De vakjury: De vijfkoppige landenjury's worden bovengemiddeld bezet door mensen die ouder zijn dan de deelnemers, meestal 40'ers en 50'ers. Meestal met werkzaamheden in de popmuziek, en minder in andere genres. Meestal ook in het normale leven progressieve/kunstzinnige mensen, maar op het moment dat ze het ESF moeten gaan jureren, veranderen ze in conservatieve types, met een sterke voorkeur voor radiovriendelijke, Engelstalige middle-of-the-road en licht gedateerde liedjes, gebracht door een West-Europees land en door een goede uitvoerende.

De televoter: Dat bent u dus, met een zak knabbelnootjes op de bank. De televoter stemt vooral op wat de meeste indruk maakt in een veld van 26 finalisten. Dat zijn 'gekke' en feestelijke inzendingen waar de jury weinig mee heeft, en daarmee is het Joost/Käärijä/Baby Lasagna-genre tegenwoordig een vaste waarde op het ESF. Maar mensen kijken niet met het geluid uit. Als het liedje kwalitatief ondermaats is, valt de score ook tegen. Zo kreeg Windows95Man maar 31 punten van het publiek vorig jaar. Indruk maken kan ook gewoon met een sterk liedje, en uiteraard een mooie act. Televoters belonen eigenzinnigheid in tegenstelling tot de vakjury wel, en hebben ook veel minder last van de taal van een lied. Daarentegen vormen diaspora- en burenstemmen ook een belangrijk onderdeel van de televoting.

De EBU: Met twee op papier vrij kiezende instituties heeft de organisator het niet precies in de hand wat de uitslag wordt. Maar er zijn natuurlijk diverse manieren waarop de EBU de uitslag kan beïnvloeden. Met de startvolgorde, de manier waarop het in beeld wordt gebracht, de plaatsing van reclame-onderbrekingen, interviews tussendoor, enz. kan de EBU op zijn minst bepalen wie het niet wordt. En met volgend jaar een jubileum-editie, het 70e ESF, waarvoor al grootse plannen bestaan, gaan ze die invloed ongetwijfeld gebruiken. Dat feest willen we niet vieren in de achtertuin van Putin, dus de voormalige Sovjetrepublieken vallen af. Ook arme landen of ministaatjes zullen niet de voorkeur hebben. Israël is ook niet ideaal voor het voortbestaan van de show. Een dure uithoek als IJsland, met een handvol journalisten en grauw weer is ook niet leuk. En Nederland, waar onder publieke druk ongetwijfeld het verstorende element J.Klein zou opduiken in de show, zal ook onwenselijk zijn.

Dan hebben we dus een eerste idee, en dan is dit nu de lijst van de bookmakers:



Bron

1. Zweden 3.5

Zweden gaat normaliter vertegenwoordigd worden door oud-winnaar Mans Zelmerlöw met het nummer Revolution. Zweden doet het traditioneel goed bij de jury’s, en deze inzending tikt eigenlijk alle boxen af in het bovengenoemde lijstje elementen die op prijs worden gesteld door de vakjury. Het is in feite het B-kantje van Heroes, of het tweede ingezonden nummer naar de selectiecommissie naast die plaat in 2015. Vergezeld van een mooie act gaat dit ongetwijfeld zeer hoog scoren bij de jurystemming.


Mans houdt van sauna's.

Bij het publiek heeft Zweden het moeilijker. Heroes won in 2015 weliswaar, maar was bij het publiek maar 3e, achter Italië en Rusland. En sinds 2016 heeft Zweden in ruim 300 stemrondes welgeteld 4 keer de 12 punten van een (buur)land gekregen bij de televoting. De laatste keer was voor John Lundvik in 2019. Dat hoeft geen probleem zijn, zo bewees Loreen in 2023. Maar Revolution is ondanks de titel kwalitatief niet echt revolutionair. Door de uitvoerende en de act gaat dit zeker zijn punten pakken. Maar het is een SONGfestival, en juist de song zelf is redelijk doorsnee. Er is eigenlijk geen enkele reden te bedenken waarom dit meer dan een week na het ESF nog iets bijzonders zou doen in de hitlijsten of noemenswaardige airplay zou krijgen in de West-Europese landen. Als er iets opduikt dat zowel televoters als jury zou kunnen overtuigen, dan duwt dat dit nummer direct uit de favorietenrol. Dat alternatief is echter nog niet opgedoken, daarmee is de favoriet momenteel de potentiële kampioen van de armoede in een zwak deelnemersveld. Met nog meerdere landen te gaan is de kans echter groot dat daar nog wel tenminste één sterk nummer tussen zit.

De EBU zou Zweden als winnaar, ondanks het feit dat de organisatie op belangrijke posten is gevuld met Zweden (en Britse marionetten), die enige corruptie ook niet schuwen, wellicht niet ideaal vinden, omdat het de 4e keer zou zijn in 13 edities en dat niet echt inspirerend is voor andere landen. Maar mocht er zich geen goede West-Europese tegenstander aandienen en een overwinning dreigen van Israël, dan is dit natuurlijk een ideaal alternatief. En er is in die kringen ook geen beter gastland denkbaar dan Zweden.

2. Frankrijk 7.6

Als het puur om de EBU gaat, zou de titel nog zonder een show zo aan Frankrijk gegeven kunnen worden. De 70e editie aan de voet van de Eiffeltoren, in een groot en rijk land, met daarmee de garantie van miljoenen extra kijkcijfers. In het EBU HQ zouden de plafonds de komende jaren niet meer gewit hoeven te worden, zeg maar.

En een overwinning zou Frankrijk ook toekomen. Ze doen na een mindere periode enorm hun best om goede inzendingen naar het ESF te sturen, en om zo eens te winnen. De vorige keer dateert van 1977, en sindsdien zijn ze tot op 0 punten van de winst gekomen, maar het was meermaals 2e of een andere mooi niet-winnende uitslag.



Het lied wordt gezongen door de zangeres Louane. En het wordt gepresenteerd na de officiële deadline, op 15 maart in een vol Stade de France tijdens de rust van een rugbywedstrijd. Dat suggereert in elk geval dat de Franse delegatie er vertrouwen in heeft. Je gaat je liedje toch niet zo presenteren als het een vrije imitatie van Kleine Kokette Katinka is.

Het zou een moderne ballad over haar moeder moeten worden. En op papier lijkt dit de ideale uitdager voor Zweden op dit ESF. Voor een leuke televotingscore moet ze nog wel even werken aan een iets toegankelijkere uitstraling dan op de foto.

3. Finland 9.6

Erika Vikman met Ich Komme doet mee namens Finland. Vorige week stond dit nog even eerste bij de bookmakers, maar de weg naar een realistischere positie is ingezet. Dit wordt onterecht vergeleken met Käärijä, maar met een minder liedje, een agressieve uitstraling, een gebrek aan melodie en een weinig gezinsvriendelijk totaalpakket, is er eigenlijk weinig wat zowel aan jury- als televoterkant aansprekend genoeg zou moeten zijn om dit maar enigszins in de buurt van de benodigde 500 punten van de winst te laten komen. Top 10 is normaliter het maximaal haalbare.

4. Estland 14

Estland wordt vertegenwoordigd door enfant terrible Tommy Cash. Een dankbaar onderwerp voor luie journalisten, dus hij zal al redelijk gekend zijn bij aanvang van de show. Zijn liedje over koffie neemt Italianen op de hak van de laars, en doet ook mee in de Joost/Käärijä/Baby Lasagna-race voor een mooie score bij de televoting.

Daarvoor is Espresso Machiato als liedje eigenlijk te zwak. Melodieus, als act en als schoppen naar het gezag heeft dit wel meer potentieel dan Finland. Vooral ook omdat dit nog wel enig hype-potentieel heeft, en kan pieken op het moment suprème. Daar is dan wel echt een zeer goede act voor nodig, om te verbloemen dat je eigenlijk naar niets luistert. Het probleem is alleen dat een juryscore van boven de 100 moeilijk gaat worden, En dan kom je dus nooit in de buurt van de 500 die nodig zijn voor de overwinning. Top 5 is op een gekke dag niet uit te sluiten, evenals een totale flop en eindklassering in de achterhoede.

5. Tsjechië 27

Adonxs heeft zijn inzending al eens laten horen bij de Maltese voorronde. Dat maakte het lastig inschatten hoe de echte versie wordt, maar het is wel iets met potentieel. De voorlopige quotering is dan ook niet gek. Op papier ligt Tsjechië nog wel in het grensgebied van landen die de EBU zou gedogen als winnaar, maar het ESF leeft in Tsjechië voor geen meter. Dat heeft altijd voor slechte startposities gezorgd, dus waarschijnlijk kan de EBU alleen over haar eigen schaduw heenstappen als dit echt een potentieel winnend lied is en een ESF in het charmante Praag mogelijk is.

6. Oostenrijk 27

JJ zingt voor Oostenrijk. Vermoedelijk een kruising van Zwitserse buren Gjon’s Tears en Nemo, die beiden bij de jury wonnen, dus dat is veelbelovend. Het moet uiteraard geen kopie van de winnaar worden, maar dit lijkt wat meer de klassieke kant op te gaan.

7. Portugal 28

De Portugese voorronde is kwalitatief hoogstaand, al kiezen ze daar vaak eigenzinnig. Josh lijkt nu de favoriet te zijn, maar dat mist toch wel een aantal eigenschappen van Arcade om meer te doen dan meedoen voor de Top 10.

8. Israël 29

Nadat vorig jaar zelfs politici zich ermee gingen bemoeien om de 12 punten van West-Europese televoters naar Israël te krijgen, scoorde dit land uitstekend in die ranking, 2e achter Kroatië. De gemiddelde jury had de memo van de EBU wel begrepen, dat alles mocht winnen, behalve Israël. En in alle opzichten lijkt dat scenario zich dit jaar te gaan herhalen.

9. Malta 29

Nog een lollig deuntje, deze keer van een land dat het doorgaans niet van de televoters moet hebben. Serving Kant is een soort van Maltees voor ‘zingen’, maar de BBC werd al heel zenuwachtig van het idee dat die uitspraak onbewerkt op TV gaat verschijnen, dus dat kan aandacht genereren. Waarschijnlijk zal de rest van Europa minder nerveus reageren, en de ‘grap’ over de meeste hoofden heenvliegen.

Het moet evenwel gezegd worden dat dit best een leuke inzending is. Malta (bekend van de 12-1 tegen Spanje) heeft zo zijn methodes om jury’s enthousiast te maken, en als dit goed uitgevoerd wordt, en de act wat simpele aanknopingspunten biedt als vrouwenrechten en trots op het eigen lichaam, dan kan dit best top 10 scoren bij de vakjury. Bij de televoters is de uitslag nog wat onvoorspelbaarder.

10. Nederland 34

Claude gaat het doen voor Nederland. Op basis van zijn eerdere werk moet Top 10 zeker haalbaar zijn. Indien hij erin slaagt om een commercieel succes te boeken met zijn plaat, en waarom zou dat zeker in Nederland zelf niet lukken, en een mooie uitslag neer kan zetten, dan zal dat bij Avrotros ongetwijfeld tot tevredenheid stemmen. En in elk geval opluchting dat het onderwerp ESF eindelijk eens voor een paar maanden in de la geschoven kan worden.

Het is overigens nog niet helemaal uit te sluiten dat het onderwerp Joost nog eens opduikt rond het ESF, al dan niet in combinatie met de Estse Tommy Cash om een rel te trappen rond de show. Al zou Claude zelf daardoor niet afgeleid moeten worden.

11-37 De rest

Er zijn nog een paar landen waar we niets van weten, dus het kan altijd dat een Cyprus of Zwitserland naar de top schiet. Of misschien komt Australië morgen met een verrassing. Er zijn verder voornamelijk wat landen die lager staan dan hun vermoedelijke eindklassering. Maar dat komt doordat de kans op winst uiteraard niet hetzelfde is als de kans op Top 10. Met name Oekraïne, Italië, Albanië, Litouwen en Polen maken goede kans hoger te scoren dan waar ze nu staan. Maar voor een overwinning moet er wel iets heel bijzonders gebeuren.

Zeg het maar: Wie gaat het worden dit jaar?

quote:

Op maandag 24 februari 2025 18:38 schreef Momo het volgende:
Ik heb een gevoel dat Frankrijk wel met een jury banger gaat komen. Als Mans Melfest wint door de internationale jury en dan ook nog eens 12 punten over hem heen gegooid krijgt tijdens ESF en daardoor ESF zou winnen hebben we wel een probleem met het systeem.

Ja, de combinatie van alleen televoting in de semi’s waardoor je te veel televoting-inzendingen hebt, en dan in de finale Israël en Oekraïne die alle televotes wegkapen, zorgt ervoor dat de jury enorm machtig is geworden.

quote:

Op maandag 24 februari 2025 20:38 schreef Cyan9 het volgende:

[..]
Ik vind dit een bijzonder twijfelachtige uitspraak.

Dat suggereert in elk geval dat die correct is.

Huidige tussenstand op Betfair:

1. Zweden 3.60
2. Frankrijk 7.00
3. Finland 11.30
4. Oostenrijk 18.00
5. Estland 19.30
6. Nederland 21.00
7. Tsjechië 24.00
8. Israël 27.50
9. Cyprus 39.00
10. België 42.00

quote:

Op vrijdag 28 februari 2025 15:52 schreef GeorgeM het volgende:

[..]
Waarom staat Betfair nog niet bij Eurovisionworld of is dat Betfair Sport?

De meest rechtse kolom BFX (BetFair eXchange) moet je hebben. De andere aanbieders passen meestal hun prijzen later daarop aan.

quote:

Op zaterdag 15 maart 2025 22:52 schreef NailQueen het volgende:
Het is net als vorig jaar een open jaar. Helaas wel van mindere kwaliteit. Het zou mij niets verbazen als er opeens een outsider om de hoek komt kijken en het hele spektakel wint.

Het zou wel interessant zijn als opeens Italië het heel goed doet bij de Eurojury ofzo.

Maar op het moment lijkt me Zweden wel de correcte favoriet.

Nu alles bekend is, kunnen we eens gaan kijken hoe de individuele landen het kunnen gaan doen. Te beginnen in de eerste helft van de eerste semi:

🇪🇪 Estland: Tommy Cash is van de vrolijke, licht provocerende liedjes (🇪🇪 🇫🇮 🇲🇹 🇦🇺) dit jaar wel de meest natuurlijke opvolger in het genre van Käärijä en Joost. Hij doet het echter met een minder liedje. Als persoonlijkheid kan hij wel zodanig veel aandacht en een memorabele staging genereren, dat dit één van de grote momenten op het ESF van dit jaar wordt. Een juryscore van boven de 100 is met zoiets echter onwaarschijnlijk en daarmee ligt het plafond vermoedelijk in de onderste helft van de Top 10. Dat is wel als alles goed gaat. Als de grap niet landt, is een score in de achterhoede ook niet uitgesloten. Kwalificatie moet geen enkel probleem zijn. Ondanks het ruime aanbod, is dit de enige inzending in zijn soort in de eerste semi, waardoor top 3 in die semi ook tot de mogelijkheden behoort.

🇮🇸 IJsland: Het is goedbedoelde vrolijkheid, maar een scenario als PeR namens Letland had in 2013 met Here We Go, namelijk de semi openen en vervolgens onderaan eindigen zou prima kunnen. Wellicht dat de diverse Noordwest-Europese landen die stemmen in de semi dit van de rode lantaarn kunnen weghouden, maar finale is alleen mogelijk met Moldavische stagingkunsten.

🇺🇦 Oekraïne: Het is een redelijk, en ietwat onderschat liedje, dat als voornaamste probleem heeft dat na een minuut of twee de koek wel een beetje op is. De Oekraïners zijn bekend om hun stagingkwaliteiten, en die zullen ze hier nodig hebben, want weinig is vervelender op een ESF dan dat de kijker het nog voor het einde wel gelooft met een liedje. Uiteraard moet de diaspora voting gerespecteerd worden, en ook het Witte Huis kan de sympathie voor dit land aanwakkeren. Daarmee is de onderste helft van de top 10 voor nu de meest logische uitkomst. In de semi kan het door de hoge startbasis een outsider zijn voor de winst.

🇵🇱 Polen: de Poolse diaspora is erg onbetrouwbaar op het ESF en dit rommelige liedje heeft dat zetje in de goede richting eigenlijk wel nodig om zeker te zijn van kwalificatie. Maar Justyna is wel een zeer grote naam, dus dat moet helpen. Wat ook helpt, is dat ze de enige (solo) vrouw is in deze semi, en daarmee al onderscheidend is voor ze überhaupt gezongen heeft.
In de finale is dit typisch iets waar de jury niets mee kan, en dan ligt het dus weer aan de animo van de Poolse gemeenschap over de grens wat dit gaat doen. Het is dan wel de vraag of het 13e of 20e is, voor de prijzen doet dit niet mee.

🇵🇹 Portugal: Ze hadden met Josh hun eigen Ryk in de voorronde. Die werd het dus niet en Napa wel. Dit is een rustpunt op een vrij druk ESF, alleen ook wel een aantrekkelijke optie voor de tweede startpositie. In principe is kwalificatie niet haalbaar. Maar in aflopende volgorde gaan Zwitserland, Spanje, België (Vlaamse schoonouders), Nederland en de ROW dit wel wat punten geven, en dat ‘wat’ kan ook redelijk veel zijn, waardoor de kwalificatiegrens van een punt of 50 in de buurt komt. Als het doorgaat, zou dat een toevalstreffer zijn, maar 12-13e is waarschijnlijker.

🇸🇮 Slovenië: Lang niet elke ESF-inzending is het grootste kunstwerk, maar in dit genre komt het soort kitsch dat Slovenië stuurt wat minder voor. Het is een boodschap die zonder omwegen op zoek is naar de traan van de kijker. En dat is niet noodzakelijkerwijs een slechte strategie. Laat Frans Duijts dit op het Muziekfeest op het Plein in het Nederlands zingen, en de papieren zakdoekjes kunnen erbij gepakt worden in de gemiddelde volksbuurt. Daarmee heeft dit een publiek, en mede door het feit dat er wel 6-7 liedjes in deze semi zijn die minder zijn, moet dit dan ook wel voldoende punten kunnen sprokkelen om de finale te halen en daarin uit de buurt van de onderste plekken weg te blijven.

🇸🇪 Zweden: Op dit moment de favoriet, en dat is ook wel verdiend. In vergelijking met de 🇪🇪🇫🇮🇦🇺🇲🇹 categorie is dit aansprekend voor een veel bredere doelgroep, van kleine kinderen tot oudere mensen. Dat maakt het ook voor de jury makkelijker om op te stemmen. Zeker in combinatie met het land dat dit stuurt en het risico op een tweestrijd met Israël, zou dit zomaar aan 200 jurypunten kunnen komen, wat het met meer dan 300 van het publiek naar de winst kan loodsen.
Het voornaamste risico is dat dit liedje eerdere pogingen in het genre moet verslaan in de score bij zowel jury als televoting. Dat geldt wel vaker voor een ESF-winnaar, denk aan Salvador of Måneskin, dus het hoeft niet onmogelijk te zijn. Maar een Käärijä pakte 150 jurypunten en werd 4e, en dit moet eigenlijk wel naar 200 gaan, afhankelijk van de televotingscore. En daarmee ging Käärijä, en ook Baby Lasagna (en Joost) door de 300, die nodig zijn om aan 500 in totaal te komen. Een verschil hierbij is dat dit allemaal wel iconen zijn met een stoere uitstraling en liedjes die de jongere stemmers aanspreken. Dat is anders dan drie Finnen met radiohoofden met een Zweedse schlager. Dan kom je eerder uit op het Moldavische Trenuletul, dat 239 publiekspunten kreeg. Dat wil dus zeggen dat hoewel dit zonder twijfel een hoge ondergrens heeft, het nog de vraag is waar de lat ligt. Die kan bijvoorbeeld ook bij 150 (JV) en 250 (PV) liggen, waarmee ze dan waarschijnlijk een medaille in de verkeerde kleur winnen. Maar gelet op de juryscore in Zweden, de tegenstander Måns die ze daar versloegen en de hoge streams is dit wel de ultieme favoriet.

quote:

Op woensdag 19 maart 2025 15:00 schreef Niels93 het volgende:
Gezien het nieuwste live-optreden van Duitsland, schrijf ik hen niet af voor de eindoverwinning. Ik gok op hen!

Ik gun het ze enorm, maar het zou me bijzonder verrassen. Het is denk ik wel de inzending met de grootste variatie aan mogelijke uitkomsten dit jaar. Afhankelijk van de uitvoering kan dit even goed 4e als 24e worden.

We gaan door met de landen in de tweede helft van de eerste semi:

🇦🇱 Albanië: Dit soort uitingen van plaatselijke kunst zijn al jaren bijzonder populair op het ESF, met name bij het publiek. Het is leuk voor de Albanezen dat ze met Zjerm hun eigen Shum hebben. Zo goed zal dit waarschijnlijk niet scoren. Met name het stuk van die mompelmeneer maakt dit ietwat ongemakkelijk. Maar een simpele finaleplaats, waarin de Top 10 zeker niet uitgesloten is, is een mooie start.

🇦🇿 Azerbeidzjan: Puur op basis van de liedjes zou dit best bij de bovenste 10 in de semi mogen eindigen. Maar goed, die is op basis van alleen televoting, en zonder diaspora en burenstemmen, en ook zonder sympathy votes, wordt het wel een lastig verhaal. Het is immers maar de vraag voor hoeveel kijkers dit hun favoriet is, die ze ook enthousiast maakt erop te stemmen. Hoogstwaarschijnlijk dus geen kwalificatie.

🇧🇪 België: Seppe won de voorronde met overmacht, en was zelfs even favoriet om te winnen. Dat is nu genormaliseerd, maar de vraag is wat wel haalbaar is. Eerst maar eens kwalificatie. Het is absoluut uniek in het deelnemersveld en geschikt om de semi af te sluiten. En dat allemaal met 12 punten uit Nederland in de tas.
Daartegenover komt alleen wel de vraag hoe groot de doelgroep hiervoor is. Het nummer wordt zelfs in Vlaanderen maar weinig gestreamd. Seppe heeft geen geweldige uitstraling, en de act moet ook beter dan dat geklooi met die hoogwerker in de voorronde.
Overall zou dit bij de beste 10 moeten kunnen komen, maar dan mag er weinig misgaan. Als de finale gehaald wordt, is jury Top 10 bij een goede vocale prestatie prima mogelijk, en gecombineerd met de kijkers een resultaat in het midden van het scorebord.

🇨🇾 Cyprus: Een inzending die in een Melodifestivalen finale onopvallend in de middenmoot zou eindigen, en het is lastig inschatten hoe dit zich gaat houden in een veld van 15 semifinalisten, waaronder enkele zeer sterke en enkele zeer zwakke inzendingen. Griekenland is er niet bij voor de gratis punten, maar het komt wel langs in de tweede helft. Net als Noorwegen, dat vermoedelijk enigszins in dezelfde vijver vist, maar dan met een iets beter liedje. Als het doorgaat, dan ongetwijfeld op het nippertje, en zonder noemenswaardige kans op het linkerrijtje in de finale.

🇭🇷 Kroatië: Met een liedje dat in eigen land maar 4e werd bij het publiek in de voorronde, wordt dit een heel lastig verhaal. Eigenlijk kunnen we gewoon wel stellen dat dit kansloos voor kwalificatie is.

🇳🇱 Nederland: Na een bewogen jaar is Nederland weer terug bij de vertrouwde radiovriendelijke inzendingen waar in de jaren ‘10 zo goed mee werd gescoord. Met de uitstraling van Claude en een makkelijk te onthouden liedje gaat dit sowieso mooi scoren. In een jaar zonder uitgesproken favorieten is de vraag of de winst haalbaar is. Dat zal vermoedelijk toch wel lastig worden, hoofdzakelijk omdat het liedje wel prima is, maar niet zodanig onderscheidend dat het zomaar even iets als 300 (JV) en 200 (PV) binnensleept, die je nodig hebt voor de winst. Met de verschijning van Claude sta je natuurlijk al meteen met 1-0 voor en het liedje houdt ook prima stand in de Nederlandse streamingcijfers. De clip leent zich ook prima voor een goede score bij de Eurojury, dus dat kan wat hype creëren. Daartegenover moeten we nog maar zien of het goedkomt met de staging. De EBU heeft wat rekeningen openstaan met Nederland, en wil niets liever dan dat Frankrijk wint. Met Zwitserland als 19e in de startvolgorde en Frankrijk als 23e ofzo, is de kans groot dat het eveneens Franstalige Nederland op een matige plek wordt gezet. Ergens in het midden van de Top 10 lijkt op dit moment dan ook het meest logische voor de uitslag.

🇳🇴 Noorwegen: Dit soort uptempo liedjes van een leuke jongen en een stel dansers eromheen hebben we al jaren op het ESF. Maar het won ook nu weer de voorronde, dus blijkbaar is er nog steeds een publiek voor. Met de nodige West-Europese landen die meestemmen in de semi, zal dit normaliter we bij de bovenste 10 komen. Of het dan in de finale nog een heel breed publiek heeft buiten Scandinavië is de vraag. Maar dit is ook wel weer iets wat opeens hoog scoort bij de jury van landen als Nederland en UK enzo, dus na die laatste plaats van vorig jaar, is een uitslag een paar plekken hoger wel mogelijk.

🇸🇲 San Marino: De grote hit van San Remo gaat voor San Marino. Het is een leuk verhaal. Italië stemt mee in deze semi, dus ze zijn al van de nul. Of het er ook 12 worden, durf ik niet te zeggen, want dat kan evengoed de Oekraïense diaspora regelen. En misschien dat de Italiaanse diaspora elders er ook van houdt. Maar wie gaat er nog meer op stemmen? Ze zullen om te beginnen een leuke act moeten bedenken. Want “A DJ who pretends to scratch” heeft ondertussen een te hoog Love-Love-Peace-Peace gehalte. En het moet ook de aandacht wat afleiden van het punt dat dit vooral een drie minuten uitgerekte San Remo-jingle is, die het gevoelsmatig een nogal lang liedje maakt. En dan is er nog het punt dat een lofzang op Italië leuk is voor Italianen, maar of de gemiddelde Est of IJslander er ook iets mee kan, is wat meer de vraag, zeker als het door een ander land wordt gebracht. In het verleden hadden we I Love Belarus, dat bij het publiek 10e werd in de semi, maar door de jury afgeserveerd. Hora Din Moldova werd 5e in de semi, en 14e in de finale. Allez Ola Olé werd 12e in de finale. Het kan dus best met een toejuiching van een land. Het is allemaal wel zo’n 15 jaar terug en het waren landen die over zichzelf zongen. Het is ook lastig te vergelijken. Het voornaamste punt is dat dit er op basis van de melodie, en indien het een mooie startpositie krijgt, best doorheen kan glippen, maar dat het best lastig wordt voor San Marino.

We gaan door met de eerste helft van de tweede semi:

🇦🇲 Armenië: Een bijzonder matige voorronde leverde een niet al te beste winnaar op. Maar Frankrijk, Israël, Georgië, Griekenland en de Rest van de Wereld stemmen mee, en dat zijn met een beetje geluk al tegen de 40 van de 50 punten die nodig zijn voor kwalificatie. Dat gaat dus wel lukken. En dan in de finale ergens rond de 20e plaats.

🇦🇺 Australië: het juryland bij uitstek stuurt dit jaar iets wat de televoters moet aanspreken. Go-Jo is de zanger. Hij heet eigenlijk Marty en hij komt uit Manjimup (dat kent u niet), dat ligt in het uiterste zuidwesten van Australië, in de buurt van Cape Leeuwin, genoemd naar het schip waarop ONZE Hessel Gerritsz dit stuk Australië ooit ontdekte. Maar we dwalen af.
Het liedje en zijn uitvoerder vormen de broer van Mika, en dan met dubbelzinnige humor. Het is best een aanstekelijke melodie, en gecombineerd met de zang en het land gaat dit wel wat punten pakken bij de jury. Daarvoor moet het wel in de finale komen. Australië komt in de eerste helft uit, tegenover Ierland en tweedehelfters Malta en Finland, die in dezelfde vijver vissen. Met UK, Ierland en Malta zijn er wel wat verre vrienden aanwezig, en op basis van de melodie en een hopelijk memorabele act verwacht ik dat het wel gaat lukken. In de finale tegen zwaardere concurrentie is dit wel iets wat goede kans heeft ten onder te gaan bij het publiek.

🇬🇷 Griekenland: Een rustige en sfeervolle Griekse inzending dit jaar. Met Montenegro als terugkeerder in hetzelfde vaarwater, is dit op papier de ultieme opvuller voor de tweede startpositie. Daarmee wordt kwalificatie dus wel wat lastiger. Griekenland heeft de nodige diaspora en regiostemmen, maar het zal toch alles uit de kast moeten trekken om met een smaakvolle act naar de finale te kunnen loodsen. Als het daar komt, gaat het via de jury en bevriende naties wel ergens bovenin de middenmoot komen.