Vooralsnog blijven aanvallen nu uit, wat veel meer rust geeft. Ik slaap weer nachten door, wat ik wel kan gebruiken want straks heb ik alle nachtdienstenquote:Op zondag 9 februari 2025 15:08 schreef Cygne het volgende:
[..]
Wat een zorgen voor jullie, hopelijk blijft het zo. Dat de aanvallen minder lijken.
Fijn dat de aanvallen uitgebleven zijn! Mag ze na de bevalling weer aan de reguliere medicatie? En is het aantal aanvallen dan beperkt?quote:Op maandag 10 februari 2025 08:10 schreef _UserName_ het volgende:
Waar onze uitrekendatum 23 maart was, werd eerder gezegd dat het de vraag was of de 37 weken gehaald zou worden. Dat gaat gehaald worden, blijkt uit de laatste prognose. In de 38e week wordt de kleine gehaald zoals het er nu naar uit ziet, dat zal in de week van 9 maart zijn. Nu dus op 34w1d. Ook een geboorteplan is opgezet en het bed staat al op klossen (we zijn heel vroeg met alles, want liever te vroeg dan te laat). Epileptische aanvallen zijn de afgelopen 2-3 weken uitgebleven, dankzij andere medicatie die zij er bij slikt nu. Deze week weer een groei echo, ik ben erg benieuwd naar haar gewicht, ik gok (en hoop) zo rond 1850-1900 gram.
Ja, na de bevalling mag zij terug naar de medicatie waar zij 6 jaar aanvalvrij was.quote:Op dinsdag 11 februari 2025 10:00 schreef archito het volgende:
[..]
Fijn dat de aanvallen uitgebleven zijn! Mag ze na de bevalling weer aan de reguliere medicatie? En is het aantal aanvallen dan beperkt?
Mijn vriendin is 9 maart uitgerekend, dus we zullen ongeveer gelijktijdig de geboorteperiode beleven.
Ja, ik vind het ook spannend, vooral bij het bespreken van het bevalplan komt het heel dichtbij. Bij elk CTG bezoek voelt het alsof het de laatste kan zijn maar de dame zit nog prima bij mama in de buik, al is ze al wel wat ingedaald.quote:Op dinsdag 18 februari 2025 08:21 schreef Cygne het volgende:
Wat spannend, @:_UserName_ hopelijk groeit ze nog even door!
Dat weet ik, was meer om aan te geven dat het steeds dichterbij komt. Alsof bij elke CTG er gezegd kan worden: we zien dat ze er klaar voor is, we gaan haar halen. Dat maakt de spanning wel.quote:Op woensdag 19 februari 2025 02:11 schreef Komkommerschijfje het volgende:
Indalen hoeft niets te zeggen over wanneer ze komt.Mijn oudste daalde ook al in vanaf 30 weken. Die kwam met 39+6, dus niets aan het handje.
Hier nu 32+2. Nog twee weken werken na de voorjaarsvakantie, 13 maart is mijn laatste werkdag. Nog wel veel te doen. Gelukkig gaat het lichamelijk helemaal prima.
Straks heb ik een echo voor de placentalokalisatie (hopelijk is ‘ie zoals verwacht opgetrokken naar >2 cm) en nadien ook controle bij de VK. Nu komt het wel steeds dichterbij. Ik begin nu pas een beetje die vibes te krijgen dat ik dingen moet gaan regelen en doen.Het lot van de tweede, bij de oudste was alles nu al zo goed als klaar.
Gefeliciteerd!quote:Op maandag 24 februari 2025 14:04 schreef Bami het volgende:
Ohai. Ik mag me hier ook melden, blijkbaar.Vind het grappig om te merken hoe anders ik het ervaar nu bij een tweede kind.
Wel ff wennen hoe snel de kortademigheid zijn intrede gedaan heeft.Kijk wel op tegen een eerste trimester met een peuter, maar komt vast wel goeoed.
Dankje!quote:Op maandag 24 februari 2025 16:18 schreef Phaidra het volgende:
[..]
Gefeliciteerd!![]()
. Hoe oud is peuter nu? Mijn oudste was net 2 toen ik zwanger werd. Ik herinner me vooral die allesoverheersende moeheid. Ik heb het eerste trimester heel wat dutjes gedaan met de oudste samen tussen de middag
. Gelukkig had ik toevallig zomervakantie.
Oooh tof! Gefeliciteerd!quote:Op maandag 24 februari 2025 14:04 schreef Bami het volgende:
Ohai. Ik mag me hier ook melden, blijkbaar.Vind het grappig om te merken hoe anders ik het ervaar nu bij een tweede kind.
Wel ff wennen hoe snel de kortademigheid zijn intrede gedaan heeft.Kijk wel op tegen een eerste trimester met een peuter, maar komt vast wel goeoed.
Zwanger zijn is sowieso al een aanslag op je energielevel, laat staan met peuter erbij. De mijne is een jaar ouder dan de jouwe. Het is nu wel te doen, gelukkig is de mijne erg zelfstandig en wil ze altijd alles zelf doen. Het eerste trimester vond ik ook heel kut: weer misselijk en ‘s avonds spugen door vermoeidheid. Man heeft toen een paar weken de avonden op zich genomen. Het tweede trimester was ik ook erg moe ‘s avonds en viel ik vaak al om 19:30 in slaap. Nu ik 33 weken ben en eigenlijk al bijna beval, gaat het met de vermoeidheid wel beter! Wel fysiek meer ‘ongemak’, geen pijn of dergelijke, maar sneller een stijve rug of kramp en letterlijk een bal die in de weg zit als ik uit bed wil of m’n sokken aan wil doen. Lang zitten is ook niet fijn meer, regelmatig even lopen doet het goed. Maar ik mag zeker niet klagen verder!quote:Op maandag 24 februari 2025 16:38 schreef Bami het volgende:
[..]
Dankje!2 jaar en 5 maanden nu (
gaat zo hard!). Doet gelukkig wel nog een dutje, dus die ga ik zeker heel hard meedoen zodra de vermoeidheid zijn intrede doet. En ik zei al tegen man dat we misschien mega tof speelgoed moeten kopen wat tevoorschijn komt als ik instort.
Spannend!quote:Op dinsdag 25 februari 2025 06:24 schreef _UserName_ het volgende:
Deze week zit mijn vrouw op 36 weken (vandaag 36+2), de metingen gaat steeds lastiger, vrijdag horen we of ze volgende week wordt ingeleid. Ze willen alles er aan doen dat ze niet als prematuur wordt geboren en dat lijkt te lukken, daarbij zijn grote twijfels of het te rekken is tot 38 weken. Heel spanen, het komt nu echt wel dichtbij. Maar wat kijk ik er naar uit, ons kleintje
Ja onze peuter wil ook echt nog graag getild worden, dus ben benieuwd hoe dat gaat zijn.quote:Op maandag 24 februari 2025 22:01 schreef Komkommerschijfje het volgende:
[..]
Zwanger zijn is sowieso al een aanslag op je energielevel, laat staan met peuter erbij. De mijne is een jaar ouder dan de jouwe. Het is nu wel te doen, gelukkig is de mijne erg zelfstandig en wil ze altijd alles zelf doen. Het eerste trimester vond ik ook heel kut: weer misselijk en ‘s avonds spugen door vermoeidheid. Man heeft toen een paar weken de avonden op zich genomen. Het tweede trimester was ik ook erg moe ‘s avonds en viel ik vaak al om 19:30 in slaap. Nu ik 33 weken ben en eigenlijk al bijna beval, gaat het met de vermoeidheid wel beter! Wel fysiek meer ‘ongemak’, geen pijn of dergelijke, maar sneller een stijve rug of kramp en letterlijk een bal die in de weg zit als ik uit bed wil of m’n sokken aan wil doen. Lang zitten is ook niet fijn meer, regelmatig even lopen doet het goed. Maar ik mag zeker niet klagen verder!
Als je de vorige keer vlot thuis bevallen bent zou ik me als ik jou was geen seconde druk maken over die p90quote:Op zaterdag 1 maart 2025 19:44 schreef Komkommerschijfje het volgende:
Hee Cygne, voor wat voor reden gaan ze jou inleiden? Vanwege de HG of iets anders? Maar niet eerder dan 40 weken, dus?
Hier mogelijk ook nog iets om te bespreken, een inleiding. Hij wordt nu vrij groot geschat en toen ik bij de gyn was voor mijn placenta, vestigde hij ook even aandacht op z’n groei. Buik was P90 bij de groeiecho drie weken terug, terwijl het met 20 weken op P45 zat. Maar goed, kan natuurlijk ook niet goed gemeten zijn. Ik krijg over twee weken nog een groeiecho en dan een beetje kijken voor beleid. In principe mag ik zelf kiezen waar ik beval (mijn placenta lag niet zorgwekkend laag, dus die gooit geen roet in het eten nu), maar ik weet niet of ik thuis zou willen als ik doorloop tot 41 weken en een groot kind krijg. 🥲 Maar ja, dat weet je nooit van tevoren. Ik wil eigenlijk ook alleen een inleiding als het medisch echt nodig is. De vorige keer alles in de eerstelijn gehad en ook heerlijk vlot thuisbevallen, dus dit is wel anders om mee te maken.
Dat is fijn om te lezen! Ik ben ook nog niet bij mijn VK geweest sinds mijn afspraak bij de gyn. Komende woensdag weer controle en dan waarschijnlijk bevalling doorspreken. Ik ging naar de gyn voor mijn placenta die op 1,7 cm van het ostium zou liggen, maar volgens de gyn ligt ‘ie om en nabij de 2 cm en zou dat een thuisbevalling niet in de weg staan. Toen kwam de groei weer even om de hoek kijken en kwamen we op dat stukje en wat er dan mogelijk zou zijn. Mijn dochter was keurig 3240 gram bij geboorte en daar is geen enkel moment sprake geweest van een groot kind, dus dit is allemaal wel nieuw. Ik heb ook een suikertest gehad drie weken terug en die was nog voldoende (7,6 na 2 uur), dus die hoeft niet opnieuw. Nu maar kijken wat ze nu gaan schatten qua grootte. Ben vooral zenuwachtig over het feit dat de gyn aanstipte dat hij vast kan komen te zitten of dat er iets met z’n schouder kan gebeuren als hij zo groot is. Maar hij zei ook dat ze er soms heel hard naast zitten qua geschatte grootte. En ik kan ook al spontaan met 38,5 bevallen en dan is er sowieso weinig aan de hand. Echt, wat een gedoe joh.quote:Op zaterdag 1 maart 2025 20:06 schreef mignonne het volgende:
[..]
Als je de vorige keer vlot thuis bevallen bent zou ik me als ik jou was geen seconde druk maken over die p90![]()
Die krijg je er echt wel uit![]()
Sterker nog, p90 baby's doen het over het algemeen genomen prima tijdens een bevalling. Die hebben veel meer energie om dat goed uit te zingen.
Lekker thuis bevallen als dat is wat je graag wilt. Ik zie er echt geen enkel risico in.
HG en allerlei tekorten waardoor het fysiek echt zwaar is. Mag vanaf 39 weken. Combinatie van factoren dus. Er wordt gelukkig goed gekeken naar wat ik zelf trek en in haar belang. Als ik zelf liever af wil wachten zou dat ook gewoon mogen.quote:Op zaterdag 1 maart 2025 19:44 schreef Komkommerschijfje het volgende:
Hee Cygne, voor wat voor reden gaan ze jou inleiden? Vanwege de HG of iets anders? Maar niet eerder dan 40 weken, dus?
Hier mogelijk ook nog iets om te bespreken, een inleiding. Hij wordt nu vrij groot geschat en toen ik bij de gyn was voor mijn placenta, vestigde hij ook even aandacht op z’n groei. Buik was P90 bij de groeiecho drie weken terug, terwijl het met 20 weken op P45 zat. Maar goed, kan natuurlijk ook niet goed gemeten zijn. Ik krijg over twee weken nog een groeiecho en dan een beetje kijken voor beleid. In principe mag ik zelf kiezen waar ik beval (mijn placenta lag niet zorgwekkend laag, dus die gooit geen roet in het eten nu), maar ik weet niet of ik thuis zou willen als ik doorloop tot 41 weken en een groot kind krijg. 🥲 Maar ja, dat weet je nooit van tevoren. Ik wil eigenlijk ook alleen een inleiding als het medisch echt nodig is. De vorige keer alles in de eerstelijn gehad en ook heerlijk vlot thuisbevallen, dus dit is wel anders om mee te maken.
Mijn dochter werd ook groot geschat, ik heb echt een mega soepele thuisbevalling gehad zonder hechtingen. Ze woog ruim 4 kilo.quote:Op zondag 2 maart 2025 00:54 schreef Komkommerschijfje het volgende:
[..]
Dat is fijn om te lezen! Ik ben ook nog niet bij mijn VK geweest sinds mijn afspraak bij de gyn. Komende woensdag weer controle en dan waarschijnlijk bevalling doorspreken. Ik ging naar de gyn voor mijn placenta die op 1,7 cm van het ostium zou liggen, maar volgens de gyn ligt ‘ie om en nabij de 2 cm en zou dat een thuisbevalling niet in de weg staan. Toen kwam de groei weer even om de hoek kijken en kwamen we op dat stukje en wat er dan mogelijk zou zijn. Mijn dochter was keurig 3240 gram bij geboorte en daar is geen enkel moment sprake geweest van een groot kind, dus dit is allemaal wel nieuw. Ik heb ook een suikertest gehad drie weken terug en die was nog voldoende (7,6 na 2 uur), dus die hoeft niet opnieuw. Nu maar kijken wat ze nu gaan schatten qua grootte. Ben vooral zenuwachtig over het feit dat de gyn aanstipte dat hij vast kan komen te zitten of dat er iets met z’n schouder kan gebeuren als hij zo groot is. Maar hij zei ook dat ze er soms heel hard naast zitten qua geschatte grootte. En ik kan ook al spontaan met 38,5 bevallen en dan is er sowieso weinig aan de hand. Echt, wat een gedoe joh.
Gefeliciteerd!quote:Op zondag 2 maart 2025 21:06 schreef QuattroF het volgende:
Update: Vannacht bevallen van onze prachtige zoon. Bevalling spontaan op gang gekomen met gebroken vliezen thuis en binnen 7 uurtjes is hij geboren, ruim acht pond. Het is een heerlijk mannetje en super tevreden.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |