8 jaar cel geëist tegen vrouw (22) die haar oma doodstak

quote:

Het was de enorme paniek en angst waardoor Berfin Ç. (22) in maart 2024 haar 80-jarige oma om het leven bracht, die haar samen met haar vriend had betrapt in haar eigen woning in Amsterdam-West. Tegen Ç. eist de officier een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van acht jaar.

Ç. had al jaren een zeer goede band met haar oma. Ze woonde al twee jaar deels bij haar in op de James Cookstraat. Het tweetal was dol op elkaar.

Maar toen haar oma op een vroege ochtend na een ziekenhuisoperatie terug naar huis was gekeerd, betrapte ze haar kleindochter en vriend, die er samen de nacht hadden doorgebracht. Oma pakte de man bij zijn kraag en gooide hem de deur uit. Tegen haar kleindochter zei ze dat ze het tegen haar moeder zou vertellen.

Bij Ç. sloeg de paniek acuut toe: “Ik deed of ik hem niet kende en zei tegen oma dat hij had ingebroken.” Haar vriend vertrok en pakte de tram om naar huis te gaan. Ondertussen appte en belde Ç. hem. Hoe kon ze het haar oma laten vergeten? Haar vriend bedacht ‘een oplossing’: “Laat je oma gaan slapen, maak haar dan wakker en zeg: ‘Je hebt een nachtmerrie.’ Daarna bel je je moeder en zeg je tegen haar dat oma in haar slaap lag te schreeuwen.”

Maar Ç. was heel angstig voor haar broer, die de baas was in het ouderlijk huis. Ze moest hem altijd gehoorzamen, hij controleerde haar steevast en schold haar uit. Ook moest ze van hem altijd haar locatie aanhouden op haar telefoon.

Hij bepaalde dat ze geen vriend mocht hebben. Zodra ze haar opleiding afhad, mocht ze trouwen met een man die hij uitzocht. Ç.: “Ik was bang, voor alles en iedereen. Wat ze erover zouden denken. Het was klaar voor mij, ik zag niks meer voor me. Ik schaamde me. Mijn leven was voorbij. ”

Zelfmoordgedachten
Ze zag geen uitweg meer. Maar het moment dat ze een mes pakte en haar oma doodde, kan ze zich niet meer herinneren. “Ik zag het bloed op mijn oma en zag mezelf daar staan,” zegt Ç., met een bloemetjeshoofddoek op. Voor haar staat een doos tissues. Ze krijgt het tijdens de zitting meermaals te kwaad. “Ik heb geen seconde gedacht om dat te doen. Ik dacht aan zelfmoord. Ik kan het nog steeds niet begrijpen, ik wou nooit dat ze doodging. Ik was bang dat oma het tegen mijn moeder zou zeggen, vanwege onze cultuur.”

Ç., die een Turks-Koerdische afkomst heeft, belde die ochtend om 06.30 uur naar 112. Tegen de centralist van het noodnummer zei Ç. niet te weten waarom ze haar oma doodgestoken had. “Ik was mezelf niet. Ik wil dood.”

Ook belde ze haar vriend om te vertellen wat ze had gedaan. Die ging vervolgens naar een politiebureau om te waarschuwen wat er in de woning was gebeurd en vertelde ook dat Ç. zelfmoord wilde plegen. De politie trof oma met verschillende steekwonden aan in het ziekenhuisbed. Ze overleed in de ambulance op weg naar het ziekenhuis.

Familie: ‘We blijven haar steunen’
Ç. is door een psycholoog en psychiater onderzocht. Ze heeft een laag gevoel van eigenwaarde, kan emoties moeilijk reguleren, heeft depressieve gevoelens en was eerder kort onder behandeling bij ggz-instelling Arkin. De officier van justitie: “De angst en paniek kan worden teruggevoerd naar Ç.’s culturele achtergrond. Die paniek en angst is voelbaar, maar ook door de relatie met haar broer die zo verstikkend was. Ze had echter een gesprek kunnen aangaan met moeder en oma.”

De advocaat van Ç. vroeg om vrijspraak en pleitte anders voor een lagere gevangenisstraf. Een nichtje las de verklaring van de familie voor: “Het kwam voor ons als een onverwachte klap. De Berfin die wij kennen had dat niet gedaan. Er moet iets in haar hoofd zijn gebeurd. We houden van haar en missen haar. We blijven haar steunen. Wij geloven niet dat ze het bewust heeft gedaan.”

Berfin Ç. zei in een kort laatste woord in een nachtmerrie te zijn beland. Ze hoopt dat haar oma geniet in het paradijs.

De uitspraak volgt over twee weken.

https://www.parool.nl/ned(...)n-iedereen~b4440efd/