R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb een zoontje van 5 jaar oud, de moeder is nog steeds aanwezig maar ik merk dat ik liever game dan dat ik tijd met mijn zoontje doorbreng. Dit heeft vooral met de moeder te maken, ik vertrouw haar niet meer en ze is ook geen echt goede partner. Elke keer als ik in de woonkamer ben is er die negatieve spanning, dus als ik met hem speel is dat vaak in de gang of bij de slaapkamer. Weggaan is niet echt een optie, de moeder zou tot alles gaan om mijn zoon van me af te pakken ondanks dat ik juist alles doe voor hem. Ik kan wel ergens anders gaan wonen maar dan neem ik hem ook uit zijn sociale omgeving waar hij juist vrienden heeft gemaakt op zijn school. Het gamen is voor mij om uit de realiteit te ontsnappen omdat er eigenlijk niks is waardoor ik verder echt kan ontsnappen. Ik kan niet eens zeggen dat de moeder echt een goede moeder is jammer genoeg, ze heeft problemen waar ik verder niet op in wil gaan.
Not sure if Phoenix-god or kluun / jarajosef / etcquote:Op zaterdag 11 januari 2025 00:26 schreef Josefff het volgende:
Ik heb een zoontje van 5 jaar oud, de moeder is nog steeds aanwezig maar ik merk dat ik liever game dan dat ik tijd met mijn zoontje doorbreng.
Jij hebt blijkbaar ook problemen. Dus sowieso 1 van jullie 2 moet hulp gaan zoeken. Anders komt de hulpverlening tzt op het bordje van jullie zoon.
Hell To The Liars
Hoe oud zijn jullie?
Blijkbaar zie je wel in dat er iets niet goed zit. Dat is stap 1, waarvoor complimenten.
Nu is het zaak er iets aan te doen ipv vluchtgedrag te vertonen. Want dat lost niets op, dat weet je ook.
Je kind zal immers ook onbewust de spanning tussen jullie aanvoelen.
Zijn jullie niet in staat een volwassen gesprek met elkaar te voeren?
Blijkbaar zie je wel in dat er iets niet goed zit. Dat is stap 1, waarvoor complimenten.
Nu is het zaak er iets aan te doen ipv vluchtgedrag te vertonen. Want dat lost niets op, dat weet je ook.
Je kind zal immers ook onbewust de spanning tussen jullie aanvoelen.
Zijn jullie niet in staat een volwassen gesprek met elkaar te voeren?
Dan hebben jullie beide je prioriteit verkeerdquote:
Ik heb een zoontje van 5 jaar oud, de moeder is nog steeds aanwezig maar ik merk dat ik liever game dan dat ik tijd met mijn zoontje doorbreng. Dit heeft vooral met de moeder te maken, ik vertrouw haar niet meer en ze is ook geen echt goede partner. Elke keer als ik in de woonkamer ben is er die negatieve spanning, dus als ik met hem speel is dat vaak in de gang of bij de slaapkamer. Weggaan is niet echt een optie, de moeder zou tot alles gaan om mijn zoon van me af te pakken ondanks dat ik juist alles doe voor hem. Ik kan wel ergens anders gaan wonen maar dan neem ik hem ook uit zijn sociale omgeving waar hij juist vrienden heeft gemaakt op zijn school. Het gamen is voor mij om uit de realiteit te ontsnappen omdat er eigenlijk niks is waardoor ik verder echt kan ontsnappen. Ik kan niet eens zeggen dat de moeder echt een goede moeder is jammer genoeg, ze heeft problemen waar ik verder niet op in wil gaan.
Je kunt het wel schuiven op de moeder van
Maar als jullie beide het niet belangrijk vinden dat je kind in een gezonde omgeving opgroeid ..
Thinking is difficult, that’s why most people judge
Ga hulp zoeken voor jullie allemaal. Bijvoorbeeld een goede relatietherapeut die jullie hulp geeft om een einde aan jullie relatie te maken en een kinderpsycholoog die jullie kind helpt om de scheiding te verwerken.
Fuk spelvauten
Klinkt alsquote:
[..]
Not sure if Phoenix-god or kluun / jarajosef / etc
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Klinkt vooral als een excuus om jezelf achter te verschuilen zodat je je niet schuldig hoeft te voelen dat niet je zoontje maar je gameverslaving prioriteit heeft.
Stap uit je slachtofferrol en neem je verantwoordelijk als vader.
Stap uit je slachtofferrol en neem je verantwoordelijk als vader.
De grote kunst in de politiek is niet diegenen te horen die spreken, maar diegenen te horen die zwijgen.
Voordat ik een oordeel kan geven moet ik wel even weten wat je zoal speelt.
Hoeren neuken, nooit meer werken.
Deze:quote:
Voordat ik een oordeel kan geven moet ik wel even weten wat je zoal speelt.
Bekijk deze YouTube-video
Ik ben 25 en zij is 23. En om te zien dat iets niet goed zit hoef ik niet je complimenten. Ik begrijp dat je het goed bedoelt maar de situatie is zo verpest dat het eigenlijk raar is als ik een compliment krijg voor zoiets simpels.quote:
Hoe oud zijn jullie?
Blijkbaar zie je wel in dat er iets niet goed zit. Dat is stap 1, waarvoor complimenten.
Nu is het zaak er iets aan te doen ipv vluchtgedrag te vertonen. Want dat lost niets op, dat weet je ook.
Je kind zal immers ook onbewust de spanning tussen jullie aanvoelen.
Zijn jullie niet in staat een volwassen gesprek met elkaar te voeren?
En ja dat zeiden ze ook, dat het kind het wel zou merken maar daarvan is denk ik minder sprake omdat we onze discussies vrijwel nooit in zijn bijzijn voeren. Maar ja realistisch gezien zal hij het vast wel merken inderdaad, maar ik doe mijn best om dat zo min mogelijk te maken.
En nee een volwassen gesprek is niet meer aan de orde. Zij is vreemdgegaan, neemt drugs en ik zit elke keer maar te proberen om de situatie behapbaar te houden. En ja dat is misschien 1 keer per 7 dagen ernstig, maar de rest van de dagen ervaar ik ook geen rust. Ik ben best bang en verdrietig over hoe dit gaat aflopen want ik weet dat zij geen klein stukje gaat meegeven. Maar goed, bedankt voor je reactie, alles is welkom en ik waardeer het als iemand meedenkt, dus nogmaals dank je wel
Ja misschien was complimenten wat overdreven idd.
Wat voor drugs?
Misschien eens (anoniem) bellen met de kinderbescherming om om advies te vragen?
Wat voor drugs?
Misschien eens (anoniem) bellen met de kinderbescherming om om advies te vragen?
Zou je dan misschien niet kunnen bedenken dat jij nu als vader moet inspringen en je verantwoordelijkheid moet nemen voor je kind? Als de moeder het nu niet kan dan mag jij je echt niet achter je games verstoppen. Dat kind heeft 2 ouders en als ik dit zo lees zijn ze beiden aan het falen en beiden verslaafdquote:
[..]
Ik ben 25 en zij is 23. En om te zien dat iets niet goed zit hoef ik niet je complimenten. Ik begrijp dat je het goed bedoelt maar de situatie is zo verpest dat het eigenlijk raar is als ik een compliment krijg voor zoiets simpels.
En ja dat zeiden ze ook, dat het kind het wel zou merken maar daarvan is denk ik minder sprake omdat we onze discussies vrijwel nooit in zijn bijzijn voeren. Maar ja realistisch gezien zal hij het vast wel merken inderdaad, maar ik doe mijn best om dat zo min mogelijk te maken.
En nee een volwassen gesprek is niet meer aan de orde. Zij is vreemdgegaan, neemt drugs en ik zit elke keer maar te proberen om de situatie behapbaar te houden. En ja dat is misschien 1 keer per 7 dagen ernstig, maar de rest van de dagen ervaar ik ook geen rust. Ik ben best bang en verdrietig over hoe dit gaat aflopen want ik weet dat zij geen klein stukje gaat meegeven. Maar goed, bedankt voor je reactie, alles is welkom en ik waardeer het als iemand meedenkt, dus nogmaals dank je wel
Waren jullie trouwens niet een beetje te jong om al aan kinderen te beginnen?
Nuja daar valt niets meer aan te veranderen.. en ja natuurlijk voelt dat kind alles.
Schop jezelf bij elkaar en ga voor je kind zorgen!
[ Bericht 0% gewijzigd door Lenny77 op 12-01-2025 11:47:18 ]
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Als jij bewijs hebt voor het drugsgebruik en je hebt het gezag ook geregeld heb je wel een stevigere poot om op te staan als je gaat en je je zoontje meeneemt.quote:
[..]
Ik ben 25 en zij is 23. En om te zien dat iets niet goed zit hoef ik niet je complimenten. Ik begrijp dat je het goed bedoelt maar de situatie is zo verpest dat het eigenlijk raar is als ik een compliment krijg voor zoiets simpels.
En ja dat zeiden ze ook, dat het kind het wel zou merken maar daarvan is denk ik minder sprake omdat we onze discussies vrijwel nooit in zijn bijzijn voeren. Maar ja realistisch gezien zal hij het vast wel merken inderdaad, maar ik doe mijn best om dat zo min mogelijk te maken.
En nee een volwassen gesprek is niet meer aan de orde. Zij is vreemdgegaan, neemt drugs en ik zit elke keer maar te proberen om de situatie behapbaar te houden. En ja dat is misschien 1 keer per 7 dagen ernstig, maar de rest van de dagen ervaar ik ook geen rust. Ik ben best bang en verdrietig over hoe dit gaat aflopen want ik weet dat zij geen klein stukje gaat meegeven. Maar goed, bedankt voor je reactie, alles is welkom en ik waardeer het als iemand meedenkt, dus nogmaals dank je wel
Life is a highway...let's ride it!
Wiet en alcohol. En dank je (en de rest ook) voor de tips. Ik vind het alleen heel erg als mijn zoontje zonder moeder opgroeit, maar zoals het nu is is het ook niks. Voelt een beetje als het kiezen tussen 2 kwaden. Vind het gewoon zo jammer, hij was ongepland maar zeker niet ongewenst maar zij gooit er sindsdien met de pet naar. Daarvoor was het anders, maar misschien kende ik haar nog niet goed genoeg dat kan ook. En de rest heeft er ook gelijk in over dat ik game, maar dat is eigenlijk alleen maar als hij al slaapt. 's ochtends en 's middags game ik vrijwel nooit uberhaupt, het is als alles wat gedaan moet worden die dag gedaan is. Gewoon een treurige situatie, ik ga het wel aanzien ook nog de komende periode. Wou gewoon mijn hart uitten een keer, in het echt hierover met mensen praten doe ik niet omdat ik de schone schijn op wil houden, misschien dat ook maar veranderen maar ja, zoiets is ook zo definitief als je zoiets meldt aan mensen, dus ben daar wat voorzichtig meequote:Op zondag 12 januari 2025 03:25 schreef DutchBlend het volgende:
Ja misschien was complimenten wat overdreven idd.
Wat voor drugs?
Misschien eens (anoniem) bellen met de kinderbescherming om om advies te vragen?
Bij 5 jaar is dat zo weer vergeten joh. Dat moet geen factor zijn.quote:
maar dan neem ik hem ook uit zijn sociale omgeving waar hij juist vrienden heeft gemaakt op zijn school
Hoe is de omgang van de moeder met het kind dan? Daar zeg je eigenlijk niks over maar op de een of andere manier wek je de indruk dat het niet goed is?
Je zegt alles te doen voor je kind, maar je hebt deze situatie nog niet opgelost, en je kind heeft daar last van. Wat de beste oplossing is, of wat de mogelijke oplossingen überhaupt zijn is lastig te zeggen, maar er moet wel iets gebeuren.
Stap 1 zou wat mij betreft zijn iemand in je omgeving in vertrouwen nemen. Al was het maar zodat je iemand hebt bij wie je af en toe even je ei kwijt kan.
Sterkte!
Stap 1 zou wat mij betreft zijn iemand in je omgeving in vertrouwen nemen. Al was het maar zodat je iemand hebt bij wie je af en toe even je ei kwijt kan.
Sterkte!
|
|
