Therapieresistente depressie

quote:

Op zondag 22 december 2024 12:42 schreef ZarB het volgende:
Ik zou, met wat ik dan tot nu toe lees, jezelf afvragen waarom je het therapieresistent bent als je mogelijk nog niet eens een passende therapie hebt gehad.

De dingen die ik eerder noemde zijn gewoon essentiele thema's om mee te nemen in een behandeling, vooral bij langdurige psychische klachten.
Het volproppen en experimenteren met medicatie ben ik echt geen voorstander van als er op psychologisch gebied nog niet eens een kern gepakt is.

Maar nogmaals, ik weet niet of je tips van die kaliber wilt. Anders wil ik het best weghalen.

Ik wil alle tips hebben. Heb ook het idee dat de 'kern' van de problematiek niet is aangepakt. Enige tijd dook ik samen met mijn helper van het wijkteam in mijn jeugd. Ik kon zo parallellen trekken met het nu. Had echt het gevoel dat het ergens heen ging.

Maar die therapie was tijdelijk totdat ik een gewone psycholoog kon krijgen. Ik heb lang gezeten met een psycholoog waar het helemaal niet mee klikte. Maar die zorgorganisatie stond erop dat ik bij hem bleef. Ik brak toen hij zei dat ik het maar 'over een andere boeg' moest gooien. Zonder erbij te zeggen wat in hemelsnaam. Ik ben toen boos geworden en hoefde hem echt niet meer te zien. Ik heb nu twee personen die beiden maar blijven hangen op die activering. Het gaat niet echt diep, zoals bij die vrouw van het wijkteam. En die mocht niet doorgaan met de behandeling omdat haar taak is de 'praktische' kant van de behandeling te doen. Grofweg wanneer ik de afwas doe. Die hulp is afgeschaald naar een keer per twee weken.

Hulp bij de psychologen is ook afgeschaald maar later weer naar 1x per week nadat ik aangaf hoe erg het gaat. Maar die zitten nog steeds op de 'activering'. Ik moet maar dingen zoeken die zingeving geven. Dat hoort ook bij die ACT therapie die we inmiddels al hebben uitgespeeld.

Heb bij een gesprek met iedereen tegelijk ook aangegeven dat ik diepgang zoek. Dat die activering niet werkt. Dat ik al van alles doe. Heb echt het gevoel vastgelopen tr zijn in deze zorgmolen

quote:

Op zondag 22 december 2024 13:11 schreef ZarB het volgende:
ACT, activering en zingeving dat kunnen best goede onderdelen zijn van een behandelplan, maar voor jou werkt het niet, althans, op dit moment. Naar mijn ervaring is dit een behandelbeleid dat ingezet wordt als iemand al talloze behandelingen heeft gehad (waarbij óók eerdergenoemde thema's zijn behandeld). Ik ken je geschiedenis (en huidige situatie) niet goed genoeg om hier een oordeel over te hebben of heel concrete tips te geven, maar als je me kunt laten weten welke regio je woont dan kan ik eens met je meekijken welke organisatie daar in de buurt zit die zich bezig houdt met ontwikkelingsproblematiek. Misschien kun je daar eens mee naar de huisarts stappen. Ik zou je dan wel adviseren om iemand mee te nemen die je kan helpen je hulpvraag duidelijk te kunnen formuleren.

Ik woon in de regio Amersfoort.
Ben vorige week naar de huisarts geweest en verteld dat het echt niet gaat en ik suicidaal ben. Gevolg was dat ik de psychiater snel voor meer kreeg (huisarts heeft mijn boodschap doorgegeven), die nog eens doorgaf waarom dat stoppen met alcohol nu zo belangrijk is. Maar ik zit voor mijn eigen gevoel in ren crisis waar ik NU hulp voor moet. Ik ga dinsdag gewoon zeggen dat ik een gevaar voor mezelf ben als ik niet binnen afzienbare tijd kan worden opgenomen.

Mijn ding is eigenlijk: ik heb hulp nodig maar ik weet helemaal niet wat voor hulp. Heb maanden terug nog andere psychologen gebeld maar die wilden mij niet helpen.

quote:

Op zondag 22 december 2024 13:30 schreef Droopie het volgende:
Mijn mening is nogal gekleurd door mijn eigen ervaring, maar als je de adviezen van hulpverlening in de wind slaat met betrekking tot alcohol dan zou je toch eens in de spiegel moeten kijken of de baten van alcohol opwegen tegen de lasten.

Iets heel simpels, slaap is heel belangerijk en alcohol verstoort dat proces. Ook medicatie reageert anders op alcohol dan zonder.

Het hele behandeltraject heeft nu toch te maken met resultaten die benadeeld worden door alcoholgebruik. Daarom hamert die dokter er ook zo op.

Heb je wel eens contact gehad met deze organisatie https://topggz.nl/afdelin(...)de%20verslavingszorg.

Ik wil best een periode niet drinken. Dat doe ik nu ook. Zal alleen op sociale momenten lastig zijn (zoals met oud en nieuw). Voor mijn part 3 maanden zoals xe willen. Kan ik ook zelf eens aanzien wat alcohol, of de afwezigheid daarvan, met mij doet.

Ik ben er alleen ook van overtuigd dat ik zsm acute hulp nodig heb. In die kliniek dus. Want nu zit ik de halve dag aan zelfmoord te denken.

Die organisatie in de link ken ik niet. Klinkt alleen niet als iets voor mij omdat ik geen verslaving heb (gehad).

quote:

Op zondag 22 december 2024 13:43 schreef Droopie het volgende:

[..]
Doe je het vanaf 1 januari, je moet het deze dagen ook niet moeilijker maken dan het is.

Maar omdat jij zei dat je niet wilde stoppen met alcohol, konden ze daar misschien objectief bepalen of je een verslaving/ probleem hebt die je behandeling verstoort.

Ik drink alleen bij het uitgaan of met vrienden in het weekend. Heb doordeweeks of als ik alleen ben nooit behoefte aan alcohol.

Dat geen alcohol drinken voor drie maanden is nu een eis voor die kliniek. Vandaar dat ik nu al gestopt ben met drinken.

quote:

Op zondag 22 december 2024 13:56 schreef Droopie het volgende:

[..]
Trek nog even 48 uur door en desnoods eis je dinsdag dat ze de crisisdienst maar bellen.
Of nu eventueel

Ik ben geen professioneel maar als je de halve dacht aan zelfmoord denkt kan ik je alleen maar aanraden om nu een professioneel te raadplegen.

Ik overleef dat wel tot dinsdag maar ga dan wel met de vuist op tafel slaan. Gewoon zeggen dat ik een gevaar voor mezelf ben.

quote:

Op zondag 22 december 2024 15:36 schreef ZarB het volgende:
Ik zie dat o.a. ggz centraal (wat denk ik de grootste is in die regio) zich bezig houdt met adhd (en dus ook bijkomende problematiek). Ook lees ik iets over stichting de Hoop. Een christelijke organisatie, maar je hoeft niet gelovig te zijn. Zij doen ook verslavingsproblematiek. Al klinkt jouw middelengebruik meer als zelfmedicatie. Dat maakt het niet minder problematisch, maar kan wel een andere benadering nodig hebben.

Organisaties hebben trouwens (vaak) wel te maken met verzorgingsgebieden (het gebied waarbinnen ze de hulp verzorgen) dus als je buiten het verzorgingsgebied kun je er niet terecht.

De Hoop werd al door mijn psycholoog geopperd als het ging over middelengebruik. Alleen hebben die dus een enorme wachtlijst en vraag ik me af of middelengebruik nou zo'n probleem is. Heb weinig moeite met het niet drinken.

Ik denk dat ik bij mijn volgende gesprek met de psych (morgen) gewoon ga zeggen dat het zo niet werkt. Of er andere therapievormen mogelijk zijn. Desnoods elders. En ook erop hameren dat ik dit moment in een kritieke toestand ben. Serieuze suïcidaliteit zullen ze toch serieus moeten nemen.

quote:

Op zondag 22 december 2024 15:51 schreef Droopie het volgende:

[..]
De link die ik stuurde was omdat ik dubbele diagnose Amersfoort op google zocht.

Zelf ben ik naderhand ook naar de hoop gegaan, maar dan in Dordrecht.

Na mijn opname in de Bouman voor 3 weken miste ik de juiste hulpverlening. PSYQ en Bouman waren het voor mij niet (te simpel?)
Toen kwam ik uit bij De Hoop in Dordrecht (5 minuten lopen van het station) en die zorg was uitmuntend, scheelt natuurlijk ook als de behandeling aanslaat.

Tenzij je het christendom haat is het een prima omgeving voor hulp.

Wat voor hulp heb je daar gekregen?
Verder geen probleem met christenlijke signatuur zolang mij geen religie wordt opgedrongen...

quote:

Op zondag 22 december 2024 16:14 schreef Droopie het volgende:
Officieel behandeling dubbele diagnose, voor de declaratie GGZ

Ik was gestopt met alcohol na mijn opname en toen kwam alles boven wat ik weggedronken had.
Was somber, weinig hoop voor de toekomst, angststoornis en megagevoelig.
Liep ik daarna tegen een GGZ die een stempel wilt hebben zodat je in de behandeling past.

Toen heb ik zelf die mensen van de Hoop gebeld onder het motto, ik heb een boel kleine problemen: "kunnen we niet eens beginnen met praten en kijken waar ik geholpen mee kan worden"

Zo gezegd zo gedaan, eerste 2 maanden iedere week wezen praten met een psych, opdrachten mee en toen kreeg ik schematherapie in een groep iedere week.
Na 2 maanden werden de gesprekken met een psych iedere 2 weken en na afronding van de schematherapie had ik veel inzicht over mijzelf gekregen en was het prima voor mij.

Tegelijkertijd iedere week naar de AA, maar dat lijkt me bij jou niet van toepassing.

Het was gewoon fijn dat we begonnen en ze alles redelijk alles in huis hebben, zelfs EMDR kreeg ik aangeboden aan het einde (wat ik afwees, want de "straat had al lang genoeg open gelegen en die was redelijk weer dicht gemetseld).

Maar best kans dat ze meer behandelingen in huis hebben voor je, die op jou toegepast kunnen worden.

Heb je wel eens schematherapie gehad?

Heb schematherapie gevolgd maar ik herkende me eigenlijk alleen in het gekwetste kind. Die komt naar buiten als ik gefrustreerd ben over de hulpverlening en mijn situatie. Ik kan tranen met tuiten huilen. Ik heb dat boek 'patronen doorbreken' doorgelezen en ook gebruikt bij die therapie.

Enige wat er eigenlijk uit is gekomen: als ik niet rationeel reageer is dat het eenzame kind. En die neemt soms de overhand.

Ik heb geen jeugdtrauma's waar ik aan kan werken.

Uiteindelijk is mijn depressie alleen maar erger geworden. Tot suicidaal aan toe.

Even samengevat
Wat is het verstandigste om morgen tegen mijn behandelaar (een relatief nieuwe) te zeggen?