Gisteren in de krant het Nieuwsblad
(weet niet hoe ik screenshots moet plaatsen, dus ik ga de tekst gewoon copy/pasten)
Ze moest na 17 dagen het huis al verlaten, nu vertelt Lennie Blockmans voor het eerst waarom: “Ik wist niet dat het zo diep zat”
Ze droomde als sinds haar kinderjaren van een deelname aan ‘Big brother’. Na zeventien dagen moest Lennie Blockmans (26) echter onverwacht het huis verlaten. Pas nu het programma er bijna opzit voelt de voormalige Miss Belgi-finaliste zich klaar om exclusief haar verhaal te delen. “Daar zei ik voor het eerst: ik heb boulimie.”
“Ik ben ergens tegenaan gebotst, waarvan ik niet wist dat het zo diep zat.” Inmiddels doet ze haar verhaal met een glimlach op de lippen, en toch. De voorbije maanden waren voor Lennie bijzonder heftig. Nadat ze begin januari haar intrede maakte in het Big brother-huis, lijkt de trans vrouw goed op weg naar winst. Tot haar verhaal na zeventien dagen plots eindigt. Vanwege niet benoemde medische redenen wordt, in overleg met de productie, beslist dat Lennie het huis moet verlaten. Over het waarom zal ze pas praten wanneer de tijd er rijp voor is. En dat is nu. “Ik heb al langer problemen met eten, maar ik had nooit kunnen inschatten dat het zo heftig zou worden.”
Voor het eerst toegegeven
Hoewel de eerste week in het Big brother-huis vlekkeloos verloopt en Lennie een favoriet blijkt van de kijkers, gaat het in de tweede week mis. Lennie botst op een probleem waarvan ze de grootte niet kan inschatten. In het huis werd gespeeld met het al dan niet toekennen van lekker eten naast het vaste dieet. “Net daar had ik het moeilijk mee”, zegt Lennie daarover. “Ik heb al langer issues met eten. Te vaak was het mijn manier om met gevoelens en situaties om te gaan. Een erg moeilijke dag of emoties die hoog oplopen, dan ga ik naar de nachtwinkel om een zak M&M’s. En als die op is, nog een zak. En in het slechtste geval nog een. Het controleerde mijn leven op een manier die ik niet zag. In het huis kregen we naast ons dieet plots een bokaal met M&M’s, popcorn, kippenvleugels, chips… Ik ben daar compleet op beginnen flippen. Al huilend heb ik, voor het eerst in mijn leven, aan een medekandidaat toegegeven dat ik boulimie heb.”
Beyonc van de keet
“Het probleem speelt zich bij mij niet fysiek af. Ik heb sinds mijn transitie vijf jaar geleden nooit problemen gehad met hoe ik eruit zie. Integendeel: ik sta er, ik heb een mooi lijf en ik vind mezelf helemaal de shit. Ik ben bij manier van spreken altijd Beyonc van de keet – tenzij ze er zelf is”, zegt Lennie met een volle lach erachteraan. “Het is dus op mentaal vlak: wanneer het leven me even stevig om de oren slaat, is eten, en soms vreten, mijn manier van controle houden. Compleet verkeerd dus.”
Bij de audities en voorgesprekken vraagt de productie nochtans aan de kandidaten of ze mentale uitdagingen hebben, zo ook of er op een manier sprake is van eetstoornissen. “Ik heb gezegd dat ik die niet heb, want ik was me er niet bewust van dat ik echt te maken had met een eetstoornis. Ik voelde wel dat er iets mis was, maar ik heb de impact ervan niet goed ingeschat. Pas in het huis besefte ik wat voor controle eten op mijn leven heeft.”
De kandidaten van Big brother krijgen aan het begin van hun avontuur de kans om n keer per week een afspraak te krijgen met een psycholoog. “Dat gebeurt ver uit het zicht van de anderen en de camera’s. Ze roepen je naar de dagboekkamer, waar je via de intercom praat met de psycholoog. De dag van mijn vertrek werd ik daar opnieuw heen geroepen. Niet abnormaal, het was op het afgesproken tijdstip. Maar toen ik de ruimte binnenkwam, stonden er plots twee mensen van de productie. Ik was klaar om te zeggen dat ik ok was, maar zij trokken de stekker eruit. Dat was de enige juiste beslissing die toen genomen kon worden. Ik zag hoe bezorgd ze waren, dus ik ging meteen akkoord.”
Diep dal tijdens Miss Belgi
Dat Lennie doorgaans geen uitdaging uit de weg gaat, bewijst ze in 2024. Dan neemt ze deel aan de Miss Belgi-verkiezing. Maar, zo wil ze met stip benadrukken, daar ontstaat haar eetstoornis niet. “Die verkiezing is op geen enkele manier gerelateerd. Er is op geen enkel moment en op geen enkele manier druk uitgeoefend over gewicht verliezen, over hoe je eruit moet zien in een badpak. Je zit in de wedstrijd door hoe je bent en hoe je eruitziet. Er wordt nooit gewag gemaakt dat je je uiterlijk zou moeten veranderen.” Al bevond, zo zegt ze, de piek van de eetstoornis wel rond diezelfde periode. “Er gebeurde, naast de stress van zo’n verkiezing, heel wat in mijn leven. Wat er scheelde, daarover wil ik niet uitweiden, maar die tijd was niet simpel. Toen ik achteraf naar de foto’s van de verkiezing keek, in het bijzonder naar de bikinironde, had ik wel door dat ik te scherp stond. Het was een turning point, zo ver wilde ik het niet meer laten komen.”
Lennie laat zich sinds haar afscheid van het huis nog steeds psychologisch begeleiden. “En dat blijf ik doen. Ik pak mijn leven nu vast en ga het terug opbouwen. Ik zie nu dat er een probleem is, en daar wil ik van af. Ik ben enorm gesteund door mijn vrienden thuis. Die eerste weken zijn ze niet van mijn zijde geweken. Ook de mensen die ik leerde kennen door Big brother steunen me enorm. Wanneer ze uit het huis komen, bellen of sturen ze me vaak meteen om te horen hoe het gaat. Dat doet enorm veel deugd. Ik weet dat ik niet de enige ben die deze strijd voert, en daarom wil ik mijn verhaal delen om eetstoornissen bespreekbaar te maken en het taboe eromheen te doorbreken.”
Ondanks haar emotionele exit blikt Lennie zonder spijt terug. “Ik leer overal iets uit, laat dat nu wel duidelijk zijn. Ik ben blij dat ik het heb gedaan. Het is iets wat ik van de bucket list kan schrappen. Had ik er langer in willen zitten en mezelf meer willen laten zien? Zeker. Wil ik ooit nog wat voor televisie doen? Ook. Maar ik moet nu eerst weer de oude worden.”