Waarom is links geweld zo genormaliseerd?Afgelopen maandag 7 oktober was het weer raak in Amsterdam, waar op de Dam de herdenking van de pogrom in Israël plaatsvond. Er was namelijk een ’tegendemonstratie’ toegestaan van vijandige bloeddorstige Pallyfreaks, die de Dam-bezoekers belaagden. Onmiskenbaar links geweld, maar volgens de NCTV en overige bronnen bestaat dat nauwelijks en is extreemrechts het echte gevaar. Daardoor gaat dat linkse geweld ongehinderd door, totdat er serieuze slachtoffers vallen. Waarom is geweld van links zo genormaliseerd, vraagt Ines van Bokhoven zich af.
Terwijl de Jodenhaat in onze media floreert als nooit tevoren en de eenzijdigheid van elke verslaggeving afdruipt, was het weer bal in Amsterdam deze week, net zoals bij de opening van het Holocaustmuseum: blijkbaar heeft Halsema een speciale voorliefde voor het in gevaar brengen van Joden en mensen die aan hun kant staan. Zelfs Amnesty vindt dat er geen sprake was van een ‘tegendemonstratie’: “Het gebruik van geweld (of het dreigen daarmee) of op andere wijze een demonstratie verstoren of verhinderen, is strafbaar en kan nooit als een tegendemonstratie gezien worden; dan gaat het om vijandig publiek. Daarmee vervalt de bescherming van het demonstratierecht,” schrijven ze zelf. Halsema zal dat vast anders zien.
Woeste PallyfreaksWant net zoals bij die beruchte opening speelde ze het, bij de 7 oktober-herdenkingsbijeenkomst op de Dam, weer klaar om de ruimte tussen vreedzame demonstranten en de bloeddorstige meute zo klein mogelijk te maken met haar gestoorde, levensgevaarlijke ‘looppad’ over het Damrak. Herdenkende, verdrietige mensen moesten tussen woeste Pallyfreaks door lopen. Pallyfreaks die, zoals later bleek – en zoals we met gemak konden voorspellen gezien al het geweld van het afgelopen jaar – waren gekomen om bloed te laten vloeien, om destructie te veroorzaken, om een compleet gebrek aan respect te tonen en maar weer eens te demonstreren hoe makkelijk men aan de linkerkant naar geweld grijpt.
Geweld dat, gezien de handelingen van de burgemeester, had móéten plaatsvinden: anders bedenk je zoiets idioots niet, om de ene groep via een smal pad langs die andere te laten lopen. Dan hoop je op klappen, en dan het liefst op zo’n manier dat je de groep die je verafschuwt de schuld kunt geven – we weten allemaal waar de sympathieën van Halsema liggen. Ik verdenk haar absoluut van een kwaadaardige opzet in die planning. Alleen al het laten doorgaan van die anti-demo was een bewuste poging tot verstoring, ik kan er niks anders van maken.
Links geweldNet zo vaak als we het hier over linkse hypocrisie kunnen hebben, want het gaat maar door en door, kunnen we het even vaak hebben over links geweld. Want ook dat gaat maar door en door. En onze overheid vindt het prima. Onze samenleving is akkoord met links geweld, in elk geval wel onze bestuurlijke instituten. Ze zien het niet of ze willen het niet zien. Ik stak mijn licht eens op op de website van onze Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid, de NCTV. Ik wilde eens zien wat zij vonden van links geweld, of zij het als een dreiging zien. Of ze oog hebben voor de omvang ervan.
Dat was een bittere tegenvaller. Ik trof er een korte alinea aan, één enkele maar, van 181 woorden lang: extreemlinks geweld is voornamelijk activistisch, maar soms vinden er hardere acties plaats. Pro-Palestinademonstraties gingen ‘in enkele gevallen’ gepaard met ordeverstoringen, vernielingen en geweld tegen de politie. Antifascisten richtten zich de laatste jaren vaker tegen extreemrechtse politieke partijen (ja, dat staat er ijskoud, al hebben we geen extreemrechtse partijen), en in sommige gevallen is er sprake van kleinschalige vernielingen.
De tekst is gebaseerd op een andere tekst, en dus niet op eigen onderzoek. Aldus een van onze Veiligheidsdiensten over (de toename van) extreemlinks geweld: dat is voor een deel te relateren aan recente verkiezingsuitslagen. Geen cijfers, geen details, geen voorbeelden, geen informatie over het profiel van deze mensen, niets naast een korte, vage omschrijving waar de sympathie voor deze mensen en hun activisme amper in verhuld wordt.
Oftewel: niks bijzonders, heel erg begrijpelijk, extreemlinks vecht tegen Het Kwaad en heel soms loopt dat een beetje uit de hand, maar het is allemaal niet zo erg en het komt voort uit goede bedoelingen en diepe zorgen. En verder is het de schuld van rechts: hadden ze maar niet moeten bestaan en geen verkiezingen moeten winnen. Ze vragen erom. Normale reactie van bezorgde burgers.
ExtreemrechtsZullen we eens kijken naar wat men over ‘extreemrechts’ schrijft op dezelfde website?
Nou, het verschil is direct zichtbaar in de kop: hier valt al meteen het woord ‘terrorisme’, dat bij extreemlinks geweld niet wordt gebruikt. En dan de lengte: maar liefst tien alinea’s, 884 woorden, en een stuk concretere informatie. Hier ging men de diepte in. Over drang naar choqueren op sociale media, over kleine groepen die een groot online bereik hebben, over het gevaar van geradicaliseerde enkelingen die tot geweld over zouden kunnen gaan, over incels (involuntary celibates) die vrouwen haten omdat ze geen seks met hen willen hebben want te druk bezig met feminisme, en uiteraard het idee dat blanke mensen superieur zijn: het gedachtegoed van extreemrechts in ons land.
Ineens weet men wel met cijfers te komen en met profieldetails over wie er bedoeld worden: het gaat om een paar honderd (!) voornamelijk minderjarige of jongvolwassen mannen. Men weet zelfs waar deze mensen over fantaseren: over het vermoorden van mensen met een andere etnische achtergrond, bijvoorbeeld, of het vermoorden van mensen met een andere seksuele voorkeur. Ook gaat men in op de achtergrond van deze mensen: instabiele thuissituatie, problemen op school, het ontbreken van een sociaal vangnet en ja hoor: psychische problemen.
BuitenlandBij gebrek aan Nederlands rechts geweld grijpt men in de rest van het stuk maar naar voorbeelden uit het buitenland, en verklaart dan doodleuk dat die voorbeelden het ‘geweldspotentieel’ bevestigen van extreemrechts in ons land. Men vermeldt de contacten met soortgelijke clubs in het buitenland – iets dat extreemlinks evengoed doet (zie het ‘verkennend onderzoek’ – verder is men nog nooit gekomen – uit 2018 over extreemlinks van Bureau Beke, gratis te downloaden), maar blijkbaar was dat feit het vermelden niet waard. En waar we als samenleving nu al decennia bezig zijn extreemlinks te normaliseren, inclusief hun geweld, schijnt ‘normalisering van extreemrechts geweld’ te kunnen leiden tot geweld, volgens de NCTV.
Je gelooft je ogen niet tijdens het lezen: na decennia extreemlinks geweld en intimidatie te hebben meegemaakt, met zelfs uitwassen als moord, verminking en grootscheepse schade aan bezittingen, maakt men zich nog altijd overmatig druk over niet-bestaand extreemrechts geweld in Nederland. Want zelfs dit stuk moet aan het eind, ondanks alle pogingen ons te overtuigen van hoe verschrikkelijk het allemaal is, toegeven dat er in Nederland vooralsnog geen extreemrechts geweld wordt nagestreefd. Al die drukte en dan zo weinig oogst. Shit.
Voorbeelden van ChatbotIk vroeg op X al verschillende keren naar concrete voorbeelden van (extreem)rechts geweld in Nederland sinds 1970, een toch vrij ruime marge, en ik kreeg letterlijk tot vandaag niet één voorbeeld. Niet eentje. Ik vroeg het aan Chatbot (“Geef voorbeelden van extreemlinks/rechts geweld in Nederland sinds 1970”), en ook Chatbot komt met weinig concreets als het gaat om extreemrechts geweld in ons landje. Er is zoiets als Combat 18 (de cijfers slaan ongetwijfeld op de initialen van Hitler en hun lexicologische plek in het alfabet), een internationale neonaziclub die ook in Nederland een kleine dependance schijnt te hebben – ik had nog nooit van ze gehoord. Pegida wordt genoemd, al moet zelfs Chatbot toegeven dat Pegida zelf geen geweld gebruikt maar dat de acties vaak geweld oproepen. Chatbot speelt het klaar om de Hofstadgroep onder ‘extreemrechts te scharen’, wel zo gemakkelijk. En natuurlijk vermeldt het geweld in het buitenland dat extreemrechts in ons land zou kunnen inspireren. Net zoals bij de NCTV: ‘zou kunnen, is mogelijk, misschien, misschien, misschien’. Met als slotzin dat het wordt gezien als reëel gevaar. Tja.
Extreemlinks geweld bij Chatbot: Rara en de Makro-branden, de krakersbeweging en hun gedonder, en milieu-activisme in de jaren ’80 en ‘90. Af en toe geweld. En dat is het, al schrijft Chatbot het iets breder op. Geen moord op Fortuyn, geen aanslag in Kedichem, geen ontploft huis van Kosto, geen XR-aanslagen op kunstwerken, niets aan concrete voorbeelden van al dat linkse geweld dat we de afgelopen decennia zagen. En de slotzinnen vermelden dat het geweld vaak voortkwam uit ‘verzet’ (wat moet links toch zonder dat woord?) tegen kapitalisme, racisme enzovoorts. Daar zijn de goede bedoelingen weer die alles goed moeten praten.
Voorbeelden van GrokIk probeerde het eens bij Grok: voorbeelden van extreemlinks en -rechts geweld in Nederland sinds 1970. Ik begon met extreemlinks: Grok vermeldt de Molukse treinkapingen, de sympathie voor de RAF destijds, de kraakbeweging, een aanslag op een politiebureau in 1983, acties tegen Shell en dat was het dan wel. Maar het sluit af met: “Het is belangrijk te benadrukken dat extreemlinks geweld in Nederland, in vergelijking met andere politieke gewelddaden of terroristische activiteiten, relatief zeldzaam en minder georganiseerd is geweest.” Okidoki dan.
Wat zegt Grok over extreemrechts geweld in Nederland in dezelfde periode? Grok komt vreemd genoeg met de moord op Fortuyn, erbij vermeldend dat het ‘meer een daad van extreemlinks’ was, zoals het de moord op Theo van Gogh noemt en dan zegt dat het islamitisch geweld was – maar noemt het toch voor de volledigheid. Ook hier weer een paar vage voorbeelden, zoals ‘aanvallen op ACZ’s’, maar het grote verschil zit ‘m in die slotzin: “Extreemrechts geweld is vaak onderdeel van een breder spectrum van maatschappelijke spanningen en politiek extremisme in alle vormen.” Ineens moeten we dit serieus nemen van Grok, waar links geweld alweer ‘met nadruk’ werd gebagatelliseerd: ‘klein, zeldzaam en minder georganiseerd’. Rechts geweld is dus erger volgens Grok?
Foute woordenOndertussen is men ter linkerzijde alweer druk doende de andere kant op te wijzen: of het kabinet afstand wil nemen van een tweet van Wilders waarin hij Halsema aanvalt. Met woorden. Want zolang u hier kijkt, ziet u daar niets.
Het geweld van afgelopen maandag: ach joh, doe niet zo moeilijk, dat gebeurt zo vaak, gaan we geen woorden aan vuil maken, laat staan dat we er afstand van nemen als linkse bestuurders. Zeiken over woorden dan maar, want woorden zijn zoveel erger dan iemand onderhand naar het leven staan, zoals we maandag een aantal bloeddorstige demonstranten zagen doen. Is allemaal volkomen normaal. Maar gebruik geen foute woorden, want dan zal men u aanwijzen als het grote gevaar.
Het maatschappelijke debat over links geweld is er niet, en zal er nooit van komen. Ondertussen gaat dat geweld dus gewoon door, wordt steeds erger, en het vrezen is dat er binnenkort een serieus slachtoffer zal vallen. In Duitsland probeerde men al een Joodse man en zijn dochter te lynchen. Moet dat hier ook eerst gebeuren voordat we eindelijk eens aan deze discussie beginnen: waarom is links zo gewelddadig? En waarom is links geweld zo genormaliseerd?