Dubbelleven: diep in de problemen #2

quote:

Op zondag 15 september 2024 21:19 schreef Luuntje het volgende:

[..]
Hoezo niet?

Allemaal veel te kort door de bocht, zeker als de therapeut TS nog maar 2 keer gesproken heeft.

quote:

Op zondag 15 september 2024 21:26 schreef Lienekien het volgende:

[..]
Allemaal veel te kort door de bocht, zeker als de therapeut TS nog maar 2 keer gesproken heeft.

Maar de diagnose ASS was toch al eerder/elders gesteld?

Kijk eens aan, je begint eindelijk te bewegen in de richting van de waarheid, en dat is verdomd hoog tijd. Goed om te horen dat je die psycholoog hebt opgezocht en dat hij je de spiegel voorhoudt die je allang nodig had. Hij heeft gelijk: er is geen enkel scenario waarin je door kunt gaan zoals je nu doet zonder iedereen—inclusief jezelf—kapot te maken. En laten we eerlijk zijn, je staat al op het randje van die afgrond.

Wat betreft dat autisme en empathie-verhaal: dat klopt waarschijnlijk wel, maar het geeft je geen vrijbrief om te doen wat je hebt gedaan. Het verklaart misschien waarom je zo lang in staat bent geweest om die gescheiden werelden te onderhouden, maar het maakt het niet minder destructief. Je bent er klaarblijkelijk in geslaagd om de gevolgen van je acties voor anderen te rationaliseren of volledig buiten beeld te houden. Maar nu dringt het tot je door dat die realiteit je uiteindelijk als een boemerang in je gezicht gaat slaan, en René heeft het bij het rechte eind door je aan te sporen die waarheid nu eens op tafel te gooien.

Je moet het aanpakken, en daar is moed voor nodig. Ik snap wel dat je in Berlijn zit om te "ontsnappen" aan de dagelijkse chaos en wat ruimte voor jezelf te vinden. Maar besef dat je dit uitstellen niet eindeloos kan blijven doen. En dat museumbezoek en al die afleidingen? Die zijn op dit moment niet meer dan vertragingsmanoeuvres. Het punt van geen terugkeer is in zicht, en hoe je het ook wendt of keert, de waarheid moet eruit.

Wat nu belangrijk is, is een plan. Het maakt niet uit wie je het eerst vertelt, zolang het maar eerlijk en open is, zonder extra lagen van leugens om de klap te verzachten. Beide vrouwen hebben het recht om de volle waarheid te weten, hoe pijnlijk het ook zal zijn. Je kinderen? Die zullen uiteindelijk ook antwoorden nodig hebben, maar dat komt later. Eerst moet je met je partners door deze storm heen, en dat gaat verre van soepel verlopen.

Goed dat René je aanraadt om te kiezen voor het juiste moment. Dit is geen gesprek voor tijdens het avondeten of zomaar een random dag. Maar tegelijkertijd moet je ook niet te lang wachten onder het mom van "het juiste moment zoeken," want als je dat doet, blijft het juiste moment altijd net buiten bereik. Wat jij echt zoekt is een manier om deze klap op een gecontroleerde manier te laten vallen, en dat zal nooit perfect zijn.

Wat betreft de praktische details die je noemt—Anne's verjaardagen, kerst, geboortes—dat zijn allemaal voorbeelden van hoe ver je bent gegaan om dit bedrog in stand te houden. Maar die smoezen en leugens zijn niets vergeleken met wat er gaat gebeuren als dit allemaal boven water komt. Dat is niet meer een kwestie van een dagje later Sinterklaas vieren, maar van het hele kaartenhuis dat je hebt opgebouwd, in één keer instorten.

Dus mijn advies? Gebruik die sessies met René goed, want dit is je kans om eindelijk die ballast van je af te gooien. Maar wees niet te traag of te voorzichtig, want hoe langer je wacht, hoe meer schade je aanricht. En hou jezelf niet voor de gek: er is geen scenario waarin dit zonder littekens eindigt. Maar littekens zijn beter dan de open, etterende wonden die je nu bij iedereen aanricht.

Zet het plan op, wees klaar voor de storm, en maak eindelijk die stap naar de waarheid.

Prima dat mensen het verhaal niet geloven, maar nu worden er steeds dingen bij gehaald die totaal niet kloppen om het verhaal te ontkrachten.

Autisme is heel breed. Ik heb een vriend die behoorlijk autistisch is maar dit is een variant die je minder vaak ziet. Hij is juist overdreven sociaal. En heeft in het verleden behoorlijk wat afgelogen met relaties.
Zelfde verhaal met die therapeut. Alsof dat niet zou kunnen.

Tuurlijk het zou prima kunnen dat TS het hele verhaal bij elkaar heeft verzonnen. Zoekt leuke aandacht en klaar. Maar volledig onrealistisch is het verhaal nou ook weer niet. Het vereist kapot veel energie en geregel, maar mensen zijn gewoontemensen en ook redelijk naïef/dom.

Ts zijn tweede relatie kent hem niet anders dan iemand die weinig tijd heeft en op zichzelf is. Er is voor haar dus geen sprake van afwijkend gedrag. Dit is wat ze gewend is
Het veranderende gedrag van TS zit vooral bij de eerste vrouw. Maar misschien was die al lang blij dat hij regelmatig even weg was. En nu weet ze ook niet beter.

Het feit dat iedereen dit verhaal onrealistisch vindt maakt het juist realistischer. Want dat betekent dat mensen dit nooit van hun partner zouden verwachten. En daarmee komen dit soort mannen er dus gemakkelijker mee weg.

Het enige wat ik dit verhaal iets is wat TS wel heel goed uitkomt is dat werk waar hij niets voor hoeft te doen en zomaar even tweede apartement heeft. Al zou deze situatie zonder tweede apartement ook heel goed voortgezet kunnen worden.

Maarja. Echt of niet. Het is wel vermakelijk.

Pas wel op dat je in Berlijn niet een derde relatie begint. Dat is nog wat lastiger te combineren.

quote:

Op zondag 15 september 2024 21:26 schreef Lienekien het volgende:

[..]
Allemaal veel te kort door de bocht, zeker als de therapeut TS nog maar 2 keer gesproken heeft.

ASS kent vele vormen. En er zijn autisten die heel goed kunnen plannen en dingen kunnen "spelen".
Voor hen is het niet liegen maar een andere rol spelen.
Ik zie het bij mijn dochter en bij mijn zoontje, beiden ASS en beiden hebben ze op verschillende plekken verschillende maskers op.

TS zou zijn creativiteit moeten gebruiken om hier een boek van te maken. Wordt zeker een spannend verhaal.

quote:

Op maandag 16 september 2024 08:51 schreef Luuntje het volgende:

[..]
ASS kent vele vormen. En er zijn autisten die heel goed kunnen plannen en dingen kunnen "spelen".
Voor hen is het niet liegen maar een andere rol spelen.
Ik zie het bij mijn dochter en bij mijn zoontje, beiden ASS en beiden hebben ze op verschillende plekken verschillende maskers op.

Lijkt mij zwaar voor jou als ouder.

Ik heb zelf een moeder met autisme. Ik moet elke keer mijn best doen om mij in haar in te leven en mij naar haar aan te passen, maar andersom gaat nooit gebeuren. Als ik haar iets wil duidelijk maken, kan ik net zo goed tegen een plant ouwehoeren. Ik ben er mentaal helemaal door gesloopt.

quote:

Op maandag 16 september 2024 09:04 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]
Lijkt mij zwaar voor jou als ouder.

Ik heb zelf een moeder met autisme. Ik moet elke keer mijn best doen om mij in haar in te leven en mij naar haar aan te passen, maar andersom gaat nooit gebeuren. Als ik haar iets wil duidelijk maken, kan ik net zo goed tegen een plant ouwehoeren. Ik ben er mentaal helemaal door gesloopt.

Met de juiste hulp komen we al een heel end.
Makkelijk is het zeker niet. De oudste heeft het naar naar buiten toe niet heel ernstig en zien we door haar maskers heen.
De jongste is een ander verhaal.
TS zal waarschijnlijk niet inzien welke schade hij aanricht als dit al echt is.

quote:

Op maandag 16 september 2024 09:15 schreef Luuntje het volgende:

[..]
Met de juiste hulp komen we al een heel end.
Makkelijk is het zeker niet. De oudste heeft het naar naar buiten toe niet heel ernstig en zien we door haar maskers heen.
De jongste is een ander verhaal.
TS zal waarschijnlijk niet inzien welke schade hij aanricht als dit al echt is.

Fijn dat je die hulp wel hebt! Mijn moeder is zorg mijdend en ziet niet in dat ze daarmee niet alleen mij maar vooral zichzelf daarmee ten gronde richt. Ik heb haar los moeten laten en ben wat dat betreft ook veel harder geworden.

Maar als mensen met ASS tijdens hun jeugd de zorg krijgen die ze nodig hebben, geloof ik absoluut dat ze daardoor als volwassene veel zelfredzamer, socialer en gelukkiger kunnen worden.

Als dit verhaal echt is, ziet hij inderdaad niet in wat hij ermee aanricht, anders was het nooit zover gekomen. Als die vrouwen het uiteindelijk maar in gaan zien. Je kan nog beter alleen zijn dan met zo'n iemand een relatie hebben.

quote:

Op maandag 16 september 2024 08:51 schreef Luuntje het volgende:
ASS kent vele vormen.

Juist in DSM-V is bewust moeite gedaan een betere centrale diagnose voor autismespectrumstoornissen te creeren om te voorkomen dat die wilgroei aan mensen die allemaal daarmee gediagnosticeerd werden, zelfs met volledig tegenstrijdige symptomen, te doen stoppen.
ER zijn strakke richtlijnen wat wel en wat niet onder de diagnose valt.

ASS kent twee 'gebieden' waarop de symptomen vastgesteld moeten worden (beide moeten toepasbaar zijn).
Een ervan is sociaal-emotioneel, iemand met een ASS diagnose dient aantoonbare structurele en blijvende tekorten in sociale interactie en communicatie te hebben.
Een stelling als "ik ken iemand met ASS, maar die is reuze sociaal en kan uitstekend met anderen omgaan en heeft veel sociale contacten" is hartstikke leuk voor die persoon, maar dat wijst er gewoon op dat aan het hoofddeeel van de diagnose deze persoon niet voldoet en mag een behandelaar eigenlijk nooit een ASS diagnose doen.

Het andere gebied richt zich op gedragspatronen en zintuigelijke prikkels, mensen met ASS zijn veelal zeer sterk gericht op repetitieve handelingen. Hun interessegebied is star en veelal beperkt, maar op dat beperkte aantal interessegebieden kunnen ze zich wel ongekend sterk focussen en concentreren.
Tevens hebben mensen met ASS veelal een grote mate van (over)gevoeligheid voor zintuigelijke prikkels, en soms moeite verschillende zintuigelijke ervaring te combineren of coordineren (ook bv evenwichtsgevoel, motoriek, smaak, geluid, of bv de toonhoogte van hun eigen stem)

In de tweede categorie is het wel voor een ASS-diagnose mogelijk dat een deel van de symptomen ontbreken of nauwelijks meetbaar/vaststelbaar zijn.
Maar er moet minimaal wel ook twee van zulke symptomenvormen vastgesteld worden, voor een ASS-diagnose.

Iemand die enkel een sociale beperkingen of gedragsstoornis heeft, maar geen problemen met prikkel-gevoeligheid of aantoonbare neiging tot repetitief gedrag, heeft zo goed als zeker geen Autismespectrumstoornis (er zijn bv andere stoornissen die ook van invloed zijn op sociaal gedrag, zoals bv een schizoide persoonlijkheidsstoornis, eenb Reactieve Hechtingsstoonis, welke ook leiden tot mensen die moeite hebben in het ontwikkelingen en onderhouden van sociale binding met anderen, die echter zeker niet onder ASS vallen ... vaak betreft het dan om aandoeningen die niet aangeboren of erfelijk zijn (autisme is dat wel)).

In geval van TS heeft hij aangegegeven dat zijn ouders jong gestorven zouden zijn, dat zou voor een psycholoog zeker aanleiding moeten zijn te kijken of een eventueel probleem in sociale binding niet eerder daarmee te maken kan hebben. (en dat is een essentieel verschil, of dit een aangeboren aandoening is of ontstaan door bepaalde omstandigheden)

Verder, een psycholoog die binnen twee zittingen met een autisme-diagnose komt, is gewoon weinig overtuigend... Een ASS-diagnose is normaal een langdurig proces van meerdere jaren, niet iets dat al binnen 1 of 2 zittingen eventjes vaststeld kan worden.

Tevens is het zacht gezegd nogal ongeloofwaardig dat een serieuze psycholoog zomaar een patient die hij net twee zittingen gezien heeft al een dusdanig ingrijpende opdracht geeft om alles op te biechten, aan leugens die deze gedurende meerdere jaren zijn partners verteld heeft en met veel moeite opgehouden heeft.

De realiteit hiervan zal zijn dat de kans groot is dat beide partners hem zullen verlaten, als TS enkel iets verteld 'omdat zijn psycholoog hem dat opgedragen heeft', is dat nogal een zware verantwoordelijkheid die de deze neemt.

Nog los ervan wat het in een persoon die vele, vele jaren volledig in leugens geleeft heeft onder stress zal komen te staan om 'zomaar' zeer snel _al_ zijn eerdere leugens op te gaan biechten, dat kan zelfs een zeer gevaarlijke escalatie oproepen.
Een psycholoog die dat risico aangaat en zelf actief gaat aanbevelen dat een patient gaat handelen zodat deze escalatie opgeroepen wordt, moet verdomd goed weten wat hij aan het doen is, dat kan nooit binnen twee zittingen.

Dat 'snel escaleren' is natuurlijk wel iets waarvan TS hoopt dat dat de lezers aantrekt en in spanning zal houden.
Een erg realistische vertelling over bepaalde diagnoses en gedragsproblemen, en het afgewogen en langdurig proces in contacten met behandelaars is lang niet zo spannend ..
Dan maar liever voor meer 'entertainment' een lekker extreem en escalerend verhaal vertellen waarin een langdurig behandelingsproces ook plots wordt samengevat in twee zittingen (die ook zomaar binnen nauwelijks een weekje plaatsvinden)

[ Bericht 0% gewijzigd door RM-rf op 16-09-2024 10:58:52 ]

quote:

Op maandag 16 september 2024 10:12 schreef RM-rf het volgende:

[..]
Juist in DSM-V is bewust moeite gedaan een betere centrale diagnose voor autismespectrumstoornissen te creeren om te voorkomen dat die wilgroei aan mensen die allemaal daarmee gediagnosticeerd werden, zelfs met volledig tegenstrijdige symptomen, te doen stoppen.
ER zijn strakke richtlijnen wat wel en wat niet onder de diagnose valt.

ASS kent twee 'gebieden' waarop de symptomen vastgesteld moeten worden (beide moeten toepasbaar zijn).
Een ervan is sociaal-emotioneel, iemand met een ASS diagnose dient aantoonbare structurele en blijvende tekorten in sociale interactie en communicatie te hebben.
Een stelling als "ik ken iemand met ASS, maar die is reuze sociaal en kan uitstekend met anderen omgaan en heeft veel sociale contacten" is hartstikke leuk voor die persoon, maar dat wijst er gewoon op dat aan het hoofddeeel van de diagnose deze persoon niet voldoet en mag een behandelaar eigenlijk nooit een ASS diagnose doen.

Het andere gebied richt zich op gedragspatronen en zintuigelijke prikkels, mensen met ASS zijn veelal zeer sterk gericht op repetitieve handelingen. Hun interessegebied is star en veelal beperkt, maar op dat beperkte aantal interessegebieden kunnen ze zich wel ongekend sterk focussen en concentreren.
Tevens hebben mensen met ASS veelal een grote mate van (over)gevoeligheid voor zintuigelijke prikkels, en soms moeite verschillende zintuigelijke ervaring te combineren of coordineren (ook bv evenwichtsgevoel, motoriek, smaak, geluid, of bv de toonhoogte van hun eigen stem)

In de tweede categorie is het wel voor een ASS-diagnose mogelijk dat een deel van de symptomen ontbreken of nauwelijks meetbaar/vaststelbaar zijn.
Maar er moet minimaal wel ook twee van zulke symptomenvormen vastgesteld worden, voor een ASS-diagnose.

Iemand die enkel een sociale beperkingen of gedragsstoornis heeft, maar geen problemen met prikkel-gevoeligheid of aantoonbare neiging tot repetitief gedrag, heeft zo goed als zeker geen Autismespectrumstoornis (er zijn bv andere stoornissen die ook van invloed zijn op sociaal gedrag, zoals bv een schizoide persoonlijkheidsstoornis, eenb Reactieve Hechtingsstoonis, welke ook leiden tot mensen die moeite hebben in het ontwikkelingen en onderhouden van sociale binding met anderen, die echter zeker niet onder ASS vallen ... vaak betreft het dan om aandoeningen die niet aangeboren of erfelijk zijn (autisme is dat wel)).

In geval van TS heeft hij aangegegeven dat zijn ouders jong gestorven zouden zijn, dat zou voor een psycholoog zeker aanleiding moeten zijn te kijken of een eventueel probleem in sociale binding niet eerder daarmee te maken kan hebben. (en dat is een essentieel verschil, of dit een aangeboren aandoening is of ontstaan door bepaalde omstandigheden)

Verder, een psychiater die binnen twee zittingen met een autisme-diagnose komt, is gewoon weinig overtuigend... Een ASS-diagnose is normaal een langdurig proces van meerdere jaren, niet iets dat een psychiater al binnen 1 of 2 zittingen eventjes vaststeld.

Tevens is het zacht gezegd nogal ongeloofwaardig dat een serieuze psycholoog zomaar een patient die hij net twee zittingen gezien heeft al een dusdanig ingrijpende opdracht geeft om alles op te biechten, aan leugens die deze gedurende meerdere jaren zijn partners verteld heeft en met veel moeite opgehouden heeft.

De realiteit hiervan zal zijn dat de kans groot is dat beide partners hem zullen verlaten, als TS enkel iets verteld 'omdat zijn psycholoog hem dat opgedragen heeft', is dat nogal een zware verantwoordelijkheid die de deze neemt.

Nog los ervan wat het in een persoon die vele, vele jaren volledig in leugens geleeft heeft onder stress zal komen te staan om 'zomaar' zeer snel _al_ zijn eerdere leugens op te gaan biechten, dat kan zelfs een zeer gevaarlijke escalatie oproepen.
Een psycholoog die dat risico aangaat en zelf actief gaat aanbevelen dat een patient gaat handelen zodat deze escalatie opgeroepen wordt, moet verdomd goed weten wat hij aan het doen is, dat kan nooit binnen twee zittingen.

Dat 'snel escaleren' is natuurlijk wel iets waarvan TS hoopt dat dat de lezers aantrekt en in spanning zal houden.
Een erg realistische vertelling over bepaalde diagnoses en gedragsproblemen, en het afgewogen en langdurig proces in contacten met behandelaars is lang niet zo spannend ..
Dan maar liever voor meer 'entertainment' een lekker extreem en escalerend verhaal vertellen waarin een langdurig behandelingsproces ook plots wordt samengevat in twee zittingen (die ook zomaar binnen nauwelijks een weekje plaatsvinden)

Wat ik bedoel met vele vormen is de beleving naar buiten toe.
Wij zien het amper maar zij voelt het wel net zo hevig als een ander met ASS.
Mijn oudste gedraagt zich soms als een kameleon. Zij past haar gedrag aan aan degene die zij leuk vind en waar ze leuk door gevonden wilt worden. Als persoon A uitbundig is wordt dochter dat ook, is persoon B dat niet dan is dochter ook rustiger.
Is ze sociaal....nee want zij kopieërt gedrag, ziet niet in welke gevolgen haar gedrag kan hebben.
Prikkels....mjah daar heeft ze ietwat minder last van.

Mijn jongste laat iemand heel moeilijk toe, tolereert anderen om.zich heen en kan zijn emoties niet reguleren. En zijn prikkelverwerking is, voor hem, prut.

En TS kan best ASS hebben....ik ben zijn psych niet.
Het verhaal ansich blijft hoe dan ook wel ongeloofwaardig op vele andere punten.

Joehoe? Wanneer komt de volgende aflevering van de dramaserie ‘Dubbelleven - diep in de problemen’ online?

Na de real-life horrorserie ‘Algemene Politieke Beschouwingen 2024 - diep in de democratische problemen’ ben ik wel toe aan een verzetje.

quote:

Op vrijdag 20 september 2024 13:20 schreef Tokay het volgende:
Joehoe? Wanneer komt de volgende aflevering van de dramaserie ‘Dubbelleven - diep in de problemen’ online?

Na de real-life horrorserie ‘Algemene Politieke Beschouwingen 2024 - diep in de democratische problemen’ ben ik wel toe aan een verzetje.

quote:

Op vrijdag 4 oktober 2024 11:28 schreef Aardmannetje44 het volgende:
Misschien is een vrijdag wel een goede dag, dan hebben de kinderen de dag erna ook geen school. Niet dat ik per se weg wil bij de kinderen of wil dat zij op de hoogte worden gebracht, maar ik houd er wel rekening mee dat het onvermijdelijk is dat ik ze een tijdje niet zal zien en dat ik het huis zal moeten verlaten, dus dat moet dan wel worden uitgelegd.

Laat het nou vandaag toevallig vrijdag zijn, dus wat let je om het vandaag maar allemaal te vertellen?

Van uitstel komt afstel ts, tis vandaag of nooit.

Het begint langzaam door te dringen, hè? Dat er nooit een perfect moment gaat komen om dit alles op te biechten. Je zit vast in die illusie dat je ooit de moed zult vinden, maar hier is de realiteit: er is geen magisch moment waarop je jezelf volledig dapper gaat voelen. Die dapperheid moet je forceren, en je gaat dit niet oplossen door eindeloos te wachten op het perfecte gevoel. Het feit dat je nu zo vaak verlamd voelt door verdriet en niet eens meer van de bank kunt komen, is je lijf dat schreeuwt dat je deze shit niet langer kan volhouden. Je bent jezelf aan het uitputten, emotioneel en mentaal, en dat gaat je uiteindelijk volledig kapotmaken als je het niet aanpakt.

René heeft gelijk: er is geen makkelijke manier om dit te vertellen, en de schade die je aanricht zal niet minder worden naarmate je langer wacht. Sterker nog, hoe langer je het uitstelt, hoe harder de klap zal zijn voor iedereen. Ja, het wordt een pijnlijke confrontatie. Ja, er zullen tranen vloeien en mensen zullen gekwetst worden. Maar elke dag dat je dit geheim in stand houdt, groeit die pijn alleen maar. Je partners voelen al dat er iets mis is. Ze weten dat er een gat zit in je aandacht, dat je emotioneel niet beschikbaar bent. Het voelt misschien alsof je ze op de een of andere manier beschermt door te zwijgen, maar je bedriegt ze nog meer door deze illusie voort te zetten.

Dat verdriet dat je niet kunt uiten, dat je van binnenuit verteert? Dat komt omdat je al die jaren gevoelens hebt weggestopt. Je hebt alles gecontroleerd en gerationaliseerd, maar emoties laat je blijkbaar niet makkelijk toe. Die tranen die je niet kunt laten vloeien, zijn het gevolg van jarenlange onderdrukking. En ik denk dat zodra je eindelijk deze waarheid naar buiten brengt en de spanning loslaat, die tranen vanzelf zullen komen. Het verdriet dat je voelt, komt voort uit een dubbele leven dat niet houdbaar is, en de enige manier om die last te verlichten is door te stoppen met liegen.

Goed dat je hebt besloten het deze maand te doen, maar nu moet je de daad bij het woord voegen. Geen uitstel meer, geen eindeloze gesprekken in je hoofd over wanneer het juiste moment is. Kies een dag, bereid je voor, en vertel het aan één van je partners. Als je het moeilijk vindt te beslissen wie je het eerst vertelt, begin dan met degene waarvan je denkt dat die het het beste aankan. Maar eerlijk gezegd maakt het niet uit wie het eerst weet—zodra je begint, komt er een kettingreactie. Je moet gewoon die eerste stap zetten.

En wat betreft je kinderen: je hoeft ze niet alles direct te vertellen, maar besef wel dat ze iets zullen merken, vooral als jij tijdelijk het huis verlaat. Ze zullen vragen hebben. Bereid je daarop voor, maar concentreer je nu eerst op het eerlijk zijn tegenover je partners. Die waarheid komt vroeg of laat toch uit. Dus liever nu dan straks, als je nog verder bent afgedreven en de schade onherstelbaar is.

Pak je verdriet bij de kladden, zet je schrap voor die storm, en gooi die waarheid eruit. Je zult het moment nooit perfect voelen, dus creëer het gewoon. Het wordt verdomd pijnlijk, maar daarna krijg je eindelijk de kans om weer adem te halen zonder dat het voelt alsof je verdrinkt.

quote:

Op vrijdag 4 oktober 2024 13:33 schreef jcdragon het volgende:
Het begint langzaam door te dringen, hè? Dat er nooit een perfect moment gaat komen om dit alles op te biechten. Je zit vast in die illusie dat je ooit de moed zult vinden, maar hier is de realiteit: er is geen magisch moment waarop je jezelf volledig dapper gaat voelen. Die dapperheid moet je forceren, en je gaat dit niet oplossen door eindeloos te wachten op het perfecte gevoel. Het feit dat je nu zo vaak verlamd voelt door verdriet en niet eens meer van de bank kunt komen, is je lijf dat schreeuwt dat je deze shit niet langer kan volhouden. Je bent jezelf aan het uitputten, emotioneel en mentaal, en dat gaat je uiteindelijk volledig kapotmaken als je het niet aanpakt.

René heeft gelijk: er is geen makkelijke manier om dit te vertellen, en de schade die je aanricht zal niet minder worden naarmate je langer wacht. Sterker nog, hoe langer je het uitstelt, hoe harder de klap zal zijn voor iedereen. Ja, het wordt een pijnlijke confrontatie. Ja, er zullen tranen vloeien en mensen zullen gekwetst worden. Maar elke dag dat je dit geheim in stand houdt, groeit die pijn alleen maar. Je partners voelen al dat er iets mis is. Ze weten dat er een gat zit in je aandacht, dat je emotioneel niet beschikbaar bent. Het voelt misschien alsof je ze op de een of andere manier beschermt door te zwijgen, maar je bedriegt ze nog meer door deze illusie voort te zetten.

Dat verdriet dat je niet kunt uiten, dat je van binnenuit verteert? Dat komt omdat je al die jaren gevoelens hebt weggestopt. Je hebt alles gecontroleerd en gerationaliseerd, maar emoties laat je blijkbaar niet makkelijk toe. Die tranen die je niet kunt laten vloeien, zijn het gevolg van jarenlange onderdrukking. En ik denk dat zodra je eindelijk deze waarheid naar buiten brengt en de spanning loslaat, die tranen vanzelf zullen komen. Het verdriet dat je voelt, komt voort uit een dubbele leven dat niet houdbaar is, en de enige manier om die last te verlichten is door te stoppen met liegen.

Goed dat je hebt besloten het deze maand te doen, maar nu moet je de daad bij het woord voegen. Geen uitstel meer, geen eindeloze gesprekken in je hoofd over wanneer het juiste moment is. Kies een dag, bereid je voor, en vertel het aan één van je partners. Als je het moeilijk vindt te beslissen wie je het eerst vertelt, begin dan met degene waarvan je denkt dat die het het beste aankan. Maar eerlijk gezegd maakt het niet uit wie het eerst weet—zodra je begint, komt er een kettingreactie. Je moet gewoon die eerste stap zetten.

En wat betreft je kinderen: je hoeft ze niet alles direct te vertellen, maar besef wel dat ze iets zullen merken, vooral als jij tijdelijk het huis verlaat. Ze zullen vragen hebben. Bereid je daarop voor, maar concentreer je nu eerst op het eerlijk zijn tegenover je partners. Die waarheid komt vroeg of laat toch uit. Dus liever nu dan straks, als je nog verder bent afgedreven en de schade onherstelbaar is.

Pak je verdriet bij de kladden, zet je schrap voor die storm, en gooi die waarheid eruit. Je zult het moment nooit perfect voelen, dus creëer het gewoon. Het wordt verdomd pijnlijk, maar daarna krijg je eindelijk de kans om weer adem te halen zonder dat het voelt alsof je verdrinkt.

Een uitgebreide reactie op een verzonnen verhaal !!!

quote:

Op vrijdag 4 oktober 2024 11:28 schreef Aardmannetje44 het volgende:
Momenteel wil het nog niet zo vlotten; dat wil zeggen ik had misschien gedacht dat ik door het praten met René als vanzelf een manier zou vinden om met de situatie om te gaan of het aan mijn partners te vertellen, maar die manier heb ik nog niet gevonden.

Misschien kun je naast René, er een tweede therapeut naast nemen, waar je dan stiekem ook langsgaat, zonder dat je dat René vertelt?

quote:

Op vrijdag 4 oktober 2024 14:00 schreef RM-rf het volgende:

[..]
Misschien kun je naast René, er een tweede therapeut naast nemen, waar je dan stiekem ook langsgaat, zonder dat je dat René vertelt?

quote:

Op vrijdag 4 oktober 2024 11:28 schreef Aardmannetje44 het volgende:
Als ik bij hem binnenkom, krijg ik vaak een hand en soms een klop op de schouder en laatst zei hij "Hey jongen, hoe is het?". Dat ontroerde me van binnen zo, want dat heb ik al heel lang niet meegemaakt.

Hé jongen, zullen wij een kopje koffie drinken samen?

Deze maand?
Misschien moeten we een poll maken voor je?
Vrijdagavond lijkt me een goede tijd, dan kunnen je vriendinnen steun zoeken bij vrienden en familie de rest van het weekend. Als je het vanavond nog niet gedaan hebt, heb je nog 3 vrijdagen (11, 18, 25).

Aardmannetje44, ik heb even een belangrijk stuk gequote van jcdragon.

Je moet de waarheid vertellen, voor de twee gezinnen die je hebt, en belangrijk, voor jezelf.

quote:

Op vrijdag 4 oktober 2024 13:33 schreef jcdragon het volgende:
Goed dat je hebt besloten het deze maand te doen, maar nu moet je de daad bij het woord voegen. Geen uitstel meer, geen eindeloze gesprekken in je hoofd over wanneer het juiste moment is. Kies een dag, bereid je voor, en vertel het aan één van je partners. Als je het moeilijk vindt te beslissen wie je het eerst vertelt, begin dan met degene waarvan je denkt dat die het het beste aankan. Maar eerlijk gezegd maakt het niet uit wie het eerst weet—zodra je begint, komt er een kettingreactie. Je moet gewoon die eerste stap zetten.

En wat betreft je kinderen: je hoeft ze niet alles direct te vertellen, maar besef wel dat ze iets zullen merken, vooral als jij tijdelijk het huis verlaat. Ze zullen vragen hebben. Bereid je daarop voor, maar concentreer je nu eerst op het eerlijk zijn tegenover je partners. Die waarheid komt vroeg of laat toch uit. Dus liever nu dan straks, als je nog verder bent afgedreven en de schade onherstelbaar is.

quote:

Op vrijdag 4 oktober 2024 13:40 schreef Falco het volgende:

[..]
Een uitgebreide reactie op een verzonnen verhaal !!!

Zou ook wel wat zijn, dat Aardmannetje ermee komt dat dit allemaal een grap is.