Ik heb voor de kerstvakantie een ticket naar LA geboekt zonder te bedenken wat ik kan en wil doen. Ik wil sowieso 3 volle dagen in LA spenderen om daar hobbyspecifieke dingen te doen, dan heb ik er nog 10 over. Wat voor natuur kun je goed bezoeken zonder hoge kans op op weersextremen zoals ijs en sneeuw. Ik hoef niet meer dan 1 dag 8 uur achtereen in een auto te zitten. Ik zat zelf te denken aan het trio Joshua Tree/Mojave/Death Valley. De kant van SF en zeker SD op is ook een optie.
Op donderdag 25 september 2025 08:24 schreef Jeroboam het volgende: Ik heb voor de kerstvakantie een ticket naar LA geboekt zonder te bedenken wat ik kan en wil doen. Ik wil sowieso 3 volle dagen in LA spenderen om daar hobbyspecifieke dingen te doen, dan heb ik er nog 10 over. Wat voor natuur kun je goed bezoeken zonder hoge kans op op weersextremen zoals ijs en sneeuw. Ik hoef niet meer dan 1 dag 8 uur achtereen in een auto te zitten. Ik zat zelf te denken aan het trio Joshua Tree/Mojave/Death Valley. De kant van SF en zeker SD op is ook een optie.
The Salton sea?
Kierkegaard: Life Can Only Be Understood Backwards, But It Must Be Lived Forwards
Het is een beetje een apart gebied, maar wel tof. Denk dat Joshua tree park het dichtstbij voor je zit. Deze lijkt me ook leuk, maar is weer een beetje te ver rijden voor je: https://parks.nv.gov/parks/valley-of-fire
Kierkegaard: Life Can Only Be Understood Backwards, But It Must Be Lived Forwards
Paar weken terug een nacht in die Ranch at Death Valley gezeten (kwaman vanaf Vegas, ook een eindje rijden, maar verveelde me daar). Mooi park, en dat zwembad is 38 graden ofzo en tot 23:00 open. Echt relaxt om in te chillen na het eten
Ik weet niet hoe het weer dan is daar vanwege de hoogte, maar Sequoia NP naar LA is heel goed te doen qua afstand.
Langs de kust naar SF rijden en wat stops onderweg maken is ook een aanrader. Maar ik weet niet of die weg alweer helemaal geopend is, wij moesten vorig jaar zomer nog omrijden.
En wij vonden Disneyland en Universal Studios ook heel leuk, maar dat moet je ding zijn en kan erg druk zijn in die periode. Bij Disneyland zitten heel veel relatief goedkope hotels op loopafstand.
Op donderdag 25 september 2025 10:26 schreef FlyingFish het volgende: Ik weet niet hoe het weer dan is daar vanwege de hoogte, maar Sequoia NP naar LA is heel goed te doen qua afstand.
Dat valt tegen hoor, vanuit centraal LA doe je er snel 5 uur over om midden in Sequoia te komen.
“Rather than love, than money, than fame, give me truth.”
Op donderdag 25 september 2025 10:26 schreef FlyingFish het volgende: Ik weet niet hoe het weer dan is daar vanwege de hoogte, maar Sequoia NP naar LA is heel goed te doen qua afstand.
Langs de kust naar SF rijden en wat stops onderweg maken is ook een aanrader. Maar ik weet niet of die weg alweer helemaal geopend is, wij moesten vorig jaar zomer nog omrijden.
En wij vonden Disneyland en Universal Studios ook heel leuk, maar dat moet je ding zijn en kan erg druk zijn in die periode. Bij Disneyland zitten heel veel relatief goedkope hotels op loopafstand.
Die gok ga ik niet nemen:
Visiting Sequoia National Park in December offers beautiful snowy scenery of the giant sequoias but requires preparation for cold weather, potential snow, and icy road conditions. Visitors must carry tire chains between November and March
Op donderdag 25 september 2025 10:26 schreef FlyingFish het volgende: Langs de kust naar SF rijden en wat stops onderweg maken is ook een aanrader. Maar ik weet niet of die weg alweer helemaal geopend is, wij moesten vorig jaar zomer nog omrijden.
Het wordt SF iets uitgebreider + kust of wat parken plus SD, pretparken moet ik niks van hebben. Hotels daar hebben wel goede prijzen zag ik al.
[..] Het wordt SF iets uitgebreider + kust of wat parken plus SD, pretparken moet ik niks van hebben. Hotels daar hebben wel goede prijzen zag ik al.
Zou zo zuidelijk mogen blijven in ieder geval in die tijd. SF is zeker de moeite waard voor 2-3 dagen, maar wel rekening houden met een stuk frissere temperaturen daar tov LA. Je zou - met een overnachting onderweg - ook nog de richting van Mohave dessert en Las Vegas op kunnen. Dan krijg je wel een best diverse trip.
“Rather than love, than money, than fame, give me truth.”
[..] Zou zo zuidelijk mogen blijven in ieder geval in die tijd. SF is zeker de moeite waard voor 2-3 dagen, maar wel rekening houden met een stuk frissere temperaturen daar tov LA. Je zou - met een overnachting onderweg - ook nog de richting van Mohave dessert en Las Vegas op kunnen. Dan krijg je wel een best diverse trip.
Weer boeit me niet zo heel veel maar het moet wel een beetje okay blijven om te rijden, Chicago eind feb/maart was ook prima te doen terwijl het internet vol staat met horrorverhalen.
[..] Weer boeit me niet zo heel veel maar het moet wel een beetje okay blijven om te rijden, Chicago eind feb/maart was ook prima te doen terwijl het internet vol staat met horrorverhalen.
Ja oké maar dan moet je wel geluk hebben; heb zelf ook een keer een sneeuwstorm gehad mid Februari in New York. Dat is geen pretje kan ik je zeggen.
“Rather than love, than money, than fame, give me truth.”
[..] Ja oké maar dan moet je wel geluk hebben; heb zelf ook een keer een sneeuwstorm gehad mid Februari in New York. Dat is geen pretje kan ik je zeggen.
Absoluut, het weer blijft niet te voorspellen maar in steden zoals New York en Chicago kun je ook genoeg dingen binnen doen.
[..] Dat valt tegen hoor, vanuit centraal LA doe je er snel 5 uur over om midden in Sequoia te komen.
Hij heeft het over max 8 uur. Three Rivers, het dorpje bij Sequoia, is 3,5 uur. Dat is twee uur korter dan het eerder hier geopperde Valley of Fire bijvoorbeeld (al zal daar vast ook een dorpje iets dichterbij zitten voor een overnachting).
SD vond ik qua natuur/parken niet zoveel voorstellen. Ze hebben old town wat puur voor toeristen is, en balboa park met wat Portugese invloeden. En ook de route er heen vanaf LA is niet mooi maar wel heel erg druk. SD heeft vooral musea (Midway vonden mijn ouders geweldig) en pretparken (de zoo, Seaworld en Legoland).
[..] Hij heeft het over max 8 uur. Three Rivers, het dorpje bij Sequoia, is 3,5 uur. Dat is twee uur korter dan het eerder hier geopperde Valley of Fire bijvoorbeeld (al zal daar vast ook een dorpje iets dichterbij zitten voor een overnachting).
SD vond ik qua natuur/parken niet zoveel voorstellen. Ze hebben old town wat puur voor toeristen is, en balboa park met wat Portugese invloeden. En ook de route er heen vanaf LA is niet mooi maar wel heel erg druk. SD heeft vooral musea (Midway vonden mijn ouders geweldig) en pretparken (de zoo, Seaworld en Legoland).
Ik ga daar heen om brouwerijen te bezoeken, je hebt helaas wel veel goede brouwerijen in SD. Dan neem ik de iets minder mooie natuur voor lief.
Wij bleven ook in Three Rivers, maar dat ligt nog altijd een uur rijden vanuit centraal Sequoia. Het is allemaal goed te doen met overnachtingen inderdaad maar dagtrips zou ik echt afraden.
“Rather than love, than money, than fame, give me truth.”
Texas & New Mexico (en nog een beetje Colorado & Arizona)
Vorige week weer terug gekomen van een reis, dus weer tijd voor een verslag . Dit keer gingen we voor het zuiden, en dan voornamelijk Texas en New Mexico, beide staten waar we nog niet eerder zijn geweest (alleen een keertje een paar mijlen door NM gereden op een eerdere reis). Daarnaast stonden er nog 2 Nationale Parken op de kalender die we al eens eerder hebben bezocht maar toen door diverse omstandigheden geen goede indruk hebben achtergelaten en een herkansing verdienden in Colorado en Arizona. Als begin- en eindpunt gekozen voor Houston omdat we ook nog een deel van de kust en NASA wilden meepakken. Tot zover het intro, tijd om op reis te gaan!
Deze keer vlogen we met een directe KLM vlucht op Houston en kwamen we rond het middaguur aan op de luchthaven. Ook dit keer ging het allemaal weer soepeltjes daar, misschien zelfs wel de snelste tijd waarin ik ooit een luchthaven af ben gekomen . De paspoortcontrole was weinig spannend en de douanier leek meer toe aan weekend dan aan moeilijke vragen stellen, gelukkig had ik niet de moeite genomen voor de MPC-app, want dat had waarschijnlijk nog meer tijd gekost. Daarna was het in de bagagehal uitgestorven en kwam onze koffers zo'n beetje als eerste de band af gerold en dus snel naar buiten op weg naar de autoverhuur. Die zit hier echter niet op het vliegveld en moet je met een bus heen, die rijden gelukkig regelmatig (gratis) en is maar een paar minuutjes rijden.
Afgelopen keren was Hertz prima bevallen dankzij de vrije keuze in de President's Circle, maar dit keer was het niet al te best. Of het algemeen beleid is van Hertz of aan de locatie lag weet ik niet, maar zeker niet alles is 'bigger in Texas'. Uiteraard nog een tijdje daar door de garage gedwaald en bij de balie gevraagd naar wat leukere auto's, maar daar kwam weinig uit en uiteindelijk hebben we het maar opgegeven en de 'grootste' auto met de beste opties uitgezocht. Geheel tegen onze principes was het zelfs geen Amerikaanse auto maar een Kia Sportage ... Wel nog bijna nieuw met slechts 1300 mijl op de teller en een carplay die direct werkte zonder abonnementen gezeik. Maar goed, het reed en alles paste er vrij eenvoudig in.
Na de eerste dag eerst een Walmart te hebben opgezocht om alle benodigde rantsoen in te slaan was het op tijd naar bed om de volgende dag direct richting Waco te rijden. Eenmaal daar aangekomen zijn we naar het Waco Mammoth National Monument gegaan, een actieve archeologische plek waar ze vooral mammoeten opgraven. Opvallend was dat dit NM gratis te bezoeken was, behalve dan de actieve graaflocatie waar een heel gebouw omheen is gebouwd. Hiervoor werd een kleine bijdrage gevraagd maar kreeg je ook gelijk een hele rondleiding van een NPS-ranger door het hele pand met uitleg over de diverse vondsten die er worden gedaan. Best interessant, maar op een wandeling door het omliggende bos na was er niet zo heel veel meer te zien.
Daarna was het tijd om weer verder richting het noorden te trekken. Onderweg ook nog even langs de verplichte Buc-ee's Travel Center waar je je ogen uitkeek aan hoeveel branded zooi ze daar kunnen verzinnen
Eenmaal in Lake/Fort-Worth hadden we nog tijd om cultureel verantwoord te doen en naar het Kimbell Art Museum te gaan. Dit was op zich een vrij bijzondere ervaring, en dan met name te danken aan de beveiligers die er rondliepen. Schijnbaar zagen wij er uit als 'verdachte personen' en werden we continu in de gaten gehouden, in elke kamer waar we kwamen stonden er weer nieuwe beveiligers klaar om ons 'onopvallend' in de gaten te houden. Op een gegeven moment maakten we er maar een spelletje van door achter een muurtje te gaan staan zodat ze wat opschoven en dan toch de andere kant op te lopen Ze hadden nog wel een hoek met Nederlandse kunst hangen.
Vervolgens was het tijd om naar de belangrijkste bezienswaardigheid van Fort Worth te gaan, de Stockyards. Ondanks dat het een grote toeristische ietwat kitscherige locatie is hebben ze het wel netjes aangepakt. De oude stallen hebben nog de klassieke western sfeer die ook in de talloze giftshops is behouden. Ook het kleine museum was interessant om te zien. Maar de hoofdattractie is natuurlijk de Cattle Drive waar de cowboys de Texas Longhorn koeien door de straat heen begeleiden. Het is wellicht wat opgeblazen want een handvol koeien die in een paar minuten voorbij sjokken vond ik niet heel indrukwekkend (op de hoorns van die beesten na dan).
Bij het hotel 's avonds zaten we bij een kruispunt wat een nogal ruime hoeveelheid vogels had dat het op het randje van een horrorfilm zat
Goed, weer verder naar het noorden richting Amarillo (ja het was de weg er naartoe)
En toen waren we plots in een andere staat, New Mexico! Daar gingen we op bezoek bij het Pecos National Historical Park, een gebied met veel historie en door de eeuwen heen een knooppunt geweest. Naast een museum en een hoop oude stenen was vooral het uitzicht er mooi om te zien.
Na een korte rit stond als volgende stop Los Alamos op de kaart, een historisch bekende plaatst omdat hier de ontwikkeling van de eerste atoombom heeft plaatsgevonden. Dat de film Oppenheimer van Christopher Nolan een goede impact heeft gehad op het toerisme zal geen verrassing zijn, en dat grijpen ze dan ook met beide handen aan. Wat ik echter niet wist is dat deze plaats nog steeds grotendeels draait op belangrijke onderzoekslaboratoria en dit straalt ook wel uit op de stad zelf. De wandeling door het 'centrum' met daarin de historische locaties van het dorp was vermakelijk en best informatief.
Het dorp was ook een mooie uitvalsbasis voor het bezoeken van enkele parken, te beginnen met het Bandelier National Monument iets ten zuiden van Los Alamos. Hoewel het vooral een archeologische locatie zou moeten zijn met onder andere grotwoningen vond ik het vooral qua omgeving en natuur best een fijne plek. Vergeet ook niet onderweg hier naartoe in White Rock langs het visitor center te gaan, alleen al om de decadente grootsheid waar het mee is gemaakt
In de middag was er nog wat tijd over dus besloten we nog wat verder te rijden naar de Valles Caldera National Preserve, en dat was zeker de moeite waard. De caldera is niet zoals die van Yellowstone actief maar slapend, dus niet overal zwaveldampen. Maar deze plek is zeker een verborgen parel en alleen al om de gigantische vergezichten in de krater het bezoeken waard. Dat beginnen ze zelf ook door te krijgen want ze waren druk bezig met het upgraden van het visitor center en de wegen. Het zou me niks verbazen als deze locatie over een aantal jaar een paar treetjes hoger op de NPS ladder staat, en terecht
Na de prachtige weg tussen de hoge Rockies kwamen we uiteindelijk aan bij Great Sand Dunes National Park in Colorado. Hier waren we een aantal jaar geleden al eens geweest maar was toen om medische redenen geen succes. Dit keer hebben hebben we de tijd kunnen nemen bij de duinen ondanks de dreigende wolken die steeds dichterbij kwamen. De gigantische duinen en dan vooral ook het contrast met aan de ene kant een open prairie en de andere kant een muur van bergen maken dit toch wel een bijzondere plek.
Met nog een prachtige rit door de bergen was het vervolgens helaas al weer tijd om afscheid te nemen van de Rockies.
Aangekomen in Arizona waren de weergoden ons niet al te gunstig gezind en kwam de regen met bakken uit de lucht toen we bij Petrified Forest National Park waren. Althans dat dachten we, want ondanks het kutweer kwam wel het hele gebied tot leven qua kleuren
Na de regen begon het toch nog op te klaren en konden we ook nog wat stukken door het park lopen, wel opletten voor de natte grond, die zakt nogal makkelijk weg namelijk.
Heb na deze dag wel mijn mening over het park flink moeten bijstellen, een aantal jaar geleden ben ik hier alleen vluchtig geweest omdat het al laat op de dag was en eigenlijk toen nauwelijks wat er van gezien. Nu zo met de regen erbij gaf het een unieke ervaring en kan ik iedereen het park aanraden. Als afsluiting van de dag werden we ook nog getrakteerd op een mooie zonsondergang
Daarna werd het weer tijd om richting het oosten te trekken, onderweg nog even langs de Very Large Array gereden
Aangekomen in New Mexico was het tijd voor de volgende 'nucleaire stop' in Alamogordo, een nog steeds actief testgebied voor raketten. Hiervoor worden de wegen rondom de stad regelmatig afgesloten, gelukkig op de dagen dat wij er waren niet. Maar te midden van al dat militaire terrein ligt ook nog het White Sands National Monument verscholen. Net als in Colorado gaat het hier om duinen, zij het wat minder groots, en een heel stuk lichter zand. Na wat wandelingen door de duinen was er niet zo heel veel meer te doen in het park. Een van de populaire activiteiten daar is om met een sleetje van de duinen af te gaan, maar ipv daarvan zijn we lekker met de huurauto over de zandwegen vol met plassen (ja ook daar hadden we weer regen op de avond ervoor ...) gaan driften
Dat we niet gingen sleeën had (buiten de dure sleetjes) ook te maken met dat we die middag ook nog naar het museum op de Holloman Air Force Base wilden. De basis waar vandaan de raketten worden getest en een actieve militaire basis is. Hierdoor was het hele proces om een museum binnen te komen wel een unieke ervaring. Omdat het militair terrein is kom je daar als burger (zeker uit het buitenland) niet zomaar binnen. Om binnen te komen moesten we door een heerlijk bureaucratische screening waar eerst je paspoort helemaal wordt doorgenomen. Vervolgens kun je de helft van je gegevens uit je paspoort weer op een papiertje schrijven die ze vervolgens weer overtypen. Daarna ook nog op de foto en tot slot nog vingerafdrukken laten afnemen waarbij de helft van de vingers dat apparaat een error gaf maar dat gewoon werd weggeklikt. Uiteindelijk was de beambte die het hele proces doorliep een hele relaxte gast en konden we naar het museum waarvoor je eerst nog een stuk over de basis moet lopen. Het museum zelf ging niet geheel verrassend vooral over raketten maar was door de algehele ervaring best vermakelijk.
Omdat het op de weg lag zijn we nog even langs Roswell gereden. In eerste instantie wilden we daar een nacht overnachten maar gelukkig hebben we het als tussenstop gepakt. Misschien had ik er teveel van gehoopt gezien de 'mythes' er rondom en de ervaring met hoe de Stockyards in Fort Worth waren opgebouwd. Maar dit was naast een klein visitor center niet veel meer dan een winkelstraat vol met kitscherige en soms wat schimmige giftshops en tja, dat was het wel eigenlijk ... Het bijzonderste aan het dorp vond ik nog wel dat werkelijk overal de wc's op slot waren, zelfs kilometers buiten het centrum bij de DQ moest je nog om een code vragen om de deur te kunnen openen.
Gelukkig stond de dag er op wel weer iets leuks op het programma, namelijk het Carlsbad Caverns National Park . Om de grot in te kunnen moet je een tijdslot reserveren voor $1, maar dat is meer voor wat extra inkomsten denk ik, want je kun met elk tijdslot vanaf de begintijd tot de sluiting van het park naar binnen. Om de grot in te komen heb je vervolgens 2 opties, of je pakt de lift of je loopt het hele eind naar beneden. Wij kozen voor de laatste optie en dat was een flinke afdaling, maar daardoor kwam je wel mooi de grot binnen tot je uiteindelijk zo'n 250 meter onder de grond zit. En hoewel het een heel eind onder de grond is in een grot voelt het door de gigantische grootte van de grot nooit claustrofobisch.
Vooral de diversiteit aan rotsformaties en kleuren beneden zijn fascinerend, het is ook allemaal vrij eenvoudig begaanbaar met een pad dat door heel de grote 'zaal' heen gaat. Voor de terugweg wel voor het gemak van de lift gekozen (en omdat het al laat begon te worden). Die lift zelf gaat overigens wel bijzonder snel zonder dat je het echt merkt, voor je het weet sta je weer 250 meter hoger boven de grond met een snelheid waar sommige hotelliften net een verdieping hoger zijn
De dag er na wilden we op weg naar Big Bend ook nog even langs het Guadalupe Mountains National Park. Helaas voor ons was dat niet echt een park waar je 'even' doorheen gaat gezien dit een park is met nauwelijks wegen en vooral lange onverharde trails. Ongetwijfeld een mooi park, maar niet voor nu.
Gelukkig was de volgende bestemming het Big Bend National Park in Texas, en ja ik kan niks anders dan zeggen, het is een prachtig park. Vooral de grote diversiteit aan landschappen, planten en beestjes waren indrukwekkend. Ook sta je op de grens met Mexico, waar je naartoe kunt gaan (met de hele douane/ICE screening er gratis bij), maar we besloten dat dat niet de moeite waard was omdat je die tijd veel beter in het park kunt besteden.
We hadden het dit jaar wel 'getroffen' qua weer, ook hier op een van de droogste plekken van het land kregen we in de avond weer regen. Het voordeel ervan was wel de de woestijn gelijk meer tot leven kwam en het de dag er na prima vertoeven was.
En ook op weg naar de grens bij de Rio Grande begon het in de middag weer helemaal dicht te trekken.
Eenmaal bij de rivier aangekomen doende er een gigantische muur op wat toch wel een indrukwekkend gezicht was.
Toen was het helaas wel weer tijd om verder richting de kust te rijden. Bij Del Rio stopten we bij Lake Amistad, een kunstmatig meer dat is gecreëerd door een dam die samen met Mexico is gebouwd.
En daar was dan eindelijk de kust, of ja eigenlijk baai van Corpus Christie waar het hotel aan het water zat en we nog lekker over het strand en de pieren konden lopen.
Om dan vervolgens de volgende ochtend met zo'n uitzicht wakker te worden
De dag daarna langs de niet echt aanwezige 'kustweg' naar Galveston gereden, een bijzonder eiland met echt kilometers aan strandhuisjes en strandopgangen waar je gewoon met de auto het strand op kunt rijden. Het hotel die avond had zowaar ook nog eens een balkon (een zeldzaamheid in de VS) met uitzicht op de zee.
Ter afsluiting zat er ook nog een dagje NASA bij, een erg interessante plek als je ruimtevaart leuk vindt maar ook een mooie plek. Het museum is erg groot en er is van alles te zien en te doen. We hebben ook een tour genomen naar het Mission Control center waarvandaan de eerste ruimtemissies werden geleid. Maar de onverwachte verrassing kwam met de presentatie van oud-astronaut Rick Lieb. Die wist echt een heel fascinerend verhaal van zijn ruimtereizen te vertellen, ondersteund met een hoop beeldmateriaal en daarna nog lang vragen van uit het publiek beantwoord.
En toen zat de vakantie er opeens al weer op, helaas kregen we terwijl we bij NASA zaten nog wel het bericht vanuit KLM dat onze vlucht was geannuleerd. Waarschijnlijk vanwege het weer hier in Nederland maar echt duidelijk waren ze er niet over. Uiteindelijk werden we omgeboekt op een vlucht met overstap op Atlanta met Delta, dat is allemaal wel goed gegaan, maar echt ideaal was het niet.
Eten: Uiteraard het belangrijkste element van een vakantie, het eten De kosten lijken dit jaar wat minder hard te zijn gestegen en bij de meeste restaurants kun je nog steeds een prima maaltijd krijgen voor $15-$20. Mocht je bij een Buc-ee's komen dan is het zeker aan te raden om de Brisket sandwich te proberen. Doe dit wel het liefst bij een groot Travel Center waar ze centraal in de winkel worden bereid. Ook de Pretzel kipburger met spek bij de Chick-fil-a is lekker als lunch op een reisdag. Dit jaar ook voor het eerst bij een Applebee's geweest, zelfs 2 dagen achter elkaar omdat die op makkelijke loopafstand van het hotel zat, daar hadden ze ook een erg smakelijke skillet met kip en spek. Aan 'echte' Texas BBQ ben ik helaas niet toegekomen, daar moet je haast een dag voor reserveren, maar nog wel bij een Texas Roadhouse geweest met weer die heerlijke broodjes vooraf en spareribs die zo van de botjes gleed. En uiteraard redelijk wat (Tex)Mexicaans gegeten daar in het grensgebied met een uitschieter op de laatste avond in Galveston bij de Iguanas Ranas waar het naast erg smakelijk eten ook een goede sfeer en personeel was. Ohja, en de Mint Oreo Blizzard bij de DQ is ook best lekker
Hotels: We hebben vooral in hotels van Holiday Inn en Best Western gezeten, waarbij HI toch wel de voorkeur heeft, die zijn overal redelijk gelijk qua voorzieningen etc. Bij BW is het af en toe wel gokken, de ene keer is het meer dan prima, de andere keer vraag je je af hoe zo'n hotel een 'Plus' kan zijn. Bij een aantal hotels lagen in de lobby nog wel koekjes, maar dit lijkt ook steeds een zeldzamer iets te worden. Qua kosten viel het allemaal wel mee en lijkt de stress op de hotelmarkt van een paar jaar geleden weer een beetje te zijn gedaald.
Tot slot: Uiteraard is het weer een eindeloze lap tekst met foto's geworden en heb ik het idee dat ik slechts een fractie heb verteld Het was zowel een nieuw gebied als een klein stukje 'bekend' gebied in het noorden van de reis. De eerste dagen was ik niet heel gecharmeerd van Texas, de oostkant is eigenlijk te 'vol', overal is wel bebouwing en je rijdt soms door de akkers alsof je in Nederland bent. Maar daarbuiten is het allemaal een stuk mooier, en vooral heel veel groener dan ik had gedacht. Dat het de natste vakantie is die we hebben gehad in een van de droogste gebieden van het land zal misschien ook wel hebben meegeholpen.
Omdat we ook een heel stuk in het zuiden van Texas hebben gezeten hebben we ook regelmatig ICE controles gehad, als je bij Big Bend weg rijdt kun je er zelfs niet aan ontkomen. Het verschilde ook erg qua agent die er stond hoe soepel het verliep, maar toch zeker iets van 5 controles gehad waarbij je moest uitleggen wat je kwam doen en of je geen Mexicanen in de kofferbak had. De controle op de luchthavens is daarbij echt een peulenschilletje.
Een groot voordeel dit jaar was wel de huidige dollarkoers, het is allemaal een stuk voordeliger omdat je ter plekke nog 1 dollar = 1 euro rekent, tot je achteraf de afschrijving op je CC ziet
Ja de Travel centers zijn wel bijzondere 'tankstations', je kunt het zo gek niet bedenken of ze hebben het wel branded met die bever er op . Vooral ook opvallen hoe de wc's daar zo on-Amerikaans zijn met afgesloten hokjes met muren en een deur die tot de grond gaat . Ben trouwens ook wel in gewone Buc-ee's geweest (vooral rondom Houston), maar dat zijn dan weer meer gewone tankstations, die echte winkels zitten volgens mij vooral rondom de interstates.
Toevallig zelf net ook terug uit Texas, met een klein uitstapje naar New Mexico. Start- en eindpunt eveneens Houston. Wij vonden Houston een erg saaie stad, maar dat wisten we van tevoren. Downtown is vooral business district en voor de toerist weinig boeiend. De natuurparken in de buurt zijn wel heel gaaf: Brazos Bend state park is een echte aanrader. Hier zagen we verschillende alligators. De Kemah Boardwalk is ook wel aardig. Hier werden we nog verrast door een dolfijn.
Vanaf Houston gingen we door naar Austin. Dat vonden we echt met afstand de leukste stad in de staat. Overal muziek, erg kleurrijk en met hill country in de omgeving is er ook buiten de stad genoeg te doen. Leuk ook dat je de stad prima met de fiets kunt ontdekken. Heel gaaf om vanaf South Congress Bridge op de skyline af te rijden, vooral in de avond.
Een uitstapje vanaf daar naar San Antonio is ook zo gemaakt. Een bezoek aan de Alamo is vanuit historisch perspectief interessant. En natuurlijk mag de River Walk niet ontbreken. Onamerikaans gezellig met allerlei terrasjes.
Ook wij deden Big Bend aan. Erg fijn dat de Chisos Basin nog niet gesloten was. Daar gaan ze veel verbouwen en dat zou dit jaar mei beginnen en twee jaar duren, maar dat is flink uitgesteld. De rit ernaartoe is lang en saai, maar eenmaal in het park veranderen de landschappen dramatisch. De Lost Mine Trail vonden we prachtig. We sliepen in Stardust Big Bend in een A-frame, wat heerlijk was. Ook het sterrenkijken 's nachts is heel cool.
Vanaf daar door naar Carlsbad en daar merkten we helaas de gevolgen van de government shutdown. De Caverns waren dicht en we wilden ook nog naar White Sands een uitstapje maken, maar ook die bleef gesloten. Bleef alleen Guadalupe Mountains NP over en daar liepen we de Guadalupe Peak trail. Zeven kilometer bergop met 900 meter hoogteverschil brengt je op 2,6 kilometer hoogte naar het hoogste punt van Texas. Taai tripje over losliggende stenen en veel last van hoogtevrees moet je niet hebben. De uitzichten op de top zijn waanzinnig. Op de terugweg liep er een bad-ass tarantula voor ons langs.
Via een tussenstop in Abilene gingen wij ook naar Fort Worth. Inderdaad grappig die cattle walk, maar het viewing point is eigenlijk leuker. Dan heb je meer tijd om ze rustig te bekijken. We deden ook nog een rondje over de state fair. Heerlijk over de top Amerikaans en bizar groot. Vreselijk duur ook, maar leuk om even sfeer te snuiven. We sloten af met het Sixth Floor Museum, indrukwekkend stukje geschiedenis.
Weer enorm genoten. Totaal anders dan wat we tot nu toe gezien hebben. Het is een enorme staat natuurlijk. De stukken die je moet rijden zijn soms wel taai omdat er onderweg weinig te zien of te doen is, zeker richting het westen. Vorig jaar waren we in New England en dan kun je via allerlei scenic byways en leuke dorpjes van bestemming naar bestemming. Dat is in Texas niet het geval. De mensen zijn er ontzettend aardig en soms bijna verrast dat je Texas aandoet als toerist. Wel rijden ze er als een stel idioten. De hoeveelheid bizarre capriolen die we gezien hebben, zijn niet op twee handen te tellen. Sommigen lijken er een sport van te maken om op het allerlaatste moment nog even vier banen naar rechts te gaan om de afrit te halen.
Voor volgend jaar willen we weer een andere kant op. Drie weken Washington en Oregon in september is nu de planning. Lijkt me heel gaaf. Na de droogte en dorre boel in Texas nu op zoek naar het weelderige groen.
Op maandag 13 oktober 2025 23:50 schreef Binge-watch het volgende: Toevallig zelf net ook terug uit Texas, met een klein uitstapje naar New Mexico. Start- en eindpunt eveneens Houston.
Misschien zijn we elkaar wel tegengekomen
quote:
Op maandag 13 oktober 2025 23:50 schreef Binge-watch het volgende: Vanaf daar door naar Carlsbad en daar merkten we helaas de gevolgen van de government shutdown. De Caverns waren dicht en we wilden ook nog naar White Sands een uitstapje maken, maar ook die bleef gesloten.
Oh dat is wel jammer ik zat daar net op het randje 2 dagen voor het op slot ging, was bang dat NASA ook dicht zou gaan, maar die bleef wel gewoon open.
quote:
Op maandag 13 oktober 2025 23:50 schreef Binge-watch het volgende: De mensen zijn er ontzettend aardig en soms bijna verrast dat je Texas aandoet als toerist. Wel rijden ze er als een stel idioten. De hoeveelheid bizarre capriolen die we gezien hebben, zijn niet op twee handen te tellen. Sommigen lijken er een sport van te maken om op het allerlaatste moment nog even vier banen naar rechts te gaan om de afrit te halen.
Dat viel me ook wel op ja, de meeste toeristen die je in de parken tegenkomt zijn vooral Amerikanen zelf. Geen busladingen vol Aziaten zoals in het westen en maar 1 keer Nederlands gehoord heel de vakantie . Verkeer is rondom de steden wel bijzonder ja, heb je een snelweg waar 55 staat maar je al 65 moet rijden om nog enigszins mee te kunnen en alsnog wordt je van alle kanten voorbij gevlogen