Van je geloof vallen, makkelijker gezegd dan gedaan. #3

Zo'n driekwart jaar geleden maakte ik hier een topic met de titel "Van je geloof vallen, makkelijker gezegd dan gedaan."

Toen begon voor mij een reis waar afgelopen maandag een abrupt einde gekomen lijkt te zijn. Als in, het kwartje viel en het geloof is weg. En het doet me eigenlijk bijna helemaal niets op een gevoel van vrijheid dat heel erg nieuw en dus ook best eng is.

Ik stapte maandag om 05:37 de bus is en voelde me een beetje depri/gespannen... Op dat soort momenten heb ik een playlist met wat Christelijke liederen die altijd helpen op zulke momenten (naja hielpen..).

Tijdens het eerste lied kwam de gedachte op: "Wat doe ik nu eigenlijk, waar komt die troost nu eigenlijk vandaan?"

Toen besefte ik, het is niet een God, maar de manier hoe de muziek is gecomponeerd plus de tekst en de samenzang die zorgen voor de troost.

Zo ging ik naar mijn ervaringen kijken waarbij ik gevoel had dat God bij me was, en realiseerde dat het allemaal ervaringen waren die kwam uit heftige emotie. Bijvoorbeeld de geboorte van je eerst kind, ik was er altijd zeker van dat God mij daar bevestigde te bestaan. Dat hij het was die dan wondertje aan me gaf..

Maar achteraf.. elke (naja bijna elke) vader heeft die emoties, alleen doordat ik in mijn jeugd zo geconditioneerd was in het bestaan van God, koppelde ik automatisch hem aan die ervaring.

Maar het echte kwartje viel iets later gedurende de bus rit.. Vanwege mijn eigen psychische problemen heb ik een enorme interesse in psychologie dat in combinatie met een interesse in true crime en met name serie moordenaars; weet ik dat bijvoorbeeld bij die groep een groot gedeelte simpel gezegd te wijden is aan de manier hoe hun brein werkt. Iets wat aangeboren is of veroorzaakt door zwaar misbruik in de jeugd..

Hoe kan je dan zo'n persoon voor eeuwig laten branden in een hel? Hoe kan je eisen van eenieder om te geloven als jij als God zelf heeft toegestaan dat hun brein (again simpel gezegd) kapot is of kapot gemaakt is.

quote:

Op vrijdag 31 mei 2024 19:23 schreef Boca_Raton het volgende:
Ik geloof niet dat er een hel bestaat (ik ben gelovig). Onze Lieve Heer is zo onmetelijk liefdevol, dit vind ik niet bij hem passen.

Ik geloofde al niet meer in de hel, dat is zo'n bizarre straf dat zelfs een Hitler hem niet verdiend.

quote:

Op vrijdag 31 mei 2024 19:52 schreef Panterjong het volgende:

[..]
Als jezelf naar de hemel gaat en je dierbaren naar de hel dan is de hemel de grootste hel.

Bijbel-technisch zie ik vooral dat er een plek op aarde mee wordt bedoeld en de hemel meer als een plek daar ergens boven de wolken. Wat dit betreft is de bijbel zelf niet zo bang makend. Eerder wat mensen er van gemaakt hebben en anderen mee opzadelen.

Als ik naar de opmerking van Boca-Raton kijk dan zie ik dat geloof ook erg mooi kan zijn en niet zoals het bij jou denk ik deed, je doet verstikken. Ik wens je veel geluk toe met of zonder geloof.

Geloof heeft mij ook zeker steun gebracht en ook genoeg andere goede zaken. Sterker nog, het wss één van de redenen dat ik nooit mijn zelfdodingspogingen heb doorgezet. En wat er gebeurt als ik eventueel terugval in depressie weet ik ook niet.

Maar nu ik er echt goed rationeel over kan nadenken is het voor mij zeker, er is geen God.

quote:

Op vrijdag 31 mei 2024 20:00 schreef Libertarisch het volgende:

[..]
En hoe is de wereld dan ontstaan?

Tegenvraag, hoe is God dan ontstaan? Heeft God ook een God?

quote:

Op vrijdag 31 mei 2024 20:01 schreef Antideeltje.. het volgende:
Je benoemt dat je depressief bent en psychische problemen hebt, in hoeverre projecteer je je depressieve gevoelens niet op religie/God/hel? Mensen die zwaar depressief zijn kunnen die gevoelens gaan projecteren op van alles en iedereen, het geloof, een hel, God, mensen in hun leven, ouders, het leven op zich, de wereld hoe die is, etc. Ook niet-gelovigen doen dit. Het ligt dan niet aan deze dingen. Mensen, of ze nu gelovig of niet-gelovig zijn, willen in die toestand een 'oorzaak' (soms ook onbewust) vinden/aanwijzen voor hun psychisch leed en kunnen het dan projecteren op van alles en iedereen. Verwacht je dat je van je psychische problemen gaat afkomen door van het geloof af te komen of zie je ergens (onbewust) het geloof als oorzaak van je psychische problemen? Van depressie is bekend dat het aanzet tot veel piekeren over het leven, of je nu gelooft of niet.

Even gedacht dat de depressie kwam door demonen, maar wss was dat of een beginnende psychose dan wel godsdienst waanzin.. Toen ik de eerste genas dacht ik dat de pillen een gift van God was.

Verder gaf het geloof dan altijd steun (wel steeds minder).

quote:

Op vrijdag 31 mei 2024 20:24 schreef Id_do_her het volgende:

[..]
God heeft die pillen niet gemaakt.

Haha nee, maar de gedachte is dan dat God ons de wijsheid gegeven heeft om die pillen te maken...

quote:

Op vrijdag 31 mei 2024 20:24 schreef Libertarisch het volgende:

[..]
Een tegenvraag is geen oplossing. Je laat een mysterie staan, en als er een mysterie is is een bovennatuurlijke verklaring mogelijk.

En dus kun je niet met LOGICA tot de conclusie komen dat er geen God is.

Een tegenvraag is een zwaktebod

En je kan met logica wel tot de conclusie komen dat er wel een God is?

Ik vind de vraag "hoe is de aarde dan ontstaan" een vrij nutteloze vraag. Want als je niet kan geloven dat de aarde "zomaar" is ontstaan, hoe kan je dan wel geloven dan een God zomaar is ontstaan...

Ik vind het veel logischer dat een aarde uit het niets is ontstaan dan een machtig wezen dat uit niets is ontstaanl

quote:

Op vrijdag 31 mei 2024 20:36 schreef Libertarisch het volgende:

[..]
Nee, maar God is logischer dan geen God.

Nope.