Onze vrienden vermoord in Oekraïne
onderweg naar begrafenis
We gaan keihard door, ondanks de pijnHet is onvoorstelbaar dat onze allerbeste vrienden er niet meer zijn. Vorige week donderdag zijn ze op zo’n verschrikkelijke, laffe manier uit het leven gerukt. We konden niet anders dan de volgende dag meteen vertrekken naar Kyiv. We wilden de familie van Zhenya steunen, bij de uitvaart de laatste eer bewijzen aan beiden, en er zijn voor Sasha, die nog steeds zwaar gewond in het ziekenhuis ligt.
Ik vertel dit bewust in chronologische volgorde, zodat jullie kunnen meelezen hoe onze week eruitzag, en hoe we, ondanks alles, verdergaan.
De begrafenis van Alyona en GhenjaAfgelopen maandag vond de begrafenis plaats. Hoe pijnlijk het ook was, het was een bijzonder mooie dienst. Het verdriet van Ghenja’s familie was hartverscheurend, maar we hebben geprobeerd hen zoveel mogelijk troost te bieden.
Er waren zeker veertig televisiecamera’s aanwezig. Ze kwamen niet alleen om verslag te doen, maar vooral om aan Alyona en Ghenya eer te bewijzen en om te laten zien wie Alyona en Ghenja waren, twee warme mensen die jarenlang de waarheid over de Donbas lieten zien aan de wereld.
De priester sprak zulke bijzondere woorden. Hij zei: “Alyona was de stem van de Donbas en Ghenja was de ogen van de Donbas voor de rest van de wereld". En dat was precies wat ze waren. Iedereen in Oekraïne, en eigenlijk in heel de wereld, heeft wel eens beelden gezien die door hen gemaakt zijn, vaak zonder te weten dat zij achter de camera stonden.
Ze waren zo vaak als eersten bij een raketinslag of bombardement. Ook filmden ze vaak de president tijdens zijn bezoeken aan het front. Daarom kreeg Alyona onlangs nog de hoogste onderscheiding van de president zelf.
Het was zo vedrietig om hen te zien liggen in de open kisten.Alyona en ghenja onze grote helden zijn er echt niet meer. Velen van jullie hebben vele malen hun beelden gezien in onze collages bovenaan de nieuwsbrieven, of in onze video’s. Het grootste deel van dat materiaal komt van hen.
Na de dienst was er een koffietafel met familie en vrienden. Alexander, de vader van Ghenja, vertelde daar dat Alyona en Ghenja volgende maand bij ons in Nederland op bezoek zouden komen. Hij noemde ons hun allerbeste vrienden. Dat raakte ons diep. Terwijl op de achtergrond een video van hen werd afgespeeld, vol lachmomenten, vol werk dat we veelal samen deden, stroomden bij velen de tranen. Ik had graag iets gezegd, maar ik was er op dat moment simpelweg niet toe in staat. De woorden bleven steken.
Door naar DniproNa de begrafenis zijn we meteen doorgereden naar Dnipro. Coen en ik hebben afgesproken dat we, ondanks dit enorme verlies, doorgaan. Sterker nog: we gaan dubbel zo hard, als eerbetoon aan onze vrienden.
Omdat we onverwacht vertrokken, was de reis haastig voorbereid. Gelukkig hebben onze vrienden en vrijwilligers in Nederland alles op alles gezet om ons te helpen: er werden extra goederen ingekocht en een extra bus is geladen. Onze vriend en vrijwilliger Harry is vervolgens helemaal naar Dnipro gereden, zijn eerste solorit ooit tijdens deze oorlog. Harry, ontzettend bedankt! We zijn blij dat jij en de goederen veilig zijn aangekomen.
Dinsdag bezochten we The Holland House.Het was moeilijk om de bewoners weer te zien want ook daarbij vloeiden veel tranen. Iedereen kende Alyona en Ghenja: Alyona was er vaak te gast, en Ghenja was letterlijk kind aan huis als zoon van onze directeur Alexander. Veel van de bewoners zijn ooit door ons, samen met Alyona of Ghenja, geëvacueerd. Ze waren hen enorm dankbaar. De herontmoeting met Alexander was het zwaarst. Het is hartverscheurend om zo’n sterke man zo gebroken te zien. Zijn zoon en kleinzoon waren alles voor hem. Hoe moet het nu verder met het mannetje van nog geen 5 jaar oud. Hij weet nog niet wat er met zijn vader is gebeurd.
Hoe nu verder?Toch moesten we vooruitkijken en de toekomst bespreken. Alexander vroeg het zelf, recht voor z’n raap: “En nu? Wat zijn jullie plannen?” We zeiden dat we wilden doorgaan, maar dat we eerst moesten reorganiseren. Zijn antwoord was krachtig en onvergetelijk: “Als jullie nu stoppen, heb ik niks meer om voor te leven. We moeten door, sowieso voor Ghenja en Alyona! En jullie moeten blijven filmen, zodat de wereld blijft zien wat hier gebeurt.”
Dat was het moment dat de knop omging. We gaan verder, met evacuaties, met hulp, met dierenopvang, en met de bouw van het nieuwe Holland House Tsjerkasy. Ons grootste project ooit! We doen het voor iedereen die hulp nodig heeft en we doen het voor Ghenja en Alyona!
Het nieuwe Holland House TsjerkasyWe hebben samen met Alexander het eerste werkplan opgesteld. Want Alexander wil heel graag dit project voor ons leiden en we weten dat hij er het meest toe in staat is.
Kort samengevat:
Fase 1, Twee weken voorbereiding.
Fase 2, Opruimen, strippen, muren doorbreken en technische inspectie.
Fase 3, Herstellingen, lekkages, leidingen en afvoeren op de begane grond, waar de eerste 12 kamers, keuken en eetgedeelte komen.
Fase 4, Realiseren van de kamers, keuken en eetgedeelte op de begane grond Fase
5, De tweede (bovenste) verdieping realiseren
Fase 6, De eerste verdieping realiseren
Hoe gaan we dat alles voor elkaar krijgen? Nog niet echt een idee. We springen weer in het diepe, net zoals destijds bij The holland House in Dnipro. Toen wisten we eigenlijk ook niet hoe we dat allemaal voor elkaar moesten krijgen. Het zal veel kracht kosten, maar we weten: samen lukt het.
Bezoek aan hulpproject in ZaporizjaDonderdag bezochten we een hulporganisatie in Zaporizja. Zij helpen vluchtelingen door kleding en goederen gratis aan te bieden in een klein winkeltje, gevuld met spullen die vaak via ons en Hulp Voor Oekraïne(Vught) uit Nederland komen. Het was mooi om te zien hoe onze dozen daar worden uitgepakt, en hoe blij mensen ermee zijn. Daarnaast steunen we ook het aangrenzende revalidatiecentrum voor kinderen.
Friet bakken voor 600 kinderenVrijdag stond weer in het teken van hoop. We bakten friet voor zo’n 600 kinderen en enkele honderden begeleiders. Deze actie kwam ook voor ons zelf precies op tijd. Een dag vol vrolijkheid, spel en warmte, precies wat we allemaal nodig hadden. Even geen oorlog, geen verdriet. Alleen lachende gezichten. Een dag waarop Patatje Hoop letterlijk en figuurlijk tot leven kwam. We geven deze dag een dikke 10.
De herdenking, op dag 9Zaterdag was dag 9 na het overlijden van Ghenja en Alyona., in Oekraïne is dat net als dag 40, een belangrijke herdenkingsdag. De bijeenkomst vond plaats in het restaurant van The Holland House, met zo’n 25 familieleden en beste vrienden. Er werden verhalen verteld, herinneringen gedeeld, veel gelachen en gehuild. Zo persoonlijk, zo warm, zo vol liefde. Wat waren Ghenja en Alyona ongelofelijk geliefd.
Ik hield gisteren namens Coen en mijzelf wel de speech. Ik vertelde hoe we eerst Alyona leerde kennen in Sviatohirsk, en later ook Ghenja. Ik vertelde wat we samen hebben meegemaakt, en over Ghenja’s camerawerk. Hoe onmisbaar beiden voor ons zijn en hoeveel we van hen houden. Het was zwaar om te spreken, en zelfs nu, tijdens het typen van deze nieuwsbrief vind ik het moeilijk om de juiste woorden te vinden en te herhalen wat ik heb gezegd. Misschien vertellen we het wel een andere keer.
Evacuatie door Denis KhrystovIn onze ogen Oekraïnes grootste held, onze bijzondere vriend Denis belde dat hij graag bij de herdenking wilde zijn, maar eerst nog een evacuatie wilde doen: twee vrouwen en twee kinderen uit Pokrovsk. Natuurlijk zeiden we: “Breng ze hierheen.” Hij bracht de familie veilig naar The Holland House, waar ze meteen een kamer kregen. Ze waren bang en uitgeput, maar kalmeerden snel.
Daarna sloot Denis zich bij ons aan voor de herdenking en hield ook hij een prachtige toespraak voor Alyona en Ghenja.
Patatje Hoop seizoen 2 vanaf nu op RTL4Er is gelukkig ook mooi nieuws. Sinds gisteren is er elke zaterdag om 17:30 uur weer een nieuwe aflevering van Patatje Hoop op RTL4! Zondag (vandaag) zijn er herhalingen om 9:00 uur en 11:31 uur, ook op RTL4. Als je het gisteren hebt gemist, krijg je vandaag dus een herkansing.
De komende dagenWat de komende dagen precies brengen, weten we nog niet. Maar één ding is zeker: we doen er alles aan om hier in oost-Oekraïne zoveel mogelijk mensen te helpen.
Medewerk(st)er gezochtWe kunnen niet zonder mensen die helpen de taken van Alyona en Ghenja over te nemen. Daarom zoeken we een medewerk(st)er in Nederland die Russisch en Oekraïens spreekt, en ook Nederlands of Engels. Iemand die ons gemiddeld zo'n 10 tot 20 uur per week kan ondersteunen met organisatie, communicatie en contact met Oekraïne en onze sponsoren. Denk jij dat jij die persoon bent, of ken je iemand? Laat het ons weten!
Generatoren voor de winterDe winter nadert en Rusland probeert opnieuw energiecentrales uit te schakelen. Hier in Dnipro werkt de stroom ook maar beperkt. Daarom kopen en verspreiden we zoveel mogelijk generatoren in het frontgebied. De organisatie daarvan loopt door, ook nu we zelf in Oekraïne zijn. Binnenkort willen we er zo veel mogelijk versturen en uitdelen.
Bijzondere vertoning van Patatje Oorlog in het Nationaal Militair Museum (met F&C aanwezig)Op zondag 16 november 2025 wordt onze documentaire Patatje Oorlog twee keer vertoond in het Nationaal Militair Museum in Soesterberg. De film van Pamela Sturhoofd en Jessica van Tijn bevat veel beelden van Ghenja en Alyona, en is daarom een bijzonder eerbetoon aan hen geworden. Wij zijn er zelf ook bij om te vertellen over deze film, onze missies en om vragen te beantwoorden.
Tijden: Eerste vertoning met uitgebreide Q&A met Franky en Coen: 13:00 uur
Tweede vertoning (met inleiding door F&C): 15:00 uur
Locatie: Nationaal Militair Museum in Soesterberg Auditorium
Toegang: gratis met museumticket
Klik onderaan deze nieuwsbrief op de knop "Patatje Hoop in het Nationaal Militair Museum" voor meer informatie en (gratis) tickets.
Tot slotVan het uitdelen van generatoren en het bakken van friet tot evacuaties, voedseldroppings met drones en de opbouw van een nieuw Holland House, dit alles kunnen we alleen dankzij jullie.
Samen geven we hoop. Samen zorgen we dat de oorlogsslachtoffers van Oekraïne niet worden vergeten.
Wilt u ons helpen met helpen?