Franky en Coen bakken friet in Oekraïne - Volg ze hier! #2

Lieve vrienden,
We schrijven jullie vanuit Oost-Oekraïne, waar we opnieuw midden in de realiteit van de oorlog staan. Raketinslagen, drone-aanvallen en verdrietige verhalen, maar ook: frietlucht, kinderstemmen, hoop en natte hondensnuiten. Het is hier elke dag schakelen tussen lachen en slikken, tussen chaos en kleine wondertjes.

Soms rolt onze wagen zomaar het verkeer in (ja, écht gebeurd, lees maar verder), soms delen we duizend porties friet uit alsof het een feestdag is, en soms sta je oog in oog met een zwaar gewonde jongen.

Deze week waren we diep in het oosten van de Donbas. We reden met onze gepantserde wagen, die we vanaf nu "Het beest" noemen, naar een stabilisatiepunt bij het front, hielpen families in nood en zorgden voor dieren die niemand anders meer heeft. En altijd voelen we jullie steun op onze schouders.

(Heel) Oekraïne opnieuw onder vuur
Oekraïne werd deze week overspoeld door een nieuwe golf van Russische raket- en droneaanvallen. Burgers zijn steeds vaker het doelwit. Appartementen, ziekenhuizen, scholen, geen gebouw is veilig. En het Westen? Dat kijkt toe.

Weer meer vlaggetjes
In Kyiv liepen we langs het bekende plein waar voor duizenden omgekomen Oekraïners een vlaggetje is geplant. En ook deze keer stonden er weer duizenden nieuwe bij. Duizenden.
Het is zo’n beeld dat je nooit vergeet. Elke vlag staat voor een leven. Voor een naam. Voor een soldaat, een kind, een moeder. Er staan inmiddels zo’n 90.000 vlaggetjes. En dat is voor lang niet alle gestorven militairen een vlagje is geplant.

Foutje bedankt
In het centrum van Kyiv maakten we ook iets mee dat achteraf gezien toch best grappig was. We hadden onze bus geparkeerd in een drukke zijstraat. Officieel mocht dat niet, maar ach, het kon wel even.
Terwijl we filmden bij de vlaggetjes, kwam er een agent in burger naar ons toe. Of die auto midden op het kruispunt van ons was. Midden op het kruispunt?

Ik rende ernaartoe. Niemand in de auto. Geen agent. Bleek dat ik de handrem was vergeten. De auto was uit zichzelf naar voren gerold. Tot midden op het kruispunt.
In plaats van een bon kregen we een handdruk en een bedankje. Foutje bedankt.

Met Natacha naar de dierenarts
Natacha zorgt voor tientallen straatkatten. Haar volledige inkomsten gaan hieraan op. veel van de katten zijn gehandicapt. Deze keer haalde ze een kat op na een zware operatie. De operatie hebben wij betaald, en we hebben haar beloofd haar voortaan maandelijks te steunen.

Sveta en haar hondenpension in Tsjerkassy.
De hondenopvang groeit uit haar voegen. Steeds meer dieren, steeds hogere kosten. We gaven haar ¤2000 extra steun en boden aan om een website voor haar te laten bouwen, zodat ze haar werk en haar honden beter kan presenteren, en hopelijk meer baasjes kan vinden in binnen en buitenland.

Ken jij iemand die ons met het bouwen van de website kan helpen? Laat het ons weten. Een goede website zou voor Sveta én haar honden een wereld van verschil maken.

Zwaar gewonde David
In een kinderziekenhuis in Dnipro bezochten we David, een jongen van dertien. Hij raakte zwaargewond bij een explosie in zijn woning. Zijn broer Maxim van vijftien overleed ter plekke.

Davids been is geamputeerd, zijn hele lichaam zit onder de brandwonden en hij heeft allerhande levensbedreigende verwondingen. Hij zag er broos uit, en is getekend voor het leven. Zijn moeder herkende hem eerst niet. Pas toen hij “mama” stamelde, wist ze dat het haar zoon was. Hetzelfde woord sprak hij ook toen hij uit coma kwam.
We spraken lang met haar en boden natuurlijk steun. David is inmiddels overgebracht naar Hannover, waar een levensreddende operatie is uitgevoerd. Binnenkort willen we hem in het ziekenhuis in Duitsland bezoeken.

Friet gebakken in Zaporizja
Natuurlijk bakten we ook weer friet. In de regio Zaporizja stonden we op twee locaties. De eerste dag kwamen zo’n 500 kinderen, veel van hen gevlucht. We bakten meer dan 650 porties. Velen kwamen dus terug voor een tweede rondje.

Daarna bakten we ook voor honderd militairen. In overleg hebben we besloten om uit veiligheidsredenen de militairen niet ter plekke te laten eten. Militairen maken immers van de locatie een groter doel. Eén van de militairen nam alles mee in dozen.

De tweede locatie had een feestelijkere sfeer. Er waren ruim 350 kinderen plus nog volwassenen. Er was entertainment en muziek. We deelden op beide locaties ook snoep uit. Voor heel even voelde men de oorlog niet.

Moeder met 7 kinderen en een gewonde broer
We bezochten een moeder die met haar zeven kinderen is gevlucht. Haar man stierf aan een hartaanval. Een van haar broers sneuvelde, de ander raakte gewond bij Bakhmut en woont nu bij haar.
Ze hebben helemaal niets. Coen en ik overlegden, en we gaven hen ¤1500 voor voedsel, kleding en medicijnen. Voor haar dochter, die een handicap heeft en hartproblemen, gaven we extra geld om de dure medicijnen te kunnen bekostigen. Ook kreeg ze ¤50 om gewoon iets leuks te kopen. Gewoon, iets voor haarzelf.

Stabilisatiepunt
Het spannendste moment van de week beleefden we met "Het beest". We besloten zestig dozen medische hulpgoederen te brengen naar een mobiel ziekenhuis, heel dicht bij het front. Een stabilisatiepunt is een ziekenhuis dicht bij het front waar de vaak zwaargewonde militairen direct van het slagveld worden heen gebracht voor de eerste hulp. In dit geval was het mobiele ziekenhuis in een bunker onder de grond, waar soldaten direct van het front noodhulp krijgen.

De wegen ernaartoe waren slecht maar vooral heel gevaarlijk. We reden langs uitgebrande auto’s, geraakt door kamikazedrones. Sommige wegen werden beschermd door kilometerslange lange netten die drones moeten tegenhouden.

We waren alleen welkom als we aankwamen in het pikkedonker De laatste paar honderd meter reden we zonder verlichting om de locatie niet prijs te geven. Razendsnel werden de dozen gelost. Het voelde echt geweldig om de medische spullen hier af te leveren. Er bestaat gewoonweg geen betere plaats.

Al snel kwamen de eerste gewonden binnen.
We mochten blijven en filmen. We spraken met chirurgen. Zagen operaties van dichtbij. Indrukwekkend maar vooral heel confronterend. We zullen hierover binnenkort een video delen.

We besloten diezelfde nacht om naar Kharkiv te rijden. De weg terug naar Dnipro was zelfs met de gepantserde wagen in de nacht veel te gevaarlijk.

Wat we nog gaan doen deze reis
De komende dagen kiezen we het vakantiepark uit waar we deze zomer Oekraïense kinderen een paar dagen ontspanning geven. We gaan mensen evacueren vanuit Pokrovsk en Konstantinivka, helpen ouderen dichtbij het front, zijn nog bij The Holland House en gaan luxe voedselpakketten uitdelen.
En ja: we bakken weer friet.
En meer....

Verloting: gesigneerd boek van Eddy van Wessel onder donateurs
Deze week hebben we weer iets bijzonders: onder de donateurs verloten we een gesigneerd exemplaar van Ukraine, het nieuwe fotoboek van Eddy van Wessel.

Eddy is de bekendste oorlogsfotograaf van Nederland, en een goede vriend van ons. We trokken vaak met hem op in Oekraïne. Dit boek is een rauw verslag van drie jaar oorlog, persoonlijk gesigneerd, en echt uniek.

Tot slot
De acties die wij uitvoeren, van friet bakken tot levens redden, zijn alleen mogelijk dankzij jullie. Dankzij jullie kunnen we evacueren, helpen, troosten en een verschil maken.

En dankzij jullie kunnen we laten zien wat hier gebeurt zodat het niet vergeten wordt.

We merken het elke dag opnieuw: we doen het samen.

Wil je ons blijven steunen? Klik dan op de steunactie-link en help ons helpen.


Bekijk deze YouTube-video

En we gaan weer de markt op.

Bekijk deze YouTube-video

Lieve vrienden,
We weten inmiddels dat het overdag spannend kan worden door wat we doen. Maar deze weken waren het ook de nachten waarin we onze adem soms inhielden. We hebben weinig goede nachtrust gehad.

In Kramatorsk, Kharkiv, zelfs in Dnipro en Kyiv, overal klonken 's nachts de luchtalarmen. We hoorden luchtafweer en explosies in de verte. Het aantal droneaanvallen neemt snel toe. Het voelt alsof nergens nog veilig is. Toch slapen we niet in schuilkelders. Die keuze maken we bewust, want we moeten overdag fit en scherp zijn. Daarom slapen we in een gewoon bed ook al wordt het steeds enger.

Drone-inslag bij het monument waar we vaak even stoppen
Eergisteren is het monument geraakt waar we altijd even stoppen onderweg van Dnipro naar de Donbas. Een Russische drone sloeg in op die plek. Ook de nabijgelegen blockpost is aangevallen.

We weten nog niet of er gewonden zijn, en of onze vlag en badges er nog hangen... dat horen we later. Dit laat zien dat de Russen steeds dichter bij komen met hun aanvallen. Het monument bevindt zich op de rand van de provincie Dnipro

Onze spannendste evacuatie tot nu toe
Deze week voerden we onze gevaarlijkste evacuatie ooit uit.
Vijf mensen, drie mannen en twee oudere dames van 72 en 76 werden geëvacueerd uit Pokrovsk. Deze stad ligt continue onder vuur. Daar wonen is echt geen optie meer. Toch blijven er nog steeds mensen achter die te laat zijn om te vluchten.

We konden tot dicht bij komen (zo'n 10km) maar het laatste deel van de route er naartoe ligt onder constant artillerievuur. Te gevaarlijk zelfs voor "Het beest", zoals we onze gepantserde wagen met stoorzender noemen. Het beest is te zwaar, te log en niet snel en wendbaar genoeg voor een gebied waar drones continue rondcirkelen en aanvallen.

Steeds meer van deze drones zijn van de modernste generatie en gebruiken optische kabel in plaats van radiografische besturing. Wij kunnen ons dus niet verdedigen tegen dit type drones.

Onze vriend Denys Khrystov en zijn team samen met de Witte Engelen, namen wel een groot risico en reden het laatste stuk naar deze mensen toe. Ze reden met een zeer wendbare gepantserde bus. Ze hadden een militair uit het raam hangen met een wapen om drones te kunnen neerhalen. De twee dames zijn deels te voet gevlucht en schuilden twee dagen onder bomen. Daar werden ze ook aangevallen door een drone die een granaat liet vallen op slechts 15 meter afstand. Wonder boven wonder overleefden ze deze aanval. Denys en zijn team pikten hen daar op.

Ook tijdens de rit met Denys naar Dobropilia waar wij hen opwachtten werden ze aangevallen door twee drones. Eén van hen werd beschoten door de militair en neergehaald. De tweede kwam voor hen terecht. Bij aankomst in Dobrepilia waren ze volledig in shock. We lieten ze heel even bijkomen, maar lang konden we niet blijven op die gevaarlijke plek.

We brachten de doodsbange dames naar The Holland House. Toen ze daar hun kamer zagen en voor het eerst in lange tijd goed konden eten, viel er een last van ze af. De volgende ochtend stonden ze fris gedoucht en dankbaar te stralen.

Onze evacuatie kreeg veel aandacht op Oekraïense TV. Ook TV-Freedom besteedde er aandacht aan tijdens het nieuws van 20:00u
Voor ons was dit misschien wel de meest waardevolle evacuatie ooit.
Binnenkort komt de video online.

Video van omaatje op de markt goed bekeken
Omaatje verkoopt bloemetjes uit eigen tuin in Oekraïne
Ook deze keer gingen we weer “omgekeerd pingelen”, deze dag bij een dame van nog net geen 84 jaar, die bloemetjes uit eigen tuin verkocht, op een marktje in oost Oekraïne. Zoals altijd onderhandelden we flink over de prijs want wij betalen echt niet de vraagprijs!
Wilt u de video zien klik dan onderaan op de link "Frietjes en omaatje"

Kabel van Russische kamikazedrone
In de Donbas zagen we een paar dagen geleden iets glinsteren langs de weg. Het leek op engelenhaar, zoals je met kerst in de boom hangt. Maar het bleek iets heel anders te zijn. We vonden namelijk een optische kabel zoals die wordt gebruikt bij de nieuwste generatie kamikaze drones. Deze drones kunnen niet worden verstoord door onze jammers. Wat ons verbaasde, deze kabels zijn zo dun, niet veel dikker als haar. Nu snappen we ook dat een drone 40km van deze kabel op een spoel kan dragen want het weegt nagenoeg niks.

Dat die kabel daar lag, betekende maar één ding: we waren binnen bereik van zulke drones. En toch, we bevonden ons toch zo’n 20 kilometer van de nullijn. Het laat zien hoe deze oorlog verandert, en hoe kwetsbaar wij soms zijn. Snel wegwezen dus! (Een groot stuk van de kabel hebben we mee naar huis genomen)

Uitdelen van friet in een klein dorpje
We bakten ook weer friet deze week, in een klein dorpje met veel gevluchte gezinnen. Kinderen vergaten even dat er oorlog was. Ze lachten, aten friet en kregen veel snoep. Er was lokaal gezorgd voor muziek en entertainment en er was een heel vrolijke sfeer. Eventjes geen angst en stress maar “gewoon” een heel leuke dag.. We hebben een video op social media geplaatst van deze frietactie. Klik op de knop “Frietjes” om de video te bekijken.

Winnaar van actie van vorige week
Het gesigneerde fotoboek “OEKRAÏNE” van Eddy van Wessel gaat naar Lisa Blom Jongejan. Lisa krijgt het boek binnenkort thuisgestuurd. Gefeliciteerd Lisa en dank aan alle donateurs van afgelopen week want zonder deze steun kunnen wij niet onze hulp verlenen.

13 pallets aangekomen in Dnipro
Vorige week vertrokken er nog eens 13 pallets met kleding en snoep uit ons magazijn in Helmond en van de stichting "Hulp voor Oekraïne" in Vught. Deze goederen zijn inmiddels ook aangekomen bij The Holland House. Onze bewoners mochten als eersten een pallet openen. Vooral onze nieuwste gasten, mensen die soms met maar één tas vol bezittingen zijn aangekomen waren dolblij met de kleding.

De rest van de kleding en een groot deel van het snoep gaat naar ons revalidatiecentrum in Zaporizja. Daar is een ‘shop voor nop’ waar vluchtelingen gratis mogen winkelen.

The Holland House groeit
Er wonen steeds meer mensen in onze shelter. Gelukkig vinden we ook regelmatig nieuwe, vaste plekken voor hen. De derde etage is inmiddels helemaal af en er zijn daardoor weer wat kamers vrijgekomen. Maar lang zullen die niet leeg blijven. Onze vriend Denys blijft bijna dagelijks mensen evacueren uit het absolute front. Wie nergens anders heen kan, is bij ons welkom.

We zoeken daarom nog altijd naar een geschikt pand voor een tweede Holland House, het liefst in een iets veiliger gebied. Maar dat is niet goedkoop. Toch zullen we binnenkort knopen moeten doorhakken en iets aanschaffen of huren. Met het steeds groter wordende risico in Dnipro moeten we zorgen dat we een alternatief hebben voordat we dezelfde fout maken als veel oorlogsslachtoffers aan het front, die vaak te laat nadenken over een evenentueel vertrek (vlucht)

David (13) (update)
David, de dertienjarige jongen waarover we vorige uitgebreid week schreven, ligt inmiddels al een week in Duitsland. De levensreddende operatie is achter de rug, maar het gaat helaas niet goed met hem.

Zo'n beetje elke 48 uur wordt er een nieuwe operatie uitgevoerd. Maar de artsen kunnen niets garanderen. We blijven zijn familie volgen en steunen waar nodig. En we blijven jullie op de hoogte houden. in de fotocollage zien jullie een foto van enkele dagen geleden.
Dank voor alle steun. Zonder jullie zouden we dit niet kunnen doen.

Tot slot
De acties die wij uitvoeren, van friet bakken tot levens redden, zijn alleen mogelijk dankzij jullie. Dankzij jullie kunnen we evacueren, helpen, troosten en een verschil maken.

En dankzij jullie kunnen we laten zien wat hier gebeurt zodat het niet vergeten wordt.

We merken het elke dag opnieuw: we doen het samen.

Wil je ons blijven steunen? Klik dan op de steunactie-link


Bekijk deze YouTube-video

quote:

Op zondag 13 juli 2025 17:00 schreef Vincent_student het volgende:
Even een paar vraagjes, maar met alle respect, ik heb zeer veel bewondering voor ze.
1. Waarom nu niet wat gezondere voeding? Of kan er geen salade bij?
2. Is het nu niet eens tijd om naar Gaza te vertrekken hiervoor? Die mensen komen daar om van de honger.
3. Waar doen ze het van? Zijn deze heren miljonair?

1. Dit gaat niet om voeding, maar om de mensen daar een beetje hoop en een fijn moment te bezorgen. Daarbij, salade kun je niet bewaren.
2. Ik denk dat Franky en Coen het fantastisch zouden vinden als jij een soortgelijk initiatief in Gaza zou beginnen.
3. Nee, mensen doneren geld en daar "doen ze het van".

Bekijk deze YouTube-video

Heftige beelden vanuit een stabilisatiepunt..

Bekijk deze YouTube-video

Lieve vrienden,
Graag houden we jullie weer op de hoogte over taaie opa’s en oma’s, duizenden snacks, onverwachte taarten, en over een plek waar je niet wil zijn, maar waar we toch heengingen. Bij deze dus weer een samenvatting over afgelopen week

Goed nieuws over de dames van vorige week
We beginnen met iets fijns. De evacuatie uit Pokrovsk en Dobropilia van vorige week, waar we zelf nog even van moesten bijkomen, heeft inmiddels ook voor de geëvacueerde dames een positief vervolg gekregen. Ze kwamen aan met amper twee tasjes aan kleding. Maar inmiddels hebben ze kunnen "shoppen" uit de gigantische kledingdonatie die we kregen van onze vrienden uit Vught (negen pallets!). Ze voelen zich zichtbaar op hun gemak in The Holland House, en één van de dames blijkt geweldig te kunnen koken.

Hoewel we een vaste kok hebben en een eigen ‘restaurantje’, waar onze gasten gratis eten, koken bewoners ook wel eens zelf, of bakken een taart. En dat kunnen ze bekostigen, ondanks hun minimale pensioentje, omdat ze bij ons gratis wonen. Geen huur, geen energierekening, geen boodschappenstress want alles is geregeld. Dat geeft mensen lucht. En soms krijgen ook wij ook iets lekkers uit de oven.

4000 snacks en een berg snoep uitgedeeld
We hebben deze reis weer veel friet en snacks gebakken, maar hielden ook flink wat snacks over in de koelwagen. Dus trokken we naar een marktje waar vooral mensen komen die het niet breed hebben. Daar deelden we alles uit. frikandellen, Kipkorns maar ook gehaktballen en kaassoufflés, alles ging naar mensen die het goed konden gebruiken.

Daarna wisselden we van bus, naar de sprinter zonder koeling, waarin we nog een heleboel snoep en andere lekkernijen hadden liggen en reden we door naar een andere markt, waar we nog eens twee pallets snoep uitdeelden. Het is een feestje om te doen. Wie wordt er nou niet blij van gratis snoep? Vooral kinderen kwamen met twinkelingen in de ogen. De video's van deze actie plaatsen we ook binnenkort online.

Omgekeerd pingelen
Deze reis hebben we regelmatig boodschappen betaald voor mensen waarvan we zien dat ze het financieel heel moeilijk hebben en moeite hebben om hun boodschappen te betalen. Vaak vinden mensen het moeilijk om deze gratis boodschappen aan te nemen. Het tast ze aan in hun waardigheid.

Wat wel altijd goed werkt is het zogenaamde “omgekeerd pingelen”: Ze zitten vaak aan de rand van de markt, mensen die wat spulletjes verkopen. Geen marktkooplui, maar (veelal oudere) mensen die hun eigen kopjes, boeken of kleren aanbieden om wat bij te verdienen omdat het nodig is om rond te komen.

We lopen er dan heen, vragen wat iets kost. Stel, iets kost 20 Grivne (één euro), dan bieden we 500 Grivne (¤10) En ja, dan kijken ze verbaasd. We bieden dan nog meer bijvoorbeeld 1000 Grivne (¤20) en daarna nog meer 2000 Grivne (¤40). Soms begrijpen ze het niet maar we betalen een veel groter bedrag dan ze vragen voor hun spulletjes. Want dit zijn mensen die het geld écht nodig hebben. Ze proberen waardig iets bij te verdienen. En zo houden we dat ook waardig. We krijgen er iets voor terug, al is het een gebarsten glas of een vergeeld boek. En zij krijgen wat lucht. Dit soort acties doen we tientallen keren per reis. Het kost relatief weinig, maar het doet heel veel.

Op stap met de cameraman
Deze keer reisde er weer een cameraman met ons mee: Paul van RTL4. En eerlijk is eerlijk, het is soms ook gedoe. Alles duurt langer met een cameraman erbij. Maar met Paul klikt het goed want hij is bijna net zo gek als wij, dus dat scheelt. En het levert iets moois op: straks kan iedereen in Nederland zien hoe de situatie is in deze oorlogssituatie en wat onze werkzaamheden zijn.

Vanaf 2 augustus start de tv-serie op RTL4, elke zaterdag om 17:30 uur. Herhalingen zijn op zondagmiddag om 15:00 uur. We weten zeker dat Stokvis producties er iets bijzonders van gaat maken.

Video opa en oma in beschadigd huis sinds woensdag online
Het huis van dit oudere echtpaar is zwaar beschadigd sinds het postkantoortje langs hen werd gebombardeerd (Ze noemden zichzelf steevast opa en oma). De man kletste honderduit toen we hen bezochten. Hij liet de woning zien en de tuin, en vond het echt leuk dat we daar waren.

Geen haar op zijn hoofd die er over nadenkt om te vluchten en oma wil ook niet weg. Ze zijn vol goede moed begonnen aan de herstelwerkzaamheden maar de kosten zijn veel te hoog. het dak is de grootste onkostenpost. Ze hebben het dak dichtgemaakt met plastic folie. We hebben wat lekkers uitgedeeld en natuurlijk ook geld toegestoken. Maar we maken ons wel echt zorgen. De Russen zijn dichtbij en we weten echt niet hoe het daar afloopt. De video is nog steeds te zien op onze social media en op onze website. Druk op de knop “Video’s” om deze te bekijken

Bezoek aan mobiel ziekenhuis.
We bezochten een stabilisatiepunt, een mobiel noodhospitaal direct achter de frontlijn. Hier worden zwaargewonde soldaten (rechtstreeks van het slagveld) als eerste geholpen. Het tijdelijke ziekenhuis bevond zich op een geheime locatie, in een gebied waar het front aan drie kanten op slechts enkele kilometers afstand ligt.

Dit stabilisatiepunt is een gevaarlijke plek, want het is een primair doelwit voor de vijand en ligt binnen bereik van artillerie, drones en precisiewapens. Toch besloten we om hierheen te gaan, met twee duidelijke doelen. Enerzijds om in Nederland te laten zien hoe rauw en genadeloos deze oorlog is. Maar vooral omdat we medische goederen bij ons hadden, gedoneerd in Nederland, en die wilden we brengen naar de plek waar ze het allerhardst nodig zijn. En dat is hier. Nergens is de nood hoger dan bij een stabilisatiepunt 1.

De route erheen was op zichzelf al heel eng. We reden over wegen in levensgevaarlijk gebied. De wegen waren soms kilometers lang overdekt met speciale netten tegen drones. Die netten hangen er met een belangrijke reden, namelijk als bescherming tegen kamikaze- en drop-drones. Op het moment dat je eronder rijdt, besef je heel goed dat je binnen drone bereik bent. En op de stukken ertussen is het nóg spannender. Dus reden we zo hard als we konden.

Eenmaal aangekomen bij het noodhospitaal reden ambulances af en aan. De laatste honderden meters reden ze zonder licht, in het pikkedonker, nagenoeg onzichtbaar, om de locatie van het stabilisatiepunt niet te verraden.

Binnen kregen gewonden direct noodhulp. Het is moeilijk te bevatten, maar in deze geïmproviseerde ruimte worden levensreddende ingrepen uitgevoerd, binnen enkele minuten na aankomst: het verwijderen van granaatscherven, behandelingen na (verboden) gasaanvallen, amputaties… alles gebeurt ter plekke. En wij kregen dit alles te zien. Zodra iemand gestabiliseerd is, wordt hij direct doorgestuurd naar een regulier ziekenhuis, verder van het front.
We zijn dankbaar dat we onze goederen hier konden brengen. Maar tegelijk beseffen we: zolang dit soort plekken nodig zijn, is er nog geen einde van de oorlog in zicht. Klik op de knop "Video’s" om te bekijken

Nieuwe gasten in The Holland House
Donderdag arriveerden er wederom nieuwe bewoners in The Holland House: een oma, een moeder en drie kinderen. Ze zijn geëvacueerd door een bevriende organisatie. Hun huis werd geraakt door een bombardement en de laatste dagen sliepen ze in de kelder van een leegstaand huis (waarvan de bewoners eerder zijn gevlucht). Deze mensen komen uit een heel klein dorpje en zijn letterlijk niet eerder in een grote stad geweest. In hun woning hadden ze niet eens een toilet. Ze waren al maanden zonder stroom en stromend water. Het leven in en rond The Holland House zal ondanks de beter omstandigheden toch heel erg wennen worden.

Friet met een missie ook op uw evenement?
Vanaf volgende week zijn we weer even in Nederland. En ja, dan zijn we weer te boeken als frietbakkers met een missie. Of je nou een feest geeft, een bedrijfsborrel hebt of een festival organiseert: als je ons boekt, krijg je niet alleen friet, maar steun je ook onze stichting. Een deel van de opbrengst gaat direct naar onze acties in Oekraïne. Want we doen steeds meer, en grotere, acties in Oekraïne en de kosten lopen dus ook op. Zeker omdat onze vaste kosten (bijvoorbeeld voor The Holland House en de dierenshelter) elke maand terugkomen.

Heeft u iets te vieren of zoekt u een interessante spreker voor bij uw bedrijfsevenement of lijkt het u leuk om een frietwagen te boeken, denk dan aan ons. Meer informatie over het boeken van ons, via de onderstaande link “Friet met een missie”

Kindervakantie in de Karpaten
We zijn ook alweer druk met de kindervakantie: vanaf 18 september organiseren we opnieuw zo'n vakantie voor oorlogskinderen. Dit keer in de Oekraïense Karpaten voor 40 tot 80 (afhankelijk van de kas) kinderen zonder ouders. De bestemming hebben we al gekozen en er is daar voor kinderen van alles te doen. In het recreatie centrum verblijven de kinderen in kamers met badkamer, ze krijgen 5 maaltijden per dag (2 zijn snackmaaltijden). Het terrein wordt 24/7 bewaakt en er is een verwarmd zwembad, minivoetbalveld, volleybalveld, speeltuin, conferentiezaal voor entertainment en er zijn verschillende terrassen, prieeltjes. Natuurlijk zorgen we voor entertainment en er zijn nog volop optionele attracties in de buurt. Heeft u zin om te helpen als begeleid(st)er laat het ons dan weten.

Dank voor alle steun. Zonder jullie zouden we dit niet kunnen doen.

Tot slot
De acties die wij uitvoeren, van friet bakken tot levens redden, zijn alleen mogelijk dankzij jullie. Dankzij jullie kunnen we evacueren, helpen, troosten en een verschil maken.

En dankzij jullie kunnen we laten zien wat hier gebeurt zodat het niet vergeten wordt.

We merken het elke dag opnieuw: we doen het samen.

Wil je ons blijven steunen? Klik dan op de steunactie-link