Franky en Coen bakken friet in Oekraïne - Volg ze hier! #2

Lieve vrienden,
We hadden weer een drukke week met enkele hoogtepunten. We nemen jullie graag weer mee in wat wij de afgelopen week meemaakten.

Samenwerking met stichting Hulp voor Oekraïne in Vught
Vorige week zaterdag hadden we onze open dag in Helmond. Jullie kwamen massaal spullen brengen en wij zullen ervoor zorgen dat alles goed terechtkomt in Oekraïne. Voor dat dit kan, moet alles eerst worden uitgeselecteerd: van dierenvoer voor de dieren-shelter van Sveta in Tsjerkasy, tot medische spullen voor noodhospitaals en stabilisatiepunten aan het front.

Medicijnen geven we mee met Hans, die we enige tijd hebben leren kennen en specialist is in het inzamelen en uitgeven van medicijnen in Oekraïne. Hij weet als geen ander waar welke middelen nodig zijn. Andere medische spullen nemen we zelf mee naar de noodhospitaals.

De grote berg ingezamelde kleding brachten we afgelopen dinsdag naar onze vrienden van de stichting Hulp voor Oekraïne in Vught. Hun groep vrijwilligers sorteert alles op dames en heren, maar ook op soort kleding en maat. Daarna plaatsen ze alles netjes in dozen en stapelen het op pallets. Zodra er 35 pallets klaar zijn, gaat er weer een grote vrachtwagen naar Oekraïne en komen de goederen opnieuw bij ons aan in Dnipro.

Enkele dagen geleden kwamen er via Vught weer 13 pallets gesorteerde kleding en andere goederen binnen bij The Holland House. Deze goederen delen we nu onder andere uit in Zaporizja.
Onze pas naar Vught gebrachte goederen zien we dus binnenkort terug in Dnipro. Onze dank aan Sjoerd en zijn team voor hun tomeloze inzet!

De Friese Rijders
Woensdag waren we op uitnodiging in Haulerwijk, bij de Friese Rijders die sinds het begin van de oorlog al meer dan 400 ton aan hulpgoederen naar Oekraïne hebben verzonden. Ze wisten dat we zouden komen, maar hadden niet gerekend op onze verrassing. We hadden namelijk onze frietwagen meegenomen.

Toen we aankwamen stonden er zeker vijftig Nederlandse en Oekraïense vrijwilligers in gele hesjes buiten op ons te wachten. We werden bijzonder warm onthaald door Arnaud en zijn team. Toen we vertelden dat we de frietwagen niet voor de show hadden meegebracht, maar dat we in de pauze ook daadwerkelijk friet zouden bakken, werd dat zeer gewaardeerd.

Maar eerst kregen we een indrukwekkende rondleiding. We zagen hoe ze met een lopende band per dag maar liefst 1600 bananendozen met voedselpakketten vulden. Tijdens de lunch bakten we 120 porties friet en snacks voor alle vrijwilligers en anderen die aanwezig waren op het terrein.

Daarna gingen we in gesprek met de vrijwilligers. Het verhaal van Oleksandr raakte ons diep. Hij komt uit de stad Mariupol, waar naar schatting meer dan 100.000 mensen zijn omgekomen tijdens de oorlog. Hij verloor vrijwel zijn hele familie. Hij weet niet eens of zijn dochter nog leeft. Mensen in Mariupol kunnen namelijk geen contact opnemen met de buitenwereld, vertelde hij. Oleksandr maakt zich ernstige zorgen. Deze verhalen raken ons diep.

Aan het eind van de dag vroeg Arnaud welke hulpgoederen we konden gebruiken. Moeilijke vraag, want eigenlijk kunnen we alles gebruiken. We kregen maar liefst 72 dozen voedselpakketten, plus 8 pakketten voor militairen, én 8 nieuwe generatoren en een berg snoep. We reden met een volle bus en een lege frietwagen terug naar Helmond.

REKA conventie in Utrecht
Donderdag waren we op de REKA-conventie over Oost-Europa. We spraken diplomaten, militairen, ambassadeurs, professoren en mensen van Buitenlandse Zaken. We hebben veel kennis opgedaan, maar merkten ook dat de aanwezigen onze ervaringen van het front zeer serieus namen. Dat was bijzonder. Toch stemden de gesprekken niet hoopvol. Er lijkt helaas nog steeds geen zicht op een snelle afloop van deze oorlog. De belofte van de westerse landen om militairen uit 26 landen als vredesmacht in Oekraïne te installeren is een positief punt voor ná de oorlog, maar niet per se een positieve ontwikkeling voor dit moment. Voor Poetin is dit misschien zelfs een extra reden om niet te stoppen. Als hij stopt, komen er westerse vredesmilitairen tot aan de Russische grens en dat wil hij niet. Is het misschien verstandiger om direct westerse militairen te plaatsen in Oekraïne?

Raketinslag in Dnipro
Ondertussen bombardeert Rusland er lustig op los en zijn de aanvallen alleen maar toegenomen sinds het vredesoverleg enige tijd geleden begon. Ook Dnipro, waar ons Holland House staat, krijgt bijna dagelijks klappen.

Afgelopen vrijdag werd opnieuw een fabriek geraakt, niet ver van The Holland House vandaan. De brand veroorzaakte gitzwarte rook die urenlang boven de stad hing. Voor onze bewoners, vaak al getraumatiseerd, is dat heel beangstigend. De kinderen vragen zich af of het ooit nog stopt. Voor hen is 1 september het nieuwe schooljaar weer begonnen, Wist u dat de meeste Oekraïense kinderen (ook de kinderen in The Holland House) in kelders of online les krijgen?

Vooruitblik: volgende reis en kindervakantie
Over dik twee weken is het weer zover. We gaan eerst naar de Karpaten voor de kindervakantie. Eerder gaven we al aan dat een volledige vakantie ongeveer ¤390 per kind kost. Dankzij jullie steun kunnen er nu zeker zo’n 60 kinderen deelnemen. Wijzelf verheugen ons er misschien nog wel net zo op als de kinderen, want vorig jaar was dit een van de hoogtepunten van het jaar voor ons.

Daarna reizen we door naar Kyiv, Dnipro en vervolgens naar de Donbas. Daar gaan we weer bakken, evacueren en hulpgoederen uitdelen. Tijdens één zo'n reis rijden wij met twee auto’s gemiddeld 13.000 km. We zouden graag al veel meer vertellen over de komende, zeer bijzondere reis, maar in verband met de veiligheid kunnen we dat nog niet doen.

Nieuw kogelwerend vest voor Paul
Cameraman Paul (Stokvis Producties / RTL) gaat voor de derde keer met ons mee naar Oekraïne. Tijdens de eerste reis was hij nog wat aftastend, maar tijdens de tweede reis ging hij ondanks het risico al overal met ons mee naartoe. Vaak wordt vergeten dat de cameraman tijdens onze missies dezelfde risico’s loopt als wij, en dat hij volledig medewerker van ons team is.

Tot nu toe gebruikte hij een oud kogelwerend vest van ons, met stalen platen van niveau IV. Dat is eigenlijk niet goed genoeg. Daarom hebben we voor hem een nieuw op maat gemaakt vest besteld: niveau VI. Dit biedt extra bescherming tegen meerdere inslagen van zware geweren en machinegeweren door middel van harde, ballistische platen van keramiek. Het vest is bovendien aanmerkelijk lichter en beschermt toch nog beter. We pikken het binnenkort op in Kyiv.
Wist u dat de kleur van het vest heel belangrijk is? Wij dragen als hulpverlener of journalist blauw, zodat direct zichtbaar is dat we geen militairen zijn.

Ons werk in Nederland
Ook in Nederland hebben we helaas geen tijd om stil te zitten. We bakken letterlijk (met een frietwagen) een deel van het geld bij elkaar dat we nodig hebben voor humanitaire hulp in Oekraïne. We geven lezingen, onderhouden onze voertuigen, sjouwen en sorteren goederen, bouwen, filmen en maken onze filmpjes voor social media. We zoeken sponsors, schrijven nieuwsbrieven en doen alles om de motor van onze stichting draaiende te houden.

Dan hebben we ook nog het technische deel van ons werk. Elke reis moeten we de juiste douanepapieren regelen en er komt heel wat papierwerk bij kijken. Deze week hebben we bijvoorbeeld de aanvraag gedaan voor onze nieuwe accreditatie, zodat we ons in Oekraïne overal mogen begeven en filmen.

Wij willen werken zo dicht mogelijk bij het front, omdat daar de hulp het hardst nodig is. Daarvoor hebben we een speciale vergunning nodig. We willen filmen, om hier te kunnen laten zien hoe het er in oorlogsgebied echt aan toegaat. Zodat mensen beseffen hoe heftig het is, hoe goed wij het hier in ons land hebben, en hoe belangrijk het is om te begrijpen dat het ook hier kan gebeuren. Alleen dan zullen mensen er alles aan doen om dat te voorkomen.

Nieuwe video: Ludmilla
Ludmilla’s huis werd geraakt terwijl ze op de bank zat. Ze raakte gewond en kwam onder het puin terecht. Buurtgenoten en militairen wisten haar te redden en brachten haar naar het ziekenhuis. Ze verloor alles, maar niet haar hoop. Toen ze nergens naartoe kon, namen wij haar op in The Holland House. Daar probeert ze nu haar leven weer op te bouwen.

Tot slot
Alles wat we doen is alleen mogelijk dankzij jullie. Dankzij jullie steun kunnen wij kinderen even kind laten zijn, ouderen een maaltijd geven, en mensen in nood een veilige plek bieden.
Jullie betrokkenheid geeft ons telkens de mogelijkheid om door te gaan. En elke gift, groot of klein, helpt ons om dat verschil te blijven maken. Samen lukt het ons om hoop levend te houden. Wilt u ons helpen met helpen?

Bekijk deze YouTube-video

Bekijk deze YouTube-video

Lieve vrienden,
Van de voorbereidingen voor onze reis van volgende week en projecten waar we ons op verheugen, tot aan het misselijkmakende nieuws uit Yarova – deze week had het allemaal. Toch laten we ons niet uit het veld slaan. We gaan door. Dubbel zo hard!

25 ouderen vermoord op de plek waar wij meermaals friet bakten
Er zijn van die momenten dat de oorlog ineens recht je hart in slaat. Voor ons was dat deze week toen we hoorden dat in Yarova, het dorpje waar we meermaals friet hebben gebakken voor de oudere bewoners, een raket insloeg. Yarova is een vredig dorp, waar de mensen niets hebben behalve elkaar en hun kleine pensioen van amper ¤75 per maand. Elke keer als we daar kwamen met onze frietwagen, stonden ze al klaar, vriendelijk lachend en dankbaar, alsof een portie friet voor even het verschil kon maken.

Veel van diezelfde mensen zijn er nu niet meer. Woensdag werden ze vermoord toen ze in de rij stonden te wachten op hun pensioentje. We zagen beelden die te walgelijk zijn om te delen: resten van mensen die we nog maar kort geleden een frietje gaven en een praatje met ons maakten. Het besef dat het hun lichamen waren, doet ons letterlijk misselijk worden.

Wie schiet er raketten op onschuldige grootouders? Welke gek doet zoiets? Vandaag waren het ouderen in Yarova. Morgen… wie of wat volgt er morgen?

Onze bevriende journalisten Alyona en cameraman Ghenja trekken dagelijks naar plekken waar de bommen vallen. Ze filmen keer op keer de gezichten van burgers die niets anders hebben gedaan dan proberen te overleven.
We hebben een korte video online gezet waarin je ziet hoe wij in Yarova friet bakten en hoe het er nu uitziet na de aanval. Let wel: deze video bevat schokkende beelden. Je vindt hem via de knop "Video’s" onderaan deze nieuwsbrief.

Medicijnen
Wij nemen zelf medische hulpmaterialen en apparatuur mee naar Oekraïne, maar van medicijnen hebben wij geen verstand. Toch zamelen we ze heel graag in, want gelukkig kennen we Hans. Hij is een vriend van ons met medische kennis en hij zorgt dat de juiste middelen terechtkomen bij noodhospitalen en stabilisatiepunten aan het front.
Afgelopen donderdag was Hans bij ons om de door ons ingezameldee medicijnen op te halen.

Hans rijdt zelf met zijn auto naar Oekraïne. En dat doet hij vaak. Volgende week gaat hij ook weer, maar hij heeft zoveel ingezameld dat hij direct na het afleveren nog een keer op en neer moet omdat zijn personenauto te klein is voor de enorme hoeveelheid medicijnen die hij binnenkreeg. Eigenlijk zou Hans een grotere auto moeten hebben, zodat hij minder vaak die levensgevaarlijke rit hoeft te maken. Wat vinden jullie: moeten we Hans helpen aan een grotere auto?

Medicijnen kun je sturen naar: Stichting Franky & Coen, Hof Bruheze 428, 5704NR Helmond. Wij zorgen dat alles bij Hans terechtkomt.

Superdrukke week in Nederland
Deze week is Coen voor het eerst in 4 jaar een week op vakantie. Dat is hem meer dan gegund, maar eerlijk is eerlijk: het betekent voor mij (Franky) dat ik het nog drukker heb. En dat vlak voor een nieuwe reis!

De dagen zijn gevuld met het ophalen van voedsel bij leveranciers, inkopen doen, medische goederen selecteren, de bussen klaarmaken, douanepapieren regelen… noem maar op. Alles lijkt gelukkig net op tijd rond te komen.

Wat de druk nog extra opvoert, is dat we komende week op vier plekken friet moeten (mogen) bakken. Donderdagavond staan we tot één uur ’s nachts met de frietwagen bij een bedrijf in Sprang-Capelle, en zaterdag zijn er zelfs twee evenementen: voor militairen in Doorn en bij kringloopwinkel Emmaus in Langeweg. En zondag sluiten we af in Groningen, waar we friet mogen bakken voor maar liefst 1200 mensen.
Snachts komen we dan weer thuis en smorgens vertrekken we naar Oekraïne. Het wordt een pittige week, maar gelukkig is Coen er vanaf komend weekend weer bij.

Volgende week weer naar Oekraïne
Morgen over een week is het dus weer zover: dan vertrekken we vanuit Helmond richting Oekraïne. Voor buitenstaanders klinkt het misschien vreemd, maar wij tellen af naar de dag dat we weer gaan. Als we in Nederland zijn, is het moeilijk om ons thuis te voelen en te genieten van de mooie dingen die we hier hebben. Onze gedachten zijn altijd in Oekraïne.

Het is daar oorlog, maar toch tellen we af, want we willen onze vrienden terugzien. We willen de kinderen weer zien lachen. We willen mensen evacueren naar een veilige plek. We willen oude mensen laten voelen dat ze niet alleen zijn. We willen friet uitdelen, snoep uitdelen, verhalen horen en mensen steunen. We willen aan zoveel mogelijk mensen laten zien dat Nederland hen niet vergeten is. Daarom willen we zo graag weer gaan en tellen we af tot volgende week maandag.

Kindervakantie in de Karpaten
En dan één van de hoogtepunten van deze reis: de kindervakantie. We kunnen haast niet wachten tot 24 september, want dan arriveren de kinderen in Bukovel, in de Karpaten. We willen de vrolijke kinderkoppies zien en ze verrassen met een geweldige vakantie. Alles is al voorbereid en vanaf dag één tot het laatste moment gaan ze alleen maar leuke dingen doen. En alles mag, maar niks moet. Het lijkt er ook nog op dat ze mooi weer krijgen.

We hebben alles tot in de puntjes geregeld: drie keer per dag een lopend buffet met eten dat kinderen lekker vinden. En wij brengen nog extra ijs, chips, snoep en donuts mee. En ja, natuurlijk: fruit en gezond eten is er ook. Maar we willen ze vooral zien genieten!
Voor deze kinderen, oorlogsslachtoffers uit de Donbas en Zaporizja, wordt dit een onbetaalbare ervaring die door jullie steun mogelijk is gemaakt!

Hoeveel waarschuwingen heeft de wereld nodig? (Drones in Polen)
Afgelopen week zijn er tientallen drones afgevuurd op Polen. Gelukkig zijn de meeste neergehaald en enkele anderen zijn neergestort. Wij denken dat Rusland niet stopt, tenzij het door anderen gestopt wordt.

Als Rusland stopt met vechten, dan stopt de oorlog. Maar als Oekraïne stopt met vechten, stopt Oekraïne te bestaan en komt waarschijnlijk het volgende land aan de beurt. Als Oekraïne op tijd voldoende wapens had gehad, was deze oorlog waarschijnlijk al lang afgelopen. Het is Oekraïne desondanks gelukt om 80% van het verloren grondgebied terug te winnen. Met net dat beetje extra steun was het waarschijnlijk gelukt om het hele land te bevrijden. Maar ook nu houdt Oekraïne nog steeds stand tegen een gigantische overmacht.
Droneaanvallen op Polen… hoeveel waarschuwingen heeft de wereld nog nodig?

Holland House 2.0 in Tsjerkasy
Wel goed nieuws over Holland House 2.0. We hebben online met Tsjerkasy gesprekken gevoerd met de lokale autoriteiten en zij steunen ons plan om een opvanglocatie te openen in het grote pand. Binnenkort krijgen we misschien al de sleutel. We kunnen dan meteen de hoogstnodige aanpassingen doen.

Het pand is in slechte staat, maar zodra de basisvoorzieningen zoals water, stroom en afvoer werken, kunnen we al beginnen met het opvangen van vluchtelingen. Liever een dak boven je hoofd in een slecht pand dan schuilen in een kelder in oorlogsgebied. Daarna knappen we het stap voor stap op, net zoals we in Dnipro hebben gedaan. The Holland House in Dnipro blijft natuurlijk zo veel mogelijk oorlogsslachtoffers opvangen.

Van angst naar opluchting
Ook willen we jullie een nieuwe video laten zien: de evacuatie van een gezin uit Dobropilia. Ze leefden dagenlang zonder stroom, water of telefoon, terwijl drones en bombardementen hen voortdurend belaagden. Franky en Harry brachten hen naar The Holland House in Dnipro. Daar was een kamer klaargemaakt met meubels, een goed bed uit Nederland en zelfs drie maaltijden per dag, vers bereid door onze chef.

De opluchting en dankbaarheid op hun gezichten was onbeschrijfelijk. Eindelijk een beetje rust, eindelijk weer een veilig thuis. Je vindt deze video ook via de knop "Video’s" onderaan deze nieuwsbrief.

Tot slot
De acties die wij uitvoeren, van friet bakken tot levens redden, zijn alleen mogelijk dankzij jullie. Dankzij jullie kunnen we evacueren, helpen, troosten en een verschil maken.

En dankzij jullie kunnen we laten zien wat hier gebeurt zodat het niet vergeten wordt.

We doen het samen!!

Wil je ons blijven steunen? Klik dan op de steunactie-link en help ons helpen.