Waarom het onmogelijk is om als alleenstaande starter een woning te

quote:

Waarom het onmogelijk is om als alleenstaande starter aan een woning te komen



De woningmarkt is oververhit. Een sociale huurwoning vinden is bijna onmogelijk, maar zelfs voor alleenstaande starters met een goed salaris is een huis vinden bijna niet te doen. De inkomenseisen zijn streng en het aanbod is laag. Of de Wet betaalbare huur - eind april door de Tweede Kamer aangenomen - gaat helpen, is nog maar de vraag. Hoe zit dat in Rotterdam?

Zoë Pinto e Neto (30) zoekt een huis. De Rotterdamse journalist en presentatrice is inmiddels al vijf jaar op zoek, maar sinds een jaar of twee is de jacht intensiever geworden, want ze moet in oktober haar woning uit. Een medewerker van woningcorporatie Woonstad raadde haar aan om iedereen te laten weten dat ze op zoek is. Dat advies heeft Pinto e Neto ter harte genomen: ze maakt voor de lokale omroep OPEN Rotterdam een serie over haar zoektocht.

Net als veel andere jonge woningzoekenden valt Pinto e Neto tussen wal en schip als het gaat om huren. “Ik zou met mijn salaris van 2022 - wat nu nog het uitgangspunt is - in aanmerking komen voor een sociale huurwoning, maar dat vind ik niet eerlijk. Dan zou ik een huis wegkapen van iemand die ‘m harder nodig heeft.” Zoë doelt op de groep die qua inkomen geen schijn van kans maakt op de particuliere huurmarkt. Haar kans op een sociale huurwoning is overigens ook heel klein. In Rotterdam staan er 86.000 mensen ingeschreven, er komen weinig sociale huurwoningen vrij en mensen met urgentie krijgen voorrang.



Een huis voor jezelf
Zoë schat haar kansen op de particuliere huurmarkt beter in. Ze wil een woning voor zichzelf, dus zonder huisgenoten of partner. Hier gelden wel vrijesectorprijzen. En die starten waar de sociale huur stopt. Sinds januari 2024 ligt die grens op 880 euro kale huur per maand.

Om het huidige huuraanbod inzichtelijker te maken, heeft Rijnmond tien nieuwbouwprojecten uit 2023 en 2024 naast elkaar gezet. Van elk project kozen we het goedkoopste appartement en we berekenden het bruto maandsalaris dat je daarvoor moet verdienen.



Neem bijvoorbeeld het project Bellamy in Spangen. De kale huur van de goedkoopste woning (65 m²) is 880 euro. Om er te mogen wonen moet je maandelijks minimaal 3.972,50 euro bruto verdienen: een jaarsalaris van 47.670 euro.

Strenge inkomenseisen
Dat zijn strenge inkomenseisen. Particuliere verhuurders stellen die op verschillende manieren vast. Bij een huurwoning van Vesteda – een grote commerciële woningbelegger - moet je minstens vier keer de kale huur verdienen.

Die eis is niet uit de lucht gegrepen, legt een woordvoerder van Vesteda uit. “We baseren de vuistregel van vier keer de kale huur op de huurquote. Als huurder wil je genoeg geld overhouden voor zaken als verzekeringen, vervoer, eten en kleding. Eigenlijk wil je maximaal 30 procent aan je huur besteden, zodat je 70 procent overhoudt.” De huurquote gaat dus over het deel van het inkomen dat mensen kwijt zijn aan hun woonlasten.



Wooncorporatie Woonstad pakt het anders aan. Woonstad is een stichting, en verhuurt dus woningen zonder winst. De corporatie verhuurt sociale huurwoningen, maar is ook actief in het middensegment en de vrije sector. Woonstad houdt een simpele inkomenseis aan: iedereen onder de inkomensgrens van 47.699 euro, komt in aanmerking voor een sociale huurwoning. Met een inkomen tussen 47.699 tot 52.753 euro kan je een woning in het middensegment huren. Daarboven zit je in de vrije sector.

Wet Betaalbare Huur
Volgens woningsmarkteconoom Matthijs Korevaar aan de Erasmus Universiteit (EUR) zijn de inkomenseisen niet overdreven. “Woonlasten moeten passend zijn bij het inkomen. Dan kom je al snel uit op de adviezen van het Nationaal Instituut voor Budgetvoorlichting (Nibud) en die komen redelijk overeen met de eisen.”

Korevaar benadrukt wel dat institutionele beleggers als Vesteda, die hun projecten financieren met bijvoorbeeld pensioengeld, graag extra zekerheid hebben als het gaat om huurders. “Institutionele beleggers verhuren niet graag aan mensen met een groot betaalrisico, en willen dat huurders sowieso hun woonlasten kunnen betalen. Dat betekent dat mensen met een lager inkomen minder makkelijk in aanmerking komen voor zulke woningen.”

Zelfs met de Wet Betaalbare Huur die vorige week is aangenomen in de Tweede Kamer, is de huurder niet per se geholpen, zegt Korevaar. Deze wet stelt grenzen aan huurprijzen voor woningen waar verhuurders die nu nog zelf mogen bepalen. De verwachting is dat de maandhuur van 300 duizend woningen met gemiddeld 190 euro omlaaggaat. De Eerste Kamer behandelt het wetsvoorstel binnenkort. Het voornemen is dat de Wet betaalbare huur vanaf 1 juli 2024 ingaat.

"Daardoor zal de vraag toenemen, terwijl er geen extra huurwoningen bijkomen", voorspelt Korevaar. "Verhuurders zullen een woning eerder verkopen omdat er zo meer mee te verdienen valt, of juist verbeteren zodat de woning boven de reguleringsgrens valt. In beide gevallen neemt het aanbod van huurwoningen af.” Woningzoekenden zijn dus niet geholpen met de huurregulering, vindt Korevaar.

5000 mensen voor 104 woningen
Hoewel Pinto e Neto voldoet aan alle voorwaarden, heeft ze nog steeds geen huis. Ze meldt zich aan voor alle nieuwsbrieven van de nieuwbouwprojecten, en schrijft zich in zodra de verhuur begint. “Allereerst moet je een hele batterij uploaden. Als je dat hebt gedaan, doe je mee aan de loting.” Het heeft nog niks opgeleverd. “Een tijdje geleden deed ik mee aan de loting voor het woningcomplex Huis op Zuid. Ze mailden dat ik het helaas niet was geworden: 5000 mensen hadden op de 104 appartementen gereageerd.”

Met een aantrekkelijke huur een nieuwbouwproject aanprijzen, is een bewuste strategie volgens Korevaar. “Als verhuurder krijg je dan ontzettend veel reacties en kan je de beste huurder kiezen.” Soms maakt de gemeente met een verhuurder afspraken over de hoogte van de huur.

Volgens Korevaar is de Wet betaalbare huur niet de oplossing om wonen weer betaalbaar en toegankelijk te maken. Meer (sociaal) bouwen zou dat wel zijn. “Maar daar hangt wel een prijskaartje aan.” Dat vergt grote investeringen in de volkshuisvesting. “Dat geld moet ergens vandaan komen. Dus belastingen omhoog of geld ergens anders weghalen.” Dat lijkt nog niet aan de orde, volgens de woningmarkteconoom.”

Voor Pinto e Neto blijft het voorlopig doorzoeken. Ze heeft haar zoektocht dankzij de serie voor OPEN Rotterdam aan zo’n beetje iedereen kenbaar gemaakt, dus daar zal het niet aan liggen. Heeft dat haar niks opgeleverd? “Nee, ik kreeg alleen vage privéberichten op Instagram van een paar oude mannen: of ik niet bij hen zou willen wonen. Dat sla ik even over.”

‘Ik ben Rotterdams en werk fulltime, maar er is geen plek voor mij’ | ZOË ZOEKT EEN HUIS | Afl 1.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.