[Hardlopen] #1270 Zenuwen voor de mooiste

Alleen al om hier weer eens een verslagje te tikken zou ik al gaan lopen Komt' ie!

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Mijn doel voor vandaag was 3:15, vorig jaar 3:33 gelopen, maar dit jaar het een stuk serieuzer aangepakt dus zou moeten lukken dacht ik.
Sowieso vorig jaar na de marathon doorgepakt met een Ironman in augustus en nog diverse 10 km loopjes en tevens lid geworden bij een triathlonvereniging, dus had een vertrouwen in tot afgelopen februari.
Toen kreeg ik namelijk te maken met een vervelende liesblessure waardoor ik ongeveer een hele maand helemaal niet heb gelopen en daardoor dus was cruciale 30+ duurloopjes heb gemist.
Gelukkig heeft de fysio me aardig opgelapt, maar toch te weinig getraind voor m'n gevoel.

Plan voor vandaag was om met de 3:10 pacers zo lang mogelijk mee te gaan en dan nog 5 minuten speling over te houden om op 3:15 uit te komen, maar als dat niet zou lukken had ik daar ook vrede mee gezien de gebrekkige voorbereiding.

Tot het 25 km punt ging het eigenlijk perfect in de pacegroep (wel een flinke valpartij net achter mij bij het 4 km punt al...), telkens kilometers gemaakt van tussen de 4:18 en 4:30.
Toch merkte ik rond 22 km wel dat ik steeds iets moest pushen om bij de pacers te blijven, dus bij 25 km besloten om ze te laten gaan en meer eigen tempo te lopen.
Tot zo'n 34 km heerlijk 4:50 ongeveer gelopen, vond het bos eigenlijk wel fijn qua gebrek aan herrie en wat minder zon door de bomen.
Na 34 km wel een paar kilometers van boven de 5:00 gehad, maar nooit het gevoel gehad compleet gestorven te zijn, maar ook niet echt meer kunnen versnellen.
Pas op de Coolsingel nog een eindsprintje aangedurfd en uiteindelijk gefinisht met 3:18:19

Was weer een mooie dag, mooi weer, aardig mensen, genieten!
Volgend jaar maar eens proberen de hele race bij de 3:10 pacers te blijven.

Verder:

- Lopen in een pacegroep is echt fijn, je hoeft nergens meer op te letten, alleen de vlaggen te volgen
- Voeding ging voor het eerst perfect. Normaliter altijd beetje misselijk etc, maar nu telkens net voor de waterpost een Maurten gel genomen en weggespoeld met een beker water en een beker AA. Ging helemaal perfect en nergens last van gehad

@hilliebillie Ik denk dat het ook zo werkt. Het is een van de redenen dat ik probeer te lopen op andere lichamelijke signalen dan hartslag. Ademhaling, houding, spanning etc. Nog los van de weinige betrouwbaarheid van de hartslagmetingen mijn horloge.

quote:

Op zondag 14 april 2024 21:21 schreef AchJa het volgende:

[..]
[..]
Ik loop sinds kort met een hartslagmeter... Maar ik ben daar nog niet helemaal over uit hoe dat nou precies zit. Blijkbaar is de stelregel 220 min je leeftijd en dat dat de max hartslag is maar met die hartslag loop ik gewoon lekker een kilometer of 15 zonder heel moe te worden. Als ik gas geef zit ik minstens 15 bpm boven dat getal... Dus ik moet nog even uitzoeken hoe dat ding mij precies gaat helpen...

Ja sorry ik had iets meer context moeten geven. Hartslag is super persoonlijk. Ik weet dat 175 voor mij erg hoog is. Daar kom ik normaal gesproken alleen in intervals aan en dan vaak ook alleen in de laatste intervals. Het tempo waarop ik weg wilde gaan, zou ik normaal gesproken op hartslag 160-162 ofzo lopen, en in de eerste km dus gemiddeld onder de 160 moeten blijven (omdat je normaal gesproken niet direct vanaf de startlijn op je gemiddelde zit natuurlijk).

175 op km 20 of liever 30 zou ik prima vinden.

Leuk om al die verslagen te lezen

Pas inderdaad op dat je je niet gek laat maken door op hartslag te lopen. Ik heb dat ook een tijd gehad dat ik heel lekker liep maar de hartslag boven de 150 was dus niet goed(was voor mij zone 3), voor dat betreffende loopje. Daarna ging ik altijd veel te geforceerd langzamer proberen te lopen.

Loop nu al een jaar zonder hartslag, puur op gevoel en dat bevalt veel beter.

quote:

Op zondag 14 april 2024 21:37 schreef Quoi het volgende:
Alleen al om hier weer eens een verslagje te tikken zou ik al gaan lopen Komt' ie!

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Hardlopen gaat eigenlijk niet om tijden, maar om verhalen. En dit is een verhaal. Blij dat ik er getuige van was, al had ik het niet meteen door

quote:

Op zondag 14 april 2024 21:37 schreef Quoi het volgende:
Alleen al om hier weer eens een verslagje te tikken zou ik al gaan lopen Komt' ie!

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Wat ben je toch ook een fucking heldin he

Jullie verhalen zijn allemaal prachtig. het kriebelt om ook echt een lange loop te doen, om te kunnen delen in de verhalen. Vanaf volgende week begin ik met opbouwen voor een 16K in september. Zo veel zin in, helemaal met meer zon in het vooruitzicht.

_{En dan negeer ik even dat ik zondag een 5K moet lopen met zeer suboptimale timing. Net pas (eindelijk) aan het herstellen van langdurig hoesten en sinds gisternacht buikgriep. Maar ook op karakter moet een 5K wel lukken toch?}

quote:

Op zondag 14 april 2024 20:46 schreef Nijna het volgende:

[..]
Dat is nog niet zo lang, sinds januari.
Ik loop sinds juli '23, doel was om mn conditie wat te verbeteren.
We begonnen met 2x per week, maar nu lopen we 3x in de week.

K loop meetal 4x per week maar met een schema op maat, dus soms zware loopjes en soms minder zware.
Doel is 5km onder 30min.
7 september heb ik een run gepland staan om die streeftijd te halen.
In leiden in mei hoop ik de 5km in 1x hard te lopen zonder wandelen

wat een heldenverhalen hier!

quote:

Op zondag 14 april 2024 21:37 schreef Quoi het volgende:
Alleen al om hier weer eens een verslagje te tikken zou ik al gaan lopen Komt' ie!

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Dit is waar lopen om draait. Doen wat je leuk vindt en vrienden voor het leven maken, hoe lang je ze ook niet hebt gezien. Super tof!

quote:

Op zondag 14 april 2024 21:37 schreef Quoi het volgende:
Alleen al om hier weer eens een verslagje te tikken zou ik al gaan lopen Komt' ie!

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Goed nummer erbij ook!

Quoi je bent een held

En wat heerlijk al die verhalen hier ♡
Hartslag let ik niet op, ik loop meer op gevoel want zodra ik meer dan een beetje beweeg schiet mn hartslag sowieso omhoog. Wellicht als ik beter getraind ben gaat hij omlaag ooit? Nu zat ik de hele 10km tussen de 170 en 180 en dat is voor mij prima.

Doel voor hierna is iets sneller die 10km lopen op de vuurtorenloop. En daarna trainen voor de 16km. Dus dat houdt in afstand opbouwen en gaan oefenen met gels en dergelijke. Tips voor gels zijn dus welkom.

quote:

Op vrijdag 12 april 2024 14:30 schreef kalinhos het volgende:
t lopen ipv t-shirt…maar 11 graden is wellicht wat frisjes?

Ik loop sowieso altijd korte broek en als ik al lange mouwen doe (midnjanuari ofzo) dan worden die ook altijd wel opgestroopt na een paar km.

Dus ik dénk dat ‘t wel kan met hemd-kort maar voor de zekerheid neem ik ook wel een t-shirtje mee.

Tegelijkertijd: die Eric kijkt er natuurlijk vanuit professioneel oogpunt naar. Kheb ook eens een podcast met hem geluisterd dat ze zeiden dat ze eigenlijk onder de 10 graden ook altijd lange broek doen…

Met training ja, maar zie je ooit een professionele loper een wedstrijd in lange broek lopen?

quote:

Op zondag 14 april 2024 16:07 schreef Evangelion het volgende:
2:40 dus. Wel benieuwd naar de eindpositie maar die zie ik nog niet.

Geen heel spannend verhaal hier.

Het leukste was wel om veel mensen te (her)kennen. Los van de mensen waarvan je persoonlijk weet dat ze komen aanmoedigen of meedoen, zag ik random kennissen/collega's, atletiek clubgenoten uit andere loopgroepen, bekende Nederlandse lopers, bekende youtube racevloggers, etc. Die Theo (recordhouder deelnames) uit de rijnmond podcast stond nog in het zelfde startvak, en die jonge gast uit die uitzending zag ik ook.

Lee, ja goed, van mij mogen ze gewoon Gerry and the Pacemakers op speaker zetten maar het is sowieso een heel mooi hype nummer.
Omroeper riep voor de start nog "Tussen 10k en 16k heb je wind tegen maar dan heb je hem in het bos mooi mee!!". Dat was volgens mij een leugen. Die bosroute is sowieso rond.

Doel (2:39:59) net niet gehaald maar dat was wel een shoot for the moon doel. Het tempo voelde conditioneel wel goed maar halverwege waren de benen al zwaar. Vanaf 32k en vooral 35k verval maar de schade beperkt gehouden. Weet niet of de (matige) wind nog veel uitmaakte of dat het anders ook wel even zwaar was.
Als je het dan net niet haalt denk je wel "met perfecte even splits was het waarschijnlijk wel gelukt" maar je probeert ook een beetje bij groepjes aan te haken, dus soms iets te snel, maar weinig spijt.

Nu heb ik geen (doel)marathon gepland meer dit jaar dus een jaar wachten op volgend mogelijk PR.
2:30 let's go

Wat een progressie joh! Echt knap!

quote:

Op zondag 14 april 2024 21:37 schreef Quoi het volgende:
etro wel terug, dacht ik, maar het was inmiddels zo druk. Dus ik ging wandelen. Ook dat was druk en toch een flinke tippel. Bovenop de Erasmusbrug hoorde ik Lee soundchecken. En was ik maar aan de andere kant vand de weg gaan lopen, want vanaf de kant Zalmhaven, komende vanaf de Erasmusbrug, kun je dus geen enkel startvak in Ik was niet de enige, en samen met inmiddels ca. 50 lopers werden we van kastje naar muur, of dicht hek naar dicht hek gestuurd. Ik heb brandweermannen gesmeekt om me er even overheen te tillen, politie-agenten overlegden druk door hun walkie-talkie; het was bizar. Het advies: loop maar door naar het begin. En zo dribbelde ik met die grote groep lopers naar de laatste startvakken, terwijl Lee begon met zingen. Daardoor heb ik niet erg van Lee kunnen ‘genieten’. Stom. Na de start van de eerste twee startvakken kwam ik aan bij startvak 4. Mijn zus was er voor mijn tas. Eindelijk.

Prachtig dat je er weer kon staan bij de laatste keer Lee! Die hele marathon komt vast nog een keer!

Verslag! (pas op, sentimenteel )

Ik loop dit jaar de marathon van Rotterdam voor KWF. Mijn opa en oma ben ik kwijtgeraakt aan kanker, mijn schoonmoeder zal niet meer beter worden en de vriendin van m'n vader heeft het onlangs ook gehad (maar zij lijkt gelukkig schoon!).
Ik had al langer de ambitie om Rotterdam te lopen, maar nu kwam daar extra motivatie en een goed doel bij.

De trainingsperiode daar naartoe was matig, omdat mijn lichaam me vaak in de steek liet en ik een paar weken geleden nog wilde cancellen. Gelukkig hielp de peptalk van m'n trainer. Maar ik heb een hoop kilometers moeten skippen.

Gisteren bij de start merkte ik bij de eerste kilometer al dat het pittig zou worden. Mijn tijd van sub 4 uur heb ik toen al losgelaten en dat bleek een goed idee.
Na 7 kilometer begon m'n voet weer met het gebruikelijke klauwen waardoor het vertrouwen wegzakte. Maar de kramp die daardoor normaal gesproken uit ontstaat bleef uit. Ik liep heel vlak rond de 6:00/km tot zo rond de 27km.

De Erasmusbrug echter was enorm zwaar en een kantelpunt. Ik merkte dat ik het toen moeilijk begon te krijgen. Tempo zakte op de brug terug naar 7:00/km en daarna volgde die verrekte tunnel die omhoog ook veel te lang was en de verzuring echt z'n intrede deed.

Bij 30km sloeg de kramp definitief in m'n kuit en bovenbeen. Voor 't eerst wandelen, hardlopen, wandelen etc.
De gelletjes, water, banaan hielpen helaas maar heel beperkt. Ik heb de laatste 12 kilometer voor elke meter moeten strijden.

Strijden, omdat m'n schoonmoeder dat nu ook doet. "Wat stelt een marathon voor vergeleken met kanker?" Dat ging constant door m'n hoofd. Constant tranen in m'n ogen en dan kom je op kilometer 34; waar je vriendin een filmpje heeft opgenomen (op de grote schermen) met de echo van ons aanstaande kindje in haar hand. Godsamme zeg, toen brak ik.

Bij de finish stonden m'n moeder, m'n schoonouders, vriendin, vader en de vriendin van m'n vader die me over de finish heen juichten.

Ik weet het, een hoop sentimenteel gelul, maar voor mij een enorm beladen marathon waar het mij geen reet uitmaakte dat ik heb moeten wandelen (ookal denken sommigen daar anders over).

Ik heb het gehaald en ben gefinished in 4:45:13

[ Bericht 0% gewijzigd door Neo-Mullen op 15-04-2024 11:15:07 ]

quote:

Op maandag 15 april 2024 11:04 schreef Neo-Mullen het volgende:
Ik heb het gehaald en ben gefinished in 4:45:13

Held

quote:

Op maandag 15 april 2024 11:04 schreef Neo-Mullen het volgende:
Verslag! (pas op, sentimenteel )

Ik loop dit jaar de marathon van Rotterdam voor KWF. Mijn opa en oma ben ik kwijtgeraakt aan kanker, mijn schoonmoeder zal niet meer beter worden en de vriendin van m'n vader heeft het onlangs ook gehad (maar zij kijkt gelukkig schoon!).
Ik had al langer de ambitie om Rotterdam te lopen, maar nu kwam daar extra motivatie en een goed doel bij.

De trainingsperiode daar naartoe was matig, omdat mijn lichaam me vaak in de steek liet en ik een paar weken geleden nog wilde cancellen. Gelukkig hielp de peptalk van m'n trainer. Maar ik heb een hoop kilometers moeten skippen.

Gisteren bij de start merkte ik bij de eerste kilometer al dat het pittig zou worden. Mijn tijd van sub 4 uur heb ik toen al losgelaten en dat bleek een goed idee.
Na 7 kilometer begon m'n voet weer met het gebruikelijke klauwen waardoor het vertrouwen wegzakte. Maar de kramp die daardoor normaal gesproken uit ontstaat bleef uit. Ik liep heel vlak rond de 6:00/km tot zo rond de 27km.

De Erasmusbrug echter was enorm zwaar en een kantelpunt. Ik merkte dat ik het toen moeilijk begon te krijgen. Tempo zakte op de brug terug naar 7:00/km en daarna volgde die verrekte tunnel die omhoog ook veel te lang was en de verzuring echt z'n intrede deed.

Bij 30km sloeg de kramp definitief in m'n kuit en bovenbeen. Voor 't eerst wandelen, hardlopen, wandelen etc.
De gelletjes, water, banaan hielpen helaas maar heel beperkt. Ik heb de laatste 12 kilometer voor elke meter moeten strijden.

Strijden, omdat m'n schoonmoeder dat nu ook doet. "Wat stelt een marathon voor vergeleken met kanker?" Dat ging constant door m'n hoofd. Constant tranen in m'n ogen en dan kom je op kilometer 34; waar je vriendin een filmpje heeft opgenomen (op de grote schermen) met de echo van ons aanstaande kindje in haar hand. Godsamme zeg, toen brak ik.

Bij de finish stonden m'n moeder, m'n schoonouders, vriendin, vader en de vriendin van m'n vader die me over de finish heen juichten.

Ik weet het, een hoop sentimenteel gelul, maar voor mij een enorm beladen marathon waar het mij geen reet uitmaakte dat ik heb moeten wandelen (ookal denken sommigen daar anders over).

Ik heb het gehaald en ben gefinished in 4:45:13

Prachtig verhaal en gefeliciteerd met het aanstaande ouderschap
Wat een karakter getoond!

INTERESSELIJST

quote:

Laat je contactgegevens hier achter om een email te ontvangen zodra de inschrijvingen voor 2025 openen.

https://www.nnmarathonrotterdam.nl/onderdelen/interesselijst/

quote:

Op maandag 15 april 2024 11:09 schreef Nober het volgende:
INTERESSELIJST
[..]
https://www.nnmarathonrotterdam.nl/onderdelen/interesselijst/

remind me in 7 days

quote:

Op maandag 15 april 2024 11:09 schreef Nober het volgende:
INTERESSELIJST
[..]
https://www.nnmarathonrotterdam.nl/onderdelen/interesselijst/

Geen twijfel erover, volgend jaar ren ik weer mee Ik ben enigszins gefrustreerd dat ik door mijn keelontsteking niet mee heb kunnen rennen dit jaar, maar aangezien het echt in mijn longen zit wel de juiste keuze gemaakt (en aangezien ik geen speciale voorbereiding heb gedraaid was het toch geen geweldige tijd geweest). Zou wel een horrorscenario zijn als ik écht de voorbereiding zou draaien

Was nog steeds genot om aan de kant te staan. En leuk om alle verhalen te lezen!

Mooi al die verhalen van al die topprestaties!

Ik heb in ieder geval een prachtige dag gehad en genoten van mijn marathon.
Om 9.45 afscheid genomen van vrouwlief, die moest in startvak vijf starten, ik stond in vier.

Daarna was 30 kilometer lang lekker rennen en zigzaggen (er lopen toch best veel mensen mee zeg). Tot kilometer dertig ging ik redelijk goed vooruit en zou ik zelfs de 6.12 kunnen halen. Maar daar liep ik in ene in de drukte, kreeg het heel erg warm en schoot mijn hartslag nogal omhoog. Ik herkende dit gevoel nog wel van een longrun en kwam toen kapot thuis aan. Dus meteen besloten die 6.12 los te laten en een tempo te zoeken wat ik wel een tijd vol kon houden. Dit ging prima tot de finish ik ben vanaf daar ook steeds wandelend langs de waterstands gelopen en heb rustig mijn water gedrongen om dan weer lekker verder te hobbelen.
Omdat ik het zo warm had was ik groot fan van de gele sponsjes met water. Steeds twee genomen één voor mijn nek en één voor mij gezicht.
Het bos wat velen kennelijk een lastig stuk vinden vond ik dan wel weer fijn, eindelijk de ruimte om een tempo voor mijzelf te lopen. En de relatieve rust beviel mij eigenlijk ook wel. Al werd er wel een renner door drie politieagenten vastgehouden die aan het gillen was dat hij verder wilde, de EHBO-ers vonden dit echter een minder goed plan. Het laatste stuk kreeg ik weer meer energie door mijn rustige lopen en er was dus nog wat ruimte voor een eindsprintje de laatste kilometer. De 4.12 is een 4.21 geworden, en dat is helemaal dikke prima .

Daarna snel de app geopend om te zien waar vrouwlief uithing, die moest nog 7 kilometer dus ik heb lekker in het zonnetje gezeten in het uitloopvak en haar opgewacht bij de finish. Die supertrots ook de finish over kwam. Ze was bang dat ze eventueel de tijdslimiet zou halen van 5.30, maar ze had nog een klein halfuur over.

Al met een al een topervaring, maar het is wel een eind zeg...
Kleine klacht, als je met zijn vieren loopt, doe dat dan bij voorkeur niet met zijn vieren naast elkaar, zeker niet op de smalle stukken,....