R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hallo allemaal,
Deze week was echt een rollercoaster en ik wil heel graag mijn ei kwijt en misschien ook wat tips of een hart onder de riem.
Gisteren ben ik met wat familieleden, mijn partner en zoontje naar een pretpark geweest. Ik keek er al maanden naar uit en had er veel zin in. Ik heb alleen een angststoornis waardoor ik moeite heb met drukke plekken. Ik raak dan snel overprikkeld en vind het dan lastig mezelf over te geven aan het moment en echt te genieten. Ik wil zo graag genieten maar dat lukt dan niet altijd.
Toen we er al van 10:00 tot 16:00 waren geweest, was eigenlijk mijn batterij leeg. Ik heb al een drukke en volle week gehad met weinig slaap en heb dat ook aangegeven. De rest wilde nog blijven tot 18:00. Nogmaals heb ik aangegeven dat dat voor mij eigenlijk niet haalbaar was. Toch tot 18:00 gebleven en ik was op. Het regende al heel de dag, ik had het koud, had honger was zo moe. Toen we richting uitgang gingen werd het allemaal teveel en brak ik. Ik ben toen alvast uit het park gelopen om mezelf te herpakken. Ik schaamde me enorm dat ik zo emotioneel werd.
Eenmaal thuis gaf mijn partner aan dat hij het heel lastig vond dat ik het zichtbaar niet naar mijn zin had, ik niet kon verwachten van iedereen dat we weg zouden gaan vanwege mijn stress en dat ook ons zoontje niet snapte waarom mama verdrietig was. Hierdoor voelde ik me een slechte moeder en nog schuldiger. Het voelde alsof hij het me kwalijk nam dat ik die angststoornis heb en het kwetste me enorm.
Ik wil ook zo graag plezier maken en genieten, wat ook lukte die dag alleen om 16:00 lukte dat niet meer. Tuurlijk verwacht ik niet dat iedereen zich dan aanpast aan mij maar nog een steek na (wat hij niet zo bedoelde maar wel zo voelde) maakte me zo verdrietig. Ik sta al op de wachtlijst voor therapie maar hier moet ik nog even op wachten. Ik doe al enorm mijn best op mijn manier.
Deze week was echt een rollercoaster en ik wil heel graag mijn ei kwijt en misschien ook wat tips of een hart onder de riem.
Gisteren ben ik met wat familieleden, mijn partner en zoontje naar een pretpark geweest. Ik keek er al maanden naar uit en had er veel zin in. Ik heb alleen een angststoornis waardoor ik moeite heb met drukke plekken. Ik raak dan snel overprikkeld en vind het dan lastig mezelf over te geven aan het moment en echt te genieten. Ik wil zo graag genieten maar dat lukt dan niet altijd.
Toen we er al van 10:00 tot 16:00 waren geweest, was eigenlijk mijn batterij leeg. Ik heb al een drukke en volle week gehad met weinig slaap en heb dat ook aangegeven. De rest wilde nog blijven tot 18:00. Nogmaals heb ik aangegeven dat dat voor mij eigenlijk niet haalbaar was. Toch tot 18:00 gebleven en ik was op. Het regende al heel de dag, ik had het koud, had honger was zo moe. Toen we richting uitgang gingen werd het allemaal teveel en brak ik. Ik ben toen alvast uit het park gelopen om mezelf te herpakken. Ik schaamde me enorm dat ik zo emotioneel werd.
Eenmaal thuis gaf mijn partner aan dat hij het heel lastig vond dat ik het zichtbaar niet naar mijn zin had, ik niet kon verwachten van iedereen dat we weg zouden gaan vanwege mijn stress en dat ook ons zoontje niet snapte waarom mama verdrietig was. Hierdoor voelde ik me een slechte moeder en nog schuldiger. Het voelde alsof hij het me kwalijk nam dat ik die angststoornis heb en het kwetste me enorm.
Ik wil ook zo graag plezier maken en genieten, wat ook lukte die dag alleen om 16:00 lukte dat niet meer. Tuurlijk verwacht ik niet dat iedereen zich dan aanpast aan mij maar nog een steek na (wat hij niet zo bedoelde maar wel zo voelde) maakte me zo verdrietig. Ik sta al op de wachtlijst voor therapie maar hier moet ik nog even op wachten. Ik doe al enorm mijn best op mijn manier.
Hoi!Kloontje, of nieuw?
Anyway, hoe lang heb je deze angst- en prikkelverwerkingstoornis? Wist je partner er al van af?
Kun je moeilijk je grenzen aangeven? Of voel je zelf ook moeilijk waar die ongeveer liggen?
Ik vind dat je partner en de rest van het gezelschap best wat meer rekening met je mogen houden op zo'n dag.
En ik hoop dat je snel aan je therapie kunt beginnen.
En ik hoop dat je snel aan je therapie kunt beginnen.
Deze vind ik wel bijzonder. Imo heb je een prima dag gehad als je van 10.00 tot 16 uur ergens bent geweest en moet je aardig wereldvreemd zijn om vervolgens zelf niet weg te willen ondanks dat jij aangeeft het niet meer te trekken om dan ook nog te gaslighten naderhand… Iets om over na te denken TS.quote:Eenmaal thuis gaf mijn partner aan dat hij het heel lastig vond dat ik het zichtbaar niet naar mijn zin had, ik niet kon verwachten van iedereen dat we weg zouden gaan vanwege mijn stress en dat ook ons zoontje niet snapte waarom mama verdrietig was.
Wij zijn afgelopen zomer naar de Efteling geweest met de hele familie, een paar dagen zelfs. Ik ken mezelf, dus ik heb vooraf al wat momenten ‘vrij’ ingepland. En vooraf ook al aangegeven dat mijn man en ik ons af en toe zouden losmaken van de groep.
Ik kon af en toe terug naar het huisje, maar als het om een dag gaat zou ik even op een bankje of in een restaurant gaan zitten, evt met noise cancelling koptelefoon. En dan zoeken ze het maar even uit.
Ik weet hoe het voelt als je over de grens heen gaat
Ik kon af en toe terug naar het huisje, maar als het om een dag gaat zou ik even op een bankje of in een restaurant gaan zitten, evt met noise cancelling koptelefoon. En dan zoeken ze het maar even uit.
Ik weet hoe het voelt als je over de grens heen gaat
Je moet je grenzen aangeven en ook gewoon zeggen "dit is wie de fok ik ben." En je partner moet daar ook voor staan.
Ik heb ook last van angst. En één ding wat het zo veel erger maakt is vrienden die je meesleuren of niet accepteren wie je bent. En dat ligt echt niet aan jou omdat je niet mee kan draaien. Een groot deel is vooral te danken aan bezig zijn met wat anderen denken of vinden.
Ik heb ook last van angst. En één ding wat het zo veel erger maakt is vrienden die je meesleuren of niet accepteren wie je bent. En dat ligt echt niet aan jou omdat je niet mee kan draaien. Een groot deel is vooral te danken aan bezig zijn met wat anderen denken of vinden.
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
Meerdere dagen in de Efteling, wat een hel moest dat zijn geweest!quote:Op zaterdag 23 maart 2024 10:56 schreef _Arual_ het volgende:
Wij zijn afgelopen zomer naar de Efteling geweest met de hele familie, een paar dagen zelfs. Ik ken mezelf, dus ik heb vooraf al wat momenten ‘vrij’ ingepland. En vooraf ook al aangegeven dat mijn man en ik ons af en toe zouden losmaken van de groep.
Ik kon af en toe terug naar het huisje, maar als het om een dag gaat zou ik even op een bankje of in een restaurant gaan zitten, evt met noise cancelling koptelefoon. En dan zoeken ze het maar even uit.
Ik weet hoe het voelt als je over de grens heen gaat
Ik heb soortgelijke situaties meegemaakt als TS, ook geen begrip gekregen behalve van andere aanwezigen.
En ook nog extremer, helaas.....
En dat terwijl de persoon in kwestie precies op de hoogte van mijn problematiek was.
En ook nog extremer, helaas.....
En dat terwijl de persoon in kwestie precies op de hoogte van mijn problematiek was.
Heb je dit van te voren met iedereen besproken?
Pretparken zijn niet de meest goedkope plekken, dus ik kan wel begrijpen dat men daar het meeste uit wil halen; je gaat er immers niet elke dag heen.
Als je dus niks hebt gezegd begrijp ik wel dat men niet zo zit te springen om weg te gaan omdat één persoon weg wil en de rest wilt blijven. Daarentegen was het goed geweest als je je een aantal keer misschien had afgesplitst van de groep om tot rust te komen en pauze te nemen.
En probeer de volgende keer afspraken te maken over hoe lang je blijft. Als je niet weet hoe lang je je goed blijft voelen, communiceer dat dan duidelijk zodat voor iedereen duidelijk is wat ze van elkaar kunnen verwachten. En als dit allemaal te veel is, probeer dan dit soort activiteiten te vermijden.
Verder is het niet de eind van de wereld allemaal!
Pretparken zijn niet de meest goedkope plekken, dus ik kan wel begrijpen dat men daar het meeste uit wil halen; je gaat er immers niet elke dag heen.
Als je dus niks hebt gezegd begrijp ik wel dat men niet zo zit te springen om weg te gaan omdat één persoon weg wil en de rest wilt blijven. Daarentegen was het goed geweest als je je een aantal keer misschien had afgesplitst van de groep om tot rust te komen en pauze te nemen.
En probeer de volgende keer afspraken te maken over hoe lang je blijft. Als je niet weet hoe lang je je goed blijft voelen, communiceer dat dan duidelijk zodat voor iedereen duidelijk is wat ze van elkaar kunnen verwachten. En als dit allemaal te veel is, probeer dan dit soort activiteiten te vermijden.
Verder is het niet de eind van de wereld allemaal!
En Allah weet het het beste
Je zou toch verwachten dat juist je partner je zou steunen in dit soort situaties. Zeker als er al een angststoornis is, die vast niet vorige week is opgekomen.
Tsja je hebt het vooraf duidelijk gezegd en nog eens tijdens het uitje. Dus terecht dat je dan hier ook naar handelt.
Dat achteraf jou dit dan kwalijk wordt gemaakt is niet jouw schuld. Dan nogmaals benadrukken dat je dit vooraf hebt gecommuniceerd en dat men bij dit soort activiteiten rekening met jou moet houden, omdat je anders afhaakt.
Ook in het vervolg gewoon binnen je grenzen blijven van wat voor jou haalbaar is en duidelijk blijven communiceren met de buitenwereld zou ik zeggen...
Dat achteraf jou dit dan kwalijk wordt gemaakt is niet jouw schuld. Dan nogmaals benadrukken dat je dit vooraf hebt gecommuniceerd en dat men bij dit soort activiteiten rekening met jou moet houden, omdat je anders afhaakt.
Ook in het vervolg gewoon binnen je grenzen blijven van wat voor jou haalbaar is en duidelijk blijven communiceren met de buitenwereld zou ik zeggen...
Je bent een waardeloze agent.
Ik zag er als een berg tegenop, maar het werd uiteindelijk heel leuk! Maar toch: nóóit meer!quote:Op zaterdag 23 maart 2024 11:22 schreef TonyMalony het volgende:
[..]
Meerdere dagen in de Efteling, wat een hel moest dat zijn geweest!
Ja of ga eens een keer wat minder calvinistisch door het leven en erken dat je niet altijd het maximale uit je geld moet willen halen ten koste van je partner.quote:Op zaterdag 23 maart 2024 11:47 schreef GewoonUitNL het volgende:
Heb je dit van te voren met iedereen besproken?
Pretparken zijn niet de meest goedkope plekken, dus ik kan wel begrijpen dat men daar het meeste uit wil halen; je gaat er immers niet elke dag heen.
Als je dus niks hebt gezegd begrijp ik wel dat men niet zo zit te springen om weg te gaan omdat één persoon weg wil en de rest wilt blijven. Daarentegen was het goed geweest als je je een aantal keer misschien had afgesplitst van de groep om tot rust te komen en pauze te nemen.
En probeer de volgende keer afspraken te maken over hoe lang je blijft. Als je niet weet hoe lang je je goed blijft voelen, communiceer dat dan duidelijk zodat voor iedereen duidelijk is wat ze van elkaar kunnen verwachten. En als dit allemaal te veel is, probeer dan dit soort activiteiten te vermijden.
Verder is het niet de eind van de wereld allemaal!
[ Bericht 0% gewijzigd door Pizzakoppo op 23-03-2024 13:23:24 ]
Haar partner en of familieleden kunnen we ook vast adviezen geven over wat ze beter kunnen doen, maar we hebben alleen TS hier die we kunnen adviseren. Dat lijkt me dan ook het meest nuttige voor haar in dit topic.quote:
[..]
Ja of ga eens een keer wat minder calvinistisch door het leven en erken dat je niet altijd het maximale uit je geld moet willen halen ten kosten van je partner.
Verder lezen we dit verhaal maar van één kant en weten we niet of haar partner *altijd* het maximale uit zijn geld wilt halen ten koste van zijn partner noch of hij zo graag wilde blijven of juist de familieleden.
[ Bericht 1% gewijzigd door GewoonUitNL op 23-03-2024 13:17:18 ]
En Allah weet het het beste
Als mijn vriendin zou zeggen hey ik wil naar huis ik voel mij niet goed dan zeg ik ook niet ja boeien we blijven tot 18u...
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Met zwijgen kruist men de duivel
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Met zwijgen kruist men de duivel
? Wat TS beschrijft neigt meer richting een burn-out of naderende depressie, daar moet je niet lichtvaardig mee omgaanquote:
[..]
Ja of ga eens een keer wat minder calvinistisch door het leven en erken dat je niet altijd het maximale uit je geld moet willen halen ten koste van je partner.
Le Diable
Dat snap ik. In november ben ik daar voor het eerst geweest en zeker nóóit meer!quote:
[..]
Ik zag er als een berg tegenop, maar het werd uiteindelijk heel leuk! Maar toch: nóóit meer!
Ik heb zelf ook last van angst, zwak tot middelmatig, maar ik manage wel prima op zich. Hoe dan ook, het verschil tussen "aaaah, ga nog effe mee tot 18u, kom op joh" en "Oké prima, ga lekker naar huis en neem je rust" is echt gigantisch. Het eerste kan me echt zo verschrikkelijk neerslaan, terwijl bij het tweede alles ineens van je schouder valt.quote:Op zaterdag 23 maart 2024 13:12 schreef FlippingCoin het volgende:
Als mijn vriendin zou zeggen hey ik wil naar huis ik voel mij niet goed dan zeg ik ook niet ja boeien we blijven tot 18u...
Overigens doe je aan die angst ook helemaal geen flikker.
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
Heey, wat fijn, al die lieve reacties. Ook de kritische vind ik top, daar kan ik wat mee.
Om even iedereen zijn vraag te beantwoorden en wat meer context te geven: iedereen weet van mijn psychische problemen af en ook dat ik snel last heb van overprikkeling. De familieleden die mee waren hadden zoiets van, de kinderen willen nog ergens heen dus doen we dat ook en we zijn er al lang niet geweest. Dit hadden ze zonder te overleggen ook al beloofd aan die kinderen op voorhand. Ik denk dan anderzijds, dit is niet de allerlaatste keer dat je ooit naar de Efteling zult gaan... Buiten dat waren ook nog alle familieleden vrij daarna of pas tegen de middag aan op het werk verwacht, waar ik weer half zes naast mijn bed moest staan. Later hoorde ik dat ze ook nog terwijl ik even naar het toilet was gingen overleggen wie er aan mij ging vertellen dat we pas over 2!! Uur weg zouden gaan en dat er ook nog de een na de ander zei, nou, dat ga ik niet doen. Dat voelde al helemaal denigrerend.
Mijn partner valt niet veel kwalijk te nemen, afgezien van die opmerkingen achteraf, want de familieleden die mee waren hebben geen rijbewijs en reden dus met mijn partner mee. Hij vond het dus niet kunnen om dan te bepalen om te gaan op dat moment. Hij heeft de wensen van mijn familie boven mijn wens gezet. Dit doet ook pijn. Ik voel me echt vreselijk, ben opgebrand en dan denk ik, moet ik me dan een halve week zo intens kunt voelen omdat/zodat anderen nog even twee uur kunnen genieten, wat ze heel de dag al hebben gedaan, dankzij de uitnodiging mee te gaan in de auto want anders kom je niet in de Efteling. Waarom is het dan zo egoïstisch van MIJ om twee uur eerder weg te willen als het mij letterlijk schade aan doet? En indirect dus ook mijn gezin, mijn zoontje snapte het niet en was er ook boos om. Mocht ik wel een vreselijke egoïst zijn, please let me know.
Om even iedereen zijn vraag te beantwoorden en wat meer context te geven: iedereen weet van mijn psychische problemen af en ook dat ik snel last heb van overprikkeling. De familieleden die mee waren hadden zoiets van, de kinderen willen nog ergens heen dus doen we dat ook en we zijn er al lang niet geweest. Dit hadden ze zonder te overleggen ook al beloofd aan die kinderen op voorhand. Ik denk dan anderzijds, dit is niet de allerlaatste keer dat je ooit naar de Efteling zult gaan... Buiten dat waren ook nog alle familieleden vrij daarna of pas tegen de middag aan op het werk verwacht, waar ik weer half zes naast mijn bed moest staan. Later hoorde ik dat ze ook nog terwijl ik even naar het toilet was gingen overleggen wie er aan mij ging vertellen dat we pas over 2!! Uur weg zouden gaan en dat er ook nog de een na de ander zei, nou, dat ga ik niet doen. Dat voelde al helemaal denigrerend.
Mijn partner valt niet veel kwalijk te nemen, afgezien van die opmerkingen achteraf, want de familieleden die mee waren hebben geen rijbewijs en reden dus met mijn partner mee. Hij vond het dus niet kunnen om dan te bepalen om te gaan op dat moment. Hij heeft de wensen van mijn familie boven mijn wens gezet. Dit doet ook pijn. Ik voel me echt vreselijk, ben opgebrand en dan denk ik, moet ik me dan een halve week zo intens kunt voelen omdat/zodat anderen nog even twee uur kunnen genieten, wat ze heel de dag al hebben gedaan, dankzij de uitnodiging mee te gaan in de auto want anders kom je niet in de Efteling. Waarom is het dan zo egoïstisch van MIJ om twee uur eerder weg te willen als het mij letterlijk schade aan doet? En indirect dus ook mijn gezin, mijn zoontje snapte het niet en was er ook boos om. Mocht ik wel een vreselijke egoïst zijn, please let me know.
Moeilijke situatie; de dag eerder afkappen voor meerdere personen omdat jij het zwaar hebt.
Jij hebt groot gelijk omdat als je het niet meer trekt, er ook echt vandaan moet en voor hen is het weer begrijpelijk dat ze zo'n mooie dag niet zo snel willen afkappen.
Maar misschien had je ff een tijdje op jezelf ergens kunnen zitten, snuit in je mobieltje, beetje FOK!ken enzo?
Maar dat had je dan moeten doen voordat je al echt volkomen over je grenzen heen was.
Of een volgende keer juist tussendoor dat soort pauzes inlassen om deze overprikkeling te voorkomen?
Jij hebt groot gelijk omdat als je het niet meer trekt, er ook echt vandaan moet en voor hen is het weer begrijpelijk dat ze zo'n mooie dag niet zo snel willen afkappen.
Maar misschien had je ff een tijdje op jezelf ergens kunnen zitten, snuit in je mobieltje, beetje FOK!ken enzo?
Maar dat had je dan moeten doen voordat je al echt volkomen over je grenzen heen was.
Of een volgende keer juist tussendoor dat soort pauzes inlassen om deze overprikkeling te voorkomen?
Nieuw 😊 Ik heb dit al heel lang, mijn partner en familie weet dit ook heel goed. Ik kan zeker moeilijk mijn grenzen aangeven, maar ik heb wel geleerd Ze beter te herkennen VOOR het te laat is. Dus heb in die reden ook al ruim van tevoren aangegeven hoe en wat. Om 15:00 uur, joh, ik word het een beetje zat. Om 16:00 uur, mijn batterij is leeg, het wordt teveel, ik wil gaan. Om 17:00 uur, jongens, het regent. Ik heb het koud. Jas was doornat. Ik moet nog heel het weekend werken. Maar ik kreeg gewoon geen reactie! Twee hadden het beloofd aan hun kind en wilden echt tot sluitingstijd blijven en nog 1 "had gewoon geen zin om al te gaan".quote:
Kloontje, of nieuw?
Anyway, hoe lang heb je deze angst- en prikkelverwerkingstoornis? Wist je partner er al van af?
Kun je moeilijk je grenzen aangeven? Of voel je zelf ook moeilijk waar die ongeveer liggen?
Eens, die pauzes heb ik ook meerdere keren ingelast hoor. Ik had het ook echt naar mijn zin tot 16:00 uur ongeveer. Kreeg nog het voorstel om dan maar een uur in mijn eentje in een restaurant te gaan zitten. Achteraf denk ik nu, had ik dat maar gedaan. Maar ook denk ik, uhhh, het is toch samen uit samen thuis? Vind het lastig.quote:
Moeilijke situatie; de dag eerder afkappen voor meerdere personen omdat jij het zwaar hebt.
Jij hebt groot gelijk omdat als je het niet meer trekt, er ook echt vandaan moet en voor hen is het weer begrijpelijk dat ze zo'n mooie dag niet zo snel willen afkappen.
Maar misschien had je ff een tijdje op jezelf ergens kunnen zitten, snuit in je mobieltje, beetje FOK!ken enzo?
Maar dat had je dan moeten doen voordat je al echt volkomen over je grenzen heen was.
Of een volgende keer juist tussendoor dat soort pauzes inlassen om deze overprikkeling te voorkomen?
Nou welkom hier!quote:
[..]
Nieuw 😊 Ik heb dit al heel lang, mijn partner en familie weet dit ook heel goed. Ik kan zeker moeilijk mijn grenzen aangeven, maar ik heb wel geleerd Ze beter te herkennen VOOR het te laat is. Dus heb in die reden ook al ruim van tevoren aangegeven hoe en wat. Om 15:00 uur, joh, ik word het een beetje zat. Om 16:00 uur, mijn batterij is leeg, het wordt teveel, ik wil gaan. Om 17:00 uur, jongens, het regent. Ik heb het koud. Jas was doornat. Ik moet nog heel het weekend werken. Maar ik kreeg gewoon geen reactie! Twee hadden het beloofd aan hun kind en wilden echt tot sluitingstijd blijven en nog 1 "had gewoon geen zin om al te gaan".
Kleine waarschuwing; sommigen kunnen nogal direct in hun opmerkingen zijn! Geen reactie krijgen is gewoon lomp.
Een belofte aan het kind dat je tot het eind blijft....ja die kun je ook niet zomaar breken.
In het vervolg echt duidelijk dingen VOORAF bespreken met elkaar over je beperkingen en hoe er mee om te gaan, en wat de rest dan gaat doen in die situatie.
Ja nee, samen uit samen thuis gaat moeilijk als 1 persoon in de groep snel overprikkeld raakt en de batterij snel leeg heeft en dat er kinderen zijn voor wie het een waanzinnig avontuur is om daar te zijn en die het liefst 5x in iedere attractie willen zitten, als het ff kan van de ene kant van het park naar de andere en dan kris-kras overal doorheen.quote:
[..]
Eens, die pauzes heb ik ook meerdere keren ingelast hoor. Ik had het ook echt naar mijn zin tot 16:00 uur ongeveer. Kreeg nog het voorstel om dan maar een uur in mijn eentje in een restaurant te gaan zitten. Achteraf denk ik nu, had ik dat maar gedaan. Maar ook denk ik, uhhh, het is toch samen uit samen thuis? Vind het lastig.
Dan zul je toch moeten leren er mee om te gaan dat je soms in je uppie even op adem moet komen; voor kinderen is het een verschrikkelijke straf om een uur lang stil te moeten blijven zitten omdat er iemand moe is, terwijl er zo veel te beleven is.
Ja, ben ik ook met je eens. Ik bedoelde meer dat ik dan alleen in een restaurant had moeten gaan zitten terwijl zij in die attractie gingen. We waren er ook al sinds 10:00 uur en om 8 uur s'ochtends al weggereden. Het is niet echt naast de deur vanaf waar ik woon.quote:
[..]
Ja nee, samen uit samen thuis gaat moeilijk als 1 persoon in de groep snel overprikkeld raakt en de batterij snel leeg heeft en dat er kinderen zijn voor wie het een waanzinnig avontuur is om daar te zijn en die het liefst 5x in iedere attractie willen zitten, als het ff kan van de ene kant van het park naar de andere en dan kris-kras overal doorheen.
Dan zul je toch moeten leren er mee om te gaan dat je soms in je uppie even op adem moet komen; voor kinderen is het een verschrikkelijke straf om een uur lang stil te moeten blijven zitten omdat er iemand moe is, terwijl er zo veel te beleven is.
Als gezonde man heb ik het ook wel gehad na 6 uur pretpark, The Hellquote:
[..]
Deze vind ik wel bijzonder. Imo heb je een prima dag gehad als je van 10.00 tot 16 uur ergens bent geweest en moet je aardig wereldvreemd zijn om vervolgens zelf niet weg te willen ondanks dat jij aangeeft het niet meer te trekken om dan ook nog te gaslighten naderhand… Iets om over na te denken TS.
Je hoort bij de betere, maar nog lang niet bij de beste
De volgende keer zorgen voor jullie eigen vervoer; dus voor jou en je partner (en je kind?).quote:
Heey, wat fijn, al die lieve reacties. Ook de kritische vind ik top, daar kan ik wat mee.
Om even iedereen zijn vraag te beantwoorden en wat meer context te geven: iedereen weet van mijn psychische problemen af en ook dat ik snel last heb van overprikkeling. De familieleden die mee waren hadden zoiets van, de kinderen willen nog ergens heen dus doen we dat ook en we zijn er al lang niet geweest. Dit hadden ze zonder te overleggen ook al beloofd aan die kinderen op voorhand. Ik denk dan anderzijds, dit is niet de allerlaatste keer dat je ooit naar de Efteling zult gaan... Buiten dat waren ook nog alle familieleden vrij daarna of pas tegen de middag aan op het werk verwacht, waar ik weer half zes naast mijn bed moest staan. Later hoorde ik dat ze ook nog terwijl ik even naar het toilet was gingen overleggen wie er aan mij ging vertellen dat we pas over 2!! Uur weg zouden gaan en dat er ook nog de een na de ander zei, nou, dat ga ik niet doen. Dat voelde al helemaal denigrerend.
Mijn partner valt niet veel kwalijk te nemen, afgezien van die opmerkingen achteraf, want de familieleden die mee waren hebben geen rijbewijs en reden dus met mijn partner mee. Hij vond het dus niet kunnen om dan te bepalen om te gaan op dat moment. Hij heeft de wensen van mijn familie boven mijn wens gezet. Dit doet ook pijn. Ik voel me echt vreselijk, ben opgebrand en dan denk ik, moet ik me dan een halve week zo intens kunt voelen omdat/zodat anderen nog even twee uur kunnen genieten, wat ze heel de dag al hebben gedaan, dankzij de uitnodiging mee te gaan in de auto want anders kom je niet in de Efteling. Waarom is het dan zo egoïstisch van MIJ om twee uur eerder weg te willen als het mij letterlijk schade aan doet? En indirect dus ook mijn gezin, mijn zoontje snapte het niet en was er ook boos om. Mocht ik wel een vreselijke egoïst zijn, please let me know.
Dan kunnen jullie weg als je klaar bent met de dag ........
Gaan we zeker doen ja! De twee familieleden met kind hebben geen rijbewijs en komen dus nooit in de Efteling, omdat dat niet te doen is met het ov. Maar een herhaling van dit, nee bedankt. Ze hebben niet eens gedag gezegd of gevraagd hoe het met me ging toen ik in de ene en hun in de andere auto stapten. Lang geleden dat ik me zo klote heb gevoeld als gisteren.quote:
[..]
De volgende keer zorgen voor jullie eigen vervoer; dus voor jou en je partner (en je kind?).
Dan kunnen jullie weg als je klaar bent met de dag ........
Nou! Ik was ook verbaasd. Het is ook niet zo zeer vermoeidheid op de eerste plaats maar door die angststoornis voel ik echt paniek als ik over die grens heen ga en daar blijf ik dan dagen last van houden.quote:
[..]
Als gezonde man heb ik het ook wel gehad na 6 uur pretpark, The Hell
Hoe loyaal is je partner in andere gevallen waarin het jou te veel dreigt te worden? Zet hij jou dan wel op de eerste plaats?
The love you take is equal to the love you make.
Ja, uiteindelijk wel, maar de teleurstelling moet dan wel geuit worden. Zeg ook elke keer, ik kan er letterlijk niks aan doen! En dat is vaak al nadat ik het voor mijn doen echt al lang vol heb gehouden.quote:
Hoe loyaal is je partner in andere gevallen waarin het jou te veel dreigt te worden? Zet hij jou dan wel op de eerste plaats?
Dit punt lijkt me het lastigste in het verhaal. Ik snap ergens wel dat hij het ook goed wil doen in de ogen van zijn familieleden, maar jij bent belangrijker. Probeer een volgende keer duidelijkere afspraken te maken. Laat dit dan een ervaring zijn om aan te refereren als: het moet geen herhaling worden van de Efteling.quote:
[..]
Ja, uiteindelijk wel, maar de teleurstelling moet dan wel geuit worden. Zeg ook elke keer, ik kan er letterlijk niks aan doen! En dat is vaak al nadat ik het voor mijn doen echt al lang vol heb gehouden.
The love you take is equal to the love you make.
@TS Was het dan geen optie geweest om te zeggen ‘ik wacht in de auto?’ Ik begrijp niet goed waarom je ben gebleven. Samen uit, samen thuis is leuk hoor, maar zo werkt het toch niet, jullie zijn geen kleuterklasje toch?
En koud en nat zou ik er sws buitengelaten hebben als je vanwege overprikkeling weg wilde, koud en nat was iedereen, daar kun je je ook overheen zetten als je dat zou willen.
En zorgen dat je vrij bent de volgende dag, de anderen hadden daar wel over nagedacht blijkbaar, dat kan je hen niet verwijten.
En koud en nat zou ik er sws buitengelaten hebben als je vanwege overprikkeling weg wilde, koud en nat was iedereen, daar kun je je ook overheen zetten als je dat zou willen.
En zorgen dat je vrij bent de volgende dag, de anderen hadden daar wel over nagedacht blijkbaar, dat kan je hen niet verwijten.
***
❤️quote:
[..]
Dit punt lijkt me het lastigste in het verhaal. Ik snap ergens wel dat hij het ook goed wil doen in de ogen van zijn familieleden, maar jij bent belangrijker. Probeer een volgende keer duidelijkere afspraken te maken. Laat dit dan een ervaring zijn om aan te refereren als: het moet geen herhaling worden van de Efteling.
He ts wat naar dat je zo over je grenzen moest gaan terwijl je het al aangegeven had. Heeft je partner zich wel eens verdiept in je angststoornis? Misschien dat meer inzicht helpt om zich meer in jou te kunnen verplaatsen. Als je zelf geen last hebt van snel overprikkeld zijn maar daar juist energie van krijgt kan dat best lastig zijn.
Die van mij weet dat bij mij de indrukkenbatterij halverwege de dag gewoon leeg is, hij ziet het ook aan me en stelt zelf voor als ik dat zelf niet doe om even ergens op een bankje te gaan zitten samen of dat hij dan even iets anders gaat doen met onze dochter zodat ik in mijn zombiemodus kan gaan om alles een plaatsje te geven en ik daarna weer door kan.
In de Efteling is het sprookjesbos een rustigere plek en er zijn ook een paar speeltuinen waar je wat meer achteraf kunt zitten.
En zorg dat je fysieke behoeften in orde zijn. Als je hongerig dreigt te worden zorg dan dat je iets voedzaams in je tas hebt wat je weer even wat goede energie geeft. De volgende dag vrij nemen zal niet voor iedereen altijd mogelijk zijn, maar als je er zo veel last van hebt plan het dan gewoon niet op een dag voor een drukke werkweek. No way dat ik naar een pretpark ga als ik de volgende dag weer volop aan moet staan. Ik bewaak dat voor mijn dochter ook.
Ik hoop dat je de komende dagen weer tot rust kunt komen en het met elkaar kunt bespreken. Maak de volgende keer afspraken en een plan, zoek alvast eea uit wat je kunt doen als je overprikkeld dreigt te raken, dat je partner weet dat dat plan dan in werking wordt gezet.
Die van mij weet dat bij mij de indrukkenbatterij halverwege de dag gewoon leeg is, hij ziet het ook aan me en stelt zelf voor als ik dat zelf niet doe om even ergens op een bankje te gaan zitten samen of dat hij dan even iets anders gaat doen met onze dochter zodat ik in mijn zombiemodus kan gaan om alles een plaatsje te geven en ik daarna weer door kan.
In de Efteling is het sprookjesbos een rustigere plek en er zijn ook een paar speeltuinen waar je wat meer achteraf kunt zitten.
En zorg dat je fysieke behoeften in orde zijn. Als je hongerig dreigt te worden zorg dan dat je iets voedzaams in je tas hebt wat je weer even wat goede energie geeft. De volgende dag vrij nemen zal niet voor iedereen altijd mogelijk zijn, maar als je er zo veel last van hebt plan het dan gewoon niet op een dag voor een drukke werkweek. No way dat ik naar een pretpark ga als ik de volgende dag weer volop aan moet staan. Ik bewaak dat voor mijn dochter ook.
Ik hoop dat je de komende dagen weer tot rust kunt komen en het met elkaar kunt bespreken. Maak de volgende keer afspraken en een plan, zoek alvast eea uit wat je kunt doen als je overprikkeld dreigt te raken, dat je partner weet dat dat plan dan in werking wordt gezet.
Je kan in de toekomst inderdaad zelf met eigen vervoer komen. Maar los daarvan, die angst is heel serieus en kun je niet negeren, ook al lijkt het voor je vrienden niet zo, zij hadden dat immers totaal niet. Ze hebben er ook maar mee te dealen hoor. Met een gekneusde enkel ga je toch ook niet gewoon verder lopen?
Ik was een keer met vrienden ergens heen en kreeg een slecht nieuws telefoontje. Het eerste wat m'n vrienden zeiden was kom jongens, we gaan naar huis vanwege [...] Waarom zou zoiets hier niet gelden, waarom is dat zo moeilijk voor hen? En als oplossing voor in het vervolg kun je inderdaad bijvoorbeeld met eigen vervoer gaan.
Ik was een keer met vrienden ergens heen en kreeg een slecht nieuws telefoontje. Het eerste wat m'n vrienden zeiden was kom jongens, we gaan naar huis vanwege [...] Waarom zou zoiets hier niet gelden, waarom is dat zo moeilijk voor hen? En als oplossing voor in het vervolg kun je inderdaad bijvoorbeeld met eigen vervoer gaan.
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
@Flow_er Ik denk dat je er beter aan doet om de bron van je probleem aan te pakken en niet de symptomen. (Chagrijnige partner en kinderen.) Die angst en moeheid dus. En dat begint bij de huisarts en van daaruit mischien doorverwijzing naar andere hulp.
En wat je partner betreft, die moet niet zeiken want als jullie inmiddels al kinderen hebben zijn jullie dus al een tijd bij elkaar. Dan weet hij ondertussen ook al wat voor vlees hij in de kuip heeft en moet ie niet zeiken en ook de kinderen corrigeren.
Leuk als hij iedere dag een marathon kan lopen en hoge bergen kan beklimmen maar dat hoeft ie niet van zijn partner te eisen.
En wat je partner betreft, die moet niet zeiken want als jullie inmiddels al kinderen hebben zijn jullie dus al een tijd bij elkaar. Dan weet hij ondertussen ook al wat voor vlees hij in de kuip heeft en moet ie niet zeiken en ook de kinderen corrigeren.
Leuk als hij iedere dag een marathon kan lopen en hoge bergen kan beklimmen maar dat hoeft ie niet van zijn partner te eisen.
Een paniekstoornis heb ik totaal niet maar ik ga gewoon altijd met eigen vervoer omdat ik dan kan doen waar ik zin in heb.
Het klinkt ook alsof je een probleem hebt met je energie naast de angststoornis, of is het een symptoom? Dis te weinig energie hebben voor een lange drukke dag.
Vriendin van mij heeft dat ook, lijkt me vreselijk om niet te kunnen doen wat je wil doen en je halverwege de dag 'op' bent en alleen savonds iets kunt doen als je overdag verder niks hebt. Sterkte hiermee ts!
Het klinkt ook alsof je een probleem hebt met je energie naast de angststoornis, of is het een symptoom? Dis te weinig energie hebben voor een lange drukke dag.
Vriendin van mij heeft dat ook, lijkt me vreselijk om niet te kunnen doen wat je wil doen en je halverwege de dag 'op' bent en alleen savonds iets kunt doen als je overdag verder niks hebt. Sterkte hiermee ts!
To BG or not to BG!
Voor mij is de situatie behoorlijk herkenbaar, maar dan met mega drukke, lawaaierige feesten waar iedereen luidkeels door elkaar heen kakelt. (Met name de vrouwen uiteraard.)
Ik probeer dan wel zo veel mogelijk uit de situatie te stappen, ook al is het in m'n eigen huis.
Ik probeer dan wel zo veel mogelijk uit de situatie te stappen, ook al is het in m'n eigen huis.
Niet kunnen doen wat je wilt door beperkte energie, daar is nog wel mee te leven als je zelf daarin je grenzen kan en mag bewaken.quote:
Een paniekstoornis heb ik totaal niet maar ik ga gewoon altijd met eigen vervoer omdat ik dan kan doen waar ik zin in heb.
Het klinkt ook alsof je een probleem hebt met je energie naast de angststoornis, of is het een symptoom? Dis te weinig energie hebben voor een lange drukke dag.
Vriendin van mij heeft dat ook, lijkt me vreselijk om niet te kunnen doen wat je wil doen en je halverwege de dag 'op' bent en alleen savonds iets kunt doen als je overdag verder niks hebt. Sterkte hiermee ts!
Wat imo pas echt vreselijk is, is als je naaste omgeving je daarin niet steunt en je min of meer in situaties brengt waarin je over die grenzen heen moet.
The love you take is equal to the love you make.
Overigens heeft niet iedereen even veel energie. Ik heb een collega en die heeft echt letterlijk de hele week een volle agenda, inclusief 's avonds. Dat is pas ziekelijk.
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
Mij lijkt het dus erger om niet te kunnen doen wat ik wil door een tekort aan energie.quote:
[..]
Niet kunnen doen wat je wilt door beperkte energie, daar is nog wel mee te leven als je zelf daarin je grenzen kan en mag bewaken.
Wat imo pas echt vreselijk is, is als je naaste omgeving je daarin niet steunt en je min of meer in situaties brengt waarin je over die grenzen heen moet.
Verder ben ik nogal een einzelgänger en als ik ergens ben, feestje bij familie oid, en ik heb geen zin meer dan ga ik gewoon naar huis. Met of zonder 'steun' van familie. Ik heb daar dan weer geen moeite mee als ze het niet leuk vinden als ik vertrek. Gebeurt niet vaak hoor maar heel soms wel en dan is het dikke doei. Daarom rij ik ook altijd zelf.
To BG or not to BG!
Van sommige dingen krijg je ook weer energie. Ik ga vaak savonds uurtje sporten en daarna zwemmen en ff rondje sauna. Heerlijk. Volledig zen weer thuis en gegarandeerd fijne nachtrust erna.quote:
Overigens heeft niet iedereen even veel energie. Ik heb een collega en die heeft echt letterlijk de hele week een volle agenda, inclusief 's avonds. Dat is pas ziekelijk.
To BG or not to BG!
Dat heb ik totaal niet.quote:
[..]
Van sommige dingen krijg je ook weer energie. Ik ga vaak savonds uurtje sporten en daarna zwemmen en ff rondje sauna. Heerlijk. Volledig zen weer thuis en gegarandeerd fijne nachtrust erna.
Maar heb wel een fysiek zware baan wat keihard werken is, dus ben best zen als ik thuis kom.
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
Nvm.
[ Bericht 99% gewijzigd door Lienekien op 24-03-2024 20:18:46 ]
[ Bericht 99% gewijzigd door Lienekien op 24-03-2024 20:18:46 ]
The love you take is equal to the love you make.
Dit zo lezen en bevestiging krijgen is zo fijn, dankjewel. Dat maakt al zoveel goed. ❤️quote:
Je kan in de toekomst inderdaad zelf met eigen vervoer komen. Maar los daarvan, die angst is heel serieus en kun je niet negeren, ook al lijkt het voor je vrienden niet zo, zij hadden dat immers totaal niet. Ze hebben er ook maar mee te dealen hoor. Met een gekneusde enkel ga je toch ook niet gewoon verder lopen?
Ik was een keer met vrienden ergens heen en kreeg een slecht nieuws telefoontje. Het eerste wat m'n vrienden zeiden was kom jongens, we gaan naar huis vanwege [...] Waarom zou zoiets hier niet gelden, waarom is dat zo moeilijk voor hen? En als oplossing voor in het vervolg kun je inderdaad bijvoorbeeld met eigen vervoer gaan.
Dankjewel voor je tips! Ik had al die dag vrij genomen maar de volgende keer plan ik het inderdaad wel in een vakantie in.quote:
He ts wat naar dat je zo over je grenzen moest gaan terwijl je het al aangegeven had. Heeft je partner zich wel eens verdiept in je angststoornis? Misschien dat meer inzicht helpt om zich meer in jou te kunnen verplaatsen. Als je zelf geen last hebt van snel overprikkeld zijn maar daar juist energie van krijgt kan dat best lastig zijn.
Die van mij weet dat bij mij de indrukkenbatterij halverwege de dag gewoon leeg is, hij ziet het ook aan me en stelt zelf voor als ik dat zelf niet doe om even ergens op een bankje te gaan zitten samen of dat hij dan even iets anders gaat doen met onze dochter zodat ik in mijn zombiemodus kan gaan om alles een plaatsje te geven en ik daarna weer door kan.
In de Efteling is het sprookjesbos een rustigere plek en er zijn ook een paar speeltuinen waar je wat meer achteraf kunt zitten.
En zorg dat je fysieke behoeften in orde zijn. Als je hongerig dreigt te worden zorg dan dat je iets voedzaams in je tas hebt wat je weer even wat goede energie geeft. De volgende dag vrij nemen zal niet voor iedereen altijd mogelijk zijn, maar als je er zo veel last van hebt plan het dan gewoon niet op een dag voor een drukke werkweek. No way dat ik naar een pretpark ga als ik de volgende dag weer volop aan moet staan. Ik bewaak dat voor mijn dochter ook.
Ik hoop dat je de komende dagen weer tot rust kunt komen en het met elkaar kunt bespreken. Maak de volgende keer afspraken en een plan, zoek alvast eea uit wat je kunt doen als je overprikkeld dreigt te raken, dat je partner weet dat dat plan dan in werking wordt gezet.
Dankjewel voor je reactie. Degene met twee kinderen waren twee familieleden, mijn partner wilde ook wel gaan, voor mij, maar wilde de rest niet teleurstellen.quote:
@:Flow_er Ik denk dat je er beter aan doet om de bron van je probleem aan te pakken en niet de symptomen. (Chagrijnige partner en kinderen.) Die angst en moeheid dus. En dat begint bij de huisarts en van daaruit mischien doorverwijzing naar andere hulp.
En wat je partner betreft, die moet niet zeiken want als jullie inmiddels al kinderen hebben zijn jullie dus al een tijd bij elkaar. Dan weet hij ondertussen ook al wat voor vlees hij in de kuip heeft en moet ie niet zeiken en ook de kinderen corrigeren.
Leuk als hij iedere dag een marathon kan lopen en hoge bergen kan beklimmen maar dat hoeft ie niet van zijn partner te eisen.
|
|
