WLR Wielrennen
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Parijs tegen Nice. Primo¸ tegen Remco. Van drie t/m tien maart rijden we naar de zon. En avant!
Parcours 2024
Etappe 1
Etappe 2
Etappe 3 (TTT)
Etappe 4
Etappe 5
Etappe 6
Etappe 7
Etappe 8
Startlijst
https://www.paris-nice.fr/en/riders
TV
Home of Cycling
Sporza
The owls are not what they seem
Beetje bizar concept bij de TTT las ik, de tijd van de eerste rijder zal tellen? Benieuwd of dat tot aparte strategieën zal leiden.
Dat concept werd vorig jaar ook al gebruikt.quote:Op zondag 3 maart 2024 10:59 schreef The_Undertone het volgende:
Beetje bizar concept bij de TTT las ik, de tijd van de eerste rijder zal tellen? Benieuwd of dat tot aparte strategieën zal leiden.
The owls are not what they seem
Het concept is hetzelfde als vorig jaar in PN. Iedere renner krijgt zijn eigen tijd alleen hoef je niet meer in groep over de finish te komen. Zie Pogacar vorig jaar in de ploegentijdrit toen hij de laatste kilometer alleen reed.quote:
Beetje bizar concept bij de TTT las ik, de tijd van de eerste rijder zal tellen? Benieuwd of dat tot aparte strategieën zal leiden.
Dit concept werk wel het beste als de laatste kilometer(s) redelijk omhoog gaan. Dan kan je een Vingegaard/Pogacar/Evenepoel nog laten wegrijden. Op het vlakke ben je met een paar man altijd wel sneller dan als eenling.quote:
[..]
Het concept is hetzelfde als vorig jaar in PN. Iedere renner krijgt zijn eigen tijd alleen hoef je niet meer in groep over de finish te komen. Zie Pogacar vorig jaar in de ploegentijdrit toen hij de laatste kilometer alleen reed.
Je zou hooguit nog een soort leadout kunnen doen als je een sprinter hebt, maar daar ga je ook niet heel veel tijd door winnen.
Vanmiddag maar weer een poging doen om de heren in levende lijve te ontmoeten. Eens kijken hoe scherp Roglic echt staat.
Demain, on roule
quote:
[..]
Jan Hermsen en Bobbie Traksel staan hier op.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Dat is het toppunt van masochismequote:
[..]
Jan Hermsen en Bobbie Traksel staan hier op.
Ik vind dat er weinig mis is met Bert De Backerquote:
[..]
Dat zegt meer over het lachwekkende duo van Sporza en het stemgeluid van Staf.
The owls are not what they seem
Over stemgeluid gesproken, Jan Hermsen.quote:
[..]
Dat zegt meer over het lachwekkende duo van Sporza en het stemgeluid van Staf.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Tja, het zijn wel liefhebbers die het wielrennen ook daadwerkelijk op de voet volgen. Bobbie is verder gewoon een goedzak.quote:
Renaat zit enkel in het hol van Belgen en raakt het overzicht bij elke situatieverandering kwijt en Bert, tja, Bert.
Andries is de beste van dit zootje commentatoren, maar de stem van Stef trek ik echt niet een hele etappe lang.
Clement zit er wel kort op, even contact opgekomen met Roy Curvers. Dan leef je voor je vak.
The owls are not what they seem
quote:Remco Evenepoel zette al eens een Franse rittenkoers naar zijn hand: “Ho ho ho? It’s not Christmas, hè”
Met Parijs-Nice staat Remco Evenepoel (24) voor zijn eerste rittenkoers op Franse bodem, althans bij de profs. Bij de jeugd reed hij in mei 2018 al de Trophée Centre Morbihan, die hij ook won, of wat dacht u? Een terugblik op een van zijn vele exploten.
De organisatoren van de Trophée Centre Morbihan, een juniorenkoers in hartje Bretagne, hebben twee topvedetten om mee uit te pakken op hun affiches. In 2013 zegeviert Mathieu van der Poel, vijf jaar later is het aan Remco Evenepoel. De 18-jarige Evenepoel, bezig aan zijn tweede seizoen op de fiets, komt net van een klimstage in de Vogezen, waar hij veel vertrouwen heeft opgedaan. Op Strava ziet hij dat hij de Ballon d’Alsace amper één seconde trager heeft opgereden dan Thibaut Pinot, die al op het podium van de Tour de France stond. En dat terwijl hijzelf een zware Vredeskoers achter de rug heeft, waar hij over vijf ritten de maat heeft genomen van Mattias Skjelmose, anno 2024 speerpunt bij Lidl-Trek. Ook in zijn eerste meerdaagse op Franse bodem, opnieuw met de Belgische selectie en in het kader van de Nations Cup, moet en zou hij dus uitpakken.
Dat doet hij meteen in rit één, van Pontivy naar Pontivy (124 km). Evenepoel houdt zich even koest, maar op de eerste klim – 5,9 kilometer aan 3 procent – schiet hij naar voren om de forcing te voeren. Op de top steekt Andrea Piccolo nog net zijn wiel voor het zijne, voor de punten, maar dat zou onze landgenoot enkel prikkelen. Hij neemt de Italiaan mee in zijn wiel en laat hem uiteindelijk schreeuwen om zijn moeder – of was het om de Kerstman?
Bondscoach Carlo Bomans is getuige en blikt terug. “Eerst wílde Piccolo niet overnemen, nadien kón hij niet meer overnemen. Hij was de hele tijd ‘ho ho ho!’ aan het roepen, om rustiger te rijden. Waarop Remco zich omdraaide: ‘Ho ho ho? It’s not Christmas, hè.’ Ik zei Remco dat hij hem nog effe mee moest pakken, maar hij wilde hem er per se af rijden. Wat ook lukte. Bij zijn tweede aanval is Piccolo ontploft.”
Geklopt in de tijdrit
Evenepoel zelf zegt na afloop: “Die Italiaan bleek steeds meer een blok aan het been, dus ik heb hem afgeschud. In de laatste 25 kilometer trok ik vol door en smeerde ik hem nog dik drie minuten aan de broek.” 3:26 om precies te zijn. Het peloton finisht op 4:12.
Als Evenepoel over de meet komt, maakt hij een buiging voor de fans langs de kant. Bomans: “Tja, het was indrukwekkend, hè. Ik heb vree stoten met hem meegemaakt en dat was er zo eentje.” Piccolo, nu aan de slag bij EF Education-EasyPost, zal het beamen.
Dag twee opent met 7 kilometer tegen de klok en wonder boven wonder wordt Evenepoel ‘maar’ tweede. Søren Waerenskjold, dezer dagen klassiek coureur bij Uno-X Mobility, klopt hem met 67 honderdsten. “Balen, want dat betekent dat één niet perfect genomen bocht me de zege kostte”, zegt hij, maar volgens Bomans is het simpel. “Remco had de dag ervoor in feite al een tijdrit van 50 kilometer gereden. Dat was toch in de kleren gekropen. Plus: hij wilde het ook wat forceren door een tandje te groot te trappen. Maar het was constant op en af, en zo kon hij boven niet dadelijk versnellen.”
Geel, groen en rood
Soit: wat maakt het uit? ‘s Namiddags, in een rit van 100 kilometer tussen Bignan en Locminé, stelt Evenepoel de eindzege veilig. Bomans: “Remco wou nog eens stevig koersen en reed bijna zijn ploegmaats in de vernieling. Maar uiteindelijk kwam alles weer samen en hebben zij de boel kunnen controleren.”
De etappewinst is voor Carlos Rodriguez, huidig Tour-kopman van INEOS Grenadiers, maar op het podium is het al Evenepoel – aangekondigd als “l’ancien capitain de l’equipe de Belgique de football” – wat de klok slaat. Van Miss Vélo France krijgt hij de gele trui, van Miss Ploërmel de groene puntentrui en de rode combinétrui. Ook zijn compagnons – Vito Braet, Thomas De Pestel, Aaron Van der Beken, Fabio Van den Bossche en Calvin Verbeeck – worden in de bloemen gezet en krijgen petjes als prijs voor de beste ploeg. Evenepoel vraagt het publiek om applaus, de sfeer is opperbest. “Logisch”, zegt Bomans. “Ze wonnen dat jaar ook de Nations Cup, vooral dankzij Remco. En hij toonde zich een prima leider.”
Als hij de micro krijgt voor een afsluitend woordje, komt de winnaar in Evenepoel nog eens naar boven. “Ik heb alles gedaan om álle etappes te winnen, dat is helaas niet gelukt. Maar ik heb toch een speciale overwinning kunnen boeken en ik wil iedereen danken die hier drie – sorry, twéé – dagen aanwezig was. (glimlacht) Jullie mogen ook applaudisseren voor jezelf.”
