En dan post je niet wat foto's

Wij hadden vroeger een Dalmatier, die anders naar de vivisectie had gegaan.
Het beestje had nog niet veel anders gezien dan de fokschuur en was niet te houden, toen ze binnenkwam.
Over de leuning van de bank, om de salontafel, tussen ons door weer over de leuning, toch maar eens kijken naar die wezens waar ze langsheen was gerend, natte neus in onze gezichten en wij maar proberen om haar vast te houden en rustig te krijgen.
9 maanden, onbehouwen en niks gewend.
Hele lieve, rustige hond geworden.
Herder van de buurt.
Wij hadden achter een grote parkeerplaats, waar wij speelden als kinderen.
De buurvrouw stak vaak haar hoofd om de schuur heen, om te kijken of Riksja er rondliep, want dan kon ze haar kinderen buiten laten spelen.
Ze lag vaak bij de uitrit van de parkeerplaats.
Als kinderen dan van de parkeerplaats dreigden te lopen, stond ze op en begon ze terug te drijven.
Verder konden de kinderen bijkans over haar heen lopen, zo lief was ze.
Met 9 jaar kreeg ze een acute hernia en was praktisch lam vanachter.
Een week of 4 aan het tobben geweest, voordat onze ouders haar hebben laten inslapen.
[ Bericht 81% gewijzigd door marc0871 op 06-01-2024 12:55:16 ]