M'n FOK! column van 10 jaar geleden....

The Wipers - Is This Real?
De grote voorbeelden voor Kurt Cobain en Nirvana zijn o.a. The Wipers. Is This Real?, het debuutalbum van The Wipers staat, samen met nog twee albums van The Wipers, in de top 50 van Corbain zijn favoriete albums. De overbrugging begin jaren tachtig, tot de jaren negentig van punk naar gitaarrock. Samen met Hüsker Dü zijn The Wipers de leermeesters van een hele generatie gitaarbands. Jaren 80 tot en met begin jaren 90 is mijn favoriete muziekperiode. Die eindigde toen de gladjakkers van de grunge het heft in handen namen. De poseurs namen het over. Pearl Jam, de BZN van de gitaren werd de maatstaf. Platenlabel Subpop uit Seatle bleef groots in het klein. De verkeerde kleine bands werden groot. Alleen Nirvana kreeg een platencontract bij Sony. Dat verbaasde me. Bleach was een aardig debuutalbum, maar ik kende betere bands met betere albums. Het zal op voorspraak van Sonic Youth zijn geweest dat ze de kans kregen om Nevermind op te nemen. Ze hadden namelijk net een tour achter de rug met die band. Het zal de live-reputatie zijn geweest die de Major platenmaatschappij over de brug deed komen.
Plots was Mother Love Bone een onderschatte geniale band. Green River de oorsprong van een heel genre en Stone Temple Pilots het mooie uithangbord. Het waren gladgestreken bandjes die wel lekker klonken maar meer ook niet, een beetje minder wel. Ik draaide ze af en toe, maar het was nooit spannend, enerverend of verrassend. Voor spanning moest je bij Dinosaur Jr., The Melvins, Pixies of Screaming Trees zijn. Die wilden je nog wel eens op het verkeerde been zetten. Daar vlogen de akkoorden soms dissonant uit de bocht, was de zang niet gespeeld intens en de teksten oprecht. Gingen in de traditie van Greg Sage en z'n Wipers oprecht de diepte in, zo lang mogelijk de adem inhoudend, om eenmaal boven water schreeuwend naar lucht te happen. Youth Of America, Over The Edge en Is This Real? is een onovertroffen trio albums die zijn gelijke niet kent. Misschien dat later Dinosaur Jr. en The Pixies konden wedijveren in het genre. Drie klassiekers achter elkaar uitbrengen is geen kattenpis en niet voor de poes. Voor de kat z'n kut zijn ze in ieder geval niet uitgebracht. Ze horen na al die jaren nog steeds bij de paradepaardjes waar latere bands aan worden afgemeten.
Nashville Pussy, Pussy Galore en Pussy Riot doen er nog steeds hun voordeel mee. Sylvana Simons kan tevreden zijn. Ik heb al die zwarte schijven grijs gedraaid. De grijze hersencellen van deze kapster, zien het donker in bij deze muziek vermoed ik. Het begon in een grijs verleden. In de kleurrijkste periode van de gitaarrock. The Wipers staan meer dan 30 jaar later nog steeds op het gitaar-podium. Met Is This Real? links en rechts geflankeerd door Youth Of America en Over The Edge. De sage van Greg wordt van generatie op generatie doorverteld. Het begon bij My Generation, they lived fast but didn't die young. The Circle is rond.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !