OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Nee.quote:Op woensdag 24 januari 2024 15:32 schreef Clubsoda het volgende:
[..]
Ze at een dubbele portie bij de lunch en je bent verbaasd dat ze bij het avondeten geen honger had, begrijp ik je nu goed?
'Ik accepteer niet dat jij iets niet lekker vind!' Poeh.
Verschillende dagen uiteraard 
Je kunt ervan vinden wat je wilt, maar ik lust nu vrijwel alles doordat ik anders op m'n kloten kreeg van mijn pa als ik het niet vrat. Ook als puber at ik bijna alles. Ik heb hier een collega die om alles zit te steigeren als een klein kind, waarvan ik vrijwel zeker ben dat zij niet dezelfde opvoeding heeft gehad. En da's prima, moet zij weten. Maar treurig vind ik het wel.
Zoon net zo goed. Sommige dingen heb ik nog net niet bij hem naar binnen moeten rammen en dan blijkt dat hij het gewoon hartstikke lekker vindt. Ik houd er niet van om kinderen hun zin te geven. Je leert kinderen daarmee dat kinderachtig zeiken dikke prima is (en daar heb ik genoeg collega's van hier in het onderwijs
), terwijl je soms gewoon moet doen wat je opgedragen wordt.
Ik had mijn post nog wat aangevuld met hoe ik het aanpak.quote:Op woensdag 24 januari 2024 15:28 schreef DjVero het volgende:
[..]
Het is soms lastig in te schatten. Vorige week had ze aan één boterham pindakaas met hagelslag niet genoeg en at ze er zo nog één op. Als het dan 's avonds na vijf happen al klaar is, gaat dat er bij mij moeilijk in en heb ik het idee dat het haar meer te doen is om het feit dat ze het niet lekker vindt. En dat accepteer ik niet.
Bij kinderen in de groei wisselt de hoeveelheid eten die ze nodig hebben heel erg. Zo vreten ze je de oren van het hoofd en zo zitten ze na een paar happen vol. Soms kan ik het achteraf verklaren en zijn de broeken ineens te kort of blijken ze een paar dagen later ziek maar vaak weet ik het ook niet.
Dat zegt helemaal niets, ik lust ook vrijwel alles.quote:
Je kunt ervan vinden wat je wilt, maar ik lust nu vrijwel alles doordat ik anders op m'n kloten kreeg van mijn pa als ik het niet vrat.
Want als je je kind ooit iets zelf laat beslissen laat je uiteraard je kind de baas spelen. Als je het zo zwart wit ziet ga je inderdaad weinig oplossingen vinden hier.quote:
[..]
Ja, om haar slavink dan maar op te eten.
Daar kan ik helemaal niks mee. Kijk, dat ze blijkbaar niet zoveel hoeft te eten, is iets waar ik wél wat mee kan. Maar dat jullie blijkbaar een 2-jarige de baas laten spelen - wat prima is, hoor, moet je helemaal zelf weten - is niet hoe ik in het leven sta. Mijn vrouw overigens ook niet. Ik kan het overigens ook omdraaien; heb je geen tips te geven om datgene wat ik specifiek vraag, geef dan geen tips.
Eten ligt vaak gewoon aan het kind. Twee totaal verschillende kinderen hier. Zelfde aanpak. Verschillende uitkomst. En allebei groeien ze.
Och ja, ouders van makkelijke eters en denken sowieso dat het door hun briljante opvoeding komt 
Persoonlijk denk dat je kind leren dat je mening geven hetzelfde is als kinderachtig zeiken en dat het helemaal prima is als een ander met geweld iets rondom jouw lichaam forceert onder het mom van 'ik hou van je en ik weet wat het beste voor je is', een vele malen groter risico behelst dan later piepen over eten en geen zin hebben om je huiswerk te maken. Maar dat is vast een sneeuwvlokjesgedachte
Persoonlijk denk dat je kind leren dat je mening geven hetzelfde is als kinderachtig zeiken en dat het helemaal prima is als een ander met geweld iets rondom jouw lichaam forceert onder het mom van 'ik hou van je en ik weet wat het beste voor je is', een vele malen groter risico behelst dan later piepen over eten en geen zin hebben om je huiswerk te maken. Maar dat is vast een sneeuwvlokjesgedachte
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Zullen we het er maar bij laten? Ik vind dat je aan eigenwijze stukken vreten geen donder hebt in het leven, maar prima, we gaan elkaar toch niet overtuigen.
Mochten er users zijn die wél zo in het leven staan als ik (wat ik overigens niet verwacht in dit gedeelte), tips zijn nog altijd welkom.
Mochten er users zijn die wél zo in het leven staan als ik (wat ik overigens niet verwacht in dit gedeelte), tips zijn nog altijd welkom.
Oh niet alleen over eten. Zo kregen we ook eens subtiel te horen van mensen dat hun kind wel overal afbleef als ze dat zeiden. Hun tweede die zich ook nergens wat van aantrok viel toen ineens erg tegenquote:
Och ja, ouders van makkelijke eters en denken sowieso dat het door hun briljante opvoeding komt
Persoonlijk denk dat je kind leren dat je mening geven hetzelfde is als kinderachtig zeiken en dat het helemaal prima is als een ander met geweld iets rondom jouw lichaam forceert onder het mom van 'ik hou van je en ik weet wat het beste voor je is', een vele malen groter risico behelst dan later piepen over eten en geen zin hebben om je huiswerk te maken. Maar dat is vast een sneeuwvlokjesgedachte
Er is geen one size fits all methode om kinderen op te voeden. Het zijn net mensen!
En ik sta er hetzelfde in. Je wilt dat als ze gaan puberen ze ook tegen dwang en groepsdruk in kunnen en durven gaan. Het vergt wel wat meer werk en energie.
Verder vind ik het een interessante discussie. Elkaar overtuigen hoeft ook niet. Ik denk alleen dat je met een machtsstrijd je eigen leven moeilijk maakt maar daar heb ik geen last van.
Kleintjes groeien echt op lucht en liefde.quote:
[..]
Maar wat als ze te weinig eet dan? Soms is het na vijf happen wel klaar, kan me niet voorstellen dat ze daar op kan teren tot de volgende morgen.
Die paar happen zullen echt wel genoeg zijn.
Ik heb overigens kinderen die alles lusten en kinderen die niets lusten.
En dit is het verkeerde account
Het hebben van kinderen is sws al moeilijk, dus dat kleine beetje van die machtsstrijd erbij maakt geen verschil voor mij. Tot de puberteit, de fase waarin je jezelf gaat ontdekken en je af gaat zetten tegen je ouders, heb je te luisteren en bepaal ik.quote:
[..]
Verder vind ik het een interessante discussie. Elkaar overtuigen hoeft ook niet. Ik denk alleen dat je met een machtsstrijd je eigen leven moeilijk maakt maar daar heb ik geen last van.
Maargoed, ik ga met het eten eens proberen te schipperen. Sowieso krijgt ze geen vla als het bij die vijf happen blijft, maar dat mag ze gaan ondervinden.
Het is niet alleen het eten overigens. Ook met de luier, gewoon compleet weigeren terwijl ze een uur in de wind stinkt. Theatraal op de grond vallen, kan ik d'r weer ophalen, nog meer brullen. Gekkigheid. En no way dat ik haar met een poepluier laat rondlopen, want daar heb ik zelf ook last van.
Dat is dus een van de dingen die hier in huis wel moet. Dat is een heel ander soort strijd, een dreumes of peuter is klein genoeg om op te tillen in desnoods in de houdgreep verschonen.quote:
Het is niet alleen het eten overigens. Ook met de luier, gewoon compleet weigeren terwijl ze een uur in de wind stinkt. Theatraal op de grond vallen, kan ik d'r weer ophalen, nog meer brullen. Gekkigheid. En no way dat ik haar met een poepluier laat rondlopen, want daar heb ik zelf ook last van.
pick your battles
[ Bericht 1% gewijzigd door Elleska op 24-01-2024 16:32:09 ]
Poepluiers gaan meestal in de houdgreep
Qua eten, als ze het niet hoeft zet ik het in de koelkast en probeer ik het de dag erna nog eens. Toetjes doen we niet echt aan. Voor het slapengaan krijgt ze nog een bakje fruit.
Qua eten, als ze het niet hoeft zet ik het in de koelkast en probeer ik het de dag erna nog eens. Toetjes doen we niet echt aan. Voor het slapengaan krijgt ze nog een bakje fruit.
Ik denk echt dat je het jezelf veel moeilijker maakt dan nodig.quote:
Het hebben van kinderen is sws al moeilijk, dus dat kleine beetje van die machtsstrijd erbij maakt geen verschil voor mij. Tot de puberteit, de fase waarin je jezelf gaat ontdekken en je af gaat zetten tegen je ouders, heb je te luisteren en bepaal ik.
Kinderen zijn al veel eerder bezig met zichzelf leren kennen en ontdekken dan de puberteit.
Als je pas in de puberteit de gesprekken wil gaan voeren dan vraag ik me af hoe je denkt dat kinderen leren die gesprekken te voeren, want met alleen een nee en doe maar wat ik zeg leer je ze dat niet.
Over 1 ding is er in mijn huishouden geen gesprek mogelijk en alleen uitleg en dat is dingen zoals zelfzorg/hygiene en veiligheid.
Bij het verschonen hebben we het ook een tijd gehad. Na een tijdje ontdekt dat zingen tijdens het verschonen helpt. Ik kan de wielen van de bus niet meer HOREN maar ze bleef wel stil liggen
Maar verschonen moet hier wel.
Op zich is er wel een verschil tussen dingen waarbij je wel "macht" hebt of je afhankelijk bent van wat ze doen. In het tweede geval kan je meer als ze wat ouder zijn. Vanaf 3-4 jaar. Mijn oudste staat elke avond triomfantelijk bovenaan de trap nadat ik zeg dat ik wel eerst boven zal zijn
Mijn dreumes snapt gewoon de dingen die ik van mijn kleuter vraag niet. Maar dat komt nog wel. Ze gaat niet stuk als ik nu wat dingen loslaat.
Maar verschonen moet hier wel.
Op zich is er wel een verschil tussen dingen waarbij je wel "macht" hebt of je afhankelijk bent van wat ze doen. In het tweede geval kan je meer als ze wat ouder zijn. Vanaf 3-4 jaar. Mijn oudste staat elke avond triomfantelijk bovenaan de trap nadat ik zeg dat ik wel eerst boven zal zijn
Mijn dreumes snapt gewoon de dingen die ik van mijn kleuter vraag niet. Maar dat komt nog wel. Ze gaat niet stuk als ik nu wat dingen loslaat.
Jep, luier moet gewoon. Fietshelm ook. Eten niet want nogmaals, die strijd win ik niet. En er zijn voldoende onderzoeken die aantonen dat dingen als belonen/straffen met toetjes niet ondersteunen in het ontwikkelen van een gezonde relatie met voedsel. Dat vind ik dus vele malen belangrijker dan nu mijn zin krijgen.
Wat dan weer niet wil zeggen dat mijn dochter de baas is. Maar wel dat ik erken dat zij een mens met een eigen wil is en dat we samen onze weg moeten vinden.
Ohja voor de opsom, ik moest vroeger ook alles eten en ben geen makkelijke eter (maar ook geen hele moeilijke).
Wat dan weer niet wil zeggen dat mijn dochter de baas is. Maar wel dat ik erken dat zij een mens met een eigen wil is en dat we samen onze weg moeten vinden.
Ohja voor de opsom, ik moest vroeger ook alles eten en ben geen makkelijke eter (maar ook geen hele moeilijke).
Oh en liedjes zingen helpt hier ook om de tranen van een schone luier te laten verdwijnen. Bellen blazen ook, maar daar maak ik liever geen gewoonte van.
Die hele twee is nee is toch ook al een kind dat zich afzet tegen de ouders?quote:Op woensdag 24 januari 2024 16:37 schreef Pvoesss het volgende:
[..]
Ik denk echt dat je het jezelf veel moeilijker maakt dan nodig.
Kinderen zijn al veel eerder bezig met zichzelf leren kennen en ontdekken dan de puberteit.
Als je pas in de puberteit de gesprekken wil gaan voeren dan vraag ik me af hoe je denkt dat kinderen leren die gesprekken te voeren, want met alleen een nee en doe maar wat ik zeg leer je ze dat niet.
Over 1 ding is er in mijn huishouden geen gesprek mogelijk en alleen uitleg en dat is dingen zoals zelfzorg/hygiene en veiligheid.
Dus lijkt me idd sterk dat de rest pas bij de puberteit start haha.
ik doe ook heel veel zingendquote:
Bij het verschonen hebben we het ook een tijd gehad. Na een tijdje ontdekt dat zingen tijdens het verschonen helpt. Ik kan de wielen van de bus niet meer HOREN maar ze bleef wel stil liggen
Maar verschonen moet hier wel.
Op zich is er wel een verschil tussen dingen waarbij je wel "macht" hebt of je afhankelijk bent van wat ze doen. In het tweede geval kan je meer als ze wat ouder zijn. Vanaf 3-4 jaar. Mijn oudste staat elke avond triomfantelijk bovenaan de trap nadat ik zeg dat ik wel eerst boven zal zijn
Mijn dreumes snapt gewoon de dingen die ik van mijn kleuter vraag niet. Maar dat komt nog wel. Ze gaat niet stuk als ik nu wat dingen loslaat.
bij het verschonen liefst liedjes met gebaren zodat ie met zn handen uit zn luier blijft strijd voeren met iemand die nog niet kan redeneren is zonde van de tijd
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
Everybody needs a bosom for a pillow!
Ik zeg nergens dat je haar slavink op moet eten om haar “haar zin te geven” ofzo, maar jij hebt het over eten moeten weggooien en dat je dat zonde vindt. Snap ik, maar eet het dan gewoon zelf op. Mijn vijfjarige krijgt ook geen heel stukje vlees(vervanger) omdat ie dat gewoon niet op krijgt.quote:
[..]
Ja, om haar slavink dan maar op te eten.
Daar kan ik helemaal niks mee. Kijk, dat ze blijkbaar niet zoveel hoeft te eten, is iets waar ik wél wat mee kan. Maar dat jullie blijkbaar een 2-jarige de baas laten spelen - wat prima is, hoor, moet je helemaal zelf weten - is niet hoe ik in het leven sta. Mijn vrouw overigens ook niet. Ik kan het overigens ook omdraaien; heb je geen tips te geven om datgene wat ik specifiek vraag, geef dan geen tips.
Als je je zorgen maakt dat ze (‘s avonds) niet genoeg eet, geef haar dan op andere momenten van de dag in ieder geval wat snackgroenten of extra fruit, dan heeft ze die vitaminen in ieder geval alvast binnen. Verspreid de eetmomenten en focus niet zo op het avondeten. Lunch en ontbijt zijn minstens zo belangrijk. En als ze (naar jouw mening te) weinig eet maar ‘s avonds en ‘s nachts niet wakker wordt met honger krijgt ze kennelijk toch genoeg binnen.
Verder denk ik dat je veel nuttige tips hebt gekregen inmiddels maar je moet zeker doen wat voor jou/jullie goed voelt. Doen wij ook allemaal. En gelukkig zijn we niet allemaal hetzelfde.
Ik was vroeger trouwens echt een slechte eter. Nu niet meer. En dat zonder dwang van mijn ouders dat ik mijn bord moest leeg eten ofzo. Wel moest ik alles proeven, maar er kwam geen dwang aan te pas.
Mijn dreumes is trouwens ziek. Zo sneu. 
En ik vind het echt een onmogelijke opgave om dan te bedenken wat ze voor de nacht aan moet krijgen qua pyjama en slaapzak enzo.
[ Bericht 32% gewijzigd door Bami op 24-01-2024 19:19:42 ]
En ik vind het echt een onmogelijke opgave om dan te bedenken wat ze voor de nacht aan moet krijgen qua pyjama en slaapzak enzo.
[ Bericht 32% gewijzigd door Bami op 24-01-2024 19:19:42 ]
Strijd hebben we gelukkig niet. Hij heeft een fase gehad dat hij de avondfles weigerde. Vond ik lastig want kon in mijn hoofd niet dat ie niks wilde voor het slapen. Vriendin zei: leg maar op bed dan zien we vannacht wel. En jawel: hij sliep gewoon tot de ochtend door.
Net ook met avondeten ging het moeizaam. Snappen we ook. Hij eet pas net met ons mee. Zuurkool. Hij heeft wat geprobeerd. En wel wat aardappels op. Toen ging ie klooien. Hadden al wat wortels als backup maar dat hielp ook niet. Uiteindelijk ging ie toch weer verder met de aardappels en zelfs de zuurkool.
Ik denk niet dat je het moet zien als hem/haar de zin geven. Je moet ook vertrouwen op je kleine zelf. Ik heb ook niet altijd zin in eten en dan bepaal ik zelf nog wat ik eet.
Net ook met avondeten ging het moeizaam. Snappen we ook. Hij eet pas net met ons mee. Zuurkool. Hij heeft wat geprobeerd. En wel wat aardappels op. Toen ging ie klooien. Hadden al wat wortels als backup maar dat hielp ook niet. Uiteindelijk ging ie toch weer verder met de aardappels en zelfs de zuurkool.
Ik denk niet dat je het moet zien als hem/haar de zin geven. Je moet ook vertrouwen op je kleine zelf. Ik heb ook niet altijd zin in eten en dan bepaal ik zelf nog wat ik eet.
Peuters hebben toch een hele andere aanpak nodig dan pubers dus dit argument slaat nergens op.quote:
[..]
Ja, om haar slavink dan maar op te eten.
Als ze niet eet, dan eet ze toch niet? Minder op haar bord doen, hoef je ook minder weg te gooien. Of je doet zoals mijn vriend: die eet vervolgens het bord van kleuter leeg. Hier wordt echt niets verspild hoor.
Shine bright like a diamond.
Ik geloof meer in "niet lullen, maar poetsen", gesprekken voeren is niet mijn ding. Aan jouw lijstje zou ik zelf nog "eten" aan toevoegen. Vanavond voor de Jumbo bijvoorbeeld ging ze pontificaal op straat liggen toen ze haar karretje moest inleveren. Dát zijn dan weer de dingen waar ik geen strijd over lever, ben weggelopen waarna ze uiteindelijk zelf volgde.quote:
[..]
Ik denk echt dat je het jezelf veel moeilijker maakt dan nodig.
Kinderen zijn al veel eerder bezig met zichzelf leren kennen en ontdekken dan de puberteit.
Als je pas in de puberteit de gesprekken wil gaan voeren dan vraag ik me af hoe je denkt dat kinderen leren die gesprekken te voeren, want met alleen een nee en doe maar wat ik zeg leer je ze dat niet.
Over 1 ding is er in mijn huishouden geen gesprek mogelijk en alleen uitleg en dat is dingen zoals zelfzorg/hygiene en veiligheid.
Met eten en hygiëne (in bad gaan is de laatste paar weken ineens een ding) vind ik dat lastiger te accepteren.
Zo lang het kind gewoon gezond blijft en door blijft groeien zie ik het probleem niet zo met het eten laten staan eigenlijk.
En voor mijn gevoel, als ik de hele dag al voor mijn kind bepaal wat ze wanneer gaat doen en eten en waar ze naartoe moet, is zelf laten bepalen of ze wel of niet in haar mond stopt wat ik haar voorzet toch wel iets wat ik mijn kind wil gunnen.
En voor mijn gevoel, als ik de hele dag al voor mijn kind bepaal wat ze wanneer gaat doen en eten en waar ze naartoe moet, is zelf laten bepalen of ze wel of niet in haar mond stopt wat ik haar voorzet toch wel iets wat ik mijn kind wil gunnen.
Waarom is eten zo belangrijk? Omdat je bang bent dat ze anders niet groeit of omdat je het heel belangrijk vindt dat ze alles eet? Of een andere reden?quote:
[..]
Ik geloof meer in "niet lullen, maar poetsen", gesprekken voeren is niet mijn ding. Aan jouw lijstje zou ik zelf nog "eten" aan toevoegen. Vanavond voor de Jumbo bijvoorbeeld ging ze pontificaal op straat liggen toen ze haar karretje moest inleveren. Dát zijn dan weer de dingen waar ik geen strijd over lever, ben weggelopen waarna ze uiteindelijk zelf volgde.
Met eten en hygiëne (in bad gaan is de laatste paar weken ineens een ding) vind ik dat lastiger te accepteren.
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
Wat is er "niet lullen maar poetsen" aan je kind niet zelf laten eten omdat je de kleding niet steeds kleding wil wisselen en wassen?quote:
[..]
Ik geloof meer in "niet lullen, maar poetsen", gesprekken voeren is niet mijn ding. Aan jouw lijstje zou ik zelf nog "eten" aan toevoegen. Vanavond voor de Jumbo bijvoorbeeld ging ze pontificaal op straat liggen toen ze haar karretje moest inleveren. Dát zijn dan weer de dingen waar ik geen strijd over lever, ben weggelopen waarna ze uiteindelijk zelf volgde.
Met eten en hygiëne (in bad gaan is de laatste paar weken ineens een ding) vind ik dat lastiger te accepteren.
Kind zelf laten eten, niet lullen over de hoeveelheid die ze binnen werkt en daarna de bende weer schoonpoetsen past daar meer bij.
