Kattenvraagbaak #65 Nat en/of droog?

quote:

Op vrijdag 19 april 2024 00:21 schreef Firuze60 het volgende:
Iemand ervaring met dit :

https://vetts.app/?gad_so(...)FpQemSMaAk0YEALw_wcB

Ik maak mij veel zorgen om mijn zeer schuw lief poesje van inmiddels 16 jaar, tot nu toe lijkt ze gezond, eet en poept, maar ze wordt steeds zwakker in gedrag. Ze heeft trauma's van vroegere dierenartsbezoeken en ik hoef alleen al een carrier in haar nabijheid te zetten of ze is al verdwenen.

Geen idee, ik zou haar naar een echte dierenarts brengen.

Ik had ook een enorme angstpoes, en het hielp gigantisch om 3 uur van tevoren gabapentine te geven.
Als ik dat niet in huis had belde ik meestal even naar de dierenarts voor een receptje die ik dan ophaalde zodat ik het kon geven. Veel dierenartsen doen daar niet moeilijk over, zeker niet als ze de poes erna zien.

Ik heb veel geprobeerd, mand in de huiskamer, grotere mand, handdoek over de mand, oud tshirt in de mand, mand een fijne plek maken, rustgevende luchtjes, bandjes, maar alleen gabapentine hielp.

Op een gegeven moment (na zijn schildklier diagnose) moest hij vrij vaak naar de dierenarts en werd hij er ook steeds rustiger bij.

Scheelt ook dat ik naar een dierenarts ging die uitsluitend katten hielp, dus geen honden in de wachtkamer.

Mocht je dat niet in de buurt hebben, sommige dierenartsen hebben gescheiden wachtkamers, of wacht met haar in de auto tot het bijna jullie beurt is.

quote:

Op zondag 28 april 2024 12:40 schreef deadly_kiss het volgende:

[..]
Geen ervaring mee.
Ik zou dierenarts bezoekjes wel buitenshuis doen en niet een arts naar je huis brengen omdat je kat anders in huis ook angst kan krijgen.

Als ze 16 is zou ik ook meteen een uitgebreid bloedonderzoek laten afnemen want er kan gerust al wat sluimeren waar je dan nog bij kan ingrijpen met medicatie of aangepast voer.

Wanneer precies zou je dat doen? Ze is 16 jaar, behalve wat stram gedrag (en sowieso als kitten al schuw) gedraagt ze zich niet als een lijdend beestje. Ze eet goed, ze poept goed en drinkt goed. Ik twijfel enorm daarom.

quote:

Op zondag 28 april 2024 20:31 schreef Firuze60 het volgende:

[..]
Wanneer precies zou je dat doen? Ze is 16 jaar, behalve wat stram gedrag (en sowieso als kitten al schuw) gedraagt ze zich niet als een lijdend beestje. Ze eet goed, ze poept goed en drinkt goed. Ik twijfel enorm daarom.

Ik zou dat juist nu al doen. Katten zijn heel goed in pijn verbergen. Mijn kat at goed, dronk genoeg, niks geks op de bak, geen raar gedrag, maar had wel tandresorptie bij twee kiesjes. Wortel bij allebei voor zeker 90% al weg. Dat moet natuurlijk pijn gedaan hebben, maar als ik niet in zn bekkie gekeken zou hebben en nogal rood tandvlees bij die kiesjes gezien zou hebben, had ik dat echt niet geweten.

En het is natuurlijk ook fijn om er op tijd bij te zijn als zich iets aan het ontwikkelen is, zoals bv nierziekte of zo. Dat je daar al op kan gaan inspelen voordat er echt duidelijk zichtbare klachten zijn.

Mijn kat wordt deze zomer 6, en dierenarts vond het heel fijn dat ik bij de gebitsreiniging ook een pre-anasthetisch bloedonderzoek had laten doen, omdat ze nu 'baseline' waardes heeft voor o.a. de nieren. De ander moet zo rond de zomer ook voor een gebitsreiniging vermoed ik, en daar laat ik 't dan ook bij doen.

quote:

Op zondag 28 april 2024 20:31 schreef Firuze60 het volgende:

[..]
Wanneer precies zou je dat doen? Ze is 16 jaar, behalve wat stram gedrag (en sowieso als kitten al schuw) gedraagt ze zich niet als een lijdend beestje. Ze eet goed, ze poept goed en drinkt goed. Ik twijfel enorm daarom.

Katten zijn heel goed in gedrag e pijn vermommen.
Ik heb 2x een kat gehad met diabetes, herkennend de een had diarree en de ander plaste iets vaker maar geen van beide ziek.
1 kat met snelle schildklier waar we met toeval achter kwamen met bloedonderzoek.
De schildklierkat en 1 vd diabeetjes hadden nierfalen,kwam ook uit het bloed maar niks aan te merken.
De andere diabeet zat BOMVOL kanker, niet herkend tot dat dag voordat we har moesten inslapen..
De maag werd verdrukt de voeding kwam niet meer door en ze had 2x ee hypo. De 2e keer was verdacht daarom kreeg ze een echo en was de kanker te zien. Alle organen waren al verdrukt en de kat was tot de dag ervoor gewoon zichzelf.
Dit zijn maar een paar voorbeelden... jouw kat 16 jaar heeft ook vast tandsteen en misschien gebitsreiniging of ingreep nodig.

quote:

Op zondag 28 april 2024 21:25 schreef deadly_kiss het volgende:

[..]
Katten zijn heel goed in gedrag e pijn vermommen.
Ik heb 2x een kat gehad met diabetes, herkennend de een had diarree en de ander plaste iets vaker maar geen van beide ziek.
1 kat met snelle schildklier waar we met toeval achter kwamen met bloedonderzoek.
De schildklierkat en 1 vd diabeetjes hadden nierfalen,kwam ook uit het bloed maar niks aan te merken.
De andere diabeet zat BOMVOL kanker, niet herkend tot dat dag voordat we har moesten inslapen..
De maag werd verdrukt de voeding kwam niet meer door en ze had 2x ee hypo. De 2e keer was verdacht daarom kreeg ze een echo en was de kanker te zien. Alle organen waren al verdrukt en de kat was tot de dag ervoor gewoon zichzelf.
Dit zijn maar een paar voorbeelden... jouw kat 16 jaar heeft ook vast tandsteen en misschien gebitsreiniging of ingreep nodig.

Dat is wel een heel stellige internet diagnose…

Mijn 16-jarige werd de vorige controle 8 jaar oud geschat, kerngezond met een perfect gebit.

Dat ze gezond is weet ik omdat ik haar sinds haar 14e tweejaarlijks bloed laat prikken.
Haar 15-jarige zoon is jaarlijks aan de beurt, want die sukkelt al wat met tandsteen en artrose. En mag nu na een half jaar terug want een marker voor mogelijk nierfalen lijkt wat te stijgen. Zo zitten we er bovenop. En toen hij pijnstilling voor artrose moest krijgen konden we meteen starten, want we wisten dat de lever- en nier waarden toen goed waren.

Dus in dat stuk ben ik het zeker met je eens: vanaf een jaar of 14 kunnen de kwalen komen en met regelmatig bloedonderzoek ben je veel leed voor. Want ze laten het inderdaad slecht merken.

Frequentie en uitgebreidheid hangt af van je beurs en van het oordeel van de dierenarts.

quote:

Op zondag 28 april 2024 21:35 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]
Dat is wel een heel stellige internet diagnose…

Mijn 16-jarige werd de vorige controle 8 jaar oud geschat, kerngezond met een perfect gebit.

Ik bedoel met "vast" dat de kans heel groot is.
Onze jongste van volgende week 17 heeft nog nooit een gebits behandeling gehad maar dat was ook de enige van de 5 en ik vermoed dat hij nog wel aan de beurt komt.


Ze krijgen hier ook inderdaad poedertjes en pilletjes door hun voer ivm artrose... ik vergeet dit eigenlijk vaak te noemen als mankement omdat ik dat als "normaal" zie.

Maar met een 16jarige kat zou ik echt preventief naar de dierenarts gaan om dingen optijd te ontdekken.

Jemig, ok, ik heb al een halve eeuw katten en ik herken heus wel een lijdende kat. Mijn boerderdijpoesje is 22 jaar geworden met een kerngezond gebit. Hier is mijn twijfel om een aangeboren zeer schuw raskatje, die nu 16 jaar oud is inmiddels en ik haar best wel eens willen na laten kijken door een DA, maar liever niet traumatisch weer. En ze is niet alleen, ze woont samen met twee soortgenootjes die niet schuw zijn.

Ik heb vrijdag de jaarlijkse controle van mijn kat gehad en moet zijn tanden gaan poetsen. Dierenarts gaf de tip om eerst alleen met water te poetsen, dus ik heb nu alleen een tandenborstel gekocht. Heeft iemand nog tips hoe ik hiermee kan beginnen?

quote:

Op zondag 28 april 2024 22:30 schreef Morgane89 het volgende:
Ik heb vrijdag de jaarlijkse controle van mijn kat gehad en moet zijn tanden gaan poetsen. Dierenarts gaf de tip om eerst alleen met water te poetsen, dus ik heb nu alleen een tandenborstel gekocht. Heeft iemand nog tips hoe ik hiermee kan beginnen?

Crisis, ik zou dan denken geef de kat zelf iets lekkers als een soort tandenborstel om op te gaan knagen als een konijn, ga in de vredesnaam niet de kat zelf martelen met een borstel. Dit advies alleen al geeft mij zo weinig vertrouwen in de DA van tegenwoordig, hoe verzin je het bij elkaar!

quote:

Op zondag 28 april 2024 22:38 schreef Firuze60 het volgende:

[..]
Crisis, ik zou dan denken geef de kat zelf iets lekkers als een soort tandenborstel om op te gaan knagen als een konijn, ga in de vredesnaam niet de kat zelf martelen met een borstel. Dit advies alleen al geeft mij zo weinig vertrouwen in de DA van tegenwoordig, hoe verzin je het bij elkaar!

Martelen?
Dan denk ik aan kat in de houdgreep nemen en tot bloedens toe met die borstel door die bek rammen.

quote:

Op zondag 28 april 2024 22:30 schreef Morgane89 het volgende:
Ik heb vrijdag de jaarlijkse controle van mijn kat gehad en moet zijn tanden gaan poetsen. Dierenarts gaf de tip om eerst alleen met water te poetsen, dus ik heb nu alleen een tandenborstel gekocht. Heeft iemand nog tips hoe ik hiermee kan beginnen?

Ik heb hier een poging gewaagd. Borsteltje preparaat houden en als meneer lekker op schoot lag voorzichtig een paar halen doen. Hij vond het irritant en veel kreeg ik niet klaar. Toen moest hij chronisch aan de metacam ivm zijn arthrose en als bij winst bleek zijn tandvlees er flink van op te knappen. Dus tanden poetsen doen we hier niet meer.
Er schijnt tandpasta met leversmaak in de handel te zijn, wat voor katten vrij onweerstaanbaar is. Wellicht helpt dat?

quote:

Op zondag 28 april 2024 22:38 schreef Firuze60 het volgende:

[..]
Crisis, ik zou dan denken geef de kat zelf iets lekkers als een soort tandenborstel om op te gaan knagen als een konijn, ga in de vredesnaam niet de kat zelf martelen met een borstel. Dit advies alleen al geeft mij zo weinig vertrouwen in de DA van tegenwoordig, hoe verzin je het bij elkaar!

Wat een onzin. Je kunt toch gewoon kijken hoe je kat reageert? Niet iedereen heeft een schuwe kat met trauma's.

quote:

Op zondag 28 april 2024 22:30 schreef Morgane89 het volgende:
Ik heb vrijdag de jaarlijkse controle van mijn kat gehad en moet zijn tanden gaan poetsen. Dierenarts gaf de tip om eerst alleen met water te poetsen, dus ik heb nu alleen een tandenborstel gekocht. Heeft iemand nog tips hoe ik hiermee kan beginnen?

Wat ik bij die van mij doe: als ze rustig zijn, slapend of doezelen, met één hand met mn duim aan de zijkant en dan achterkant de bovenlip wat optillen. Dan doe ik snel beetje poetsen, en los. Deze omschrijving is niet heel duidelijk zonder beeld denk ik wie weet lukt het me om morgen even filmpje te maken. Evt kun je dan een brokje geven ter beloning (die van mij ruikt het brokje dan al en is dan meteen alert, dus dat werkt wat minder goed haha). Dan weer even rustig laten worden, dan hetzelfde voor onder, en dat ook zo voor andere kant. Soms lukt het om in 1x boven en onder te doen. Ik poets met hexagel, da's geen tandpasta maar wel iets tegen bacteriën. Maar eerst laten wennen aan alleen de borstel is ook prima. Ik heb ook twee soorten borsteltjes, de één wat slapper en de ander meer lijkend op kleine versie van mensen-handtandenborstel. Met die eerste lukt t makkelijker, maar de tweede poetst vast beter.

quote:

Op zondag 28 april 2024 21:54 schreef Firuze60 het volgende:
Jemig, ok, ik heb al een halve eeuw katten en ik herken heus wel een lijdende kat. Mijn boerderdijpoesje is 22 jaar geworden met een kerngezond gebit. Hier is mijn twijfel om een aangeboren zeer schuw raskatje, die nu 16 jaar oud is inmiddels en ik haar best wel eens willen na laten kijken door een DA, maar liever niet traumatisch weer. En ze is niet alleen, ze woont samen met twee soortgenootjes die niet schuw zijn.

Ik snap wel dat je twijfelt ivm schuwe kat, maar als je een lijdende kat herkent lijden ze vaak dus echt al wel een tijdje maar dan nog niet zichtbaar. Dat heeft niks te maken met dat jij als baasje dan ze niet goed in de gaten houdt of wat dan ook, maar dat een kat er evolutionair gezien belang bij heeft om zo lang mogelijk zich compleet gezond te gedragen, want zwakte tonen = opgegeten worden door roofdier. De tip voor gabapentine geven vooraf zou ik zeker overwegen, ik heb er zelf geen ervaring mee maar wel veel goede ervaringen over gehoord, juist van kattenbaasjes met erg angstige katten.

[ Bericht 0% gewijzigd door vlindertje89 op 28-04-2024 23:07:11 ]

De kattentandpasta heb ik overigens ook wel gehad, maar mijn kat wilde dan juist dat van de borstel aflikken waardoor het tandenpoetsen echt onmogelijk werd

Zo te lezen hier zijn mijn katjes wel de uitzondering, al zal ik zal direct toegeven dat ik niet consequent genoeg poets om dat echt effect te laten hebben, maar jullie blijkbaar ook niet. Mijne van bijna 6 jaar oud hebben beide nu al 2x gebitsreiniging gehad en bij beide vanwege tandresorptie de twee hoek-kiesjes onder getrokken. Gevoelige gebitjes dus.. de een heeft vooral gevoelig tandvlees, de ander juist weer vooral tandsteen.

[ Bericht 0% gewijzigd door vlindertje89 op 28-04-2024 23:12:12 ]

quote:

Ik snap wel dat je twijfelt ivm schuwe kat, maar als je een lijdende kat herkent lijden ze vaak dus echt al wel een tijdje maar dan nog niet zichtbaar. Dat heeft niks te maken met dat jij als baasje dan ze niet goed in de gaten houdt of wat dan ook, maar dat een kat er evolutionair gezien belang bij heeft om zo lang mogelijk zich compleet gezond te gedragen, want zwakte tonen = opgegeten worden door roofdier. De tip voor gabapentine geven vooraf zou ik zeker overwegen, ik heb er zelf geen ervaring mee maar wel veel goede ervaringen over gehoord, juist van kattenbaasjes met erg angstige katten.

https://www.katdootje.nl/blog/benodigdheden/gabapentine-katten/

Ok, ga mij overtuigen van de voor- en nadelen van dit medicijn. Ten eerste moet ze dan sowieso naar een consult en wat ik eerder schreef, extreem schuw, zeker naar mensen toe en panisch voor dierenartsen. En ja, ik begrijp heus wel dat ze op dit moment pijn zou kunnen hebben dat ze niet laat zien. Wat ik wel zie is dat ze nog goed eet en drinkt, goed poept en af en toe zich rolt over een kleedje, zich uitstrekt, nog goed in haar vacht zit, geen kale plekken of wat, maar vermagert is en minder actief. Moet ik haar nu echt die stress geven om haar te vangen (ze voelt zich nu veilig in haar mandje met haar mede stapelkatjes, oosters en siamees) en naar een DA te sleuren? Serieus hoor, ik twijfel echt enorm, omdat ze echt behoorlijk oud is, maar mijn gevoel zegt dat ze niet veel beter (of minder zou gaan lijden) zou voelen na een alweer trauma stressvol bezoek aan een DA.

Dankjewel @Cat-astrophe en @vlindertje89!

quote:

Op maandag 29 april 2024 00:38 schreef Firuze60 het volgende:

[..]
https://www.katdootje.nl/blog/benodigdheden/gabapentine-katten/

Ok, ga mij overtuigen van de voor- en nadelen van dit medicijn. Ten eerste moet ze dan sowieso naar een consult en wat ik eerder schreef, extreem schuw, zeker naar mensen toe en panisch voor dierenartsen. En ja, ik begrijp heus wel dat ze op dit moment pijn zou kunnen hebben dat ze niet laat zien. Wat ik wel zie is dat ze nog goed eet en drinkt, goed poept en af en toe zich rolt over een kleedje, zich uitstrekt, nog goed in haar vacht zit, geen kale plekken of wat, maar vermagert is en minder actief. Moet ik haar nu echt die stress geven om haar te vangen (ze voelt zich nu veilig in haar mandje met haar mede stapelkatjes, oosters en siamees) en naar een DA te sleuren? Serieus hoor, ik twijfel echt enorm, omdat ze echt behoorlijk oud is, maar mijn gevoel zegt dat ze niet veel beter (of minder zou gaan lijden) zou voelen na een alweer trauma stressvol bezoek aan een DA.

Bel je dierenarts en vraag naar de opties, en wat gabapentine zou kunnen betekenen?
Mijn persoonlijke voorkeur gaat naar gabapentine omdat dit gewoon snel werkt na 1x toedienen en perfect is voor angstige katjes.
En als je nu niet naar de dierenarts zou gaan wanneer dan wel? Als het te laat is?
Want als je wat gaat zien aan je kat is het meestal te laat.
Succes

quote:

Op maandag 29 april 2024 00:38 schreef Firuze60 het volgende:

[..]
https://www.katdootje.nl/blog/benodigdheden/gabapentine-katten/

Ok, ga mij overtuigen van de voor- en nadelen van dit medicijn. Ten eerste moet ze dan sowieso naar een consult en wat ik eerder schreef, extreem schuw, zeker naar mensen toe en panisch voor dierenartsen. En ja, ik begrijp heus wel dat ze op dit moment pijn zou kunnen hebben dat ze niet laat zien. Wat ik wel zie is dat ze nog goed eet en drinkt, goed poept en af en toe zich rolt over een kleedje, zich uitstrekt, nog goed in haar vacht zit, geen kale plekken of wat, maar vermagert is en minder actief. Moet ik haar nu echt die stress geven om haar te vangen (ze voelt zich nu veilig in haar mandje met haar mede stapelkatjes, oosters en siamees) en naar een DA te sleuren? Serieus hoor, ik twijfel echt enorm, omdat ze echt behoorlijk oud is, maar mijn gevoel zegt dat ze niet veel beter (of minder zou gaan lijden) zou voelen na een alweer trauma stressvol bezoek aan een DA.

Je beschrijft wat ik bij een van mijn katten zag.
Die niet schuw was en dus was de stap naar dierenarts minder groot. Hij bleek vol kanker te zitten en is een maand later overleden.
In die laatste maand ging hij hard achteruit. En er was niks aan te doen qua behandeling. Maar wist ik in ieder geval waar ik aan toe was, hoe verdrietig ook.

En eigenlijk beschrijf je ook een andere kat van mij, al had die wel een slechte vacht. Zij had nierfalen, inmiddels al in een vergevorderd stadium voor ik erachter kwam. Maar met medicatie (pilletje wat ze met voer prima opat) heeft ze nog een goede anderhalf jaar gehad, die ze anders niet had. Toen ze aan de max qua medicatie zat, stopte met eten en lethargisch werd heb ik met haar geen poespas meer uitgehaald, afscheid genomen en haar in laten slapen. Want de kwaliteit van leven holde toen achteruit. En infusen etc wilde ik haar niet aandoen,

Al in al: het is een lastige afweging. Maar ook bij schuwe katten denk ik dat het weten wát er aan de hand is je in ieder geval de keuze geeft om het te laten behandelen. Of symptomen te bestrijden. Soms kan die behandeling heel simpel zijn, veilig thuis plaatsvinden en poes een langer en beter leven opleveren. Soms zal de behandeling invasief en stressvol zijn. En is de kans op kwaliteit van leven kleiner. En kun je beslissen dat de kat niet aan te doen. Maar het geeft je in ieder geval wel de keuze.

Door af te wachten (waarbij poes mogelijk voor jou onzichtbaar lijdt) ontneem je jezelf, en daarmee de kat, de keuze. En lijdt ze mogelijk meer en langer dan nodig zou zijn.

Eigenlijk zou ik er helemaal niet meteen mee naar de dierenarts gaan, zoals je de kat omschrijft. Ik zou eerst eens bellen met de dierenarts, de symptomen omschrijven, en vragen of er reden is tot zorg en indien ja, er een medicijn is wat we op de goede gok konden proberen. Zo heeft een vriendin van me haar kat op de goede gok pijnmedicatie gegeven, omdat die écht niet naar de dierenarts wilde/kon, en dat hielp perfect dus daar zijn ze gewoon mee door gegaan.

Ben je dan met symptoombestrijding bezig? Jazeker. Is dat erg, als de kat al 16 jaar oud is? Dat zou ik zelf dan geen probleem meer vinden, en een mooi compromis gezien de schuwheid van deze kat.

In mijn ervaring denkt een goede dierenarts met je mee, binnen het kader wat je kat aan kan.

quote:

Op maandag 29 april 2024 00:38 schreef Firuze60 het volgende:

[..]
https://www.katdootje.nl/blog/benodigdheden/gabapentine-katten/

Ok, ga mij overtuigen van de voor- en nadelen van dit medicijn. Ten eerste moet ze dan sowieso naar een consult en wat ik eerder schreef, extreem schuw, zeker naar mensen toe en panisch voor dierenartsen. En ja, ik begrijp heus wel dat ze op dit moment pijn zou kunnen hebben dat ze niet laat zien. Wat ik wel zie is dat ze nog goed eet en drinkt, goed poept en af en toe zich rolt over een kleedje, zich uitstrekt, nog goed in haar vacht zit, geen kale plekken of wat, maar vermagert is en minder actief. Moet ik haar nu echt die stress geven om haar te vangen (ze voelt zich nu veilig in haar mandje met haar mede stapelkatjes, oosters en siamees) en naar een DA te sleuren? Serieus hoor, ik twijfel echt enorm, omdat ze echt behoorlijk oud is, maar mijn gevoel zegt dat ze niet veel beter (of minder zou gaan lijden) zou voelen na een alweer trauma stressvol bezoek aan een DA.

Jij neemt aan dat ze dan sowieso naar een consult moet. Bel je dierenarts gewoon eens op. Als je hen vertelt dat je haar eigenlijk wel graag eens wil laten onderzoeken, maar schuw etc en je weet dus niet hoe je haar daar krijgt zonder meteen super traumatische ervaring, dan willen ze misschien best zonder consult een beetje gabapentine voorschrijven. Geen garantie, maar je kunt het natuurlijk gewoon vragen ipv er al vanuit te gaan dat het niet kan. Zij kunnen ook prima met je meedenken over wat zij denken dat goed zou zijn om te onderzoeken en hoe jullie dat op een zo min mogelijk belastende manier zouden kunnen doen.

Het is natuurlijk aan jou of je nou wel of niet wil laten onderzoeken, maar zou het zonde vinden als je kiest voor niet doen alleen maar omdat je denkt dat ze geen gabapentine willen voorschrijven als ze er nog niet geweest is en je haar niet zonder medicatie mee wil nemen. Want misschien is daar dus wel veel meer in mogelijk dan je denkt, en daarmee het onderzoek veel minder traumatisch dan je nu inschat.

quote:

Op maandag 29 april 2024 00:38 schreef Firuze60 het volgende:

[..]
https://www.katdootje.nl/blog/benodigdheden/gabapentine-katten/

Ok, ga mij overtuigen van de voor- en nadelen van dit medicijn. Ten eerste moet ze dan sowieso naar een consult en wat ik eerder schreef, extreem schuw, zeker naar mensen toe en panisch voor dierenartsen. En ja, ik begrijp heus wel dat ze op dit moment pijn zou kunnen hebben dat ze niet laat zien. Wat ik wel zie is dat ze nog goed eet en drinkt, goed poept en af en toe zich rolt over een kleedje, zich uitstrekt, nog goed in haar vacht zit, geen kale plekken of wat, maar vermagert is en minder actief. Moet ik haar nu echt die stress geven om haar te vangen (ze voelt zich nu veilig in haar mandje met haar mede stapelkatjes, oosters en siamees) en naar een DA te sleuren? Serieus hoor, ik twijfel echt enorm, omdat ze echt behoorlijk oud is, maar mijn gevoel zegt dat ze niet veel beter (of minder zou gaan lijden) zou voelen na een alweer trauma stressvol bezoek aan een DA.

Mijn kater Yeltsin heeft vanwege FIP meerdere bloedtesten ondergaan. Na de tweede keer kreeg hij gabapentine toegediend omdat de bloedtesten stressvol zijn. Je geeft het pilletje 2 tot 3 uur van tevoren en ze worden er heel mellow en meegaand van. De tweede keer had hij ook een echo nodig en met gabapentine vond hij het geen probleem om zijn buikje aan te bieden aan de dierenarts. Kortom: geen bijwerkingen en geen stress. Het kan dus geen kwaad

quote:

Op maandag 29 april 2024 09:37 schreef vlindertje89 het volgende:

[..]
Jij neemt aan dat ze dan sowieso naar een consult moet. Bel je dierenarts gewoon eens op. Als je hen vertelt dat je haar eigenlijk wel graag eens wil laten onderzoeken, maar schuw etc en je weet dus niet hoe je haar daar krijgt zonder meteen super traumatische ervaring, dan willen ze misschien best zonder consult een beetje gabapentine voorschrijven. Geen garantie, maar je kunt het natuurlijk gewoon vragen ipv er al vanuit te gaan dat het niet kan. Zij kunnen ook prima met je meedenken over wat zij denken dat goed zou zijn om te onderzoeken en hoe jullie dat op een zo min mogelijk belastende manier zouden kunnen doen.

Het is natuurlijk aan jou of je nou wel of niet wil laten onderzoeken, maar zou het zonde vinden als je kiest voor niet doen alleen maar omdat je denkt dat ze geen gabapentine willen voorschrijven als ze er nog niet geweest is en je haar niet zonder medicatie mee wil nemen. Want misschien is daar dus wel veel meer in mogelijk dan je denkt, en daarmee het onderzoek veel minder traumatisch dan je nu inschat.

Ik wil dit best doen, maar hoe? Ken hier bijna alle dierenartsen en geen eentje wil zich door een klant laten voorschrijven wat te doen. Onderling is er ook enorme concurrentie en als je ooit bij de een stond ingeschreven ben je niet welkom bij de ander. Ik durf zelfs niet eens meer te bellen. Heb eentje ge'emaild over het probleem om mijn schuw katje naar een consult te krijgen (kreeg van een vriendin een tip, sommige DA's geven van te voren een sederend middel), geen enkele reactie. Dan zakt mij de broek af. Er zitten hier vijf DA- praktijken, waarvan er twee in een cluster. En ze concurreren (haten) elkaar allemaal. En sowieso hebben (dieren)artsen een pesthekel aan clienten die hen wel even vertellen het ook te weten.

quote:

Op woensdag 1 mei 2024 00:03 schreef Firuze60 het volgende:

[..]
Ik wil dit best doen, maar hoe? Ken hier bijna alle dierenartsen en geen eentje wil zich door een klant laten voorschrijven wat te doen. Onderling is er ook enorme concurrentie en als je ooit bij de een stond ingeschreven ben je niet welkom bij de ander. Ik durf zelfs niet eens meer te bellen. Heb eentje ge'emaild over het probleem om mijn schuw katje naar een consult te krijgen (kreeg van een vriendin een tip, sommige DA's geven van te voren een sederend middel), geen enkele reactie. Dan zakt mij de broek af. Er zitten hier vijf DA- praktijken, waarvan er twee in een cluster. En ze concurreren (haten) elkaar allemaal. En sowieso hebben (dieren)artsen een pesthekel aan clienten die hen wel even vertellen het ook te weten.

Ik woon vast in een een andere regio dan jij want hetgeen wat jij hier vertelt herken ik totaal niet.
Mijn dierenartsen (groepspraktijk) geven uitgebreid toelichting, moedigen aan dat ik meedenk, geven hun visie maar respecteren mijn keuzes.
En een overstap naar een andere praktijk (jaren geleden gedaan) ging probleemloos.

Oh, geloof zo dat het een uitzondering is, maar wel mijn ervaring en ik niet alleen, ook mijn vriendin had slechte ervaringen met die dierenartsen. Dat zegt ook uiteraard niets. Maar het vertrouwen is miniem.

Toen mijn katjes nog in de dierenverzekering zaten, was mijn oude dierenarts heel 'bezorgd', achteraf allemaal onnodige ingrepen en dure nutteloze onderzoeken. Maar het werd vergoed. Op een gegeven moment had ik er genoeg van, overgestapt naar een ander, minder commercieel, leek het in het begin. Begon het weer van voor af aan, geen diagnose, allemaal dure onderzoeken, hoop gestress voor de katjes met uiteindelijk allemaal een trauma van dit soort gedoe. Heb nog een oude kater die het geen sikkepit doet en iedereen lief vindt inclusief DA, maar de andere twee moeten er niets van weten.

[ Bericht 59% gewijzigd door Firuze60 op 01-05-2024 00:27:55 ]

Mijn dierenarts wil niet dat de kat onnodig stress ervaart bij het traumakatje wat ik heb.
Daarvoor doet ze alles om dat te vermijden.
Ik heb nog steeds mailwisseling en/of telefonisch overleg ivm schildklierproblemen.
Pas als het echt niet anders kan moet ze naar de praktijk.

Ik denk dat ik heel blij moet zijn met deze dierenarts als ik het zo lees.
Hopelijk vindt jij @Firuze60 ook een da die zo mee wil denken.

Ja, apart. Mijn dierenkliniek gaat prat op catfriendly handling.

quote:

Een gestreste kat behandelen kan soms een hele uitdaging zijn. In onze kliniek worden daarom rustgevende feromonen verspreid. Hierdoor zal uw kat zich meer op zijn gemak voelen. Ook hebben wij speciaal verhoogde plekken in de wachtkamer als u even moet wachten en hebben we aparte spreekkamers voor hond en kat. Dat is wel zo fijn voor uw kat!

Ik merk dat ook. Mijn katjes ontspannen er altijd na een tijdje en laten zich altijd optillen door de assistentes. Ik heb twee voormalige zwerfkatjes. De ene kent nu meerdere dierenartpraktijken van binnen door zijn FIP-traject en is handling echt gewend, de ander nog niet, dus dat wordt nog wel spannend als-ie weer zijn jaarlijkse prik moet krijgen.

Vraag over KVV.
Een holistische dierenarts heeft aangegeven dat mijn kat (schilklierkatje en gevoelige maag/darmen) het beter zou kunnen doen op minder brok en meer vlees (natvoer).
Het is geen natvoer eter en ik probeer haar nu langzaam aan steeds wat meer natvoer te geven. En heb inmiddels natvoer besteld met betere vlees verhoudingen. Maar dat moet nog binnenkomen.

Maar eigenlijk zou ik KVV willen proberen. Ik heb het inmiddels in huis (Barfmenu), maar nu durf ik het niet te geven omdat ik hier en daar lees dat KVV en brok niet samengaat.

Is hier iemand die daar meer over weet?