Voormalig Oranje-doelman Jan Jongbloed op 82-jarige leeftijd overleden

Oud-doelman Jan Jongbloed is op 82-jarige leeftijd overleden. Jongbloed speelde twee WK-finales voor Oranje, in 1974 en 1978. Jongbloed verdedigde onder meer het doel van DWS, FC Amsterdam, Roda JC en Go Ahead Eagles. Jongbloed was al enige tijd ziek.



Ook bereikte Jongbloed als assistent- en interimtrainer successen met Vitesse. Jongbloed (686 wedstrijden) is op Pim Doesburg (687 wedstrijden) na de voetballer met de meest gespeelde Eredivisieduels. Ook was Jongbloed de oudste speler ooit in een Eredivisiewedstrijd. Op 8 september 1985 stond hij op 44-jarige leeftijd onder de lat bij Go Ahead Eagles.



Hij verloor als doelman van het Nederlands Elftal twee WK-finales, maar die pijn viel voor Jan Jongbloed logischerwijs in het niet bij het grootste verlies van zijn leven: het overlijden van zijn 21-jarige zoon Eric, die als doelman getroffen werd door de bliksem. Met Story praat de voetballegende over zijn intense verdriet. ‘Ik ben nog nooit bij zijn graf geweest – dat is te pijnlijk.’

‘Telkens als ik over mijn zoon praat, moet ik huilen,’ vertelt Jan in gesprek met Story op zijn boekpresentatie in de kantine van de Amsterdamse voetbalclub AFC. ‘Daar schaam ik me ook niet voor. Het was verschrikkelijk om voor het boek die vreselijke gebeurtenis opnieuw op te moeten rakelen.’ Hoewel Jan nog dagelijks aan zijn zoon denkt en thuis ook liefdevolle foto’s van hen samen koestert, is hij nog nooit bij z’n graf geweest. ‘En dat ga ik ook nooit doen. Dat is me te pijnlijk. Eric zit in mijn gedachten, voor altijd.’ Op het moment dat Eric overleed, was hij tot over zijn oren verliefd op Jacqueline: de dochter van Ajax-icoon Sjaak Swart.

De twee waren pas tien maanden samen – daarvoor had Eric een relatie met René Frogers zus Nancy – toen het noodlot toesloeg. ‘Mijn dochter stond langs de lijn toen Eric werd getroffen door de bliksem,’ zegt Sjaak. ‘Ze hoorde een harde knal en zag hem een halve meter de lucht in gaan. Ik ben later met zijn moeder in het ziekenhuis geweest... Dat was vreselijk. Ik krijg nog de kriebels als ik daaraan terugdenk. We zijn als familie altijd bevriend met Jan gebleven. Als Eric niet was overleden hadden Jan en ik wellicht samen een kleinkind gehad, want het was dik aan met Jacqueline.’



Jan Jongbloed speelde tot zijn vijftiende als linksbuiten bij VVA. Pas als A-junior werd hij keeper waarna hij het jaar erop de overstap maakte naar DWS. Als prof verdedigde hij het doel van DWS, FC Amsterdam, Roda JC, Go Ahead Eagles en van het Nederlands elftal tijdens de WK-toernooien in West-Duitsland (1974) en Argentinië (1978).

Zijn interlandloopbaan besloeg zestien jaar. In 1960 was hij reeds reserve-doelman achter Eddy Pieters Graafland bij een trip naar de Nederlandse Antillen. In 1962 maakte hij zijn debuut toen hij inviel voor Piet Lagarde. Hij nam toen het record van Joop Wille over van de speler die het kortst in Oranje meedeed, namelijk zes minuten. Jaren daarna werd Jongbloed niet opgeroepen, tot 1974 toen hij in de aanloop naar het WK in dat jaar plotseling eerste keus werd. Toen kreeg Joop Wille het record weer in handen met acht minuten. Jongbloed bezat die specifieke kwaliteiten die bondscoach Rinus Michels zocht; hij kon door zijn voetballende kwaliteiten min of meer laatste man spelen. Bovendien was de vaste doelman Jan van Beveren (PSV) langdurig geblesseerd.

Maarten Spanjer ging er met z'n vrouw vandoor. 2 WK finales keepen en toch niet in het rijtje beste doelmannen van Oranje staan. Best wel weird.

quote:

Op donderdag 31 augustus 2023 12:01 schreef Jor_Dii het volgende:
RIP

Waarom is hij eigenlijk in de jaren 70 nooit door een grote club opgepikt (zoals Cruijff, Neeskens)? Na een dubbele WK finale zou je dat toch verwachten..

In 74 was-ie al bejaard qua voetballeeftijd. Begin jaren 60 werd ie al kampioen met DWS. Met o.a.Rob Rensenbrink en Rinus Israel. Verder lagen transfers destijds moelijker. Was het uitzonderlijk getransfereerd te worden. Ajax en Feijenoord speelden jarenlang in dezelfde samenstelling. Extreme bedragen waren nodig. Omdat de spelers geen rechten hadden.

quote:

Op donderdag 31 augustus 2023 12:03 schreef matspontius het volgende:
De man door wie we twee WK finales hebben verloren. Want het was natuurlijk niet de beste keeper die we indertijd voorhanden hadden. Jan van Beveren in 1974 en 1978 was 1 van de beste keepers ter wereld maar door allerlei gezeik met Cruijff werd die gewoon buiten de selectie gehouden. Ze moesten een meevoetballende keeper hebben volgens de verlosser. Het resultaat hebben we gezien. Sympathieke kerel. dat wel!

Gelul. Lag aan Michels en de KNVB. Verder was op het WK-78 Schrijvers de doelman. Die raakte geblesseerd in de halve finale tegen Italië. Toen deed Cruijff niet mee. En had van Beveren gewoon kunnen keepen.

quote:

Op donderdag 31 augustus 2023 12:05 schreef Wienerschnitzels het volgende:

[..]
Het resultaat was 2 WK-finales op rij, kunnen weinig landen zeggen.

Duitsland drie op een rij. (Twee verloren) Brazilië en Italië wonnen er twee op een rij.

quote:

Op donderdag 31 augustus 2023 12:06 schreef Jor_Dii het volgende:

[..]
Wat heeft hij precies verkeerd gedaan in die finales?

Niks. Maar had wel iets goeds kunnen doen.

quote:

Op donderdag 31 augustus 2023 12:07 schreef Jor_Dii het volgende:

[..]
geweldig

Dick Nanninga wilde zijn bloemenzaak niet opgeven.

quote:

Op donderdag 31 augustus 2023 12:09 schreef Jor_Dii het volgende:

[..]
Ja oke, andere tijden inderdaad en qua leeftijd ook al ruim de 30 gepasseerd toen. Tegenwoordig ben je dan als keeper op je top.

Destijds ook hoor. Dino Zoff was in de 40 toen-ie wereldkampioen werd in 1982

quote:

Op donderdag 31 augustus 2023 12:09 schreef -XOR- het volgende:

[..]
Dat lag natuurlijk niet aan Jongbloed, maar hij was niet de beste Nederlandse keeper van zijn tijd.

Klopt. Maar wel een goeie.

quote:

Op donderdag 31 augustus 2023 12:14 schreef Kukelecucktsju10 het volgende:
Als Sander Boschker in 2010 op goal had gestaan waren we wereldkampioen geweest.

Poging tot humor ?