RaisinGirl | donderdag 13 februari 2003 @ 00:05 |
In navolging op het centrale topic over gymnasiummeisjes, waarin bepaalde heren op lyrische en aandoenlijke wijze verslag doen of zich juist kritisch uitlaten over dit type meisje, lijkt het mij noodzakelijk een woord te wijden aan de gymnasiumjongetjes. Vergeleken met stoere en gespierde bouwvakkers die je na fluiten als je langs komt gelopen, lijken deze jongetjes zo op het eerste gezicht weinig aantrekkelijk. Ze zien er doorgaans vrij saai uit, en erg veel macho gedrag zul je bij hen meestal niet tegenkomen (of ze weten het goed te verbergen). Zoals het een echt gymnasiumjongetje past zit hij vooral met zijn neus in de boeken en droomt hij slechts heimelijk en op afstand over de meisjes die hij aanbidt. Ondertussen moet hij lijdzaam toezien hoe deze zich laten inpakken door de niet-gymnasiumjongetjes, die in al hun lompheid toch precies schijnen te weten hoe ze een meisje moeten versieren. Als ik zo terugdenk aan mijn middelbare schooltijd dan waren het vooral de gymnasiumjongetjes die voor je klaar stonden als je vond dat iemand je tas moest dragen. En het waren de gymnasiumjongetjes bij wie je kon uithuilen als het allemaal, ook in de liefde, tegenzat. Met gymnasiumjongetjes kon je tenminste nog eens ergens over praten. Over Literatuur bijvoorbeeld. Een aantal van deze jongetjes had ook een heel schattige stunteligheid over zich. Soms zag je er eentje die met een mooie gekwelde blik melancholiek uit het raam staarde. Ik koester ook nog altijd het kladje papier waarop één van hen ooit eens een gedichtje voor me heeft geschreven. Ja, het gymnasiumjongetje is een mooi karikatuur, waarbij de karikaturale eigenschappen van het gymnasiummeisje in 't niet vallen. Iedereen weet natuurlijk ook dat, geheel volgens de lijnen van deze karikatuur, in elk gymnasiumjongetje stiekem een Superman schuilt die je, wanneer de nood aan de man is, vanuit het niets te hulp schiet, iedereen versteld doet staan en je daarmee zo overrompeld dat je wel verliefd op hem moet worden. Sommige gymnasiumjongetjes slagen er echter wel heel goed in deze Superman in zichzelf voor de buitenwereld (en voor mij) verborgen te houden. Jammer is dat. Er zijn vast meer mensen die ervaringen hebben met gymnasiumjongetjes. Vertel ze hier! | |
Vampier | donderdag 13 februari 2003 @ 00:15 |
geen foto's!!! | |
TrenTs | donderdag 13 februari 2003 @ 00:27 |
Ik ken iemand die op het VWO zat en die is zo verwaand dat ze hem van mij mogen aanrijden. Denkt dat-ie met z'n lelijke hoofd boven iedereen staat. BTW een Superman zit in hem zeker niet, denk dat hij het zweet van z'n voorhoofd afveegt als-ie 's ochtends z'n veters weer goed gestrikt heeft. | |
Vampier | donderdag 13 februari 2003 @ 01:33 |
Het is lang geleden dat ik 18 was (8 jaar alweer) en ik weet nog dat ik op het LBO zat. Ik had een pokke hekel aan die ettertjes die dachten dat ze slim waren. Achteraf gezien kan ik er alleen nog maar om lachen... vooral als ik zie waar ik tegenwoordig ben en de rest van die stumperds nog steeds denken dat ze de slimste zijn maar in de tussentijd wel achter een bureautje simpel kantoorwerk uitvoeren. Laat dat inderdaad maar aan het werkvolk over ![]() | |
Lopat | donderdag 13 februari 2003 @ 01:56 |
Generaliseren zou je bijna een vak kunnen noemen.... Terzijde.. wellicht heb je gelijk Raisingirl... | |
Schorpioen | donderdag 13 februari 2003 @ 02:47 |
* Schorpioen is ook een voormalig gymnasiumjongetje maar is zelf ook nog steeds op zoek naar de superman in zichzelf ![]() | |
Great_Expectations | donderdag 13 februari 2003 @ 02:52 |
Kwijl, slurp, lebber ![]() | |
LuNaTiC | donderdag 13 februari 2003 @ 03:39 |
ik zie veel mensen klagen dat al die mensen van het gym meteen denken dat ze beter zijn... je zou die vooroordelen ook een last kunnen noemen voor die mensen. Dat mensen die je ontmoet al bij voorbaat denken van 'oh, die doet gymnasium dus die zal het wel weer beter weten Je moest eens weten hoe vaak ik vroeger gewoon gezegd heb dat ik mavo deed ofzo Gelukkig heb ik vrienden uit alle 'lagen', sommigen hadden er in het begin toen ze me net kenden ook iets van 'oke die zal zich wel beter voelen', maar dat is nu gelukkig niet meer aan de orde. Overigens moet ik toch wel bekennen dat je onbewust je toch gaat aanpassen, ook al wil je dat niet (niet om denigrerend te doen, maar ik zal niet zo heel snel een duur/moeilijk woord gebruiken aangezien je dan meteen kan rekenen op een raar gezicht, en dat willen ze er nog wel eens inwrijven Maargoed, het kan zeker tegen je werken. Maar volgens mij ga ik nogal offtopic Je verhaal klinkt wel grappig moet ik zeggen. Sommige delen zullen zeker wel aansluiten op een groot deel, niet alles overigens | |
Ryan3 | donderdag 13 februari 2003 @ 11:56 |
Er zit wel wat in RG. Vooral ook in het onvermogen om het andere geslacht aan zich te binden of op jeugdige leeftijd openbaar te bekoren. Wat voor de gymnasiummeisjes geldt, geldt in zekere zin ook voor de jongetjes. Je zag nu eenmaal niet vaak een gymnasiumventje en plein public kond doen van zijn eerste opgelopen druiper. Meer iets voor Havisten, zoiets. Al die voorlichtingssessies van het NVSH op school waren dan ook niet echt aan hen besteed. D.w.z. in de praktijk, want de details van dergelijke voorlichtingssessies knoopten zij natuurlijk wel goed in de oren en van ieder miniem brokje informatie betreffende de primaire en secundaire geslachtskenmerken van de vrouw smulden ze... Maar zoals dat gaat: boys will be boys. Op het moment nl. dat de hormonen goed en wel inkicken, de pukkels verdwijnen en zo'n ventje de baard in zijn keel krijgt, je ziet het ook duidelijk op Fok!, groeien de specimen van het mannelijke geslacht naar elkaar toe. Je zou ook kunnen zeggen dat zo'n ventje een metamorfose ondergaat waaruit na verloop van tijd idd een "Superman" ontstaat. Natuurlijk maakt het gymnasiumventje gewoon nog zijn huiswerk en blijft keurig opletten in de klas echter zijn gedachten beperken zich in werkelijkheid tot niets anders dan... U raadt het al. Omdat het verliteraturiseerde specimen het niet direct moet hebben van zijn fysiek, poogt hij m.b.v. andere methoden in het gevlei te komen van les objects du daisir... Mondelinge en schriftelijke woordacrobatiek, razendsnelle gevatheid, droge humor zijn zo van die vaardigheden waarmee het ventje, nu vent geworden, zijn publiek in steeds grotere getalen aan zich verplicht en les objects du daisir langzaam maar zeker in zijn netten lokt. Naast dat hij weet hoe je een druiper moet voorkomen, allemaal eigenschappen die in de rest van zijn bestaan ook van pas komen, hoewel je moet uitkijken om niet te gevat te zijn tegen je latere baas natuurlijk... Overigens merk op dat dit heel wat anders is dan bij bijv. de Havist, die een sterke constitutie en fysiek ontwikkelt, om in de smaak te vallen. Als hij eenmaal the girl of his dreams heeft gestrikt, heeft hij in zijn latere leven niet zo gek veel meer aan de eigenschappen die hij heeft uitontwikkeld om meisjes te strikken, vooral ook omdat constitutie en fysiek alleen maar afnemen naar mate je ouder wordt... [Dit bericht is gewijzigd door Ryan3 op 13-02-2003 20:50] | |
Ryan3 | donderdag 13 februari 2003 @ 12:10 |
quote:Maar, beste vriend, wat is nou het verschil tussen gymnasium en atheneum...? Op gymnasium zitten niet slimmere mensen als op atheneum hoor. Ze hebben alleen Latijn en/of Grieks in hun vakkenpakket. En dat zijn dode talen die misschien nogwel van pas kunnen komen bij filosofie en allerlei taal- en culturele wetenschappen, maar verder ook niets... Bovendien, omdat de meeste kinderen 7 vakken in hun vakkenpakket hadden, gaan Latijn en/of Grieks ook nog ten koste van bijv. bèta-vakken waar je wel wat aan hebt bij de meeste vervolgstudies... Dat jij er zo op aan gekeken werd dat je op het gym zat, heeft meer te maken met het feit dat de meeste mensen niet weten dat er geen verschil (al sinds 1968) meer bestaat tussen atheneum en gymnasium... Anders niet. Ikzelf keek met dédain neer op gymnasiasten... Typisch pretpakket 7 van de 11 keer, bij wijze van spreken... Maat van mij had alle talen (Eng., Fr., Du, Lat., Gr. en Ges.) en Wis. omdat dat verplicht was... En Wis. boterde niet... | |
LuNaTiC | donderdag 13 februari 2003 @ 14:19 |
quote:Niets inderdaad, behalve een dode taal ![]() quote:Volgens mij heb ik dat nooit beweerd ![]() quote: Eens quote:Dat ligt er uiteraard maar net aan wat voor vervolgstudie je doet ![]() quote:Sterker nog, men denkt dat er verschil is tussen gymnasium en vwo ( ![]() quote:Lijkt gruwelijk veel op mijn pakket ![]() Dat je er op neer kijkt, tsjah dat moet je zelf weten. Als je zelf erg veel aanleg voor betavakken hebt dan heb je waarschijnlijk even rustig (of zwaar) als iemand die zich beter in de alfa-hoek thuisvoelt. edit: mn gedachten waren weer wat sneller dan mn vingers [Dit bericht is gewijzigd door DaLoeNaTiK op 13-02-2003 14:34] | |
Ryan3 | donderdag 13 februari 2003 @ 18:29 |
quote:Ik keek er niet op neer hoor. | |
zodiakk | vrijdag 18 april 2003 @ 14:25 |
quote:Wat RaisinGirl in al haar puberale onwetendheid niet heeft opgemerkt heeft was dat de gymnasiumjongetjes die vroeger haar tas droegen en gedichtjes voor haar schreven worstelden met een seksuele crisis. Terwijl RaisinGirl thuis heel vrolijk met een verstandige frons in de boeken gekluisterd was, ongetwijfeld op een geheime zolder ergens, deden Gymnasiumjongetjes allerlei spelletjes met elkaar. Want als er iéts is wat Gymnasiumjongetjes nodig hebben, dan is het wel het bestaan van andere Gymnasiumjongetjes. Zodra de hormonen beginnen te gieren in hun kelen en zodra hun tengere, pezige lichamen langzaam zich beharen ontwikkelt zich in het Gymnasiumjongetje een niet te miskennen oerdrang om een soortgelijke Superman te vinden. Het is een soort code, een afspraak: zij houden zich slap en behoeftig tegenover hun vrouwelijke equivalenten, maar ze bekijken elkaar vol verlangen. En dan, uiteindelijk, als zij in de eindexamenklas van het Gymnasium zitten en straks monter gaan studeren, het liefst een studie Nederlands of Geschiedenis, besluiten ze vaak om het jaar feestelijk af te sluiten. Op het eindfeest zijn ze meestal niet te vinden, want zij hebben hun eigen feestje. En terwijl Gymnasiummeisjes heel stoffig in een hoekje staan en met een rode wijn in hun handje en het allersubtielste make-up op hun roomkleurige huid afwachten tot een stoere knaap op ze afkomt, halen de Gymnasiumjongetjes in elkaars aanwezigheid allemaal hun Supermannen tevoorschijn. Ja, dan kijken ze met het schaamrood op hun kaken met onschuldige ogen naar elkaar. En dan strelen zij elkanders zachte borstkas en bleke achterwerk. Ze kijken zenuwachtig naar beneden, naar hun trillende Superman die aanzwelt en verhit. Ze lachen even guitig en nemen elkaar in de armen en vinden daar hun zachtheid, want zij zijn zoveel zachter als die meisjes, vinden ze. Dan gaan ze op het bed liggen en krult het ene jongetje zich over het andere en pakken zij elkaar onwennig vast. Dan raken ze elkaar aan en wrijven hun Supermannen tegen elkaar aan. Ze lachen een beetje, maar ze beginnen aldoende te hijgen en elkaar steeds grover te betasten, totdat een van de twee ruw de ander omdraait en zonder aankondiging de ander diep en hard vanachter neemt. En zo feesten zij de hele avond door en bezingen de homo-erotiek als zij teder op elkaar komen en elkaars wangen aflikken. Dus RaisinGirl, en natuurlijk Great_Expectations, de Gymnasiumjongetjes zijn vast ook wel de moeite van het observeren waard. Maar de vrouwelijke charmes zullen bot vangen, helaas voor RaisinGirl. Maar de smaak van verlangen is bitterzoet, vergeet dat niet... | |
Isabeau | vrijdag 18 april 2003 @ 14:29 |
*kuch * *schraapt keeltje* zodiakk....ik vermoed dat je verhaaltje helemaal uit je grote duim is gezogen. Tenzij je er zelf bij aanwezig was natuurlijk Demonisering van de Gymnasiumjongen | |
ChrisJX | vrijdag 18 april 2003 @ 14:38 |
Gymnasiumjongetjes zijn liev ![]() Nette blousjes, korte haren, brilletjes * ChrisJX valt wel op stuudjes | |
DennisMoore | vrijdag 18 april 2003 @ 14:40 |
quote:Damn! Zat ik toch op 't verkeerde gymnasium! ![]() | |
I.R.Baboon | vrijdag 18 april 2003 @ 14:47 |
quote:Dus jij valt onder de Gymnasiummeisjes [centraal topic]? | |
snerd | vrijdag 18 april 2003 @ 16:25 |
Ik, als voormalig gymnasiumjongetje, kan me volledig in het verhaal van RG vinden. Overigens moet ik er wel bij zeggen dat de (meeste) Gymmnasiumjongetjes allesbehalve gelukkig zijn. Ze zijn vervuld van verlangen, maar moeten keer op keer toezien hoe hun fysiek meer bedeelde leeftijdsgenoten al het lekkers voor hun neus wegkapen. Het is ook om die reden dat het Gymnasiumjongetje doorgaans pas ná zijn 19de levensjaar voor het eerst geproefd mocht hebben van het "Zoete spel der Minnen"... | |
francia | vrijdag 18 april 2003 @ 18:35 |
Rot op met die f*cking bullshit bitch! Ik zit zelf op gymnasium en dit is wel erg GENERALISEREN...pfff tklopt dat er idd war studienerds op mn school zitten maar dat heb je toch gvd ong overal!? en ik herken me totaal niet in jouw beschrijving van 'gymnasiumboy' :p kben juist ong het tegenenovergestelde....oja, meisjes helpen (tas dragen wat dan ook) is niet een questie van 'nerd' zijn maar voor mij questie van zo opgevoed zijn...knoem mezelf geen macho mr ik kan niet zeggen dat ik moeite heb met meisjes versieren ik zou btw wel willen weten hoe jij er uit ziet/ bent.. volgens mij ook zo'n studietrutje..:r | |
Meneer_Aart | vrijdag 18 april 2003 @ 19:15 |
O jee, ik zie al weer allerlei mindere goden hun frustratie m.b.t. het Gymnasium uiten. | |
HassieBassie | vrijdag 18 april 2003 @ 19:39 |
Heerlijk, lekker generaliseren ![]() Gymnasiumjongetje meldt zich Gelukkig zitten er op het gemiddelde gymnasium genoeg gasten die toevallig zo fucking intelligent zijn dat ze geen ene hol uitvoeren en tot in zes jaar hun papiertje hebben. Zes jaar lang heb ik me afgevraagd waar die studiebolletjes nou zo moeilijk over deden. Iedere fucking pauze in de boeken Wel aardige gasten hoor, die nerdjes [Dit bericht is gewijzigd door HassieBassie op 18-04-2003 19:47] | |
zodiakk | vrijdag 18 april 2003 @ 22:31 |
Mag ik mensen erop wijzen dat dit topic in Kunst&Literatuur staat? Dus willen alle Gymnasiumjongetjs-wannabe's met breezahtaalgebruik zich rap en snel verwijderen uit dit topic? Dank u. | |
#ANONIEM | vrijdag 18 april 2003 @ 22:36 |
quote:Echte gymnasiumjongetjes zouden het natuurlijk over deze topic hebben. ![]() | |
Meneer_Aart | vrijdag 18 april 2003 @ 22:41 |
quote:Echte gymnasiumjongentjes maken onder elkaar grappen over Homerus en Clytaemnestra, staren vol heimelijke lust naar de bij Latijnse les in groepjes zittende, kwetterende en giechelende Gymnasiummeisjes, zitten in de pauze bij elkaar aan tafel en niet bij havisten, doen bescheiden mee met gymnastiek, schrijven voor de schoolkrant en gaan op Romereis... | |
Ryan3 | vrijdag 18 april 2003 @ 22:41 |
quote:Morgen, zodiakk, morgen laat ik mijn gedachten eens gaan over jouw scabieuze texten... (Waar is RG, trouwens, en vacances...?) | |
zodiakk | vrijdag 18 april 2003 @ 22:42 |
quote:Ik was havist, beeertje van me. Havist, ja. Ik sloeg Gymnasiumjongetjes in elkaar voor mijn ontbijt. | |
ChrisJX | vrijdag 18 april 2003 @ 22:44 |
quote:Nee, deed Atheneum ![]() | |
Ryan3 | vrijdag 18 april 2003 @ 22:44 |
quote:WATTTTT!!!!!!.... ![]() | |
zodiakk | vrijdag 18 april 2003 @ 22:45 |
quote:Underachievers heerschen. | |
Ryan3 | vrijdag 18 april 2003 @ 22:46 |
quote:* van zijn stoel valt | |
Ringo | vrijdag 18 april 2003 @ 23:23 |
Gymnasiumjongetjes. De miezerigste in hun soort. Eikelige snoeverds met een voorliefde voor hockey, rugbytruien en matleren gaatjesschoenen. Niet-gymnasiumjongetjes noemden zij 'burgers', of erger, 'agricolae'. Ik heb weinig poëtisch over hen te melden. Ik heb er geen ooit de tas van een lieftallig meisje zien dragen (de laatste die dat deed, heette Anton Wachter); wel praatten ze graag over lekkere wijven en dier tieten. Op intellectueel gebied hadden de meeste weinig stof tot nadenken; liever bralden zij over een laatstgenoten drinkgelag of de carrière van hun pa, die zij nauwgezet wensten te imiteren. Weinig eer aan te behalen. De enige gymnasiumjongetjes die de moeite van het bestuderen waard zijn, hebben sinds zo ongeveer de tweede klas een gruwelijke hekel aan de verstikkende atmosfeer van hun elitaire rotschooltje. | |
Meneer_Aart | vrijdag 18 april 2003 @ 23:31 |
quote:Ga weg, je bent een beetje in de war met standaard-kakkers, later corpsballen, die je op het VMBO ook kunt aantreffen. Voornl. te vinden in het midden des lands. Die hebben niks te maken met Gymnasiumjongentjes. Hockeysletjes met omhooggestoken kraagjes zijn ook iets anders dan Gymnasiummeisjes. | |
ChrisJX | vrijdag 18 april 2003 @ 23:34 |
quote:Omhooggestoken kragen zijn lekker warm ![]() Maar de mijne blijft nooit zo zitten... ![]() | |
Ringo | vrijdag 18 april 2003 @ 23:39 |
quote:Vertel mij iets over gymnasiumjongetjes. Ik was er zelf een, lang lang geleden, toen jaren nog eeuwen duurden. Mijn school was een archetypisch voorbeeld van een kunstmatig overeind gehouden Latijnsche School, zo een in een gebouw uit 1938, compleet met marmeren wenteltrap, een schoollied in de taal der Romeinen, jaarlijkse Muziek- en Declamatie-avonden (Maarten-Jan, Laurens, Pieterpaul en Anne-Marleen stuntelen Chopin op een slechtgestemde piano) en een veelgeroemde geschiedenis die verder terugging dan die van de stad waarin de school gevestigd was. En dus die gymnasiumjongetjes. Rattengif voor een volwassen intellect. | |
zodiakk | zaterdag 19 april 2003 @ 00:14 |
quote:En, Ringo, heb jij in je examenjaar een homo-erotische ervaring gehad met een ranke jongen? Heb jij je zaad op zijn vrouwelijk aandoende jukbeenderen gespoten? Ik voel die frustratie in je posts, het is een trauma. | |
I.R.Baboon | zaterdag 19 april 2003 @ 00:59 |
quote:Echte gymnasiumjongetjes zitten op een zelfstandig gymnasium. | |
Ryan3 | zaterdag 19 april 2003 @ 13:15 |
Zoals beloofd. Ik moet toch nog even wennen aan het feit dat zodiakk van huis uit Havist is, wat jullie? Ja, okee, vooruit, ehm... zodiakk heeft iets ongehoords in zich. Zo is hij nooit te beroerd om de boel op te naaien. Hoe vaak is bijv. yours truly niet uitgemaakt voor een geknakte, cynische 40'er? De meer plastische omschrijvingen die hierbij horen laat ik maar even achterwege, maar die zijn op te zoeken via search. Tevens zijn er op z'n minst een drietal relklonen waarvan ik denk dat hij er de bezielde eigenaar van is. En als hij beschrijft hoe hij met zijn pik o.i.d. in de hand aan gymnasiummeisjes denkt dan is dit eik. alleen maar goed voor te stellen als je aan de spreekwoordelijke Havist denkt. Het is waar. Dat hij niettemin niet goed op de hoogte is van wat nu het archetypische gymnasiummeisje is laat ik hier onbesproken, maar is wel een aanwijzing, achteraf, voor zijn onkunde. En die onkunde komt ergens vandaan, niet waar? Hoe het zij. Met dat soort humor en natuurlijk het omgooien van je boekentas werden we in de vijfde destijds overspoeld. Dat was immers het moment waarop de Havisten instroomden en de sacrale, leergierige sfeer die voordien in onze lokalen heerste voorgoed verleden tijd werd... Aan de andere kant is het zo dat ik uit betrouwbare bron vernomen heb dat er volwassen vrouwen zijn, oud genoeg om zijn moeder te kunnen zijn (echt waar!), die zowel tranen met tuiten lachen als onbedaarlijk moeten schreien bij zijn gebeeldhouwde texten. Ook zijn er inmiddels jongelieden op Fok! gesignaleerd die zijn texten als een bron van eeuwige inspiratie zien en een beetje warm worden als onze knul er weer is. Ja, ja. Dit nog afgezien van het charmante geklungel met het opmeten van de hoogte van Rotterdam, natuurlijk. Ik zie hem al voor me. Zonnetje schijnt, bolhoedje op, afzakkende spijkerbroek, knapzak met boterhammen over de schouder, puntje van de tong tussen z'n lippen. Zonde dat hij geen grote bosatlas heeft, omdat daarin het meerjarige gemiddelde van de hoogte van Rotterdam haarfijn wordt vermeld, of op de zandgronden woont, want die bewegen lekker niet. Wat ik wil zeggen is dat ergens diep in deze reusachtige teddybeer weldegelijk de inborst sluimert van een gevoelige jongeman. Misschien niet zo gevoelig als andere habituelen van #weetjeniet, hoewel ik daar niet per se mijn hand voor in het vuur wil steken, maar toch... En natuurlijk is het waar dat gevoelige jongens door de grofbesnaardere types van de Havo op z'n minst gezien werden als homo's. Wat moet ie een beroerde schooltijd gehad hebben, zeg.... [Dit bericht is gewijzigd door Ryan3 op 20-04-2003 11:14] | |
Tom_Tom- | zaterdag 19 april 2003 @ 13:18 |
quote:Ik heb er ook een hekel aan om te zeggen dat ik op het gymnasium zit. Ik zeg dan ook meestal VWO. Ik schaam me er niet voor, het is gewoon vermoeiend om constant: oooh, stuudje! te horen. | |
Swetsenegger | zaterdag 19 april 2003 @ 13:23 |
quote:En deze fysieke inspanning deed de spieren op uwer torso groeien, hetgeen een ontluikend vuurtje ontstak in de lagere regionen van de Gymnasiummeisjes? | |
DennisMoore | zaterdag 19 april 2003 @ 13:25 |
quote:En -jongetjes. De vreemde verhouding tussen repulsie en attractie. | |
ChrisJX | zaterdag 19 april 2003 @ 19:09 |
quote:Idd. Op het stedelijk! ![]() quote:Doe jij gym?? ![]() Ik vond het sowieso vervelend om VWO/Atheneum te zeggen. Want je komt over het algemeen meer Mavo'ers tegen dan VWO'ers. En die kijken je dan gelijk zo aan van 'wat goed zeg!'. Of ze zeggen 'ik ben niet zo slim hoor' en 'dat is zeker wel moeilijk'. En Marokkanen zeggen altijd 'daar heb ik respect voor'. Zelfde als nu ik op de uni zit, ik kom in mijn woonplaats voornamelijk MBO'ers tegen. En nee, het is niet moeilijk, want anders deed ik wel HBO! En nee, respect hoef ik ook niet te hebben! Ik weet me nooit zo raad met die opmerkingen... | |
FuTilE | zondag 20 april 2003 @ 02:34 |
Bah... Het is désir, gymnasiumjongetje.. | |
Ringo | zondag 20 april 2003 @ 13:07 |
quote:Meer dan één. Ik had een bijnaam, toen: de baardkusser. | |
Noayla_ | zondag 20 april 2003 @ 13:19 |
quote: ![]() Als ex-gymnasiummeisje moet ik zeggen dat deze observatie voor een deel best herkenbaar is. ![]() Gymnasiumjongetjes waren lief omdat ze niet bedreigend waren; hun trillende vingertjes kregen ook nooit je bh bandje los Hoe geroutineerd zij ook de pagina's van Dante's Inferno omsloegen, de intellectuele handjes weigerden onmiddellijk dienst zodra zich een onschuldig meisjeslichaam aandiende. [Dit bericht is gewijzigd door Noayla_ op 20-04-2003 14:41] | |
Kang-He | zondag 20 april 2003 @ 13:43 |
Ryan3, ik zou toch echt zeggen dat het algemene niveau hoger ligt bij het Gymnasium. Hoewel je wel gelijk hebt met de pretpakketten. Maar dat zijn voornamelijk (gymnasium)meisjes. | |
ChrisJX | zondag 20 april 2003 @ 15:39 |
quote:Ik dacht dat pretpakketten verleden tijd waren met de invoering van de 2e Fase? | |
Stanley_Climbfall | zondag 20 april 2003 @ 15:48 |
quote:Dit snap ik dus nooit. Ik heb een klas overgeslagen, heb het gymnasium gedaan en ik studeer nu om leraar Oude Talen te worden en krijg vaak te horen, bij voorbeeld van teamgenoten in m'n voetbalteam: Ja, later lach je mij uit, want dan heb jij een groot huis en grote auto.. omdat ik dan bij voorbeeld zeg dat ik het tof vind dat ze al een auto hebben of we hebben het over schilderwerk wat ze doen of zo.. Ik vind dit echt een trieste redenatie. Iedereen heeft z'n talent en de verschillende middelbare scholen waar mensen na de basisschool heen gaan zijn bedoeld om het talent van een ieder zo goed mogelijk tot uiting te laten komen. Om GELUKKIG te worden, en niet rijk of wat dan ook... laat staan dat je mensen uit moet gaan lachen. Een bouwvakker of timmerman is gewoon een vakman, waar altijd vraag naar zal zijn. Stratenmakers en hoveniers idem dito. Net zoals er aan leraren en verpleegsters altijd behoefte zal zijn. Conclusie: we hebben elkaar nodig en laten we blij zijn dat we allemaal verschillend zijn. De openingspost vond ik trouwens erg mooi, ondanks dat ik niet zo'n fan ben van generaliseren. Ook op het gymnasium is niet iedereen hetzelfde. | |
Kang-He | zondag 20 april 2003 @ 15:57 |
quote:Niet dus. Voorbeeld van een pretpakket: Bij het profiel Cultuur Maatschappij hoor het volgende: Verplicht is het volgende: En dan moet je nog twee vakken uit: Daar is wel een aardig pretpakket van te maken dacht ik zo. Bij de HAVO is wiskunde zelfs niet verplicht. | |
ChrisJX | zondag 20 april 2003 @ 19:07 |
quote:Daar zit wel weer wat in... ![]() Zeker met dat 1 en 2 gedoe. Als je een vak op niveau 1 doet is het echt helemaal niks. | |
Ringo | zondag 20 april 2003 @ 20:57 |
Een echte gymnasiumjongen doet examen in 6 talen en geschiedenis. De rest is hem worst. | |
Kang-He | maandag 21 april 2003 @ 00:28 |
quote:Dat is iets voor gymnasiummietjes. De bikkels (in het geheim) nemen een exact profiel mét de talen. | |
Dr_SnUgGles | dinsdag 22 april 2003 @ 13:48 |
quote:And your point is? zat zelf tot dit jaar daarop (want je moet toch een keer gaan studeren) en ik voldoe toch echt niet aan die partij trieste generalisaties die je hier tegenkomt. heeft verder niks met frustraties oid te maken voor iemand daar weer over begint, maar als ik verhalen van vrienden/vriendinnen hoor was dat toch echt wel de meest relaxte school die ik ken qua sfeer en vrijheid die je kreeg. als jij nou toevallige foute ervaringen met gymnasiumjongetjes hebt, jouw probleem maar iedereen over 1 kam scheren lijkt me wat overdreven. | |
RaisinGirl | dinsdag 22 april 2003 @ 20:25 |
quote:Dit doet me denken aan dat ene gymnasiumjongetje op mijn middelbare school bij wie ik nooit in de klas zat, maar die ik wel altijd vanuit de verte en in de gangen van de school gadesloeg. Hij had het typische uiterlijk van een gymnasiumjongetje: redelijk klein, smalle schouders, rond brilletje en donkere krullen. Het was zo'n jongen die in de pauze altijd op dezelfde plek zat, altijd met dezelfde paar mensen omging en nooit eens uit die vertrouwde omgeving stapte of 'zomaar' met andere mensen sprak. In het laatste jaar besloot ik dat hij toch wel 'iets leuks' had. Hij leek ook ietwat brutaler te worden; zo keek hij gewoon terug als ik langliep en in zijn richting keek, waardoor er zowaar iets ontstond als 'oogcontact'. Na de eindexamens was er het onvermijdelijke eindfeest. Het gymnasiumjongetje in kwestie was daar ook aanwezig en tijdens het feest bleek hij moedig en frivool geworden. Zo stond hij ineens bij de 'populaire' jongens en dronk daarbij het ene biertje na het andere. Ik vond het wel grappig om te zien. Aan het einde van de avond kwam hij uit het niets zwalkend op mij aflopen en met dubbele tong - haast onverstaanbaar - vroeg hij of ik wilde dansen. Nouja, dat leek natuurlijk best een aardig idee, totdat ik er achter kwam dat hij zo stond te wankelen op zijn benen van al het bier dat hij niet meer echt in staat was om te dansen. Hij was al zo ver heen dat het onmogelijk bleek om ook maar enige vorm van conversatie op gang te brengen. Het was ook maar beter dat hij zijn mond dichthield want zodra hij die opende, kwam er een walm uit waar ik een beetje misselijk van werd. Uiteindelijk ben ik toch maar achterop de fiets gesprongen bij een stoere havist die ook veel had gedronken maar in ieder geval nog in staat was om een beetje recht te fietsen. Het is wel een troostrijke gedachte dat mijn gymnasiumjongetje die avond kennelijk, afgaande op jouw verhaal, toch nog aan z'n trekken is gekomen. | |
Ryan3 | woensdag 23 april 2003 @ 13:52 |
Kan aan mij liggen hoor, maar wie schopt hem in...? | |
RaisinGirl | woensdag 23 april 2003 @ 15:16 |
Dat doe jij toch altijd, Ryan? | |
Ryan3 | donderdag 24 april 2003 @ 12:31 |
quote:Normaal gesproken heb je gelijk, RG. Ik weet het doel meestal wel te vinden na een voorzetje, maar dit keer wilde ik iemand anders de eer gunnen... Zat er al een tijdje op te wachten, maar, je ziet, kennelijk wil niemand... | |
-Dalai- | woensdag 18 juni 2003 @ 00:51 |
Toen op het gegeven moment het eindexamen en het bijbehorende eindfeest naderden, hadden veel van mijn medescholieren een drukke agenda; studies en kamers moesten worden geregeld, examens worden geleerd. Ook mijn vriendjes werden steeds opgewondener, niet in het minst vanwege de naderende Nacht van Alcaeus, het besloten feest dat in meer afgezonderde Gymnasiale kringen tot bijna mythologische proporties werd verheven. De handgeschreven Annales Puerorum, het van jaar op jaar overgedragen logboek, werd door mijn vriendjes na schooltijd gezamenlijk gelezen in het houten huisje van de de speeltuin van de nabijgelegen kleuterschool. Maar het kon mij allemaal niet beroeren. Ik kon maar aan één ding denken: het eindfeest was mijn laatste kans om Haar mijn liefde te verklaren. Haar te vertellen dat zij al jaren mijn dromen beheerste met haar stralende glimlach. In mijn gedachten had ik de hele avond al uitgestippeld: Alcaeus kon me gestolen worden, ik zou gewoon naar het eindfeest gaan en ik zou stoer en nonchalant zijn. Daarnaast zou ik als een echte man bier drinken. Ik zou onopgemerkt bij een paar populaire jongens gaan staan (waarvan er een verkering had met mijn zusje) en ze zou als een blok voor me vallen. Het kon gewoon niet verkeerd gaan. Uiteindelijk was het zover. De examens waren achter de rug en ik stond in de hal van onze school op de avond van het grote eindfeest. Mijn vriendjes waren net met hun tassen vol spulletjes vertrokken, al ruziemakend over wie nou bij wie achterop moest. Toen ik voorzichtig de feestzaal binnenliep zag ik haar direct al staan: ze had zich helemaal gekleed voor de gelegenheid en zag er mooier uit dan ooit! Een lichtstraal van een gehuurde discolamp viel op haar gave gezicht en schitterde in haar lange haren. Een koude rilling liep over mijn rug toen ze even kort mijn kant op keek. Ik liep snel door naar de bar en bestelde een glas bier. Rustig blijven. Snel keek ik waar het vriendje van mijn zusje stond en ging er enigszins ongeinteresseerd bij staan. Met deze pose kon niemand me wat maken! Ik zag dat het mijn godin ook was opgevallen dat ik bij de "stoere jongens" stond, want ze keek me even verbaasd aan. Maar de verbaasde blik ging al snel over in een glimlach en iets dat leek op een korte knipoog. Zodra het glas bier op was ging ik er nog maar een halen en naarmate de avond vorderde ging ik meer en meer drinken. Ik dronk eigenlijk nooit meer dan één glas bier, maar het ging me die avond heel natuurlijk af. Langzaam voelde ik de kracht in mij stromen. Dit was mijn avond, ónze avond. Met al mijn moed verzameld besloot ik dat ik haar direct ten dans moest vragen. Ik veerde los van de muur om naar haar toe te gaan, maar voelde dat mijn benen toch een beetje onstabiel waren geworden; de 5 glazen bier hadden hun tol geeist. Ik moest me niet van mijn doel laten laten afleiden, ik gíng haar mijn liefde verklaren. Licht zwalkend liep ik de drukke dansvloer over, het naderende scenario schoot door mijn hoofd. Ik zou haar ten dans vragen en ze zou lief "ja" zeggen. Vervolgens zouden we als een koningspaar tussen de verbaasde blikken van onze medescholieren heen dansen, majestueus en romantisch. En als de muziek zou stoppen, zouden we elkaar diep in de ogen kijken en innig zoenen. Deze avond zou laten zien dat we voor elkaar bestemd waren, het móest gewoon goed gaan. Een paar stappen later stond ik voor haar. Ze keek me onderzoekend maar lachend aan en ik besloot dat ik direct mijn slag moest slaan. "Wilzje zmet me zwanzen?" hoorde ik mezelf tot mijn grote schrik zeggen. Ik sloeg direct mijn hand voor mijn mond, maar mijn godin scheen het niet te zijn opgevallen, want lachend zei ze "ja hoor" en trok me de dansvloer op. Dit was het moment waar ik al die jaren op gewacht had, maar er klopte iets niet; mijn benen voelden slap en de feestzaal tolde ineens als een draaikolk om me heen. Om niet omver te vallen klampte ik me vast aan mijn schoonheid en deed een nieuwe poging om iets romantisch tegen haar zeggen. Ze trok een vies gezicht en deinsde achteruit. Wanhopig probeerde ik de juiste woorden te vinden om haar bij me te houden, maar er kwam alleen maar onduidelijk gestommel uit mijn mond. Ze keek me nog een moment onbegrijpend aan en liep toen snel weg. Huilend zakte ik door mijn knieen op de grond. Toen ik even later met betraande ogen de achteruitgang van de school uitwankelde, zag ik nog net hoe Zij bij een of andere havist achterop de fiets sprong. Jarenlang had ik naar haar gesmacht, gesidderd bij de gedachte ooit haar lippen te kussen. Nu was zij in een klap uit mijn leven verdwenen, achterop de fiets van een havíst nog wel. Ik heb haar nooit meer teruggezien sinds die avond, maar zelfs nu, bijna 10 jaar later, droom ik af en toe 's nachts nog steeds van haar. In een prachtig verlichte balzaal dansen we dan samen als een koninklijk paar door de nacht, de verbaasde blikken van onze medescholieren op ons gericht. | |
RaisinGirl | woensdag 18 juni 2003 @ 00:57 |
![]() | |
JAM | donderdag 19 juni 2003 @ 02:51 |
Och, het gymnasiumjongetje, het is inderdaad een verhaal apart. Vele van mijn voorgangers in dit topic hebben al mooi en kundig beschreven hoe sullig, schattig en dromerig deze types zijn, en ook wat voor een beesten kunnen schuilen achter de Ralph Lauren overhemden, en jampotglazen. Maar laat ik nog even iets verder uitwijden over la bête en dedans om het maar eens op zijn Frans te zeggen, want dat leren wij ook op het Gymnasium ![]() Ik moet zeggen, ik ben er ook ooit een geweest. Alleen ging ik liever prat op mijn Haagse nationaliteit dan dat ik het standaard gymnasium jongetje uithing, maar even genoeg over mij. Het was op een zomerse donderdag in 1996, waarop ik mijn jas had laten liggen in de kleedkamer van de gymzaal. Het was net na het 4de uur, de pauze was begonnen, en ik liep terug naar het kledinghok, die parallel aan de doucheruimte lag. Ik liep naarbinnen, en pakte mijn jas, toen mijn handeling werd onderbroken door een luid getier, gelach, en een soort zompend geluid, dat uit de doucheruimte kwam. Ik besloot om toch maar een kijke te gaan nemen. Het zou nu erg voorspelbaar te zijn om over jonge jongensliefde te gaan praten, maar nee dit was niet het geval. En zo zijn er vele verhalen, zoals de jongen die zichzelf afrtok onder de tafel tijdens een "informatieve" film over voortplanting bij de biologie les, of de jongen die zijn penis opmeette na bij natuurkunde geleerd te hebben hoe je dat kan berekenen door middel van de slingertijd, of de jongeman die eindeloos bleef lachen nadaat hij de zin "Het zwaard is in de schede" bij Latijn leerde, en helemaal toen hij later hoorde dat gladius ook wel eens als slang werd gebruikt voor snikkel in de oudere tijden. Maar ja, zo kan ik nog wel uren nostalgisch napraten over mijn gymnasium-periode. Ik laat de eer maar even over aan anderen. Zodiakk bijvoorbeeld.
| |
Steel_Rat | donderdag 19 juni 2003 @ 08:53 |
quote:* Steel_Rat voelt zich aangesproken maar ik doe inmiddels al 5 weken geen gymnasium meer.. heb latijn laten vallen.... maar de rest klopt helemaal.... ![]() | |
Steel_Rat | donderdag 19 juni 2003 @ 09:00 |
trouwens.... als je in de (overvolle) trein opweg naar de EO-jongerendag een hele discussie over de relativiteitstheorie houd.... val je dan ook onder de categorie 'gymnasiumjongetje' ?? - ook als je geen klassieke talen hebt? | |
Poezelewoekie | donderdag 19 juni 2003 @ 11:42 |
quote: ![]() ![]() ![]() ![]() | |
zodiakk | donderdag 19 juni 2003 @ 11:47 |
Zoals iedereen weet ben ik een havist. Ja, een havist zeg ik je, eentje die daadwerkelijk cool was op de middelbare school en zich kon verheugen in de aandacht van vele havistenmeisjes die met hun strakke truitjes hun verse wellustigheden etaleerden. Hoewel dit mij zeker kon bekoren zocht ik toch iets anders, iets nieuws, iets onschuldigs. En wat is er onschuldiger dan een gymnasiummeisje? Een arm meisje, dat alleen omringd wordt door vrome dichterszoontjes of hockeyende koorknapen, maar eigenlijk snakt naar de ruwheid van een stoere havist. Want havisten zijn niet dom, maar kunnen prima converseren, en ook al ging het dan niet over Homerus of Baudelaire, maar over wonderlijke dingen zoals drank, uitgaan en plezier hebben door op de hoek van de straat te hangen, het was allemaal toch razend interessant voor een zeventienjarig Gymnasiummeisje. Zo zat ik eens in de eindexamenklas van een provinciaalse middelbare school waar zowel een gymnasium en een HAVO was ondergebracht. Ik had besloten om een arm Gymnasiummeisje los te rukken uit haar dromerige reservaat en haar eens flink te laten genieten op het eindexamenfeest. Ik had mijn vizier al helemaal scherpgesteld, maar wat een havist ook wist, was dat het belangrijk is om je research te doen en te kijken wat ze leuk vindt, wat haar interesses zijn, en, belangrijker nog, of er nog andere kapers op de kust zijn. Zo kwam ik er in de week voor het feest achter dat er een sullige gymnasiumjongen met een hunkerende blik door de school rondliep en zachtjes "mon amour, ne me quite pas..., ne me quite pas" murmelde als hij door de laminaatgangen van het gebouw liep. Ik observeerde hem scherp, het was geenszins de bedoeling dat hij er met mijn bevallige hertje vandoor ging! Gelukkig beheerst elke zichzelf respecterende havist de fijnzinnige kunst van het intimideren en maakte ik het de jongen flink moeilijk door met mijn schouder tegen hem aan te beuken en hem te sarren als ik buiten heel stoer een peukje zat te roken. De arme jongen trilde aan het eind van de week op zijn benen, zijn waterige puppyogen waren genoeg om mijn havistenhart te vullen met schaamte. Op een gegeven moment was het zover: het eindfeest. In mijn stoerste outfit kwam ik op het feest, onmiddellijk begroet door 4 grietjes die zich sletteriger dan ooit hadden uitgedost. Ik had alle keuze. Maar mijn gedachten gingen uit naar mijn Gymnasiummeisje, die ik toevallig net door de ingang zag lopen en schuchter om zich heen zag kijken. Ze had wat zenuwachtige, lelijke vriendinnen om zich heen verzameld die allemaal nogal truttige kleding aan hadden. Mijn Gymnasiummeisje had zelfs een strik in haar haar. Ik besloot te wachten. Eerst zou ik alles goedmaken met de Gymnasiumjongen die ik zo gekoeioneerd had de afgelopen week. Ik liep op hem af en sloeg hem amicaal op de rug. Hij moest even verstappen want hij stond er heel ongeïnteresseerd bij en leek haast wel in de grond te verdwijnen. Ik bood hem een biertje aan en nodigde hem zelfs uit om met mij wat te gaan drinken. Als je een stoere havist was had je al lang en breed wat zware drank verstopt in de patio van het gebouw. Ik vulde de arme knaap met alcohol en zag hem zwabberen op zijn benen toen hij de zaal in liep. Eenmaal binnen ging ik op een afstand kijken wat er zou gebeuren. De gymnasiumjongen was zo lam als een deur, ik grinnikte en een sardonische grijns vormde zich op mijn gezicht. Het Gymnasiummeisje stond intussen onwennig heen en weer te wiebelen met een colaatje in haar hand. De jongen kwam op haar af en probeerde avances te maken die compleet mislukten. Ik stond er naar te kijken en gaf intussen even snel een kus aan een havistenmeisje die al de hele avond haar billen tegen me aandrukte. De Gymnasiumjongen faalde miserabel en ik zag het Gymnbasiummeisje geshockeerd de dansvloer aflopen. Dit was mijn kans en ik liep snel op haar af met mijn vertrouwelijke grijns en heerlijk voorkomen. Ik had haar hartstochtelijke zuigzoenen gegeven. Ze stond te trillen als een rietje. Toen het feest afgelopen was, sprong ze achterop mijn fiets en toen ik omkeek zag ik de dronken betraande Gymnasiumjongen ons nakijken, haar nakijken. Eenmaal alleen heeft het meisje nog vele kreetjes geslaakt, niet in de laatste plaats omdat ik zo'n enorm geslacht heb. Jaren later moet ik nog steeds altijd denken aan die arme Gymnasiumjongen die zachtjes snikkend de achteruitgang uitliep. Ach en wee. Het Gymnasiummeisje heb ik na die wilde nacht nooit meer gezien. Het schijnt dat ze ergens in Leiden studeert. [Dit bericht is gewijzigd door zodiakk op 19-06-2003 14:50] | |
ullie | donderdag 19 juni 2003 @ 11:48 |
Mijn gymnasium was mislukt. Het moreel verval was zo erg dat de toiletten op de bovenste verdieping afgesloten moesten worden omdat zich daar de heroinespuitende gymnasiumjunkies verzamelden ![]() | |
YabYum | donderdag 19 juni 2003 @ 13:46 |
quote:Lul niet jongen. | |
DaMart | donderdag 19 juni 2003 @ 14:24 |
Hoewel ik nooit geruite overhemdjes draag of heb gedragen, da's gewoon niet mijn stijl, en de enige bril die op mijn neus steunt af en toe een zonnebril is, herken ik mezelf toch wel in sommige posts. Zo heb ook ik gymnsium gedaan en ja, talen lagen mij toch wat beter dan de exacte vakken. Hoe je het kwadraat van de evenwijdige zijden van de vector van de cosinus en afgeleide van een gelijkvormige driehoek met botte hoeken moet berekenen interesseerde mij nooit zo veel, evenmin als ik interesse had in het feit dat scheikundigen water H2O noemen. Nee, water is voor mij gewoon water, en gewoon kunnen hoofdrekenen was en is voor mij al genoeg. Wat heb je er later aan om te weten hoe lang een zijde van een kubus is ? Gewoon zorgen dat je een liniaaltje bij je hebt en je kunt opmeten, simpel zat! Maar goed, laat ik hier niet afdwalen. Talen, die lagen me wel. Nederlands, Duits, Engels volgde ik met gemak, en evenmin had ik problemen met de typische gymnasiumvakken Latijn en Grieks. Het laatstgenoemde vak was weinig populair onder mijn medeleerlingen blijkbaar. In mijn eindexamenjaar vormde ik in mijn eentje 25% van de klas, de leraar niet meegerekend, en zelfs 100% van het mannelijk deel van de klas. Een verklaring voor de voorliefde voor de talen ligt misschien wel in het feit dat ik, als gymnasiumjongetje, erg van lezen (en schrijven) hield. In tegenstelling tot vele klasgenoten las ik de boeken voor mijn boekenlijst ook echt zelf, en gebruikte pas later een samenvatting als geheugensteuntje. Uiteraard waren er klasgenoten die dit met argusogen aanschouwden, sommigen verklaarden me zelfs voor gek. Maar ja, de tijd en moeite die zij extra moesten stoppen in het leren van hun proefwerken gebruikte ik om te lezen, want veel tijd had ik voor het leren niet nodig... dat ging me best wel makkelijk af. Echt veel in de studieboeken zat ik dan ook niet. En tja, dan het persoonlijke vlak. Inderdaad kwam het best wel regelmatig voor dat ik dromerig uit het raam staarde en dacht aan van alles en nog wat. Toenadering tot vrouwelijke soortgenoten zocht ik slechts om iets te vragen over school. Ik ben altijd al het verlegen type geweest en als een meisje indruk op mij had gemaakt dan wist ik nooit wat te zeggen dus leek het me veiliger om dan maar niets te zeggen, kon ik ook niks verkeerds zeggen natuurlijk. Tot slot het eindfeest. Of er een was of niet, dat weet ik niet meer. Ongetwijfeld is er een geweest, maar dat is aan mij voorbij gegaan. Niet omdat ik met andere gymnasiumjongetjes een besloten samenzijn had, maar gewoon omdat ik geen interesse had om me te bezatten met medescholieren waar ik geen binding mee had. Uiteindelijk zou ik ergens in een hoekje belanden, alles aanschouwend tot het feest was afgelopen en dan later hebben kunnen zeggen: Ik ben er geweest, maar heb niet mee kunnen doen... dan is het maar beter om er gewoon helemaal niet geweest te zijn... al was het maar omdat ik nu niet kan zeggen: ik heb anderen lol zien maken, maar heb er zelf niet aan meegedaan. | |
Ryan3 | donderdag 19 juni 2003 @ 14:55 |
quote:Inkoppertje. | |
Steel_Rat | donderdag 19 juni 2003 @ 15:50 |
quote:dat valt nog best wel mee..... in mijn jaar zijn er maar 2 leerlingen die grieks hebben, allebei vrouwelijk.... in het jaar onder mij 3 leerlingen die grieks hebben, allemaal mannelijk... | |
ullie | donderdag 19 juni 2003 @ 15:57 |
quote:Dat krijg je als je niet op een categoraal gymnasium zit. Dan hoor je er eigenlijk niet bij. | |
DaMart | donderdag 19 juni 2003 @ 15:59 |
quote:Op de school waar ik zat scheen het een laagterecord te zijn ![]() | |
Lestat | donderdag 19 juni 2003 @ 16:20 |
quote:LBO? Vandaar. Ik vond jouw posts altijd al zo ehhh...apart. | |
JAM | donderdag 19 juni 2003 @ 16:48 |
quote: ![]() | |
Berserker | vrijdag 20 juni 2003 @ 11:02 |
Grmbl. ![]() | |
Type | vrijdag 20 juni 2003 @ 19:17 |
quote:Je hebt er hoge verwachtingen van? ![]() | |
Roellio | vrijdag 20 juni 2003 @ 19:48 |
laat ook maar. Geen zin om te flamen. [Dit bericht is gewijzigd door Roellio op 20-06-2003 19:54] | |
ssebass | vrijdag 20 juni 2003 @ 23:14 |
Haha wat een grappig topic. Ik kan me in helemaal niets vinden van wat er in begin post wordt beweerd. Ik heb zelf op een zelfstandig gymnasium gezeten. Ik zat daar dus met alleen maar gymnasten en ze voldoen echt helemaal niet aan de ideeen die jullie hebben. Oke de gemiddelde leeftijd van de ontmaagding ligt misschien wat hoger dan op lagere opleidingen, maar er zitten echt niet alleen maar nerds en mensen die alleen maar met hun hoofd in de boeken zitten. In tegendeel zelfs. We hebben echt verdacht weinig uitgevoerd en waren ook niet echt vaak te vinden op school. Er zitten ook echt wel macho types en players tussen waarvan je nooit zou verwachten dat die daar op school zouden zitten. Dus helaas de slimme nerd die uiteindelijk door al zijn goede daden en gestuntel het meisje van zijn dromen weet te krijgen zul je toch maar in films moeten gaan zoeken. p.s.: de meeste nerds die er zaten waren niet echt de meest vriendelijke mensen maar juist de grootste eikels en dat is echt geen grapje. disclaimer: Er waren ook wel behulpzame en aardige nerds tussen | |
ssebass | vrijdag 20 juni 2003 @ 23:29 |
quote:geen agricolae maar plebs of plebejers ![]() "Op intellectueel gebied ....//...wensten te imiteren" even wat inhoudelijk commentaar maar ik zie nu pas dat het in kunst en literatuur staat | |
Byte_Me | zaterdag 21 juni 2003 @ 10:52 |
Ik was ook zo'n gymnasium jongetje.Veel te slim, alles te veel overdenken. Vaak gepest door de "stoerdere" jongens. Dan was er nog een prachtig atheneum meisje, Jessica. Echt zo'n populair meisje, dat alles gedaan krijgt, met precies de juiste vrienden, je kent ze wel. Ondanks dat ze op sociaal vlak zo geslaagd was, had ze erg veel moeite met natuurkunde. Zo veel zelfs dat ze misschien zou blijven zitten. Dat kon de superman in mij natuurlijk niet verdragen. Dus bood ik aan om bij het volgende proefwerk naast haar te gaan zitten, en groot en duidelijk te schrijven. Zo'n aanbod kon ze natuurlijk niet afslaan, dus ik zat inderdaad naast haar bij het proefwerk. Het proefwerk was natuurlijk weer veel te gemakkelijk, nauwelijks een uitdaging. Ik schreef alle antwoorden extra groot en duidelijk op. Al was duidelijk schrijven eigenlijk niet mijn sterkste kant, voor Jessica had ik dat wel over. Een paar lessen later kregen we de punten. Jessica had voor het eerst in haar leven een acht gehaald voor natuurkunde. Op de gang, na de les, kreeg ik een kusje van haar. Ik kreeg natuurlijk een hoofd als een biet, maar tegelijk voelde ik me ongelooflijk lekker. Van toen af aan mocht ik altijd naast haar zitten. Klasgenoten begrepen er niets van. Het populairste meisje, naast hem!!! Van toen af aan was mijn leven veranderd. Ik kon optrekken met het leukste meisje van de klas. Van de klas? Van de school! De sociale rangorde lag in duigen, niet dat het mij iets kon schelen. Regelmatig hielp ik haar met proefwerken, als we in hetzelfde cluster ingedeeld waren. Ik werd ineens uitgenodigd voor feestjes, waarvan ik eerder het bestaan niet wist. Er ging een wereld voor mij open. Mijn vrienden waren natuurlijk erg jaloers, al vonden ze het wel leuk voor mij. Toen kwam haar verjaardagsfeest. En ik werd uitgenodigd! Ik was er nog steeds niet helemaal aan gewend, dat ik "erbij hoorde". Maar ik genoot er wel van. Op haar feest waren maar weinig mensen die ik beter kende, dan van naam en gezicht. Ik hield me een beetje op de achtergrond. Toen kwam ze naar me toe en vroeg of ik het naar mijn zin had. Ik zei heel eerlijk dat ik de mensen niet zo goed kende. Dat ik niet zo gemakkelijk contact maakte en een beetje verlegen was wist ze natuurlijk al lang. Dus bleef ze bij me. We waren gezellig aan het kletsen en dronken wat, ik had de avond van me leven. Het feest werd ondertussen al wat rustiger, maar ik was nog lang niet van plan weg te gaan. Deze avond mocht van mij een leven lang duren. Uiteindelijk waren we nog met zijn tweeen over. Jessica vertelde me dat ze me zon lieve jongen vond. Ze keek me diep in mijn ogen en kwam langzaam dichterbij. Mijn hart klopte in mijn keel en mijn tong voelde droog. Toen haar lippen de mijne raakten, was ik de gelukkigste jongen ter wereld. Het was niet de eerste keer dat ik een meisje kuste, maar deze keer was het bijzonder. Na een tijdje stopte ze met zoenen en keek me heel verleidelijk aan. Mijn ouders komen pas overmorgen thuis vertelde ze me. Ik kon haast niet geloven dat het nu dan echt ging gebeuren. De adrenaline gierde door mijn lichaam. Ik begon me zorgen te maken. Jessica had natuurlijk veel meer ervaring dan ik. Sterker nog, ik had geen ervaring. Ze pakte me bij mijn hand en nam me mee naar haar ouders slaapkamer. Ik vertelde haar dat het mijn eerste keer was. Dat geeft niets hoor, laat alles maar aan mij over, fluisterde ze in mijn oor. Die nacht was geweldig, ik was een man geworden. Ik geloof nog steeds dat ik me redelijk gelukkig mag prijzen met zon eerste keer. | |
Rameses | donderdag 26 juni 2003 @ 19:23 |
quote:ok, dit is je reinste stierenschijt. nooit van m'n leven heb ik zoiets gedaan, nooit ook zal ik zoiets doen. maar geloof mij, terwijl zodiak dit schreef verbeelde hij het zich, en werd er **** van. | |
Notorious_Roy | donderdag 26 juni 2003 @ 19:28 |
![]() ![]() Bij ons waren er eigenlijk alleen maar stoere Gymnasium jongetjes (nou ja, bijna allemaal En wat heeft het vakkenpakket er verder mee te maken? | |
Q_Orianka | zaterdag 22 april 2006 @ 18:51 |
Achterste rij, 2e van links ![]() ![]() Maar de rest... | |
LordVoldemort | zaterdag 22 april 2006 @ 18:57 |
Om de een of andere reden kan ik de OP niet quoten, dus doe ik het zo:quote:Volgens mij ben ik een gymnasiumjongetje. ![]() | |
djenneke | zaterdag 22 april 2006 @ 19:00 |
Ik kan me nog een gymnasiumjongetje herinneren uit het ene jaar dat ik gymnasium deed. We keken met aardrijkskunde naar een film over een of andere inboorlingenstam... roept hij hardop: "wow, wohohoho, allemaal borsten, ghohohohoho, het lijkt wel porno!". Dat is wel ongeveer het beeld dat ik heb bij gymnasiumjongetjes ![]() | |
LordVoldemort | zaterdag 22 april 2006 @ 19:04 |
quote: ![]() Zo ben ik dan weer niet. Ik doe tegenwoordig ook HBO. Maar bovenstaande beschrijving kon ik me wel wat mee associëren ![]() | |
djenneke | zaterdag 22 april 2006 @ 19:06 |
quote:Ze waren gelukkig niet allemaal zo hoor ![]() |