• Han: Deed me denken aan een wandelend Michelin mannetje
• Bram: Kan in het zicht van risico beheersing beter kiezen voor de wat oudere - volwassen dame. Suus heeft als voordeel dat ze regelmatig wel even weg wilt wat Bram 'zeer' op prijs stelt. Hij kan volgens mij redelijk snel in een melt-down gaan als de opnamen over zijn en hij met iemand opgescheept komt te zitten, die vroeg of laat ook haar eigen inbreng wilt hebben.
Deze hoeft niet altijd te stroken met Bram's visie dat de zaadjes in een bedje, op hun ruggetje, afwisselend linksom & rechtsom gepland moeten worden. De man heeft namelijk de afgelopen jaren louter compromissen met de natuur hoeven sluiten maar niet meer met 'mensen'. Los hiervan zag ik bij Suus (op de grond liggend, wachtend op Bram terugkerend van z'n date) een pakje een pakje sigaretten in beeld liggen. Dat vind ik zo niet passen bij deze levensstijl.
• Say-Cheese snackbarhouder Martijn: Iemand vroeg zich af waarom hij daar zit terwijl bijna niets hem boeit maar wel vermoeid. De reis van een gelukszoeker die kant op is vaak een financieel one-way ticket en daarnaast enigszins liefde oud-papierwerk.
Zoals ik al eerder schreef, vrijwel zeker is hij gezien Thaise real-estate-eigendom wetgeving zelf geen eigenaar van het pand. Dus heeft geen harde waarde in bezit maar moet wel maandelijkse huur dan wel pacht ophoesten. Met de omzet op Thais niveau (American breakfast aldaar ~2.60 Euro) kan je geen vermogen opbouwen waar je hier bij terugkeer naar NL iets aan hebt. Daar is het misschien nog wel aardig, maar hier is het niet meer dan zakgeld. Terugkeer betekent vaak dan dat je zonder noemenswaardige financiële middelen thuis komt. En dat op die leeftijd.
Dus doorgaan is vaak de enige optie. Als je na jaren weer eens terugkomt op een plek dan zie je regelmatig dat deze verdwenen is of een andere eigenaar heeft. Het is 7 dagen per week werken, dan wel degene die voor je werken in de gaten houden. Je kan dat vrijwel nooit aan een ander overlaten. Eerder schreef ik dat het vaak 'blue collar workers' zijn met beperkte financiële middelen, die daar als gelukszoeker neerstrijken. Als je er gezeten hebt op basis van expatregeling(NL++ salaris en vergoedingen) dan kijk je met een helikopterview naar dit soort avonturen. Ziet de risico's en de smalle bandbreedtes waarop men opereert. Dit lijkt dan misschien voor een buitenstaander een hoofdprijs in de tropen, maar dat hoeft het zeker niet zo te zijn. Je ziet ook wel dat de eigenaar een bar begint omdat hij zelf van de drank houdt en op deze manier z'n eigen hobby onder de zon hoopt te financieren. Dit lijkt me bij Martijn niet het geval maar ik heb wel een tip voor hem: Stop met roken en misschien nog wel belangrijker, verlies gewicht. Vergeleken met een vroegere foto, is hij redelijk ontploft. Iets verder op deze leeftijd gaat zich dat vroeg of laat wreken met kleine kwaaltjes, oplopend naar suiker etc etc. Verder scheelt het natuurlijk ook een paar wasjes van die handdoekjes waar hij zichzelf de godganse dag mee staat te deppen.
• Debby & Paul: Deb is wegens gewoon zeer slecht bij haar passend kandidaten-materiaal, veroordeeld tot Paul <mocht zij coûte que coûte iemand willen kiezen>. Er is helemaal niets mis aan Paul maar meer dan Debby's 'begrijpende neef' zou hij in een competitief landschap niet zijn geworden.
• Marian: Haar blijf ik een leuke, niet complex, stoere vrouw vinden maar die over-sympathieke, met zelfvertrouwen overgoten, gladde sales begint zo langzamerhand mijn irritatiezone te bewerken. Ik ken dit soort mannen en kan een minachtende glimlach niet van mijn gezicht halen. Hij zit daar zelfvoldaan achter het stuur van die Cayenne alsof hij hem zelf heeft aangeschaft van iemand anders geld. Olof is een soort perfecte bankzitter die nooit klaagt. Hij weet deze rol met een ongekend gemak uit te voeren waarmee hij zichzelf uiteindelijk diskwalificeert
• Walter: Genoeg geschreven over deze (wannabe) sekteleider van kwetsbare, jonge, aantrekkelijke dames. Z'n business heeft met het meedoen hieraan volgens mij de meeste averij opgelopen, maar je zal ze de kost moeten geven die na het zien van deze uitzendingen denken Walter nodig te hebben, om innerlijk geluk bij zichzelf te kunnen vinden. Voor hen een geruststellende gedachte: 'Walter zal er voor hen zijn'.
[ Bericht 0% gewijzigd door Bever_NL op 11-08-2023 13:10:35 ]