De reden waarom ik de laatste jaren steeds baldadiger en onsympathieker ben gaan gedragen op fok heeft echt te maken met alles wat ik heb mee moeten maken en dat ik zeer weinig mededogen en begrip kreeg van mijn directe omgeving en de mensen die dichtbij mijn hart lagen. Ik zeg de volgende nu niet om zielig te doen en ik weet dat iedereen in het leven tegenslagen en moeilijkheden krijgt mee te maken, maar ik heb gewoon echt ongelofelijke pech gehad in mijn leven waar ik niet om vroeg en ook niet heb verdient. Soms is dat gewoon zo toch? Geen van ons kunnen de kaarten kiezen die wij krijgen toebedeeld in het leven, toch ben je gedwongen om het spel mee te spelen en het beste ervan maken. En dat heb ik ook echt gedaan, keer op keer, na elke psychose.
Ik wil als eerste even benadrukken dat ik zeker weet dat ik geen ellendige onprettige persoon ben of een slechte karakter heb, ongeacht hoe ik weleens ben overgekomen hier op FOK. Dat ik heel veel mensen verlies na elke psychose en dat er vrouwen zijn die bang voor mij zijn geworden en mij daardoor laat bedreigen met een rechtszaak door hun advocaat, is niet omdat een hele nare persoon ben en zeker geen kwaadaardige stalker of creep. De specifieke vrouw in dit geval die haar advocaat mij een dreigbrief liet sturen, kende ik al vanaf 2010 en ze vond me heel leuk toen ze mij voor het eerst zag en leerde kennen, en bleef mij ook heel lang leuk vinden met alleen maar lovende woorden over mijn karakter (en uiterlijk) toen. De eerste keer dat ze mij zag blijf ze voortdurend naar mij staren alsof ze op eerste gezicht verliefd werd. De tweede keer dat ik haar weer zag, kwam ze uit haarzelf naar mij toe en gaf mij haar whatsapp, ik heb haar dus niet eens hoeven vragen! Er was gewoon een klik die ze voelde en we werden heel close en veel lange en intieme gesprekken gehad. Wat er uiteindelijk gebeurde was dat ze ook verliefd was op een andere jongen die ze kende uit haar eerdere studie die ook in haar wijk woonde, deze jongeman was toen marinier en volgens mij bezig met in een traject om commando te worden, ze voelde toen gewoon meer voor hem en ik gunde haar dat ook en we bleven goede vrienden heel lang ook na onze hbo studie. Het is pas in 2020 toen ik weer in mijn zwaarste en laatste psychose sindsdien begon af te glijden, dat ik met mijn berichten en gedrag op Facebook en whatsapp haar begon weg te jagen. Dit is dus 10 jaar later en onze band was sowieso al verwaterd omdat we elkaar gewoon niet meer zagen of tegenkwamen op de rechtenfaculteit van Hogeschool Utrecht waar wij elkaar leerden kennen. Kennelijk bleef ik jaar opdringerige en rare berichten sturen die haar triggerde, ze heeft meerdere malen aangegeven dat ze dat niet leuk vond en dat ik daarmee moest ophouden, eerst heel lief en vriendelijk en daarna steeds directer en duidelijker, maar het kwam gewoon niet binnen bij mij omdat ik dieper en dieper in mijn psychose gleed en hele rare aparte waanbeelden had die niks te maken had met de realiteit. Uiteindelijk heb ik haar toen ik al gedwongen was opgenomen in Altrecht, in de “toren”, weer een bericht gestuurd op whatsapp waarin ik zei dat ik “haar niet kon loslaten” en begon ik op mijn Facebook en Twitter allerlei clingy totaal ongepaste berichten te posten zoals dat ik haar ten huwelijk vraag en haar mijn soulmate noemt, in ieder geval zoiets? Ik was toen echt krankzinnig en normaalgesproken doe ik zulke dingen echt nooit! Ze had de politie ingeschakeld om mij te laten stoppen met berichten sturen en haar lastig te vallen met social media, ondanks mijn psychose wist ik wel toen ik de politie zag die mij confronteerde dat ik haar met rust moest laten. Ik moest van de politie ook haar nummer verwijderen en dat heb ik ook gedaan ✅
En tot 27 maart jl. heb ik haar nooit meer geprobeerd te bellen. Ik had haar nummer die terug had kunnen vinden maar één of heel misschien twee gebeld maar het ging meteen naar voicemail. Er is geen enkele andere poging tot telefonisch contact met haar geweest met sinds de wijkagente mij kwam bezoeken in 2020 toen nog volop middenin een psychose zat en mijn klinische GGZ psycholoog van Altrecht erbij zat als mijn vertegenwoordiger en tussenpersoon want die wijkagente wist duidelijk niet hoe ze tot mij moest binnendringen gezien mijn psychotische staat toen. Enige andere vorm van contact die ik heb proberen te maken, is dat ik haar een beleefde e-mail stuurde in December 2022 of Januari 2023 begin dit jaar, waar il helder mijn excuses aanbiedt voor wat er is gebeurd in 2020 en uitleg dat ik een psychose zat. Verder vraag ik vriendelijk en beleefd of met mij in gesprek wil gaan over wat er is gebeurd tijdens mijn psychose en ik geef aan dat het gewoon via de e-mail kan en enige wat ik wil is misverstanden ophelderen en mijn reputatie/eer herstellen bij haar. Ik kreeg geen reactie op die e-mail helaas, ik heb toevallig toch haar nummer kunnen achterhalen in mijn telefoon en heb maar kans gewaagd en haar nummer één keer gebeld op 27 maart jl.
Eek week later kreeg een sommatie brief van kennelijk haar advocaat waar er gezegd wordt dat ik mezelf schuld maakt aan belagen (dwz stalking) en ze dreigen om strafrechtelijke en civielrechtelijke procedures tegen mij aan te spannen waar de hoge kosten op mij zullen worden verhaald, als ik nog één laatste keer enige vorm van contact met haar probeert te leggen.
Ik heb haar nummer en alle gegevens verwijderd van mijn telefoon en ik ga haar nooit meer proberen te bellen of benaderen op wat voor manier dan ook. Het enige wat verder over haar en deze hele situatie wil zeggen is dat het mij heel erg boos maakt en het voelt heel erg onrechtvaardig en oneerlijk, ik krijg geen enkele vorm van begrip of medelijden van haar en zij is maar één van de vele mensen, vrouwen en mannen, die mij op een vernederende en meedogenloze manier definitief afkapt uit mijn leven en geen enkele kans wil geven om op z’n minst mijn eer te herstellen laat staan in mij inleven en inzien dat hoe vervelend ze mijn berichten in 2020 vond toen ze die ongevraagd bleef krijgen, wat IK in 2020 moest meemaken en doorstaan vele malen erger en traumatiserend was dan wat ik haar ooit heb aangedaan. Stel ze kan niet begrijpen of voorstellen wat psychoses zijn en dat mensen met psychoses niet door hebben of geen controle hebben over hun gedrag en dat ze dit soort dingen kunnen doen. Dus stel ze snapt dat niet of kan er niks bij voorstellen. Dan zou haar conclusie hooguit moeten zijn dat ik opeens heel verliefd ben geworden op haar en haar niet met rust wilt laten daardoor, denk ik toch? Verdien ik dan echt om voor een politierechter te verschijnen en een vonnis te riskeren waarvoor er een maximale gevangenisstraf van vier jaar staat? En nogmaals, ik heb echt niet honderden of tientallen berichten naar haar gestuurd elke dag in 2020. Ik zou zeggen om een aantal weken op paar maanden minder dan tien berichten per contactmoment, geen enkele scheldwoorden of bedreigingen, toen ik de berichten teruglas voordat ik ze had verwijderd is het gewoon een beetje raar en awkward, je merkt eigenlijk duidelijk dat ik helemaal niet inhoudelijk op haar reageer en maar willekeurige dingen zegt zonder veel diepgang of inhoudt. Waanzin dus.
En het is niet zo dat ze mij totaal niet ken of slechte ervaringen of slechte gevoel over mij had vanaf het begin toen ik haar leerde kennen in 2010 of 2011. Ze heeft uit volledig initiatief mij haar whatsapp nummer geofferd omdat ze me knap vond, ze is bij mijn 25ste verjaardagsfeestje gekomen met een cadeautje en heeft mijn moeder ontmoet, we hebben drie of vier keer persoonlijk afgesproken één op één in de stad, lange persoonlijke gesprekken gehad over onze persoonlijke en liefdesleven waar zij het iniatief nam, ik ben haar regelmatig tegengekomen in stadsbussen en ik mocht altijd naast haar zitten en praten, toen ik haar vertelde dat ik dood wilde en voor euthanasie wilde aanmelden een paar jaar voor mijn laatste psychose in 2020 (dus 2018 of 2019¤ raakte ze zo geëmotioneerd en verdrietig dat ze in diezelfde week tijd maakte om mij te bezoeken en spreken bij een café voor mijn huis en ze heeft geregeld dat ik met een ervaringsdeskundige mocht afspreken die ze uit haar eigen kringen kende…
Mijn punt:
Ik heb gewoon pech. Gewoon hele slechte kaarten gekregen metaforisch gezien met mijn Psychosegevoeligheid, de meeste mensen kunnen het niet begrijpen en zich inleven en daardoor heb ik talloze mensen verloren vaak zonder kans op herstel ❤🩹. Medelijden krijg ik ook niet meestal, want je kan het niet zien of opmerken zoals je een gebroken been of rolstoel wel kan zien of opmerkingen. Deze ex-klasgenote is maar één voorbeeld en het meest recente, zelfs van mijn eigen moeder en vader heb ik amper medelijden en begrip gekregen, laat staan oprechte empathie en respect dat ik het zo ver heb geschopt ondanks mijn deze enge ellende baggage die ik de rest van mijn leven moet dragen.
Mijn OP is weer heel lang geworden, veel te lang eigenlijk, dus ik stop hier even en zal wel vanavond laat of anders morgen reageren op alle vragen en reacties van fokkers die hierover een mening of standpunt hebben.
Tot later 👋🏿
quote:Op donderdag 11 mei 2023 14:38 schreef PENISPENISPENIS het volgende:
Mijn god, ik ben nog steeds woedend op dat stukje over de rechtszaak.
Pipo gaat allerlei rare shit sturen, mensen laten merken dat ze het niet fijn vinden, EEN HOOP DRAMA... En hoe eindigt hij?
JA SORRY, HAHA, IK WORD ER ZO NIET SYMPATHIEKER OP, MAAR JA, KAN ER NIETS AAN DOEN, BEN GEWOON VERHARD VAN BINNEN.
Rot toch op joh, kneus.Je gedraagt je als een debiel en je vraagt je dan nog af waarom mensen geen trek in je hebben.
Heb jij twee jaar geleden niet gezegd dat iedereen de tering kon krijgen omdat men allemaal jaloers moest zijn omdat je een vriendin had?
R&P / Weinig medelijden gekregen en ik verhard daardoor
Beetje zielig gezeik ook.
heb verdiend.quote:
haarquote:
Iemand ervaart kennelijk dusdanige bedreigende belaging door jou dat diegene je blokkeert, de politie inschakelt en een advocaat in de arm neemt, en wat vind jij ervan? Oh ja, JIJ bent heel erg boos want het is oneerlijk want je kunt er niets aan doen en blablabla. Hoe je slachtoffers het hebben ervaren interesseert je geen moer.quote:Ik heb haar nummer en alle gegevens verwijderd van mijn telefoon en ik ga haar nooit meer proberen te bellen of benaderen op wat voor manier dan ook. Het enige wat verder over haar en deze hele situatie wil zeggen is dat het mij heel erg boos maakt en het voelt heel erg onrechtvaardig en oneerlijk, ik krijg geen enkele vorm van begrip of medelijden van haar en zij is maar één van de vele mensen, vrouwen en mannen, die mij op een vernederende en meedogenloze manier definitief afkapt uit mijn leven en geen enkele kans wil geven om op z’n minst mijn eer te herstellen laat staan in mij inleven en inzien dat hoe vervelend ze mijn berichten in 2020 vond toen ze die ongevraagd bleef krijgen, wat IK in 2020 moest meemaken en doorstaan vele malen erger en traumatiserend was dan wat ik haar ooit heb aangedaan. Stel ze kan niet begrijpen of voorstellen wat psychoses zijn en dat mensen met psychoses niet door hebben of geen controle hebben over hun gedrag en dat ze dit soort dingen kunnen doen. Dus stel ze snapt dat niet of kan er niks bij voorstellen. Dan zou haar conclusie hooguit moeten zijn dat ik opeens heel verliefd ben geworden op haar en haar niet met rust wilt laten daardoor, denk ik toch? Verdien ik dan echt om voor een politierechter te verschijnen en een vonnis te riskeren waarvoor er een maximale gevangenisstraf van vier jaar staat? En nogmaals, ik heb echt niet honderden of tientallen berichten naar haar gestuurd elke dag in 2020. Ik zou zeggen om een aantal weken op paar maanden minder dan tien berichten per contactmoment, geen enkele scheldwoorden of bedreigingen, toen ik de berichten teruglas voordat ik ze had verwijderd is het gewoon een beetje raar en awkward, je merkt eigenlijk duidelijk dat ik helemaal niet inhoudelijk op haar reageer en maar willekeurige dingen zegt zonder veel diepgang of inhoudt. Waanzin dus.
Gewoon je best doen om een beetje de scherpe kantjes eraf te veilen en focussen op het positieve.
mensen die werken hebben daar geen tijd voorquote:Op zaterdag 13 mei 2023 19:37 schreef Keep_Walking het volgende:
Het enige wat verder over haar en deze hele situatie wil zeggen is dat het mij heel erg boos maakt en het voelt heel erg onrechtvaardig en oneerlijk, ik krijg geen enkele vorm van begrip of medelijden van haar en zij is maar één van de vele mensen, vrouwen en mannen, die mij op een vernederende en meedogenloze manier definitief afkapt uit mijn leven en geen enkele kans wil geven om op z’n minst mijn eer te herstellen laat staan in mij inleven en inzien dat hoe vervelend ze mijn berichten in 2020 vond toen ze die ongevraagd bleef krijgen, wat IK in 2020 moest meemaken en doorstaan vele malen erger en traumatiserend was dan wat ik haar ooit heb aangedaan. Stel ze kan niet begrijpen of voorstellen wat psychoses zijn en dat mensen met psychoses niet door hebben of geen controle hebben over hun gedrag en dat ze dit soort dingen kunnen doen.
Om in de rolstoel analogie te blijven: wat jij doet is, in je mentale rolstoel keer op keer over de tenen van mensen rijden. Ook als ze diverse keren vragen dat niet te doen.
Maar ja, jij kunt niet anders dan over die tenen rijden, want je zit immers in een rolstoel?