De laatste 50km
Na de
Col du Rosier 4,4km a 5,9% komen we in een bos terecht en het veengebied van Malchamps.
Ongetwijfeld zal de uitkijktoren met een heliloptershot ook weer in beeld genomen worden.
![3N9BNMs.jpg]()
Via een niet al te moeilijke afdaling dalen we langzaam af naar het stadje Spa.
Vroeger een modaine kuuroord (Wat nog te zien is aan de vele statige villa’s), tegenwoordig is het echter een plaatsje in verval, zoals er zoveel zijn in Wallonië.
Niet alleen om het thermaalbad is Spa bekend, natuurlijk ook om het gelijknamige bronwater dat hier gebotteld wordt.
Sterker nog, rond km 204 passeren we langs de bottelarij.
![RT3Tw3s.jpg]()
Na Spa wil de organisatie nog weleens ‘spelen’ met de route
Zo werd er in het verleden ook nog weleens een stukje noordwaarts gereden richting Theux om daar de Mont Theux te beklimmen.
De dameswedstrijd gaat dit jaar na Spa over de Col du Maquisard terwijl de de heren een zuidelijk lusje maken over de
Côte de Desnie 1,6km a 8,1%.
Het is een omweg van 2km, maar uiteindelijk komt de wedstrijd uit in het plaatsje Hautregard.
Vanaf hier volgen we de zeer brede N697 die hier als Route de Remouchamps bekend staat.
5KM gaat het in volle vaart berg af, waar de snelheid ongetwijfeld zeer hoog zou zijn.
Vlak voor Remouchamps zien we het viaduc des suicidés (viaduct van de zelfmoordenaars) voor ons opdoemen, de reden voor deze naam hoef ik niet uit te leggen.
Het lijkt wel of moord en doodslag in dit deel van België gemeengoed is.
![yiqR930.jpg]()
Net voor dit viaduct ligt rechts de Rue de Bellinheid. In dit straatje vinden we het huis van Jeannot en Anita Gilbert… Inderdaad de ouders van Christophe, Philippe en Jerome.
![NFg8PTl.jpg]()
Voor de ingang van DE Toeristische trekpleister van dit dorp (de grotten van Remouchamps) gaan we links kort de N633 over (vanochtend kwamen we hier ook al voorbij)
Op de rotonde rechts de Ambleve over, en komen op de Rue du Broux uit waar de weg al lichtjes omhoog gaat, na een 250mtr gaat het echt steil omhoog en kunnen we stellen dat we aan de volgende klim begonnen zijn.
Côte de la Redoute 1,6km a 9,4%, zeker nadat we onder de N633d zijn doorgegaan kunnen we stellen dat de hellingpercentages de dubbele cijfers ingaan.
Benieuwd of de familie van Philippe Gilbert (net als in voorgaande jaren) een grote tent hier heeft geplaatst om alle toeschouwers te herbergen. De Letters PHIL, PHIL, PHIL zullen we tientallen keren op het asfalt staan. Het lijkt wel een kermis
![lJFUEuY.jpg]()
.
Bij degene die het rondeboek hebben bestudeerd is er een wijziging opgevallen.
De Redoute is enkele honderden meters korter dan voorheen.
Is hij afgegraven? Hebben de walen zich jarenlang vermeten? Nee hoor, we hebben een parcourswijziging.
Net onder de top slaan we dit jaar rechtsaf, een variant die in het verleden oa in de Ster ZLM toer werd verreden.
Waar die wedstrijd snel de grote weg weer opzoekt, blijft LBL op smallere wegen.
Uitkijken in deze afdaling die niet alleen erg smal is, maar bovendien asfalt van belgische kwaliteit heeft.
Niet in het rondeboek, maar volgens wielerflits daarna nog een helling Côte de Cornémone.
Op Google Maps kijkend lijkt de weg in Cornemont inderdaad omhoog te gaan.
Hier nemen we de N678 en even later draaien we net voor Louviegne de N62 op.
De renners kunnen zich dit stuk nog wel herinneren. Eerder vandaag gingen we hier bergaf, nu berg op. Dus een beklimming in het rondeboek
Côte des Forges 1,3km a 7,8%.
Enkele honderden meters voor de top, nemen we wederom een N weg (het houdt niet op, niet vanzelf). De N674 op.
Als we de twitter van Bram Tankink moeten geloven kwam op dit punt enkele jaren geleden zijn maaginhoud eruit. Hongerklop zullen we maar zeggen.
![nNGVSKz.jpg]()
Deze weg volgen we voor enkele kilometers waarna het na Dolembreux bergafwaarts gaat. We zakken af richting de Ourthe. Een bochtige afdaling die met regenweer verradelijk glad kan zijn.
Dit gebied werd in Juli 2021 zeer zwaar getroffen door het noodweer. De Ourthe stroomde hier met enorme kracht door de dorpen. Vorig jaar konden we zien dat de nodige huizen half ingestort waren, en sliepen sommige bewoners nog in caravans. Laten we hopen dat nu alles is hersteld.
![wuVRjh7.jpg]()
Via Méry en Honneux beginnen we aan de laatste klim van Luik Bastenaken Luik. De Valkenrots, oftewel de
Côte de la Roche-aux-faucons. 1,3km a 11%
Na de top gaat het even bergaf, maar daarna toch verleidelijk omhoog. Stukjes vals plat, maar ook gedeeltes van 10%. Wie heeft er nog reserve?
We komen aan op de N63 waar we langs een typisch Frans/Waalse Hypermarche rijden, inclusief bouwmarkten een tankstation en natuurlijk een fastfood keten.
In het verleden staken we deze weg over om via Ougrée af te dalen richting stadion van Standard Luik.
Nu blijven we op de N30. Zo’n typische weg waar je tussen de villa’s en tweedehands autodealers zo een bordeel kan verwachten.
Het enige rood dat we hier waarschijnlijk zien is de borden die ons naar het trainingscomplex van Standard Luik wijzen.
![JSxwyET.jpg]()
We slaan rechtsaf via de Campus Sart Tilman van de Universiteit van Luik. Sart Tilman?? Was dat ook niet een helling in LBL? Klopt, vroeger kwam de wedstrijd hier ook ergens voorbij.
Destijds reed ik nog geen motor, en is me helaas niet helemaal duidelijk welke wegen men toen wel of niet reed.
Wat ik wel weet dat ergens in de afdaling tussen de campus en de finish Fuglsang in 2019 zijn fiets nog net onder controle kon houden na een flinke zwieper.
Met nog ongeveer 2km te gaan passeren we station Kinkempois een van de grotere goederenstations van België en doemt ook de maas weer op. We zijn weer terug in Luik.
![hqoGlA3.jpg]()
Nadat we onder ‘het vod’ van de laatste kilometer zijn doorgereden rijden we nog 1x over de Ourthe en komen we weer uit waar om 10:30u het startschot klonk. De Quai des Ardennes