Hoe kijken jullie aan tegen mensen die geen bonuskinderen willen maar wel heel graag eigen kinderen?
Stiefkinderen.quote:
Moeten ze lekker zelf weten toch?quote:Op dinsdag 11 april 2023 21:44 schreef Joopklepzeiker het volgende:
Mijn vraag is kort en simpel:
Hoe kijken jullie aan tegen mensen die geen bonuskinderen willen maar wel heel graag eigen kinderen?
Heel simpelquote:
Mijn vraag is kort en simpel:
Hoe kijken jullie aan tegen mensen die geen bonuskinderen willen maar wel heel graag eigen kinderen?
Die zullen moeten zoeken naar een partner zonder kinderen.
Hou het een beetje netjes, spelen mag in KLB
[ Bericht 92% gewijzigd door Lenny77 op 11-04-2023 22:36:38 ]
Nou ja , dit dusquote:
Op Ik heb een bonuskind en 2 bio kindjes. Ondanks dat het bij ons (vaak) goed gaat, zou ik niet meer kiezen voor iemand met een kind als ik opnieuw een relatie met iemand zou aangaan.
Beetje een manke vergelijking. Beetje zoals "wat vinden jullie van mensen die niet willen adopteren, maar wel graag eigen kinderen willen?"....
[ Bericht 16% gewijzigd door #ANONIEM op 12-04-2023 09:20:28 ]
Hoe kan je nou zeggen dat je ALLEEN van kinderen kan houden als ze uit jouw schoot komen?
Beetje rare eindconclusie... Voelt heel erg emotioneel gechargeerd. Kinderen van een ander opvoeden is nou eenmaal anders, zeggen dat je daar je twijfels bij hebt of geen zin in hebt lijkt me op voorhand juist beter.quote:Op woensdag 12 april 2023 09:33 schreef Speedfight het volgende:
Ik begrijp oprecht niet echt als jij een kinderwens hebt en een partner vind met kinderen, dan kan zeggen dat dat niet jouw kinderen zijn. Je hebt ze niet gebaard, maar kinderen zijn kinderen.
Hoe kan je nou zeggen dat je ALLEEN van kinderen kan houden als ze uit jouw schoot komen?
Net zoals kinderen krijg je vaak ook ouders cadeau.
Dat je je eigen ouders heel erg fijn vindt betekent ook niet dat je maar je schoonouders ook geweldig moet vinden... En dat zijn dan volwassen mensen waar je gesprekken mee kunt voeren, in plaats van kinderen die te jong zijn om het allemaal te begrijpen. En toch is er gewoon geen klik...
Ik vind dit wel erg triest.quote:
Ik ben echt wel verkloot door een stiefmoeder die wel haar eigen kinderen wou met mijn vader, maar ons (zijn eerdere kinderen) niet wou. Ik heb mij nooit thuis of gewenst gevoeld en toekijken naar een gezin wat leeft in hetzelfde huis als ik maar blijkbaar niet mijn gezin was, was echt heel zwaar.
Dat je je eigen kinderen iets liever ziet, dat begrijp ik nog wel (hormonale binding enz) maar dat je dan een ander kind als lucht gaat behandelen of nog erger... dat begrijp ik niet. Zo een kind heeft helemaal niet om die situatie gevraagd...
Erg idd, ja.quote:Op woensdag 12 april 2023 10:01 schreef Lenny77 het volgende:
[..]
Ik vind dit wel erg triest.
Dat je je eigen kinderen iets liever ziet, dat begrijp ik nog wel (hormonale binding enz) maar dat je dan een ander kind als lucht gaat behandelen of nog erger... dat begrijp ik niet. Zo een kind heeft helemaal niet om die situatie gevraagd...
Ik heb ook een bonuszoon die bij ons kwam wonen toen hij 10 was. Dat pakte gelukkig allemaal goed uit - hoewel er zeker wel wat strubbelingen waren her en der - maar ik denk dat dat ook kwam doordat mijn vrouw mij er vanaf moment één bij betrok.
Ik moet me er soms bewust van maken dat ik hem dezelfde liefde en affectie toon die ik bij mijn dochter van vlees en bloed toon; bijv. knuffelen doe ik bij haar wel, maar bij hem eigenlijk nooit gedaan. Aan de andere kant geven we elkaar altijd een boks als we thuiskomen, dus dat zal dan - hopelijk - op hetzelfde neerkomen. Mijn vrouw knuffel ik ook niet eigenlijk... Dit soort dingen worstel ik soms eerder mee, om te voorkomen dat ik hem tekort doe, of zo.
Ik kan me niet voorstellen dat mensen dit bewust de andere kant op doen, om zo'n kind volledig te negeren. Hoe fokked op maak je zo'n kind dan wel niet
2 voor de prijs van 3quote:Op woensdag 12 april 2023 10:29 schreef Gunner het volgende:
Ik vind dat echt zo'n jeukwoord. Bonuskind.
Maar het idee dat het jouw kinderen niet zijn zit toch alleen maar in je hoofd?quote:
[..]
Beetje rare eindconclusie... Voelt heel erg emotioneel gechargeerd. Kinderen van een ander opvoeden is nou eenmaal anders, zeggen dat je daar je twijfels bij hebt of geen zin in hebt lijkt me op voorhand juist beter.
Net zoals kinderen krijg je vaak ook ouders cadeau.
Dat je je eigen ouders heel erg fijn vindt betekent ook niet dat je maar je schoonouders ook geweldig moet vinden... En dat zijn dan volwassen mensen waar je gesprekken mee kunt voeren, in plaats van kinderen die te jong zijn om het allemaal te begrijpen. En toch is er gewoon geen klik...
Ik denk dat je dan geen klik wílt met ze, omdat het in jouw hoofd niet jouw kinderen zijn.
Maar je kan net zo goed hun ouder zijn.
Je hebt als bonusvader alleen maar verplichtingen maar geen rechten...
Al zou ik het zo weer doen, want ik heb uit een vorige relatie een prachtige zoon overgehouden die nu al meer dan 16 jaar in mijn leven is en mij 100x meer ziet dan zijn eigen echte vader! en in m'n huidige relatie zitten ook 2 prachtige jongens die mijn leven een stuk completer maken!
Allereerst echt triest wat je hebt meegemaakt en hoe je je hebt gevoeld als kind.quote:
Ik begrijp oprecht niet echt als jij een kinderwens hebt en een partner vind met kinderen, dan kan zeggen dat dat niet jouw kinderen zijn. Je hebt ze niet gebaard, maar kinderen zijn kinderen.
Hoe kan je nou zeggen dat je ALLEEN van kinderen kan houden als ze uit jouw schoot komen?
Kinderen zijn inderdaad kinderen en allemaal even onschuldig. Als je voor een man/ vrouw met kind gaat, moet je zeker ook 100% voor het kind gaan. Maar heel eerlijk gezegd weet ik niet of je evenveel kan houden van je bonuskind als van je biokind. Mijn liefde voor mijn eigen kinderen gaat wel heel diep, zou zonder te knipperen sterven voor ze. Voor bonuskind is dat toch echt anders. Ik houd van haar, gun haar ook het allerbeste, maar de liefde is niet vergelijkbaar.
Uiteraard doe ik er alles aan om geen (negatieve) onderscheid te laten merken, bij haar denk ik 2x na voordat ik iets zeg etc, maar het is niet altijd even makkelijk, omdat er soms ook irritaties zijn en die kun je beter uiten als het je eigen kinderen zijn.
Bij een stiefkind moet je toch oppassen, want straks voelt ze zich ongewenst door wat ik zeg.
Ik denk dat mijn onbegrip nog groter is omdat ik t heb meegemaakt inderdaad :pquote:
[..]
Allereerst echt triest wat je hebt meegemaakt en hoe je je hebt gevoeld als kind.
Kinderen zijn inderdaad kinderen en allemaal even onschuldig. Als je voor een man/ vrouw met kind gaat, moet je zeker ook 100% voor het kind gaan. Maar heel eerlijk gezegd weet ik niet of je evenveel kan houden van je bonuskind als van je biokind. Mijn liefde voor mijn eigen kinderen gaat wel heel diep, zou zonder te knipperen sterven voor ze. Voor bonuskind is dat toch echt anders. Ik houd van haar, gun haar ook het allerbeste, maar de liefde is niet vergelijkbaar.
Uiteraard doe ik er alles aan om geen (negatieve) onderscheid te laten merken, bij haar denk ik 2x na voordat ik iets zeg etc, maar het is niet altijd even makkelijk, omdat er soms ook irritaties zijn en die kun je beter uiten als het je eigen kinderen zijn.
Bij een stiefkind moet je toch oppassen, want straks voelt ze zich ongewenst door wat ik zeg.
Maar komt dat dan puur door lichamelijke stofjes dat je gewoon nooit hetzelfde kan houden van andere kinderen?
Een moeder draagt een kind, bevalt er van, geeft over het algemeen borstvoeding. Daar komen sloten hormonen aan te pas. Dus ik denk dat daar wel een link zal zijn.quote:
[..]
Ik denk dat mijn onbegrip nog groter is omdat ik t heb meegemaakt inderdaad :p
Maar komt dat dan puur door lichamelijke stofjes dat je gewoon nooit hetzelfde kan houden van andere kinderen?
Het zou dus eigenlijk een interessante vraag zijn aan de mannen hier die een eigen kind en stiefkind hebben. Zij hebben geen van beiden gedragen en hormonenshots gekregen?
Je kan dan natuurlijk nog aanhalen dat je een eigen kind van de eerste minuut leert kennen als pasgeborene en een stiefkind is meestal al wat ouder met onbekend karakter en trekken van mss de andere ouder die jij niet kent. Of dat ze fysiek niet op jou lijken?
Maar dat geeft ze nog steeds geen recht om een stiefkind te behandelen zoals ze jou behandeld hebben natuurlijk.
Het lijkt mij ook wel daaraan te liggen inderdaad, ik begrijp wel dat dat oerinstinct van een moedergevoel er niet is. Ik kan mij alleen niet voorstellen dat je als je moedergevoelens wel kent, dat dan totaal niet hebt naar andere kinderen die ook die zorg nodig hebben. Misschien speelt jaloezie naar de ex-vrouw zelfs nog wel een rol erin. Maargoed, ik heb er wel een heftigere mening over door mijn eigen ervaring, misschien is mijn voorstelling ervan niet realistisch.quote:
[..]
Een moeder draagt een kind, bevalt er van, geeft over het algemeen borstvoeding. Daar komen sloten hormonen aan te pas. Dus ik denk dat daar wel een link zal zijn.
Het zou dus eigenlijk een interessante vraag zijn aan de mannen hier die een eigen kind en stiefkind hebben. Zij hebben geen van beiden gedragen en hormonenshots gekregen?
Je kan dan natuurlijk nog aanhalen dat je een eigen kind van de eerste minuut leert kennen als pasgeborene en een stiefkind is meestal al wat ouder met onbekend karakter en trekken van mss de andere ouder die jij niet kent. Of dat ze fysiek niet op jou lijken?
Maar dat geeft ze nog steeds geen recht om een stiefkind te behandelen zoals ze jou behandeld hebben natuurlijk.
In de natuur zijn er ook dieren die jongen van andere dieren, soms zelfs andere diersoorten "adopteren".
Ik weet wel dat andersom kinderen wél die liefde naar stiefouders kunnen voelen, omdat zij de enige ouderrol zijn in hun leven op dat moment. Ze zullen nooit hun echte ouders vervangen, maar kunnen echt wel voelen als ouders voor kinderen.
Mijn stiefvader heeft geen kinderen en altijd wel gezegd dat wij als kinderen voor hem zijn. Die echte warme vaderrol had hij niet, maar we zijn wel altijd welkom en betrokken geweest en hij had juist daardoor ook geen behoefte aan eigen kinderen.
Ik ben ook wel benieuwd naar ervaringen van anderen.
Ik denk overigens dat iedereen het beste doet wat hij/zij in zich heeft, je kan het niet allemaal goed doen in opvoeding en je kan ook gevoelens niet afdwingen. Dus absoluut geen aanval naar mensen die het anders doen/ervaren of willen.
Dat ligt er maar net aan...quote:
[..]
Maar het idee dat het jouw kinderen niet zijn zit toch alleen maar in je hoofd?
Over wat voor soort kind hebben we? Een kind die goed laat merken dat hij/zij je nog niet mag en dat dus ook laat weten?
En mag je je straks ook als een ouder gedragen, vindt je partner - de echte ouder - dat okay? Mag je ook dingen ontzeggen en de minder leuke dingen doen?
En wat ga je doen als je tijdens een discussie hoort dat je niet de moeder/vader bent en dat je even moet dimmen?
Jij kan je best doen en het kind helemaal accepteren, maar wat ga je doen als je merkt dat het kind (en/of je partner) dat niet helemaal doen?
Je doet nou alsof het een eenzijdige actie is vanuit de nieuwe ouder...quote:Ik denk dat je dan geen klik wílt met ze, omdat het in jouw hoofd niet jouw kinderen zijn.
Maar je kan net zo goed hun ouder zijn.
En los daarvan... Niet iedereen is hetzelfde, en als iemand het van tevoren al weet dat het niet gaat werken kun je dat ook gewoon niet forceren.
Liefde en relaties zijn geen rationele dingen, het zijn gevoelsmatige dingen. En gevoel kun je niet ompraten...
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 12-04-2023 12:25:14 ]
Ja, ik denk dat hormonen zeker een grote rol spelen. Daarnaast draag je een kind 9 maanden in je buik, voelt de bewegingen, daarna is zo'n frummeltje volledig afhankelijk van jou, geef je borstvoeding, jij krijgt de eerste lachjes te zien, je word mama genoemd, je krijgt spontane knuffels etc. De liefde is wederzijds onvoorwaardelijk.quote:
[..]
Ik denk dat mijn onbegrip nog groter is omdat ik t heb meegemaakt inderdaad :p
Maar komt dat dan puur door lichamelijke stofjes dat je gewoon nooit hetzelfde kan houden van andere kinderen?
Bij een bonuskind mag jij alles regelen en oplossen. De vuile was doen, hun troep opruimen, hun eten klaarzetten etc, maar hun eigen mama blijft de liefste (wat logisch is). De liefde is groot, maar niet onvoorwaardelijk.
Ik vergelijk het een beetje met de liefde voor mijn neefjes en nichtjes. Je houd er veel van, maar op een gegeven moment ben je ook wel weer blij wanneer ze opgehaald worden door de eigen ouders
Wil kinderen van mijzelf met mijn vriendin en niet de kinderen van een andere vent opvoeden.
Zou dan ook zeker geen relatie nemen met een vrouw met kinderen tenzij deze het huis al uit zijn maar dan praat je toch al vaak over minimaal 40+ .
Je bent in eerste instantie verkloot door je vader. Hij koos een vrouw die niet van zijn kinderen kon houden.quote:
Ik ben echt wel verkloot door een stiefmoeder die wel haar eigen kinderen wou met mijn vader, maar ons (zijn eerdere kinderen) niet wou. Ik heb mij nooit thuis of gewenst gevoeld en toekijken naar een gezin wat leeft in hetzelfde huis als ik maar blijkbaar niet mijn gezin was, was echt heel zwaar.
Dat onder voorbehoud dat die partner toch wel mijn rol in het leven van die kinderen zou accepteren, want "het zijn mijn kinderen, bemoei je er niet mee !" zou betekenen dat ik buiten een te groot deel van het leven van mijn partner zou komen te staan.
Om nog maar te zwijgen van wat ik ook wel gezien heb, dat "onze" kinderen of "mijn kind" afhangt van het gedrag van die kinderen op dat moment.
Niets is erger dan een stiefouder die je niet moet, ik wil ook geen partner met kleine kinderen, heb helemaal geen zin om weer met kleine kinderen te slepen en heb ook geen zin, als ik zo naar mijn eigen kijk, in de pubers van een ander, die van mij is al een draak genoeg.
Dus iemand die eerlijk zegt, hoe deze erover denkt, heb ik meer respect voor dan, dat ze de kiezen op elkaar zetten en verplicht leuk gaan doen. Weet hoe dat voelt als je zo´n idioot als bonus ouder erbij krijgt. Dat wil ik andere kinderen niet aandoen, kinderen zijn leuk, bij een ander, dat ze gelijk met de visite weer naar huis gaan.
Ik denk nooit aan dat soort mensen.quote:
Hoe kijken jullie aan tegen mensen die geen bonuskinderen willen maar wel heel graag eigen kinderen?
Lijkt me heel irritant, kinderen in je huis waar je geen natuurlijke autoriteit over hebt, die je niks kwalijk kan nemen als ze hun kont in de krib gooien.
Er zijn ook stiefouders die wél bewust de kinderen van hun partner omarmen. Voor mij is het geen kiezen op elkaar en verplicht leuk doen want ik hou van mijn stiefkinderen.quote:
Zou juist blij zijn als iemand heel eerlijk zegt dat ze geen ´bonuskinderen´ alsof je ze bij de appie hebt verzameld, wil hebben.
Niets is erger dan een stiefouder die je niet moet, ik wil ook geen partner met kleine kinderen, heb helemaal geen zin om weer met kleine kinderen te slepen en heb ook geen zin, als ik zo naar mijn eigen kijk, in de pubers van een ander, die van mij is al een draak genoeg.
Dus iemand die eerlijk zegt, hoe deze erover denkt, heb ik meer respect voor dan, dat ze de kiezen op elkaar zetten en verplicht leuk gaan doen. Weet hoe dat voelt als je zo´n idioot als bonus ouder erbij krijgt. Dat wil ik andere kinderen niet aandoen, kinderen zijn leuk, bij een ander, dat ze gelijk met de visite weer naar huis gaan.
Klote dat jij dat anders hebt ervaren maar de vraag is waarom ouders bereid zijn om een partner te accepteren die de kinderen er niet bij willen.
Same (ongeveer) here: heb een eigen kind, en een jaar of 10 een stiefkind gehad, halfzusje van mijn eigen kind.quote:
Stiefouder zijn is vaak een ondankbare taak. Je doet alles voor de kinderen, maar puntje bij paaltje ben jij niet de (bio) ouder en moet je je op sommige fronten toch gedeinsd houden. Niet iedereen kan daar goed mee omgaan.
Ik heb een bonuskind en 2 bio kindjes. Ondanks dat het bij ons (vaak) goed gaat, zou ik niet meer kiezen voor iemand met een kind als ik opnieuw een relatie met iemand zou aangaan.
Toen de relatie overging besloten dat ik geen relatie meer aan zou gaan met iemand die nog opgroeiende kinderen heeft.
Vervolgens daarna een lat relatie gekregen met iemand die al volwassen kinderen had, en na een jaar kwamen er toch verwachtingen dat ik daar voor ging zorgen, al was dat niet financieel, meer qua tijd en aandacht. Dat was een van de redenen dat ik een punt achter de lat relatie gezet heb.
Ja begrijpelijk. Voordat je zo'n relatie aangaat, onderschat je vaak hoe het leven kan lopen. Wij hadden co-ouderschap, maar ineens werd dat door problemen bij moeder, omgezet naar fulltime bij ons. Is dan wel ineens andere koek zeg maarquote:
[..]
Same (ongeveer) here: heb een eigen kind, en een jaar of 10 een stiefkind gehad, halfzusje van mijn eigen kind.
Toen de relatie overging besloten dat ik geen relatie meer aan zou gaan met iemand die nog opgroeiende kinderen heeft.
Vervolgens daarna een lat relatie gekregen met iemand die al volwassen kinderen had, en na een jaar kwamen er toch verwachtingen dat ik daar voor ging zorgen, al was dat niet financieel, meer qua tijd en aandacht. Dat was een van de redenen dat ik een punt achter de lat relatie gezet heb.
Het is zoals het is en ik blijf mijn best doen, maar als ik soms denk aan de investeringen die ik doe en alle energie die ik erin stop, zonder verwachtingen te mogen hebben, is het best pittig allemaal.
Dus mocht de relatie stoppen in de toekomst, wordt het waarschijnlijk een lat-relatie met een kinderloze man of een man met volwassen/ niet thuiswonende kinderen
Ik hoef namelijk ook geen stiefvader in huis te hebben die zich met mijn kinderen bemoeit
Waarom moet je zorgen voor volwassen kinderen? Hoe bekeek die partner dat dan?quote:
[..]
Same (ongeveer) here: heb een eigen kind, en een jaar of 10 een stiefkind gehad, halfzusje van mijn eigen kind.
Toen de relatie overging besloten dat ik geen relatie meer aan zou gaan met iemand die nog opgroeiende kinderen heeft.
Vervolgens daarna een lat relatie gekregen met iemand die al volwassen kinderen had, en na een jaar kwamen er toch verwachtingen dat ik daar voor ging zorgen, al was dat niet financieel, meer qua tijd en aandacht. Dat was een van de redenen dat ik een punt achter de lat relatie gezet heb.
Heb je ook eigen kinderen? In je leven, in je huidige "gezin"? Van een voormalige partner dan degene waar je nu mee leef? En heb je met je huidige partner ook weer gezamenlijke kinderen.quote:
Ik heb sinds 7 jaar een stiefdochter en ook al is het niet mijn kind en ben ik niet haar vader verrijkt ze mijn leven wel. Ik durf zelfs te zeggen dat ik van haar hou. Hoe ze van klein hummeltje nu langzaam zichzelf wordt is erg mooi om mee te maken en ik merk dat ik ook een plek in haar leven heb. Het is maar hoe je jezelf opstelt denk ik.
Dat kan ook meespelen!
Schat, jouw kinderen en mijn kinderen slaan onze kinderen
Ook een duidelijk standpunt waar beslist veel begrip voor zal zijn.quote:
Ik wil niet mijn resources investeren in iemand anders zijn kroost. Ik heb alleen een eigen kind.
Ja, er zijn zelfs dieren die een mensenkind adopteerden. En niet alleen in bekende filmen zoals over Mowgli die door wolven geadopteerd werd.quote:
[..]
Het lijkt mij ook wel daaraan te liggen inderdaad, ik begrijp wel dat dat oerinstinct van een moedergevoel er niet is. Ik kan mij alleen niet voorstellen dat je als je moedergevoelens wel kent, dat dan totaal niet hebt naar andere kinderen die ook die zorg nodig hebben. Misschien speelt jaloezie naar de ex-vrouw zelfs nog wel een rol erin. Maargoed, ik heb er wel een heftigere mening over door mijn eigen ervaring, misschien is mijn voorstelling ervan niet realistisch.
In de natuur zijn er ook dieren die jongen van andere dieren, soms zelfs andere diersoorten "adopteren".
Ik weet wel dat andersom kinderen wél die liefde naar stiefouders kunnen voelen, omdat zij de enige ouderrol zijn in hun leven op dat moment. Ze zullen nooit hun echte ouders vervangen, maar kunnen echt wel voelen als ouders voor kinderen.
Mijn stiefvader heeft geen kinderen en altijd wel gezegd dat wij als kinderen voor hem zijn. Die echte warme vaderrol had hij niet, maar we zijn wel altijd welkom en betrokken geweest en hij had juist daardoor ook geen behoefte aan eigen kinderen.
Ik ben ook wel benieuwd naar ervaringen van anderen.
Ik denk overigens dat iedereen het beste doet wat hij/zij in zich heeft, je kan het niet allemaal goed doen in opvoeding en je kan ook gevoelens niet afdwingen. Dus absoluut geen aanval naar mensen die het anders doen/ervaren of willen.
Kinderen die niet van jou zijn maar waarbij men wel verwacht dat je je verantwoordelijkheid voor gaat nemen.quote:
Dat heb ik inderdaad niet, ik wou zelf geen kinderen. Ik heb wel zeer bewust de keus gemaakt voor deze vrouw én haar kind te gaan.quote:
[..]
Heb je ook eigen kinderen? In je leven, in je huidige "gezin"? Van een voormalige partner dan degene waar je nu mee leef? En heb je met je huidige partner ook weer gezamenlijke kinderen.
Dat kan ook meespelen!
Schat, jouw kinderen en mijn kinderen slaan onze kinderen