F&L Filosofie & Levensbeschouwing
Een plek om te discussiëren over filosofische vragen, filosofen, religieuze vraagstukken of religie en levensbeschouwing in het algemeen.
Waarom willen jullie leven, of willen jullie dat eigenlijk wel?
Het lijkt me evident dat ik het begrip verlichting niet volledig begrijp, anders was ik tenslotte wel verlicht.quote:Op zondag 29 januari 2023 13:00 schreef Lao-Zi het volgende:
[..]
Je doet in je posts zaken snel af als onzin (niet alleen bij mij in meerdere posts, maar ook bij andere users), maar zelf kom je er niet uit. Je reactie hier is dan ook niet echt een antwoord op wat ik stelde als je er goed over nadenkt.
[..]
Met verlichting eindigt wedergeboorte, maar niet het 'zijn'. Je laat hiermee blijken dat je het begrip verlichting uit het boeddhisme/hindoeïsme niet goed begrijpt.
Dat je je tijd als baby niet 'herinnert' wil niet zeggen dat je als baby niet bestond. Zo herinner je je bestaan van voor je geboorte ook niet, maar dat kun je herinneren zoals bijv. Boeddha deed. Maar goed, dat is het punt van mijn eerste post niet.
Jij bent degene die doet alsof hij de expert is, niet ik.
Het staat je helemaal vrij om dat te vinden, maar ik ga er niet in mee.
De dood gaat ons niet aan. Zolang we er zijn, is de dood er niet, en wanneer de dood er is, zijn wij er niet meer.
Dat is kennelijk idd hoe mensen het zien als je het leven niet zo nodig vind.quote:
Wat/wie is die 'ik' die wel of niet wil leven?
De grap is dat om dat wel of niet te willen er leven nodig is.
Er zijn heel wat draadjes en schakeltjes nodig om een 'ik-gevoel' 'dat-niet-wilt-leven' in elkaar te zetten. Daar besta je uit. Dat maakt dat er nu zoiets ervaren wordt als 'ik vind het leven maar kut'. Je zou kunnen zeggen: het leven zet een leven in elkaar dat zichzelf niet wilt ervaren. It's a litlte bizarre.
Maar los daarvan: je hebt de keuze er een eind aan te maken.
Maar zijn er geen mogelijk oorzaken weg te nemen die dat gevoel veroorzaken? Zuip je bijvoorbeeld niet te veel? Anders drugs? etc.
Ik ben niet suicidaal en ik ben ook niet klinisch depressief, ik vind het leven gewoon niet zo bijster interessant.
Om je leven te beëindigen is er meer nodig dan het leven niet zo bijster interessant te vinden.
Ons brein is geëvolueerd om te overleven, er zijn allerlei instincten die tegen zelfmoord ingaan.
Ons brein is echter niet geëvolueerd om gelukkig te zijn.
Ik zit mijn tijd wel uit maar dat is dus precies de gemoedstoestand die ik bedoel en waarvan ik niet snap dat die taboe is.
Ik heb vrijdag en zaterdag bier op, dat was voor het eerst sinds eind oktober.
Dus ik denk niet dat ik een probleemdrinker ben.
Los daarvan geen enkele drugs, 2 keer een ibuprofen 400 mg omdat ik (spier)pijn aan mijn rug had, maar dat hielp niets, dus na 2 ben ik ermee opgehouden (ik weet dat je eigenlijk een spiegel moet opbouwen maar ik gebruik helemaal nooit pijnstillers).
De dood gaat ons niet aan. Zolang we er zijn, is de dood er niet, en wanneer de dood er is, zijn wij er niet meer.
Ik zit niet zo erg te wachten op het leven maar niet in de zin van dat ik het bestaan een lijdensweg vind of dat ik suïcidaal ben, ik vind het vooral vrij saai en ik ben er wel klaar mee.quote:
[..]
Ik heb het topic nog even een keer opnieuw bekeken omdat er m.i. te veel het idee gewekt wordt dat je niet zou willen leven. Ik vroeg mij af of ik daar soms overheen gelezen had maar ook na herlezen kom ik het niet expliciet tegen. Wel is daar de vraag in de OP of het omgekeerd logisch is om het gevoel te hebben te moeten willen leven.
Deze post waar ik nu op reageer geeft wat mij betreft toch een extra indicatie waar de schoen mogelijk wringt.
Kennelijk bestaat er in jouw ervaring in tegenstelling tot je openings statement iig iets wat als plezierig en de moeite waard wordt gevonden te weten het reizen. Tevens bestaat er een nieuwsgierigheid naar de ontwikkeling van onze maatschappij. In zekere zin zijn er dus wel degelijk verlangens.
Stel nu eens dat je je leven zo inricht dat reizen een veel groter deel van je leven zou kunnen vertegenwoordigen waarbij je tevens de mogelijkheid hebt om de technologische en sociale ontwikkelingen vanaf de 1e rij te kunnen aanschouwen; zou dit naar jouw idee dan ook het huidige onbevredigende gevoel wegnemen ?
Ik heb een paar jaar gereisd door Azië en dan is elke dag anders en weet je nooit wat er gaat gebeuren dus dan heb je geen sleur.
Dergelijke beperkte spanning vind ik aangenaam, een burgeroorlog daarentegen is weer veel te spannend.
Ik vind uit een vliegtuig springen voor een (tandem) parachutesprong ook een aangename spanning alhoewel je maar 1 keer je eerste vrije val ervaart.
Je hebt gelijk dat er verlangens zijn in de zin van nieuwsgierigheid in hoe de maatschappij zich ontwikkelt.
Het is ook niet zo dat ik het leven nooit aangenaam vind, het is meer dat de afweging tussen aangenaam en saai en suf voor mij doorslaat in dat het leven min of meer negatief beoordeel en dat het derhalve van mij niet zo nodig hoeft.
Ik zit mijn tijd wel uit, maar van mij hoeft het niet zo nodig.
Uiteraard weer bedankt voor je goedbedoelde advies.
De dood gaat ons niet aan. Zolang we er zijn, is de dood er niet, en wanneer de dood er is, zijn wij er niet meer.
Nu ja..t was niet echt de bedoeling een advies te geven, ik probeer meer een beetje te poken naar wat hetgeen je zegt nu eik werkelijk behelst. Eigenlijk vind ik wat je zegt wel de makke van de huidige tijdsgeest waarbij Dit topic min of meer hetzelfde lijkt aan te halen alleen op een hele andere manier gebracht.quote:
[..]
Ik zit niet zo erg te wachten op het leven maar niet in de zin van dat ik het bestaan een lijdensweg vind of dat ik suïcidaal ben, ik vind het vooral vrij saai en ik ben er wel klaar mee.
Ik heb een paar jaar gereisd door Azië en dan is elke dag anders en weet je nooit wat er gaat gebeuren dus dan heb je geen sleur.
Dergelijke beperkte spanning vind ik aangenaam, een burgeroorlog daarentegen is weer veel te spannend.
Ik vind uit een vliegtuig springen voor een (tandem) parachutesprong ook een aangename spanning alhoewel je maar 1 keer je eerste vrije val ervaart.
Je hebt gelijk dat er verlangens zijn in de zin van nieuwsgierigheid in hoe de maatschappij zich ontwikkelt.
Het is ook niet zo dat ik het leven nooit aangenaam vind, het is meer dat de afweging tussen aangenaam en saai en suf voor mij doorslaat in dat het leven min of meer negatief beoordeel en dat het derhalve van mij niet zo nodig hoeft.
Ik zit mijn tijd wel uit, maar van mij hoeft het niet zo nodig.
Uiteraard weer bedankt voor je goedbedoelde advies.
Ken het gevoel maar al te goed hoor. Van mij zou het allemaal ook niet per sé hoeven. Kan niet echt bedenken waarom niet-zijn niet veel beter zou kunnen zijn dan wel-zijn, behalve dan dat er bij niet-zijn niets kan getuigen van of dat beter is haha.quote:
[..]
Dat is kennelijk idd hoe mensen het zien als je het leven niet zo nodig vind.
Ik ben niet suicidaal en ik ben ook niet klinisch depressief, ik vind het leven gewoon niet zo bijster interessant.
Om je leven te beëindigen is er meer nodig dan het leven niet zo bijster interessant te vinden.
Ons brein is geëvolueerd om te overleven, er zijn allerlei instincten die tegen zelfmoord ingaan.
Ons brein is echter niet geëvolueerd om gelukkig te zijn.
Ik zit mijn tijd wel uit maar dat is dus precies de gemoedstoestand die ik bedoel en waarvan ik niet snap dat die taboe is.
Ik heb vrijdag en zaterdag bier op, dat was voor het eerst sinds eind oktober.
Dus ik denk niet dat ik een probleemdrinker ben.
Los daarvan geen enkele drugs, 2 keer een ibuprofen 400 mg omdat ik (spier)pijn aan mijn rug had, maar dat hielp niets, dus na 2 ben ik ermee opgehouden (ik weet dat je eigenlijk een spiegel moet opbouwen maar ik gebruik helemaal nooit pijnstillers).
Maar goed, over hét leven kunnen we natuurlijk niet echt uitspraken doen. Dat zien wij doorgaans niet zoals het is.
We ervaren onze beleving ervan, die wordt bepaald door allerlei dingen. Het is niet zozeer dat 'het leven' je gestolen kan worden, maar eerder jouw leven je gestolen kan worden.
Maar goed, godzijdank eindigt het inderdaad ook ooit weer. En gelukkig is het (althans mijn beleving ervan) ook vaak zat zeker wel mooi, leuk, prettig, fijn etc.
Het is ergens een perfecte mix van tegenstellingen en dualiteit.
Eens kijken
Mwah.quote:
Dat is een vraag waar alleen of vooral atheïsten/agnosten mee zitten, en geeft aan dat dat pad een doodlopende weg is.
Prediker 1:2-9 luidt:
IJL en ijdel, zegt Prediker, ijl en ijdel, alles is ijdel. 3Wat heeft de mens aan al zijn zwoegen en tobben onder de zon? 4Geslachten gaan en geslachten komen, en de aarde blijft al maar bestaan. 5De zon komt op en de zon gaat onder, en haast zich dan weer naar de plaats waar haar loop begint. 6De wind waait naar het zuiden en draait naar het noorden. Hij draait en draait en waait, en telkens keert hij op zijn draaien terug. 7Alle rivieren stromen naar zee en de zee raakt niet vol. Naar de plaats waar ze begonnen zijn keren de rivieren terug om opnieuw te gaan stromen. 8Het wordt een vermoeiend verhaal en geen mens kan er iets over zeggen. Hij kijkt wel maar ziet niets, hij luistert zonder iets te verstaan. 9Wat geweest is zal weer zijn. Wat gebeurd is zal weer gebeuren: nieuw is er niets onder de zon.
Benieuwd of @Tanatos zich enigszins herkent in deze Bijbeltekst
Het is dus op zich ook voor gelovige mensen niet gek om iets van deze aard te ervaren, maar godsbesef helpt inderdaad wel om e.e.a in een bepaald perspectief te plaatsen. Ook dat komt verderop naar voren in het boek Prediker.
Dat is juist mijn punt ook. Wat betreft je citaat, dat boek beschrijft de gedachten van een koning die van alles heeft gedaan, gezien en meegemaakt en in het wereldse leven of materiele geen voldoening vindt. Maar zoals je zelf ook al aangeeft, zijn conclusie in het laatste hoofdstuk is dan ook om in God te geloven/vrezen en Zijn geboden te onderhouden en dat het daar om draait.quote:Op zondag 29 januari 2023 23:19 schreef DecoAoreste het volgende:
[..]
Mwah.
Prediker 1:2-9 luidt:
IJL en ijdel, zegt Prediker, ijl en ijdel, alles is ijdel. 3Wat heeft de mens aan al zijn zwoegen en tobben onder de zon? 4Geslachten gaan en geslachten komen, en de aarde blijft al maar bestaan. 5De zon komt op en de zon gaat onder, en haast zich dan weer naar de plaats waar haar loop begint. 6De wind waait naar het zuiden en draait naar het noorden. Hij draait en draait en waait, en telkens keert hij op zijn draaien terug. 7Alle rivieren stromen naar zee en de zee raakt niet vol. Naar de plaats waar ze begonnen zijn keren de rivieren terug om opnieuw te gaan stromen. 8Het wordt een vermoeiend verhaal en geen mens kan er iets over zeggen. Hij kijkt wel maar ziet niets, hij luistert zonder iets te verstaan. 9Wat geweest is zal weer zijn. Wat gebeurd is zal weer gebeuren: nieuw is er niets onder de zon.
Benieuwd of @:Tanatos zich enigszins herkent in deze Bijbeltekst
Het is dus op zich ook voor gelovige mensen niet gek om iets van deze aard te ervaren, maar godsbesef helpt inderdaad wel om e.e.a in een bepaald perspectief te plaatsen. Ook dat komt verderop naar voren in het boek Prediker.
Dan zijn we het eensquote:
[..]
Dat is juist mijn punt ook. Wat betreft je citaat, dat boek beschrijft de gedachten van een koning die van alles heeft gedaan, gezien en meegemaakt en in het wereldse leven of materiele geen voldoening vindt. Maar zoals je zelf ook al aangeeft, zijn conclusie in het laatste hoofdstuk is dan ook om in God te geloven/vrezen en Zijn geboden te onderhouden en dat het daar om draait.
. Ik wilde alleen even benadrukken dat het geen schande is om dergelijke gevoelens te hebben, ook niet als je gelovig bent.
Ik wil leven omdat het alternatief dood is en dat is onbekend en dus een beetje eng. Daarnaast zit het leven vol met mogelijkheden terwijl de dood toch tamelijk finaal lijkt.
Conscience do cost.
En als je dood bent ben jij er niet om iets van de dood te vinden. De dood is niet te ervaren. Tenzij er leven na de dood is, maar dan bestaat de dood weer niet, dus zul je die alsnog nooit meemaken.quote:
Ik wil leven omdat het alternatief dood is en dat is onbekend en dus een beetje eng. Daarnaast zit het leven vol met mogelijkheden terwijl de dood toch tamelijk finaal lijkt.
Eens kijken
quote:
Eigenlijk voelt het leven voor mij al jaren als opgedrongen ongewenste onzin/waanzin, dat jullie het willen best, maar laat mij met rust.
Roses are red
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Uiteraard is het mijn leven waar ik zo over denk, en dat komt ook voort uit de biochemie die mijn brein is.quote:
[..]
Ken het gevoel maar al te goed hoor. Van mij zou het allemaal ook niet per sé hoeven. Kan niet echt bedenken waarom niet-zijn niet veel beter zou kunnen zijn dan wel-zijn, behalve dan dat er bij niet-zijn niets kan getuigen van of dat beter is haha.
Maar goed, over hét leven kunnen we natuurlijk niet echt uitspraken doen. Dat zien wij doorgaans niet zoals het is.
We ervaren onze beleving ervan, die wordt bepaald door allerlei dingen. Het is niet zozeer dat 'het leven' je gestolen kan worden, maar eerder jouw leven je gestolen kan worden.
Maar goed, godzijdank eindigt het inderdaad ook ooit weer. En gelukkig is het (althans mijn beleving ervan) ook vaak zat zeker wel mooi, leuk, prettig, fijn etc.
Het is ergens een perfecte mix van tegenstellingen en dualiteit.
(En wat ik zeker niet als vrij van allerlei mankementen en gebrekkigheden zie.)
Uiteraard weet ik niet wat het is om niet te zijn, als ik er ben is de dood er niet, en als de dood er is ben ik er niet (meer...hoop ik).
En er zijn zeker zaken in het leven waar ik ook wel van kan genieten, het is meer de afweging van de vele dingen die moeten cq nodig zijn om het genieten mogelijk te maken.
Maar ik blijf die soort van maatschappelijke soortelijk dwang to het moeten willen leven een beetje raar vinden.
En zeker naar mensen van een bepaalde leeftijd vind ik dat op een bepaald moment onredelijk worden.
Ik moet er toch echt niet aan denken 100 te worden (en dan tot mijn 100e die rare maatschappelijke dwang tot moeten willen leven te voelen).
En dan ga ik nog uit van 100, wie weet wat dat in de toekomst wordt.
[ Bericht 1% gewijzigd door Tanatos op 30-01-2023 23:24:26 ]
De dood gaat ons niet aan. Zolang we er zijn, is de dood er niet, en wanneer de dood er is, zijn wij er niet meer.
Ja, dat soort van gevoel van verzadiging van zijn/ervaren herken ik wel.quote:
[..]
Mwah.
Prediker 1:2-9 luidt:
IJL en ijdel, zegt Prediker, ijl en ijdel, alles is ijdel. 3Wat heeft de mens aan al zijn zwoegen en tobben onder de zon? 4Geslachten gaan en geslachten komen, en de aarde blijft al maar bestaan. 5De zon komt op en de zon gaat onder, en haast zich dan weer naar de plaats waar haar loop begint. 6De wind waait naar het zuiden en draait naar het noorden. Hij draait en draait en waait, en telkens keert hij op zijn draaien terug. 7Alle rivieren stromen naar zee en de zee raakt niet vol. Naar de plaats waar ze begonnen zijn keren de rivieren terug om opnieuw te gaan stromen. 8Het wordt een vermoeiend verhaal en geen mens kan er iets over zeggen. Hij kijkt wel maar ziet niets, hij luistert zonder iets te verstaan. 9Wat geweest is zal weer zijn. Wat gebeurd is zal weer gebeuren: nieuw is er niets onder de zon.
Benieuwd of @:Tanatos zich enigszins herkent in deze Bijbeltekst
Het is dus op zich ook voor gelovige mensen niet gek om iets van deze aard te ervaren, maar godsbesef helpt inderdaad wel om e.e.a in een bepaald perspectief te plaatsen. Ook dat komt verderop naar voren in het boek Prediker.
Niet zozeer echt levensmoe, maar het komt en gaat en ik heb het wel gezien.
Ik denk wel dat we hier met het woord ijdel een soort van vertaalprobleempje hebben, ik spreek geen Hebreeuws en kan het dus niet duiden.(Maar ik voel mij wel een soort van ijlige leegte soms.)
Maar ik snap er dus geen snars van dat je in die context kunt hopen op een (eeuwig) leven na de dood.
(Nog los van de grootheidswaanzin van een almachtige god die de mens (stomtoevallig) buitensporig belangrijk vind.)
Overigens vind ik een gebrek aan levenswil eigenlijk geen probleem, ik zit de rit wel uit, maar het idee dat ik per se zou moeten willen leven vind ik onzin
Wellicht dat ik wat vroeg ben qua leetijd voor dat gevoel, maar ik ben ervan overtuigd dat de menselijke geest niet gemaakt is voor de eeuwigheid.
Maar goed dat kan een ernstig vooroordeel mijnerzijds zijn (of wellicht een psychiatrisch ziektebeeld, maar dat lijkt me te sterk gesteld).
[ Bericht 8% gewijzigd door Tanatos op 30-01-2023 23:38:22 ]
De dood gaat ons niet aan. Zolang we er zijn, is de dood er niet, en wanneer de dood er is, zijn wij er niet meer.
Tja, dan zou je het niet-zijn enkel voor het worden (/zijn) moeten zoeken/vinden.quote:
[..]
En als je dood bent ben jij er niet om iets van de dood te vinden. De dood is niet te ervaren. Tenzij er leven na de dood is, maar dan bestaat de dood weer niet, dus zul je die alsnog nooit meemaken.
De dood gaat ons niet aan. Zolang we er zijn, is de dood er niet, en wanneer de dood er is, zijn wij er niet meer.
Dat idee stamt nog uit de tijd dat het leven een geschenk was. En dit geschenk kon je niet ruilen of in een donkere zolder gooien. Nee, je moest vooral dankbaar zijn en vervolgens proberen je leven zo mooi en nuttig mogelijk te maken.quote:
Het is zo'n volstrekt pseudologische aanname dat we allemaal willen leven, maar ik wil dat eigenlijk sinds zo ongeveer mijn 15e helemaal niet.
Waarom is het zogenaamd logisch dat ik zou moeten willen leven?
Kijk, ik heb mezelf idd niet omgebracht, en er zijn idd (irritante) reflexen die me daarvan weerhouden, maar in de kern is (vind ik) het leven vooral saaie sleur en weinig opwindend.
Moeten we allemaal willen leven? Waarom moet ik dit willen?
Eigenlijk voelt het leven voor mij al jaren als opgedrongen ongewenste onzin/waanzin, dat jullie het willen best, maar laat mij met rust.
Wat kennelijk prima is voor de meeste mensen, en dat mag.
Of is dat eigenlijk helemaal niet nodig?
Zonder dat jij daar om gevraagd had.
Wat vind jij precies dan opgedrongen waanzin? En wat vind je zelf leuk of nuttig om te doen?
Waarom ben je er nog niet uitgestapt? Angst? Twijfels?
Heb je werk? Zit je nog op school? Ben je ooit verliefd geweest?
Ooit iets leuks meegemaakt? Of iets intens?
Ga boeken lezen. Daar word je wijzer van.
Gedichten. Filosofie. Religie.
Ga schilderijen bekijken. Films.
Spoiler: Je komt er dan achter dat jouw leven volstrekt nutteloos is.
Conclusie: Je moet er zelf wat van zien te maken. Of je kapt er mee.
Aan jou de keus. Sterkte.
Gedichten. Filosofie. Religie.
Ga schilderijen bekijken. Films.
Spoiler: Je komt er dan achter dat jouw leven volstrekt nutteloos is.
Conclusie: Je moet er zelf wat van zien te maken. Of je kapt er mee.
Aan jou de keus. Sterkte.
Het is niet zo dat het leven vroeger een geschenk was, het leven was hartstikke zwaar. Natuurlijke selectie zorgde ervoor dat alleen mensen die echt wilden leven overbleven. Nu blijft alles en iedereen maar in leven door technologie. En dan krijg je dus dit soort reacties "ik heb er niet om gevraagd, het leven is kut" etc etc
In de oertijd waren er 8 miljoen mensen en nu zijn er 8 miljard. Dat komt overeen met hoe zwaar het leven was. Het is nu 1000 keer zo makkelijk om te overleven dan vroeger.
In de oertijd waren er 8 miljoen mensen en nu zijn er 8 miljard. Dat komt overeen met hoe zwaar het leven was. Het is nu 1000 keer zo makkelijk om te overleven dan vroeger.
Nou, het valt wel mee met die zinloosheid. Kijk is wat we als mensheid allemaal gedaan hebben. Wat een genot is het toch om dit allemaal te mogen ervaren. De vliegvakanties etcquote:
Ga boeken lezen. Daar word je wijzer van.
Gedichten. Filosofie. Religie.
Ga schilderijen bekijken. Films.
Spoiler: Je komt er dan achter dat jouw leven volstrekt nutteloos is.
Conclusie: Je moet er zelf wat van zien te maken. Of je kapt er mee.
Aan jou de keus. Sterkte.
Lekker doorwerken mensen!
Ooit wel es Stoïcijnse of boeddhistische filosofen of een bijbelboek als Prediker gelezen?quote:
Het is niet zo dat het leven vroeger een geschenk was, het leven was hartstikke zwaar. Natuurlijke selectie zorgde ervoor dat alleen mensen die echt wilden leven overbleven. Nu blijft alles en iedereen maar in leven door technologie. En dan krijg je dus dit soort reacties "ik heb er niet om gevraagd, het leven is kut" etc etc
In de oertijd waren er 8 miljoen mensen en nu zijn er 8 miljard. Dat komt overeen met hoe zwaar het leven was. Het is nu 1000 keer zo makkelijk om te overleven dan vroeger.
De lijdensvraag is fundamenteler dan jij hier afschildert.
-
Ja, het boeddhisme biedt een oplossing. Verlichting doormiddel van meditatie is de oplossing voor de moderne mens.quote:
[..]
Ooit wel es Stoïcijnse of boeddhistische filosofen of een bijbelboek als Prediker gelezen?
De lijdensvraag is fundamenteler dan jij hier afschildert.
Helaas is bijna niemand bereid om te mediteren.
Wie ben jullie, waarom zijn wij ik?quote:
[..]
Ja, het boeddhisme biedt een oplossing. Verlichting doormiddel van meditatie is de oplossing voor de moderne mens.
Helaas is bijna niemand bereid om te mediteren.
De dood gaat ons niet aan. Zolang we er zijn, is de dood er niet, en wanneer de dood er is, zijn wij er niet meer.
Vind dit citaat van Scruton wel mooi:quote:
Helaas is bijna niemand bereid om te mediteren.
quote:It is no longer silence to which we return when we cease to speak, but the empty chatter of the music-box. Silence must be excluded at all cost, since it awakens you to the emptiness that looms on the edge of modern life, threatening to confront you with the dreadful truth, that you have nothing whatever to say.
Hoe lees jij הֶבֶל in Prediker?quote:
[..]
Ooit wel es Stoïcijnse of boeddhistische filosofen of een bijbelboek als Prediker gelezen?
De lijdensvraag is fundamenteler dan jij hier afschildert.
De dood gaat ons niet aan. Zolang we er zijn, is de dood er niet, en wanneer de dood er is, zijn wij er niet meer.
Leven? Wat zien jullie onder leven? Is dat niet de eerste vraag die ons zouden moeten stellen?
Ja sorry dat ik niet alle 100 + reacties niet allemaal doorgelezen heb.
Waar wat is leven? Leef je als je in een coma bent, vastgekoppeld aan een machine die jouw hart vervangt?
Leef je als je nog wel zelfstandig kunt ademhalen, zelfs pijn kunt voelen maar niet kunt uiten... en feitelijk als het ware in jouw brein opgesloten bent? Is dat leven?
Of leef je nog zoals Al Nouri, die nog wel enkele signalen kan geven naar zijn familie, met af en toe een glimlach en oogcontact? Is dat leven?
Of is leven ook echt leven tot op het bot, met genoeg geld, genoeg te ontdekken op vakanties... gezond zijn, onbeperkt zijn... geld genoeg hebben om het meeste te doen wat je wilt?
Of zit het er ergens tussen in?
En kun je nog echt leven als je zoals (meerdere mensen) die ik ken, in een uitkeringssituatie zitten en elke maand moeten beknibbelen op de uitgaven, zelfs beknibbelen op de schoolvakantie van jouw kind(eren)?
Wat betreft mezelf; ik denk dat meestal gelukkig zijn (dan wel niet ongelukkig zijn) en met mijn katten... toch wel als leven telt. Ik heb geen hele hoge eisen aan de term leven... op de korte termijn van een paar jaar.
Maar wat is voor jullie "echt leven"?
Ja sorry dat ik niet alle 100 + reacties niet allemaal doorgelezen heb.
Waar wat is leven? Leef je als je in een coma bent, vastgekoppeld aan een machine die jouw hart vervangt?
Leef je als je nog wel zelfstandig kunt ademhalen, zelfs pijn kunt voelen maar niet kunt uiten... en feitelijk als het ware in jouw brein opgesloten bent? Is dat leven?
Of leef je nog zoals Al Nouri, die nog wel enkele signalen kan geven naar zijn familie, met af en toe een glimlach en oogcontact? Is dat leven?
Of is leven ook echt leven tot op het bot, met genoeg geld, genoeg te ontdekken op vakanties... gezond zijn, onbeperkt zijn... geld genoeg hebben om het meeste te doen wat je wilt?
Of zit het er ergens tussen in?
En kun je nog echt leven als je zoals (meerdere mensen) die ik ken, in een uitkeringssituatie zitten en elke maand moeten beknibbelen op de uitgaven, zelfs beknibbelen op de schoolvakantie van jouw kind(eren)?
Wat betreft mezelf; ik denk dat meestal gelukkig zijn (dan wel niet ongelukkig zijn) en met mijn katten... toch wel als leven telt. Ik heb geen hele hoge eisen aan de term leven... op de korte termijn van een paar jaar.
Maar wat is voor jullie "echt leven"?
Ja maar moet dat?quote:
Je hebt in ieder geval een toepasselijke username gekozen!
Het leven kan soms kut zijn, dus dan moet je jezelf afvragen wat je kan doen om het minder kut te maken. Of om in ieder geval daar een kans op te hebben. Eventueel kan therapie daarbij helpen, heb je dat overwogen?
Waarom moet je er iets van maken dan? Moet dat van de maatschappij? Wat als je daar geen zin in hebt?
Wat is er mis met mensen die er gewoon klaar mee zijn?
|
|
Waarom willen jullie leven, of willen jullie dat eigenlijk wel?
