abonnement bol.com Unibet Coolblue
pi_207768955
quote:
0s.gif Op zondag 29 januari 2023 13:00 schreef Lao-Zi het volgende:

[..]
Je doet in je posts zaken snel af als onzin (niet alleen bij mij in meerdere posts, maar ook bij andere users), maar zelf kom je er niet uit. Je reactie hier is dan ook niet echt een antwoord op wat ik stelde als je er goed over nadenkt.
[..]
Met verlichting eindigt wedergeboorte, maar niet het 'zijn'. Je laat hiermee blijken dat je het begrip verlichting uit het boeddhisme/hindoeïsme niet goed begrijpt.

Dat je je tijd als baby niet 'herinnert' wil niet zeggen dat je als baby niet bestond. Zo herinner je je bestaan van voor je geboorte ook niet, maar dat kun je herinneren zoals bijv. Boeddha deed. Maar goed, dat is het punt van mijn eerste post niet.
Het lijkt me evident dat ik het begrip verlichting niet volledig begrijp, anders was ik tenslotte wel verlicht.

Jij bent degene die doet alsof hij de expert is, niet ik.
Het staat je helemaal vrij om dat te vinden, maar ik ga er niet in mee.
De dood gaat ons niet aan. Zolang we er zijn, is de dood er niet, en wanneer de dood er is, zijn wij er niet meer.
pi_207769066
quote:
0s.gif Op zondag 29 januari 2023 13:05 schreef Maharski het volgende:
Wat/wie is die 'ik' die wel of niet wil leven?
De grap is dat om dat wel of niet te willen er leven nodig is.
Er zijn heel wat draadjes en schakeltjes nodig om een 'ik-gevoel' 'dat-niet-wilt-leven' in elkaar te zetten. Daar besta je uit. Dat maakt dat er nu zoiets ervaren wordt als 'ik vind het leven maar kut'. Je zou kunnen zeggen: het leven zet een leven in elkaar dat zichzelf niet wilt ervaren. It's a litlte bizarre.

Maar los daarvan: je hebt de keuze er een eind aan te maken.

Maar zijn er geen mogelijk oorzaken weg te nemen die dat gevoel veroorzaken? Zuip je bijvoorbeeld niet te veel? Anders drugs? etc.
Dat is kennelijk idd hoe mensen het zien als je het leven niet zo nodig vind.
Ik ben niet suicidaal en ik ben ook niet klinisch depressief, ik vind het leven gewoon niet zo bijster interessant.

Om je leven te beëindigen is er meer nodig dan het leven niet zo bijster interessant te vinden.
Ons brein is geëvolueerd om te overleven, er zijn allerlei instincten die tegen zelfmoord ingaan.
Ons brein is echter niet geëvolueerd om gelukkig te zijn.
Ik zit mijn tijd wel uit maar dat is dus precies de gemoedstoestand die ik bedoel en waarvan ik niet snap dat die taboe is.

Ik heb vrijdag en zaterdag bier op, dat was voor het eerst sinds eind oktober.
Dus ik denk niet dat ik een probleemdrinker ben.
Los daarvan geen enkele drugs, 2 keer een ibuprofen 400 mg omdat ik (spier)pijn aan mijn rug had, maar dat hielp niets, dus na 2 ben ik ermee opgehouden (ik weet dat je eigenlijk een spiegel moet opbouwen maar ik gebruik helemaal nooit pijnstillers).
De dood gaat ons niet aan. Zolang we er zijn, is de dood er niet, en wanneer de dood er is, zijn wij er niet meer.
pi_207769201
quote:
0s.gif Op zondag 29 januari 2023 13:42 schreef Jappie het volgende:

[..]
Ik heb het topic nog even een keer opnieuw bekeken omdat er m.i. te veel het idee gewekt wordt dat je niet zou willen leven. Ik vroeg mij af of ik daar soms overheen gelezen had maar ook na herlezen kom ik het niet expliciet tegen. Wel is daar de vraag in de OP of het omgekeerd logisch is om het gevoel te hebben te moeten willen leven.

Deze post waar ik nu op reageer geeft wat mij betreft toch een extra indicatie waar de schoen mogelijk wringt.
Kennelijk bestaat er in jouw ervaring in tegenstelling tot je openings statement iig iets wat als plezierig en de moeite waard wordt gevonden te weten het reizen. Tevens bestaat er een nieuwsgierigheid naar de ontwikkeling van onze maatschappij. In zekere zin zijn er dus wel degelijk verlangens.

Stel nu eens dat je je leven zo inricht dat reizen een veel groter deel van je leven zou kunnen vertegenwoordigen waarbij je tevens de mogelijkheid hebt om de technologische en sociale ontwikkelingen vanaf de 1e rij te kunnen aanschouwen; zou dit naar jouw idee dan ook het huidige onbevredigende gevoel wegnemen ?
Ik zit niet zo erg te wachten op het leven maar niet in de zin van dat ik het bestaan een lijdensweg vind of dat ik suïcidaal ben, ik vind het vooral vrij saai en ik ben er wel klaar mee.

Ik heb een paar jaar gereisd door Azië en dan is elke dag anders en weet je nooit wat er gaat gebeuren dus dan heb je geen sleur.
Dergelijke beperkte spanning vind ik aangenaam, een burgeroorlog daarentegen is weer veel te spannend.
Ik vind uit een vliegtuig springen voor een (tandem) parachutesprong ook een aangename spanning alhoewel je maar 1 keer je eerste vrije val ervaart.

Je hebt gelijk dat er verlangens zijn in de zin van nieuwsgierigheid in hoe de maatschappij zich ontwikkelt.
Het is ook niet zo dat ik het leven nooit aangenaam vind, het is meer dat de afweging tussen aangenaam en saai en suf voor mij doorslaat in dat het leven min of meer negatief beoordeel en dat het derhalve van mij niet zo nodig hoeft.
Ik zit mijn tijd wel uit, maar van mij hoeft het niet zo nodig.

Uiteraard weer bedankt voor je goedbedoelde advies.
De dood gaat ons niet aan. Zolang we er zijn, is de dood er niet, en wanneer de dood er is, zijn wij er niet meer.
  zondag 29 januari 2023 @ 20:25:53 #104
16305 Jappie
parttime reverend
pi_207769989
quote:
0s.gif Op zondag 29 januari 2023 19:26 schreef Tanatos het volgende:

[..]
Ik zit niet zo erg te wachten op het leven maar niet in de zin van dat ik het bestaan een lijdensweg vind of dat ik suïcidaal ben, ik vind het vooral vrij saai en ik ben er wel klaar mee.

Ik heb een paar jaar gereisd door Azië en dan is elke dag anders en weet je nooit wat er gaat gebeuren dus dan heb je geen sleur.
Dergelijke beperkte spanning vind ik aangenaam, een burgeroorlog daarentegen is weer veel te spannend.
Ik vind uit een vliegtuig springen voor een (tandem) parachutesprong ook een aangename spanning alhoewel je maar 1 keer je eerste vrije val ervaart.

Je hebt gelijk dat er verlangens zijn in de zin van nieuwsgierigheid in hoe de maatschappij zich ontwikkelt.
Het is ook niet zo dat ik het leven nooit aangenaam vind, het is meer dat de afweging tussen aangenaam en saai en suf voor mij doorslaat in dat het leven min of meer negatief beoordeel en dat het derhalve van mij niet zo nodig hoeft.
Ik zit mijn tijd wel uit, maar van mij hoeft het niet zo nodig.

Uiteraard weer bedankt voor je goedbedoelde advies.
Nu ja..t was niet echt de bedoeling een advies te geven, ik probeer meer een beetje te poken naar wat hetgeen je zegt nu eik werkelijk behelst. Eigenlijk vind ik wat je zegt wel de makke van de huidige tijdsgeest waarbij Dit topic min of meer hetzelfde lijkt aan te halen alleen op een hele andere manier gebracht.
pi_207771889
quote:
0s.gif Op zondag 29 januari 2023 19:15 schreef Tanatos het volgende:

[..]
Dat is kennelijk idd hoe mensen het zien als je het leven niet zo nodig vind.
Ik ben niet suicidaal en ik ben ook niet klinisch depressief, ik vind het leven gewoon niet zo bijster interessant.

Om je leven te beëindigen is er meer nodig dan het leven niet zo bijster interessant te vinden.
Ons brein is geëvolueerd om te overleven, er zijn allerlei instincten die tegen zelfmoord ingaan.
Ons brein is echter niet geëvolueerd om gelukkig te zijn.
Ik zit mijn tijd wel uit maar dat is dus precies de gemoedstoestand die ik bedoel en waarvan ik niet snap dat die taboe is.

Ik heb vrijdag en zaterdag bier op, dat was voor het eerst sinds eind oktober.
Dus ik denk niet dat ik een probleemdrinker ben.
Los daarvan geen enkele drugs, 2 keer een ibuprofen 400 mg omdat ik (spier)pijn aan mijn rug had, maar dat hielp niets, dus na 2 ben ik ermee opgehouden (ik weet dat je eigenlijk een spiegel moet opbouwen maar ik gebruik helemaal nooit pijnstillers).
Ken het gevoel maar al te goed hoor. Van mij zou het allemaal ook niet per sé hoeven. Kan niet echt bedenken waarom niet-zijn niet veel beter zou kunnen zijn dan wel-zijn, behalve dan dat er bij niet-zijn niets kan getuigen van of dat beter is haha.

Maar goed, over hét leven kunnen we natuurlijk niet echt uitspraken doen. Dat zien wij doorgaans niet zoals het is.
We ervaren onze beleving ervan, die wordt bepaald door allerlei dingen. Het is niet zozeer dat 'het leven' je gestolen kan worden, maar eerder jouw leven je gestolen kan worden.

Maar goed, godzijdank eindigt het inderdaad ook ooit weer. En gelukkig is het (althans mijn beleving ervan) ook vaak zat zeker wel mooi, leuk, prettig, fijn etc.
Het is ergens een perfecte mix van tegenstellingen en dualiteit.
Eens kijken
  zondag 29 januari 2023 @ 23:19:13 #106
260796 DecoAoreste
aka Aleimon Thimble
pi_207772410
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 13:48 schreef Lao-Zi het volgende:
Dat is een vraag waar alleen of vooral atheïsten/agnosten mee zitten, en geeft aan dat dat pad een doodlopende weg is.
Mwah.

Prediker 1:2-9 luidt:

IJL en ijdel, zegt Prediker, ijl en ijdel, alles is ijdel. 3Wat heeft de mens aan al zijn zwoegen en tobben onder de zon? 4Geslachten gaan en geslachten komen, en de aarde blijft al maar bestaan. 5De zon komt op en de zon gaat onder, en haast zich dan weer naar de plaats waar haar loop begint. 6De wind waait naar het zuiden en draait naar het noorden. Hij draait en draait en waait, en telkens keert hij op zijn draaien terug. 7Alle rivieren stromen naar zee en de zee raakt niet vol. Naar de plaats waar ze begonnen zijn keren de rivieren terug om opnieuw te gaan stromen. 8Het wordt een vermoeiend verhaal en geen mens kan er iets over zeggen. Hij kijkt wel maar ziet niets, hij luistert zonder iets te verstaan. 9Wat geweest is zal weer zijn. Wat gebeurd is zal weer gebeuren: nieuw is er niets onder de zon.

Benieuwd of @Tanatos zich enigszins herkent in deze Bijbeltekst :P

Het is dus op zich ook voor gelovige mensen niet gek om iets van deze aard te ervaren, maar godsbesef helpt inderdaad wel om e.e.a in een bepaald perspectief te plaatsen. Ook dat komt verderop naar voren in het boek Prediker.
pi_207773558
quote:
1s.gif Op zondag 29 januari 2023 23:19 schreef DecoAoreste het volgende:

[..]
Mwah.

Prediker 1:2-9 luidt:

IJL en ijdel, zegt Prediker, ijl en ijdel, alles is ijdel. 3Wat heeft de mens aan al zijn zwoegen en tobben onder de zon? 4Geslachten gaan en geslachten komen, en de aarde blijft al maar bestaan. 5De zon komt op en de zon gaat onder, en haast zich dan weer naar de plaats waar haar loop begint. 6De wind waait naar het zuiden en draait naar het noorden. Hij draait en draait en waait, en telkens keert hij op zijn draaien terug. 7Alle rivieren stromen naar zee en de zee raakt niet vol. Naar de plaats waar ze begonnen zijn keren de rivieren terug om opnieuw te gaan stromen. 8Het wordt een vermoeiend verhaal en geen mens kan er iets over zeggen. Hij kijkt wel maar ziet niets, hij luistert zonder iets te verstaan. 9Wat geweest is zal weer zijn. Wat gebeurd is zal weer gebeuren: nieuw is er niets onder de zon.

Benieuwd of @:Tanatos zich enigszins herkent in deze Bijbeltekst :P

Het is dus op zich ook voor gelovige mensen niet gek om iets van deze aard te ervaren, maar godsbesef helpt inderdaad wel om e.e.a in een bepaald perspectief te plaatsen. Ook dat komt verderop naar voren in het boek Prediker.
Dat is juist mijn punt ook. Wat betreft je citaat, dat boek beschrijft de gedachten van een koning die van alles heeft gedaan, gezien en meegemaakt en in het wereldse leven of materiele geen voldoening vindt. Maar zoals je zelf ook al aangeeft, zijn conclusie in het laatste hoofdstuk is dan ook om in God te geloven/vrezen en Zijn geboden te onderhouden en dat het daar om draait.
  maandag 30 januari 2023 @ 09:24:43 #108
260796 DecoAoreste
aka Aleimon Thimble
pi_207774159
quote:
0s.gif Op maandag 30 januari 2023 08:14 schreef Lao-Zi het volgende:

[..]
Dat is juist mijn punt ook. Wat betreft je citaat, dat boek beschrijft de gedachten van een koning die van alles heeft gedaan, gezien en meegemaakt en in het wereldse leven of materiele geen voldoening vindt. Maar zoals je zelf ook al aangeeft, zijn conclusie in het laatste hoofdstuk is dan ook om in God te geloven/vrezen en Zijn geboden te onderhouden en dat het daar om draait.
Dan zijn we het eens :) . Ik wilde alleen even benadrukken dat het geen schande is om dergelijke gevoelens te hebben, ook niet als je gelovig bent.
pi_207777632
Ik wil leven omdat het alternatief dood is en dat is onbekend en dus een beetje eng. Daarnaast zit het leven vol met mogelijkheden terwijl de dood toch tamelijk finaal lijkt.
Conscience do cost.
pi_207778346
quote:
0s.gif Op maandag 30 januari 2023 13:42 schreef ems. het volgende:
Ik wil leven omdat het alternatief dood is en dat is onbekend en dus een beetje eng. Daarnaast zit het leven vol met mogelijkheden terwijl de dood toch tamelijk finaal lijkt.
En als je dood bent ben jij er niet om iets van de dood te vinden. De dood is niet te ervaren. Tenzij er leven na de dood is, maar dan bestaat de dood weer niet, dus zul je die alsnog nooit meemaken.
Eens kijken
pi_207778671
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 00:29 schreef Tanatos het volgende:

Eigenlijk voelt het leven voor mij al jaren als opgedrongen ongewenste onzin/waanzin, dat jullie het willen best, maar laat mij met rust.
Roses are red
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
pi_207786514
quote:
0s.gif Op zondag 29 januari 2023 22:36 schreef Maharski het volgende:

[..]
Ken het gevoel maar al te goed hoor. Van mij zou het allemaal ook niet per sé hoeven. Kan niet echt bedenken waarom niet-zijn niet veel beter zou kunnen zijn dan wel-zijn, behalve dan dat er bij niet-zijn niets kan getuigen van of dat beter is haha.

Maar goed, over hét leven kunnen we natuurlijk niet echt uitspraken doen. Dat zien wij doorgaans niet zoals het is.
We ervaren onze beleving ervan, die wordt bepaald door allerlei dingen. Het is niet zozeer dat 'het leven' je gestolen kan worden, maar eerder jouw leven je gestolen kan worden.

Maar goed, godzijdank eindigt het inderdaad ook ooit weer. En gelukkig is het (althans mijn beleving ervan) ook vaak zat zeker wel mooi, leuk, prettig, fijn etc.
Het is ergens een perfecte mix van tegenstellingen en dualiteit.
Uiteraard is het mijn leven waar ik zo over denk, en dat komt ook voort uit de biochemie die mijn brein is.
(En wat ik zeker niet als vrij van allerlei mankementen en gebrekkigheden zie.)

Uiteraard weet ik niet wat het is om niet te zijn, als ik er ben is de dood er niet, en als de dood er is ben ik er niet (meer...hoop ik).

En er zijn zeker zaken in het leven waar ik ook wel van kan genieten, het is meer de afweging van de vele dingen die moeten cq nodig zijn om het genieten mogelijk te maken.

Maar ik blijf die soort van maatschappelijke soortelijk dwang to het moeten willen leven een beetje raar vinden.
En zeker naar mensen van een bepaalde leeftijd vind ik dat op een bepaald moment onredelijk worden.
Ik moet er toch echt niet aan denken 100 te worden (en dan tot mijn 100e die rare maatschappelijke dwang tot moeten willen leven te voelen).
En dan ga ik nog uit van 100, wie weet wat dat in de toekomst wordt.

[ Bericht 1% gewijzigd door Tanatos op 30-01-2023 23:24:26 ]
De dood gaat ons niet aan. Zolang we er zijn, is de dood er niet, en wanneer de dood er is, zijn wij er niet meer.
pi_207786808
quote:
1s.gif Op zondag 29 januari 2023 23:19 schreef DecoAoreste het volgende:

[..]
Mwah.

Prediker 1:2-9 luidt:

IJL en ijdel, zegt Prediker, ijl en ijdel, alles is ijdel. 3Wat heeft de mens aan al zijn zwoegen en tobben onder de zon? 4Geslachten gaan en geslachten komen, en de aarde blijft al maar bestaan. 5De zon komt op en de zon gaat onder, en haast zich dan weer naar de plaats waar haar loop begint. 6De wind waait naar het zuiden en draait naar het noorden. Hij draait en draait en waait, en telkens keert hij op zijn draaien terug. 7Alle rivieren stromen naar zee en de zee raakt niet vol. Naar de plaats waar ze begonnen zijn keren de rivieren terug om opnieuw te gaan stromen. 8Het wordt een vermoeiend verhaal en geen mens kan er iets over zeggen. Hij kijkt wel maar ziet niets, hij luistert zonder iets te verstaan. 9Wat geweest is zal weer zijn. Wat gebeurd is zal weer gebeuren: nieuw is er niets onder de zon.

Benieuwd of @:Tanatos zich enigszins herkent in deze Bijbeltekst :P

Het is dus op zich ook voor gelovige mensen niet gek om iets van deze aard te ervaren, maar godsbesef helpt inderdaad wel om e.e.a in een bepaald perspectief te plaatsen. Ook dat komt verderop naar voren in het boek Prediker.
Ja, dat soort van gevoel van verzadiging van zijn/ervaren herken ik wel.
Niet zozeer echt levensmoe, maar het komt en gaat en ik heb het wel gezien.
Ik denk wel dat we hier met het woord ijdel een soort van vertaalprobleempje hebben, ik spreek geen Hebreeuws en kan het dus niet duiden.(Maar ik voel mij wel een soort van ijlige leegte soms.)

Maar ik snap er dus geen snars van dat je in die context kunt hopen op een (eeuwig) leven na de dood.
(Nog los van de grootheidswaanzin van een almachtige god die de mens (stomtoevallig) buitensporig belangrijk vind.)

Overigens vind ik een gebrek aan levenswil eigenlijk geen probleem, ik zit de rit wel uit, maar het idee dat ik per se zou moeten willen leven vind ik onzin
Wellicht dat ik wat vroeg ben qua leetijd voor dat gevoel, maar ik ben ervan overtuigd dat de menselijke geest niet gemaakt is voor de eeuwigheid.
Maar goed dat kan een ernstig vooroordeel mijnerzijds zijn (of wellicht een psychiatrisch ziektebeeld, maar dat lijkt me te sterk gesteld).

[ Bericht 8% gewijzigd door Tanatos op 30-01-2023 23:38:22 ]
De dood gaat ons niet aan. Zolang we er zijn, is de dood er niet, en wanneer de dood er is, zijn wij er niet meer.
pi_207786885
quote:
0s.gif Op maandag 30 januari 2023 14:21 schreef Maharski het volgende:

[..]
En als je dood bent ben jij er niet om iets van de dood te vinden. De dood is niet te ervaren. Tenzij er leven na de dood is, maar dan bestaat de dood weer niet, dus zul je die alsnog nooit meemaken.
Tja, dan zou je het niet-zijn enkel voor het worden (/zijn) moeten zoeken/vinden.
De dood gaat ons niet aan. Zolang we er zijn, is de dood er niet, en wanneer de dood er is, zijn wij er niet meer.
pi_207818499
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 00:29 schreef Tanatos het volgende:
Het is zo'n volstrekt pseudologische aanname dat we allemaal willen leven, maar ik wil dat eigenlijk sinds zo ongeveer mijn 15e helemaal niet.
Waarom is het zogenaamd logisch dat ik zou moeten willen leven?

Kijk, ik heb mezelf idd niet omgebracht, en er zijn idd (irritante) reflexen die me daarvan weerhouden, maar in de kern is (vind ik) het leven vooral saaie sleur en weinig opwindend.
Moeten we allemaal willen leven? Waarom moet ik dit willen?
Eigenlijk voelt het leven voor mij al jaren als opgedrongen ongewenste onzin/waanzin, dat jullie het willen best, maar laat mij met rust.

Wat kennelijk prima is voor de meeste mensen, en dat mag.
Of is dat eigenlijk helemaal niet nodig?
Dat idee stamt nog uit de tijd dat het leven een geschenk was. En dit geschenk kon je niet ruilen of in een donkere zolder gooien. Nee, je moest vooral dankbaar zijn en vervolgens proberen je leven zo mooi en nuttig mogelijk te maken.
Zonder dat jij daar om gevraagd had.

Wat vind jij precies dan opgedrongen waanzin? En wat vind je zelf leuk of nuttig om te doen?

Waarom ben je er nog niet uitgestapt? Angst? Twijfels?
Heb je werk? Zit je nog op school? Ben je ooit verliefd geweest?
Ooit iets leuks meegemaakt? Of iets intens?
pi_207818587
Ga boeken lezen. Daar word je wijzer van.
Gedichten. Filosofie. Religie.
Ga schilderijen bekijken. Films.
Spoiler: Je komt er dan achter dat jouw leven volstrekt nutteloos is.
Conclusie: Je moet er zelf wat van zien te maken. Of je kapt er mee.

Aan jou de keus. Sterkte.

O-) })
pi_207819048
Het is niet zo dat het leven vroeger een geschenk was, het leven was hartstikke zwaar. Natuurlijke selectie zorgde ervoor dat alleen mensen die echt wilden leven overbleven. Nu blijft alles en iedereen maar in leven door technologie. En dan krijg je dus dit soort reacties "ik heb er niet om gevraagd, het leven is kut" etc etc

In de oertijd waren er 8 miljoen mensen en nu zijn er 8 miljard. Dat komt overeen met hoe zwaar het leven was. Het is nu 1000 keer zo makkelijk om te overleven dan vroeger.

:)
pi_207819882
quote:
0s.gif Op donderdag 2 februari 2023 12:23 schreef Hiddendoe het volgende:
Ga boeken lezen. Daar word je wijzer van.
Gedichten. Filosofie. Religie.
Ga schilderijen bekijken. Films.
Spoiler: Je komt er dan achter dat jouw leven volstrekt nutteloos is.
Conclusie: Je moet er zelf wat van zien te maken. Of je kapt er mee.

Aan jou de keus. Sterkte.

O-) })
Nou, het valt wel mee met die zinloosheid. Kijk is wat we als mensheid allemaal gedaan hebben. Wat een genot is het toch om dit allemaal te mogen ervaren. De vliegvakanties etc :D

Lekker doorwerken mensen!
pi_207830028
quote:
0s.gif Op donderdag 2 februari 2023 12:52 schreef Libertarisch het volgende:
Het is niet zo dat het leven vroeger een geschenk was, het leven was hartstikke zwaar. Natuurlijke selectie zorgde ervoor dat alleen mensen die echt wilden leven overbleven. Nu blijft alles en iedereen maar in leven door technologie. En dan krijg je dus dit soort reacties "ik heb er niet om gevraagd, het leven is kut" etc etc

In de oertijd waren er 8 miljoen mensen en nu zijn er 8 miljard. Dat komt overeen met hoe zwaar het leven was. Het is nu 1000 keer zo makkelijk om te overleven dan vroeger.

:)
Ooit wel es Stoïcijnse of boeddhistische filosofen of een bijbelboek als Prediker gelezen?

De lijdensvraag is fundamenteler dan jij hier afschildert.
-
pi_207835901
quote:
0s.gif Op vrijdag 3 februari 2023 10:24 schreef Haushofer het volgende:

[..]
Ooit wel es Stoïcijnse of boeddhistische filosofen of een bijbelboek als Prediker gelezen?

De lijdensvraag is fundamenteler dan jij hier afschildert.
Ja, het boeddhisme biedt een oplossing. Verlichting doormiddel van meditatie is de oplossing voor de moderne mens.

Helaas is bijna niemand bereid om te mediteren.
pi_207837269
quote:
0s.gif Op vrijdag 3 februari 2023 18:32 schreef Libertarisch het volgende:

[..]
Ja, het boeddhisme biedt een oplossing. Verlichting doormiddel van meditatie is de oplossing voor de moderne mens.

Helaas is bijna niemand bereid om te mediteren.
Wie ben jullie, waarom zijn wij ik?
De dood gaat ons niet aan. Zolang we er zijn, is de dood er niet, en wanneer de dood er is, zijn wij er niet meer.
pi_207837571
quote:
0s.gif Op vrijdag 3 februari 2023 18:32 schreef Libertarisch het volgende:
Helaas is bijna niemand bereid om te mediteren.
Vind dit citaat van Scruton wel mooi:
quote:
It is no longer silence to which we return when we cease to speak, but the empty chatter of the music-box. Silence must be excluded at all cost, since it awakens you to the emptiness that looms on the edge of modern life, threatening to confront you with the dreadful truth, that you have nothing whatever to say.
pi_207838105
quote:
0s.gif Op vrijdag 3 februari 2023 10:24 schreef Haushofer het volgende:

[..]
Ooit wel es Stoïcijnse of boeddhistische filosofen of een bijbelboek als Prediker gelezen?

De lijdensvraag is fundamenteler dan jij hier afschildert.
Hoe lees jij הֶבֶל in Prediker?
De dood gaat ons niet aan. Zolang we er zijn, is de dood er niet, en wanneer de dood er is, zijn wij er niet meer.
  zaterdag 11 februari 2023 @ 03:45:09 #124
469979 Also-von-Oder
Last man standing.
pi_207945273
Leven? Wat zien jullie onder leven? Is dat niet de eerste vraag die ons zouden moeten stellen?
Ja sorry dat ik niet alle 100 + reacties niet allemaal doorgelezen heb.

Waar wat is leven? Leef je als je in een coma bent, vastgekoppeld aan een machine die jouw hart vervangt?
Leef je als je nog wel zelfstandig kunt ademhalen, zelfs pijn kunt voelen maar niet kunt uiten... en feitelijk als het ware in jouw brein opgesloten bent? Is dat leven?
Of leef je nog zoals Al Nouri, die nog wel enkele signalen kan geven naar zijn familie, met af en toe een glimlach en oogcontact? Is dat leven?

Of is leven ook echt leven tot op het bot, met genoeg geld, genoeg te ontdekken op vakanties... gezond zijn, onbeperkt zijn... geld genoeg hebben om het meeste te doen wat je wilt?

Of zit het er ergens tussen in?

En kun je nog echt leven als je zoals (meerdere mensen) die ik ken, in een uitkeringssituatie zitten en elke maand moeten beknibbelen op de uitgaven, zelfs beknibbelen op de schoolvakantie van jouw kind(eren)?

Wat betreft mezelf; ik denk dat meestal gelukkig zijn (dan wel niet ongelukkig zijn) en met mijn katten... toch wel als leven telt. Ik heb geen hele hoge eisen aan de term leven... op de korte termijn van een paar jaar.
Maar wat is voor jullie "echt leven"?
pi_207951824
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 11:03 schreef DecoAoreste het volgende:
Je hebt in ieder geval een toepasselijke username gekozen!

Het leven kan soms kut zijn, dus dan moet je jezelf afvragen wat je kan doen om het minder kut te maken. Of om in ieder geval daar een kans op te hebben. Eventueel kan therapie daarbij helpen, heb je dat overwogen?
Ja maar moet dat?
Waarom moet je er iets van maken dan? Moet dat van de maatschappij? Wat als je daar geen zin in hebt?
Wat is er mis met mensen die er gewoon klaar mee zijn?
pi_208060828
Ieder leven staat op zich. Als mens moeten we niet de illusie hebben dat het leven in de absolute kern meer dan voortplanting als doel heeft. De rest eromheen is mooi meegenomen en de mate van comfort is vaak onderhevig aan geografische stabiliteit, sociale klasse en talent.

Maar als we alle redenenen weglaten waarin iemand het terecht niet meer zit zitten en puur op TS focussen.

Als saaiheid en sleur de reden is en je bent in NL geboren met toch een redelijk inkomen. Dan is dat doorbreken door je niet aan dingen te hechten wellicht een optie. Geen relatie nemen, geen koopwoning etc en het avontuur opzoeken. En dan heb ik het niet over extremen maar kijk eens of je in een ver buitenland eens een vakantie kunt houden en daar kunt werken en wellicht kunt wonen. Ben je van de sleur af.
  donderdag 23 februari 2023 @ 11:24:21 #127
240618 Micson
The lonely stoner
pi_208110202
Als je ermee stopt, doe je waarschijnlijk andere mensen een hoop verdriet (je ouders bijv.). Dat zou genoeg reden moeten zijn om er niet mee te stoppen. Je leeft om de hoeveelheid geluk te vergroten en verdiet te verkleinen; niet omdat leven nou zo superleuk is. Lees Dirk de Wachter, die kan dat wel mooi vertellen.

Als je niemand verdriet doet door dood te gaan dan is er niet zoveel mis mee.
pi_208136174
quote:
0s.gif Op vrijdag 3 februari 2023 20:52 schreef Tanatos het volgende:

[..]
Hoe lees jij הֶבֶל in Prediker?
Ga een marathon lopen, begin met de halve marathon en dan leer je nieuwe mensen kennen. Dan de hele marathon en kom je weer terug in dit topic. Dan ervaar je zinloosheid van het leven helemaal anders.

Tot die tijd een podcast van BBC over psychiatrie: https://www.bbc.co.uk/programmes/b039dks7

[ Bericht 11% gewijzigd door Klik op 25-02-2023 07:50:46 (podcast) ]
pi_208165410
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 januari 2023 00:29 schreef Tanatos het volgende:
Het is zo'n volstrekt pseudologische aanname dat we allemaal willen leven, maar ik wil dat eigenlijk sinds zo ongeveer mijn 15e helemaal niet.
Waarom is het zogenaamd logisch dat ik zou moeten willen leven?

Kijk, ik heb mezelf idd niet omgebracht, en er zijn idd (irritante) reflexen die me daarvan weerhouden, maar in de kern is (vind ik) het leven vooral saaie sleur en weinig opwindend.
Moeten we allemaal willen leven? Waarom moet ik dit willen?
Eigenlijk voelt het leven voor mij al jaren als opgedrongen ongewenste onzin/waanzin, dat jullie het willen best, maar laat mij met rust.

Wat kennelijk prima is voor de meeste mensen, en dat mag.
Of is dat eigenlijk helemaal niet nodig?
Die aanname moet je niet verpersoonlijken, de meerderheid zal graag nog wat doorleven terwijl het witte laken des doods neder daalt maar dat geldt niet voor iedereen.
Je hoeft dus niet te willen leven, als je dat niet wil dan zij het zo.
Het is uit eigen ondervinden zelfs enorm verrijkend om de dood te bezigen, sterven aan die sleur en aan je verleden dat jou richting geeft.
We zijn zelf onze grootste beperking.
De waarheid in iemands hoofd is vaak onbuigzamer dan het sterkste staal.
pi_208731377
Om de 18-jarige gitzwarte pessimist die nog altijd in mij schuilt er maar weer even uit te laten, een van mijn favoriete citaten:

Als het voornaamste en meest directe doel van ons leven niet het lijden is, dan is ons bestaan het meest zinloze te wereld.- A. Schopenhauer
“My soul is impatient with itself, as with a bothersome child; its restlessness keeps growing and is forever the same. Everything interests me, but nothing holds me.” ― Fernando Pessoa
pi_208731936
Ik herken je beschrijving wel TS. Ik heb geen actieve doodswens, ben ook niet zozeer levensmoe… maar ik verbaas me er toch vaak over hoe hard mensen willen blijven vechten om (over)leven (bijvoorbeeld bij een ziekte). Vind dat wel bijzonder om te zien, het is ook meer positieve verwondering dan negatieve….maar ik zie het mezelf niet snel doen.

Zoals mijn opa ooit vertelde over de watersnoodramp waar hij hielp: de paarden bleven vechten om hun hoofd boven water te houden, de koeien ‘gingen’ gewoon ten onder.
Ik ben zo’n koe. ):O

Betekent niet dat ik bepaalde momenten of gebeurtenissen niet intens kan beleven. Ik kan echt wel huilen van geluk of verwondering. En ook in het dagelijks leven heb ik het op zich best naar mijn zin. Maar als je zegt dat er geen morgen meer zou komen… dan nouja, dan ben ik daar niet per se heel erg rouwig om geloof ik.

Nogmaals; geen actieve doodswens. Ik spring niet voor een trein. Maar reanimeer me liever niet. ;)

Vrees wel dat er in mijn geval (ook?)een stukje verdriet/schuldgevoel achter schuilt. Niet om mijzelf (ik heb het meer dan goed) maar om het leed dat voor vele anderen het leven tot een afschuwelijke lijdensweg maakt.
Laat het dan voor iedereen gewoon stoppen, wens ik wel eens.

Dit soort gedachtes spreek ik zelden uit. Men gaat te vaak naar oorzaken en vooral ‘oplossingen’ zoeken. Maar dat ik geen enorme drang tot overleven heb, beschouw ik hetzelfde als dat ik weinig aantrekking voel tot de kleur paars. Het is niet goed, het is niet slecht, het is gewoon zoals het is.
pi_208732086
quote:
7s.gif Op maandag 10 april 2023 22:07 schreef Candaasje het volgende:
Ik ben zo’n koe. ):O

Men gaat te vaak naar oorzaken en vooral ‘oplossingen’ zoeken. Maar dat ik geen enorme drang tot overleven heb, beschouw ik hetzelfde als dat ik weinig aantrekking voel tot de kleur paars.
Is dit wel eens op de proef gesteld?
“My soul is impatient with itself, as with a bothersome child; its restlessness keeps growing and is forever the same. Everything interests me, but nothing holds me.” ― Fernando Pessoa
pi_208732377
quote:
0s.gif Op maandag 10 april 2023 22:20 schreef Akathisia het volgende:

[..]
Is dit wel eens op de proef gesteld?
Of ik in levensbedreigende situaties terecht ben gekomen? (Niet of ik vlekken en een staart heb vermoed ik :+ )
Nee eigenlijk niet. Dus ik kan enkel beschrijven hoe ik het tot nu toe ervaar.

Heb wel een tijdje in de humane zorg gewerkt, en zag daar wel levenslust die ik bij mezelf echt niet herkende. Mensen die vol goede moed aan hun chemo/transplantatie begonnen want dan konden ze nog zoveel bergtoppen gaan beklimmen of hun kleinkinderen weer zien.


Wie weet maak ik in een noodsituatie wel heel andere keuzes dan ik nu verwacht te maken. Zal er ook vanaf hangen waaruit ik moet kiezen; kom ik gruwelijk aan mijn eind als ik niet een sprintje trek, dan zal ik wel rennen. Maar slaap ik rustig in, dan weer ik niet of ik heel veel moeite wil doen om dat te voorkomen. En dan zijn er ook nog naasten die ik niet wil teleurstellen.

Wat ik beschrijf is dus grotendeels hypothetisch. Maar als ik anderen hoor/zie/lees, kan ik wel stellen dat ik op dit moment vaak wat minder euforisch ben over het leven dan veel anderen. Zonder dus gelijk actief dood te willen. Ik scharrel gewoon rustig verder en geniet echt wel op mijn momenten.
pi_208732381
quote:
7s.gif Op maandag 10 april 2023 22:07 schreef Candaasje het volgende:
Vrees wel dat er in mijn geval (ook?)een stukje verdriet/schuldgevoel achter schuilt. Niet om mijzelf (ik heb het meer dan goed) maar om het leed dat voor vele anderen het leven tot een afschuwelijke lijdensweg maakt.
Laat het dan voor iedereen gewoon stoppen, wens ik wel eens.

Dit soort gedachtes spreek ik zelden uit. Men gaat te vaak naar oorzaken en vooral ‘oplossingen’ zoeken. Maar dat ik geen enorme drang tot overleven heb, beschouw ik hetzelfde als dat ik weinig aantrekking voel tot de kleur paars.
Of het goed hebben gelijk staat aan niet lijden vraag ik me af.
Ondanks dat ik het als kind niet goed had is het lijden gestopt en juist een kracht geworden, men omschrijft dat als een overlevingsmechanisme waardoor je weer door kunt.
Zoals ik er nu naar kijk is het juist van belang om dat ene gezonde deeltje te zijn tussen de zieke deeltjes, wellicht kunnen we de andere deeltjes gezond(er) maken waardoor het net allemaal weer wat beter word.
Met wat licht en liefde, omzien naar, kunnen we heel veel ten goede veranderen.
De waarheid in iemands hoofd is vaak onbuigzamer dan het sterkste staal.
pi_208732458
quote:
7s.gif Op maandag 10 april 2023 22:53 schreef Candaasje het volgende:
Of ik in levensbedreigende situaties terecht ben gekomen? (Niet of ik vlekken en een staart heb vermoed ik :+ )
Nou ja, of je weet of je écht een koe bent dus :+.

quote:
7s.gif Op maandag 10 april 2023 22:53 schreef Candaasje het volgende:
Wie weet maak ik in een noodsituatie wel heel andere keuzes dan ik nu verwacht te maken. Zal er ook vanaf hangen waaruit ik moet kiezen; kom ik gruwelijk aan mijn eind als ik niet een sprintje trek, dan zal ik wel rennen. Maar slaap ik rustig in, dan weer ik niet of ik heel veel moeite wil doen om dat te voorkomen. En dan zijn er ook nog naasten die ik niet wil teleurstellen.
Ik kan me voorstellen dat een ziekte een perspectiefsverandering kan bewerkstelligen. Misschien wel bijkomend spijt voor een gebrek aan waardering aan de ziekte voorafgaand. Dat hoor je toch wel regelmatig; het onstaan van waardering voor het leven, wanneer je dood lijkt te gaan, of opeens veel niet meer kan.

quote:
7s.gif Op maandag 10 april 2023 22:53 schreef Candaasje het volgende:
Heb wel een tijdje in de humane zorg gewerkt, en zag daar wel levenslust die ik bij mezelf echt niet herkende. Mensen die vol goede moed aan hun chemo/transplantatie begonnen want dan konden ze nog zoveel bergtoppen gaan beklimmen of hun kleinkinderen weer zien.
Dit herken ik wel trouwens, of althans, het gebrek aan zulke aspiraties/hechtingen. T.a.v. het leven ontbeer ik sinds ik mij kan heugen de instrinieke motivatie om er ''iets van te maken". Tegelijkertijd vind ik het leven, anders dan TS, wel rete-interessant, als toeschouwer welteverstaan. Het is, mijn Sisyphusiaanse strijd terzijde, in veel opzichten spectaculair verwarrend, ontzagwekkend en heerlijk absurd. Of anders gezegd: het is de afstand die ik neem, of (uit enige noodzakelijkheid) aangeleerd heb, die de waardering in stand weet te houden.

[ Bericht 11% gewijzigd door Akathisia op 10-04-2023 23:45:06 ]
“My soul is impatient with itself, as with a bothersome child; its restlessness keeps growing and is forever the same. Everything interests me, but nothing holds me.” ― Fernando Pessoa
pi_208732859
Dat lijden negatief is is slechts een subjectieve interpretatie. Het is gewoon een mentaal effect.
pi_208733221
Ik heb twee keer zelfmoord proberen te plegen. Twee maal stond ik aan de verkeerde kant van de railing 12 hoog op een ouderen flat. Waar ik makkelijk op de eerste etage kon klimmen. Want de voordeur beneden voor toegang is electronisch. Mijn achterste hielen tussen de spaken van de rails en mijn handen achter mij die de railing vasthielden. Gurende wind en ook hoogtevrees. Het had niet veel gescheeld. Wat als ik even was vergeten dat ik erg gevaarlijk stond en losliet. Door de kou wordt je op een gegeven moment een beetje dof. Ik zag nog een politiewagen voorbijrijden in de straat. Die was aan het patrouilleren maar heeft mij niet gezien. Zelfmoord is zo makkelijk nog niet.

Ik kamp mijn hele leven met ernstige eczeem en jeuk en daarmee ook pijn. Mentale problemen, geen opleiding. Geen hulp. En met liefde wilde het ook niet lukken. Ik was toen 32. Ben nu 45. Toen kwam fok er ook nog tussen. Veel psychopaten hier die anderen graag kleineren en gaslighten voor m'n kiezen. Die zorgen ervoor dat je nooit de empathie krijgt die je zoekt. Dit vinden zij leuk. En toen dacht ik stop er wel mee. Maar uiteindelijk toch niet gedaan.

[ Bericht 5% gewijzigd door Belugastroop op 11-04-2023 02:35:10 ]
pi_208733889
quote:
0s.gif Op vrijdag 3 februari 2023 20:52 schreef Tanatos het volgende:

[..]
Hoe lees jij הֶבֶל in Prediker?
Wel, het Hebreeuwse woord wordt vaak met "leegte" vertaald, wat mij in de verte doet denken aan het Boeddhistische begrip Shunyata,

https://nl.wikipedia.org/wiki/Sunyata

Overigens is dat woord etymologisch verwant aan de naam "Abel", de broer van Kaïn die het eerste slachtoffer van moord is in de bijbel, geen nageslacht nalatend. :P

Maar Prediker is één van mijn favoriete Bijbelboeken, omdat het laat zien dat meer dan 2000 jaar geleden men zich ook al afvroeg of er een inherente betekenis aan het leven is. De auteur sleept daar uiteindelijk, als jood, JHWH bij, maar ik vraag me wel eens af in hoeverre de auteur dat zelf als bevredigend antwoord zag.
-
  Moderator dinsdag 11 april 2023 @ 08:55:54 #139
236264 crew  capricia
pi_208733903
Heb je je al eens verdiept in logotherapie van Viktor Frankl?

Lees er eens wat over, ook over die man. Het adresseert precies de zaken die je in je OP beschrijft.
Definitely not CIA
pi_208733914
quote:
1s.gif Op dinsdag 11 april 2023 02:22 schreef Belugastroop het volgende:
Ik heb twee keer zelfmoord proberen te plegen. Twee maal stond ik aan de verkeerde kant van de railing 12 hoog op een ouderen flat. Waar ik makkelijk op de eerste etage kon klimmen. Want de voordeur beneden voor toegang is electronisch. Mijn achterste hielen tussen de spaken van de rails en mijn handen achter mij die de railing vasthielden. Gurende wind en ook hoogtevrees. Het had niet veel gescheeld. Wat als ik even was vergeten dat ik erg gevaarlijk stond en losliet. Door de kou wordt je op een gegeven moment een beetje dof. Ik zag nog een politiewagen voorbijrijden in de straat. Die was aan het patrouilleren maar heeft mij niet gezien. Zelfmoord is zo makkelijk nog niet.

Ik kamp mijn hele leven met ernstige eczeem en jeuk en daarmee ook pijn. Mentale problemen, geen opleiding. Geen hulp. En met liefde wilde het ook niet lukken. Ik was toen 32. Ben nu 45. Toen kwam fok er ook nog tussen. Veel psychopaten hier die anderen graag kleineren en gaslighten voor m'n kiezen. Die zorgen ervoor dat je nooit de empathie krijgt die je zoekt. Dit vinden zij leuk. En toen dacht ik stop er wel mee. Maar uiteindelijk toch niet gedaan.
Ik hoop dat je ooit nog een manier vindt om met het lijden om te gaan :)

Ik vind gelukkig zijn ook niet makkelijk, terwijl ik alle juiste randcondities heb: ik ben gelukkig getrouwd, heb 2 gezonde kinderen, geen financiële problemen, hoog opgeleid (2 masters en een PhD), gezond (op een gegeneraliseerde angststoornis en nogal hardnekkige en uitgebreide psoriasis na; die jeuk is dus wel herkenbaar :P ), fijne vrienden, stabiele (schoon)familie, geen trauma's (op een lange burn-out periode van 4 jaar na dan) een baan waarbij ik zowel prima verdien als mezelf maatschappelijk relevant kan voelen en die voldoet aan mijn idealen...

Wat dat betreft ben ik een schoolvoorbeeld van hoe waar geluk niet in externe factoren is te vinden. Op papier zou ik heel gelukkig moeten zijn. In de praktijk ben ik dat lang niet altijd en heb ik meer hulpverleners op dat gebied versleten dan dat ik schoenen heb gekocht de afgelopen 20 jaar. Dat komt met name vanwege een gevoel van eenzaamheid omdat ik qua (intellectuele) interesses en overtuigingen niet bepaald aansluit bij het gros van mijn dagelijkse omgeving, en een angststoornis die nooit weg is maar hooguit op de achtergrond sluimert.

Waarmee ik maar wil zeggen: er zou ook een manier voor jou moeten zijn om je lijden te verminderen als de externe factoren een kleinere rol spelen dan dat we vaak denken.

[ Bericht 2% gewijzigd door Haushofer op 11-04-2023 09:35:57 ]
-
pi_208734599
quote:
0s.gif Op zaterdag 25 februari 2023 07:47 schreef Klik het volgende:

[..]
Ga een marathon lopen, begin met de halve marathon en dan leer je nieuwe mensen kennen. Dan de hele marathon en kom je weer terug in dit topic. Dan ervaar je zinloosheid van het leven helemaal anders.

Tot die tijd een podcast van BBC over psychiatrie: https://www.bbc.co.uk/programmes/b039dks7
Waarom een marathon (of een halve)?

Ik loop regelmatig hard, maar doe dat bij voorkeur alleen in het bos, en ik voel me niet geroepen om voor een marathon te gaan trainen.
Dat lichaam en geest 1 zijn is wat mij betreft een duidelijk feit, en dus ook dat fysieke conditie invloed op mentale conditie heeft maar het waarom van een marathon ontgaat me.

En een podcast over psychiatrie impliceert dat niet zo nodig willen leven per definitie een psychiatrische aandoening zou zijn, wat ik dus niet met je eens ben.
Onze psyche is geëvolueerd om te overleven, niet om gelukkig te zijn of te willen leven (laat staan zo lang mogelijk).
De dood gaat ons niet aan. Zolang we er zijn, is de dood er niet, en wanneer de dood er is, zijn wij er niet meer.
pi_208734696
quote:
7s.gif Op maandag 10 april 2023 22:53 schreef Candaasje het volgende:

[..]
Of ik in levensbedreigende situaties terecht ben gekomen? (Niet of ik vlekken en een staart heb vermoed ik :+ )
Nee eigenlijk niet. Dus ik kan enkel beschrijven hoe ik het tot nu toe ervaar.

Heb wel een tijdje in de humane zorg gewerkt, en zag daar wel levenslust die ik bij mezelf echt niet herkende. Mensen die vol goede moed aan hun chemo/transplantatie begonnen want dan konden ze nog zoveel bergtoppen gaan beklimmen of hun kleinkinderen weer zien.

Wie weet maak ik in een noodsituatie wel heel andere keuzes dan ik nu verwacht te maken. Zal er ook vanaf hangen waaruit ik moet kiezen; kom ik gruwelijk aan mijn eind als ik niet een sprintje trek, dan zal ik wel rennen. Maar slaap ik rustig in, dan weer ik niet of ik heel veel moeite wil doen om dat te voorkomen. En dan zijn er ook nog naasten die ik niet wil teleurstellen.

Wat ik beschrijf is dus grotendeels hypothetisch. Maar als ik anderen hoor/zie/lees, kan ik wel stellen dat ik op dit moment vaak wat minder euforisch ben over het leven dan veel anderen. Zonder dus gelijk actief dood te willen. Ik scharrel gewoon rustig verder en geniet echt wel op mijn momenten.
Het is volgens mij vrijwel niet te voorspellen hoe je reageert op een noodsituatie, prima mogelijk dat dan instincten in werking treden.
Ons brein is daar nou juist wel voor geëvolueerd, niet om gelukkig te zijn.
De dood gaat ons niet aan. Zolang we er zijn, is de dood er niet, en wanneer de dood er is, zijn wij er niet meer.
pi_208734734
quote:
0s.gif Op maandag 10 april 2023 23:02 schreef Akathisia het volgende:

[..]
Nou ja, of je weet of je écht een koe bent dus :+.
[..]
Ik kan me voorstellen dat een ziekte een perspectiefsverandering kan bewerkstelligen. Misschien wel bijkomend spijt voor een gebrek aan waardering aan de ziekte voorafgaand. Dat hoor je toch wel regelmatig; het onstaan van waardering voor het leven, wanneer je dood lijkt te gaan, of opeens veel niet meer kan.
[..]
Dit herken ik wel trouwens, of althans, het gebrek aan zulke aspiraties/hechtingen. T.a.v. het leven ontbeer ik sinds ik mij kan heugen de instrinieke motivatie om er ''iets van te maken". Tegelijkertijd vind ik het leven, anders dan TS, wel rete-interessant, als toeschouwer welteverstaan. Het is, mijn Sisyphusiaanse strijd terzijde, in veel opzichten spectaculair verwarrend, ontzagwekkend en heerlijk absurd. Of anders gezegd: het is de afstand die ik neem, of (uit enige noodzakelijkheid) aangeleerd heb, die de waardering in stand weet te houden.
Het leven als toeschouwer van mondiale gebeurtenissen is een soort van paralel naast de dagelijkse sleur en onvermijdelijkheid daarvan, ik vind het niet hetzelfde.

Ik ben wel degelijk nieuwsgierig en vind zaken interessant, tegelijkertijd ben ik niet heel ambitieus om nog van alles te gaan ondernemen, ik heb de halve wereld gezien, in meerdere landen geleefd en gewerkt, veel dingen zijn gewoon niet meer erg nieuw voor me.

Overigens zijn de ontwikkelingen op het gebied van AI natuurlijk wel heel interessant en openen ze een raam naar daadwerkelijke vernieuwing (/revolutie).
Als we er in slagen een superieure AGI te ontwikkelen dan krijgen we eindelijk een andere (superieure) intelligentie waarmee we goed kunnen communiceren (vanuit ons perspectief, voor de AI zal dat anders zijn), heel interessant wat die van ons (emotionele apen) zal vinden.

[ Bericht 10% gewijzigd door Tanatos op 11-04-2023 14:27:45 ]
De dood gaat ons niet aan. Zolang we er zijn, is de dood er niet, en wanneer de dood er is, zijn wij er niet meer.
pi_208736998
quote:
0s.gif Op maandag 27 februari 2023 13:35 schreef bedachtzaam het volgende:

[..]
Die aanname moet je niet verpersoonlijken, de meerderheid zal graag nog wat doorleven terwijl het witte laken des doods neder daalt maar dat geldt niet voor iedereen.
Je hoeft dus niet te willen leven, als je dat niet wil dan zij het zo.
Precies en dat zou geen taboe moeten zijn.
quote:
Het is uit eigen ondervinden zelfs enorm verrijkend om de dood te bezigen, sterven aan die sleur en aan je verleden dat jou richting geeft.
Wat vind je zo verrijkend aan je met de dood (het nietzijn) te bezigen?
quote:
We zijn zelf onze grootste beperking.
Klopt zonder meer (maar we hebben een vrij grote dode hoek).
De dood gaat ons niet aan. Zolang we er zijn, is de dood er niet, en wanneer de dood er is, zijn wij er niet meer.
pi_208737101
quote:
1s.gif Op dinsdag 11 april 2023 02:22 schreef Belugastroop het volgende:
Ik heb twee keer zelfmoord proberen te plegen. Twee maal stond ik aan de verkeerde kant van de railing 12 hoog op een ouderen flat. Waar ik makkelijk op de eerste etage kon klimmen. Want de voordeur beneden voor toegang is electronisch. Mijn achterste hielen tussen de spaken van de rails en mijn handen achter mij die de railing vasthielden. Gurende wind en ook hoogtevrees. Het had niet veel gescheeld. Wat als ik even was vergeten dat ik erg gevaarlijk stond en losliet. Door de kou wordt je op een gegeven moment een beetje dof. Ik zag nog een politiewagen voorbijrijden in de straat. Die was aan het patrouilleren maar heeft mij niet gezien. Zelfmoord is zo makkelijk nog niet.

Ik kamp mijn hele leven met ernstige eczeem en jeuk en daarmee ook pijn. Mentale problemen, geen opleiding. Geen hulp. En met liefde wilde het ook niet lukken. Ik was toen 32. Ben nu 45. Toen kwam fok er ook nog tussen. Veel psychopaten hier die anderen graag kleineren en gaslighten voor m'n kiezen. Die zorgen ervoor dat je nooit de empathie krijgt die je zoekt. Dit vinden zij leuk. En toen dacht ik stop er wel mee. Maar uiteindelijk toch niet gedaan.
De menselijke geest is idd niet gemaakt voor zelfmoord.

Op FOK! zit je natuurlijk wel vrijwillig.
Er zitten uiteraard de nodige gekken op FOK!, maar ik kom hier ook genoeg "normale" mensen tegen.

Ik denk dat je empathie veel beter in het echte leven kunt zoeken dan online.
Sterkte met je problemen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Tanatos op 11-04-2023 14:50:00 ]
De dood gaat ons niet aan. Zolang we er zijn, is de dood er niet, en wanneer de dood er is, zijn wij er niet meer.
pi_208737432
Ja, het fundamenteel ongelukkige gevoel is geen pretje.
pi_208738655
quote:
0s.gif Op dinsdag 11 april 2023 10:33 schreef Tanatos het volgende:

[..]
Waarom een marathon (of een halve)?

Ik loop regelmatig hard, maar doe dat bij voorkeur alleen in het bos, en ik voel me niet geroepen om voor een marathon te gaan trainen.
Dat lichaam en geest 1 zijn is wat mij betreft een duidelijk feit, en dus ook dat fysieke conditie invloed op mentale conditie heeft maar het waarom van een marathon ontgaat me.

En een podcast over psychiatrie impliceert dat niet zo nodig willen leven per definitie een psychiatrische aandoening zou zijn, wat ik dus niet met je eens ben.
Onze psyche is geëvolueerd om te overleven, niet om gelukkig te zijn of te willen leven (laat staan zo lang mogelijk).

De podcast toont wat anderen, vaak ook succesvolle mensen, met wanhoop doen en ombuigen naar concrete acties op plannen. Dan kan de luisteraar misschien relativeren wat zijn of haar omgeving zingeving biedt, of liever een andere omgeving opzoeken die wel levenslust te bieden heeft.

Terug naar marathon, daar treft men soortgenoten en kunnen nieuwe vriendschappen ontstaan. Het brein is geëvolueerd voor uitdaging en overleven.

Hier resoneert bovengemiddeld vaak dezelfde gedachtegang en het recent verlies van mijn belangrijkste vertrouwenspersoon moeder (religieus) en mijn atheïsme maken het leven schijnbaar nog zinlozer. Mijn perspectief is gewoon blijven zoeken naar een goede psychiater (doel zo goed als behaald).

Tegenwoordig bestaat psychotherapie veel uit digitale hulpmiddelen (113 backup bijv.) Of groepsactiviteiten. Sommigen zijn daarvoor niet geschikt en gooien het liever op een forum, heel begrijpelijk. Maar minder dan 2 weken geleden had ik vanwege oneindige tegenslag een suïcidaal persoon op het dak van mijn huis en met hulp van politie is alles goed gekomen. Aaneengesloten is desbetreffende persoon momenteel deels vrijwillig deels rechterlijke crisismaatregel in een gesloten afdeling van plaatselijk ggz-instelling.

Emotieleer van spinoza zegt iets over dat de grootste tegenslag vaak aanleiding is tot succes c.q. passie c.q. levensdoelen. Gebrek aan levenslust is inderdaad geen ziekte, helemaal eens.
pi_208738734
quote:
0s.gif Op dinsdag 11 april 2023 14:39 schreef Tanatos het volgende:

[..]
De menselijke geest is idd niet gemaakt voor zelfmoord.

Op FOK! zit je natuurlijk wel vrijwillig.
Er zitten uiteraard de nodige gekken op FOK!, maar ik kom hier ook genoeg "normale" mensen tegen.

Ik denk dat je empathie veel beter in het echte leven kunt zoeken dan online.
Sterkte met je problemen.
Een sterk voorbeeld van de echte leven is een rechtbank, een rechtszitting bijwonen of een meervoudige strafzaak bijwonen geeft ook een goede realistische kijk op de leven en wellicht aanleiding tot filosofische belevingen danwel perspectief op een bovengemiddeld waardevol leven. Niks persoonlijks verder @Tanatos @TS
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')