F&L Filosofie & Levensbeschouwing
Een plek om te discussiëren over filosofische vragen, filosofen, religieuze vraagstukken of religie en levensbeschouwing in het algemeen.
Niet per definitie het is een definitie je kunt er meer aanhangen. O.a. techniek is ook, verrichtingen die nodig zijn om iets tot stand te brengen.quote:Op maandag 9 januari 2023 11:42 schreef Amerauder het volgende:
Een technologie is per definitie door mensen gebouwd. Anders is het geen technologie
Wij staan hier echt niet als Remi en alleen op de wereld hoor... Kijk bv. naar de Ekster of de Kraai die een passend stokje weet te vinden die lang genoeg is om een nootje uit een kokertje te duwen zodat hij het lekker op kan peuzelen. Het gebruikt dus gereedschap al is het maar een stokje waarvan hij vooraf al heeft kunnen beoordelen dat het lang genoeg is om het klusje te klaren.
Of stenen zoekt die hij in een half vol flesje met water gooit omdat hij het ruimtelijk inzicht heeft en verplaatsing van massa en volume blijkbaar begrijpt. Dat daarmee de waterspiegel zal stijgen en stenen erin blijft gooien totdat het hoog genoeg komt om te kunnen drinken. Wijst op een hoge mate van intelligentie en het kunnen toepassen van techniek zoals gebruik maken van gereedschappen en materialen, om dat wat hij wil tot stand te kunnen brengen.
Die dieren beschikken dus net als wij over een dosis technisch inzicht.
De meest fascinerende techniek (verrichtingen die nodig zijn om iets tot stand te brengen) in de mechanica is uitgevonden en gemaakt door moeder natuur en niet door ons. Alles wat leeft is techniek en natuurlijk instinctief bedeeld met techniek. In hoeverre je het maken kunt noemen, het groeit wat het nog fascinerender maakt. Wij mensen en het puppy en alles wat leeft is van een ongekend inteligent technisch vernuft dat niet is te evenaren. Ik zeg alleen niet nooit,
want dat weet ik niet, maar vermoed stilletjes dat het er ooit wel van gaat komen. Wij staan niet los van, wij zijn net zo goed van, de natuur. Al lijkt het soms wel anders, dat we denken boven de natuur te staan, met de manier hoe we ons gedragen en soms uitlaten en denken. Vandaar ook dat gewapte idee van sommigen dat wij mensen als onnatuurlijke genetisch gemanipuleerde hybriden van Homo Leutergensis verwekt moeten zijn door Anunaki aliens of anders dan wel alles in 7 dagen tijd 5000 jaar geleden door god gemaakt moet zijn. Het kan toch ook niet anders?
Ook hier zullen wij nog in verder moeten evolueren met ons verstand en begrip en met onze persoonlijke domme hebberigheid en ook bekrompenheid en van de pot gerukte ideën in te perken.
De capaciteit van de ontwikkeling van de mens en de rest wat leeft is nog lang niet uitgeput en is van een natuurlijke oorsprong. Allemaal gestuurd door natuurlijke objectieve waarneming en bewustzijn...
Waarnemen is objectief zintuiglijk voelen, alles wat je voelt met de tastzin, zijn allemaal aanrakingen met fysieke stoffen en deeltjes beladen met energie. Met bewustzijn van deze tastzin en het lerend vermogen nemen we waar en interpreteren wij wat we voelen en dat is leven. Inderdaad kleuren, geuren en geluiden bestaan niet. Het zijn allemaal bewegende deeltjes en elementen, objecten dus, die eerst de tastorganen moeten raken om het bewust te kunnen voelen en dan te interpreteren en te begrijpen voor wat het is. Geur, kleur of geluid of fysieke gesteldheid zoals hard of zacht.
Heel simpel wanneer alles maar subjectief en magisch onbegrijpelijk is, hadden we nooit kunnen leren communiceren. Dit kan alleen wanneer voor bijna iedereen of alles hetzelfde fenomeen +/- begrijpelijk universeel en uniform is. Zoals het zien van rood is rood, het horen van spraak en of schrijven en zien van een A is A. De geur van poep is de geur van poep. Dat is leren communiceren, bevestigingen allom. Immers je leest nu toch maar even de zwarte leestekens op een wit achtergrond die zijn geschreven. Dat doe je niet om dat, kleur en geschrift toch alleen maar subjectief is. Duh? Dat je synoniemen en connotatie kunt toepassen is dan misschien subjectief en gerelateerd aan emoties wat geen fysieke tastzin of objectieve waarneming is, is een ander complex van het verhaal.
Zelfde geldt voor puppies, wanneer ze honger hebben ruiken ze en zien ze eten en zullen het vinden anders gaan ze dood. Objectiever kan het niet zijn... Toch? Als het later groter is en zich voorplanten wil verspreid het een voor alle hondjes objectieve universele uniforme geur en zal worden gevonden door een soortgenootje die het ruikt weet wat het betekend gaat zijn neus achterna en zullen ze zich voortplanten. Mission accomplisched!
[ Bericht 1% gewijzigd door Watuntrik op 09-01-2023 17:50:11 ]
Ja, de dieren hebben techniek, inderdaad, ze gebruiken technieken. Jachttechnieken bijvoorbeeld. Maar ze zijn geen techniek!quote:
techniek is ook, verrichtingen die nodig zijn om iets tot stand te brengen.
...
Die dieren beschikken dus net als wij over een dosis technisch inzicht.
Voor zover bekend zijn wij mensen en puppy's zelf geen 'verrichtingen die nodig zijn om iets tot stand te brengen'.
Voor zover bekend worden wij niet ten behoeve van één of ander doel tot stand gebracht. Worden we niet gehanteerd, en worden we ook niet op 'missie' gestuurd, tenzij dan door andere mensen uiteraard.
Vergis je niet! Juist dat is het Anunnaki verhaal waar jij zo om moet lachen, het verhaal namelijk, dat wij mensen omwille van één of ander doel, als werktuig geschapen zijn! Louter een instrument, en meer niet.
Ik vind taal niet perse een showstopper eerlijk gezegd. Zeker wij mensen kunnen ons door onderzoek de taal van andere wezens eigen maken door goed te observeren. Weten wij daarmee wat er exact in die wezens omgaat ? Het antwoord daarop lijkt mij nee maar feitelijk gaat dit ook op voor je medemens. Zeker in de huidige maatschappij vol met lijnrechte contrasten wordt duidelijk dat wat voor de een de normaalste zaak van de wereld is voor de ander een enorm probleem kan zijn. Dit beperkt zich niet alleen van cultuur naar cultuur maar kun je zelfs binnen je eigen huishouden constateren over de meest uiteenlopende onderwerpen. Ieder mens is wat dat betreft uniek en zo ook ieder levend wezen.quote:
[..]
Zelf durf ik het nog wel aan om een ons vast te stellen onder mensen met wie ik een taal deel.
Daarbuiten wordt het al gauw moeilijker. Met een kat deel ik wel iets, maar wat precies? Kunnen wij ons iets voorstellen van de leefwereld van een wezen dat aan de ene kant zoveel wijzer is dan wij zijn, en aan de andere niet eens een simpele rekensom kan maken?
Uiteraard is ons voorstellingsvermogen van wat er omgaat in een lavastroom en wat er omgaat in de belevingswereld van de hond van de buren compleet verschillend maar hou aub in herinnering dat dit samenhangt met onze beleving/onze waarneming onze perceptie. Hetgeen dichter bij ons staat kunnen wij logischerwijs beter duiden maar het vertelt ons niets over de aard of beleving van de lavastroom zelf. Het is daarom dat ik waarnemen of bewustzijn meer mechanisch benader en vanuit dat principe stel dat elke vorm van leven(bewegen) een of ander bewustzijn moet hebben omdat er anders geen beweging of actie zou zijn.
Ik zou dit het best kunnen omschrijven als de "onbewogen beweger" van Aristoteles.quote:Dan gaan we echt heel fundamenteel, misschien wel zo ver als maar kan, en valt God samen met energie of verandering als zodanig?
"God" of "the force" of hoe je het ook wil noemen is zowel de drijvende kracht achter de uiterlijke verschijningsvormen als de uiterlijke verschijningsvormen zelf. Als er al een onderscheid is heeft dat voornamelijk te maken met het feit dat mijn aanname is dat die kracht op enigerlei wijze bewust is daar waar de gangbare gedachte meer is dat het een procesmatig gebeuren is.
In bewustzijn kan ik alles verklaren maar in een zijn waarbij het bewuste element pas op een later moment als verschijnsel zijn intrede doet blijf ik zitten met diverse hiaten vandaar dat ik kies voor bewustzijn als logisch elementair.
Neale Donald Walsh spreekt in zijn boeken over wat het is om alles in alles te zijn en de onmogelijkheid om dat te kunnen ervaren tenzij je je een voorstelling maakt van iets wat kleiner is dan de hele verzameling. Je kunt dus nooit buiten jezelf treden maar je kunt wel een intern onderzoek doen vanuit elke mogelijke invalshoek die je maar kunt bedenken. Je komt hiertoe door tegenstellingen te creeren die er in werkelijkheid niet zijn.quote:Ik zie daar wel wat in, en ik denk er ook soms in vergelijkbare termen over na, maar ik heb moeite om daarin plaats te geven aan de vormen die wij als mensen aan de wereld toegekend zien worden. Dat overkomt bacteriën en vlammen niet, die hebben andere, of, wat waarschijnlijker is, helemaal geen vormen.
Maar wat blijft er over zonder vormen? Alles, maar dat Alles wordt dan tegelijkertijd het Niets. Het Hele-Al gaat dan op in één grote Chaos die misschien in zekere zin universeel geldig is, ja, maar waarin tegelijkertijd al dat wij hebben leren kennen in ons persoonlijke leven als het meest werkelijke, verdwijnt.
Misschien is zoiets de ego-dood waar de oosterse leren over spreken?
Het eindige vs de oneindigheid
Voorts kun je het zien als de wiskundige verzameling 0..dit bevat zowel het positieve als negatieve spectrum van tegenstellingen.
Kou vs warm
Nat vs droog
etctetera
De persoonlijke ervaring; het ego of de zelfidentificatie is datgene waardoor en waarvoor je tot leven bent gekomen. Jij zelf bent wat dat betreft de ontwerper van je eigen werkelijkheid en ervaringen. Dit zal je niet worden afgenomen echter indien je de verlichting zoekt moet je het wel zien voor wat het is. De zoeker van verlichting is dan echter je nieuwe zelfidentificatie waarmee het oude automatisch plaats zal maken voor het nieuwe en het oude als herinnering kan worden herbeleefd. Indien tijdens dit herbeleven het verlangen opnieuw harder trekt dan het huidige bestaan zal automatisch dat weer het speerpunt van je gedachten worden en indien dit gevoel langer aanhoud zul je wederom tot dat leven of die beleving worden aangetrokken. Het leven in het tijdelijk is echter continu in beweging in werkelijkheid vind er in het hier en nu dan ook geen exacte beleving maar een herbeleving plaats.
Zodra elk verlangen is uitgedoofd kun je pas spreken over de ego-dood of loslaten van zelf-identificatie waarmee je weer terugkeert naar je oorsprong welke zonder directe beleving of het grote niets/al is.
Voor mij persoonlijk resoneert deze matrix-achtige werkelijkheid iig meer met wie ik ben dan het conventionele procesmatige beeld waar ik mee ben opgegroeid.
Een goede graadmeter van verlichting vind ik de ego-dood. Hoeveel mensen hebben geen ego? Juist, vrijwel niemand. Wat is de oorzaak van alle menselijke ellende? Het ego. Want het afgescheiden ego conflicteert en lijdt.quote:
[..]
Zodra elk verlangen is uitgedoofd kun je pas spreken over de ego-dood of loslaten van zelf-identificatie waarmee je weer terugkeert naar je oorsprong welke zonder directe beleving of het grote niets/al is.
Tweede graadmeter is niet kunnen lijden. Waarom lijdt een verlicht persoon niet? Omdat hij of zij de inhoud van het bewustzijn neutraal kan waarnemen. Hierdoor is het dus mogelijk dat een verlicht persoon ontspannen blijft wanneer deze levend verbrand.
Non-dualiteit: er is geen goed of slecht, geen positief of negatief. Bewustzijn is neutraal en eenheid met het bewustzijn is absolute vrede.
Je ziet het inderdaad met een andere definitie van techniek. En ik zie alles wat beweegt en of leeft als een bouwpakketje en procestechniek..quote:
[..]
Ja, de dieren hebben techniek, inderdaad, ze gebruiken technieken. Jachttechnieken bijvoorbeeld. Maar ze zijn geen techniek!
https://nl.wikipedia.org/wiki/Mechanica
https://nl.wikipedia.org/wiki/Biomechanica
De biomechanische bewegingsanalyse wordt ook wel de biomechanische techniekanalyse genoemd dan wel de analyse van de techniek van het menselijke bewegingsapparaat wordt biomechanica genoemd. Nu neemt dit alles een loopje via de "Motorische eindplaten." En nee, we hebben inderdaad geen apparaten met motoren!?"
[ Bericht 2% gewijzigd door Watuntrik op 10-01-2023 17:37:44 ]
quote:
Waar is nu die waarnemer? De 'ik ben', de tijdloze en onveranderlijke Ik die alle simulaties kan meemaken. De 'ik ben' is niet lokaliseerbaar. Hij staat buiten de ruimtetijd. Hij is volledig onpersoonlijk, hij is abstract. Hij is overal en nergens. Hij is niet theoretisch te benaderen maar hij is de bron van alle ervaringen. Zonder waarnemer is er geen beleving.
quote:
Een goede graadmeter van verlichting vind ik de ego-dood. Hoeveel mensen hebben geen ego? Juist, vrijwel niemand. Wat is de oorzaak van alle menselijke ellende? Het ego. Want het afgescheiden ego conflicteert en lijdt.
Fun fact: "ego" is Latijn voor "ik". "Ik heb geen ego", "'mijn' ego" is het toppunt van logische zelfverkrachting.
[ Bericht 1% gewijzigd door CharlesKinbote op 12-01-2023 16:06:58 ]
verwijder dit account.
Probeer die 'ik' maar eens te vinden, het gaat je niet lukken.quote:Op donderdag 12 januari 2023 15:53 schreef CharlesKinbote het volgende:
[..]
[..]
Fun fact: "ego" is Latijn voor "ik". "Ik heb geen ego", "'mijn' ego" is het toppunt van logische zelfverkrachting.
Dus, nou lul maar niet teveel over dat onecht denkbeeld van jezelf, dat doen wij wel wanneer je weg bent!quote:
[..]
Probeer die 'ik' maar eens te vinden, het gaat je niet lukken.
'Ik' is een luxe die eigenlijk niet bestaat, het is uitsluitend 'Wij'. Mensen/stammen die nu nog in de rimboe in een ander tijdperk leven die snappen deze symbiose nog. In elke grote en overbevolkte industriële maatschappij op de wereld is de afhankelijkheid van 'Wij' met een verborgen op afstand ondoorzichtig takenpakket in egocentrisme verloren gegaan. Voor jou 10 anderen...
Deze stap vind ik wel interessant.quote:
Hetgeen dichter bij ons staat kunnen wij logischerwijs beter duiden maar het vertelt ons niets over de aard of beleving van de lavastroom zelf. Het is daarom dat ik waarnemen of bewustzijn meer mechanisch benader
Oké – dus de persoonlijke waarneming is beperkt, dat klopt.
Dus – nu stappen we over op een mechanische benadering?
Maar, wacht even, hoe zou die minder beperkt zijn dan? Die is toch alleen maar vele malen beperkter? Het is precies diezelfde persoonlijke waarneming – waar niet aan te ontsnappen valt – maar dan gestript van alle levende elementen, ontdaan van alle complexiteit, gereduceerd tot logisch-consistente wetmatigheden – gereduceerd tot dat kleine beetje wat wij er verstandelijk aan menen te kunnen begrijpen.
Nu wordt het overzichtelijker, ja, en nu lijkt het net alsof we de zaak onder controle krijgen. Dat is zo. Maar of we daarmee dichter bij ‘de dingen zelf’ komen? Dat betwijfel ik.
Inderdaad lijkt het er op dat onze geest aan een dergelijk dualisme onderhevig is.quote:
Neale Donald Walsh spreekt in zijn boeken over wat het is om alles in alles te zijn en de onmogelijkheid om dat te kunnen ervaren tenzij je je een voorstelling maakt van iets wat kleiner is dan de hele verzameling. Je kunt dus nooit buiten jezelf treden maar je kunt wel een intern onderzoek doen vanuit elke mogelijke invalshoek die je maar kunt bedenken. Je komt hiertoe door tegenstellingen te creeren die er in werkelijkheid niet zijn.
Het eindige vs de oneindigheid
Voorts kun je het zien als de wiskundige verzameling 0..dit bevat zowel het positieve als negatieve spectrum van tegenstellingen.
Kou vs warm
Nat vs droog
etctetera
Het doet me denken aan Heraclitus die de eenheid der tegendelen aan de basis van al het bestaan plaatst, en de dialectiek die daar uit volgt.
quote:Heraclitus:
Eén en hetzelfde is: levend en dood, wakend en slapend, jong en oud: het een is immers het ander, erin omslaand, en het ander, erin omslaand, het een.
***
De God: dag en nacht; zomer en winter; oorlog en vrede; verzadiging en honger – alle tegendelen – en Hij neemt andere gestalten aan, zoals vuur dat doet, wanneer het zich met verschillende stoffen verbindt en zijn geur ontleent aan het aroma van ieder daarvan.
Voor die logica is zeker wat te zeggen. Het lijkt inderdaad problematisch om te veronderstellen dat het bewustzijn uit iets ‘lagers’ voortkomt – en dat zou weer kunnen betekenen dat het bewustzijn er altijd al geweest moet zijn, en in zekere zin elementair is, inderdaad.quote:
In bewustzijn kan ik alles verklaren maar in een zijn waarbij het bewuste element pas op een later moment als verschijnsel zijn intrede doet blijf ik zitten met diverse hiaten vandaar dat ik kies voor bewustzijn als logisch elementair.
Toch weet ik niet of we van daaruit mogen concluderen dat het bewustzijn primair is, of een oorsprong, en ook betwijfel ik ten zeerste of we ‘in het bewustzijn alles kunnen verklaren.’
Is dat niet de valkuil? Dan zijn we eindelijk losgekomen uit de valstrikken ‘God’ en ‘materie’ die men als allesverklarende reductiones ad absurdum op heeft willen werpen, en dan ligt de volgende, niet minder abstracte reductie alweer op de loer: het bewustzijn, waarmee men hetzelfde nog eens dunnetjes over lijkt te willen doen.
Zijn we dan niet terug bij af?
Klopt helemaal. En daarom is voor mij de werkelijkheid die zich in de taal ontvouwt, dat is, binnen de stam dus, in de sociale ruimte, in zekere zin veel wezenlijker, werkelijker dan die van het individuele bewustzijn.quote:
'Ik' is een luxe die eigenlijk niet bestaat, het is uitsluitend 'Wij'. Mensen/stammen die nu nog in de rimboe in een ander tijdperk leven die snappen deze symbiose nog. In elke grote en overbevolkte industriële maatschappij op de wereld is de afhankelijkheid van 'Wij' met een verborgen op afstand ondoorzichtig takenpakket in egocentrisme verloren gegaan. Voor jou 10 anderen...
Het ego kan nog ontkend worden zonder in absurditeiten te vervallen. Taal niet.
Er hoeft niks te gebeuren want het overleven staat niet op het spel. Je hebt geen taak of functie en je hoeft niks te doen behalve je rekening te betalen. Het feit dat we inwisselbaar zijn is goed voor het egoquote:
[..]
In elke grote en overbevolkte industriële maatschappij op de wereld is de afhankelijkheid van 'Wij' met een verborgen op afstand ondoorzichtig takenpakket in egocentrisme verloren gegaan. Voor jou 10 anderen...
"Ik ben niks"
Kom op!? Je bent tegelijk toch ook ons magisch verlicht puntje in het donker, toch?quote:
"Ik ben" naast tevreden daar voor mijn medemens en gelukkig. Zonder ben ik niet meer dan ontevreden alleen ongelukkig...
Ik ben verder pas:
bekwaam
accepterend
flexibel
stoutmoedig
moedig
kalm
zorgzaam
vrolijk
slim
complex
zelfverzekerd
betrouwbaar
dicterend
empathisch
energiek
extravert
vriendelijk
vrijgevig
vrolijk
behulpzaam
laf
idealistisch
onafhankelijk
ingenieus
intelligent
introvert
vriendelijk
deskundig
logisch
liefdevol
volwassen
bescheiden
nerveus
oplettend
georganiseerd
geduldig
krachtig/sterk
trots
dom
stil
reflecterend
ontspannen
religieus
snel reagerend
zoekend
assertief
zelfbewust
gevoelig
sentimenteel
verlegen
gek
slim
spontaan
sympathiek
gespannen
betrouwbaar
warm
verstandig
AD rem
verlicht
magisch
etc
Wanneer de medemens mij zo vind. En dat beantwoord gelijk waar de waarnemer is...
Alsnog, vinden blijft een mening, waar noch onwaar...
Waarschijnlijk heeft u niet het gros van mijn eerdere posts meegekregen maar persoonlijk heb ik nooit zo'n probleem gehad met het bestaan van een wezen groter dan het menselijk welke in de abrahamitische geloven wordt aangeduid als God.quote:
Is dat niet de valkuil? Dan zijn we eindelijk losgekomen uit de valstrikken ‘God’ en ‘materie’ die men als allesverklarende reductiones ad absurdum op heeft willen werpen, en dan ligt de volgende, niet minder abstracte reductie alweer op de loer: het bewustzijn, waarmee men hetzelfde nog eens dunnetjes over lijkt te willen doen.
Zijn we dan niet terug bij af?
Ik heb in de loop der jaren wel beter begrepen welke bezwaren andere users hadden tegen het gangbare beeld welke kleefden aan God; religie en het geloof. Die discussies hebben tevens mijn eigen ogen verder geopend om nader onderzoek te doen naar wat ik geloof op basis van een aantal persoonlijke gebeurtenissen.
Ik noem mij nog steeds een Christen maar het heeft voor mij een compleet andere betekenis dan dewelke in menig kerk wordt voorgedragen.
En ook al vind ik de term God de werkelijkheid die "is" puur op basis van de oorspronkelijke betekenis van het woord nog steeds prima van toepassing. (God als zijnde de kracht achter willekeurig welk onverklaarbaar verschijnsel) ben ik de term "bewustzijn" of "bewust zijn" steeds vaker gaan gebruiken om niet steeds vast te lopen in een religieuze discussie. Ik persoonlijk zie het dan ook niet uit het loskomen uit een valstrik doch een zuiverder inzicht in wat het inhoud te bestaan.
Mijn grootste bezwaar tegen God zoals voorgesteld door de kerk was dat deze buiten onszelf bestond maar wel overal toezicht op hield. Welliswaar als een liefhebbende vader..maar goed dat ben ik zelf ook en ook ik kon mijn kinderen wel eens achter het behang willen plakken als ze niet deden wat IK wilde. Tricky bussines dus.
Met het huidige begrip is er echter geen onderscheid meer tussen het wezenlijke van mijzelf en God. Zodra ik de aangenomen identificatie loslaat zit ik direct weer op 1 lijn. Uiteraard betekent dit dat je de wereldse verlangens en gebeurtenissen een lagere pikorde geeft maar is dat niet geheel conform met wat er werkelijk aan de hand is ? Het voelen komt van binnenuit ongeacht de opgedane ervaring. Voor de 1 zal de ervaring prettig aanvoelen en voor de ander juist niet. Heb je het dan nog wel over dezelfde ervaring ? Van buitenaf gezien wel maar vanuit het 1e persoons deelnemersperspectief heb je over twee niet verenigbare ervaringen.
Wij mensen hebben de neiging onze wereld te zien door het collectief van onze ervaringen en dit collectief zien een hogere waarde te geven dan onze persoonlijke ervaring. Ik denk dat dat per saldo een grotere valkuil is.
Ik zie het begrip zelf ook niet als een valstrik, ik bedoel daarmee eigenlijk aan te geven dat er een gevaar van reductionisme aan kleeft. Soms worden begrippen als God en materie als een soort ‘catch-all phrase’ ingezet waardoor zaken die eigenlijk uiterst onduidelijk zijn als schijnbaar helder en inzichtelijk worden gepresenteerd. Het zijn makkelijk te misbruiken termen, en met het woord bewustzijn is dat mogelijk nog erger. Daarmee is niets gezegd tegen deze woorden zelf, maar tegen deze specifieke vorm van gebruik. Alleen dat laatste noem ik een valstrik.quote:
ik nooit zo'n probleem gehad met het bestaan van een wezen groter dan het menselijk welke in de abrahamitische geloven wordt aangeduid als God.
...
Ik persoonlijk zie het dan ook niet uit het loskomen uit een valstrik doch een zuiverder inzicht in wat het inhoud te bestaan.
Ja, het uit de weg gaan van die discussie begrijp ik wel. Het kan best moeilijk zijn om over God te spreken, met name omdat daarbij, zoals bij nog een aantal onderwerpen meer, bepaalde tribale oerdriften vrij snel naar boven komen bij mensen, die het wederzijds begrip nogal in de weg kunnen staan. Het wordt dan al heel gauw een hoor-jij-bij-mijn-clubje-of-niet verhaal, ook wanneer dat niet de insteek zou moeten zijn.quote:
Ik heb in de loop der jaren wel beter begrepen welke bezwaren andere users hadden tegen het gangbare beeld welke kleefden aan God; religie en het geloof. Die discussies hebben tevens mijn eigen ogen verder geopend om nader onderzoek te doen naar wat ik geloof op basis van een aantal persoonlijke gebeurtenissen.
Ik noem mij nog steeds een Christen maar het heeft voor mij een compleet andere betekenis dan dewelke in menig kerk wordt voorgedragen.
En ook al vind ik de term God de werkelijkheid die "is" puur op basis van de oorspronkelijke betekenis van het woord nog steeds prima van toepassing. (God als zijnde de kracht achter willekeurig welk onverklaarbaar verschijnsel) ben ik de term "bewustzijn" of "bewust zijn" steeds vaker gaan gebruiken om niet steeds vast te lopen in een religieuze discussie.
Ik vind de manier waarop u deze zaken ter sprake brengt wat dat betreft heel gebalanceerd en een goed voorbeeld van hoe het ook kan.
Herkenbaar. Ik denk dat God de Vader een aspect van God is, en niet het totaal, zoals ook tot uiting komt in het concept van de Drie-eenheid. Het vaderfiguur alleen is misschien een beetje een kinderachtige of achterhaalde conceptie, en dat is ook waar het atheïsme de meeste pijlen op richt. Daarbij blijven concepties zoals die van Aristoteles en Spinoza vaak buiten beeld, die toch minstens even belangrijk zijn om te begrijpen waar dit alles over gaat. Toch merk ik dat ik God de Vader niet helemaal los kan laten uit mijn beeld van het christendom. Met name op het gebied van het opleggen van de morele wet zie ik Hem een belangrijke rol vervullen.quote:
Mijn grootste bezwaar tegen God zoals voorgesteld door de kerk was dat deze buiten onszelf bestond maar wel overal toezicht op hield. Welliswaar als een liefhebbende vader..maar goed dat ben ik zelf ook en ook ik kon mijn kinderen wel eens achter het behang willen plakken als ze niet deden wat IK wilde. Tricky bussines dus.
...
Wij mensen hebben de neiging onze wereld te zien door het collectief van onze ervaringen en dit collectief zien een hogere waarde te geven dan onze persoonlijke ervaring. Ik denk dat dat per saldo een grotere valkuil is.
Dat God niet buiten het zelf kan bestaan lijkt me een belangrijk inzicht. Daarover vind ik de uitspraak van Emerson heel mooi en krachtig:
quote:On my saying, What have I to do with the sacredness of traditions, if I live wholly from within? my friend suggested,– “But these impulses may be from below, not from above.” I replied, “They do not seem to me to be such; but if I am the devil’s child, I will live then, from the devil.’
***
Toen ik zei, Wat heb ik met de heiligheid der tradities te maken, als ik geheel vanuit mijn binnenste leef? opperde mijn vriend,– “Maar deze opwellingen zouden van beneden kunnen komen, en niet van boven.” Ik gaf ten antwoord, “Zo schijnen ze mij niet toe; maar als ik het kind van de duivel ben, dan zal ik ook leven, naar de duivel.”
|
|
