DRT Darts
One Hundred and Eighty!
of het gaat om de eerste twee sets. Dat waren wel twee snelle drienulletjes natuurlijk
Salivili hipput tupput tapput äppyt tipput hilijalleen
en morgen weer lekker de hamstermolen inquote:Op zondag 1 januari 2023 14:13 schreef Lonaa het volgende:
[..]
Prima. Hele dag op de bank hangen darts kijken, op tijd naar bed.
Salivili hipput tupput tapput äppyt tipput hilijalleen
Eentja van deze moet morgen nog een wedstrijd spelen 
Nu al meelij mee
Nu al meelij mee
Salivili hipput tupput tapput äppyt tipput hilijalleen
Meelij met mezelf.quote:Op zondag 1 januari 2023 14:17 schreef Dr_Flash het volgende:
Eentja van deze moet morgen nog een wedstrijd spelen
Sterkheidsbaas van alles.
nou ja wij zouden gewoon wat anders kunnen gaan doen op zich.quote:
Salivili hipput tupput tapput äppyt tipput hilijalleen
Als je dat doet zal je altijd zien dat het opeens episch wasquote:Op zondag 1 januari 2023 14:18 schreef Dr_Flash het volgende:
[..]
nou ja wij zouden gewoon wat anders kunnen gaan doen op zich.
Op zich.quote:
[..]
nou ja wij zouden gewoon wat anders kunnen gaan doen op zich.
Sterkheidsbaas van alles.
ik erger me aan VDB
Ik ben een man met een onverklaarbare fascinatie voor capuchons. Ze zijn mijn tweede huid—altijd om me heen, altijd vertrouwd. Ik draag ze niet alleen, ik lééf erin. Het voelt magisch als iemand er zachtjes aan trekt, een speels moment vol onverwachte connectie. En als mijn capuchon ergens blijft haken? Pure vreugde! Een klein avontuur in het alledaagse, alsof de wereld me even vasthoudt. Capuchons en ik? Een onafscheidelijk duo
Ik heb zo al eens een epische CL finale gemist. Stond 3-0, was moe, dacht "ik ga naar bed", werd epische 2e helft.quote:
[..]
Als je dat doet zal je altijd zien dat het opeens episch was
Sterkheidsbaas van alles.
AC Milan liverpool?quote:
[..]
Ik heb zo al eens een epische CL finale gemist. Stond 3-0, was moe, dacht "ik ga naar bed", werd epische 2e helft.
Ik ben een man met een onverklaarbare fascinatie voor capuchons. Ze zijn mijn tweede huid—altijd om me heen, altijd vertrouwd. Ik draag ze niet alleen, ik lééf erin. Het voelt magisch als iemand er zachtjes aan trekt, een speels moment vol onverwachte connectie. En als mijn capuchon ergens blijft haken? Pure vreugde! Een klein avontuur in het alledaagse, alsof de wereld me even vasthoudt. Capuchons en ik? Een onafscheidelijk duo
