OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Haaruitval begon hier ook stipt met 3 maand. Echt bossen tegelijk maar het wordt gelukkig minder.
Volgens mij zitten we hier nu met de 4 maand slaapregressie. Ook zo'n leuke fase
@Bami, ik sluit me aan bij Tink. Je man mag zijn verwachtingen een klein beetje bijstellen. Hier zijn we momenteel ook meer huisgenoten dan partners maar de ervaring leert dat dat wel weer bijtrekt. Al is het wel zaak elkaar niet in tussentijd niet helemaal uit het oog te verliezen. Slaap gaat bij mij ook echt voor, daar is mijn man het soms niet mee eens maar aangezien de nachtvoedingen voor mijn rekening zijn is mijn energielevel bepalend. Het helpt als hij in het weekend met de kinderen eruit gaat en mij laat uitslapen tot de volgende voeding.
Dat veel op de telefoon zitten is ook herkenbaar. Een ereader vind ik wel een prettig alternatief, alsnog een schermpje maar toch anders.
[ Bericht 12% gewijzigd door Elleska op 17-11-2022 10:23:30 ]
Volgens mij zitten we hier nu met de 4 maand slaapregressie. Ook zo'n leuke fase
@Bami, ik sluit me aan bij Tink. Je man mag zijn verwachtingen een klein beetje bijstellen. Hier zijn we momenteel ook meer huisgenoten dan partners maar de ervaring leert dat dat wel weer bijtrekt. Al is het wel zaak elkaar niet in tussentijd niet helemaal uit het oog te verliezen. Slaap gaat bij mij ook echt voor, daar is mijn man het soms niet mee eens maar aangezien de nachtvoedingen voor mijn rekening zijn is mijn energielevel bepalend. Het helpt als hij in het weekend met de kinderen eruit gaat en mij laat uitslapen tot de volgende voeding.
Dat veel op de telefoon zitten is ook herkenbaar. Een ereader vind ik wel een prettig alternatief, alsnog een schermpje maar toch anders.
[ Bericht 12% gewijzigd door Elleska op 17-11-2022 10:23:30 ]
Ik ga eigenlijk gewoon tegelijk met de baby naar bed. Zo'n laatste voeding op een normale bedtijd trek ik echt niet, dus die krijgt ze rond 8 uur, en dan pitten. Ongezellig, maar ja. Meestal deden we eind van de avond toch allebei iets voor onszelf.
Ja het lastige is ook dat we nog 0 ritme hebben, dus ook niet te voorspellen is vanaf hoe laat ze slaapt en wanneer de voeding uitkomt.
In de draagzak slaapt ze top idd, en dan gaan man en ik ook bijna dagelijks een rondje wandelen. Maar zijn liefdestaal is vooral fysiek contact, dus dat is nu gewoon even zoeken hoe we ook zijn behoefte een beetje tegemoet kunnen komen (naast dat ik het zelf ook wel fijn zou vinden om soms weer even partner ipv mama te zijn). We dachten ook al aan oppas idd, als die meteen na een voeding er is zouden we toch op zijn minst 1 a 2 uur moeten hebben. En ik probeer wat meer voedingen bij elkaar te kolven zodat we een nog wat ruimere marge krijgen.
Plus ben nu maar wel begonnen met actiever oefenen met slapend wegleggen en terug inslapen als ze wakker wordt na weggelegd te zijn. Als het niet lukt ook goed en dan mik ik haar alsnog in de draagzak, maar wie weet lukt het soms ook wel.
Speen hebben we idd! Die heeft gisteren ook goed geholpen met zonder tiet in slaap vallen.
In de draagzak slaapt ze top idd, en dan gaan man en ik ook bijna dagelijks een rondje wandelen. Maar zijn liefdestaal is vooral fysiek contact, dus dat is nu gewoon even zoeken hoe we ook zijn behoefte een beetje tegemoet kunnen komen (naast dat ik het zelf ook wel fijn zou vinden om soms weer even partner ipv mama te zijn). We dachten ook al aan oppas idd, als die meteen na een voeding er is zouden we toch op zijn minst 1 a 2 uur moeten hebben. En ik probeer wat meer voedingen bij elkaar te kolven zodat we een nog wat ruimere marge krijgen.
Plus ben nu maar wel begonnen met actiever oefenen met slapend wegleggen en terug inslapen als ze wakker wordt na weggelegd te zijn. Als het niet lukt ook goed en dan mik ik haar alsnog in de draagzak, maar wie weet lukt het soms ook wel.
Speen hebben we idd! Die heeft gisteren ook goed geholpen met zonder tiet in slaap vallen.
Ha Bami, het is ook ontzettend overleven nu. Ik herken alles wat je zegt, inclusief het gebrek aan ritme waat het nog weer lastiger maakt. De gegeven tips zijn al heel goed, ook dat je man zijn verwachtingen moet aanpassen.
Als lichamelijk contact de taal van je man is, kun je dan niet bijvoorbeeld samen knuffelen met de baby in je armen?
En verder qua inslapen aan de borst: ik koppelde vaak af en deed dan snel de speen erin, zonder hem van houding te veranderen. Dan zat de speen dus tegen mijn tepel aan. Werd goed geaccepteerd.
Als lichamelijk contact de taal van je man is, kun je dan niet bijvoorbeeld samen knuffelen met de baby in je armen?
En verder qua inslapen aan de borst: ik koppelde vaak af en deed dan snel de speen erin, zonder hem van houding te veranderen. Dan zat de speen dus tegen mijn tepel aan. Werd goed geaccepteerd.
Bami, toen wij een tweeling kregen en het super hectisch was, hadden we een keer een gesprek omdat we erachter kwamen dat er gewoon geen energie was voor -alles-. We bedachten dus wat onze prioriteiten waren. Een hoge prioriteit vonden wij ook onze relatie, want met z'n tweeen was het al zo zwaar, we zagen niet in dat we dat in ons eentje zouden kunnen.
Anyway, wij hadden ook geen enkele tijd... Dus toen gingen we ook bedenken hoe we dan tijd konden maken voor onze relatie. En wij deden het alsvolgt:
In de avond gingen we samen met onze baby's in bed. En daar konden we dan in het donker knuffelen, kletsen en in slaap vallen om zoveel mogelijk slaap te pakken. We gingen dus niet meer in de avond nog even een serie of film kijken of langs social media scrollen, want voor al die dingen hadden we gewoon geen tijd en ruimte. Het waren dingen die geen prio hadden. Slaap en wijzelf wel. Dus voor ons werkte dat heel goed.
Vanaf een maand of 4 gingen de meeste van mijn baby's in de avond in bed slapen en kon ik wegpiepen. Of we konden dan dus zachtjes kletsen en knuffelen.
Wij vrijen overigens gerust aan de andere kant van ons bed terwijl de baby er ook in ligt te slapen (ons bed is 3 meter breed). We kennen onze baby's goed genoeg om te kunnen reageren op een eerste geluidje voor ze wakker worden en zo. (En baby's zijn eigenlijk nooit van ons wakker geworden.) En we hebben daarnaast een logeerbed op een andere kamer waar we ook in kunnen kruipen als baby's goed in slaap zijn. Dat doen we ook vaak.
Wij hadden in ieder geval toen we tweelingbaby's hadden, een beter seksleven dan ever
Anyway, wij hadden ook geen enkele tijd... Dus toen gingen we ook bedenken hoe we dan tijd konden maken voor onze relatie. En wij deden het alsvolgt:
In de avond gingen we samen met onze baby's in bed. En daar konden we dan in het donker knuffelen, kletsen en in slaap vallen om zoveel mogelijk slaap te pakken. We gingen dus niet meer in de avond nog even een serie of film kijken of langs social media scrollen, want voor al die dingen hadden we gewoon geen tijd en ruimte. Het waren dingen die geen prio hadden. Slaap en wijzelf wel. Dus voor ons werkte dat heel goed.
Vanaf een maand of 4 gingen de meeste van mijn baby's in de avond in bed slapen en kon ik wegpiepen. Of we konden dan dus zachtjes kletsen en knuffelen.
Wij vrijen overigens gerust aan de andere kant van ons bed terwijl de baby er ook in ligt te slapen (ons bed is 3 meter breed). We kennen onze baby's goed genoeg om te kunnen reageren op een eerste geluidje voor ze wakker worden en zo. (En baby's zijn eigenlijk nooit van ons wakker geworden.) En we hebben daarnaast een logeerbed op een andere kamer waar we ook in kunnen kruipen als baby's goed in slaap zijn. Dat doen we ook vaak.
Wij hadden in ieder geval toen we tweelingbaby's hadden, een beter seksleven dan ever
Oh en wat ook heel belangrijk is:
Als je lief goed voor jou zorgt, voel jij je fijner en heb je gevoelsmatig meer ruimte om je met hem te kunnen verbinden.
Jij geeft borstvoeding, dus je zit vaak aan je baby vast geplakt. Je lief kan dan jouw voeten masseren, iets lekkers te eten en drinken klaarmaken, de was doen en opvouwen, de keuken opruimen, etc etc. En jou 1001 keer vertellen hoe tof en lief en sexy en mooi hij je vindt. Als hij je uplift en je helpt om alle randzaken/taken mede op zich te nemen, dan helpt dat echt mega mega mega veel!!!
Als je lief goed voor jou zorgt, voel jij je fijner en heb je gevoelsmatig meer ruimte om je met hem te kunnen verbinden.
Jij geeft borstvoeding, dus je zit vaak aan je baby vast geplakt. Je lief kan dan jouw voeten masseren, iets lekkers te eten en drinken klaarmaken, de was doen en opvouwen, de keuken opruimen, etc etc. En jou 1001 keer vertellen hoe tof en lief en sexy en mooi hij je vindt. Als hij je uplift en je helpt om alle randzaken/taken mede op zich te nemen, dan helpt dat echt mega mega mega veel!!!
Ik heb nu 1x speen ipv tepel geprobeerd; boze baby haha. Dat vind ik denk ik het aller lastigst. Ze kan zo intens boos worden. Nu ook, ik had een tevreden lachende baby op schoot. Ik leg diezelfde baby op een kleed voor tummy time. Dat gaat 3 minuten goed, dan wordt ze boos, gaat nadat ik haar weer oppak alsnog helemaal uit haar dak en voordat ze stil is heb ik weer een lading rondjes woonkamer gedaan en zijn we 8 minuten verder. Ze had net geslapen en gedronken, hoezo is ze dan nog zo ontroostbaar? 
Het voelt alsof er iets haar dwars moet zitten, of toch bij de borstvoeding of ergens anders. Maar de osteopaat gaf verder ook niks opvallends aan. Is het hier herkenbaar voor mensen, dat baby binnen 2 tellen van klein beetje ontevreden naar helemaal over de zeik gaat? En werd dat dan vanzelf beter zonder dat er een oorzaak oid achter zat?
Man doet heel veel in huis idd, maar we hebben gewoon eigenlijk nooit allebei tegelijkertijd onze handen vrij dankzij onze pittige dame. En incl baby knuffelen voelt toch anders.
Het voelt alsof er iets haar dwars moet zitten, of toch bij de borstvoeding of ergens anders. Maar de osteopaat gaf verder ook niks opvallends aan. Is het hier herkenbaar voor mensen, dat baby binnen 2 tellen van klein beetje ontevreden naar helemaal over de zeik gaat? En werd dat dan vanzelf beter zonder dat er een oorzaak oid achter zat?
Man doet heel veel in huis idd, maar we hebben gewoon eigenlijk nooit allebei tegelijkertijd onze handen vrij dankzij onze pittige dame. En incl baby knuffelen voelt toch anders.
Ik begin in te zien dat Pukje wellicht wel onder de categorie huilbaby valt. Het voelt alleen zo heel erg alsof daar een oorzaak voor moet zijn, maar ik heb geen idee. En wat ze dan overal aanraden is een vast ritme, maar dat gaat niet bepaald bij voeden op verzoek dus huuuu.
Mijn babies konden ook nooit goed alleen spelen hoor. Zeker de jongste is altijd snel weer aan het janken en die is al 2 inmiddels. Maar die zit ook altijd op schoot verder 
Over een paar jaar kan ze filmpjes kijken, dan kun je weer was vouwen als ze wakker is
Over een paar jaar kan ze filmpjes kijken, dan kun je weer was vouwen als ze wakker is
disclaimer
Oh en drie minuten tummy time is echt al heel lang voor een baby van een paar weken. Ter vergelijk: goud ging na 30 seconden al op standje misthoorn als ik dat deed.
Weet je bami... een heel groot en lastig stuk van het beginnende ouderschap is leren loslaten van ideaalbeelden en verwachtingen. De realiteit is zoveel rauwer dan je je ooit van te voren kunt voorstellen. En dat is best wel heel moeilijk. En je bent moe en wanhopig en je relatie verandert en je leven staat op zijn kop. Het is veel, erg veel, en dat komt ook met de nodige emoties. Maar het wordt over een paar maanden naar alle waarschijnlijkheid echt een stuk beter en leuker
Weet je bami... een heel groot en lastig stuk van het beginnende ouderschap is leren loslaten van ideaalbeelden en verwachtingen. De realiteit is zoveel rauwer dan je je ooit van te voren kunt voorstellen. En dat is best wel heel moeilijk. En je bent moe en wanhopig en je relatie verandert en je leven staat op zijn kop. Het is veel, erg veel, en dat komt ook met de nodige emoties. Maar het wordt over een paar maanden naar alle waarschijnlijkheid echt een stuk beter en leuker
disclaimer
Ik heb trouwens altijd begrepen dat je baby dragen (in een doek of draagzak) geldt als een soort verticale tummy time. Aangezien de baby zo ongeveer altijd in de doek zat heb ik dus ook niet echt aan normale tummy time gedaan 
Eigenlijk is het ook wel wat gek... als we een heup breken accepteren we dat we maanden bezig zijn voor we weer een beetje kunnen functioneren, maar na het krijgen van een baby is er toch een soort verwachting dat na 4 weken alles weer "normaal" is. Denk dat we daar maatschappelijk gezien nog wel wat winst kunnen behalen.
disclaimer
Ritme en regelmaat hoeft hem niet per se te zitten in vaste tijden, vaste rituelen en een vaste volgorde geven ook structuur en veiligheid, ook al doe je ze niet per se op hetzelfde tijdstip van de dag. Wel disclaimer dat dit meer vanuit mijn ervaring met dementerenden komt dan uit die met baby's.
Ik was een heel verhaal aan het typen en toen dacht mijn telefoon van ja doei hier heb ik geen zin in en toen was al mijn tekst weg, maar SQ heeft wel een mooie samenvatting gemaakt van wat ik wilde schrijven zie ik.
Over ‘tummy time’ (wat een stomme term vind ik dat toch): R hier heeft de eerste paar maanden amper op haar buik gelegen omdat ze na maximaal twintig seconden ging liggen gillen en ik daar geen zin in had. De fysio waar we bij liepen voor haar voorkeurshouding vond dat we het moesten blijven oefenen totdat ze zelf een keer gehoord en gezien had hoe boos R ervan werd. Nu ze mobieler wordt draait ze zelf op haar buik en vindt ze het wel leuk. En nog steeds kan ze soms vanuit het niets woest worden, dus ook dat is herkenbaar.
De eerste tien ā twaalf weken van R vond ik heel pittig. Waar het bij de oudste allemaal vanzelf leek te gaan, was dat bij haar heel anders. Ook op het gebied van de relatie tussen mij en man. Die weken waren we constant verwachtingen aan het bijstellen, naar elkaar, naar de (toen nog) peuter en naar R.
Blijf jezelf wel uitspreken @Bami en indien je denkt dat het nodig is: klop aan bij iemand die kan helpen 
Over ‘tummy time’ (wat een stomme term vind ik dat toch
): R hier heeft de eerste paar maanden amper op haar buik gelegen omdat ze na maximaal twintig seconden ging liggen gillen en ik daar geen zin in had. De fysio waar we bij liepen voor haar voorkeurshouding vond dat we het moesten blijven oefenen totdat ze zelf een keer gehoord en gezien had hoe boos R ervan werd. Nu ze mobieler wordt draait ze zelf op haar buik en vindt ze het wel leuk. En nog steeds kan ze soms vanuit het niets woest worden, dus ook dat is herkenbaar.De eerste tien ā twaalf weken van R vond ik heel pittig. Waar het bij de oudste allemaal vanzelf leek te gaan, was dat bij haar heel anders. Ook op het gebied van de relatie tussen mij en man. Die weken waren we constant verwachtingen aan het bijstellen, naar elkaar, naar de (toen nog) peuter en naar R.
Blijf jezelf wel uitspreken @Bami en indien je denkt dat het nodig is: klop aan bij iemand die kan helpen
tummy time vonden mijn beide kinderen stom. Ik doe daar niets mee en bij het CB steeds dat ze zo sterk zijn. Wel zit hij regelmatig in de draagzak en als S op ons ligt (buik op buik) tilt hij zijn hoofd goed op dus hij traint ongemerkt wel dagelijks.
[ Bericht 39% gewijzigd door Elleska op 18-11-2022 09:13:08 ]
[ Bericht 39% gewijzigd door Elleska op 18-11-2022 09:13:08 ]
Tummy time vergeet ik altijd en is hier in huis geen succes als ik het wel doe. De kinderarts zei trouwens dat als je je baby rechtop zet om te boeren de nekspieren ook getraind worden. Net zoals in de draagdoek een soort verticale tummy time ofzo dus zoals Aure al zei.
Hier staat intimiteit helaas sinds de zwangerschap van Bubbles al op een laag pitje, als iemand mijn libido gevonden heeft zou ik ‘m graag terug hebben
. Ik ben echt jaloers op stellen met jonge kinderen die een goed seksleven hebben .
Hier staat intimiteit helaas sinds de zwangerschap van Bubbles al op een laag pitje, als iemand mijn libido gevonden heeft zou ik ‘m graag terug hebben
. Ik ben echt jaloers op stellen met jonge kinderen die een goed seksleven hebben .
Eens met SQ! Het is even pittig en zwaar en dat is gewoon ok. Anders dan je je had voorgesteld, maar ook dit is een onderdeel van ouderschap. Hoe ontzettend gewenst en geliefd een kindje ook is, je mág het ook best even zwaar en stom vindenquote:Op donderdag 17 november 2022 21:18 schreef SQ het volgende:
Oh en drie minuten tummy time is echt al heel lang voor een baby van een paar weken. Ter vergelijk: goud ging na 30 seconden al op standje misthoorn als ik dat deed.
Weet je bami... een heel groot en lastig stuk van het beginnende ouderschap is leren loslaten van ideaalbeelden en verwachtingen. De realiteit is zoveel rauwer dan je je ooit van te voren kunt voorstellen. En dat is best wel heel moeilijk. En je bent moe en wanhopig en je relatie verandert en je leven staat op zijn kop. Het is veel, erg veel, en dat komt ook met de nodige emoties. Maar het wordt over een paar maanden naar alle waarschijnlijkheid echt een stuk beter en leuker
. Het lijkt nu alsof het voor altijd zo zal zijn of gaan, maar dat is echt niet zo. Wees lief voor jezelf en stel verwachtingen bij.
Zelf was ik ook echt even klaar met lichamelijk contact als er dan eens even een uurtje geen baby op me lag. Jammer voor man, maar ik voelde me echt meer een gebruiksvoorwerp dan een mens
. Gelukkig begreep hij dat ook wel. Intimiteit kwam bij ons vanzelf weer toen de avonden iets meer voor ons waren en ik de knop wat meer om kon zetten van mama naar vrouw. Dat duurde een maand of 4. En hoe lang is dat nou eigenlijk op een mensenleven?
Venus in pocketformaat
Š loveli
Š loveli
Zo fijn om te lezen allemaal. Jullie zijn lief!
Ik had me mentaal idd echt wel voorbereid op constant een baby op me hebben, maar niet op dat die baby dan wellicht alsnog mega boos is.
De 3 minuten is ws ruim naar boven afgerond want mijn besef van tijd is niet optimaal.
Denk idd dat in hoeverre ze troostbaar is me het zwaarst valt, en dat levert gecombineerd met hormonen, minder slaap en een verder op alle vlakken anders leven best wat verdriet bij mij op. De kraamzorg leert je dan zo content die dunston baby taal aan maar dat slaat Pukje allemaal over, die gaat meteen op standje misthoorn (om SQ’s mooie terminologie te gebruiken). Dus het zijn idd allemaal lessen in verwachtingen en controle loslaten, wat in de praktijk een stuk lastiger blijkt dan dat ik vooraf gedacht had. 
Om het goed te maken heeft Pukje me van half 11 tot kwart over 3 laten slapen.
Maar echt, dank jullie wel voor jullie verhalen. Het helpt echt heel erg.
[ Bericht 0% gewijzigd door Bami op 18-11-2022 09:12:18 ]
Ik had me mentaal idd echt wel voorbereid op constant een baby op me hebben, maar niet op dat die baby dan wellicht alsnog mega boos is.
De 3 minuten is ws ruim naar boven afgerond want mijn besef van tijd is niet optimaal.
Denk idd dat in hoeverre ze troostbaar is me het zwaarst valt, en dat levert gecombineerd met hormonen, minder slaap en een verder op alle vlakken anders leven best wat verdriet bij mij op. De kraamzorg leert je dan zo content die dunston baby taal aan maar dat slaat Pukje allemaal over, die gaat meteen op standje misthoorn (om SQ’s mooie terminologie te gebruiken
). Dus het zijn idd allemaal lessen in verwachtingen en controle loslaten, wat in de praktijk een stuk lastiger blijkt dan dat ik vooraf gedacht had. Om het goed te maken heeft Pukje me van half 11 tot kwart over 3 laten slapen.
Maar echt, dank jullie wel voor jullie verhalen. Het helpt echt heel erg.
[ Bericht 0% gewijzigd door Bami op 18-11-2022 09:12:18 ]
Hahaha, eens. Vaste volgorde vind ik ook nog lastig met soms wel en soms niet slapen, en mijn eigen behoefte om af en toe nog iets anders dan mijn woonkamer te zien.quote:Op donderdag 17 november 2022 21:28 schreef Lokasenna het volgende:
Ritme en regelmaat hoeft hem niet per se te zitten in vaste tijden, vaste rituelen en een vaste volgorde geven ook structuur en veiligheid, ook al doe je ze niet per se op hetzelfde tijdstip van de dag. Wel disclaimer dat dit meer vanuit mijn ervaring met dementerenden komt dan uit die met baby's.
Maar ga daar wel nog eens naar kijken, of ik daar iets mee kan nu ze ietsje groter wordt. En heel hard proberen te accepteren dat overdag in slaap vallen vooralsnog veel wiegen en rondjes lopen vereist, of de draagzak.
Ik ben weer een paar uur op geweest met de baby vannacht.
Was wel mijn eigen schuld denk ik, als ik haar te snel weer plat leg na het voeden krijgt ze veel reflux die ze weg probeert te slikken, soms verslikt ze zich erin, dan komt het ook in haar neusje en klinkt ze vol en benauwd, en dan wordt ze verdrietig klaarwakker en duurt het uren voor ze weer kan slapen.
Voel me dan zo'n slechte moeder, want ik weet dat ik het haar had kunnen besparen door haar een halfuur rechtop te houden na de voeding, want overdag werkt dat top. Maar soms ben ik daar gewoon te moe voor en dan gaat het weer mis.
Was wel mijn eigen schuld denk ik, als ik haar te snel weer plat leg na het voeden krijgt ze veel reflux die ze weg probeert te slikken, soms verslikt ze zich erin, dan komt het ook in haar neusje en klinkt ze vol en benauwd, en dan wordt ze verdrietig klaarwakker en duurt het uren voor ze weer kan slapen.
Voel me dan zo'n slechte moeder, want ik weet dat ik het haar had kunnen besparen door haar een halfuur rechtop te houden na de voeding, want overdag werkt dat top. Maar soms ben ik daar gewoon te moe voor en dan gaat het weer mis.
@Lokasenna rechtop houden is iets wat je man ook kan doen
Al volg ik dat advies zelf ook niet op, ik denk dan ach ik ben toch al wakker en heb daar sochtends spijt van.
Al volg ik dat advies zelf ook niet op, ik denk dan ach ik ben toch al wakker en heb daar sochtends spijt van.
Mijn laatste baby sliep bijna 3 maanden bijna alleen maar op mij overdag. Op de bank of in de doek. Pas tegen het einde van mijn verlof ging hij overdag ook wel eens in zijn bed slapen, dus het is echt niet iets heel geks. En hij slaapt snachts trouwens nog steeds het grootste deel tussen ons in en hij is nu ruim anderhalf jaar oudquote:
[..]
Hahaha, eens. Vaste volgorde vind ik ook nog lastig met soms wel en soms niet slapen, en mijn eigen behoefte om af en toe nog iets anders dan mijn woonkamer te zien.
Maar ga daar wel nog eens naar kijken, of ik daar iets mee kan nu ze ietsje groter wordt. En heel hard proberen te accepteren dat overdag in slaap vallen vooralsnog veel wiegen en rondjes lopen vereist, of de draagzak.
acceptatie dat het nu eenmaal zo is helpt bij mij met alles enorm, zo ook hiermee en het langdurige slechte slapen erna.Ik ging wel heel veel wandelen met hem in de draagdoek zodat ik ook veel buiten kwam. Soms wandelen met koffie onderweg, soms op visite bij mijn collega's en soms ook gewoon lekker even bij een leuk tentje een taartje eten ofzo. Maar ik had wel beter weer dan nu... Dus dat maakte het ook wel makkelijker om naar buiten te gaan.
Ik vind dat wel moeilijk, om hem voor zoiets uit zijn nachtrust te halen als hij in de ochtend weer een drukke werkdag heeft terwijl ik de hele dag thuis zit. In de kraamweek maakte ik hem wakker voor de voedingen, maar dan kon hij overdag echt niet meer functioneren dus dat wil ik hem eigenlijk niet meer aandoen.quote:
@:Lokasenna rechtop houden is iets wat je man ook kan doen
Al volg ik dat advies zelf ook niet op, ik denk dan ach ik ben toch al wakker en heb daar sochtends spijt van.
En hoe functioneer jij overdag?quote:
[..]
Ik vind dat wel moeilijk, om hem voor zoiets uit zijn nachtrust te halen als hij in de ochtend weer een drukke werkdag heeft terwijl ik de hele dag thuis zit. In de kraamweek maakte ik hem wakker voor de voedingen, maar dan kon hij overdag echt niet meer functioneren dus dat wil ik hem eigenlijk niet meer aandoen.
disclaimer
Tijdens zo'n nacht zit ik er helemaal doorheen en kan ik er wel om janken maar zodra het licht wordt gaat het ook eigenlijk wel weer. Voor de baby en het huis zorgen is best zwaar maar het is wel allemaal vrij repetitief en voorspelbaar nu ze nog zo klein is, dus met mijn hoofd vol watten lukt het me ook nog wel. Maar een dag op werk met aan alles tegelijk moeten denken en snel schakelen zou me zo echt niet lukken denk ik.quote:
