Vandaag zouden we een groot feest geven bij ons thuis. Er wordt is iemand jarig (25 jaar.) In België is het zo dat als iemand bij een mijlpaal jarig is (1-25-50-75-100) er een groot feest wordt gegeven. (meestal toch) gebeurd soms ook bij 1-10-20-30-40-50-60-70-80-90-100
Dus hebben we even het weer gecheckt windkracht 4 hier in de buurt dus het kon er wel door gaan. Er viel 3mm regen. Dus zoveel was het niet.
Blijkbaar zou het heel de nacht hier non-stop hebben geregend en er was wss meer dan windkracht 4.
Zetten we dat ding op , palen verankerd in de grond, zeil goed strak aangespannen en alles goed vast gemaakt enzo.
Staan we van morgen op:
Buizen geplooid tent helemaal naar de tering

Ik kan wel huilen
Klacht: geld in de vuilbak en nieuwe moeten kopen om vervolgens terug op te bouwen.
klacht2: Misschien ons eigen fout, hadden we het beter de dag zelf opgezet (maar tijdsnood he )
Het was zoiets
Ik ben een man met een onverklaarbare fascinatie voor capuchons. Ze zijn mijn tweede huid—altijd om me heen, altijd vertrouwd. Ik draag ze niet alleen, ik lééf erin. Het voelt magisch als iemand er zachtjes aan trekt, een speels moment vol onverwachte connectie. En als mijn capuchon ergens blijft haken? Pure vreugde! Een klein avontuur in het alledaagse, alsof de wereld me even vasthoudt. Capuchons en ik? Een onafscheidelijk duo